INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 17 sierpnia 2021 r., uzupełnionym pismem z 23 listopada 2021 r. (data wpływu 23 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
17 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. W 2018 r. Wnioskodawca rozpoczął inwestycję w kryptowaluty (waluty wirtualne w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu – dalej: waluty wirtualne). W tym celu Wnioskodawca otworzył rachunek inwestycyjny na wirtualnej giełdzie, dokonał zakupu walut wirtualnych i prowadził obrót walutami wirtualnymi, wymieniając jedne waluty wirtualne na inne waluty wirtualne. W celu osiągnięcia korzystnych efektów skali, Wnioskodawca postanowił rozpocząć współpracę z innym podmiotem, będącym osobą fizyczną, posiadającą polską rezydencję podatkową (dalej: Inwestor).
Wnioskodawca i Inwestor nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23 m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)). Wnioskodawca i Inwestor zawarli porozumienie (dalej: Porozumienie), w ramach którego Wnioskodawca oraz Inwestor zobowiązali się połączyć środki zgromadzone na swoich rachunkach na wirtualnej giełdzie i wspólnie je inwestować wymieniając jedne waluty wirtualne na inne waluty wirtualne. W tym celu w 2019 r. Inwestor przelał wirtualne waluty zgromadzone na swoim rachunku na wirtualnej giełdzie na rachunek na wirtualnej giełdzie prowadzony dotychczas przez Wnioskodawcę. Od tego momentu Wnioskodawca oraz Inwestor prowadzili wspólnie wymianę walut wirtualnych na inne waluty wirtualne. Wymiana odbywała się za pośrednictwem rachunku na wirtualnej giełdzie założonego pierwotnie przez Wnioskodawcę.
Zgodnie z zawartym Porozumieniem, wirtualne waluty zgromadzone na tym rachunku stanowią współwłasność Wnioskodawcy i Inwestora, którym przysługuje po 1/2 w prawie własności. Ponadto, zgodnie z zawartym porozumieniem, po dokonaniu wymiany walut wirtualnych zgromadzonych na tym rachunku na prawny środek płatniczy, Wnioskodawca oraz Inwestor podzielą się uzyskanymi środkami pieniężnymi po połowie. Oznacza to, że udział w zysku z inwestycji w waluty wirtualne Wnioskodawcy oraz Inwestora wynosi po 50%. W 2021 r. Wnioskodawca oraz Inwestor planują wymienić zgromadzone na rachunku wirtualne waluty na prawny środek płatniczy i dokonać wypłaty środków na tradycyjny rachunek bankowy.
W zależności od sytuacji, wypłata środków może nastąpić:
-
częściowo na rachunek bankowy Wnioskodawcy a częściowo na rachunek bankowy Inwestora, lub
-
w całości na rachunek bankowy Wnioskodawcy i Wnioskodawca zobowiązany będzie przekazać połowę uzyskanej kwoty na rzecz Inwestora.
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że Wnioskodawca oraz Inwestor nie będą podmiotami świadczącymi usługi określone w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Zarówno Wnioskodawca jak i inwestor nie prowadzą działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu wyżej wymienionych usług. Inwestycja w kryptowaluty była formą inwestycji prywatnego majątku, niezwiązanego z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca oraz Inwestor są kolegami ze szkoły i w ramach własnej edukacji ekonomicznej postanowili w ten sposób zainwestować zaoszczędzone środki pieniężne.
Porozumienie zostało zawarto w 2019 r. Zgodnie z postanowieniami Porozumienia:
a) Wnioskodawca oraz Inwestor zobowiązali się połączyć środki zgromadzone na swoich rachunkach na wirtualnej giełdzie – Inwestor zobowiązał się, że w 2019 r. przeleje wirtualne waluty zgromadzone na swoim rachunku na wirtualnej giełdzie na rachunek na wirtualnej giełdzie prowadzony dotychczas przez Wnioskodawcę,
b) Wnioskodawca oraz Inwestor zobowiązali się wspólnie je inwestować wymieniając jedne waluty wirtualne na inne waluty wirtualne. W Porozumieniu zastrzegli, że będą wspólnie uzgadniać strategię inwestowania i wspólnie podejmować decyzje w tym zakresie,
c) Wnioskodawca oraz Inwestor postanowili, że wirtualne waluty zgromadzone na tym rachunku stanowią współwłasność Wnioskodawcy i Inwestora, którym przysługuje po 1/2 w prawie własności,
d) Wnioskodawca oraz Inwestor postanowili, że po dokonaniu wymiany walut wirtualnych zgromadzonych na tym rachunku na prawny środek płatniczy, podzielą się uzyskanymi środkami pieniężnymi po połowie, tzn. udział w zysku z inwestycji w waluty wirtualne Wnioskodawcy oraz Inwestora wynosi po 50%. Wnioskodawca oraz Inwestor uzgodnili, że ostatecznej kalkulacji należnych im kwot dokonają z końcem roku, w którym dokonają wymiany walut wirtualnych zgromadzonych na tym rachunku na prawny środek płatniczy.
W związku z zawarciem Porozumienia pomiędzy Wnioskodawcą a Inwestorem nie powstała żadna formalna struktura organizacyjna w postaci spółki np. cywilnej czy jawnej (lub innej). Celem zawarcia Porozumienia było wspólne podejmowanie decyzji co do strategii wymiany jednych walut wirtualnych na inne waluty wirtualne.
Wnioskodawca oraz Inwestor chcieli wspólnie uzgadniać strategię inwestowania i wspólnie podejmować decyzje w tym zakresie. Przez korzystne efekty skali Wnioskodawca oraz Inwestor rozumieją zgromadzenie na jednym rachunku większej ilości walut wirtualnych (posiadanych zarówno przez Wnioskodawcę, jak i posiadanych przez Inwestora), co do których podejmowane mogą być różne decyzje inwestycyjne.
