0112-KDIL2-2.4011.655.2021.2.IM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2021 r. (data wpływu 27 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej:

‒ jest prawidłowe – w odniesieniu do działalności badawczo-rozwojowej,

‒ jest nieprawidłowe – w odniesieniu do możliwości skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, w tym możliwości odliczenia kosztów wskazanych w pytaniu nr 2a i nr 2d.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek ‒ uzupełniony pismem z 2 listopada 2021 r. (data wpływu 2 listopada 2021 r.) ‒ o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

I. Przedmiot działalności Wnioskodawcy Zakład Poligraficzny „x (dalej jako: Wnioskodawca bądź Przedsiębiorstwo) działa w branży poligraficznej. Zajmuje się głównie procesami wytwarzania druków w technologii cyfrowej (18.12.Z wg klasyfikacji PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) jako „Pozostałe drukowanie”).

Ponadto, zgodnie z danymi zamieszczonymi w aktualnym wpisie do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej), Przedsiębiorstwo zajmuje się następującymi obszarami działalności gospodarczej wedle następujących kodów PKD: 17.21.Z Produkcja papieru falistego i tektury falistej oraz opakowań z papieru i tektury 17.29.Z Produkcja pozostałych wyrobów z papieru i tektury 18.11.Z Drukowanie gazet 18.13.Z Działalność usługowa związana z przygotowywaniem do druku 18.14.Z Introligatorstwo i podobne usługi 22.22.Z Produkcja opakowań z tworzyw sztucznych 46.90.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana 47.91.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet 47.99.Z Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami 49.41.Z Transport drogowy towarów 53.20.Z Pozostała działalność pocztowa i kurierska 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi 73.11.Z Działalność agencji reklamowych 73.12.B Pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach drukowanych 82.92.Z Działalność związana z pakowaniem. Od 2014 r. Wnioskodawca specjalizuje się w produkcji opakowań głównie dla branży spożywczej.

II. Aspekty podatkowe Przedsiębiorstwo:

a) jest polskim rezydentem podatkowym,

b) prowadzi Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów (PKPiR),

c) nie poniosło straty podatkowej w roku ubiegłym (2020 r.),

d) obecnie nie rozlicza straty podatkowej z lat poprzednich,

e) nie wdraża gotowych technologii nabywanych od zewnętrznych podmiotów,

f) nie korzysta z żadnego rodzaju dofinansowania w celu realizacji projektów o charakterze innowacyjnym. W związku z tym pokrywa koszty na działalność B+R tylko i wyłącznie z własnych środków,

g) nie posiada statusu Centrum Badawczo-Rozwojowego (CBR),

h) nie korzysta ze zwolnień podatkowych na podstawie:

‒ zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych;

‒ decyzji o wsparciu uregulowanej w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji.

III. Innowacyjność w Przedsiębiorstwie. Prace o charakterze innowacyjnym u Wnioskodawcy skupiają się na dwóch obszarach:

‒ na tworzeniu nowych/ulepszonych produktów w postaci opakowań (tzw. innowacyjność produktowa);

‒ na udoskonaleniu procesów produkcji (tj. innowacyjność procesowa).

Poniżej zostanie scharakteryzowana innowacyjność działań występująca u Przedsiębiorcy.

A. Innowacyjność produktowa

Przedsiębiorstwo podejmuje czynności mające na celu wprowadzenie nowego produktu, posiadającego znamiona jego twórczej działalności. Przy czym opakowania Przedsiębiorstwa wprowadzone na rynek są nowe bądź znacząco udoskonalone w zakresie swoich właściwości lub zastosowań, mianowicie Wnioskodawca skupia się na:

‒ opracowaniu koncepcji sprawniejszego zamykania swoich produktów,

‒ stworzeniu opakowań maksymalizujących wykorzystanie przestrzeni magazynowej (tj. poprzez wytwarzanie nowoczesnej konstrukcji opakowania),

‒ tworzeniu ekologicznych produktów z dbałością o środowisko naturalne,

‒ wytworzeniu opakowania z lepszym wykorzystaniem arkusza w produkcji,

‒ wykonaniu opakowania dającego możliwość przechowywania opakowania wraz z produktem w chłodni (np. x) bądź podgrzania posiłku w tym opakowaniu w kuchence mikrofalowej czy piekarniku.

Produkty Przedsiębiorstwa wykonywane są głównie z takich surowców, jak papier i tektura. Przy czym oferta Wnioskodawcy skierowana jest zarówno do indywidualnych, jak i masowych klientów ze względu na:

‒ realizowanie indywidualnych zleceń dostosowanych każdorazowo do potrzeb jednostkowych odbiorców,

‒ wykonywanie produktów z uwzględnieniem zbiorowych potrzeb konsumentów.

W tenże sposób Przedsiębiorstwo stale podejmuje działania udoskonalające oferowane produkty, aby pozostać podmiotem konkurencyjnym w branży. Ponadto, produkty Przedsiębiorstwa różnią się od innych m.in. innowacyjnym zdobieniem 3D projektowanym przez pracowników Wnioskodawcy.

B. Innowacyjność procesów produkcji

Innowacyjność ta polega na ulepszaniu procesu produkcji opakowań poprzez:

‒ działania usprawniające organizację pracy,

‒ eliminację zbędnych prac ręcznych,

‒ czynności mające na celu zwiększenie efektywności i wydajności pracy pracowników,

‒ wdrożenie nowych urządzeń automatyzujących proces produkcyjny w ramach linii produkcyjnej (np. maszyny ‒ składarko-sklejarka),

‒ wdrożenie nowych maszyn automatyzujących proces produkcyjny w ramach produkcji opakowań przestrzennych, w tym tzw. maszynę na szybkość.

Wnioskodawca dysponuje przykładowym harmonogramem działań w zakresie opracowania innowacyjnego rozwiązania w postaci nowego opakowania:

KROK I: Prace analityczne nad produktem

KROK II: Prace projektowe i konstrukcyjne

KROK III: Opracowanie prototypów celem przeprowadzenia testów wytrzymałościowych (w zależności od właściwości produktu)

KROK IV (opcjonalnie): Wprowadzenie modyfikacji do produktu

KROK V: Ostateczne testowanie produktu

KROK VI: Wersja finalna produktu

IV. Wydatki na działalność B+R Przedsiębiorstwa

Wnioskodawca ponosi szereg wydatków na prowadzoną działalność innowacyjną w zakresie produkcji opakowań. Przy czym Wnioskodawca wykazuje trzy główne rodzaje wydatków ponoszonych bezpośrednio na działalność B+R Przedsiębiorstwa, tj.:

1. miesięczne wynagrodzenia pracowników dedykowanych do prac B+R Przedsiębiorstwa,

2. zakup wykrojnika bezpośrednio związanego z prowadzoną działalnością B+R Przedsiębiorstwa,

3. miesięczne opłaty leasingowe maszyny (składarko-sklejarki),

4. odpisy amortyzacyjne od oprogramowania do projektowania opakowań,

5. zakup plotera laserowego do wycinania zaprojektowanych modeli opakowań.

Ad 1.

Miesięczne wynagrodzenia pracowników dedykowanych do prac B+R Przedsiębiorstwa. Wnioskodawca zatrudnia na podstawie umowy o pracę 2 pracowników dedykowanych do działalności B+R Przedsiębiorstwa (w tym jedną osobę na stanowisku „Operator maszyn poligraficznych z zakresem czynności obsługa składarko sklejarki” oraz drugą osobę ‒ Specjalista ds. badań i rozwoju). Zakres obowiązków tychże pracowników obejmuje m.in.:

‒ obsługę maszyny (składarko sklejarki),

‒ prowadzenie testów funkcjonalności prototypów produktów,

‒ innych czynności związanych z codzienną/bieżącą działalnością Przedsiębiorstwa.

Pracownicy zaangażowani w prace B+R dysponują specjalistyczną wiedzą, umiejętnościami i doświadczeniem pozwalającym na opracowanie i wdrożenie nowych bądź ulepszonych produktów.

