0112-KDIL2-1.4011.651.2021.2.MKA

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której tworzy i ulepsza oprogramowanie dla klienta. Zaznacza, że jej działalność ma charakter badawczo-rozwojowy, a efektem prac jest część oprogramowania, która w połączeniu z innymi elementami wytworzonymi przez inne podmioty będzie stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawczyni przenosi na zleceniodawcę prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania, które nie są samodzielnym programem komputerowym, i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie. Ulepszanie oprogramowania nie prowadzi do powstania odrębnego utworu, który mógłby stanowić nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej. W związku z tym, że w wyniku prac Wnioskodawczyni nie powstaje utwór kwalifikowany jako prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, nie ma możliwości skorzystania z ulgi IP Box oraz zastosowania stawki podatku 5%.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

1. Czy Wnioskodawczyni do tej części swojego dochodu przypadającej na wytworzenie i sprzedaż praw autorskich do oprogramowania ma prawo zastosować stawkę podatku 5%?

Stanowisko urzędu

1. Nie, Wnioskodawczyni nie może zastosować stawki podatku 5% do dochodu z tytułu tworzenia i ulepszania oprogramowania. Zgodnie z przedstawionymi informacjami, efektem prac Wnioskodawczyni jest część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami wytworzonymi przez inne podmioty będzie stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawczyni przenosi na zleceniodawcę prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania, które nie stanowią samodzielnego programu komputerowego, i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie. W wyniku ulepszania oprogramowania nie powstaje odrębny utwór, który stanowiłby nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej. W związku z tym, że w wyniku prac Wnioskodawczyni nie powstaje utwór, który stanowiłby kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, Wnioskodawczyni nie może skorzystać z ulgi IP Box i zastosować stawki podatku 5%.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2021 r. (data wpływu 7 lipca 2021 r.), uzupełnionym w dniach 12 lipca, 20 i 30 września oraz 5 października 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 31 sierpnia 2021 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.651.2021.1.MKA, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 31 sierpnia 2021 r., skutecznie doręczono 13 września 2021 r., natomiast 20 i 30 września oraz 5 października 2021 r. do tut. organu wpłynęły pisma stanowiące uzupełnienie wniosku.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). Profil działalności to usługi IT. Wnioskodawczyni zajmuje się w szczególności usługami takimi jak tworzenie oprogramowania dla swoich klientów. W chwili obecnej Wnioskodawczyni współpracuje z firmą, dla której tworzy oraz ulepsza oprogramowanie.

Do zadań Wnioskodawczyni należy w szczególności:

  1. Modelowanie nowych procesów sprzedaży (…).

  2. Dostosowywanie procesów sprzedażowych do nowych trendów rynku, analiza trendów oraz dostosowywanie tych procesów do badań np. na podstawie audytu.

  3. Implementacja rozwiązań w postaci nowego lub ulepszonego oprogramowania na platformie (…).

  4. Analiza, optymalizacja, innowacyjność w zakresie prowadzenie projektów wynikająca ze zmian rynkowych, (…), w wyniku których wprowadzane są zmiany w zakresie oprogramowania.

  5. Prowadzenie prac projektowych z zakresu analizy biznesowej i systemowej, tworzenie specyfikacji projektowej na podstawie wymienionych wyżej pkt 1 i 2.

  6. Analiza zmian koniecznych w integracji pomiędzy systemami wynikająca z konieczności wprowadzenia powyższych zmian, oraz wdrażanie tych zmian.

  7. Analiza zmian technologicznych koniecznych do wprowadzenia powyższych zmian.

Wszystkie wymienione wyżej zadania są realizowane poprzez budowę nowej lub zmianę już istniejącej struktury oprogramowania.

Zadania Wnioskodawczyni w ramach opisanego wyżej projektu polegają na realizacji zadań opisanych w pkt 1-7, a następnie na podstawie analizy ww. kwestii tworzenie lub zmiana oprogramowania, które spełniać będzie wymagania wynikające z przeprowadzonej analizy. Działania Wnioskodawczyni polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Wnioskodawczyni stale poszerza zasoby swojej wiedzy w ramach swojej działalności i wykorzystuje ją do tworzenia oprogramowania. Swoją wiedzę Wnioskodawczyni pozyskuje biorąc udział w szkoleniach, czytając literaturę naukową z dziedziny programowania oraz artykuły branżowe w Internecie. Swoją wiedzą Wnioskodawczyni dzieli się również z członkami zespołu współpracującego przy tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania.