Porozumienie zostało zawarte w zwykłej formie pisemnej. Zgodnie z Porozumieniem, niezależnie od rezultatu prowadzonych wspólnie działań inwestycyjnych, po dokonaniu wymiany walut wirtualnych zgromadzonych na rachunku na prawny środek płatniczy, Wnioskodawca oraz Inwestor podzielą się uzyskanymi środkami pieniężnymi po połowie, tzn. udział w zysku z inwestycji w waluty wirtualne Wnioskodawcy oraz Inwestora wynosi po 50%.
Wnioskodawca nie będzie rozliczał przychodów, które uzyskuje ze sprzedaży wirtualnych walut w wyniku uczestnictwa we wspólnym przedsięwzięciu, jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Inwestycja w kryptowaluty była formą inwestycji prywatnego majątku, niezwiązanego z działalnością gospodarczą. Jak wskazane zostało powyżej, Wnioskodawca oraz Inwestor są kolegami ze szkoły i w ramach własnej edukacji ekonomicznej postanowili w ten sposób zainwestować zaoszczędzone środki pieniężne.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zobowiązany będzie do rozpoznania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia wirtualnych walut w części w jakiej uczestniczy w zysku ze wspólnej inwestycji (50%) i opodatkowania uzyskanego w ten sposób przychodu jako przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 11 Ustawy PIT?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie będzie zobowiązany do rozpoznania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia wirtualnych walut w części, w jakiej Inwestor uczestniczy w zysku ze wspólnej inwestycji (50%), ponieważ do ich rozpoznania, jako przychód z kapitałów pieniężnych o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 11 Ustawy PIT, zobowiązany będzie Inwestor?
Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym przychód ze sprzedaży wirtualnych walut będzie podlegał podziałowi pomiędzy Wnioskodawcę i Inwestora zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy PIT.
W związku z tym, Wnioskodawca zobowiązany będzie do rozpoznania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia wirtualnych walut w części, w jakiej uczestniczy w zysku ze wspólnej inwestycji (tzn. 50%) i opodatkowania uzyskanego w ten sposób przychodu jako przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 11 Ustawy PIT.
Jednocześnie Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia wirtualnych walut w części, w jakiej Inwestor uczestniczy w zysku ze wspólnej inwestycji (tzn. 50%), ponieważ do ich rozpoznania, jako przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 11 Ustawy PIT, zobowiązany będzie Inwestor. Zdaniem Wnioskodawcy, Porozumienie pomiędzy Wnioskodawcą i Inwestorem, należy zakwalifikować na gruncie Ustawy PIT do tzw. wspólnego przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy PIT.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy PIT: „Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) (…)”.
Ustawa PIT nie zawiera normatywnej definicji pojęcia „wspólne przedsięwzięcie”. W piśmiennictwie prezentowany jest pogląd, że za wspólne przedsięwzięcie należy uznać wszelkiego rodzaju projekty, których realizacja oraz udział w przyszłych zyskach wiąże się z udziałem co najmniej dwóch podmiotów, a które jednocześnie nie łączą się z zawiązaniem formalnej struktury organizacyjnej, takiej jak spółka osobowa, oraz nie polegają jedynie na czerpaniu dochodów z przedmiotów objętych współwłasnością czy też współposiadaniem.
W związku z powyższym, Porozumienie pomiędzy Wnioskodawcą a Inwestorem stanowi wspólne przedsięwzięcie, ponieważ jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego:
-
Porozumienie zostało zawarte w określonym celu – połączenia środków zgromadzonych na rachunkach na wirtualnej giełdzie i prowadzenia wspólnej inwestycji polegającej na wymianie jednych walut wirtualnych na inne waluty wirtualne,
-
w Porozumieniu określony został udział Wnioskodawcy oraz udział Inwestora w przychodzie uzyskanym z wymiany zgromadzonych na rachunku wirtualnych walut na prawny środek płatniczy,
-
w związku z zawarciem Porozumienia nie powstała formalna struktura organizacyjna w postaci np. spółki cywilnej czy spółki jawnej.
Reasumując, z uwagi na cel, w jakim zostało zawarte Porozumienie, tj. połączenie środków zgromadzonych na rachunkach na wirtualnej giełdzie i prowadzenie wspólnej inwestycji, przychód z odpłatnego zbycia walut wirtualnych (tj. wymiany zgromadzonych na rachunku wirtualnych walut na prawny środek płatniczy) będzie podlegał podziałowi pomiędzy Wnioskodawcę i Inwestora zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy PIT, tj. z uwzględnieniem zasad określonych w Porozumieniu.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 11 Ustawy PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej.
Zgodnie z art. 17 ust. 1f Ustawy PIT, przez odpłatne zbycie waluty wirtualnej rozumie się wymianę waluty wirtualnej na prawny środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną.
W związku z powyższym, Wnioskodawca zobowiązany będzie do rozpoznania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia wirtualnych walut w części, w jakiej uczestniczy w zysku ze wspólnej inwestycji (tzn. 50%) i opodatkowania uzyskanego w ten sposób przychodu jako przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 11 Ustawy PIT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Należy poinformować też, że na dzień wydania interpretacji indywidualnej obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.).
Końcowo należy zastrzec, że dokonana przez Organ ocena stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę dotyczy wyłącznie skutków podatkowych, jakie w przedmiotowej sprawie wystąpią po Jego stronie. Interpretacja nie rozstrzyga natomiast kwestii obowiązków innych podmiotów, tj. Inwestora.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.