Na wynagrodzenie tychże pracowników składają się następujące składniki:

‒ wynagrodzenie zasadnicze,

‒ wynagrodzenie za nadgodziny,

‒ ekwiwalenty za niewykorzystany urlop,

‒ diety i inne należności za czas podróży służbowej,

‒ premie i nagrody.

Z zawartych umów wynika, jaka część wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie z tytułu wykonywania prac związanych z działalnością B+R Przedsiębiorstwa, a jaka stanowi wynagrodzenie za wykonywanie innych obowiązków pracowniczych (niezwiązanych z działalnością innowacyjną Przedsiębiorstwa).

W związku z tym Wnioskodawca na podstawie ewidencji czasu pracy pracowników (prowadzonej na potrzeby działalności B+R) jest w stanie wyodrębnić, jaka część czasu została faktycznie poświęcona na realizację działań w obszarze B+R Przedsiębiorstwa.

Zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Finansów w zakresie ewidencji kosztów pracowniczych w projektach badawczo-rozwojowych wskazanymi w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej ‒ IP BOX, ewidencja prowadzona na potrzeby działalności B+R zawiera następujące dane:

‒ opis projektu B+R,

‒ czas rozpoczęcia i zakończenia projektu,

‒ wykaz osób zaangażowanych w pracę w poszczególnym projekcie,

‒ wykaz prac stworzonych w danym projekcie z imiennym przyporządkowaniem do konkretnej osoby wykonującej daną pracę.

Ad 2.

Zakup wykrojnika bezpośrednio związanego z prowadzoną działalnością B+R Przedsiębiorstwa. Wnioskodawca ponosi wydatki na nabycie wykrojnika, który jest wykorzystywany początkowo do działalności B+R Przedsiębiorstwa, tj. stworzenia prototypu danego opakowania. Następnie po spełnieniu wymagań zamawiających (po dokonaniu serii testów pod kątem nowego zastosowania opakowania w branży spożywczej). Przedsiębiorstwo wykorzystuje wykrojnik do masowej produkcji (niebędącej już działalnością innowacyjną Wnioskodawcy, zaś już standardową jego działalnością). Wykrojnik jest niezbędny dla stworzenia nowego wzoru produktu Przedsiębiorstwa. Ponadto, Wnioskodawca prowadzi ewidencję pozwalającą na przypisanie kosztów materiałów (wykrojnika) wykorzystywanego w działalności B+R Przedsiębiorstwa do konkretnego realizowanego projektu B+R. Przy czym na koszt wykrojnika składają się następujące elementy: koszt surowca, nadruk, prace wykończeniowe i introligatorskie.

Ad 3.

Miesięczne raty leasingowe maszyny (składarko sklejarki) Wnioskodawca wykorzystuje maszynę zarówno do prac B+R Przedsiębiorstwa, jak i do bieżącej działalności Przedsiębiorstwa. Obecnie maszyna jest przedmiotem leasingu operacyjnego. Przy czym Przedsiębiorstwo nie wyklucza, że w przyszłości wykupi maszynę po zakończeniu umowy leasingu (i stanie się środkiem trwałym Przedsiębiorstwa). Jednakże na ten moment Wnioskodawca ze względu na uwarunkowania finansowe Przedsiębiorstwa zdecydował się na leasing maszyny niezbędnej do realizacji projektów B+R. Wnioskodawca wskazuje, że maszyna znacznie zautomatyzowała proces produkcji innowacyjnych opakowań poprzez eliminację prac ręcznych. Najważniejszym zadaniem maszyny jest obróbka półproduktu poprzez nałożenie precyzyjnie kleju, a następnie jego złożenie. Wnioskodawca wskazuje, że raty leasingowe zaliczane są bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 23b ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Ponadto, wydatki poniesione na leasing maszyny nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie (nie zostały sfinansowane dotacją). Wnioskodawca podkreśla, że odpłatne korzystanie z maszyny nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym wedle przepisów o cenach transferowych (art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT). Umowa leasingu została zawarta jeszcze przed rozpoczęciem faktycznych prac B+R, co w sposób oczywisty wynika z natury stosunków gospodarczych oraz przygotowania się organizacyjnie do realizacji określonych przedsięwzięć. Zawarcie umowy leasingu urządzeń (oraz ponoszenie z tego tytułu opłat), co do zasady, zawsze poprzedzać bowiem będzie wykorzystywanie tych urządzeń przed leasingobiorcę, będąc swoistą podstawą (tytułem) do tego wykorzystywania.

Ad 4.

Odpisy amortyzacyjne od oprogramowania do projektowania opakowań Przedsiębiorstwo nabyło od podmiotu zewnętrznego niezbędnego dla działalności innowacyjnej Wnioskodawcy licencję do oprogramowania do projektowania opakowań. Wdrożenie oprogramowania ma charakter długofalowego i systematycznego działania Przedsiębiorstwa celem efektywniejszego realizowania przedsięwzięć o charakterze B+R.

Ad 5.

Ploter laserowy do wycinania zaprojektowanych modeli opakowań Wnioskodawca ponosi wydatki na nabycie plotera laserowego do wycinania zaprojektowanych modeli opakowań. Powyższy koszt jest bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością B+R Przedsiębiorstwa. Przy czym wydatek ten jest niezbędny dla realizacji przedsięwzięć B+R Przedsiębiorstwa, których efektem są innowacyjne opakowania o nowym zastosowaniu w branży spożywczej (np. opakowania umożliwiające podgrzanie w piekarniku/mikrofali, produkty zapewniające przechowywanie w zamrażarce x).

Jednocześnie należy podkreślić, że ww. wydatki (ad. 1-5) ponoszone przez Przedsiębiorstwo będą stanowiły koszty kwalifikowane jedynie w takiej części, w jakiej będą wykorzystywane w ramach realizacji prac badawczo-rozwojowych.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na pytania:

Czy działalność prowadzona przez Pana w ramach opisanych innowacyjnych projektów jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe i/lub prace rozwojowe w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.)?

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach opisywanych projektów jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Bowiem, jak zostało wskazane w treści złożonego wniosku, celem działalności Wnioskodawcy jest opracowanie nowych produktów wykorzystywanych w komercyjnej branży spożywczej, gdzie opakowania posiadają nowe właściwości fizykochemiczne. Wnioskodawca uwypukla, że podejmowane prace o charakterze innowacyjnym w Przedsiębiorstwie skupiają się na dwóch obszarach:

I. na tworzeniu nowych/ulepszonych produktów w postaci opakowań (tzw. innowacyjność produktowa);

II. na udoskonaleniu procesów produkcji (tj. innowacyjność procesowa).

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego złożonego wniosku:

I. Innowacyjność produktowa polega na:

‒ opracowaniu koncepcji sprawniejszego zamykania swoich produktów,

‒ stworzeniu opakowań maksymalizujących wykorzystanie przestrzeni magazynowej (tj. poprzez wytwarzanie nowoczesnej konstrukcji opakowania),

‒ tworzeniu ekologicznych produktów z dbałością o środowisko naturalne,

‒ wytworzeniu opakowania z lepszym wykorzystaniem arkusza w produkcji,

‒ wykonaniu opakowania dającego możliwość przechowywania opakowania wraz z produktem w chłodni (np. x) bądź podgrzania posiłku w tym opakowaniu w kuchence mikrofalowej czy piekarniku.

W związku z tym Przedsiębiorstwo oferuje opakowania (z takich surowców, jak papier i tektura), które są nowe bądź znacząco udoskonalone w zakresie swoich właściwości lub zastosowań. Wprowadzenie danego produktu na rynek poprzedzone jest szeregiem testów.

II. Innowacyjność produkcji

Innowacyjność ta polega na ulepszaniu procesu produkcji opakowań poprzez:

‒ działania usprawniające organizację pracy,

‒ eliminację zbędnych prac ręcznych,

‒ czynności mające na celu zwiększenie efektywności i wydajności pracy pracowników,

‒ wdrożenie nowych urządzeń automatyzujących proces produkcyjny w ramach linii produkcyjnej (np. maszyny ‒ składarko-sklejarka).

Wnioskodawca wskazuje, że dysponuje przykładowym harmonogramem działań w zakresie opracowania innowacyjnego rozwiązania w postaci nowego opakowania (co zostało szczegółowo przedstawione w stanie faktycznym złożonego wniosku).

Końcowo, Wnioskodawca podkreśla, że celem złożonego przez niego wniosku do Organu jest uzyskanie odpowiedzi, czy prowadzona przez niego działalność (przedstawiona w stanie faktycznym wniosku) spełnia przesłanki dla uznania jej za działalność badawczo-rozwojową (działalnością twórczą obejmującą badania naukowe i/lub prace rozwojowe).

Czy opisana przez Pana we wniosku działalność w zakresie innowacyjnych projektów jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń?

Wnioskodawca podkreśla, że jego działalność w zakresie innowacyjnych produktów nie ma charakteru rutynowych/okresowych zmian wprowadzonych do oferowanych produktów. Bowiem działalność Przedsiębiorstwa w tymże zakresie charakteryzuje się czynnościami mającymi na celu opracowanie nowych bądź ulepszonych produktów w postaci opakowań posiadających nowe właściwości fizyko-chemiczne (np. dające możliwość przechowywania opakowania wraz z produktem w chłodni (np. x)). Zatem należy mieć na względzie, że Przedsiębiorstwo, tworząc nowe opakowania, wykorzystuje dostępną technologię oraz wiedzę specjalistyczną swoich pracowników. Przedsiębiorstwo również systematycznie pozyskuje nową wiedzę o coraz to nowszych technologiach produkcji i stosuje innowacyjne rozwiązania mające na celu ulepszenie procesu produkcyjnego oferowanych produktów.

Ponadto, osoby zaangażowane przez Przedsiębiorstwo do realizacji projektów, poprzez tworzenie nowych oraz rozwijanie dotychczas znanych rozwiązań, łączą posiadaną wiedzę oraz zdobywają nową wiedzę, w celu stworzenia oryginalnych produktów, które nie są dostępne na rynku oraz ulepszaniu już oferowanych produktów, w sposób polegający na wniesieniu znaczących innowacji do stosowanych rozwiązań technologicznych w ramach procesu produkowania opakowań dla branży spożywczej.

Przedsiębiorstwo w zakresie projektów badawczo-rozwojowych wykorzystuje dostępnie aktualną wiedzę i umiejętności, w tym także narzędzia i oprogramowania informatyczne.

W związku z tym należałoby uznać, że w analizowanych okolicznościach przesłanka odnosząca się do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (jako nieodłączny element definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o PIT) zostanie spełniona.

Czy koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową zostały przez Pana odliczone od podstawy obliczenia podatku?

Wnioskodawca wskazuje, że koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Wnioskodawca prowadzi odrębna poboczną ewidencje poniesionych kosztów na działalność badawczo-rozwojową nie zaliczonych do KUP.

Czy wszystkie poniesione wydatki na działalność badawczo-rozwojową zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym przez odpisy amortyzacyjne?

Wnioskodawca podkreśla, że wszystkie poniesione wydatki na działalność badawczo-rozwojową zostały zaliczone na bieżąco do kosztów uzyskania przychodów, w tym przez odpisy amortyzacyjne. Powyższe wynika z okoliczności przyporządkowania poniesionych wydatków do kategorii kosztów podatkowych Przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Bowiem, jak wynika z ugruntowanego stanowiska organów podatkowych wyrażanych w interpretacjach podatkowych oraz orzecznictwa sądów administracyjnych, kryterium uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów jest to, aby wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

PKT 4 zaprzecza PKT 3

a) został poniesiony przez podatnika,

b) był definitywny, tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

c) pozostawał w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

d) został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów,

e) nie znajduje się w grupie wydatków wyłączonych z kosztów podatkowych określonych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT (zob. wyrok NSA z dnia 19 lutego 2019 r., sygn. akt II FSK 548/17).

Zatem, o ile zostaną spełnione kumulatywnie ww. okoliczności, tym samym Przedsiębiorstwo zalicza dany wydatek do kosztów podatkowych.

Czy wykrojnik i ploter laserowy są materiałami i surowcami bezpośrednio związanymi z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową?

Wykrojnik i ploter laserowy stanowią materiały/surowce bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Jak zostało wskazane we wniosku, wykrojnik służy do wytworzenia prototypu nowego opakowania (poddawanego następnie testom i badaniom pod względem funkcjonalności produktu). Natomiast ploter laserowy konieczny jest do wycinania zaprojektowanych modeli opakowań. Przy czym należy mieć na względzie, że Wnioskodawca prowadzi ewidencję pozwalającą na przypisanie kosztów materiałów wykorzystanych w działalności B+R do konkretnego projektu B+R.

Czy wykrojnik i ploter laserowy są sprzętem specjalistycznym wykorzystywanym bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności czy są to naczynia i przybory laboratoryjne lub urządzenia pomiarowe?

Zarówno wykrojnik, jak i ploter laserowy należy przyporządkować do kategorii materiału/surowca bezpośrednio związanego z prowadzoną działalnością B+R jako kosztu kwalifikowanego zdefiniowanego w katalogu wydatków B+R przez ustawodawcę w art. 26 ust. 2 i 3 ustawy o PIT. Zdaniem Wnioskodawcy, wykrojnik i ploter laserowy nie są specjalistycznymi sprzętami w myśl powołanych regulacji.

Czy powyższy wykrojnik i ploter laserowy stanowią środki trwałe?

Wykrojnik i ploter laserowy nie stanowią środków trwałych Przedsiębiorstwa.

Czy maszyna składarko-sklejarka to aparatura naukowo-badawcza?

Z uwagi na wykorzystywanie składarko-sklejarki do prowadzonej działalności B+R Przedsiębiorstwa należałoby przyjąć, że maszyna ta spełnia definicję aparatury naukowo-badawczej. O powyższej klasyfikacji dowodzi m.in. sposób wykorzystywania maszyny przez Przedsiębiorcę. Bowiem Wnioskodawca wykorzystuje maszynę głównie do prowadzonej działalności B+R Przedsiębiorstwa, czyli w innowacyjnej działalności Wnioskodawcy w zakresie produkcji opakowań dla branży spożywczej. Maszyna jest wykorzystywana do realizowanych prac B+R, zarówno na poziomie badań prototypów opakowań (w ramach innowacyjności produktowej Przedsiębiorstwa), jak i unowocześnianiu procesu produkcji produktów Wnioskodawcy.

Ponadto, korzystanie odpłatne z tejże maszyny (leasing operacyjny) nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, nie ma przeszkód do przyporządkowania tego rodzaju wydatku w postaci odpłatnego korzystania z aparatury naukowo-badawczej do kosztu kwalifikowanego.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę definicję aparatury badawczo-naukowej, to Wnioskodawca ma wątpliwości. Aparatura naukowo-badawcza (wg definicji GUS (Główny Urząd Statystyczny)) rozumiana jest jako zestaw/zestawy urządzeń badawczych, pomiarowych lub laboratoryjnych o małym stopniu uniwersalności i wysokich parametrach technicznych (zazwyczaj wyższych o kilka rzędów dokładności pomiaru w stosunku do typowej aparatury stosowanej dla celów produkcyjnych lub eksploatacyjnych), która zgodnie z zasadami (polityką) rachunkowości obowiązującymi w podmiocie realizującym projekt zaliczana jest do środków trwałych.

Czy w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów wyodrębnia Pan koszty działalności badawczo-rozwojowej (koszty kwalifikowane)?

Na ten moment Przedsiębiorstwo nie wyodrębnia kosztów działalności B+R w prowadzonej podatkowej księdze przychodów z uwagi na niekorzystanie z ulgi B+R. Bowiem z chwilą otrzymania potwierdzenia od Organu, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność stanowi działalność B+R, Wnioskodawca będzie na bieżąco wyodrębniał koszty kwalifikowane w PKPiR.

