0112-KDIL2-1.4011.764.2021.3.JK

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania oprogramowania. W ramach tej działalności współpracuje ze spółką z Wielkiej Brytanii, świadcząc usługi związane z tworzeniem nowych funkcjonalności oraz projektowaniem rozszerzeń i usprawnień programów komputerowych. Oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę stanowi utwór chroniony na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi na klienta pełnię autorskich praw majątkowych do stworzonych programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie. Prowadzi odrębną ewidencję dla projektu dotyczącego kwalifikowanych praw własności intelektualnej, co umożliwia wyodrębnienie kosztów bezpośrednio związanych z danym prawem. Organ podatkowy uznał, że dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia praw autorskich do oprogramowania, wytworzonego w ramach działalności badawczo-rozwojowej, podlega opodatkowaniu 5% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie przepisów o IP Box.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

1. Czy dochód z tytułu przeniesienia przez Wnioskodawcę praw autorskich do oprogramowania na rzecz Klienta, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, kwalifikuje się do opodatkowania 5% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?

Stanowisko urzędu

1. Tak, dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia praw autorskich do oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do opodatkowania 5% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca spełnia warunki do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tzw. IP Box. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, w ramach której wytwarza programy komputerowe stanowiące utwory chronione prawem autorskim. Wnioskodawca przenosi na klienta całość autorskich praw majątkowych do tych utworów, za co otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję dla projektu dotyczącego kwalifikowanych praw własności intelektualnej, która pozwala na wyodrębnienie kosztów bezpośrednio związanych z danym prawem własności intelektualnego oraz ustalenie dochodu z tego tytułu. Zatem dochód Wnioskodawcy z tytułu przeniesienia praw autorskich do oprogramowania, wytworzonego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do opodatkowania 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie przepisów o IP Box.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2021 r. (data wpływu 6 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym w dniu 5 listopada 2021 r. oraz w dniu 16 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 28 października 2021 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.764.2021.1.JK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłane w dniu 28 października 2021 r., zostało skutecznie doręczone w dniu 29 października 2021 r. natomiast w dniu 5 listopada 2021 r. wniosek został uzupełniony.

Ponowna analiza sprawy wykazała, że wniosek zawiera nadal braki formalne uniemożliwiające wydanie indywidualnej interpretacji, w związku z czym pismem z dnia 8 listopada 2021 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.764.2021.2.JK wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wezwanie wysłane w dniu 8 listopada 2021 r., zostało skutecznie doręczone w dniu 9 listopada 2021 r. natomiast w dniu 16 listopada 2021 r. wniosek został uzupełniony.

Jednocześnie w obu wezwaniach poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w zakresie wytwarzania oprogramowania zakwalifikowaną według klasyfikacji PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) do grupy 62.01.Z.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo- rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca współpracuje ze spółką z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej: Klient), której przedmiotem działalności jest udzielanie licencji oraz świadczenie usług dostępu do oprogramowania wspierającego zarządzanie (…).

Wnioskodawca świadczy niniejsze usługi z terytorium Polski, jednakże nie oznacza to, że Wnioskodawca nie podróżuje do Wielkiej Brytanii lub do innych krajów w związku ze świadczeniem usług. Wszelkie podróże, jeśli wystąpią, mają jednak charakter incydentalny i tymczasowy.

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od momentu rozpoczęcia współpracy z Klientem, co nastąpiło 1 listopada 2020 r., jednakże sama umowa została podpisana we wrześniu 2020 r. Wraz z rozpoczęciem współpracy Wnioskodawca zaczął uzyskiwać dochody z tytułu tej działalności.

Wnioskodawca aktualnie wpłaca zaliczki na podatek dochodowy w wysokości wynikającej ze stawki, o której mowa w art. 30c ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych).

Wnioskodawca na rzecz Klienta świadczy usługi związane z:

  • tworzeniem nowych funkcjonalności programu komputerowego;
  • projektowaniem rozszerzeń lub usprawnień stanowiących ulepszenie dla istniejących funkcjonalności programu komputerowego.

Świadczenie usług odbywa się w ten sposób, że Wnioskodawca na podstawie otrzymanych od Klienta wytycznych dotyczących oczekiwanych cech i funkcjonalności, tworzy kod programu komputerowego, który to kod Wnioskodawca następnie przekazuje do Klienta w formie elektronicznej (poprzez platformę elektroniczną umożliwiającą ustalenie, które elementy kodu źródłowego zostały stworzone przez Wnioskodawcę).

W zależności od zamówionych przez Klienta funkcjonalności, Wnioskodawca tworzy od podstaw nowy moduł oprogramowania lub tworzy kod, który jest implementowany w istniejącym już module. Kod programu komputerowego, wytworzony lub rozwinięty przez Wnioskodawcę w powyższy sposób jest elementem, który uzupełnia działanie oprogramowania będącego własnością Klienta.

