0113-KDIPT2-3.4011.644.2021.2.NM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 lipca 2021 r. (data wpływu 22 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 6 października 2021 r. (data wpływu 25 października 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

22 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 6 października 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od dnia … … 201x r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą …, której przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z) (wskazana jako przeważająca działalność gospodarcza), działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki (PKD 62.02.Z), działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi (PKD 62.03.Z), pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych (PKD 62.09.Z). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; dalej: „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychód i rozchodów.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zawarł … … 201. r. umowę o współpracy w zakresie realizacji dzieł (dalej: „Umowa”) na czas nieokreślony. Przedmiotem Umowy jest wykonywanie dzieł w ramach powierzonych przez Zamawiającego prac programistycznych (w tym prac analitycznych i konsultingowych z zakresu informatyki).

Do obowiązków Wnioskodawcy w ramach Umowy należą prace tworzenia i rozwoju oprogramowania na rzecz Zamawiającego i jego klientów (dalej: „Prace tworzenia i rozwoju oprogramowania”) w szczególności:

1. Projektowanie i tworzenie aplikacji …;
2. Projektowanie i tworzenie aplikacji …;
3. Projektowanie i tworzenie aplikacji …;
4. Integracja … ze środowiskiem…;
5. Integracja … ze środowiskiem …;
6. Integracja … z językiem …;
7. Tworzenie wyliczeń statystycznych za pomocą języka …;
8. Analiza danych przestrzennych z wykorzystaniem …;
9. Analiza danych;
10. Tworzeni … zapytań w języku …;
11. Tworzenie skryptów pobierających dane z systemów bazodanowych;
12. Tworzenie skryptów pozwalających pobierać dane z wielu plików;
13. Tworzenie skryptów transformujących dane;
14. Tworzenie skryptów pobierających dane z web service oraz ze stron webowych;
15. Tworzenie interfejsu użytkownika;
16. Tworzenie formuł pozwalających wyliczać … za …;
17. Tworzenie systemów raportujących pobierających dane z wielu heterogenicznych systemów bazodanowych, integracja danych z wielu systemów, projektowanie modelu danych, projektowanie kaskadowego systemu pobierania danych;
18. Projektowanie i tworzenia architektury systemów analitycznych składających się z generatorów danych, warstw pośrednich integrujących dane oraz aplikacji wynikowych prezentujących dane oraz pozwalających na ich analizę;
19. Wdrożenie platformy … , polegające na modyfikacji aplikacji pod względem zgłoszonych przez klientów uwag.

Poza tym Wnioskodawca prowadzi również szkolenia z budowy aplikacji … (w ocenie Wnioskodawcy ta działalność pozostaje poza zakresem Prac tworzenia i rozwoju oprogramowania).

Działalność podjęta przez Wnioskodawcę w zakresie Prac tworzenia i rozwoju oprogramowania stanowi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 z późn. zm.; dalej: „ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”). Prace rozwojowe podejmowane przez Wnioskodawcę obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania głównie … i …, …, …, …, …., …, … do tworzenia i rozwoju oprogramowania dla klientów, tj. programów komputerowych podlegających ochronie określonej art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, ze zm.; dalej: „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”). Wnioskodawca nie podejmuje działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany w oprogramowaniu. Zmiany w oprogramowaniu, których dokonuje Wnioskodawca wynikają z nowych potrzeb klientów związanych z ich działalnością lub uwag zgłoszonych przez klientów do wytworzonego oprogramowania i wymagają zmian o charakterze twórczym i indywidualnym.

Wnioskodawca dostarcza klientom rozwiązania z zakresu analityki biznesowej (ang. business intelligence). Projekty z zakresu analityki biznesowej to „zorientowany na użytkownika proces zbierania, eksploracji, interpretacji i analizy danych, który prowadzi do usprawnienia i zracjonalizowania procesu podejmowania decyzji. Systemy te wspierają kadrę menadżerską w podejmowaniu decyzji biznesowych w celu kreowania wzrostu wartości przedsiębiorstwa (definicja według Internetowej Encyklopedii Zarządzania https://`(...)`., Business Intelligence Systemy Wspomagania Decyzji Biznesowych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009). W rozumieniu czysto biznesowym business intelligence można także definiować jako kombinację architektury systemu, aplikacji oraz baz danych, które razem umożliwiają prowadzone w czasie rzeczywistym analizy i przekształcenia, dostarczające potrzebną informację i wiedzę biznesowi.

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie zapewniające ekstrakcję danych ze źródła operacyjnego danych (np. …, …, …), transformację danych (czyszczenie danych, filtrowanie oraz implementację reguł biznesowych), ładowanie danych do … bądź … …. W ramach przetwarzania analitycznego Wnioskodawca tworzy aplikacje … .

Efektem prac Wnioskodawcy jest innowacyjne oprogramowanie. Wnioskodawca opracowuje nowe rozwiązania dla klientów (nowe funkcjonalności), które odpowiadają na potrzeby klientów. Przykładowo, efektem prac Wnioskodawcy są aplikacje … .

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie pod wymagania klientów z wielu branż, firm zarówno usługowych, jak i produkcyjnych. Wnioskodawca pracuje nad oprogramowaniem dla działów kontrolingu, finansowo-księgowych, kadrowo-płacowych. Rozwój oprogramowania dla klientów umożliwia klientom rozwój funkcji zarządczej w ramach przedsiębiorstwa. Rozwiązania proponowane przez Wnioskodawcę muszą uwzględniać specyfikę działalności danego przedsiębiorstwa, źródeł danych klienta oraz indywidualne ułożenie danych. Tym samym działania Wnioskodawcy nastawione są na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań „szytych na miarę” danego klienta, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Rozwiązania w zakresie oprogramowania, które dostarcza Wnioskodawca są innowacyjne w skali przedsiębiorstwa klienta, na rzecz którego Wnioskodawca działa.

W ramach podjętej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje oprogramowanie niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca zaznacza, że rozwiązania w zakresie oprogramowania, które dostarcza Wnioskodawca są innowacyjne również w skali przedsiębiorstwa klienta, na rzecz którego Wnioskodawca działa, co jest zgodne z Objaśnieniami Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej. Zgodnie z Objaśnieniami, wystarczające jest działanie na skalę przedsiębiorstwa nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań nie występujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Ponadto, Wnioskodawca podejmuje działania celem realizacji Umowy w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Wnioskodawca realizując prace rozwojowe dotyczące oprogramowania przyjmuje dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Wnioskodawca, podejmując prace rozwojowe przyjmuje za cel zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Oprogramowanie jest wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej i jest rezultatem Jego własnej indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, tworzone przez Niego oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca w ramach Umowy przenosi na Zamawiającego z chwilą jego stworzenia nieograniczone terytorialnie i czasowo, wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnego prawa autorskiego oraz całość autorskich praw majątkowych, ustanawiając na rzecz Zamawiającego w szczególności wyłączne prawo rozporządzenia utworem lub jego częścią, na następujących polach eksploatacji:

1. utrwalanie wszelkimi technikami, w tym technikami poligraficznymi, informatycznymi, fotograficznymi, cyfrowymi;

2. zwielokrotnianie wszelkimi technikami poligraficznymi, informatycznymi, fotograficznymi, cyfrowymi niezależnie od ilości egzemplarzy;

3. prezentowanie, wyświetlanie, modyfikacja, adaptacja wprowadzanie do pamięci komputera;

4. wykorzystywanie w utworach audiowizualnych, multimedialnych;

5. rozpowszechnianie w sieciach informatycznych, w tym w Internecie;

6. rozpowszechnianie, w ten sposób w ten, aby pojedyncze osoby miały dostęp do utworu w wybranym przez siebie miejscu i czasie;

7. rozpowszechnianie w utworach audiowizualnych nadawanych za pomocą wizji przewodowej i bezprzewodowej przez stacje naziemne oraz za pośrednictwem satelity, wyświetlanych w kinie, publicznie odtwarzanych;

8. rozpowszechnianie w utworach audiowizualnych nadawanych w sposób równoczesny i integralny z inną organizacją telewizyjną;

9. wystawianie w miejscach publicznych;

10. najem, dzierżawa;

11. wydawanie w wydawnictwach m.in. książkowych i innych wydawnictwach drukowanych (np. albumy, katalogi, leksykony, kalendarze), wydawnictwach multimedialnych, samodzielnie lub w wydaniach z utworami innych podmiotów;

12. rozpowszechnianie po opracowaniu przy zastosowaniu wszelkich technik, w tym technik graficznych, zmiany barw lub nasycenia, zmiany skali lub przesunięcia poszczególnych elementów;

13. rozpowszechnianie w całości lub w częściach w celu promocji i reklamy, w szczególności w formie plakatów, folderów reklamowych, niezależnie od ich rodzaju formatu, ogłoszeń, reklam w tym reklam audiowizualnych, audialnych, multimedialnych

a także innych polach eksploatacji nieznanych w chwili zawarcia umowy.

Wnioskodawca upoważnia Zamawiającego do wykonywania przysługujących Mu autorskich praw osobistych do utworu, w tym praw do decydowania o pierwszym jego udostępnieniu, praw do nadzoru autorskiego, i integralności oraz że w wypadku dokonania opracowania utworu przez Zamawiającego lub upoważnioną przez Zamawiającego osobę trzecią zobowiązuje się do niewykonywania prawa do autorstwa utworu i decydowania o sposobie oznaczania utworu, w tym publikowania utworu w całości lub w części bez oznaczania autorstwa.

W ocenie Wnioskodawcy, przychód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowania stanowiącego utwór, stanowi i będzie stanowić większość wynagrodzenia netto z tytułu Umowy w skali roku, co potwierdza prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT. Wynika to z faktu, że w skali roku nakład pracy Wnioskodawcy na stworzenie unikatowych, indywidualnych i twórczych rozwiązań dla klientów w zakresie Prac tworzenia i rozwoju oprogramowania stanowi większość czasu jaki Wnioskodawca przeznacza na realizację dzieł w ramach Umowy. Może się zdarzyć, że w danym miesiącu Wnioskodawca wykonuje tylko szkolenia z aplikacji lub tylko Prace tworzenia i rozwoju oprogramowania lub działalność z obu tych zakresów prac. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody po uwzględnieniu kosztów uzyskania przychodu (jeśli takie wystąpią) będą stanowiły dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego; art. 30ca ust. 2 pkt 8 i ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT).

Wykonując Umowę Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane ze swoją działalnością, tj. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywane przez niego czynności. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za terminowe i prawidłowe wykonanie dzieł, tj. dostarczenie oprogramowania stanowiącego program komputerowy podlegający ochronie określonej art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca ma swobodę w wykonywaniu Umowy, kieruje się przy tym swoją unikalną wiedzą, doświadczeniem i umiejętnościami. Czynności dotyczące tworzenia i rozwoju oprogramowania nie są wykonywane pod kierownictwem Zleceniodawcy. Miejsce i czas wykonania zlecenia zależy jedynie od Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca nie zleca żadnych działań podwykonawcom.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami dotyczącymi komercjalizacji praw własności intelektualnej na gruncie ustawy o PIT, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30caust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2021 rozliczyć dochód uzyskany na podstawie Umowy ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (Prac tworzenia i rozwoju oprogramowania) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że prowadzi na bieżąco od 2019 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2021 i lata kolejne (przy założeniu, że stan prawny i faktyczny nie ulegnie zmianie) na podstawie Umowy rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (dzieł w ramach powierzanych mu przez Zamawiającego prac programistycznych opisanych w zdarzeniu przyszłym jako Prace tworzenia i rozwoju oprogramowania) przy zastosowaniu stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własność intelektualne, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (dzieł w ramach powierzanych mu przez Zamawiającego prac programistycznych opisanych w zdarzeniu przyszłym jako Prace tworzenia i rozwoju oprogramowania) podlega opodatkowaniu w Polsce według stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% i w związku z tym Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 5% względem tego dochodu w zeznaniu rocznym za 2021 r., jak i kolejne (przy założeniu, że stan faktyczny i prawny nie ulegnie zmianie). Wnioskodawca zaznacza, że w odniesieniu do 2020 r. uzyskał On pozytywne rozstrzygnięcie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 17 grudnia 2020 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.650.2020.2.AW w tym samym stanie faktycznym i prawnym.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

I. Kwalifikowane prawo własności intelektualnej – autorskie prawo do programu komputerowego.

Zatem, by autorskie prawo do programu komputerowego można było uznać za kwalifikowane prawo własności intelektualnej uprawniające do zastosowania stawki 5%, spełnione muszą zostać łącznie dwa kryteria:

i. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska oraz

ii. przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ad i

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W Polsce oprogramowanie – definiowane jako całość informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów (Słownik Języka Polskiego) – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia m.in. dyrektywy Wspólnot Europejskich: dyrektywy 91/250/WE z dnia 14 maja 1991r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (Dz. Urz. WE L 122 zl7.05.1991). Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie zawiera definicji programu komputerowego. Jednak dyrektywa, która wiąże państwa członkowskie co do celu wprowadzonych regulacji taką definicję zawiera. Zgodnie z dyrektywą „program komputerowy” obejmuje „programy w jakiejkolwiek formie, włącznie z programami zintegrowanymi ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie; (`(...)`) rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu logiczne i, w miarę potrzeb, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie są wymagane, aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania do jakich są przeznaczone”.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie spełnia również definicję „programu komputerowego” określoną w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej. Zgodnie z pkt 89 Objaśnień brak ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego prawa sprawia, że konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs (pogrubienie za Ministrem Finansów). Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) – jako oprogramowanie – w katalogu kwalifikowanych IP jest zgodne z wytycznymi raportu BEPS Plan Działania nr 5 i wynika z przedstawionej powyżej interpretacji zakresu znaczeniowego „autorskiego prawa do programu komputerowego”.

Zatem oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach Umowy stanowi program komputerowy podlegający ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i ten warunek należy uznać za spełniony.

Ad ii

W kwestii prowadzenia prac badawczo-rozwojowych, na podstawie art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, za pracę badawczo-rozwojową uznaje się działalność spełniającą następujące kryteria:

· jest to działalność twórcza;

· podejmowana w sposób systematyczny;

· obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe;

· wykonywana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że po pierwsze działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy do praktyki gospodarczej danego podmiotu. Jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej, wystarczające jest działanie na skalę przedsiębiorstwa (`(...)`) nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot oraz (`(...)`) Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Co istotne, spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. W odniesieniu do prac, które wchodzą w zakres prac badawczo-rozwojowych tj. badań naukowych lub prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe tj. prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne (art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 85 ze zm.);

b) badania aplikacyjne, tj. prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń (art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc po uwagę powyższe, Wnioskodawca wskazuje, że wykonywanie dzieł w ramach powierzanych Mu przez Zamawiającego prac programistycznych stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę odpowiadają definicji prac rozwojowych zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania głównie … do tworzenia i rozwoju oprogramowania klientów, tj. programów komputerowych podlegających ochronie określonej art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca nie podejmuje działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany w oprogramowaniu. Zmiany w oprogramowaniu, których dokonuje Wnioskodawca wynikają z nowych potrzeb klientów związanych z ich działalnością lub uwag zgłoszonych przez klientów do wytworzonego oprogramowania i wymagają zmian o charakterze twórczym i indywidualnym.

Do obowiązków Wnioskodawcy w ramach Umowy należą Prace tworzenia i rozwoju oprogramowania, w szczególności:

1. Projektowanie i tworzenie aplikacji …;
2. Projektowanie i tworzenie aplikacji …;
3. Projektowanie i tworzenie aplikacji …;
4. Integracja … ze środowiskiem…;
5. Integracja … ze środowiskiem …;
6. Integracja … z językiem …;
7. Tworzenie wyliczeń statystycznych za pomocą języka …;
8. Analiza danych przestrzennych z wykorzystaniem …;
9. Analiza danych;
10. Tworzeni … zapytań w języku …;
11. Tworzenie skryptów pobierających dane z systemów bazodanowych;
12. Tworzenie skryptów pozwalających pobierać dane z wielu plików;
13. Tworzenie skryptów transformujących dane;
14. Tworzenie skryptów pobierających dane z web service oraz ze stron webowych;
15. Tworzenie interfejsu użytkownika;
16. Tworzenie formuł pozwalających wyliczać … za …;
17. Tworzenie systemów raportujących pobierających dane z wielu heterogenicznych systemów bazodanowych, integracja danych z wielu systemów, projektowanie modelu danych, projektowanie kaskadowego systemu pobierania danych;
18. Projektowanie i tworzenia architektury systemów analitycznych składających się z generatorów danych, warstw pośrednich integrujących dane oraz aplikacji wynikowych prezentujących dane oraz pozwalających na ich analizę;
19. Wdrożenie platformy … , polegające na modyfikacji aplikacji pod względem zgłoszonych przez klientów uwag.

Poza tym Wnioskodawca prowadzi również szkolenia z budowy aplikacji … i … (w ocenie Wnioskodawcy ta działalność pozostaje poza zakresem Prac tworzenia i rozwoju oprogramowania).

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania mają charakter twórczy, gdyż rozwijanie oprogramowania ma na celu tworzenie nowych funkcjonalności. Przykładowo, efektem prac Wnioskodawcy są `(...)` .

Aplikacja (z kodem źródłowym) z zaszytym skryptem będąca wynikiem prac Wnioskodawcy przekształca dane, agreguje oraz wizualizuje wyniki. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie pod wymagania klientów z wielu branż, firm zarówno usługowych, jak i produkcyjnych. Wnioskodawca pracuje nad oprogramowaniem dla … . Rozwój oprogramowania dla klientów umożliwia klientom rozwój funkcji zarządczej w ramach przedsiębiorstwa. Rozwiązania proponowane przez Wnioskodawcę muszą uwzględniać specyfikę działalności danego przedsiębiorstwa, źródeł danych klienta oraz indywidualne ułożenie danych. Tym samym działania Wnioskodawcy nastawione są na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Wnioskodawca w ramach podjętej działalności gospodarczej opracowuje oprogramowanie niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej opracowuje nowe funkcjonalności, które są innowacyjne w skali przedsiębiorstwa klienta, na rzecz którego Wnioskodawca działa, co zgodnie z Objaśnieniami Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. spełnia kryterium twórczości działalności gospodarczej.

Ponadto, Wnioskodawca podejmuje działania celem realizacji Umowy w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Wnioskodawca realizując Prace tworzenia i rozwoju oprogramowania, przyjmuje dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Wnioskodawca, podejmując Prace tworzenia i rozwoju oprogramowania przyjmuje za cel zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca na podstawie Umowy prowadzi i będzie prowadził Prace tworzenia i rozwoju oprogramowania, a także fakt, że efektem tych prac jest i będzie program komputerowy, tj. utwór prawnie chroniony na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, należy uznać, że Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

II. Kwalifikacja dochodu i prowadzenie ewidencji.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c. Przy czym przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania ww. preferencji.

Mając na uwadze treść Umowy, na podstawie której Wnioskodawca zobowiązuje się do wykonywania dzieł w ramach powierzanych Mu przez Zamawiającego prac programistycznych oraz fakt, że Wnioskodawca przenosi z chwilą stworzenia utworu nieograniczone terytorialnie i czasowo wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnego prawa autorskiego oraz całość autorskich praw majątkowych, w ocenie Wnioskodawcy uzyskiwany dochód na podstawie Umowy należy zakwalifikować jako dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 2 pkt 8 i ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT). Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi od 2019 r. i będzie prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, a więc ewidencję umożliwiającą ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W związku z powyższym, uzyskane przez Wnioskodawcę przychody z tytułu dostarczanych Zamawiającemu na podstawie Umowy dzieł w ramach opisanych w zdarzeniu przyszłym Prac tworzenia i rozwoju oprogramowania (większość wynagrodzenia netto w skali roku, co potwierdza prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT) po uwzględnieniu kosztów (jeśli takie wystąpią), o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, będą opodatkowane preferencyjną 5% stawką podatku.

Zatem, Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za 2021 r., jak również w latach kolejnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(`(...)`) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji, będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podstawę opodatkowania, w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) * 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

- zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

- należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;

- podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Najprostszym dostępnym rozwiązaniem jest wówczas stworzenie arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że:

1. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej oraz prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

2. wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej,

3. wytwarzane i rozwijane oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

4. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,

5. Wnioskodawca dokonuje przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania za co otrzymuje wynagrodzenie.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu wytworzonego i rozwijanego autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu rocznym za 2021 r. i w latach kolejnych o ile stan faktyczny i prawny nie ulegną zmianie.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k**-**14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.