To jest OK Dopisałabym że prowadzi pobczna ewidenje na własne potrzeby ale nie zaliczane do KUP

Czy opisana we wniosku działalność prowadzona przez Pana w celu realizacji projektów wpisuje się we wszystkie niżej wymienione kryteria – jeżeli tak, to dlaczego:

‒ jest ukierunkowana na nowe odkrycia (działalność nowatorska – umożliwia pozyskanie nowej wiedzy, w szczególności w kontekście rozwoju nowych koncepcji i pomysłów związanych z projektowaniem nowych produktów lub procesów),

‒ jest oparta na oryginalnych koncepcjach i hipotezach (działalność twórcza wykluczająca wszelkie rutynowe, odtwórcze działania związane np. ze zmianami w produkcie),

‒ jej efektem jest projektowanie i tworzenie przez Pana produktów i procesów, które – w stosunku do dotychczasowej jego działalności – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; czy te produkty i procesy w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie Pana albo w ogóle w praktyce gospodarczej,

‒ brak jest pewności co do jej wyniku końcowego (działalność w warunkach niepewności),

‒ prowadzi do uzyskania wyników, które mogą być powtórzone (działalność powtarzalna i/lub możliwa do odtworzenia),

Działalność Wnioskodawcy jest nowatorska. Bowiem działania Przedsiębiorstwa dążą do tworzenia nowych/ulepszonych produktów w postaci opakowań udoskonalone w zakresie swoich właściwości bądź zastosowań. Wnioskodawca na płaszczyźnie innowacyjności produktowej skupia się m.in. na:

‒ opracowaniu koncepcji sprawniejszego zamykania swoich produktów,

‒ stworzeniu opakowań maksymalizujących wykorzystanie przestrzeni magazynowej, (tj. poprzez wytwarzanie nowoczesnej konstrukcji opakowania),

‒ tworzeniu ekologicznych produktów z dbałością o środowisko naturalne,

‒ wytworzeniu opakowania z lepszym wykorzystaniem arkusza w produkcji,

‒ wykonaniu opakowania dającego możliwość przechowywania opakowania wraz z produktem w chłodni (np. x) bądź podgrzania posiłku w tym opakowaniu w kuchence mikrofalowej czy piekarniku.

Natomiast innowacyjność procesów produkcji Przedsiębiorstwa polega na:

‒ działaniach usprawniających organizację pracy,

‒ eliminacji zbędnych prac ręcznych,

‒ czynnościach mających na celu zwiększenie efektywności i wydajności pracy pracowników,

‒ wdrożeniu nowych urządzeń automatyzujących proces produkcyjny w ramach linii produkcyjnej (np. maszyny ‒ składarko-sklejarka),

‒ wdrożeniu nowych maszyn automatyzujących proces produkcyjny w ramach produkcji opakowań przestrzennych, w tym tzw. maszynę na szybkość.

Wnioskodawca podkreśla, że jego działalność jest oparta na oryginalnych koncepcjach i hipotezach. O powyższym świadczą prowadzone prace analityczne nad produktem, prace projektowe oraz konstrukcyjne czy opracowywanie prototypów opakowań oraz poddawanie ich wielokrotnym testom wytrzymałościowym. Przy czym dokonywane modyfikacje w produktach przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowych czynności. Bowiem wszelkiego rodzaju prace B+R mają na celu wprowadzenie nowej właściwości fizyko-chemicznej produktu bądź znalezienia nowego zastosowania. Stąd przykładowo: opakowania z tektury, wykonane przez Przedsiębiorstwo, umożliwiają przechowywanie w zamrażarce x. Ponadto, Wnioskodawca pracuje nad unowocześnieniem procesu produkcji opakowań, aby produkcja opakowań była bardziej efektywniejsza.

Efekty prac B+R Przedsiębiorstwa są innowacyjne nie tylko na skalę Przedsiębiorstwa, ale zdarzają się przypadki, gdzie Wnioskodawca występuje w roli prekursora danego rozwiązania w branży spożywczej (w zakresie przechowywania żywności w opakowaniach z tektury/papieru). Stąd Wnioskodawca stale prowadzi działania mające na celu zwiększenie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ciągłym rozwoju Przedsiębiorstwa uczestniczą dedykowani pracownicy zajmujący się projektami o charakterze B+R, którzy odpowiedzialni są za opracowanie nowych produktów oraz ich testowanie pod względem posiadania nowych właściwości.

Jak zostało wskazane w treści złożonego wniosku, specyfika działalności B+R Przedsiębiorstwa w zakresie realizowania indywidualnych zamówień klientów opiera się o każdorazowe przygotowanie odpowiedniego schematu działań z wyznaczeniem celu do osiągnięcia, stanowiącego każdorazowo nowy produkt (o nowych cechach) odpowiadających zapotrzebowaniu jednostkowego klienta.

Wobec powyższego, Wnioskodawca każdorazowo określa w harmonogramie prac zasoby oraz cele do osiągnięcia przy realizacji danego projektu B+R.

Wnioskodawca wskazuje, że działalność B+R Przedsiębiorstwa stanowi działalność w warunkach niepewności. Bowiem Wnioskodawca nie ma pewności co do ostatecznego wyniku projektów B+R ‒ w celu osiągnięcia planowanych rezultatów musi m.in. podjąć się rozwiązania danego problemu badawczego/wyzwania technologicznego, np. w zakresie wypracowania nowych właściwości fizyko-chemicznych opakowania, opracowania koncepcji produktu czy technologii produkcji, a następnie je zweryfikować poprzez walidację prototypów ‒ dopiero te działania podejmowane w ramach projektów B+R mogą przyczynić się do wyeliminowania niepewności w danym projekcie.

Wnioskodawca wskazuje, że prowadzona działalność B+R Przedsiębiorstwa prowadzi do uzyskania wyników, które mogą być powtórzone (działalność powtarzalna i/lub możliwa do odtworzenia). O powyższym świadczy okoliczność wykorzystywania przez klientów Przedsiębiorstwa oferowanych produktów w branży spożywczej. Przy czym wypracowane rozwiązania są możliwe do powtórzenia, chociażby z uwagi na wypracowaną metodologię działań w zakresie opracowania innowacyjnego rozwiązania w postaci nowego opakowania:

‒ KROK I: Prace analityczne nad produktem,

‒ KROK II: Prace projektowe i konstrukcyjne,

‒ KROK III: Opracowanie prototypów celem przeprowadzenia testów wytrzymałościowych (w zależności od właściwości produktu),

‒ KROK IV (opcjonalnie): Wprowadzenie modyfikacji do produktu,

‒ KROK V: Ostateczne testowanie produktu,

‒ KROK VI: Wersja finalna produktu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prowadzona przez Przedsiębiorstwo działalność badawczo-rozwojowa stanowi działalność w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, co będzie uprawniało Przedsiębiorstwo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 26e ustawy o PIT?

2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie:

a. czy należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez Przedsiębiorcę jako płatnika składek, przysługujące pracownikom, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację prac B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy tych pracowników w danym miesiącu, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Przedsiębiorstwa w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe;

b. czy koszty nabywanych przez Wnioskodawcę wykrojników do budowy prototypów oraz ploterów laserowych do wycinania zaprojektowanych modeli opakowań stanowią koszty kwalifikowane działalności B+R Przedsiębiorstwa określone w art. 26 ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT;

c. czy do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 4 ustawy o PIT, Wnioskodawca może zaliczyć miesięczne raty leasingowe maszyny (tj. składarko-sklejarki) wykorzystywanej przez Przedsiębiorstwo do realizacji działalności badawczo-rozwojowej;

d. czy odpisy amortyzacyjne od oprogramowania stanowić będą koszty kwalifikowane działalności B+R Przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 26e ust. 3 ustawy o PIT?

Przedmiotem tej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź w zakresie pytania nr 1 oraz w zakresie pytania nr 2a i nr 2d. Natomiast w zakresie pytania nr 2b i nr 2c wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Przedsiębiorstwo stanowi działalność w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i tym samym uprawnia to Przedsiębiorstwo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 26e ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o PIT ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to: a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie zaś do dyspozycji art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce badania naukowe są działalnością obejmującą:

a. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 5a pkt 40 ustawy o PIT ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych ‒ oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei przepis art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce brzmi następująco: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W tym miejscu należy podkreślić, że użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” w regulacji art. 5a pkt 28 ustawy o PIT oznacza, że podatnik może prowadzić łącznie badania naukowe oraz prace rozwojowe bądź tylko badania naukowe albo tylko prace rozwojowe.

Biorąc pod uwagę powyższe, dla zakwalifikowania danej działalności podatnika za podlegającą analizowanej preferencji podatkowej, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

‒ dana aktywność podatnika powinna mieć twórczy charakter, tj. działania podatnika zmierzają do tworzenia oryginalnych i nowych rozwiązań. Tym samym wykonywane działania mają na celu wykluczenie odtwórczego charakteru;

‒ dana działalność musi być podejmowana w systematyczny sposób.

‒ dana działalność podatnika musi mieć określony cel ‒ zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawcy działalność prowadzona przez Przedsiębiorstwo w zakresie produkcji nowatorskich opakowań dla branży spożywczej spełnia wszystkie ww. kryteria, co poniżej udowodni:

A. Twórczość. Zgodnie z definicją słownikową „twórczy” oznacza tworzący lub mający zdolność tworzenia, mający na celu tworzenie, odkrywczy; będący wynikiem tworzenia (Słownik Języka Polskiego pod red. W. Doroszewskiego). Jak podaje słownik języka polskiego PWN, „działalność twórcza” to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy ‒ mający na celu tworzenie, tworzyć ‒ powodować powstanie czegoś). Jak wskazuje się w Objaśnieniach podatkowych MF, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.

Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. W Podręczniku Frascati uwypukla się, że celem projektu muszą być nowe koncepcje lub pomysły, które wzbogacają istniejącą wiedzę. W związku z tym podkreśla się, że z zakresu działalności B+R wyłączono działalność o charakterze rutynowym. A to z kolei oznacza, że wszelkiego rodzaju szablonowe czynności wprowadzające typowe zmiany w produktach bądź procesach nie stanowią działalności twórczej przyporządkowującej je do prac B+R.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy mieć na względzie, że o przejawie twórczej działalności B+R danego przedsiębiorstwa stanowi już sama okoliczność opracowania nowej koncepcji dla przedsiębiorstwa, u którego wcześniej nie znajdowała zastosowania. A zatem owej twórczości nie należy utożsamiać z prekursorskimi rozwiązaniami w danej branży. Przy czym pierwiastek twórczy w sferze prac B+R przedsiębiorstwa przejawiać się winien w kreatywnym wkładzie człowieka.

W związku z powyższym Wnioskodawca jest zdania, że działalność Przedsiębiorstwa w zakresie opisywanych prac badawczo-rozwojowych ma charakter twórczy. O powyższym świadczą prowadzone przez Przedsiębiorstwo czynności mające na celu:

a) opracowanie nowych i ulepszonych produktów w postaci opakowań posiadających zupełnie nowe właściwości fizyko­chemiczne (np. wzbogacenie produktu z tektury o możliwość podgrzania posiłku w piekarniku);

b) udoskonalaniu procesu produkcji produktów poprzez:

‒ działania usprawniające organizację pracy,

‒ eliminację zbędnych prac ręcznych,

‒ czynności mające na celu zwiększenie efektywności i wydajności pracy pracowników,

‒ wdrożenie nowych urządzeń automatyzujących proces produkcyjny w ramach linii produkcyjnej (np. maszyny ‒ składarko-sklejarka).

Biorąc pod uwagę powyższe, produkty oferowane przez Wnioskodawcę stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. W działalności Przedsiębiorstwa w zakresie wytwarzanych produktów wpisują się nie tylko prace twórcze, ale również czynności charakteryzujące się sporą indywidualnością. Zdaniem Wnioskodawcy przejawu takiej działalności Przedsiębiorstwa należy doszukiwać się w produktach każdorazowo dostosowywanych do indywidualnych potrzeb klientów, gdzie wypracowanie danego rozwiązania w postaci opakowania poprzedzone są szeregiem badań i analiz. Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że oferowane przez niego produkty wyróżniają się na rynku także odmiennym wykonaniem z uwagi na wykonywane zdobienia 3D na produktach. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca jest zdania, że działalność Przedsiębiorstwa w zakresie opisywanych prac badawczo-rozwojowych ma charakter twórczy.

B. Systematyczność. Kolejnym wymogiem dla spełnienia definicji ustawowej działalności B+R jest prowadzenie tejże działalności w sposób systematyczny. Na podstawie słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego termin „systematyczny” oznacza „uporządkowany według pewnego systemu, regularny”, a także „odznaczający się skrupulatnością w wykonywaniu czego; dokładny”. Jak wskazuje się w Objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej ‒ IP BOX (dalej jako: Objaśnienia podatkowe MF), dla uznania, że zostało spełnione kryterium systematyczności danej działalności wystarczającym jest określenie celów do osiągnięcia, zasobów i harmonogramu dla określonego projektu badawczo-rozwojowego. W związku z tym Wnioskodawca wskazuje, że na podatniku nie ciąży obowiązek ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności, aby przyjąć daną działalność za działalność realizującą warunek systematyczności. Przy czym Wnioskodawca podkreśla, że Objaśnienia podatkowe MF zmieniają dotychczasowe rozumienie systematyczności. W licznych stanowiskach wyrażanych przez organy podatkowe utożsamiano systematyczność z ciągłością, a w konsekwencji z wyłączeniem czynności incydentalnych podatnika i konieczność poszukiwania takich przejawów jego aktywności, które prowadzone są w uporządkowany oraz regularny sposób (m.in. w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 16 listopada 2017 r., Nr 0111-KDIB1-3.4010.364.2017.1.MST).

Wnioskodawca podkreśla, że podejmowane przez Przedsiębiorstwo czynności badawczo-rozwojowe w ramach realizowanych projektów mają na celu wprowadzenie nowych produktów w postaci opakowań posiadających nowe właściwości (nowe zastosowanie). Powyższe działania Wnioskodawcy nie posiadają znamion prac rutynowych lub okresowych zmian wprowadzanych do już istniejących produktów.

Ponadto, działania Wnioskodawcy w ramach działalności B+R prowadzone są w sposób systematyczny. Przedsiębiorstwo posiada przykładowy schemat prowadzenia takich prac o charakterze innowacyjnym, przy czym na początku każdego projektu określa cele do osiągnięcia.

W związku z powyższym Wnioskodawca jest zdania, że czynności B+R są prowadzone przez niego w sposób zaplanowany, metodyczny i uporządkowany. Zatem należy podkreślić, że działania B+R Przedsiębiorstwa nie mają charakteru przypadkowego ani spontanicznego. Wnioskodawca podkreśla, że posiada dedykowanych pracowników zajmujących się działalnością B+R w Przedsiębiorstwie, którzy odpowiedzialni są za opracowanie nowych produktów oraz ich testowanie pod względem posiadania nowych właściwości. Wnioskodawca podkreśla, że specyfika jego działalności B+R w zakresie realizowania indywidualnych zamówień klientów opiera się o każdorazowe przygotowanie odpowiedniego schematu działań z wyznaczeniem celu do osiągnięcia, stanowiącego każdorazowo nowy produkt (o nowych cechach) odpowiadających zapotrzebowaniu jednostkowego klienta.

Wnioskodawca wskazuje, że tożsame kryteria spełnienia przesłanki systematyczności przyjął także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który w interpretacji indywidualnej z dnia 21 stycznia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-3.4011.651.2019.2.SJ: prace (`(...)`) prowadzone są jako wyodrębnione projekty, do których przypisane są konkretne zasoby. Zatem, prace te są prowadzone przez Wnioskodawcę w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany (nie mają charakteru przypadkowego i spontanicznego), co także potwierdza ich systematyczny charakter.

Analogiczny pogląd został zaprezentowany przez organ podatkowy w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 23 września 2019 r., Nr 0113-KD|Pt2-3.4011.402.2019.2.IR, w której organ stwierdził, że najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczność” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że niezależnie od spełnienia definicji systematyczności przyjętej w Objaśnieniach podatkowych MF (tj. podejmowania prac w sposób uporządkowany, według określonej metodyki), działalność prowadzona przez Przedsiębiorstwo prowadzona jest w sposób systematyczny również w świetle pierwotnie przyjętego poglądu wyrażanego przez organy podatkowe (jeszcze przed wydaniem Objaśnień podatkowych MF), tj. utożsamianie analizowanej przesłanki systematyczności z ciągłością, a w konsekwencji uniemożliwienie podatnikowi prowadzenia incydentalnych działań w ramach działalności B+R (przykładowo: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2019 roku, nr 0111-KDIB1 3.4010.538.2018.2.APO).

C. Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ostatnim warunkiem dla spełnienia definicji ustawowej działalności B+R jest prowadzenie działalności B+R skutkującej zwiększeniem zasobów wiedzy bądź wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Jak wynika z Objaśnień podatkowych MF, „definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania, jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe, zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług”.

Głównym celem realizowanych przez Wnioskodawcę czynności badawczo-rozwojowych jest opracowywanie nowych bądź ulepszonych produktów w postaci opakowań posiadających nowe właściwości fizyko-chemiczne (np. dające możliwość przechowywania opakowania wraz z produktem w chłodni (np. x)).

Zdaniem Wnioskodawcy działalność Przedsiębiorstwa obejmuje prace rozwojowe. Głównym bowiem celem działalności realizowanej przez Przedsiębiorstwo jest opracowywanie nowych produktów. Przedsiębiorstwo tworząc nowe opakowania wykorzystuje dostępną technologię oraz wiedzę specjalistyczną swoich pracowników. Przedsiębiorstwo również systematycznie pozyskuje nową wiedzę o coraz to nowszych technologiach produkcji i stosuje innowacyjne rozwiązania mające na celu ulepszenie procesu produkcyjnego oferowanych produktów. Osoby zaangażowane przez Przedsiębiorstwo do realizacji projektów, poprzez tworzenie nowych oraz rozwijanie dotychczas znanych rozwiązań, łączą posiadaną wiedzę oraz zdobywają nową wiedzę, w celu stworzenia oryginalnych produktów, które nie są dostępne na rynku oraz ulepszaniu już oferowanych produktów, w sposób polegający na wniesieniu znaczących innowacji do stosowanych rozwiązań technologicznych w ramach procesu produkowania opakowań dla branży spożywczej.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 grudnia 2018 roku, nr 0114-KDIP2-1.4010.415.2018.2.JS stwierdził, że: w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług.

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace skutkują m.in. zwiększeniem kapitału intelektualnego Przedsiębiorstwa oraz wykorzystaniu wiedzy do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów. Zwiększone zasoby wiedzy są wykorzystywane do tworzenia nowych rozwiązań oraz lepszych jakościowo produktów, w sposób polegający na wniesieniu znaczących innowacyjnych ulepszeń do stosowanych przez Przedsiębiorstwo rozwiązań w procesie produkcji opakowań.

Biorąc pod uwagę powyższe:

‒ czynności realizowane przez pracowników Przedsiębiorstwa w ramach prowadzonej działalności mają charakter twórczy, bowiem Wnioskodawca tworzy nowe produkty w postaci opakowań, dające nowe możliwości zastosowania w branży spożywczej. Prace prowadzone przez Przedsiębiorstwo nie mają charakteru odtwórczego;

‒ prace podejmowane przez Wnioskodawcę spełniają definicję prac rozwojowych zawartą w ustawie o PIT oraz ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

‒ działalność Wnioskodawcy w zakresie opisywanych prac badawczo-rozwojowych podejmowana jest w sposób systematyczny;

‒ celem działalności Przedsiębiorstwa w ramach prac badawczo-rozwojowych jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystywanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Podsumowując, działalność Przedsiębiorstwa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest bowiem działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe lub badania aplikacyjne, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, zdaniem Wnioskodawcy:

a) należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez Przedsiębiorcę jako płatnika składek, przysługujące pracownikom, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację prac B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy tych pracowników w danym miesiącu, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1, i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Przedsiębiorstwa w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe,

b) koszty nabywanych przez Wnioskodawcę wykrojników do budowy prototypów oraz ploterów laserowych do wycinania zaprojektowanych modeli opakowań stanowią koszty kwalifikowane działalności B+R Przedsiębiorstwa określone w art. 26 ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT,

c) do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 4 ustawy o PIT, Wnioskodawca może zaliczyć miesięczne raty leasingowe maszyny (tj. składarko sklejarki) wykorzystywanej przez Przedsiębiorstwo do realizacji działalności badawczo-rozwojowej,

d) odpisy amortyzacyjne od oprogramowania stanowić będą koszty kwalifikowane działalności B+R Przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 26e ust. 3 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 2

W przypadku otrzymania odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze na podstawie art. 26e ust. 1 ustawy o PIT, podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.

Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Z kolei, w myśl przepisu art. 26e ust. 2 pkt 1, 2, 4 ustawy o PIT, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

3. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia ‒ odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części ‒ dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (treść art. 26e ust. 8 ustawy o PIT).

Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem organów podatkowych wyrażanych w interpretacjach podatkowych oraz orzecznictwem sądów administracyjnych kryterium uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów jest to, aby wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

a) został poniesiony przez podatnika,

b) był definitywny, tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

c) pozostawał w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

d) został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów,

e) poza tym nie znajduje się w grupie wydatków wyłączonych z kosztów podatkowych określonych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT (zob. wyrok NSA z dnia 19 lutego 2019 r., sygn. akt II FSK 548/17).

Opisane poniżej przez Wnioskodawcę rodzaje wydatków stanowią koszty podatkowe Przedsiębiorstwa.

Ad a. Wynagrodzenia pracowników

W ocenie Wnioskodawcy prowadzona przez niego ewidencja na potrzeby działalności B+R pozwala na czytelne i właściwe ustalenie wskazanej proporcji czasu poświęconego na realizację prac B+R przez pracowników Przedsiębiorstwa w ogóle czasu pracy. Przy czym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że takie składniki wynagrodzenia, jak wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za nadgodziny, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, diety i inne należności za czas podróży służbowej, premie i nagrody oraz koszty składek od tych należności stanowią koszty kwalifikowane Przedsiębiorstwa w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Powyższe znajduje potwierdzenie w bogatej linii interpretacyjnej organów podatkowych, przykładowo w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia:

‒ 10 września 2020 r., Nr 0111-KDIB1-3.4010.321.2020.1.PC;

‒ 20 listopada 2018 r., Nr 0114-KDIP2-1.4010.344.2018.2.JS.

Ad b. Zakup wykrojnika

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki ponoszone przez Przedsiębiorstwo na nabycie wykrojnika stanowić będą koszty kwalifikowane określone w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT.

Na podstawie słownikowego znaczenia słowa „materiał” ‒ to z czego się wytwarza lub z czego się składają albo powstają jakieś rzeczy lub obiekty (zob. https://(`(...)`)).

Zatem, mając na względzie okoliczność tworzenia nowego produktu w Przedsiębiorstwie przy pomocy wykrojnika, należałoby uznać, że wykrojnik wpisuje się w powyżej zaprezentowaną słownikową definicję materiału. W toku realizowanej działalności B+R Wnioskodawca nabywa od innych podmiotów wykrojniki (materiały), które są wykorzystywane zarówno w działalności B+R Przedsiębiorstwa, jak i do bieżącej działalności Wnioskodawcy. Materiał ten służy do wytworzenia prototypu nowego opakowania (poddawanego następnie testom i badaniom pod względem funkcjonalności produktu).

Ponadto, Wnioskodawca prowadzi ewidencję pozwalającą na przypisanie kosztów materiałów wykorzystanych w działalności B+R zarówno do konkretnego projektu B+R. Zatem Wnioskodawca jest zdania, że nabycie wykrojnika, jako wydatku bezpośrednio związanego z prowadzoną działalnością B+R Przedsiębiorstwa, stanowić będzie koszt kwalifikowany.

Ad c. Miesięczne raty leasingowe maszyny

Wnioskodawca jest zdania, że do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 4 ustawy o PIT, Wnioskodawca może zaliczyć miesięczne raty leasingowe maszyny (tj. składarko-sklejarki) wykorzystywanej przez Przedsiębiorstwo do realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

Na początku należy wskazać, że ustawa o PIT nie definiuje pojęcia aparatury naukowo-badawczej. Zgodnie zatem z regułami języka normatywnego, w aktach normatywnych należy posługiwać się poprawnymi wyrażeniami językowymi w ich podstawowym i powszechnie przyjętym znaczeniu (zob. L. Morawski, Zasady wykładni prawa, Toruń 2006, s. 89-90). W znaczeniu potocznym aparat to „urządzenie spełniające określone zadania w wyniku zachodzących w nim procesów fizycznych lub chemicznych, które w przeciwieństwie do działania maszyn nie służy do przetwarzania lub wytwarzania energii mechanicznej”.

Natomiast aparatura to „zespół aparatów współpracujących przy wykonywaniu określonych zadań” (Słownik Języka Polskiego, pod red. M. Szymczaka, Warszawa 1978, t. I, s. 67-68). Ponadto, w orzecznictwie sądy nie aprobują odwołania się do definicji „aparatury naukowo-badawczej” przyjętej przez Główny Urząd Statystyczny. Sądy prezentują pogląd, że aparatura naukowo-badawcza to zespół współpracujących urządzeń wykorzystywanych w twórczej działalności obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (zob. wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 stycznia 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 1378/20; wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 września 2019 r. sygn. akt I SA/Bd 369/19). Mając na uwadze powyższe, kluczowym do przyporządkowania danej aparatury (maszyny) do pojęcia aparatury naukowo-badawczej określonej przez ustawodawcę będzie ustalenie, czy aparatura jest wykorzystywana do realizacji badań naukowych lub prac rozwojowych (pojęcia wchodzące w skład definicji działalności badawczo-rozwojowej). O szerokim rozumieniu pojęcia aparatury naukowo-badawczej dowodzi brak wykładni tegoż terminu w ustawie o PIT (w odróżnieniu od innych terminów istotnych dla ulgi B+R, m.in. działalność badawczo-rozwojowa).

Zatem jak zostało wskazane w pierwszej części uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy niniejszego wniosku, Przedsiębiorstwo w ramach prowadzonej działalności B+R obejmuje prace rozwojowe. Bowiem celem działalności Wnioskodawcy jest opracowanie nowych produktów wykorzystywanych w komercyjnej branży spożywczej, gdzie opakowania posiadają nowe właściwości fizyko-chemiczne.

W związku z tym uargumentowano, że w analizowanym stanie faktycznym u Przedsiębiorstwa mamy do czynienia z aparaturą badawczo-rozwojową (mówiąc o leasingowanej maszynie). Jednocześnie w doktrynie ukształtował się pogląd, zgodnie z którym pojęcie „odpłatne korzystanie” należy rozumieć maksymalnie szeroko. W związku z powyższym dopuszczalne będzie korzystanie z aparatury naukowo-badawczej na podstawie dowolnej umowy/porozumienia przyznającej uprawnienie do wykorzystywania takiej aparatury (np. umowa najmu/dzierżawy/leasingu; zob. P. Wyrwa, Ulga na działalność badawczo-rozwojową w praktyce, ABC).

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, leasingowana maszyna stanowi aparaturę naukowo-badawczą w rozumieniu ustawy o PIT. O powyższym świadczy:

‒ sposób wykorzystywania maszyny przez Przedsiębiorcę. Bowiem Wnioskodawca wykorzystuje maszynę głównie do prowadzonej działalności B+R Przedsiębiorca, czyli w innowacyjnej działalności Wnioskodawcy w zakresie produkcji opakowań dla branży spożywczej. Maszyna jest wykorzystywana do realizowanych prac B+R, zarówno na poziomie badań prototypów opakowań (w ramach innowacyjności produktowej Przedsiębiorstwa), jak i unowocześnianiu procesu produkcji produktów Wnioskodawcy;

‒ strona transakcji, z którą Przedsiębiorstwo zawarło umowę leasingową na korzystanie z maszyny. Bowiem korzystanie z przedmiotu leasingu nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym w myśl przepisów o cenach transferowych, zaś z niezależnym kontrahentem Przedsiębiorstwa.

Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, dla możliwości zaliczenia wydatków z tytułu miesięcznych rat leasingowych do kosztów kwalifikowanych nie ma znaczenia moment zawarcia umowy leasingowej. Bowiem zawarcie umowy leasingu wynika z natury stosunków gospodarczych. Stąd Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powyższa okoliczność nie powinna wpływać na kwalifikację wydatku w rozstrzygnięciu Organu w tymże zakresie.

Mając na względzie powyższe, należałoby uznać za słuszne, że leasingowana maszyna przez Przedsiębiorstwo stanowi aparaturę naukowo-badawczą w rozumieniu ustawy o PIT, a w konsekwencji miesięczne raty leasingowe będą stanowiły koszty kwalifikowane w myśl art. 26e ust. 2 pkt 4 ustawy o PIT.

Ad d. Nabycie oprogramowania

Oprogramowanie nabywane przez Przedsiębiorstwo jest związane z działalnością innowacyjną Wnioskodawcy. Wdrożenie tegoż oprogramowania ma na celu efektywniejsze realizowanie przedsięwzięć B+R Przedsiębiorstwa. Oprogramowanie będzie dla Wnioskodawcy wartością niematerialną i prawną. W związku z powyższym Wnioskodawca jest zdania, że oprogramowanie będzie stanowiło koszt kwalifikowany wedle art. 26e ust. 3 ustawy o PIT.

Ad 5. Ploter laserowy do wycinania zaprojektowanych modeli opakowań

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki ponoszone przez Przedsiębiorstwo na nabycie plotera laserowego stanowić będą koszty kwalifikowane określone w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT.

Powyższe koszty są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością B+R Przedsiębiorstwa. Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że wydatek ten jest niezbędny dla właściwej realizacji projektów o charakterze B+R Przedsiębiorstwa.

Podsumowując powyższe, Wnioskodawca jest zdania, że:

1. działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Przedsiębiorstwo stanowi działalność w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i tym samym uprawnia to Przedsiębiorstwo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 26e ustawy o PIT;

2. w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, zdaniem Wnioskodawcy:

a) należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez Przedsiębiorcę jako płatnika składek, przysługujące pracownikom, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację prac B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy tych pracowników w danym miesiącu, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Przedsiębiorstwa w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe,

b) koszty nabywanych przez Wnioskodawcę wykrojników do budowy prototypów oraz ploterów laserowych do wycinania zaprojektowanych modeli opakowań stanowią koszty kwalifikowane działalności B+R Przedsiębiorstwa określone w art. 26 ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT,

c) do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 4 ustawy o PIT, Wnioskodawca może zaliczyć miesięczne raty leasingowe maszyny (tj. składarko sklejarki) wykorzystywanej przez Przedsiębiorstwo do realizacji działalności badawczo-rozwojowej,

d) odpisy amortyzacyjne od oprogramowania stanowić będą koszty kwalifikowane działalności B+R Przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 26e ust. 3 ustawy o PIT.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej:

‒ w odniesieniu do działalności badawczo-rozwojowej jest prawidłowe,

‒ w odniesieniu do możliwości skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, w tym możliwości odliczenia kosztów wskazanych w pytaniu nr 2a i nr 2d jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W złożonym wniosku Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność w branży poligraficznej oraz zajmuje się różnymi obszarami działalności gospodarczej. Od 2014 r. Wnioskodawca specjalizuje się w produkcji opakowań głównie dla branży spożywczej. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach opisywanych we wniosku projektów jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Celem działalności Wnioskodawcy jest opracowanie nowych produktów wykorzystywanych w komercyjnej branży spożywczej, gdzie opakowania posiadają nowe właściwości fizykochemiczne. Podejmowane prace o charakterze innowacyjnym w Przedsiębiorstwie skupiają się na dwóch obszarach: na tworzeniu nowych/ulepszonych produktów w postaci opakowań (tzw. innowacyjność produktowa) oraz na udoskonaleniu procesów produkcji (tj. innowacyjność procesowa). Wnioskodawca podkreśla, że jego działalność w zakresie innowacyjnych produktów nie ma charakteru rutynowych/okresowych zmian wprowadzonych do oferowanych produktów. Działalność Wnioskodawcy w tymże zakresie charakteryzuje się czynnościami mającymi na celu opracowanie nowych bądź ulepszonych produktów w postaci opakowań posiadających nowe właściwości fizyko-chemiczne. Wnioskodawca, tworząc nowe opakowania, wykorzystuje dostępną technologię oraz wiedzę specjalistyczną swoich pracowników oraz systematycznie pozyskuje nową wiedzę o coraz to nowszych technologiach produkcji i stosuje innowacyjne rozwiązania mające na celu ulepszenie procesu produkcyjnego oferowanych produktów. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że osoby zaangażowane przez Przedsiębiorstwo do realizacji projektów, przez tworzenie nowych oraz rozwijanie dotychczas znanych rozwiązań, łączą posiadaną wiedzę oraz zdobywają nową wiedzę, w celu stworzenia oryginalnych produktów, które nie są dostępne na rynku oraz ulepszaniu już oferowanych produktów, w sposób polegający na wniesieniu znaczących innowacji do stosowanych rozwiązań technologicznych w ramach procesu produkowania opakowań dla branży spożywczej. Przedsiębiorstwo w zakresie projektów badawczo-rozwojowych wykorzystuje dostępnie aktualną wiedzę i umiejętności, w tym także narzędzia i oprogramowania informatyczne.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy prowadzona przez niego działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, co będzie uprawniało go do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ‒- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że: oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.): badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN – słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Jak wskazano we wniosku, działania Wnioskodawcy dążą do tworzenia nowych/ulepszonych produktów w postaci opakowań udoskonalonych w zakresie swoich właściwości bądź zastosowań. Wnioskodawca na płaszczyźnie innowacyjności produktowej skupia się m.in. na: opracowaniu koncepcji sprawniejszego zamykania swoich produktów, stworzeniu opakowań maksymalizujących wykorzystanie przestrzeni magazynowej (tj. przez wytwarzanie nowoczesnej konstrukcji opakowania), tworzeniu ekologicznych produktów z dbałością o środowisko naturalne, wytworzeniu opakowania z lepszym wykorzystaniem arkusza w produkcji, wykonaniu opakowania dającego możliwość przechowywania opakowania wraz z produktem w chłodni (np. x) bądź podgrzania posiłku w tym opakowaniu w kuchence mikrofalowej czy piekarniku. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że innowacyjność procesów produkcji polega na: działaniach usprawniających organizację pracy, eliminacji zbędnych prac ręcznych, czynnościach mających na celu zwiększenie efektywności i wydajności pracy pracowników, wdrożeniu nowych urządzeń automatyzujących proces produkcyjny w ramach linii produkcyjnej (np. maszyny ‒ składarko-sklejarka), wdrożeniu nowych maszyn automatyzujących proces produkcyjny w ramach produkcji opakowań przestrzennych, w tym tzw. maszynę na szybkość. Wnioskodawca podkreślił, że jego działalność jest oparta na oryginalnych koncepcjach i hipotezach. Dokonywane modyfikacje w produktach przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowych czynności. Wnioskodawca pracuje nad unowocześnieniem procesu produkcji opakowań, aby produkcja opakowań była bardziej efektywniejsza. Efekty prac badawczo-rozwojowych są innowacyjne nie tylko na skalę Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, ale zdarzają się przypadki, gdzie Wnioskodawca występuje w roli prekursora danego rozwiązania w branży spożywczej (w zakresie przechowywania żywności w opakowaniach z tektury/papieru). Wnioskodawca stale prowadzi działania mające na celu zwiększenie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca wskazuje, że jego działalność badawczo-rozwojowa stanowi działalność w warunkach niepewności. Wnioskodawca nie ma pewności co do ostatecznego wyniku projektów badawczo-rozwojowych. Prowadzona działalność badawczo-rozwojowa Przedsiębiorstwa prowadzi do uzyskania wyników, które mogą być powtórzone.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy w ramach innowacyjnych projektów mieści się w definicji działalności badawczo-rozwojowej.

Z kolei, zgodnie z dyspozycją art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 powoływanej ustawy – za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

5. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

W myśl art. 26e ust. 5 ww. ustawy: koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 24a ust. 1b cytowanej ustawy: podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z podmiotem wskazanym w odrębnych przepisach,

5. podatnik nie uwzględnił kosztów kwalifikowanych w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ww. ustawy,

6. w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie,

9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku wskazał, że na ten moment nie wyodrębnia kosztów działalności badawczo-rozwojowej w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów z uwagi na niekorzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej.

Wobec tak przedstawionego faktu należy wskazać, że przesłanka wyodrębnienia kosztów kwalifikowanych w prowadzonych przez podatnika księgach podatkowych jest niezbędna w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Tym samym brak takiego wyodrębnienia w księgach podatkowych, czyli postępowanie wbrew treści art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powoduje brak możliwości odliczenia omawianej ulgi podatkowej.

Zgodnie z § 10 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. 2019 r. poz. 2544 ze zm.): podatnik jest obowiązany prowadzić księgę rzetelnie i w sposób niewadliwy.

W myśl § 10 pkt 2 ww. rozporządzenia: za niewadliwą uważa się księgę prowadzoną zgodnie z przepisami rozporządzenia, według ustalonego wzoru księgi i zgodnie z objaśnieniami do wzoru księgi.

Księgę uważa się za rzetelną, z zastrzeżeniem ust. 4, jeżeli dokonywane w niej zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty – zgodnie z § 10 pkt 3 powołanego rozporządzenia.

Natomiast zgodnie z pkt 17 Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów znajdujących się w ww. rozporządzeniu w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów ‒ kolumna 16 jest przeznaczona do wpisywania kosztów działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym. Po zakończeniu roku należy zsumować te koszty. W kolumnie tej należy wpisać wszystkie koszty działalności badawczo-rozwojowej, niezależnie od tego, jaka ich część będzie odliczona od podstawy opodatkowania.

Zatem wyodrębnienie kosztów kwalifikowanych następuje bezpośrednio w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Nie musi to być odrębna ewidencja. Wpisywanie kosztów działalności badawczo-rozwojowej do podatkowej księgi przychodów i rozchodów winno zatem następować na bieżąco.

Jeżeli podatnik ponosi koszty kwalifikowane dotyczące prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, ma obowiązek prowadzenia ksiąg podatkowych zgodnie z wymogami wskazanymi w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawa ta nie przewiduje od tego żadnych odstępstw.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia ulgi badawczo-rozwojowej przy tworzeniu innowacyjnych projektów opisanych we wniosku, ponieważ – jak wskazał – na ten moment nie wyodrębnia kosztów kwalifikowanych działalności badawczo-rozwojowej w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawca – chcąc skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową – jest zobowiązany do wpisywania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wszystkich kosztów tej działalności, niezależnie od tego, jaka ich część będzie odliczona od podstawy opodatkowania.

Reasumując – opisana przez Wnioskodawcę działalność o charakterze innowacyjnym stanowi działalność badawczo-rozwojową, jednak Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Fakt ten powoduje, że dalsze rozważania dotyczące zakwalifikowania:

‒ należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez Wnioskodawcę, jako płatnika składek, przysługujące pracownikom, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację prac B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy tych pracowników w danym miesiącu,

‒ odpisów amortyzacyjnych od oprogramowania

do kosztów kwalifikowanych działalności badawczo-rozwojowej i możliwości ich odliczenia w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową są bezzasadne.

W odniesieniu natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.