0112-KDIL2-2.4011.681.2021.1.MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2021 r. (data wpływu 5 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

- możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłacanych wynagrodzeń (pytanie nr 1) – jest prawidłowe,

- momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłacanych wynagrodzeń (pytanie nr 2) – jest prawidłowe,

- obowiązków płatnika (pytanie nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

- możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłacanych wynagrodzeń (pytanie nr 1),

- momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłacanych wynagrodzeń (pytanie nr 2),

- obowiązków płatnika (pytanie nr 3).

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne oraz następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie projektowania oraz budowy instalacji ochrony przeciwkorozyjnej.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów dla celów rozliczeń PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych).

Wnioskodawca realizuje swoje prace na podstawie umów (dalej „Umowa”) podpisanych z inwestorami (dalej „Inwestor”). Takim Inwestorem może być przykładowo (…) S.A. (lub jeden z jego oddziałów w Polsce).

Zgodnie z Umową, Inwestor zleca Wnioskodawcy modernizację stacji ochrony katodowej i/lub budowę nowej stacji. Do czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach danego zlecenia należy wówczas przeprowadzenie określonych robót budowlanych (tj. przykładowo prac montażowych, demontażowych, remontowych, rozbiórkowych, modernizacyjnych).

Z uwagi na fakt, że stacje ochrony katodowej usytuowane są wzdłuż rurociągów (w przypadku Inwestora, jakim jest (…) S.A., wzdłuż gazociągów), wszystkie roboty wykonywane przez Wnioskodawcę realizowane są w terenie, tj. tam, gdzie dany rurociąg przebiega, często na terenach prywatnych nieruchomości (np. obrzeża ogrodów, łąki, grunty rolne, pola uprawne). Przedmiotowe nieruchomości mogą należeć do osób fizycznych lub osób prawnych (dalej „Właściciel/Właściciele”).

Zgodnie z Umową, każdorazowo przed rozpoczęciem robót budowlanych Inwestor obliguje Wnioskodawcę do uzyskania wszystkich wymaganych przepisami prawa budowlanego zgód i pozwoleń, w tym zgód Właścicieli na wejście i zajęcie nieruchomości (gruntu) na czas przeprowadzenia tam określonych prac (dalej „Zgoda”). Podczas wykonywania określonych robót budowlanych dana nieruchomość (grunt) w pewnej części może być czasowo wyłączona z normalnego jej użytkowania przez Właściciela (np. podczas układania kabla w ziemi) i również w określony sposób naruszona (przykładowo, nie jest możliwym ułożenie kabla w ziemi na głębokości 0,5m bez uprzedniego wykonania wykopu, wskutek którego obsiane pole uprawne zostanie w tym miejscu naruszone).

Zgody Właścicieli są wydawane w formie pisemnej i dołączane do dokumentacji projektowej.

Jeżeli Właścicielowi należne będzie odszkodowanie za straty w uprawach albo postawienie instalacji będzie wymagało ustanowienia służebności, wówczas Wnioskodawca jedynie pośredniczy między Właścicielem a Inwestorem w celu wymiany odpowiedniej dokumentacji i organizacji formalności. Kwoty należne z tego tytułu Właścicielowi obciążają i wypłacane są bezpośrednio przez Inwestora.

Niemniej, Właściciele nieruchomości za podpisanie Zgody na wejście na ich teren i zajęcie go przez określony czas celem przeprowadzenia prac wynikających z Umowy żądają określonego wynagrodzenia, dalej: „Wynagrodzenie” (często nazywanego potocznie również odszkodowaniem, mimo że w praktyce nie spełnia ono kryteriów odszkodowania). Takie Wynagrodzenie wypłacane jest bezpośrednio przez Wnioskodawcę – nie obciąża on nim Inwestora, w tym nie ma tutaj refaktury kosztów takiego Wynagrodzenia na Inwestora – Wnioskodawca jedynie na etapie kalkulacji kosztów projektu i należnego mu wynagrodzenia za realizację prac wynikających z Umowy szacuje możliwą do wystąpienia na danym projekcie łączną kwotę należnych Wynagrodzeń. Kwoty Wynagrodzeń należnych Właścicielom stanowią bowiem koszty realizacji projektu z Inwestorem, łącznie z szeregiem innych wydatków niezbędnych do poniesienia na ten cel.

Wysokość Wynagrodzenia jest indywidualnie określana przez Właściciela nieruchomości, na podstawie jego indywidualnej oceny, biorąc pod uwagę zakres przeprowadzonych prac, obszar zajęcia nieruchomości oraz czas, w jakim nieruchomość zostanie wyłączona z użytkowania. Kwota Wynagrodzenia musi zostać następnie zaakceptowana przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wypłaca Wynagrodzenie Właścicielowi nieruchomości w gotówce lub przelewem bankowym na wskazany przez Właściciela rachunek bankowy. W przypadku płatności gotówkowych Wnioskodawca posiada/posiadać będzie pokwitowanie Wnioskodawcy o otrzymaniu Wynagrodzenia.

Strony mogą ustalić, iż kwota takiego Wynagrodzenia zostanie wypłacone w jednej albo w kilku częściach (np. w dwóch, tj. przed rozpoczęciem robót oraz po zakończeniu prac – przed rozpoczęciem robót budowlanych podpisywany jest protokół przekazania Wnioskodawcy nieruchomości, z kolei na zakończenie przeprowadzonych prac Wnioskodawca podpisuje z Właścicielem nieruchomości protokół zdania nieruchomości).

Informacja o wysokości należnego Właścicielowi nieruchomości Wynagrodzenia zawarta jest każdorazowo na podpisanej przez niego Zgodzie.

Dodatkowo Wnioskodawca zamierza obecnie uzyskiwać dodatkowy dokument, tzw. porozumienie (dalej „Porozumienie”), które będzie podpisywane przez niego oraz Właściciela nieruchomości i które będzie między innymi potwierdzać wyrażoną przez Właściciela Zgodę na wejście i zajęcie nieruchomości, adres nieruchomości, należną kwotę Wynagrodzenia oraz sposób i termin zapłaty. Dodatkowo podkreślić należy, iż w przypadku, gdy Właścicielem nieruchomości są osoby prawne, wówczas często poza Zgodą, podpisywane są umowy regulujące zasady czasowego przekazania nieruchomości Wnioskodawcy (dalej „Umowy z Właścicielem”).

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w roku 2020 zostały podpisane z Właścicielami nieruchomości Zgody, w stosunku do których nie jest już możliwe uzyskanie Porozumienia (Wnioskodawca bowiem zakończył już tam prace i nie spotka się więcej z Właścicielem). Wypłaty Wynagrodzeń miały miejsce w roku 2020 i 2021.

Podkreślenia wymaga w dodatku fakt, iż nie wszyscy Właściciele nieruchomości żądają Wynagrodzeń za zajęcie ich nieruchomości. Zdarzają się bowiem sytuacje, gdy takie Zgody wydawane są bez zapłaty przez Wnioskodawcę określonych kwot.

Podsumowując, należy wskazać, iż Wnioskodawca, chcąc zrealizować Umowę, tj. wykonać projekt dla Inwestora zgodnie z warunkami wynikającymi z Umowy, jest zobligowany do uzyskania takiej Zgody, a co za tym idzie, jeżeli taka sytuacja ma miejsce, również do zapłaty Wynagrodzenia na rzecz Właściciela nieruchomości. W przypadku braku uzyskania odpowiednich Zgód, zgodnie z odrębnymi przepisami, Wnioskodawca nie będzie mógł wykonać zaplanowanych prac, a tym samym zrealizować Umowy. Dodatkowo należy wskazać, iż za wszelkie opóźnienia w realizacji Umowy (np. wynikające z opóźnień w rozpoczęciu realizacji prac z powodu braku wymaganych Zgód) albo za brak jej realizacji w ogóle (nie ma tu znaczenia powód), Inwestor ma prawo nałożyć na Wnioskodawcę kary pieniężne wynikające z Umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wypłacone przez Wnioskodawcę Właścicielom nieruchomości kwoty Wynagrodzeń mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT?

2. Jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze będzie twierdząca, czy takie Wynagrodzenie będzie kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o PIT w dacie jego poniesienia, tj. w dacie, z jaką Właściciel nieruchomości podpisze Porozumienie z Wnioskodawcą (względnie Umowę z Właścicielem), a w przypadku Zgód już otrzymanych (tj. w roku 2020), w dacie, z jaką została podpisana przez Właściciela Zgoda na zajęcie jego nieruchomości?

3. Czy zgodnie z art. 42a ustawy o PIT Wnioskodawca z tytułu wypłaty Wynagrodzeń jest zobligowany do wystawienia Właścicielowi nieruchomości informacji na druku PIT-11?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy wypłacone przez Wnioskodawcę Właścicielom nieruchomości kwoty Wynagrodzeń mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Z uwagi na fakt, że sformułowana przez ustawodawcę definicja ma charakter ogólny, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji podatkowej.

Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów (co oznacza, że wydatek mieści się w kategorii wyłączeń zdefiniowanych w art. 23 ustawy o PIT).

W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Powszechnie w piśmiennictwie podkreśla się, iż warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek, tj. wydatek:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

5. został właściwie udokumentowany,

6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Dokonując oceny charakteru ponoszonego przez Wnioskodawcę wydatku w postaci zapłaty Wynagrodzenia, należy rozstrzygnąć, czy spełnia on kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT oraz czy nie podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 tej ustawy. Ocena prawna danego wydatku wymaga bowiem uwzględnienia unormowań art. 23 ust. 1 ww. ustawy, w którym ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, nawet jeśli ponoszone są w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Mając na względzie wszystkie powyższe przesłanki, uznać należy, iż wypłacone Właścicielom nieruchomości kwoty Wynagrodzeń będą spełniać wszystkie warunki umożliwiające zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, tj.:

1. wypłacone Wynagrodzenie jest bezpośrednio sfinansowane ze środków pieniężnych Wnioskodawcy,

2. wartość zapłaconego Wynagrodzenia nie zostanie Wnioskodawcy w żaden sposób zwrócona,

3. wypłacone Wynagrodzenie pozostaje w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, co oznacza, że Wnioskodawca nie będzie mógł otrzymać Zgody, a tym samym zrealizować Umowy na rzecz Inwestora, jeżeli nie zapłaci przedmiotowego Wynagrodzenia,

4. zapłacone Wynagrodzenie zostało poniesione w celu uzyskania przychodów i ma wpływ na ich wysokość (tj. stanowi element kalkulacji ceny za wykonywane przez Wnioskodawcę usługi),

5. wypłata Wynagrodzenia jest właściwie udokumentowana, tj. poza podpisaną przez Właściciela nieruchomości Zgodą z określoną kwotą wynagrodzenia, Wnioskodawca będzie jeszcze dodatkowo posiadał Porozumienia, względnie Umowy z Właścicielem, a także potwierdzenia przelewów (w przypadku wpłat elektronicznych), czy pokwitowania odbiorów gotówki. Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż nawet jeżeli w roku 2020 i 2021 (tj. do momentu złożenia niniejszego wniosku o interpretacje) nie posiadał Porozumień, to i tak uznać należy, iż wypłacone kwoty Wynagrodzeń zostały należycie udokumentowane posiadanymi Zgodami,

6. Wynagrodzenie nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wypłacone przez niego Właścicielom nieruchomości kwoty Wynagrodzeń mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ odpowiedź na pytanie pierwsze jest twierdząca, takie Wynagrodzenie będzie kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o PIT w dacie jego poniesienia, tj. w dacie, z jaką Właściciel nieruchomości podpisze Porozumienie z Wnioskodawcą (względnie Umowę z Właścicielem), a w przypadku Zgód już otrzymanych (tj. w roku 2020), w dacie, z jaką została podpisana przez Właściciela Zgoda na zajęcie jego nieruchomości.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o PIT koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10. Przy metodzie tej nie ma znaczenia okres, którego koszt dotyczy, lecz okres, w którym został on poniesiony. Tym samym dla zaliczenia danego kosztu do kosztów podatkowych danego roku podatkowego istotny jest moment, w którym koszt został poniesiony.

Stosownie do art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Zgodnie z art. 22 ust. 5a ustawy o PIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są zobowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są zobowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego – są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Przy czym, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 5a pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane jest zeznanie (art. 22 ust. 5b ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Stosownie do treści art. 22 ust. 6 ww. ustawy, zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

W myśl natomiast art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6 (a więc u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów), z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b (opisany stan faktyczny/zdarzenie przyszłe nie jest objęte żadnym tym przepisem), uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz powołane powyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawca rozliczający się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów ma prawo zaliczyć Wynagrodzenie w całości do kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o PIT, tj. w dacie jego poniesienia. Natomiast dniem poniesienia kosztu jest dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

W przypadku zapłaconego Wynagrodzenia Wnioskodawca nie otrzymuje faktury od Właściciela nieruchomości, podpisuje on Wnioskodawcy Zgodę na jej zajęcie. Innym dodatkowym dokumentem może być również podpisana Umowa z Właścicielem (w przypadku, gdy Właściciel jest osobą prawną). Ponadto, od dnia złożenia niniejszego wniosku o interpretację Wnioskodawca będzie także podpisywał z Właścicielami nieruchomości stosowne Porozumienia.

Stąd, w opinii Wnioskodawcy, podpisane przez Właściciela nieruchomości Porozumienia (ew. Umowa z Właścicielem albo w przypadku, gdy Porozumień jeszcze nie było – Zgoda) stanowić będzie dokument dający prawo do ujęcia go w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Dniem, na jaki wydatek należy ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, jest dzień, w jakim Porozumienie (alternatywnie Umowa z Właścicielem albo Zgoda, gdy Porozumień jeszcze nie było) zostało podpisane.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 42a ustawy o PIT, Wnioskodawca z tytułu wypłaty Wynagrodzeń jest zobligowany do wystawienia Właścicielowi nieruchomości informacji na druku PIT-11.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymane przez Właścicieli nieruchomości Wynagrodzenie stanowić będzie przychód z innych źródeł, o którym jest mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT.

Jednocześnie, analizując treść poszczególnych tytułów przychodów/dochodów wolnych od podatku (wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o PIT), Wnioskodawca doszedł do wniosku, iż żadna kategoria przychodów/dochodów wymienionych w tym przepisie nie spełnia przesłanek pozwalających na uznanie jej za Wynagrodzenie należne Właścicielowi nieruchomości za wydane Zgody na zajęcie jego terenu.

W konsekwencji, zgodnie z art. 42a ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są zobowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są zobowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Taką informację sporządza się na formularzu PIT-11.

Wnioskodawca będzie jednak zwolniony z obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy – jedynie jest on zobligowany do końca stycznia roku następnego, licząc od końca roku, w którym nastąpiła wypłata Wynagrodzenia, do złożenia informacji do urzędu skarbowego, a do końca lutego roku następnego, licząc od końca roku, w którym nastąpiła wypłata Wynagrodzenia – do Właściciela nieruchomości.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłacanych wynagrodzeń (pytanie nr 1) jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłacanych wynagrodzeń (pytanie nr 2) jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązków płatnika (pytanie nr 3) jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy: przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że zawiera on tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, nie zaliczane do pozostałych źródeł przychodów, stanowią przychody objęte dyspozycją tego przepisu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie projektowania oraz budowy instalacji ochrony przeciwkorozyjnej. Wnioskodawca realizuje swoje prace na podstawie umów (dalej: Umowa) podpisanych z inwestorami (dalej: Inwestor). Zgodnie z Umową, Inwestor zleca Wnioskodawcy modernizację stacji ochrony katodowej i/lub budowę nowej stacji. Do czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach danego zlecenia należy wówczas przeprowadzenie określonych robót budowlanych (tj. przykładowo prac montażowych, demontażowych, remontowych, rozbiórkowych, modernizacyjnych). Z uwagi na fakt, że stacje ochrony katodowej usytuowane są wzdłuż rurociągów (w przypadku Inwestora), wszystkie roboty wykonywane przez Wnioskodawcę realizowane są w terenie, tj. tam, gdzie dany rurociąg przebiega, często na terenach prywatnych nieruchomości (np. obrzeża ogrodów, łąki, grunty rolne, pola uprawne). Nieruchomości te mogą należeć do osób fizycznych lub osób prawnych (dalej: Właściciel/Właściciele). Zgodnie z Umową, każdorazowo przed rozpoczęciem robót budowlanych, Inwestor zobowiązuje Wnioskodawcę do uzyskania wszystkich wymaganych przepisami prawa budowlanego zgód i pozwoleń, w tym zgód Właścicieli na wejście i zajęcie nieruchomości (gruntu) na czas przeprowadzenia tam określonych prac (dalej: Zgoda). Właściciele nieruchomości za podpisanie Zgody na wejście na ich teren i zajęcie go przez określony czas celem przeprowadzenia prac wynikających z Umowy żądają określonego wynagrodzenia (dalej: Wynagrodzenie). Takie Wynagrodzenie wypłacane jest bezpośrednio przez Wnioskodawcę – nie obciąża on nim Inwestora, w tym nie ma tutaj refaktury kosztów takiego Wynagrodzenia na Inwestora.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że otrzymane przez Właściciela – będącego osobą fizyczną – Wynagrodzenie za wydanie zgody na zajęcie jego nieruchomości stanowić będzie przychód z innych źródeł, o którym jest mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 42a ust. 1 tej ustawy: osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Natomiast zgodnie z art. 42g ust. 1 omawianej ustawy: płatnicy oraz podmioty, o których mowa w art. 42a, przesyłają roczne obliczenie podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, oraz informacje, o których mowa w art. 34 ust. 8, art. 35 ust. 10, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1, art. 42a ust. 1 oraz art. 42e ust. 6:

1. urzędowi skarbowemu – w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym;

2. podatnikowi – w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca nie ma obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy. Ma on natomiast obowiązek – do końca stycznia roku następnego, licząc od końca roku, w którym nastąpiła wypłata Wynagrodzenia – do złożenia informacji do urzędu skarbowego, a – do końca lutego roku następnego, licząc od końca roku, w którym nastąpiła wypłata Wynagrodzenia – do Właściciela nieruchomości.

Reasumując – Wnioskodawca z tytułu wypłaty Wynagrodzeń jest zobligowany do wystawienia Właścicielowi nieruchomości będącemu osobą fizyczną informacji na druku **PIT-**11.

Jednocześnie – mając na uwadze stwierdzenie Wnioskodawcy, że Właściciele, którzy otrzymują Wynagrodzenie, to także osoby prawne – należy stwierdzić, że w tym zakresie przepis art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma do nich zastosowania, ponieważ osoby prawne podlegają opodatkowaniu wg ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.).

Interpretacja dotyczy:

- zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

- zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.