0113-KDIPT2-3.4011.701.2021.3.SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu do Organu 2 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 10 listopada 2021 r. (data wpływu 16 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z powstaniem przychodu u Członków Zarządu z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

2 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych. Pismem z 10 listopada 2021 r. (data wpływu 16 listopada 2021 r.) wniosek został uzupełniony.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność energetyczną polegającą na wytwarzaniu, dystrybucji i obrocie energią cieplną i energią elektryczną w różnych lokalizacjach na terenie Polski. Wszystkie dochody opodatkowuje w Polsce. Spółka ma podpisane Umowy o świadczenie usług zarządzania (managerskie) z członkami Zarządu (zwane dalej Umowami). Z tytułu wykonywania obowiązków określonych w Umowie Członkowi Zarządu przysługuje stałe miesięczne wynagrodzenie oraz wynagrodzenie zmienne uzależnione od realizacji celów zarządczych. Wynagrodzenie Zarządzających z tytułu wykonania Umowy Spółka kwalifikuje do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, w związku z czym na Spółce ciąży obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania oraz wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych (PDOF), który jako płatnik powinna pobrać i odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego.

Zgodnie z Umową, Spółka w ramach obowiązujących przepisów, w tym zgodnie z podjętymi przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy i Radę Nadzorczą uchwałami regulującymi zasady kształtowania wynagrodzeń Członków Zarządu Spółki zobowiązała się współdziałać z Członkiem Zarządu przy wykonywaniu Umowy, w tym ma zapewniać Członkowi Zarządu możliwość korzystania przez niego z urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki niezbędnych do realizacji Umowy, w tym środków transportu, poprzez udostępnienie Członkowi Zarządu przez Spółkę samochodu służbowego.

Członek Zarządu jest zobowiązany używać urządzeń i zasobów stanowiących mienie Spółki, w interesie Spółki i zgodnie z zasadami kształtowania wynagrodzeń członków Zarządu Spółki, wynikającymi z uchwał właściwych organów Spółki oraz Umowy.

Jednocześnie, w ramach Umowy Spółka zobowiązała się do ponoszenia kosztów wynikających z wykorzystania przez Członka Zarządu w związku z wykonywaniem przez niego Umowy, urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki, o których mowa powyżej, jak również zobowiązała się do ponoszenia m.in. transportu (podróży w kraju i za granicą), w tym kosztów ponoszonych w związku z przejazdem pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem wykonywania usług (i z powrotem) w każdym przypadku, kiedy Członek Zarządu odbywa podróż lub spotkanie w celu realizacji Umowy.

Niezależnie od powyższego, Zwyczajne Walne Zgromadzenie Spółki podjęło uchwałę w ramach której przyjęto, że Członek Zarządu może korzystać z samochodu służbowego do celów prywatnych odpłatnie, w oparciu o stawki rynkowe i na zasadach określonych w obowiązującym w Spółce Zarządzeniu w sprawie korzystania z samochodów służbowych, które to Zarządzenie reguluje zasady korzystania z samochodów służbowych przez pracowników, jak i członków Zarządu, zarówno do celów służbowych, jak i prywatnych.

Zgodnie z ww. Zarządzeniem, Członkowi Zarządu przysługuje prawo korzystania z samochodu służbowego pozostającego do jego wyłącznej dyspozycji również do celów prywatnych. Członek Zarządu ma obowiązek zaewidencjonować przebieg pojazdu do celów prywatnych w karcie ewidencji przebiegu pojazdu (KEPP), chyba że samochód jest wyposażony w system GPS i przebieg pojazdu jest odnotowywany w formie elektronicznej.

Rozliczenie przebiegu prywatnej podróży z wykorzystaniem samochodu służbowego następuje na podstawie comiesięcznego oświadczenia Członka Zarządu o wykorzystaniu samochodu służbowego do celów prywatnych, w którym Członek Zarządu jako użytkownik samochodu służbowego podaje:

- typ samochodu, ilość dni w których wykorzystywał samochód służbowy do celów prywatnych, wylicza koszt korzystania z pojazdu na podstawie dziennej rynkowej stawki wynajmu danego typu samochodu podanej w załączniku do ww. Zarządzenia,

- wylicza koszt zużycia paliwa w oparciu o ilość przejechanych kilometrów w celach prywatnych, średnią cenę paliwa zatankowanego w danym miesiącu oraz średnie zużycie paliwa dla danej marki samochodu określonej w Zarządzeniu.

