0112-KDWL.4011.144.2021.2.TW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2021 r. (data wpływu 2 września 2021 r.), uzupełnionym w dniu 20 września 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki wraz z wybudowanym domem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki wraz z wybudowanym domem.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 10 września 2021 r. nr 0112-KDWL.4011.144.2021.1.TW wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Wezwanie doręczono w dniu 13 września 2021 r., wniosek uzupełniono w dniu 20 września 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o wydanie interpretacji, czy okres pięciu lat podatkowych od nabycia lub wybudowania nieruchomości będzie liczony od roku nabycia nieruchomości czy od roku ukończenia budowy.

Nabycie nieruchomości nastąpiła w 1984 r. umową przekazania gospodarstwa rolnego.

W skład gospodarstwa wchodziła miedzy innymi działka nr 1 obręb (…), gmina.

W 2018 r. działka nr 1 obwód (…) na podstawie decyzji Burmistrza Gminy została podzielona na działki budowlane. Na jednej z tych działek nr 1/16 obręb (…) została rozpoczęta budowa domu jednorodzinnego. Po zakończeniu budowy i oddaniu budynku do użytkowania Wnioskodawca zamierza sprzedać przedmiotową działkę wraz z wybudowanym domem.

Działka nr 1/16 obręb (…) zapisana jest w księdze wieczystej (…).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że:

1. nie prowadzi działalności gospodarczej i nigdy nie prowadził, jest rolnikiem i zajmuje się prowadzeniem gospodarstwa rolnego;

2. budowa domu miała na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, Wnioskodawcy zależało na mniejszym domu i na pomieszczeniach zlokalizowanych na jednej kondygnacji w celu ułatwienia przemieszczania się, sytuacja finansowa zmusiła go do sprzedaży;

3. nie zamierza budować kolejnych domów na sprzedaż;

4. nie prowadzi działalności gospodarczej, działki nie były wprowadzane do ewidencji środków trwałych;

5. przez cały okres posiadania działek wykorzystywał je rolniczo, do uprawy zbóż takich jak: żyto, owies, jęczmień czy kukurydza;

6. tak jak pisał w punkcie wyżej, wszystkie działki wchodziły w skład jego gospodarstwa rolnego, wykorzystywał je do produkcji rolnej, przez cały okres ich posiadania – od chwili nabycia do dnia sprzedaży. Grunt obsiewał zbożem tj. żytem, owsem, jęczmieniem oraz kukurydzą;

7. nie wynajmował ani nie dzierżawił gruntu;

8. nie występował i nie zamierza występować do Gminy o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, Gmina nie opracowuje miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla tego terenu;

9. do wydzielonych działek doprowadził wodę, ponieważ było to warunkiem postawionym przez Gminę aby uzyskać podział. Zobowiązany był również wydzielić drogę wewnętrzną aby działki miały dostęp do drogi publicznej;

10. nie podejmował działań związanych ze zmianą przeznaczenia terenu, wystąpienie o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej;

11. nie podejmował działań marketingowych, o sprzedaży rozmawiał ze znajomymi z okolicznych miejscowości oraz rodziną;

12. nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży;

13. dokonywał wcześniejszej sprzedaży nieruchomości (były to działki powstałe z podziału działki nr 1, o których pisał wcześniej, innych nie sprzedawał);

a) Wnioskodawca wszedł w posiadanie tych nieruchomości na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego w 1984 r.;

b) rodzice przekazali Wnioskodawcy gospodarstwo w celu kontynuacji działalności rolniczej;

c) działki od chwili nabycia do sprzedaży były wykorzystywane rolniczo (do uprawy zbóż);

d) sprzedaży działek dokonywał od 2013 r. do 2020 r., przyczyną sprzedaży była trudna sytuacja finansowa Wnioskodawcy;

e) od 2013 r. do 2020 r. sprzedał łącznie 22 działki, były to działki o powierzchni 560 m2 do 750 m2, wszystkie były niezabudowane;

f) środki finansowe ze sprzedaży działek przeznaczył na poprawę sytuacji finansowej swojego gospodarstwa rolnego, spłatę zobowiązań finansowych, poprawę stanu zdrowia swojego i jego żony, część środków finansowych wykorzystał do remontu domu i budynków gospodarczych, a część do budowy domu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w powyższej sytuacji Wnioskodawca będzie zwolniony z podatku dochodowego PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) od osób fizycznych?

Czy okres pięciu lat podatkowych od nabycia lub wybudowania nieruchomości będzie liczony od roku nabycia nieruchomości czy od roku ukończenia budowy? (pytanie wynika z opisu sprawy).

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działki nr 1/16 obręb (…) wraz z domem zwolniona będzie z podatku dochodowego od osób fizycznych PIT z uwagi na fakt, że nabycie nieruchomości nastąpiło w 1984 r. na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego.

Budynek trwale z gruntem związany jest częścią składową gruntu i nie może być przedmiotem własności. Odrębnym przedmiotem własności będzie budynek wzniesiony na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste i w takim przypadku ma znaczenie data jego wybudowania. W przypadku wybudowania na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedna nieruchomość. Tak więc sprzedaż domu oznacza też sprzedaż gruntu, na którym dom się znajduje i który jest trwale z nim związany.

Za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym naniesiono budynek.

Nieruchomość Wnioskodawca nabył ponad 30 lat temu (1984 r.) zatem bez względu na datę ukończenia budowy domu, jego sprzedaż będzie zwolniona z podatku, gdyż nastąpi po upływie pięcioletniego okresu, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c cytowanej ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 omawianej ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

- odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

- zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

W świetle powyższego dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – istotne znaczenie ma zatem data ich nabycia.

Jak wskazano, odrębnym źródłem przychodów jest wyszczególniona w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 cytowanej ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

- zarobkowym celu działalności,

- wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

- prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 omawianej ustawy.

Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla określenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zaliczony częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – skutków działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań poprzedzających zbycie oraz samego planowanego zbycia nieruchomości, o której mowa we wniosku.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w sytuacji opisanej we wniosku będzie zwolniony z zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości (działki), na której wybudowano dom jednorodzinny. Ponadto Wnioskodawca ma wątpliwość, czy okres pięciu lat podatkowych będzie liczony od roku nabycia nieruchomości czy od roku ukończenia budowy domu jednorodzinnego na tej nieruchomości (działce).

W celu oceny prawnej sytuacji opisanej we wniosku należy przeanalizować całokształt działań, jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do przedmiotowej działki (1/16) w związku z planowaną sprzedażą, tj. rozważyć czy czynności podjęte przez Wnioskodawcę w związku z planowaną sprzedażą powyższej działki noszą znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 cytowanej ustawy.

W konsekwencji, o kwalifikacji uzyskanych przez podatnika przychodów ze sprzedaży nieruchomości do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 omawianej ustawy nie mogą w sposób zasadniczy i wyłączny decydować takie okoliczności jak np.: ilość działek mających być przedmiotem sprzedaży, osiągnięcie potencjalnego zysku, podział nieruchomości i wydzielenie z jednej dużej działki kilku/kilkunastu działek, ich położenie/lokalizacja, doprowadzenie przyłączy energetycznych, wybudowanie na nich domów, poszukiwanie nabywców przez składanie ofert sprzedaży (w Internecie czy z udziałem biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami).

Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie sposób zatem przyjąć, że sprzedaż przez Wnioskodawcę działki nr 1/16 wraz z wybudowanym domem wygeneruje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy.

Całokształt okoliczności przedstawionych we wniosku oraz w jego uzupełnieniu sugerują, że działania podjęte przez Wnioskodawcę należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W przedmiotowej sprawie, czynności, które podejmie Wnioskodawcę wskazują, że nie będą miały one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i będą mieścić się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem. Istotą działań Wnioskodawcy nie będzie prowadzenie działalności gospodarczej, lecz zwykły zarząd majątkiem.

Okoliczności dotyczące nabycia nieruchomości, jej podziału i planowanej sprzedaży działki nie dają podstaw do przyjęcia, że spełnione zostaną przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkujące zaliczenie planowanej sprzedaży do działalności gospodarczej. Nie sposób zatem uznać, że w realiach analizowanej sprawy działania podejmowane przez Zainteresowanego pozwalają na zakwalifikowanie sprzedaży działki do kategorii przychodu z działalności gospodarczej. W świetle okoliczności przedstawionych we wniosku oraz jego uzupełnieniu, działania Zainteresowanego należy wpisać w zarząd majątkiem prywatnym i są one wystarczające do uznania, że planowana sprzedaż przez Wnioskodawcę wskazanej we wniosku działki nie będzie nosiła przymiotów działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy uznać, że przychody z planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży nieruchomości, o której mowa we wniosku nie będą uzyskiwane ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. W konsekwencji sprzedaż działki należy rozpatrywać w kontekście art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy, a nie należy jej kwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c powołanej ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że nabycie nieruchomości nastąpiła w 1984 r. umową przekazania gospodarstwa rolnego. W skład gospodarstwa wchodziła miedzy innymi działka nr 1. W 2018 r. działka nr 1 na podstawie decyzji Burmistrza Gminy została podzielona na działki budowlane. Na jednej z tych działek nr 1/16 została rozpoczęta budowa domu jednorodzinnego. Po zakończeniu budowy i oddaniu budynku do użytkowania Wnioskodawca zamierza sprzedać przedmiotową działkę wraz z wybudowanym domem.

Z uwagi na to, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego.

Stosownie do art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl zaś art. 47 § 1-3 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 Kodeksu cywilnego).

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym i w takim przypadku istotne znaczenie będzie miała data jego wybudowania.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, że w przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). To oznacza, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek.

Należy podkreślić, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakazuje liczyć bieg określonego w nim pięcioletniego terminu od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie własności nieruchomości, a nie przekształcenie, podział, czy scalenie danej nieruchomości. Zatem, czynności związane z podziałem nieruchomości będącej przedmiotem planowanej sprzedaży, nie wpływają na datę nabycia prawa własności nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że skoro nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości gruntowej nastąpiło w 1984 r., to z tą datą należy wiązać skutki podatkowe wynikające z odpłatnego zbycia wybudowanego na niej budynku mieszkalnego (domu jednorodzinnego). Z powołanych wyżej przepisów wyraźnie wynika, że odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego bez względu na datę jego wybudowania nie rozpatruje się odrębnie, ponieważ stanowi on część składową gruntu. W związku z tym bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano zakupu gruntu, na którym został wybudowany budynek mieszkalny – w przedmiotowej sprawie od 1984 r.

Zatem, sprzedaż nieruchomości, o której mowa we wniosku, nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy, z uwagi na upływ pięcioletniego okresu, od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto grunt. Tym samym, przychód uzyskany z transakcji sprzedaży rzeczonej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zaznacza się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Zainteresowaną w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.