0113-KDIPT2-1.4011.778.2021.2.MGR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2021 r. (data wpływu 10 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 listopada 2021 r. (data wpływu 15 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób w zakresie:

- możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszystkich wydatków poniesionych na czesne na studia – jest nieprawidłowe,

- określenia momentu zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na czesne na studia oraz określenia momentu zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W dniu 15 listopada 2021 r., na wezwanie Organu, Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek.

We wniosku po jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w październiku 2020 r. zaczęła studia w …., Wydział …, studia II stopnia, niestacjonarne, kierunek: finanse i rachunkowość, specjalność: rachunkowość i sprawozdawczość finansów. Studia trwają dwa lata - od października 2020 r. do czerwca 2022 r. Opłaca studia II stopnia z własnych środków. Koszt całkowity poniesionych wydatków na studia II stopnia wynosi 10 800 zł. Za pierwsze dwa semestry poniosła koszt 5 400 zł.

Zamieszkuje oraz prowadzi działalność gospodarczą od dnia … lutego 2021 r. przy ul ….. Otrzymała zgodę od właściciela mieszkania na prowadzenie działalności gospodarczej pod adresem zamieszkania. W dniu … lutego 2021 r. zarejestrowała oraz rozpoczęła prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie: kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 82.19.Z - Wykonywanie fotokopii, przygotowywanie dokumentów i pozostała specjalistyczna działalność wspomagająca prowadzenie biura, którą nadal prowadzi. Forma opodatkowania to zasady ogólne, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu; jest rezydentem podatkowym w podatku dochodowym w Polsce. Była zwolniona od podatku VAT (podatek od towarów i usług) na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dnia 2 lutego 2021 r. do września 2021 r.

Od września 2021 r. jest płatnikiem VAT. Działalność Wnioskodawczyni polega na składaniu wniosków do urzędów państwowych w celu rejestracji jednostki pływającej oraz urządzeń radiotelefonicznych na jednostkach pływających. W imieniu osoby zainteresowanej przesyła dokumenty do przetłumaczenia, jeżeli jest taka potrzeba, składa wniosek do urzędów państwowych, opłaca opłaty skarbowe i opłaty dotyczące złożenia wniosku; odbiera dokumenty z urzędu państwowego i przekazuje osobie zainteresowanej.

Wnioskodawczyni jest obywatelem Polski, wcześniej była obywatelką Ukrainy. Nie posiada wyższego wykształcenia w Polsce, przez co ma niższe kwalifikacje zawodowe. Od dłuższego czasu szukała pracy w Polsce, co nie było łatwe, gdyż nie miała odpowiedniego wykształcenia oraz wiedzy. Przed rozpoczęciem działalności gospodarczej dużo pracowała i uczyła się. Celem zapisania się na studia było otwarcie firmy oraz osiągnięcie przychodu, a także zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodu w przyszłości. Podjęła studia, które Ją zmotywowały do działania i otworzenia działalności gospodarczej oraz motywują Ją poprzez podnoszenie kwalifikacji, wiedzy, która dotyczy dokumentów, prawa, języka angielskiego, księgowości. Kontaktuje się z klientami z innych krajów świata. Na co dzień używa języka angielskiego. Studia udostępniają kurs języka angielskiego przez trzy semestry – od lutego 2021 r. do czerwca 2022 r. Ma możliwość uczestniczenia w kursach języka angielskiego: B1, B2, zajęciach dotyczących turystyki, finansów, logistyki, management. Studia dają Jej możliwość wyuczenia języka angielskiego do poziomu swobodnego komunikowania się z kontrahentami, wyuczenia gramatyki, specjalistycznych słów, skrótów z różnych dziedzin, pogłębienia wiedzy z zakresu księgowości, rachunkowości zarządczej, prawa. Zdecydowała się na otwarcie jednoosobowej działalności gospodarczej, ponieważ zobaczyła, że może swoje pomysły wprowadzić w życie oraz pozyskać dochód. Wyższe studia zwiększają kwalifikacje Wnioskodawczyni w kontaktach z kontrahentami, pozwalają pozyskać Jej nowych klientów, a co za tym idzie, pozyskać dochód, prawidłowo rozdysponować środki pieniężne, również zaoszczędzić koszty, gdyż prowadzi księgowość dla swojej działalności gospodarczej we własnym zakresie. Korzysta z programu księgowego w banku `(...)`, koszt takiego programu to 50 zł miesięcznie. Kierunek, który studiuje łączy się z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wysiłek Wnioskodawczyni przyniósł dochód, z którego opłaciła zaliczki na podatek dochodowy w 2021 r.: w lutym 2021 r.: … zł; w marcu 2021 r.: …zł; w kwietniu 2021 r.: … zł; w maju 2021 r.: …zł; w czerwcu 2021 r. w wysokości … zł; w lipcu 2021 r.: …zł; w sierpniu 2021 r.: …r., we wrześniu 2021 r.: …zł. Wydatek na studia jest związany ze zdobywaniem wiedzy i odpowiednich umiejętności, które pomagają Wnioskodawczyni w prowadzeniu działalności gospodarczej oraz podwyższają jakość oferowanych przez Nią usług. Aby skutecznie świadczyć usługi powinna prawidłowo nawiązać kontakt z kontrahentem, przekonać do skorzystania ze swoich usług, prawidłowo wypełnić dokumenty, złożyć dokumenty do urzędów państwowych.