Na podstawie ww. oświadczenia Członek Zarządu jest obciążany kosztami użytkowania samochodu służbowego na cele prywatne, zarówno kosztami wynajmu jak i zużytym paliwem, na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury.

Nabycie paliwa do samochodów służbowych wykorzystywanych w trybie mieszanym (udostępnionych również do celów prywatnych) pokrywa Spółka. Stawki rynkowe wynajmu samochodu służbowego na cele prywatne określone w Zarządzeniu są aktualizowane raz w roku i były ustalane zgodnie z przepisami art. 11 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka rozważa w przyszłości zmianę zasad rozliczania używania przez Członka Zarządu samochodu służbowego do celów prywatnych. Zmiana ta miałaby polegać na nie obciążaniu Członka Zarządu ww. kosztami używania samochodów służbowych do celów prywatnych, przez co Członek Zarządu uzyskiwałby z tego tytułu nieodpłatne świadczenie, a tym samym Spółka wartość tego świadczenia doliczałaby do przychodów Członka Zarządu podlegających opodatkowaniu PDOF.

Zmiana warunków korzystania z samochodu służbowego znalazłaby odzwierciedlenie w regulacjach wewnętrznych obowiązujących w Spółce – uchwałach organów Spółki oraz Umowach zawartych z członkami Zarządu.

Spółka zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów nie zaliczy 25% wydatków związanych z eksploatacją samochodu służbowego wykorzystywanego zarówno w działalności gospodarczej, jak również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W piśmie z 10 listopada 2021 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że podstawę powołania stanowiły uchwały Rady Nadzorczej powołujące daną osobę w skład Zarządu Spółki – zgodnie ze statutem Spółki. Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnia, że Członkowie Zarządu z tytułu samego powołania nie otrzymują ani nie będą otrzymywać żadnych przychodów.

Członkowie Zarządu nie prowadzą działalności gospodarczej zarejestrowanej w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy w związku z nieodpłatnym wykorzystywaniem przez Członka Zarządu (z którym zawarty został kontrakt menedżerski) samochodu służbowego do celów prywatnych, u Członka Zarządu powstanie przychód na podstawie art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którego wartość należy ustalić zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 4 ww. ustawy?

2. Czy w przypadku, gdy Członek Zarządu (z którym zawarty został kontrakt menedżerski), w związku z wykorzystywaniem samochodu służbowego do celów prywatnych będzie zużywać paliwo, którego koszty nabycia pokrywać będzie Spółka, powstanie u Członka Zarządu odrębny przychód na podstawie art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którego wartość należy ustalić zgodnie z art. 11 ust. 2 ww. ustawy, niezależnie od ustalonego odrębnie przychodu z tytułu nieodpłatnego wykorzystywania przez Członków Zarządu samochodu służbowego do celów prywatnych?

3. Czy Spółka może do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczyć 75% poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej, jeżeli samochód jest wykorzystywany przez Członka Zarządu również do celów prywatnych, a Spółka pokrywa wszystkie koszty eksploatacji tego samochodu?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i nr 2, natomiast w zakresie pytania nr 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku):

Ad 1

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych, są uznawane za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, uznaje się również, zgodnie z art. 13 pkt 9 ww. ustawy, przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem jednak przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ww. ustawy.

Spółka dokonując świadczeń w ramach art. 13 pkt 7 jak i pkt 9 ww. ustawy, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy obowiązana jest jako płatnik pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Spółki, jeśli Członek Zarządu otrzymuje od Spółki świadczenia, kwalifikowane jako przychody Członka Zarządu, to przychody te powinny być uznawane za przychód z działalności wykonywanej osobiście w ramach art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nawet w sytuacji gdy przychody te Członek Zarządu otrzymuje w ramach umowy o świadczenie usług zarządzania (kontraktu menedżerskiego), a nie z tytułu samego powołania w skład Zarządu. Za taką interpretacją przemawia treść art. 13 pkt 9 ww. ustawy, gdzie przyjęto, że ww. art. 13 pkt 9 nie obejmuje przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ww. ustawy. Zdaniem Spółki, treść w art. 13 pkt 9 ww. ustawy stanowiąca: „z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7”, nakazuje uznawać, że w każdym przypadku gdy osoba powołana w skład Zarządu Spółki otrzymuje przychody od Spółki, to takie przychody należy uznawać za przychody z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bez względu na to na jaki jest sposób powoływania danej osoby do Zarządu Spółki.