Wnioskodawczyni w ramach swojej działalności wytwarza i ulepsza oprogramowanie dla zleceniodawcy bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawczyni lub w ramach zespołu programistów są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Zgodnie z umową łączącą Wnioskodawczynię z Jej Klientem prawa autorskie do oprogramowania wytworzonego w ramach pracy Wnioskodawczyni przechodzą na Jej Klienta.

Wnioskodawczyni w ramach działalności gospodarczej prowadzi działania badawczo-rozwojowe. Cechuje je działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, działania obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy oraz umiejętności w zakresie narzędzi informatyki lub oprogramowania są pracami rozwojowymi.

Programy tworzone i rozwijane przez Wnioskodawczynię stanowią wyraz własnej twórczości intelektualnej, a Wnioskodawczyni przysługują prawa autorskie do programu określone w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykazuje dochody z praw własności intelektualnej w odrębnej ewidencji. Przedsiębiorca prowadzi ewidencję w sposób zapewniający ustalenie dochodu przypadającego na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w roku, w którym korzysta z ulgi podatkowej, o której mowa we wniosku.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągany z kwalifikowanego prawa uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi oraz ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Zainteresowana udzieliła następujących odpowiedzi na pytania organu.

  1. czy Wnioskodawczyni posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieorganiczny obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.);

Odpowiedź: tak, Wnioskodawczyni posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy.

  1. czy efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawczynię jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062), czy część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami - wytworzonymi przez inne podmioty - będzie stanowić kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

Odpowiedź: efektem prac prowadzonych przez Wnioskodawczynię jest część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami - wytworzonymi przez inne podmioty - będzie stanowić kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawczynię powstaje część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami - wytworzonymi przez inne podmioty - stanowi kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych należy dodatkowo jednoznacznie doprecyzować, czy Wnioskodawczyni przenosi na zleceniodawcę (w wyniku współtworzenia programu komputerowego) jedynie prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania (które nie stanowią samodzielnego programu komputerowego) i z tego tytułu Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie, czy współtwórcy (w tym Wnioskodawczyni) przenoszą łącznie na zleceniodawcę prawa do stworzonego przez nich oprogramowania, będącego programem komputerowym, podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Wnioskodawczyni z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie;

Odpowiedź: Wnioskodawczyni przenosi na zleceniodawcę (w wyniku współtworzenia programu komputerowego) jedynie prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania (które nie stanowią samodzielnego programu komputerowego) i z tego tytułu Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie, jeżeli chodzi o współtwórców oprogramowania to prawdopodobnie ich umowy skonstruowane są w taki sam sposób, jednak Wnioskodawczyni nie ma takiej wiedzy by z całą pewnością stwierdzić tan fakt, bowiem umowy objęte są poufnością.

  1. w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni rozwija/ulepsza/modyfikuje oprogramowanie (utwór), to czy:

a) Wnioskodawczyni jest właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania (utworu), które rozwija/ulepsza/modyfikuje, jeżeli nie - to czy w stosunku do tego oprogramowania (utworu) posiada wyłączną licencję, tj. umowę, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawczynię z tego prawa;

Odpowiedź: nie, Wnioskodawczyni nie jest właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania (utworu), które rozwija/ulepsza/modyfikuje, jak również Wnioskodawczyni w stosunku do tego oprogramowania (utworu) nie posiada wyłącznej licencji, tj. umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawczynię z tego prawa.

b) oprogramowanie (utwór), które Wnioskodawczyni rozwija/ulepsza/modyfikuje, stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

Odpowiedź: tak, oprogramowanie, które Wnioskodawczyni ulepsza stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

c) w wyniku podjętych przez Wnioskodawczynię czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

jeżeli tak - czy Wnioskodawczymi przenosi całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa,

jeżeli nie - czy wynagrodzenie Wnioskodawczyni jest tylko wynagrodzeniem za efekty swoich prac badawczo- rozwojowych;

Odpowiedź: nie, wynagrodzenie Wnioskodawczyni jest wynagrodzeniem za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych.

  1. czy efektem prowadzonych prac jest projektowanie i tworzenie przez Wnioskodawczynię produktów, które - w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawczyni - mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; czy te produkty w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie Wnioskodawczyni albo w ogóle w praktyce gospodarczej;

Odpowiedź: tak, efektem prowadzonych prac jest tworzenie przez Wnioskodawczynię produktów, które - w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawczyni - mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter, dodatkowo produkty te w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie Wnioskodawczyni albo w ogóle w praktyce gospodarczej.