Wydatki na studia II stopnia wyniosły 8 100 zł za trzy semestry. Opłaty za studia są rozłożone na cztery raty. Pierwszy semestr w 2020 r. Wnioskodawczyni opłaciła w dniu 27 września 2020 r. w wysokości 2 700 zł, drugi semestr, w dniu 28 lutego 2021 r. - 2 700 zł, trzeci semestr w dniu 24 września 2021 r. - 2 700 zł. Następną wpłatę za czwarty semestr powinna uiścić do dnia 28 lutego 2022 r., w kwocie 2 700 zł. Oprócz opłaty za studia Wnioskodawczyni nie ponosi więcej wydatków. Do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej chce zaliczyć kwotę poniesioną na opłaty za 4 semestry w wysokości 2 700 zł x 4 = 10 800 zł (w 2021 r. 8 100 zł faktycznie poniesionych kosztów oraz w 2022 r. – 2 700 zł). Wniosek dotyczy 2021 r. - opłaty za trzy semestry w kwocie 8 100 zł oraz 2022 r. - opłata czwartej raty za studia w kwocie 2 700 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytanie Nr 1 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy wydatki poniesione na studia Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności?
2. Jeśli wydatki poniesione na studia II stopnia będą stanowiły koszt uzyskania przychodu, to w którym momencie wydatki te staną się kosztem uzyskania przychodu i kiedy taki koszt uzyskania przychodu powinien zostać ujęty?

Zdaniem Wnioskodawczyni (przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):

Ad. 1.

Może Ona ująć wydatek w wysokości 10 800 zł poniesiony na studia II stopnia w kosztach uzyskania przychodów, gdyż rzutują na osiągnięcie przychodu oraz pozwalają zachować dotychczasowe źródło dochodu, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawowym przepisem dotyczącym kosztów uzyskania przychodów (tzw. kosztów podatkowych) w podatku dochodowym od osób fizycznych jest art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ww. ustawy.

Wydatki związane z opłatą za studia są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione w przypadku Wnioskodawczyni. Program podjętych studiów II stopnia jest bezpośrednio związany z zakresem prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej, a zdobyta wiedza będzie miała odzwierciedlenie we wzroście przychodu, poprzez wpływ na zakres oraz jakość świadczonych usług związanych ze świadczeniem administracyjnych usług dotyczących rejestracji jednostek pływających oraz urządzeń radiotelefonicznych na jednostkach pływających. Wydatki na studia II stopnia stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodu i stają się kosztem uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia. Jeżeli koszty te będą dotyczyć okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie będzie możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku będą ujęte jako koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Wnioskodawczyni opłaca studia za semestr - jeden semestr to koszt 2 700 zł. Ma do zaliczenia cztery semestry. Obecnie poniosła wydatek na studia II stopnia w wysokości 8 100 zł za trzy semestry w 2020-2021 r. oraz w 2021-2022 r. (1 semestr: 27 września 2020 r. - 2 700 zł; 2 semestr: 28 lutego 2021 r. - 2 700 zł; 3 semestr: 24 września 2021 r. - 2 700; następnie będzie opłacona rata za 4 semestr: luty 2022 r. - 2 700 zł). Koszt całkowity wydatków na studia II stopnia, które trwają dwa lata (od października 2020 r. do czerwca 2022 r.), wynosi 10 800 zł. Wnioskodawczyni nie ponosi wydatków na dojazd, gdyż mieszka …, gdzie obecnie studiuje. Na dzień 10 listopada 2021 r. opłaciła studia we własnym zakresie za trzy semestry w kwocie 8 100 zł.