Zdaniem Spółki, przychodem Członka Zarządu podlegającym opodatkowaniu ze źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zarówno wynagrodzenie wynikające z umowy o świadczenie usług zarządzania (kontraktu menedżerskiego), jak również inne świadczenia, które przysługują Członkowi Zarządu na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania (kontraktu menedżerskiego).

Zdaniem Spółki jeżeli Członkowi Zarządu Spółka udostępnia nieodpłatnie samochód służbowy, który może być przez Członka Zarządu wykorzystywany do jego celów prywatnych, to Członek Zarządu uzyskuje przychód, bowiem zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami są co do zasady otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W przypadku udostępnienia Członkowi Zarządu w sposób nieodpłatny samochodu służbowego do celów prywatnych Członka Zarządu, dochodzi po stronie Członka Zarządu do uzyskania nieodpłatnego świadczenia w postaci przysporzenia majątkowego mającego konkretny wymiar finansowy.

Zdaniem Spółki, w tym przypadku zastosowanie powinien znaleźć art. 11 ust. 2a lit. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wartość pieniężną takiego świadczenia należy ustalić na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. Zdaniem Spółki, w przypadku nieodpłatnego udostępniania samochodu służbowego na cele prywatne Członka Zarządu wartość pieniężną takiego nieodpłatnego świadczenia można ustalić w ramach ww. art. 11 ust. 2a lit. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w oparciu o ceny rynkowe stosowane przez profesjonalne firmy zajmujące się wynajmem samochodów, uwzględniając średnie ceny za udostępnianie przez te podmioty podobnych modeli samochodów, o podobnym stanie i stopniu zużycia oraz czasie i miejscu udostępnienia.

Ad 2

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych, są uznawane za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, uznaje się również, zgodnie z art. 13 pkt 9 ww. ustawy, przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem jednak przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ww. ustawy.

Spółka dokonując świadczeń w ramach art. 13 pkt 7 jak i pkt 9 ww. ustawy, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy obowiązana jest jako płatnik pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Spółki, jeśli Członek Zarządu otrzymuje od Spółki świadczenia, kwalifikowane jako przychody Członka Zarządu, to przychody te powinny być uznawane za przychód z działalności wykonywanej osobiście w ramach art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nawet w sytuacji gdy przychody te Członek Zarządu otrzymuje w ramach umowy o świadczenie usług zarządzania (kontraktu menedżerskiego), a nie z tytułu samego powołania w skład Zarządu. Za taką interpretacją przemawia treść art. 13 pkt 9 ww. ustawy, gdzie przyjęto, że ww. art. 13 pkt 9 nie obejmuje przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ww. ustawy. Zdaniem Spółki, treść w art. 13 pkt 9 ww. ustawy stanowiąca: „z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7”, nakazuje uznawać, że w każdym przypadku gdy osoba powołana w skład Zarządu Spółki otrzymuje przychody od Spółki, to takie przychody należy uznawać za przychody z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bez względu na to na jaki jest sposób powoływania danej osoby do Zarządu Spółki.

Zdaniem Spółki przychodem Członka Zarządu podlegającym opodatkowaniu ze źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest także paliwo, którego koszt pokrywa Spółka i udostępnia Członkowi Zarządu do wykorzystania podczas korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych Członka Zarządu. W przypadku gdy Członek Zarządu zużywa do celów prywatnych paliwo sfinansowane przez Spółkę, po stronie Członka Zarządu powstaje odrębny przychód, bowiem także i w tym zakresie dochodzi po stronie Członka Zarządu do uzyskania nieodpłatnego świadczenia w postaci przysporzenia majątkowego mającego konkretny wymiar finansowy.