Wnioskodawca nie posiada praw autorskich ani praw licencyjnych do oprogramowania, w stosunku do którego tworzy nowe fragmenty oprogramowania. Należy jednak podkreślić, że Wnioskodawca zawsze, nawet, gdy jednie modyfikuje oprogramowanie Klienta, to tworzy nowy kod będący odrębnym utworem, podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.; dalej: Prawo autorskie).

Zlecenia wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują bowiem wyłącznie czynności noszące znamiona działalności badawczo-rozwojowej (precyzyjniej prac rozwojowych), których efektem jest opracowanie nowych funkcjonalności lub istotnych usprawnień albo ulepszeń oprogramowania Klienta. Praca nad oprogramowaniem nie nosi znamion czynności rutynowych bądź okresowych. Struktura wytworzonego przez Wnioskodawcę programu i kod źródłowy zawsze stanowią nowe wytwory intelektu i nie są kopiami istniejących rozwiązań.

Finalnym efektem prowadzonych prac jest nowo powstałe oprogramowanie o charakterze innowacyjnym, posiada ono nowe funkcjonalności względem oprogramowania posiadanego przez Klienta, albo stanowi ulepszoną wersję oprogramowania posiadanego przez Klienta. Oprogramowanie to ma charakter unikalny i twórczy dostosowany do potrzeb klienta, powstający przy pomocy najnowszych narzędzi informatycznych oraz z wykorzystaniem zasobów własnej wiedzy.

Wnioskodawca wykonuje swoją działalność w sposób systematyczny. Wszelkie prace mają charakter zorganizowany - realizowane są wedle ustalanego harmonogramu i zgodnie z przyjętą dla danych prac metodyką prac programistycznych. Wiele prac jest realizowanych przez Wnioskodawcę we współpracy z innymi programistami prowadzącymi niezależne działalności gospodarcze i posiadającymi podobne do Wnioskodawcy umowy o współpracy z Klientem. Nie zmienia to faktu, że Wnioskodawca samodzielnie tworzy kod źródłowy odpowiadający za część programu komputerowego i przysługują mu autorskie prawa osobiste do tej części. Kod tworzony przez Wnioskodawcę połączony z kodem tworzonym przez innych programistów współtworzy jeden program komputerowy realizujący kompleksowy zestaw wielu powiązanych funkcji, dlatego Wnioskodawcę należy uznać za współtwórcę programu komputerowego.

Wynagrodzenie wypłacane przez Klienta Wnioskodawcy naliczane jest według ustalonej umownie stawki za każdy dzień realizacji umowy o współpracy. Stosownie do postanowień umownych wynagrodzenie to obejmuje również przeniesienie majątkowych praw autorskich. Wynagrodzenie wypłacane jest raz w miesiącu. Wnioskodawca w zamian za wynagrodzenie przenosi całość majątkowych praw autorskich do programów komputerowych wytworzonych na rzecz Spółki w ramach jego działalności. Prawa te przekazywane są Spółce na bieżąco wraz z ich powstawaniem, co w praktyce przejawia się częstym udostępnianiem kodu źródłowego opracowanego przez Wnioskodawcę. Przekazanie jest sfinalizowane, gdy po wystawieniu faktury Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie za nabycie przez Klienta tych praw. Prawa autorskie są przenoszone na Spółkę na podstawie umowy zawartej między Wnioskodawcą a Klientem, a formą wyrażenia własności intelektualnej, do której prawa są przenoszone jest elektronicznie udostępniony Klientowi kod źródłowy. Umowa o współpracy szeroko określa pola eksploatacji objęte przeniesieniem majątkowych praw autorskich.

W praktyce współpraca z Klientem nie polega wyłącznie na wykonywaniu wyżej opisanych prac. Wnioskodawca musi niekiedy poświęcić czas na uzgodnienie podziału zadań z innymi osobami pracującymi dla lub współpracującymi z Klientem lub udzielić wsparcia merytorycznego osobom odpowiedzialnym za utrzymanie oprogramowania.

Wnioskodawca w celu określenia wysokości wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich ewidencjonuje dzienny czas przeznaczony na prace nad oprogramowaniem oraz na pozostałe czynności wykonane na rzecz Klienta.

W oparciu o tak prowadzoną ewidencję Wnioskodawca na koniec każdego miesiąca określa, jaka część wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego (dochód z tytułu przeniesienia praw autorskich do oprogramowania), a jaka wynagrodzenie za wykonanie czynności niezwiązanych z tworzeniem oprogramowania. Czynności niezwiązane z tworzeniem oprogramowania bądź czynności związane, ale mające charakter jedynie rutynowy i okresowy występują sporadycznie, ponadto nie są uwzględniane w ewidencji dochodów z działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi rozchodów i przychodów ewidencję dla projektu dotyczącego kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja ta zapewnia wyodrębnienie wytworzonych kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tj. praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych) oraz ustalenie przychodu, kosztu uzyskania przychodu i dochodu (straty) przypadającej na dane kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tu: prawo autorskie do programu komputerowego).

Niniejsza ewidencja pozwala na wyodrębnienie kosztów bezpośrednio związanych z danym prawem własności intelektualnej w podziale na rodzaje kosztów wymienione w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (oznaczone literami a-d). Przez koszty bezpośrednio związane z IP Wnioskodawca ma na myśli koszty ponoszone wyłącznie w związku z faktem prowadzonych prac nad danym prawem własności intelektualnej. Na podstawie wcześniej omówionej ewidencji Wnioskodawca jest w stanie obliczyć wskaźnik nexus.

W pismach stanowiących uzupełnienie wniosku Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na następujące pytania:

1) dochody za który konkretnie rok podatkowy zamierza Pan opodatkować według preferencyjnej stawki podatkowej, o której mowa we wniosku?

Preferencyjną stawką podatkową Wnioskodawca zamierza opodatkować dochody za rok 2021 oraz dochody osiągnięte w przyszłych latach.

2) czy efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana są programy komputerowe (oprogramowanie komputerowe) stanowiące kwalifikowane prawo IP, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062,), czy część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne podmioty – będzie stanowić kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Wskazać bowiem należy,w że stan faktyczny przedstawiony przez Pana jest niejednoznaczny. W jednej części wniosku podaje Pan, że tworzy kod programu komputerowego, przy czym w dalszej części wniosku wskazuje, że platforma elektroniczna którą przesyła klientowi kod programu umożliwia ustalenie, które elementy kodu źródłowego zostały stworzone przez Wnioskodawcę. A zatem z powyższego wynika, że tworzy Pan zarówno kod programu jak i części kodu, dlatego powyższa kwestia wymaga jednoznacznego wyjaśnienia. W sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Pana powstawać będzie część (fragment) oprogramowania komputerowego, które dopiero w połączeniu z innymi częściami (fragmentami) – wytworzonymi przez inne podmioty – będzie stanowić kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych należy dodatkowo jednoznacznie doprecyzować, czy ww. podmioty (współtwórcy, w tym Pan) przenoszą razem (łącznie) na rzecz danego klienta (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i z tego tytułu otrzymuje Pan wynagrodzenie?

Programy komputerowe stanowiące kwalifikowane IP, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Wnioskodawca tworzy w pełni samodzielnie. Wszystkie elementy kodu źródłowego oprogramowania komputerowego są tworzone wyłącznie przez niego.

3) w przypadku, gdy rozwija/ulepsza Pan oprogramowanie komputerowe, to czy:

a) oprogramowanie, które Pan rozwija/ulepsza stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?,

b) nowe elementy, funkcjonalności, rozszerzenia, usprawnienia itp. dodawane, wprowadzane do danego oprogramowania – wytworzone przez Pana w ramach jego rozwijania/ulepszania – przed implementacją (dołączeniem do oprogramowania, które jest/będzie rozwijane/ulepszane) stanowią odrębne od tego oprogramowania programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Jeżeli tak ‒ czy przenosi Pan całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa? Jeżeli nie – czy wynagrodzenie Wnioskodawcy jest tylko wynagrodzeniem za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych?

a) Tak;

b) Tak, Wnioskodawca wytwarza odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz przenosi całość autorskich praw majątkowych do tych utworów w zamian za wynagrodzenie.

4) od kiedy prowadzi Pan – należy wskazać datę – odrębną ewidencję, o której mowa we wniosku, czy odrębna ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz czy odrębna ewidencja prowadzona jest na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

Odrębną ewidencję, o której mowa we wniosku, Zainteresowany prowadzi od 15 stycznia 2020 r., czyli od momentu rozpoczęcia prac badawczo-rozwojowych, zmierzających do wytworzenia kwalifikowanego IP. Odrębna ewidencja prowadzona jest na bieżąco od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

5) czy ww. ewidencja pozwala na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ww. ewidencja pozwala na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

6) czy wyeksponowane w opisie sprawy okoliczności/informacje/fakty/warunki będą miały miejsce również w przyszłości;

Tak, wyeksponowane w opisie sprawy okoliczności/informacje/fakty/warunki będą miały miejsce również w przyszłości.

7) czy działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Pana jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć bowiem należy, że w treści wniosku kilkukrotnie posługuje się Pan pojęciem „działalności badawczo-rozwojowej” jednak nie wskazuje Pan czy jest to działalność w rozumieniu ww. przepisu. Wobec powyższego kwestia ta wymaga doprecyzowania. Z uwagi na fakt, iż zarówno Pana pytanie jak i stanowisko nie odnoszą się do ustalenia czy prowadzona działalność jest działalnością w rozumieniu ww. przepisu tut. organ przyjmuje ten fakt za element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, a nie jako element podlegający ustaleniu w drodze interpretacji.