Wnioskodawczyni otworzyła jednoosobową działalność gospodarczą w dniu 2 lutego 2021 r., którą nadal kontynuuje. Prowadzi firmę usługową w zakresie świadczenia usług przy rejestracji jednostek pływających oraz urządzeń radiotelefonicznych na jednostkach pływających. Wypełnia wnioski, przesyła dokumenty do przetłumaczenia, opłaca opłatę skarbową, składa wnioski do urzędów państwowych, odbiera dokumenty rejestracyjne oraz przesyła je do klientów. Od 2020 r. studiuje na studiach II stopnia w …, kierunek finanse i rachunkowość, forma niestacjonarna. Nie posiada polskiego wykształcenia i odpowiedniej wiedzy, co utrudnia Jej znalezienie pracy. Zdecydowała się zacząć studia oraz miała pomysł na otwarcie firmy, tylko jeszcze do końca nie widziała, jak ten pomysł zrealizować. Przez kilka miesięcy przygotowywała się do założenia firmy oraz realizacji swoich pomysłów. W tym przygotowaniu również pomogły Jej studia, gdyż zaczęła lepiej radzić sobie z dokumentami, z interpretacją prawa, z przypływem informacji, znalezieniu odpowiedniej informacji. Dzięki zdobywaniu wiedzy na studiach popełnia mniej błędów przy wypełnianiu dokumentów oraz przy interpretacji prawa. Zdobywa doświadczenie, które przekłada się na lepsze wyniki finansowe, gdyż pracuje szybciej, poprawnie i szybko załatwia sprawy w urzędach państwowych. Wysiłki te są zauważane przez Jej klientów. Otrzymuje podziękowania od klientów, którzy polecają Jej usługi znajomym. Wnioskodawczyni uważa, że prowadząc firmę oraz świadcząc usługę pomocy przy rejestracji jednostek pływających powinna posiadać zaawansowaną wiedzę dotyczącą różnych aspektów zarządzania firmą, finansami, podatkami, prawidłowo interpretować prawo, płynnie rozmawiać w języku angielskim oraz dysponować wiedzą w sprawach księgowych, gdyż prowadzi księgowość we własnym zakresie. Wnioskodawczyni uczestniczy w kursie języka angielskiego, który jest udostępniony na studiach II stopnia od lutego 2021 r. do czerwca 2022 r., przez trzy semestry. W swojej pracy używa codziennie języka angielskiego, gdyż Jej klienci pochodzą z innych państw świata.

Wydatek na studia pozostaje bezpośrednio związany z zakresem prowadzonej działalności gospodarczej, a zdobyta wiedza ma oraz będzie miała większy wpływ na zakres i jakość świadczonych usług, co wiąże się oraz będzie wiązało się z pozyskaniem dochodu oraz kontynuowaniem działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni w I semestrze miała następujące przedmioty do zaliczenia: zarządzanie projektem inwestycyjnym, taktyczne aspekty prawa, polityka pieniężna, rachunkowość zarządcza z rachunkiem kosztów I, analiza instrumentów finansowych, makroekonomia; w II semestrze: kontrola i audyt wewnętrzny, współczesne problemy społeczno-gospodarcze, standardy sprawozdawczości finansowej, rachunkowość zarządcza z rachunkiem kosztów II, kurs języka angielskiego; w III semestrze: ewidencja zaawansowanych zdarzeń w księgach rachunkowych, rachunkowość grup kapitałowych, rachunkowość instrumentów finansowych, seminarium magisterskie; natomiast w IV semestrze: audyting, międzynarodowe standardy sprawozdawczości finansowej, praktyka zawodowa, seminarium magisterskie, wycena podmiotów gospodarczych.

Wszystkie powyższe przedmioty realizowane są w postaci wykładów, jak również w postaci praktycznych zajęć. Motywacja i wiedza jest największym priorytetem Wnioskodawczyni w prowadzeniu firmy. Studia motywują Ją do działania, a wiedza, którą zdobywa, przynosi Jej satysfakcję finansową i zawodową.

Ad. 2.

Studia II stopnia opłaca w czterech ratach. Opłaciła trzy raty w kwocie 8 100 zł (pierwszą ratę w dniu 27 września 2020 r. - 2 700 zł; drugą ratę w dniu 28 lutego 2021 r. – 2 700 zł, trzecią ratę w dniu 24 września 2021 r.- 2 700 zł; termin zapłaty za czwartą ratę: luty 2022 r. - 2 700 zł. Umowę z Wyższą Szkołą we `(...)`. Wnioskodawczyni podpisała w dniu 26 czerwca 2020 r. Posiada dowody opłat trzech rat w kwocie 8 100 zł. Wydatki poniesione na studia II stopnia stanowią koszt uzyskania przychodu, gdyż wydatek na studia II stopnia został pokryty w kwocie 8 100 zł (opłata trzech rat) z Jej zasobów majątkowych. Czwarta rata za studia II stopnia będzie opłacona w lutym 2022 r. z Jej zasobów majątkowych. Wydatek na studia II stopnia jest definitywny (rzeczywisty), nie zostanie zwrócony Wnioskodawczyni. Pozostaje w związku z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą. Wydatek ten został poniesiony w celu uzyskania, zachowania oraz zabezpieczenia przychodów w firmie, a również ma wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Wnioskodawczyni posiada dowody wpłat za studia II stopnia oraz umowę zawartą z ….. Wydatek na studia II stopnia nie znajduje się grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Wydatki na studia II stopnia stanowią pośrednie kosz uzyskania przychodu i stają się kosztem uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia.

Wnioskodawczyni doprecyzowała, że wniosek dotyczy 2021 r. i wydatków w wysokości 8 100 zł oraz 2022 r. i wydatków w wysokości 2 700 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

- możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszystkich wydatków poniesionych na czesne na studia – jest nieprawidłowe,

- określenia momentu zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

W przypadku źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Konieczne jest również wykazanie związku przyczynowego między poniesionymi wydatkami a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powołany przepis wskazuje, że przy ocenie danego wydatku przede wszystkim musi istnieć źródło przychodów. Z zasadą tą, skorelowane są przepisy ustanawiające reguły potrącania wydatków w określonym czasie.

Stwierdzenie bowiem, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszt uzyskania przychodów stanowi niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętego przychodu.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości. Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Ustawodawca, posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika przyporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę pojęcia „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod tym wszakże warunkiem, że wykaże, że świadomie poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zależność między poniesionymi w danym czasie kosztami, a możliwością uzyskania w przyszłości z tego tytułu przychodu trzeba zatem rozpatrywać na podstawie adekwatnego związku przyczynowego. Przy kwalifikowaniu określonych wydatków poczynionych przez podatnika do kosztów podatkowych należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu podatnika.

Ponadto należy dodać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodu, nie stwarza domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostają z mocy samego prawa uznane za koszty podlegające odliczeniu. Innymi słowy, poniesienie wydatku, który nie został wyłączony w art. 23 nie oznacza, że wydatek taki automatycznie będzie uznany za koszt uzyskania przychodów. Podatnik ma bowiem możliwość odliczenia od przychodów wszelkich kosztów pod warunkiem, że mają one związek z przychodem z prowadzonej działalności (gospodarczej, wykonywanej osobiście), a ich poniesienie ma, bądź może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Wydatki ponoszone w ramach odbywanych studiów, nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Jak już wskazano, dla uzyskania takiego statusu, konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Do stwierdzenia, czy poniesiona przez Wnioskodawczynię opłata za studia może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
• czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, wydatki których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w październiku 2020 r. zaczęła studia w …, …, studia II stopnia, niestacjonarne, kierunek: finanse i rachunkowość, specjalność: rachunkowość i sprawozdawczość finansów. Studia trwają dwa lata - od października 2020 r. do czerwca 2022 r. Opłaca studia II stopnia z własnych środków. Koszt całkowity poniesionych wydatków na studia II stopnia wynosi 10 800 zł. W dniu 2 lutego 2021 r. rozpoczęła prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej polegającej na składaniu wniosków do urzędów państwowych w celu rejestracji jednostek pływających oraz urządzeń radiotelefonicznych na jednostkach pływających. W imieniu osoby zainteresowanej przesyła dokumenty do przetłumaczenia, jeżeli jest taka potrzeba, składa wniosek do urzędów państwowych, opłaca opłaty skarbowe i opłaty dotyczące złożenia wniosku; odbiera dokumenty z urzędu państwowego i przekazuje osobie zainteresowanej. Ponadto, na potrzeby działalności gospodarczej, prowadzi księgowość we własnym zakresie. Wnioskodawczyni podjęła studia, które Ją zmotywowały do działania i otworzenia działalności gospodarczej oraz motywują Ją poprzez podnoszenie kwalifikacji, wiedzy, która dotyczy dokumentów, prawa, języka angielskiego, księgowości.

Celem jaki był związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków było więc niewątpliwie zdobycie wiedzy i umiejętności przez Wnioskodawczynię.

Jednakże, wydatki poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nie były poniesione w celu uzyskania przychodu, są to wydatki o charakterze osobistym, związane z podnoszeniem poziomu wiedzy i zdobyciem określonych uprawnień.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że opłaty za studia, które zostały poniesione przez Wnioskodawczynię przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w tej działalności.

Wydatki te bowiem nie spełniają przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro zostały poniesione przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, to brak jest związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ich poniesieniem a uzyskiwaniem przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej w późniejszym okresie. Wydatki poniesione w czasie kiedy źródło przychodów nie istnieje nie mogą być ponoszone na jego zachowanie lub zabezpieczenie. Wydatki na kształcenie nie mogą być również uznane za ponoszone w celu uzyskania (zwiększenia) przychodów skoro ich poniesienie następuje w okresie kiedy źródło tych przychodów jeszcze nie istnieje.

Natomiast w odniesieniu do wydatków poniesionych w okresie, kiedy Wnioskodawczyni prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą uznać należy, że jeżeli program studiów jest bezpośrednio związany z zakresem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, a zdobyta wiedza będzie miała odzwierciedlenie w powstaniu lub wzroście przychodu (np. poprzez wpływ na zakres oraz jakość świadczonych przez Wnioskodawczynię usług), ewentualnie w zachowaniu źródła tego przychodu, nie ma przeszkód prawnych, aby zaliczyć wydatki związane z tymi studiami (czesne za studia) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki te, jako przydatne do prawidłowego wykonywania działalności gospodarczej mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, jednak pod koniecznym warunkiem ich należytego udokumentowania.

Zauważyć należy, że to na podatniku spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawne stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej może zaliczyć tylko te wydatki, które poniesione zostały w związku z podnoszeniem kwalifikacji (studia) po rozpoczęciu działalności gospodarczej. Natomiast wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię w związku z dokształcaniem przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nie mogą stanowić kosztów tej działalności.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

W kwestii ustalenia momentu, w którym należy ująć jako koszt uzyskania przychodu poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki na dwuletnie odpłatne studia niestacjonarne, należy wskazać, co następuje.

W myśl art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Stosownie do art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Stosownie do art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

W przedmiotowej sprawie wydatki ponoszone na dwuletnie odpłatne studia niestacjonarne (czesne) nie są bezpośrednio związane z przychodami, wobec czego mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, jednakże tylko w sytuacji, gdy nie dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy. Jeżeli jednak wydatki te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, to należy określić jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego i potrącić w tym roku. Jeżeli zaś nie jest to możliwe koszt ten należy, zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podzielić proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy - tj. proporcjonalnie do czasu trwania kształcenia - i ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w odpowiednich latach podatkowych - w części dotyczącej potrącalnych kosztów.

A zatem stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie ustalenia momentu zaliczenia powyższych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

Podkreślić jednakże należy, że to na podatniku spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Tutejszy Organ zastrzega również, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku ORD-IN dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k**-**14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.