  1. według jakiej formy Wnioskodawczyni opodatkowuje dochody z działalności gospodarczej;

Odpowiedź: Wnioskodawczyni jest opodatkowana podatkiem liniowym.

  1. czy czynności opisane we wniosku Wnioskodawczyni wykonuje zgodnie ze swoją metodyką, a więc czy Wnioskodawczyni planuje swoje działania, czy jest to metodyka występująca u zleceniodawcy;

Odpowiedź: czynności opisane we wniosku Wnioskodawczyni wykonuje zgodnie ze swoją metodyką, Wnioskodawczyni sama planuje swoje działania, Wnioskodawczyni nie posługuje się metodyką występującą u zleceniodawcy.

  1. czy:

a) usługi świadczone przez Wnioskodawczynię dla Zleceniodawcy, zgodnie z zawartą umową, są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

Odpowiedź: nie, usługi nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności.

b) wykonując te usługi, Wnioskodawczyni ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością;

Odpowiedź: tak, wykonując te usługi, Wnioskodawczyni ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

c) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez Wnioskodawczynię oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi Wnioskodawczyni czy zlecający wykonanie tych czynności;

Odpowiedź: odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez Wnioskodawczynię oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi dający zlecenie.

  1. czy prowadzona przez Wnioskodawczynię odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja, pozwala wyodrębnić każde kwalifikowane prawo IP, a także pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

Odpowiedź: tak, prowadzona przez Wnioskodawczynię odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja pozwala wyodrębnić każde kwalifikowane prawo IP, a także pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

  1. od kiedy Wnioskodawczyni prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję (proszę wskazać datę) oraz czy prowadzona ona jest „na bieżąco”, tzn. czy prowadzenie odrębnej ewidencji zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia pracy nad danym prawem objętym preferencyjnym rozliczeniem;

Odpowiedź: tak, prowadzenie odrębnej ewidencji zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia pracy nad danym prawem objętym preferencyjnym rozliczeniem.

  1. czy i w jaki sposób Wnioskodawczyni oblicza tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych);

Odpowiedź: tak, Wnioskodawczyni oblicza wskaźnik nexus, sposób jego obliczania jest zgodny z treścią art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

  1. czy usługi na rzecz spółki z siedzibą w Wielkiej Brytanii były wykonywane na terytorium Polski czy na terytorium Wielkiej Brytanii, w sytuacji gdy usługi były wykonywane w Wielkiej Brytanii, to czy działalność gospodarcza na terenie Wielkiej Brytanii prowadzona jest przez Wnioskodawczynię za pośrednictwem zakładu w rozumieniu art. 5 konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz.U. z 2006 r. poz. 1840).

Odpowiedź: usługi wykonywane przez Wnioskodawczynię są wykonywane na terytorium Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni do tej części swojego dochodu przypadającej na wytworzenie i sprzedaż praw autorskich do oprogramowania ma prawo zastosować stawkę podatku 5% ?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma Ona prawo do zastosowania względem dochodu przypadającego na wytworzeniu i sprzedaży praw autorskich do oprogramowania stawki podatku 5%.

Zgodnie z art. 30ca ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.) podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Katalog kwalifikowanych praw własności intelektualnej określają przepisy art. 30ca ust. 2 tejże ustawy, a należy do niego w szczególności autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Z kolei wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru określonego w ustawie.

Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej lub też z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Jednocześnie podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów są zobowiązani prowadzić odrębną ewidencję, z której wynika wysokość przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług IT. Zakres tych usług, szczegółowo opisany w części 74 zdaniem Wnioskodawczyni spełnia warunki do uznania tej działalności za badawczo - rozwojową. Wnioskodawczyni bowiem w ramach swojej działalności wytwarza i ulepsza oprogramowanie dla zleceniodawcy bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym. Działalność Wnioskodawczyni prowadzona jest w sposób systematyczny tj. metodyczny i uporządkowany. Wnioskodawczyni stale poszerzają zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej tworzy nowe jej zastosowania. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań, przede wszystkim działania Wnioskodawczyni prowadzą do powstania nowego oprogramowania tworzonego na zlecenie klienta. Efekty działalności Wnioskodawczyni lub zespołu programistów w ramach, którego pracuje i którego działania koordynuje Wnioskodawczyni są rozwiązaniami innowacyjnymi i w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

W ramach wykonywanej przez Wnioskodawczynię działalności, w ramach świadczonych przez Nią usług powstaje kod źródłowy do programu, który stanowi wyraz własnej twórczości intelektualnej, i jest objęty przepisami prawa autorskiego. Prawa autorskie do ww. kodu źródłowego przysługują Wnioskodawczyni. Zgodnie z umową łączącą Wnioskodawczynię z Jej Klientem prawa autorskie do oprogramowania wytworzonego w ramach pracy Wnioskodawczyni przechodzą na Jej Klienta, z mocy umowy, a wynagrodzenie za przeniesienie tych praw autorskich do programu jest zawarte w kwocie wynagrodzenia za świadczenie usług i wynika z umowy łączącej Wnioskodawczynię z Jej klientem.

Mając powyższe na uwadze uzyskiwany przez Wnioskodawczynię dochód spełnia wszystkie przesłanki dotyczące możliwości stosowania 5% stawki podatku, a mianowicie:

  1. jest to prawo własności intelektualnej, które zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej (działalność IT polegająca na prowadzeniu prac rozwojowych polegających na budowaniu nowych funkcjonalności programu za pomocą zwiększania swojej wiedzy lub tworzenia nowych jej zastosowań);

  2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) (prawo autorskie do programu komputerowego);

  3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, (w przedmiotowej sprawie przepisów prawa autorskiego).

Wszystkie opisane wyżej okoliczności zdaniem Wnioskodawczyni stanowią o tym, że ma Ona prawo do zastosowania względem swojego dochodu stawki PIT w wysokości 5 % na podstawie art. 30 ca ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 poz. 1128 ze zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

  1. patent,

  2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

  3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

  4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

  5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

  6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

  7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

  8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

| (a + b) * 1,3 | a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

  1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

  2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

  3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

  4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

  1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

  2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

  3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

  4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

  5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielania prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz z ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej − oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: badania naukowe są działalnością obejmującą:

  1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

  2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną [działalność] w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej współpracuje z firmą, dla której tworzy oraz ulepsza oprogramowanie. Zainteresowana wytwarza i ulepsza oprogramowanie dla zleceniodawcy bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Działania Wnioskodawczyni polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Wnioskodawczyni stale poszerza zasoby swojej wiedzy w ramach swojej działalności i wykorzystuje ją do tworzenia oprogramowania. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawczyni lub w ramach zespołu programistów są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem prowadzonych prac jest tworzenie przez Wnioskodawczynię produktów, które - w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawczyni - mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter, dodatkowo produkty te w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie Wnioskodawczyni albo w ogóle w praktyce gospodarczej. Wnioskodawczyni w ramach działalności gospodarczej prowadzi działania badawczo-rozwojowe. Cechuje je działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazała, że efektem prac prowadzonych przez Wnioskodawczynię jest część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami - wytworzonymi przez inne podmioty - będzie stanowić kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawczyni przenosi na zleceniodawcę (w wyniku współtworzenia programu komputerowego) jedynie prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania (które nie stanowią samodzielnego programu komputerowego) i z tego tytułu Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawczyni nie jest właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania (utworu), które rozwija/ulepsza/modyfikuje, jak również Wnioskodawczyni w stosunku do tego oprogramowania (utworu) nie posiada wyłącznej licencji, tj. umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawczynię z tego prawa. W wyniku podjętych przez Wnioskodawczynię czynności nie powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wynagrodzenie Wnioskodawczyni jest wynagrodzeniem za efekty prac badawczo-rozwojowych Zainteresowanej.

W przypadku, gdy podatnik tworzy oprogramowanie na zlecenie innego podmiotu, w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, należy każdorazowo ocenić, czy zostały spełnione wszystkie warunki dla skorzystania z preferencji IP Box. W szczególności, oprócz wymogu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, czy podatnik osiąga dochód z kwalifikowanego IP (np. dochód ze sprzedaży kwalifikowanego IP).

Zatem, skoro efektem prac prowadzonych przez Wnioskodawczynię jest część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami - wytworzonymi przez inne podmioty - będzie stanowić kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Wnioskodawczyni przenosi na zleceniodawcę (w wyniku współtworzenia programu komputerowego) jedynie prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania (które nie stanowią samodzielnego programu komputerowego) i z tego tytułu Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie ponadto w sytuacji ulepszenia oprogramowania nie powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to w tym przypadku w efekcie prac związanych z tworzeniem i ulepszaniem oprogramowania nie powstają kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Tym samym dochód z tytułu tworzenia i ulepszania oprogramowania nie może być opodatkowany preferencyjną 5% stawką.

Reasumując - w związku z tym, że w wyniku prac Wnioskodawczyni nie powstaje utwór, który stanowiłby kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Wnioskodawczyni nie może skorzystać z ulgi IP Box i zastosować stawki podatku 5%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;

  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili