INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 sierpnia 2021 r. (data wpływu 13 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 22 listopada 2021 r. (data wpływu 22 listopada 2021 r.), na wezwanie Organu z 10 listopada 2021 r. (data doręczenia 15 listopada 2021 r.) oraz uzupełnionym pismem z 24 listopada 2021 r. (data wpływu 24 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP BOX) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
13 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP BOX).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą na terytorium Polski jednoosobową działalność gospodarczą działającą pod firmą ….
Wnioskodawca posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez Niego forma opodatkowania to tzw. podatek liniowy 19%.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia tworzy programy komputerowe (zwane dalej „Oprogramowaniem”).
Wnioskodawca do listopada 2019 r. (włącznie) współpracował z S… 1, zajmującym się tworzeniem rozwiązań związanych z integracją i procesami biznesowymi, który działa na rynku polskim oraz międzynarodowym. Od grudnia 2019 r. Wnioskodawca stale współpracuje z S… 2, który działa na rynku polskim oraz Ameryki Północnej i Południowej, Azji, Europy Zachodniej i tworzy nowe, zaawansowane technologie dla największych firm m.in. z branży finansowej, wydawniczej, motoryzacyjnej, farmaceutycznej, a także dla mediów i sieci sprzedaży. S…. 2 realizuje szereg prac badawczo-rozwojowych, czego potwierdzeniem jest fakt, że od 1 marca 2018 r. posiada status Centrum Badawczo Rozwojowego. Część projektów S… 2 jest realizowana z wykorzystaniem dofinansowania publicznego, np. z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR). Wnioskodawca samodzielnie tworzy (tworzył) Oprogramowanie, do którego prawa autorskie są następnie przenoszone na rzecz ww. podmiotów. Oprogramowanie Wnioskodawcy, po połączeniu z oprogramowaniem tworzonym przez S…. 1/S 2 stanowi ostateczny produkt oferowany przez ww. podmioty. Zlecane Wnioskodawcy czynności na podstawie umowy o współpracy w zakresie świadczenia usług zawartej z S… 1 (zwanej dalej „Umową 1”) oraz umowy o współpracy w zakresie świadczenia usług zawartej z S… 2 (zwanej dalej „Umową 2”) nie były i aktualnie nie są wykonywane pod kierownictwem ww. S… . Wnioskodawca miał/ma swobodę w zakresie sposobu wykonania usług, przy czym otrzymywał/otrzymuje od ww.
S… jedynie ogólne wytyczne w zakresie przedmiotu zlecenia. Wnioskodawca wykonywał/wykonuje zlecone czynności w miejscu i czasie wyznaczonym przez Niego samego. Wnioskodawca oraz S… 1/S…. 2 często uzgadniali/uzgadniają harmonogram wykonania prac, nie można jednak mówić wówczas o jednostronnym wyznaczeniu czasu wykonania zlecenia przez zlecającego. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej ponosił/ponosi wyłącznie Wnioskodawca.
Wykonując czynności z zakresu tworzenia oprogramowania, ponosił/ponosi ryzyko gospodarcze.
Na podstawie Umowy 1 Wnioskodawca świadczył na rzecz S… 1 następujące usługi:
a) prace rozwojowe i wdrożeniowe rozwiązań integracyjnych `(...)`:
- analiza i projektowanie rozwiązań,
- instalacje, konfiguracje i migracje platformy oraz rozwiązań,
- modelowanie procesów biznesowych na platformie `(...)`,
- tworzenie i programowanie komponentów integracyjnych, adapterów, usług stanowiących element rozwiązań integracyjnych `(...)`,
- definiowanie komponentów `(...)`, takich jak KPI, reguły, raporty, etc.,
- tworzenie dokumentacji rozwiązania, w tym architektury, konfiguracji, wyników testów, instrukcji użytkownika i administratora etc.,
- prowadzenie szkoleń dla użytkowników biznesowych i technicznych w zakresie platformy integracyjnej `(...)` oraz w zakresie wytworzonego rozwiązania,
- konsultacje eksperckie w zakresie platformy integracyjnej `(...)`,
- wsparcie techniczne dla wdrożonych produkcyjnie rozwiązań,
- inne zadania związane z pracami rozwojowymi i wdrożeniami rozwiązań firm partnerskich Zamawiającego,
b) wsparcie procesu sprzedaży usług S… 1 i rozwiązań partnerskich zamawiającego:
- przygotowanie i prowadzenie prezentacji w zakresie usług i rozwiązań oferowanych przez S…. 1 i partnerów,
- opracowanie wersji demonstracyjnych rozwiązań oferowanych przez S…. 1 i partnerów,
- przygotowanie materiałów szkoleniowych z zakresu rozwiązań oferowanych przez S…. 1 i partnerów zwane dalej „Usługami 1”. Przy czym, szczegółowy przedmiot zlecanych Usług 1 był każdorazowo wskazywany Wnioskodawcy przez S…. 1.
Przykłady Oprogramowania tworzonego i sprzedawanego na rzecz S…. 1:
a) Oprogramowanie 1 – Oprogramowanie 1 było tworzone dla rosyjskiego oddziału holenderskiej firmy z branży `(...)`. Celem tworzonego Oprogramowania było umożliwienie wymiany komunikatów z rządowym systemem Federacji Rosyjskiej na temat produkcji, sprzedaży oraz śledzenia wyrobów `(...)` klienta. Wytworzone Oprogramowanie 1 posiadało następujące funkcjonalności:
- zarządzanie produktami,
- zarządzanie danymi magazynu,
- raportowanie produkcji, niszczenia, transportu produktów,
- monitorowanie plików oraz realizacja zleceń na podstawie ich zawartości;
b) Oprogramowanie 2 – Oprogramowanie 2 to rozwiązanie zajmujące się integracją z systemami ERP. Program ten ma na celu monitorowanie danych pracowników (tj. płac, czasu pracy, urlopów, zwolnień) oraz monitorowanie sklepów (tj. czasu otwarcia, otwierania nowych punktów generowania raportów). Program posiada następujące funkcjonalności:
- zarządzanie oraz analiza danych,
- kontrola administracyjna,
- raportowanie błędów,
- komunikacja przychodząca oraz wychodząca z systemem SAP, ERP.
Wnioskodawca oprócz tworzenia Oprogramowania 2, na dalszym etapie we współpracy z innymi programistami, odpowiadał także za testowanie oraz instalację nowych wersji kodu na środowiskach produkcyjnych użytkownika końcowego;
c) Oprogramowanie 3 – Oprogramowanie 3 to rozwiązanie dostarczające integracje bankowe dla norweskiego podmiotu. Jego celem było raportowanie transakcji bankowych klienta. Program posiada m.in. następujące funkcjonalności:
- analiza danych,
- obsługa formatu MT940;
d) Oprogramowanie 4 – Oprogramowanie 4 to system komunikacji ułatwiający realizację zamówień, dostaw, zakupów. Celem tworzonego programu komputerowego było wdrożenie systemu klasy B2B, który będzie umożliwiał jej komunikację z zewnętrznymi partnerami biznesowymi w obszarach zakupów i logistyki, z wykorzystaniem standardów elektronicznej wymiany danych (EDI). Oprogramowanie posiada następujące funkcjonalności:
- automatyzacja procesów biznesowych,
- usprawnienie komunikacji z zewnętrznymi partnerami biznesowymi,
- obsługa dokumentów EDI;
e) Oprogramowanie 5 – Oprogramowanie 5 to platforma umożliwiające wdrożenie dyrektywy PSD2 w kilku polskich bankach. Celem było stworzenie platformy elastycznej a zarazem bezpiecznej, spełniającej przy tym standard Polish API.
Program posiada następujące funkcjonalności:
- szybkie i wydajne kosztowo wdrożenie otwartej bankowości,
- integracja aktualnego systemu i funkcjonalności banku z nowym zakresem usług,
- otwarcie nowych możliwości dla banku w pełnej zgodności z dyrektywą PSD2.
Podobne rozwiązania są używane przez część polskich banków.
Na podstawie Umowy 2 Wnioskodawca świadczy na rzecz S…. 2 następujące usługi:
- tworzenie oprogramowania i dokumentacji,
- projektowanie, dostarczanie i wdrażanie kompleksowych rozwiązań informatycznych, zarządzanie i obsługa urządzeń oraz systemów informatycznych,
- specjalistyczne usługi doradcze i szkoleniowe,
- wsparcie realizacji projektów informatycznych, w tym projektów badawczo-rozwojowych,
- inne zadania wskazane przez S…. 2, zwane dalej „Usługami 2”.
Przy czym, szczegółowy przedmiot zlecanych Usług 2 jest każdorazowo wskazywany Wnioskodawcy przez S…. 2. Przykładowo, aktualnie w ramach świadczonych Usług 2 Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie 6 dla branży ubezpieczeniowej. Jest to cyfrowa platforma ubezpieczeniowa, która pomaga ubezpieczycielom (`(...)`). Platforma jest połączeniem oprogramowania `(...)` i zintegrowanego ekosystemu partnerskiego. Celem końcowym aplikacji jest zapewnienie ubezpieczycielom kompleksowej obsługi, która umożliwi im prowadzenie całej działalności na jednej platformie.
Oprogramowanie posiada następujące funkcjonalności:
- orkiestracja,
- zarządzanie produktami,
- zarządzanie danymi,
- raporty i pulpity nawigacyjne,
- analiza predykcyjna,
- administracja polis,
- ekosystem integracji innowacyjnych rozwiązań stron trzecich.
Prace nad Oprogramowaniem w przeważającej większości wykonywane są w metodyce zwinnej, która składa się z tzw. sprintów, trwających zwykle dwa tygodnie. Sprint rozpoczyna się spotkaniem typu „refinement”, podczas którego ma miejsce identyfikacja potrzeb klienta końcowego oraz uzyskanie ogólnych wytycznych dotyczących Oprogramowania. Następnym etapem jest „planowanie”, podczas którego, na podstawie wyznaczonych przez właściciela produktu priorytetów, wybierane są zadania do wykonania w sprincie. W tym czasie także rozwijane są wszelkie pozostałe niejasności co do celu zadań. W trakcie trwania sprintu, Wnioskodawca wraz ze współpracującym zespołem informatyków omawia przebieg przeprowadzanych prac oraz szuka rozwiązań dla ewentualnych problemów.
Wytworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie podlega wielu testom, dokonywanym przez Wnioskodawcę, a końcowo także przez innego programistę. W rezultacie wykonania Umów, Oprogramowanie aplikowane jest do repozytorium
S…. 1/S…. 2, a następnie instalowane na środowisku testowym. Na zakończenie sprintu przeprowadza się także spotkanie podsumowujące, na którym dokonywana jest ewaluacja projektu, a następnie wyciągane wnioski na przyszłość.
W trakcie prac nad Oprogramowaniem Wnioskodawca zdobywa i wykorzystuje wiedzę z zakresu informatyki, a także wiedze matematyczną, lingwistyczną oraz biznesową (w kontekście zrozumienia konkretnego procesu biznesowego). Aby osiągnąć zamierzony cel w postaci nowego rozwiązania programistycznego, Wnioskodawca staje przed koniecznością wcześniejszego rozwiązania wielu problemów np. analitycznych, matematycznych, programistycznych. Brak modelowych metod wytwórczych wiąże się również z niepewnością co do uzyskanego efektu badawczego. W związku z tym często zachodzi potrzeba zmiany wcześniejszych założeń i wytyczonego kierunku badań, opracowanie nowych i skuteczniejszych metod wytwórczych w postaci np. nowego kodu, struktur danych, skryptów i algorytmów. Ze względu na szybko zmieniające się zapotrzebowanie na rynku informatycznym oraz jego dynamiczny rozwój, konieczne jest tworzenie nowych i ulepszonych rozwiązań. Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie w oparciu o Jego indywidualne pomysły. Zleceniodawcy, z którymi Wnioskodawca współpracuje, w tym przede wszystkim S… 1 i 2, wskazują jedynie na ogólne wytyczne jakie ma spełniać Oprogramowanie (np. jego cel). Natomiast wybór metod i sposobu wytworzenia danego Oprogramowania jest pozostawiony do wyboru Wnioskodawcy.
W ramach działalności gospodarczej w zakresie tworzenia Oprogramowania, Wnioskodawca wykonuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Tworzenie Oprogramowania polega bowiem na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy, w tym w zakresie technologii informatycznych, matematyki oraz umiejętności lingwistycznych, narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie klientów. Wszelkie prawa autorskie (majątkowe) do utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę, w tym na podstawie Umowy 1 i 2 były oraz są przenoszone na inne podmioty (w tym na S… 1 i 2) z chwilą ich ustalenia. W zamian za wykonanie Usługi 1 i 2 Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie. Umowy 1 i 2 przewidują stawkę godzinową za świadczenie Usług 1 i 2. Miesięczne wynagrodzenie jest obliczane jako iloczyn godzin faktycznie świadczonych przez Wnioskodawcę Usług 1 i 2 oraz ustaloną w Umowie 1 i 2 stawkę godzinową (zwane dalej „Wynagrodzeniem”). Wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.
Na koniec miesiąca jest ustalana faktyczna liczba godzin świadczenia przez Wnioskodawcę usług, polegających na tworzeniu Oprogramowania 1 i 2. Płatność wynagrodzenia jest dokonywana po wystawieniu przez Wnioskodawcę faktury.
W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca ponosi m.in. następujące wydatki: zakup sprzętu komputerowego, zakup i obsługę telefonu, koszty transportu (Uber, taxi), koszty delegacji (bilety lotnicze, bilety kolejowe, nocleg), usługi księgowe, składki ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) (dalej zwane: „Kosztami”).
Powyższe wydatki są niezbędne do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej polegającej na tworzeniu Oprogramowania. W przypadku niemożliwości alokacji konkretnego Kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje je do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu.
Wnioskodawca na potrzeby obliczenia współczynnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, uwzględnia w odrębnej ewidencji prowadzonej w arkuszu excel informacje o:
a) kosztach faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność związaną z wytworzeniem Oprogramowania (lit. a we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT),
b) kosztach nabycia prac badawczo-rozwojowych związanych z Oprogramowaniem od podmiotu niepowiązanego/ powiązanego w rozumieniu ustawy o PIT (lit. b oraz c we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT),
c) kosztach nabycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (lit. d we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).
Zważywszy na to, że prace nad stworzeniem Oprogramowania są realizowane wyłącznie osobiście przez Wnioskodawcę (Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników ani nie zleca wykonania prac wynikających z Umowy 1 i 2 na rzecz podwykonawców), nie ponosi On kosztów wskazanych w lit. b, c oraz d we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Koszty te wynoszą u Wnioskodawcy zero. Do kosztów wskazanych pod lit. a we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (tj. tzw. wskaźnika nexus), jako wydatki na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika dzielność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, Wnioskodawca zalicza opisane powyżej Koszty. W odniesieniu do tych kosztów w przypadku niemożliwości alokacji konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje je do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu.
W efekcie, ww. wskaźnik nexus powinien wynosić u Wnioskodawcy 1.
Wnioskodawca prowadzący księgę przychodów i rozchodów prowadzi odrębną ewidencję w programie excel (dalej zwaną: „Ewidencją”), w której uwzględnia informacje o:
- zbywanym w danym miesiącu Oprogramowaniu,
- przychodach uzyskiwanych ze zbycia Oprogramowania w danym miesiącu,
- kosztach poniesionych w danym miesiącu przez Wnioskodawcę na wytworzenie Oprogramowania (Koszty),
- kosztach uwzględnionych w tzw. wskaźniku nexus.
Ewidencja jest prowadzona na bieżąco, czyli od momentu, kiedy pierwsze koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, zostały faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność gospodarczą zmierzającą do wytworzenia Oprogramowania, ze sprzedaży którego Wnioskodawca osiągnie dochód opodatkowany na zasadach IP Box.
W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chce skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego na podstawie art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że oprogramowanie jest tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej polegającej na tworzeniu Oprogramowania, o której mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.
Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na tworzeniu oprogramowania komputerowego (Oprogramowanie) oraz uzyskuje z tego tytułu dochody od sierpnia 2018 r.
Tworzenie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).
W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty/procesy niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u Niego funkcjonujących.
Autorskie prawa do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają i podlegały ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062).
Opisana we wniosku działalność obejmuje wyłącznie tworzenie przez Wnioskodawcę programów komputerowych. Wnioskodawca jest twórcą Oprogramowania, nie zajmuje się jego ulepszeniem i rozwijaniem. Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca odpowiada za stworzenie uzgodnionej części oprogramowania rozwijanego przez
S…. 1 lub 2 oraz wykorzystywanego w działalności S…. 1 lub 2. Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie jest zatem łączone przez S…. 1 lub 2 z innymi elementami oprogramowania. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, łączone z innymi elementami, w niektórych sytuacjach w praktyce rozwija istniejące już oprogramowanie S…. 1 lub 2. Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy, tworzone przez Niego Oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
W przyszłości Wnioskodawca może świadczyć usługi na rzecz innych podmiotów. Zmienne mogą być również konkretne zapisy umów zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotami, które w odmienny sposób mogą definiować świadczone przez Wnioskodawcę usługi. Niezależnie od zmiany podmiotu, dla którego Wnioskodawca świadczy usługi, podjęcia współpracy z kolejnym podmiotem lub różnic w treści zawieranych z podmiotami umów, nie zmieni się charakter świadczonych usług, tj. usług polegających na tworzeniu oprogramowania, których cechy szczególne zostały opisane we wniosku, a także jego uzupełnieniu. Ponadto zawierane w przyszłości umowy dotyczące świadczenia przez Wnioskodawcę usług programistycznych nie będą stanowiły umów o pracę. Każda z umów będzie przewidywała przeniesienie praw autorskich do utworów (oprogramowania) na rzecz zlecającego.
Co do zasady, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie ze sprzedaży praw autorskich do Oprogramowania. Zważywszy na to, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność może czasami wiązać się z osiąganiem dochodów także z innych usług związanych z Oprogramowaniem, w ramach których Wnioskodawca np. naprawia usterki, prowadzi szkolenia, wówczas Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu innych usług informatycznych, które nie mają związku z procesem tworzenia Oprogramowania. Wysokość wynagrodzenia jest każdorazowo określana w ten sposób, że Wnioskodawca ustala, jaka część wynagrodzenia jest należna za przeniesienie praw autorskich do Oprogramowania, a jaka z tytułu innych usług, poprzez przemnożenie stawki godzinowej za dane czynności przez czas, w którym Wnioskodawca wykonywał dane czynności.
Dochodem z wytworzonego prawa kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będą dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży praw autorskich do Oprogramowania.
Wszystkie wymienione we wniosku wydatki zostały faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio działalność gospodarczą związaną z wytwarzaniem Oprogramowania komputerowego lub jego części, tj. kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku. W przypadku niemożliwości alokacji wskazanego we wniosku, konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje je do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu.
Pod pojęciem poniesienia wydatków na „sprzęt komputerowy” należy rozumieć koszty związane z zakupem sprzętu, który jest wykorzystywany do działalności polegającej na tworzeniu Oprogramowania. W zakres tego sprzętu wchodzą m.in.: laptop, myszka, słuchawki. Wydatki te nie zawsze są związane wyłącznie z działalnością w zakresie tworzenia Oprogramowania. W sytuacji, gdy Wnioskodawca ponosi wydatki na sprzęt komputerowy, wykorzystywany przez Niego także do innych przychodów niż ze sprzedaży Oprogramowania, wówczas Wnioskodawca przyporządkowuje je do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji. Proporcja jest ustalana jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu/roku.
Jako „zakup i obsługę telefonu” należy rozumieć, wydatki poniesione na zakup telefonu komórkowego oraz koszty związane z jego obsługą, czyli m.in. miesięczny abonament. Wydatki te nie zawsze są związane wyłącznie z działalnością w zakresie tworzenia Oprogramowania. W sytuacji gdy telefon wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę także do innej działalności niż polegająca na tworzeniu Oprogramowania, wówczas Wnioskodawca przyporządkuje koszty podatkowe w postaci wydatków na zakup i obsługę telefonu do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji. Proporcja jest ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu/roku.
W prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej zestaw komputerowy, znajdujący się w grupie wydatków na zakup sprzętu komputerowego, zalicza się do środków trwałych.
Wydatki wskazane we wniosku są nierozerwalnie związane z tworzeniem przez Wnioskodawcę Oprogramowania. Dzięki nabywanym usługom księgowym (tj. wydatkom poniesionym na obsługę księgową) Wnioskodawca prowadzi ewidencje rachunkowe wymagane przepisami prawa podatkowego. Telefon i wydatki z nim związane (tj. wydatki poniesione na zakup telefonu komórkowego oraz koszty związane z jego obsługą, czyli m.in. miesięczny abonament), służą do bezpośredniej komunikacji z S…. 1 i 2, przez co umożliwiają konsultowanie prac prowadzonych nad Oprogramowaniem i natychmiastowe rozwiązywanie napotkanych problemów. Ponadto, wszelkie koszty Wnioskodawcy związane z transportem (tj. Uber, taxi), ale także koszty delegacji (bilety lotnicze, bilety kolejowe, noclegi) są bezpośrednio związane z wytworzeniem autorskiego prawa do programu komputerowego, ponieważ pozwalają Wnioskodawcy na bezpośredni kontakt z S…. 1 i 2 w celu dokonania sprawniejszej personalizacji i ulepszenia Oprogramowania, a także zakup potrzebnego sprzętu w celu świadczenia lepszych usług programistycznych. Tylko wówczas gdy koszty transportu związane są z przychodami z Oprogramowana, to służą Wnioskodawcy do obliczenia dochodu opodatkowanego na preferencyjnych zasadach IP Box. Cały sprzęt komputerowy (tj. koszty związane z zakupem sprzętu, który jest wykorzystywany do działalności polegającej na tworzeniu Oprogramowania, w zakres tego sprzętu wchodzą m.in.: laptop, myszka, słuchawki) można zaliczyć do kosztów bezpośrednich ponieważ bez niego Wnioskodawca nie mógłby wykonać żadnego Oprogramowania. Składki ZUS (tj. wymagane prawem składki na ubezpieczenie społeczne, które Wnioskodawca jest zobowiązany opłacać co miesiąc, w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej) są niezbędnym kosztem związanym z wytwarzaniem kwalifikowanego IP, ponieważ jest to obowiązkowa danina, bez której niemożliwe jest legalne prowadzenie działalności gospodarczej.
Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od stycznia 2019 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i zapewniający spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku w stosunku do dochodów osiąganych od 2019 r., a także do dochodów osiąganych w przyszłych okresach.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
1. Czy prawo autorskie do Oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej na terytorium Polski jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?
2. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?
3. Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do Oprogramowania, o którym mowa w opisie stanu faktycznego, uzyskiwany na podstawie Umowy 1 i Umowy 2 oraz innych podobnych umów jest kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?
4. Czy Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę z tytułu Umowy 1 i 2 oraz innych podobnych umów może zostać uznane za przychód wykorzystywany do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?
5. Czy ponoszone przez Wnioskodawcę Koszty w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychów przypadających ze zbycia Oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu, można uznać za koszty uzyskania przychodu wykorzystane do obliczenia dochodu zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?
6. Czy ponoszone przez Wnioskodawcę Koszty można uznać przy zastosowaniu odpowiedniej proporcji za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności związanej z Oprogramowaniem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (lit. a we wskaźniku)?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad 1
Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do Oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej na terytorium Polski jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule (zob. art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga by spełnione zostały dwa kryteria:
a) przedmiot ochrony powinien być wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz
b) prawo własności intelektualnej powinno podlegać ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm., zwana dalej „Ustawą o prawie autorskim”), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, w tym w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.
Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.
Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.
Odnosząc się do powyższych konstrukcji prawnych przewidzianych w Ustawie o prawie autorskim należy uznać, że oprogramowanie komputerowe stanowi przedmiot ochrony praw autorskich i to już z momentem jego wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.
Warto w tym miejscu odnieść się do objaśnień Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (dalej zwanymi „Objaśnieniami Ministra Finansów”), które podkreślają, że w ustawie o PIT nie znajdziemy definicji pojęcia „programu komputerowego” a także brak w świetle polskiego prawa wyczerpującego zdefiniowania „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczowa pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sadu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). W Objaśnieniach Ministra Finansów wskazuje się także, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.
Tworzenie Oprogramowania polega na tworzeniu przez Wnioskodawcę kodu źródłowego lub zestawu instrukcji kierowanych do komputera. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie w oparciu o autorskie i indywidualne pomysły, a prace nad Oprogramowaniem nie polegają wyłącznie na wykorzystaniu określonej wiedzy oraz narzędzi i technologii. Powstające Oprogramowanie jest (subiektywnie) nowym wytworem intelektu Wnioskodawcy, dzięki któremu Wnioskodawca przyczynia się do wzbogacenia dotychczasowego stanu rzeczy o nowe treści.
W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, tworzone przez Niego Oprogramowanie jest programem komputerowym w rozumieniu Ustawy o prawie autorskim. Oprogramowanie zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności, która w opinii stanowi działalność badawczo-rozwojową (na co wskazuje w uzasadnieniu do pytania 2).
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, Oprogramowanie, będące rezultatem Jego pracy:
a) jest wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT – tj. programem komputerowym podlegającym ochronie na podstawie Ustawy o prawie autorskim oraz
b) zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej (na co wskazuje w uzasadnieniu do pytania 2).
W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do Oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej na terytorium Polski jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.
Ad 2
Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Niego działalność polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.
Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje, że kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których przedmiot ochrony został wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza ona działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zgodnie z brzmieniem art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, badaniami naukowymi są:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, pojęcie prace rozwojowe – oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Przytoczone wyżej przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową. Przy czym, kryteria te powinny być spełnione łącznie. Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:
a) obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,
b) mieć twórczy charakter,
c) być podejmowana w sposób systematyczny oraz
d) być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zdaniem Wnioskodawcy, warto w tym miejscu odwołać się również do kryteriów działalności badawczo-rozwojowej przedstawionych w tzw. Podręczniku Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS (Główny Urząd Statystyczny), Warsaw, https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl). Podręcznik Frascati wyjaśnia, że działalność B+R jest zawsze ukierunkowana na nowe odkrycia, oparte na oryginalnych koncepcjach (i ich interpretacji) lub hipotezach. Z reguły nie ma pewności co do ostatecznego wyniku (lub przynajmniej co do ilości czasu i zasobów potrzebnych do jego osiągnięcia), jest ona planowana i budżetowana (nawet jeśli jest realizowana przez osoby fizyczne), a jej celem jest osiągnięcie wyników, które mogłyby być swobodnie przenoszone lub sprzedawane na rynku. Aby dana działalność mogła zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową, musi ona spełniać pięć podstawowych kryteriów. Działalność taka musi być:
a) nowatorska,
b) twórcza,
c) nieprzewidywalna,
d) metodyczna,
e) możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, wskazać należy, że działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego Oprogramowania, w szczególności tworzeniu nowych funkcjonalności, w odpowiedzi na zapotrzebowanie S…. oraz jej klientów.
Zdaniem Wnioskodawcy, działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw, gdyż polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy, w tym w zakresie technologii informatycznych, matematyki oraz umiejętności lingwistycznych, narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie klientów.
Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę spełnia poniższe cechy:
a) nowatorskość i twórczość – zdaniem Wnioskodawcy, tworzone przez Niego Oprogramowanie jest autorskim rozwiązaniem. Jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, prace nad Oprogramowaniem nie polegają wyłącznie na wykorzystaniu określonej wiedzy oraz umiejętności korzystania z narzędzi i technologii, ale tworzy On Oprogramowanie w oparciu Jego indywidualne pomysły. S… 1 i 2 wskazuje jedynie na ogólne wytyczne, jakie ma spełniać Oprogramowanie (np. jego cel). Natomiast wybór metod i sposobu wytworzenia danego Oprogramowania jest pozostawiony do wyboru Wnioskodawcy. Oprogramowanie posiada niepowtarzalny charakter, będący odpowiedzią m.in. na zmienne zapotrzebowania S…. 1 i 2 oraz dynamicznie zmieniający się rynek informatyczny (tzw. rynek IT). Podejmowane czynności zmierzające do tworzenia Oprogramowania nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionego, ulepszonego lub nowego Oprogramowania. W szczególności, na nierutynowy charakter podejmowanych działań wskazuje fakt, że aby osiągnąć zamierzony cel w postaci nowego rozwiązania programistycznego, Wnioskodawca staje przed koniecznością wcześniejszego rozwiązania wielu problemów np. analitycznych, matematycznych, programistycznych. Brak modelowych metod wytwórczych wiąże się również z niepewnością co do uzyskanego efektu badawczego. W związku z tym często zachodzi potrzeba zmiany wcześniejszych założeń i wytyczonego kierunku badań, opracowanie nowych, lepszych i skuteczniejszych metod wytwórczych w postaci nowego kodu, struktur danych, skryptów i algorytmów. Powstałe Oprogramowanie nie jest skutkiem ubocznym działań podejmowanych rutynowo, nie polega także na utrzymaniu i obsłudze już wdrożonych rozwiązań. Pomysły na opracowanie nowych funkcjonalności lub zagadnień badawczych często powstają w wyniku prób wykorzystania metod poznanych w literaturze fachowej, podczas wydarzeń branżowych, itd.;
b) nieprzewidywalność – w trakcie tworzenia Oprogramowania Wnioskodawca staje przed koniecznością rozwiązania sytuacji charakteryzujących się niepewnością badawczą. Wymagają one zmierzenia się z opracowaniem koncepcji danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenie czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod informatycznych. Jak wskazano w przykładzie prac na rzecz S…. 1 i 2, podmioty te wskazują na ogólne wytyczne, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (Oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań;
c) metodyczność – prace są prowadzone w sposób zaplanowany i systematyczny. Każda faza prac począwszy od zebrania informacji o wymaganiach i oczekiwaniach S…. 1 i 2 oraz ich klientów przez opracowanie koncepcji aż po przekazanie rozwiązania z rekomendacjami do wdrożenia jest przez Wnioskodawcę realizowana w sposób planowy, uporządkowany i metodyczny. Opracowanie Oprogramowania jest procesem złożonym, wymagającym określonej systematyki oraz ustalonego harmonogramu. Jak wskazano powyżej, prace nad Oprogramowaniem w przeważającej większości wykonywane są w metodyce zwinnej, która składa się z tzw. sprintów, trwających zwykle dwa tygodnie. Prace nad Oprogramowaniem w przeważającej większości wykonywane są w metodyce zwinnej, która składa się z tzw. sprintów, trwających zwykle dwa tygodnie. Sprint rozpoczyna się spotkaniem typu „refinement”, podczas którego ma miejsce identyfikacja potrzeb klienta końcowego oraz uzyskanie ogólnych wytycznych dotyczących Oprogramowania. Następnym etapem jest „planowanie” podczas którego, na podstawie wyznaczonych przez właściciela produktu priorytetów, wybierane są zadania do wykonania w sprincie. W tym czasie także rozwijane są wszelkie pozostałe niejasności co do celu zadań. W trakcie trwania sprintu, Wnioskodawca wraz ze współpracującym zespołem informatyków omawia przebieg przeprowadzanych prac oraz szuka rozwiązań dla ewentualnych problemów. Wytworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie podlega wielu testom, dokonywanym przez Niego, a końcowo także przez innego programistę. W rezultacie wykonania Umów, Oprogramowanie aplikowane jest do repozytorium S… 1/S…. 2, a następnie instalowany na środowisku testowym. Na zakończenie sprintu przeprowadza się także spotkanie podsumowujące, na którym dokonywana jest ewaluacja projektu, a następnie wyciągane wnioski na przyszłość. W efekcie, opisany wyżej proces tworzenia Oprogramowania jest realizowany w sposób planowy, uporządkowany i metodyczny;
d) możliwość przeniesienia lub odtworzenia – jednocześnie każdy etap podejmowanej przez Wnioskodawcę działalności jest w odpowiedni sposób utrwalany, by możliwe było jego odtworzenie. Utwór (Oprogramowanie) powstający w wyniku Jego działania twórczego jest możliwy do przeniesienia, co wynika już z samej jego istoty oraz z Umowy 1 i 2 z S…. 1 i 2 Jego wiążącej.
W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Niego działalność w zakresie tworzenia i rozwoju Oprogramowania spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.
Ad 3 i 4
Ad 3
Zdaniem Wnioskodawcy, dochód ze zbycia prawa autorskiego do Oprogramowania, o którym mowa w opisie stanu faktycznego, uzyskiwany na podstawie Umowy 1 i Umowy 2 oraz innych podobnych umów jest kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.
Ad 4
Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie otrzymywane przez Niego z tytułu Umowy 1 i 2 oraz innych podobnych umów może zostać uznane za przychód wykorzystywany do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.
W myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
a) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
b) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
c) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
d) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w wykonaniu Umowy 1 i 2, Wnioskodawca świadczy Usługi 1 i 2 na rzecz S…. 1 i 2. Biorąc pod uwagę, że:
a) świadczone na rzecz S… 1 i 2 Usługi 1 i 2 sprowadzają się do tworzenia nowych rozwiązań informatycznych (Oprogramowania),
b) prawa autorskie to wytworzonego Oprogramowania są przenoszone na S…. 1 i 2,
c) w zamian za wykonane Usług 1 i 2 Wnioskodawca otrzymuje Wynagrodzenie, które zależne jest od czasu świadczenia Usług 1 i 2, tj. ustalona została stawka za każdą godzinę świadczenia Usług 1 i 2, która po przemnożeniu przez ich faktyczną ilość, stanowi należne Wnioskodawcy Wynagrodzenie,
d) wynagrodzenie obejmuje także honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych
– zdaniem Wnioskodawcy, Wynagrodzenie z tytułu Umowy 1 i 2, obliczone co miesiąc w oparciu o zaangażowanie czasowe oraz ustaloną stawkę godzinową, jest wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich do Oprogramowania.
Zdaniem Wnioskodawcy, wskazaną metodę należy zastosować we wszystkich przypadkach otrzymywania wynagrodzenia z tytułu świadczenia analogicznych usług polegających na tworzeniu Oprogramowania na rzecz innych podmiotów, przy założeniu, że zapisy umowne dotyczące wynagrodzenia będą podobne.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, po uwzględnieniu kosztów uzyskania przychodów związanych z wytworzeniem Oprogramowania, uzyskane z tytułu Umowy 1 i 2 oraz innych analogicznych umów, Wynagrodzenie stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.
W związku z tym, że na podstawie Umowy 1 i 2 prawa autorskie to wytworzonego Oprogramowania z momentem jego ustalenia są przenoszone na S…. House 1 i 2 za Wynagrodzeniem (bez ustalenia dodatkowego honorarium), wynagrodzenie z tytułu Umowy 1 i 2 jest wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich do Oprogramowania.
Ad 5 i 6
Ad 5
Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Niego koszty w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychów przypadających ze zbycia Oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu, można uznać za koszty uzyskania przychodu wykorzystane do obliczenia dochodu zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.
Ad 6
Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Niego koszty można uznać przy zastosowaniu odpowiedniej proporcji za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności związanej z Oprogramowaniem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (lit. a we wskaźniku).
Stawkę 5% podatku PIT można zastosować do osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT).
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.
Podczas gdy zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
W praktyce zatem, w celu obliczenia dochodu do opodatkowania preferencyjną stawką 5% niezbędne jest:
a) ustalenie, jakie przychody przypadające na Oprogramowanie uzyskuje Wnioskodawca (określone w uzasadnieniu do pytania 3 i 4) oraz jakie ma z tymi przychodami związane koszty ich uzyskania (w tym ich obliczenie), oraz
b) obliczenie współczynnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w którym należy uwzględnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z każdym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Koszty uzyskania przychodów z Oprogramowania
W części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów, zdaniem Wnioskodawcy, należy uwzględnić koszty zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami z kwalifikowanych praw (zgodnie z art. 22 i art. 23 ustawy o PIT). Zatem, kosztami związanymi z przychodami z Oprogramowania, będą wszelkie koszty, które są funkcjonalnie związane z tymi przychodami i które to w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu.
Prawidłowość takiego stanowiska potwierdzają m.in. Objaśnienia Ministra Finansów, które w akapicie 136 wskazują, że: „Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności ponosi wydatki mające na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów (będące kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, Koszty): zakup sprzętu komputerowego, zakup i obsługę telefonu, koszty transportu (Uber, taxi), koszty delegacji (bilety lotnicze, bilety kolejowe, nocleg), usługi księgowe, składki ZUS.
Przy czym, poniesione w 2019 r. i 2020 r. koszty były związane w całości z pracami nad Oprogramowaniem tworzonym na podstawie Umowy 1 i 2. Wydatki są nierozerwalnie związane z tworzeniem przez Wnioskodawcę Oprogramowania. Dzięki nabywanym usługom księgowym Wnioskodawca prowadzi ewidencje rachunkowe wymagane przepisami prawa podatkowego. Telefon i wydatki z nim związane, służą do bezpośredniej komunikacji z S… …. 1 i 2, przez co umożliwiają konsultowanie prac prowadzonych nad Oprogramowaniem i natychmiastowe rozwiązywanie napotkanych problemów. Ponadto, wszelkie koszty Wnioskodawcy związane z transportem (tj. Uber, taxi), ale także koszty delegacji (bilety lotnicze, bilety kolejowe, noclegi) są bezpośrednio związane z wytworzeniem autorskiego prawa do programu komputerowego, ponieważ pozwalają Wnioskodawcy na bezpośredni kontakt z S …..1 i w celu dokonania sprawniejszej personalizacji i ulepszenia Oprogramowania, a także zakup potrzebnego sprzętu w celu świadczenia lepszych usług programistycznych. Cały sprzęt komputerowy można zaliczyć do kosztów bezpośrednich ponieważ bez niego Wnioskodawca, nie mógłby wykonać żadnego Oprogramowania. Składki ZUS są niezbędnym kosztem związanym z wytwarzaniem kwalifikowanego IP, ponieważ jest to obowiązkowa danina, bez której niemożliwe jest legalne prowadzenie działalności gospodarczej.
Może zdarzyć się, że Wnioskodawca uzyska również dochody, które nie mogą być zaliczone do dochodów kwalifikowanych w rozumieniu art. 30ca ustawy o PIT. W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym roku na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność związaną z wytworzeniem Oprogramowania według odpowiedniej proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu.
Zdaniem Wnioskodawcy, dzięki zastosowaniu proporcji w stosunku do kosztów możliwe będzie ustalenie kosztów, jakie zostały rzeczywiście poniesione przez Wnioskodawcę w związku z osiąganym przychodem z Oprogramowania, a w konsekwencji ustalenie dochodu z Oprogramowania, który jest później przemnażany przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5%.
Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Niego koszty można uznać za koszty uzyskania przychodu wykorzystane do obliczenia dochodu zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.
Obliczenie współczynnika nexus
Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, tzw. wskaźnik nexus obliczany jest według wzoru:
(a+b) x 1,3
a+b+c+d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,
c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,
d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
Jak wskazuje się w praktyce organów podatkowych istotne jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:
a) wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
b) kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
c) dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Przy czym nie chodzi tu o koszty bezpośrednie w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, tylko o koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej, z wyjątkiem kosztów wprost wskazanych w art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności ponosi następujące ww. Koszty. Jak wskazano powyżej, wszystkie te Koszty są niezbędne dla wytworzenia Oprogramowania – istnieje zatem związek tych kosztów z Oprogramowaniem oraz z uzyskanym dochodem z tego Oprogramowania.
Zdaniem Wnioskodawcy, zważywszy na to, że koszty te związane z prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalnością polegająca na tworzeniu Oprogramowania, powinny być przypisane do litery „a” wzoru nexus. Podkreślić należy, że z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT nie wynika, w jaki sposób ww. koszty należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.
Zdaniem Wnioskodawcy, w celu alokowania kosztów do przychodów z Oprogramowania można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o PIT. Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.
Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).
Biorąc powyższe pod uwagę, w przypadku niemożliwości alokacji konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje je do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do Jego przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, z którymi te koszty były związane. W efekcie, ww. wskaźnik nexus wynosi u Wnioskodawcy 1.
Reasumując, ponoszone przez Wnioskodawcę koszty w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychów przypadających ze zbycia Oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym roku, można uznać za koszty uzyskania przychodu wykorzystane do obliczenia dochodu zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Ponadto, ponoszone przez Wnioskodawcę koszty można uznać przy zastosowaniu odpowiedniej proporcji za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności związanej z Oprogramowaniem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (lit. a we wskaźniku).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Nadmienia się przy tym, że na dzień wydania niniejszej interpretacji obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.).
W stanowisku do pytania nr 2 wniosku Wnioskodawca podał, że w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca zdefiniował badania naukowe i prace rozwojowe, zaś pojęcia te są definiowane odpowiednio w art. 5a pkt 39 i pkt 40 ww. ustawy. W tej sytuacji Organ uznał to za oczywistą omyłkę pisarską, która nie ma wpływu na treść rozstrzygnięcia.
Należy jednocześnie zastrzec, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, nie zaś jego rozwijania i ulepszania, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.
Ponadto należy poinformować, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony jednorazowo w kosztach uzyskania przychodów. Zaliczyć do kosztów w takim wypadku można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.
Należy mieć również na uwadze katalog negatywny wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy również dodać, że mimo uznania przez Organ za adekwatną, tj. znajdującą uzasadnienie w opisie sprawy, „proporcję” zaproponowaną przez Wnioskodawcę, nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa.
Końcowo dodać należy, że Organ nie odnosił się do hipotetycznych wyliczeń wartości wskaźnika nexus przedstawionych przez Wnioskodawcę, gdyż zgodnie z zasadą samoopodatkowania obowiązującą w polskim systemie podatkowym na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez właściwy miejscowo i rzeczowo organ podatkowy.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno**-**skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k**-**14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…. , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.