0112-KDIL2-2.4011.645.2021.3.MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2021 r. (data wpływu 29 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów ze sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 20 października 2021 r. (data wpływu 25 października 2021 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów ze sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W toku procesu sprzedaży nieruchomości powstała wątpliwość, czy wystąpi konieczność zapłaty podatku VAT (podatek od towarów i usług) oraz podatku dochodowego.

Przedmiotem transakcji jest nieruchomość położona we (…) przy ul. (…), na działce gruntu nr (…), dla której Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…). Stanowi ona nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem magazynowym z częścią socjalno-biurową. Nieruchomość gruntowa została zakupiona przez małżonków (jako osoby fizyczne), wówczas stanowiła ona grunt oddany w użytkowanie wieczyste. W 2008 r. małżonkowie uzyskali pozwolenie na budowę budynku magazynowego z częścią socjalno-biurową. Budowa została zakończona w 2011 r. Dnia 25 maja 2012 r. decyzją nr (…) Burmistrza Miasta i Gminy (…) prawo użytkowania wieczystego przedmiotowego gruntu zostało przekształcone w prawo własności.

Nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży cały czas użytkowana była jako hurtownia, wykorzystywana była do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię. Przez kilka lat część nieruchomości była wynajmowana osobie trzeciej. Materiały budowlane użyte do budowy budynku magazynowego zostały rozliczone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez właścicielkę. Drugi właściciel nieruchomości jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej. Obecnie nieruchomość stanowi współwłasność byłych małżonków. Małżeństwo zostało rozwiązane 18 stycznia 2016 r. W nieruchomości nadal prowadzona jest działalność gospodarcza przez współwłaścicielkę – jest ona płatnikiem podatku VAT.

Wolą byłych małżonków jest sprzedaż nieruchomości na wolnym rynku, by w ten sposób dokonać między sobą rozliczeń związanych z podziałem majątku. Do rozliczenia pozostają bowiem nakłady poczynione z majątku odrębnego (…) na majątek wspólny stron. Strony zgodnie postanowiły, że rozliczenie majątku wspólnego nastąpi przez ustalenie nierównych udziałów w cenie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wskazała, że nieruchomość stanowi środek trwały w prowadzonej przez nią działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy w przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawczyni będzie miała obowiązek uiszczenia podatku od osób fizycznych w związku ze sprzedażą nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawczyni z uwagi na czas, jaki upłynął od nabycia przedmiotowej nieruchomości, tj. 2012 r. oraz fakt, że sprzedaż ma na celu dokonanie rozliczeń związanych z podziałem majątku wspólnego stron (w tym rozliczeń nakładów) podatek dochodowy nie wystąpi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 ww. ustawy – źródłem przychodu jest:

· pkt 3 ‒ pozarolnicza działalność gospodarcza,

· pkt 8 ‒ odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c ‒ przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem, przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nie będzie zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione zostaną łącznie dwa warunki:

· odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej,

· zbycie zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy – przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

W myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy: przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy: przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c tej ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z literalnej wykładni przywołanych przepisów wynika, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, wykorzystywanych w działalności gospodarczej, powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania. Nie jest przy tym istotne, czy nieruchomość była wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli była wykorzystywana w działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni i jej były małżonek zamierzają sprzedać nieruchomość zabudowaną budynkiem magazynowym z częścią socjalno-biurową. Nieruchomość ta użytkowana była jako hurtownia i wykorzystywana była do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię. Przez kilka lat część nieruchomości była wynajmowana osobie trzeciej. Drugi właściciel nieruchomości jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Obecnie nieruchomość stanowi współwłasność byłych małżonków. W nieruchomości nadal prowadzona jest działalność gospodarcza przez Wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni wskazała również, że nieruchomość stanowi środek trwały w prowadzonej przez nią działalności.

Mając na uwadze powyższe należy podkreślić, że w niniejszej sprawie nieruchomość jest wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni i stanowi środek trwały w prowadzonej przez nią działalności.

Zatem przychód uzyskany z odpłatnego zbycia tej nieruchomości będzie stanowić przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy podkreślić, że z uwagi na to, że współwłaścicielami przedmiotowej nieruchomości jest Wnioskodawczyni i jej były mąż, ewentualny przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, należy ustalić w wysokości odpowiadającej udziałowi Wnioskodawczyni w nieruchomości.

Przychodem Wnioskodawczyni będzie zatem kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości ustalona w wysokości przypadającego na Wnioskodawczynię udziału w tej nieruchomości. Okoliczność, że Wnioskodawczyni otrzyma z tytułu sprzedaży kwotę niższą niż należna w związku z dokonaniem rozliczenia nakładów poniesionych przez Wnioskodawczynię na ww. nieruchomość, pozostaje bez znaczenia. Przychodem ze sprzedaży nieruchomości jest wartość udziału w nieruchomości wyrażona w cenie określonej w umowie, a nie środki rzeczywiście otrzymane.

Reasumując – przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia nieruchomości będzie stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, w konsekwencji Wnioskodawczyni będzie miała obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze sprzedażą tej nieruchomości**.**

Jednocześnie wskazujemy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając zatem na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości – należy zaznaczyć, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla byłego męża Wnioskodawczyni.

Końcowo informuje się, że wniosek w zakresie podatku od towarów i usług podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.