0112-KDIL2-2.4011.767.2021.1.AA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2021 r. (data wpływu 10 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży świec z wosku pszczelego z własnej pasieki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży świec z wosku pszczelego z własnej pasieki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od wielu lat jest pszczelarzem, rolnikiem ryczałtowym. Rozlicza dochód, składając zeznanie PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-36. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług). Wnioskodawca prowadzi pasiekę, która liczy ponad 80 rodzin pszczelich. Całe swoje życie poświęcił pszczelarstwu, nie prowadzi innej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca chciałby się rozwijać i uatrakcyjnić swoją ofertę o świece z wosku pszczelego. Wnioskodawca planuje wytwarzać i sprzedawać świeczki z wosku pszczelego, z naturalnym ekologicznym knotem bawełnianym lub drewnianym. Byłyby to świeczki wykonywane w dwojaki sposób, tj. odlewane z formy silikonowej w celu nadania im odpowiedniego kształtu lub wlewane do wybranych pojemników.

W przypadku miodu i świecy z wosku pszczelego należy wykonać kilka dość podobnych czynności.

Miód:

a. odwirować z plastrów,

b. odstać kilka dni,

c. oczyścić,

d. jeżeli chcemy mieć miód kremowany, to należy miód poddać procesowi kremowania; w skrócie polega to na doprowadzeniu do takiego skrystalizowania miodu, żeby kryształki były jak najmniejsze; miód po skremowaniu ma konsystencję smalcu,

e. rozlać miód bezpośrednio do słoików lub najpierw do beczek, w późniejszym czasie do słoików (oczywiście po uprzednim podgrzaniu).

Świeczka z wosku pszczelego:

a. wosk wytopić z plastrów,

b. poddać procesowi oczyszczania (podgrzewanie w miękkiej wodzie),

c. odstać,

d. rozlać do form lub pojemników przy obecności knota.

Obydwa procesy różnią się podgrzewaniem, żeby zmienić stan skupienia ze stałego na płynny. Żeby odwrócić proces krystalizacji miodu (wszystkie krajowe miody krystalizują najpóźniej w ciągu kilku miesięcy od miodobrania, z wyjątkiem miodu akacjowego, który może krystalizować nawet dopiero po upływie roku), miód jest podgrzewany. Czyli ta początkowa różnica jest w późniejszym etapie podobna.

W obu przypadkach konieczne jest także skorzystanie z zewnętrznego pojemnika. Miód początkowo rozlewany jest do beczek, a następnie, w celu sprzedaży lub konsumpcji własnej do szklanych słoików. W przypadku wosku jest on także rozlewany w dwóch możliwych opcjach:

- do silikonowej formy z zamieszczonym knotem, w celu nadaniu woskowi odpowiedniego kształtu – w przypadku świec odlewanych, lub

- do wybranego pojemnika na świeczkę, z zamieszczonym knotem.

Korzystając ze swojego wieloletniego doświadczenia pszczelarskiego, oprócz miodu, Wnioskodawca chciałby także wytwarzać w swojej pasiece świece, zgodnie z powyższym opisem.

Sprzedaż nieprzetworzonych produktów pszczelich, takich jak: miód, pyłek pszczeli, pierzga, mleczko pszczele jest zwolniona od podatku dochodowego. Jak ustalił Wnioskodawca, przepisy prawa podatkowego nie odnoszą się wprost do wosku pszczelego, dlatego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy sprzedaż tego produktu w postaci świec również będzie korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż świec z wosku pszczelego z własnej pasieki odlewanych z form silikonowych lub odlewanych do wybranych pojemników korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż samodzielnie zrobionych świec z wosku pszczelego, pochodzącego z własnej pasieki, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego tak, jak pozostałe produkty pszczele. Jednakże nie ma prawnego wyjaśnienia co rozumie się przez pojęcie „przetwarzania wosku pszczelego”.

Kluczowa wydaje się odpowiedź na pytanie, czy przerobienie bryły wosku (najczęściej walca) w postać świecy to przetwarzanie, czy tylko nadanie innego kształtu. Jak wskazano w pkt 61, w przypadku miodu i wosku należy wykonać szereg dość podobnych czynności. Różnicę stanowi knot, który jest dodawany do wosku. Zachodzi więc pytanie, czy dodanie knota do wosku to jego przetwarzanie czy nie.

Cytując za Wikipedią, przetwarzanie to uporządkowany proces przekształcania (transformacji), np. energii, informacji, materii. Tego rodzaju przetwarzanie w przypadku wytwarzania świec nie ma miejsca. Dodanie knota do wosku nie transformuje ani nie zmienia chemicznych właściwości wosku, jego konsystencji ani stanu skupienia. Wosk tężeje tak samo, bez względu na to, czy jest dodany knot czy nie. Rozpuszcza się pod wpływem temperatury bez względu na obecność knota. Knot stanowi jedynie element dodany, który, po wcześniejszym podgrzaniu wosku, można wyjąć. W samej swej idei dodanie do naturalnego wosku pszczelego w 100% ekologicznego knota (bawełnianego lub drewnianego) nie stanowi przetwarzania w rozumieniu powyższej definicji.

Ma to także odzwierciedlenie w wartościach, bo udział ceny knota w końcowej cenie świecy jest znikomy. Weźmy dla przykładu świecę odlewaną z formy o wadze 200g, średnicy 6 cm, wysokości 9 cm. Do tej świecy jest potrzebny knot nr 3/15, o długości około 10 cm. Cena 10 m takiego knota wynosi 3,59 PLN. Koszt 10 cm takiego knota wynosi mniej niż 1 grosz (3,59 PLN /10 m x 10 cm = 0,0359 PLN). Co stanowi 0,02 % całej świecy.

Wnioskodawca chciałby w tym miejscu podkreślić, że stopień przetworzenia miodu i wosku są nieporównywalne. Praca przy miodzie jest nie tylko bardziej odpowiedzialna, ale i wymaga większej energii i sprzętu. Dodatkowo, należy zwrócić uwagę na fakt, że rocznie z jednego ula w Polsce produkuje się około 0,5 kg wosku. Nawet te wartości są nieporównywalne. Przykładowo z 0,5 kg wosku wyjdzie 2,5 świec odlewanych o wadze 200 g, wysokości 9 cm, szerokości 6 cm. Zakładając, że taka świeczka kosztuje 18 zł, daje to przychód w wysokości 45 PLN, czyli mniej więcej tyle ile kosztuje 1 słoik miodu (dobrego, polskiego miodu).

Oczywiście ceny świec rozlewanych do pojemników są bardziej zróżnicowane, gdyż końcowa wartość zależy od użytego naczynia, które stanowi de facto rodzaj „opakowania” na świecę. Analogicznie jest w przypadku miodu, który w większości występuje w standardowych słoikach, gdyż taka sprzedaż jest najbardziej rentowna i opłacalna. Jednakże w niektórych pasiekach zdarzają się słoiki niestandardowe, o beczułkowatych kształtach, z grawerowanymi nakrętkami. Koszt takiego słoika jest wyższy, w konsekwencji ostateczna cena tego produktu też jest wyższa. Zarówno klient w zwykłym słoiku, jak i w zindywidualizowanym otrzymuje ten sam produkt. W przypadku świec sytuacja jest identyczna i cena użytego naczynia nie ma wpływu na zawartość, która ma kluczowe znaczenie dla tego produktu. Zarówno miód, jak i wosk, w samej idei należą do produktów naturalnych i umożliwiają korzystanie nam ludziom z bogactwa natury. Miód wpływa kojąco i wzmacniająco na zdrowie, a świece z wosku poza walorami zapachowymi (nutą miodu i propolisu), także mają właściwości zdrowotne m.in. jonizują powietrze i pochłaniają nieprzyjemne zapachy. Wykorzystanie przez pszczelarza surowca pobocznego powstałego podczas produkcji miodu, tj. wosku pszczelego, do tworzenia świec, jest naturalnym procesem rozwojowym w pasiece.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że podobne zapytanie było już przedmiotem interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygnatura ILPB2/415-162/14-4/WS. Wnioskodawca w pełni popiera decyzję Organu Podatkowego wyrażoną w niniejszej interpretacji i powiela argumentację za wnioskodawcą, gdyż w jego ocenie jest właściwa, logiczna i spójna.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że świece z wosku pszczelego, wykonane własnoręcznie w pasiece należy zaliczyć do produktów pszczelich nieprzetworzonych i ich sprzedaż powinna korzystać ze zwolnienia od podatku tak jak pozostałe produkty pszczele. Uformowanie wosku w figurkę, czyli roztopienie go i wlanie do formy lub wybranego pojemnika, w żaden sposób nie zmienia jego właściwości chemicznych (nie ma wpływu na skład chemiczny), tak samo jak krystalizacja i dekrystalizacja miodu nie wpływa na skład chemiczny miodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1228 ze zm.) – co do zasady – dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Jednak z przepisów tej ustawy, zgodnie z jej art. 2 ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Działy specjalne produkcji rolnej stanowią źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,

2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

– licząc od dnia nabycia.

Działami specjalnymi produkcji rolnej – w myśl art. 2 ust. 3 tej ustawy – są uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 3a ww. ustawy: nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Stosownie do treści art. 24 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, poczynając od roku podatkowego 2002, ogłasza w drodze rozporządzenia normy szacunkowe, o których mowa w ust. 4, zmieniając je corocznie w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarowej produkcji rolniczej, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Rodzaje i rozmiary działów specjalnych produkcji rolnej oraz normy szacunkowe dochodu rocznego zawarte są w załączniku nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tabelę rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego – obowiązującą w 2021 r. opublikowano w rozporządzeniu Ministra Finansów Funduszy i Polityki Regionalnej z 25 listopada 2020 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 2218). Pod poz. 11 tej Tabeli wymieniono „Pasieki powyżej 80 rodzin”.

Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego określa, jakie uprawy, hodowla, chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej, a także normy szacunkowe dochodu rocznego odnoszące się do jednostek powierzchni upraw i innych jednostek poszczególnych rodzajów produkcji zwierzęcej.

Zatem uprawa określonych roślin, hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej – o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w ww. załączniku. Jeżeli dany rodzaj uprawy, czy też chów lub hodowla określonego gatunku zwierząt nie jest wymieniona w treści załącznika bądź nie przekracza rozmiarów, o których mowa w tym załączniku, to należy stwierdzić, że uprawa ta, hodowla, czy też chów jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej. W konsekwencji do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest pszczelarzem, rolnikiem ryczałtowym i prowadzi pasiekę, która liczy ponad 80 rodzin pszczelich.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w związku z tym, że wskazana we wniosku produkcja miodu prowadzona jest w pasiece powyżej 80 rodzin, to działalność wykonywana przez Wnioskodawcę nie mieści się w powołanej powyżej definicji działalności rolniczej. Działalność, którą prowadzi Wnioskodawca, jest zaliczana do działów specjalnych produkcji rolnej, ponieważ jej rozmiar przekracza wielkości określone w załączniku nr 2 „Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego”. To oznacza, że sprzedaż świec, o których mowa w tym wniosku, także podlega opodatkowaniu w ramach działów specjalnych produkcji rolnej, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – z uwagi na to, że produkcja miodu jest prowadzona w pasiece powyżej 80 rodzin i przekracza wielkości określone w załączniku nr 2 „Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego” – to sprzedaż świec z wosku pszczelego z własnej pasieki odlewanych z form silikonowych lub odlewanych do wybranych pojemników nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.