Zdaniem Spółki, w konsekwencji, zastosowanie powinien znaleźć art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wartość pieniężną świadczeń w naturze określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 27 sierpnia 2018 r. nr 0115-KDIT2-2.4011.275.2018.1.MM, uznał w tym zakresie, że: „(`(...)`) W odniesieniu do kwestii dotyczącej zużytego przez członków zarządu paliwa do przejazdów do celów prywatnych, którego koszty zakupu będzie pokrywała Spółka, należy wskazać, że wartość tego paliwa będzie stanowiła – odrębny od przychodów z tytułu wykorzystania samochodu służbowego do celów prywatnych – przychód członków Zarządu. Wysokość ww. przychodu Spółka będzie zobowiązana ustalić zgodnie z art. 11 ust. 2 o podatku dochodowym od osób fizycznych (`(...)`)”.

Zdaniem Spółki, ustalenie wartości pieniężnej udostępnionego Członkowi Zarządu paliwa, zakupionego przez Spółkę, uwzględniającej średnie ceny zakupu po jakich Spółka nabyła paliwo, odpowiada wymaganiom określonym w art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14–15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;

3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe oraz zacytowane powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że przychodem Zarządzającego z tytułu umowy o świadczenie usług zarządzania Spółką będzie nie tylko wynagrodzenie wynikające z tej umowy, ale także inne świadczenia pieniężne, świadczenia nieodpłatne oraz świadczenia częściowo odpłatne otrzymywane w związku ze sprawowaniem funkcji w zarządzie Spółki. Zatem niewątpliwie udostępnienie ww. osobom samochodów służbowych do celów prywatnych oraz pokrycie przez Spółkę kosztów zakupu paliwa do tych celów będzie stanowiło przychód ww. osób z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Odnosząc się zatem do sposobu ustalenia wartości przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w związku z używaniem samochodu służbowego, który osoba zarządzająca będzie wykorzystywała do celów prywatnych będą stanowiły własność Spółki – jak słusznie wskazał Wnioskodawca – zastosowanie znajdzie art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w sytuacji gdy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nie świadczy usług najmu samochodów, to w celu ustalenia wartości świadczenia w postaci udostępniania zakupionego przez nią samochodu służbowego do celów prywatnych zarządzającego należy uwzględnić ceny rynkowe stosowane przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W odniesieniu do kwestii dotyczącej zużytego przez członków zarządu paliwa do przejazdów do celów prywatnych, którego koszty zakupu będzie pokrywała Spółka, należy wskazać, że wartość tego paliwa będzie stanowiła − odrębny od przychodów z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych − przychód członków Zarządu. Wysokości ww. przychodu Spółka będzie zobowiązana ustalić zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 2 – działalność wykonywana osobiście.

Natomiast poszczególne kategorie przychodów z działalności wykonywanej osobiście wymienione zostały przez ustawodawcę w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 13 pkt 7 i pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

- przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,

- przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z uwagi na fakt, że w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menadżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką, czy instytucją. Natomiast wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie dotyczy sytuacji, gdy podatnik powołany został np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej, w takiej sytuacji uzyskane przez niego przychody będą przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ww. ustawy.

Należy bowiem mieć na uwadze, że – jak stwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 czerwca 2015 r., sygn. akt III UZP 2/15 – „w spółkach kapitałowych zawarcie kontraktu menadżerskiego z członkiem zarządu kreuje wtórną podstawę powiązania menadżera ze spółką, bowiem podstawowe znaczenie ma powołanie go na członka zarządu tworzące stosunek członkostwa w zarządzie spółki regulowany przepisami Kodeksu spółek handlowych i innymi przepisami wewnętrznymi spółki”.

Zgodzić się zatem należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym wynagrodzenie przez niego wypłacane osobom wchodzącymi w skład zarządu, z którymi podpisał umowy o świadczenie usług zarządzania, jak również wartość nieodpłatnych świadczeń – należy zakwalifikować do przychodu z działalności wykonywanej osobiście wskazanej w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji na Wnioskodawcy – jako płatniku – ciąży obowiązek naliczenia zaliczki na podatek dochodowy, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i – stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy – przekazania jej – w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ją pobrano – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby Spółki wykonuje swoje zadania.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i nr 2 uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno**-**skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k**-**14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.