Tak, działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Wnioskodawcę, jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód z tytułu przeniesienia przez Wnioskodawcę praw autorskich do oprogramowania na rzecz Klienta, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, kwalifikuje się do opodatkowania 5% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód z tytułu przeniesienia przez Wnioskodawcę praw autorskich do oprogramowania na rzecz Klienta, ustalony na zasadach przedstawionych w opisie stanu faktycznego jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Wnioskodawca spełnia również wymogi określone w art. 30cb ust. 1 w zw. z art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, zatem jest on uprawniony do korzystania z formy opodatkowania, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT do tych dochodów.

Uzasadnienie.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o PIT, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  • odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
  • są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
  • wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

  1. patent,

  2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

  3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

  4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

  5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

  6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

  7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

  8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 Prawa autorskiego.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca wytwarza oraz rozwija oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 Prawa autorskiego i przenosi na klienta całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie, to jest uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania według stawki 5%.

Prawa do opodatkowania według stawki 5% nie wyklucza fakt współpracy przy tworzeniu oprogramowania z innymi kontrahentami Klienta.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca przyczynia się twórczo do powstania kwalifikowanego IP przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP, zatem w zakresie w jakim to Wnioskodawca wytworzył, rozwinął lub ulepszył oprogramowanie, jest on jego twórcą i przysługują mu z tego tytułu autorskie prawa majątkowe.

Dochód z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania stanowiącego utwór prawnie chroniony, wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej, stanowi więc dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak jednak Wnioskodawca wskazał, w ramach świadczenia usług na rzecz Klienta wykonuje również inne czynności niż wytwarzanie lub rozwijanie oprogramowania. Dzięki prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji czasu poświęconego na wykonanie poszczególnych czynności w ramach zlecenia możliwe jest określenie dochodu z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca może bowiem w oparciu o proporcję czasu wynikającą z ewidencji dokonać podziału przychodów osiągniętych z umowy zawartej z Klientem oraz kosztów uzyskania tych przychodów w celu przyporządkowania kwot do faktu przenoszenia praw autorskich oraz wykonywania innych czynności. Wnioskodawca mogąc w wiarygodny sposób wskazać w odrębnie prowadzonej dla danego prawa własności intelektualnej ewidencji dochód z ich przeniesienia na rzecz Klienta może zastosować stawkę 5% podatku od tych dochodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021, poz. 1128, z późn. zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

  1. patent,
  2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
  3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
  4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
  5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
  6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
  7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
  8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

--------------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

  1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
  2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
  3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
  4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

  1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
  2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
  3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
  4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
  5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 tej ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że aby podatnik do uzyskiwanych dochodów mógł zastosować 5% preferencyjną stawkę podatkową musi w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskiwać dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz prowadzić na bieżąco, tj. od początku działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa ewidencję, na podstawie, której można: wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; ustalić przychód, koszty uzyskania przychodu, i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli zostało wytworzone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

W opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz ich uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy. Zainteresowany prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach, której prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W wyniku prowadzenia ww. działalności Zainteresowany wytwarza odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz przenosi całość autorskich praw majątkowych do tych utworów w zamian za wynagrodzenie. Programy komputerowe stanowiące kwalifikowane IP, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Wnioskodawca tworzy w pełni samodzielnie. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi rozchodów i przychodów ewidencję dla projektu dotyczącego kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja ta zapewnia wyodrębnienie wytworzonych kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tj. praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych) oraz ustalenie przychodu, kosztu uzyskania przychodu i dochodu (straty) przypadającej na dane kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tu: prawo autorskie do programu komputerowego). Niniejsza ewidencja pozwala na wyodrębnienie kosztów bezpośrednio związanych z danym prawem własności intelektualnej w podziale na rodzaje kosztów wymienione w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (oznaczone literami a-d). Odrębną ewidencję, o której mowa powyżej, Zainteresowany prowadzi od 15 stycznia 2020 r., czyli od momentu rozpoczęcia prac badawczo-rozwojowych, zmierzających do wytworzenia kwalifikowanego IP. Odrębna ewidencja prowadzona jest na bieżąco od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30cb ustawy o PIT. Ww. ewidencja pozwala na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Mając powyższe na uwadze, dochód uzyskany z tytułu przeniesienia przez Wnioskodawcę praw autorskich do oprogramowania na rzecz Klienta, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do opodatkowania 5% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo wskazać należy, że interpretacja – zgodnie z wolą Wnioskodawcy wyrażoną w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku – dotyczy opodatkowania dochodu uzyskanego w roku 2021 jak i latach następnych, o ile stan faktyczny i prawny nie ulegnie zmianie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;

  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili