0113-KDIPT2-1.4011.952.2021.1.AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2021 r**.** (data wpływu 8 października 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie hodowli psów rasowych prowadzonej w ramach gospodarstwa rolnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie hodowli psów rasowych prowadzonej w ramach gospodarstwa rolnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 11 grudnia 2020 r. Wnioskodawca otrzymał interpretację indywidualną Nr 0114-KDIP3-1.4011.656.2020.1.MK1. W nawiązaniu do niej chciałby wskazać, że od tamtego czasu Jego hodowla powiększyła się. Posiada 5 suk (…) i 1 psa (…) oraz 3 suki (…). W posiadaniu ma 8 suk i 1 samca, są to psy rasowe z udokumentowanym pochodzeniem. Posiada je od 2 miesiąca ich życia lub wcześniej.

Wnioskodawca jest rolnikiem prowadzącym gospodarstwo rolne o powierzchni 5,99 ha. W ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego hoduje ww. psy.

Wnioskodawca należy do Stowarzyszenia, gdzie otrzymał przydomek „…”. Hodowla znajduje się w Jego miejscu zamieszkania, gdzie znajdują się maszyny rolnicze i traktory. W sąsiedniej miejscowości Wnioskodawca posiada 5,99 ha. Prowadzi gospodarstwo rolne od 2017 r. W związku z hodowlą psów uzyskuje dochody z odpłatnego zbycia szczeniąt, jak na razie od 2 suk (jak w otrzymanej interpretacji), gdyż reszta psów jest jeszcze za młoda.

W przyszłości, gdy Wnioskodawca będzie miał szczenięta z reszty psów, to będzie mógł kwalifikować dochód do dochodów z gospodarstwa rolnego, według wiedzy Wnioskodawcy, na podstawie art. 2 ust. 2 i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy hodowla psów rasowych stanowi działy specjale produkcji rolnej, jeżeli jest prowadzona w ramach gospodarstwa rolnego, zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy Wnioskodawca powinien zgłaszać fakt sprzedaży do Urzędu Skarbowego i rozliczyć się podatkiem dochodowym w PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-36? Czy według art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może dochód kwalifikować do dochodów z gospodarstwa rolnego i nie odprowadzać podatku dochodowego?
3. Czy, gdy w przyszłości powiększy się hodowla, Wnioskodawca będzie mógł dochód kwalifikować jako dochód z gospodarstwa rolnego – niezależnie od ilości?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest On osobą prowadzącą gospodarstwo rolne, a także pracuje jako pracownik fizyczny. Psy są Jego hobby, ale także stróżują Jego posesji – gospodarstwa rolnego.

Według art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, gdy prowadzi się gospodarstwo rolne (powyżej 1 ha) i kwalifikuje psy rasowe do gospodarstwa rolnego, można ten dochód ze sprzedaży szczeniąt zaliczyć w ramach prowadzonego gospodarstwa.

Psy są w gospodarstwie Wnioskodawcy powyżej 12 miesięcy. Dochód ze sprzedaży szczeniąt Wnioskodawca uzyskałby po odchowaniu ich minimum 8 tygodni. Psy są również stróżami w gospodarstwie rolnym, pilnują maszyn rolniczych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,

2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

– licząc od dnia nabycia.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie określa, co dla celów opodatkowania tym podatkiem rozumie się pod pojęciem działalności rolniczej. Przy czym przepisów ww. ustawy nie stosuje się (co do zasady) do przychodów uzyskiwanych z tej działalności. Należy przy tym zauważyć, że wyliczenie dokonane w ww. art. 2 ust. 2 cytowanej ustawy ma charakter wyczerpujący.

Stosownie do art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 3a ww. ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”. Załącznik ten, tj. „Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego”, określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary stanowią działy specjalne produkcji rolnej. Z wyjaśnień do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że tabela z załącznikiem nr 2 jest obecnie publikowana przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia. Ww. rozmiary norm szacunkowych na rok 2021 zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 25 listopada 2020 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz.U. z 2020 r., poz. 2218).

Jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a cytowanej wyżej ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”. Zatem, uprawa określonych roślin, hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w ww. załączniku. Informacje zawarte w wyżej wymienionym załączniku mają znaczenie w zakresie oceny, czy dany rodzaj działalności ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli dany rodzaj uprawy, czy też chów lub hodowla określonego gatunku zwierząt nie jest wymieniona w treści Załącznika, to należy stwierdzić, że ta uprawa, hodowla, czy też chów jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej. W konsekwencji, do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem, prowadzącym gospodarstwo rolne o powierzchni 5,99 ha. W ramach tego gospodarstwa rolnego hoduje psy rasy … oraz …. Jak wskazał Wnioskodawca – jest członkiem Stowarzyszenia, w którym otrzymał przydomek „…”. W posiadaniu Wnioskodawcy znajdują się psy rasowe z udokumentowanym pochodzeniem w ilości 5 suk … oraz 3 suki …oraz 1 psa. W związku z hodowlą psów uzyskuje dochody z odpłatnego zbycia szczeniąt, jak na razie od 2 suk, gdyż reszta psów jest jeszcze za młoda.

W związku z hodowaniem psów w opisanym wyżej rozmiarze i odpłatnym zbywaniem szczeniąt Wnioskodawca powziął wątpliwości w kwestii opodatkowania hodowli podatkiem dochodowym z działów specjalnych produkcji rolnej.

Odnosząc się do powyższego, należy wskazać, że w załączniku nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymieniono m.in. pod poz. 15: hodowlę i chów innych zwierząt poza gospodarstwem, pod lit. k) – hodowlę psów rasowych. Oznacza to, że hodowla tych zwierząt – psów rasowych stanowi dział specjalny produkcji rolnej, ale tylko wówczas, gdy jest prowadzona poza gospodarstwem rolnym. Należy zauważyć, że hodowla psów rasowych we własnym gospodarstwie rolnym nie występuje w ww. tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, co oznacza, że dochody uzyskane z tego tytułu nie stanowią dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że przychody uzyskane z hodowli psów rasowych prowadzonej w gospodarstwie rolnym Wnioskodawcy stanowią przychody z działalności rolniczej. W takim przypadku, na mocy art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody te wyłączone są z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do składania deklaracji PIT-36. W sytuacji zaś, gdy w przyszłości powiększy się hodowla, Wnioskodawca będzie mógł nadal uzyskane z niej dochody kwalifikować jako dochody z gospodarstwa rolnego – niezależnie od ilości psów.

Reasumując – w sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę hodowla psów rasowych nie stanowi działu specjalnego produkcji rolnej, ponieważ jest ona prowadzona w ramach gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodne ze stanem rzeczywistym, wydana interpretacja nie będzie chronić Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.