0115-KDWT.4011.249.2021.2.KW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2021 r. (data wpływu 1 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 września 2021 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 września 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 1 marca 2020 r. wznowił jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji VAT (podatek od towarów i usług).

1. Stan faktyczny projektu X

Na podstawie zawartej 16 stycznia 2020 r. umowy o świadczenie usług z firmą A z siedzibą w (…) w Niemczech Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne. W ramach tej umowy przenosi na firmę Zleceniodawcy całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych składowych systemu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca nie nabywa w celu wykonywania tego projektu wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Kod wykonywanych części programu Wnioskodawca tworzy samodzielnie, wyłącznie na podstawie własnej wiedzy i zgodnie z uzgodnionymi wymaganiami klienta. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, w ramach działalności gospodarczej, którą bezpośrednio prowadzi, jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach omawianej współpracy z firmą A, Wnioskodawca tworzy oprogramowanie, które stanowi części rozwijanego od wielu lat systemu informatycznego X. Jest to autorski system (…). System jest wdrażany w wielu firmach we wszystkich rejonach świata, a także obsługuje osoby indywidualne. Rozwijany od wielu lat ma swoje kolejne wersje i dostosowuje się na bieżąco do nowych źródeł danych, a także wymagań klientów. Omawiane oprogramowanie powstaje z wykorzystaniem najnowszych technologii i praktyk wytwarzania oprogramowania oraz w oparciu o technologie chmurowe.

W ramach tworzenia oprogramowania Wnioskodawca osobiście odpowiada za:

· dodawanie (programowanie) nowych funkcjonalności do omawianego systemu,

· planowanie, projektowanie i estymację poszczególnych zadań projektowych,

· wsparcie wdrożenia oprogramowania dla klientów systemu,

· integrację oprogramowania z innymi systemami,

· migrację danych z różnych systemów

· zmiany i tworzenie nowego interfejsu oprogramowania.

Rozwój całości systemu komputerowego X dokonywany jest przez międzynarodowy zespół programistów, ale zadania Wnioskodawcy stanowią określone odrębne części kodu programu tworzone wyłącznie na podstawie własnej wiedzy i zgodnie z wymaganiami firmy.

Zlecone Wnioskodawcy czynności nie są wykonywane pod bezpośrednim kierownictwem zlecającego te czynności. Sposób wykonywania czynności nie jest Wnioskodawcy przez nikogo narzucony. Ostatecznie zastosowane rozwiązania są jedynie oceniane przez Zleceniodawcę i innych programistów z zespołu, w celu dostarczenia jak najlepszej jakości kodu, jak najlepszego rozwiązania i spójności całego systemu. Narzędzia do wykonywania usług (sprzęt i oprogramowanie, takie jak system operacyjny, środowisko programistyczne), są powszechnie używanymi produktami i wynikają z wymogu kompatybilności całego systemu.

Miejsce i czas wykonywania czynności jest w większości dowolny, poza koniecznymi w celu uzgodnienia założeń projektu wizytami w siedzibie firmy w (…) (co kilka miesięcy). W praktyce, Wnioskodawca świadczy więc usługi lokalnie w siedzibie swojej firmy, częściowo na zasadzie pracy zdalnej, gdy praca wymaga wdrożeń na serwerach Zleceniodawcy oraz okazjonalnie w siedzibie Zleceniodawcy w Niemczech.

Jako wykonujący te czynności, Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Ma to miejsce również w przypadku ewentualnego skorzystania z zastępstwa lub zatrudnienia podwykonawcy. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności zgodnie z umówionymi założeniami. Obejmuje to również poprawianie błędów programistycznych lub projektowych.

Zgodnie z umową, o której mowa we wniosku, Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży usług świadczonych na rzecz firmy A zarówno wówczas, gdy wytwarza oprogramowanie, jak i wówczas, gdy wprowadza zmiany do tego oprogramowania lub dostosowuje je do nowych wymagań, a także gdy uzgadnia szczegóły wymagań. Rozliczenia sprzedaży usług są dokonywane miesięcznie na podstawie bieżących uzgodnień ze Zleceniodawcą dotyczących wartości tych usług.

Odrębna ewidencja, na podstawie której Wnioskodawca zamierza rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanych praw własności intelektualnej prowadzona jest od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, tj. od 1 marca 2020 r. Przed tym dniem Wnioskodawca nie prowadził działalności badawczo-rozwojowej w ramach własnej działalności gospodarczej.

W związku z przekazaniem firmie A całości praw autorskich do tworzonego oprogramowania, Wnioskodawca nie ma wpływu na to czy i komu to oprogramowanie w ramach całego systemu jest sprzedawane. Jest to wielu klientów użytkujących całość systemu X samodzielnie, a także wielu korzystających z oferowanego przez firmę A rozwiązania chmurowego.

Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Projektowanie i tworzenie omawianego systemu - nowego produktu - nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, mającego na celu wdrożenie nowych funkcjonalności systemu (oprogramowania). W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci innowacyjnego systemu monitoringu. W ramach omawianej działalności, Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania. Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na firmę A w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

2. Stan faktyczny projektu Y

Na podstawie zawartych od 4 stycznia 2021 r. kolejnych umów o świadczenie usług z firmą B w Estonii i jej oddziałem polskim, firmą C, Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne przy tworzeniu systemu Y. W ramach tych umów Wnioskodawca przenosi na firmę Zleceniodawcy całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych składowych systemu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca nie nabywa w celu wykonywania tego projektu wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Kod wykonywanych części programu Wnioskodawca tworzy samodzielnie, wyłącznie na podstawie własnej wiedzy i zgodnie z uzgodnionymi wymaganiami klienta. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach omawianej współpracy z firmą B, Wnioskodawca tworzy oprogramowanie stanowiące części nowo rozwijanego systemu informatycznego Y. Jest to system informatyczny (…). System jest planowany jako dostępny dla wielu klientów serwis internetowy. Omawiane oprogramowanie powstaje z wykorzystaniem najnowszych technologii i praktyk wytwarzania oprogramowania oraz w oparciu o technologie chmurowe.

W ramach tworzenia oprogramowania Wnioskodawca osobiście odpowiada za:

· dodawanie (programowanie) nowych funkcjonalności do omawianego systemu,

· planowanie, projektowanie i estymację poszczególnych zadań projektowych,

· wsparcie wdrożenia systemu,

· migrację danych z różnych systemów,

· tworzenie całego interfejsu oprogramowania.

Rozwój całości systemu komputerowego Y dokonywany jest przez zespół programistów, ale zadania Wnioskodawcy stanowią określone odrębne części kodu programu tworzone wyłącznie na podstawie własnej wiedzy i zgodnie z wymaganiami firmy Zleceniodawcy.

Zlecone Wnioskodawcy czynności nie są wykonywane pod bezpośrednim kierownictwem zlecającego te czynności. Sposób wykonywania czynności nie jest Wnioskodawcy przez nikogo narzucony. Ostatecznie zastosowane rozwiązania są jedynie oceniane przez Zleceniodawcę i innych programistów z zespołu, w celu dostarczenia jak najlepszej jakości kodu, jak najlepszego rozwiązania i spójności całego systemu. Narzędzia do wykonywania usług (sprzęt i oprogramowanie, takie jak system operacyjny, środowisko programistyczne), są powszechnie używanymi produktami i wynikają z wymogu Zleceniodawcy kompatybilności całego systemu.

Miejsce i czas wykonywania czynności jest w większości dowolny, poza koniecznymi w celu uzgodnienia założeń projektu spotkaniami on-line. W praktyce, głównie Wnioskodawca świadczy więc usługi lokalnie w siedzibie swojej firmy, a częściowo na zasadzie pracy zdalnej, gdy praca wymaga wdrożeń na serwerach Zleceniodawcy.

Jako wykonujący te czynności, Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Ma to miejsce również w przypadku ewentualnego skorzystania z zastępstwa lub zatrudnienia podwykonawcy. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności zgodnie z umówionymi założeniami. Obejmuje to również poprawianie błędów programistycznych.

Zgodnie z umowami, o których mowa we wniosku, Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży usług świadczonych na rzecz firmy B zarówno wówczas, gdy wytwarza oprogramowanie, jak i wówczas, gdy wprowadza zmiany do tego oprogramowania lub dostosowuje je do nowych wymagań, a także gdy uzgadnia szczegóły wymagań. Rozliczenia sprzedaży usług są dokonywane bądź jako należność za wykonane dzieło, bądź miesięcznie na podstawie bieżących uzgodnień ze Zleceniodawcą dotyczących wartości tych usług.

Odrębna ewidencja, na podstawie której Wnioskodawca zamierza rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanych praw własności intelektualnej prowadzona jest od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej w ramach tego projektu, tj. od 1 stycznia 2021 r. Równocześnie od 1 marca 2020 r. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w ramach własnej działalności gospodarczej w drugim, odrębnym projekcie wykonywanym dla innego Zleceniodawcy - system X.

W związku z przekazaniem firmie B całości praw autorskich do tworzonego oprogramowania, Wnioskodawca nie ma wpływu na to czy i komu to oprogramowanie w ramach całego systemu będzie sprzedawane.

Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Projektowanie i tworzenie omawianego systemu - nowego produktu - nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, mającego na celu wdrożenie nowych funkcjonalności systemu (oprogramowania). W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci innowacyjnego systemu prognozowania. W ramach omawianej działalności, Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania. Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na firmę B w ramach zawartych umów całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że każdy efekt Jego pracy twórczej w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej jest programem komputerowym chronionym według art 74. UoPAiPP. Każdy stanowi samodzielną całość, realizującą określone funkcje i jedynie współpracującą z całością systemu poprzez pobranie z niego danych lub ich wytworzenie i przekazanie.

Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą tych programów komputerowych, prawa autorskie przysługują tylko Jemu. Każdy program stanowi samodzielną całość i jest wyłącznie autorstwa Wnioskodawcy. Realizuje on określone funkcje i jedynie współpracuje z całością systemu. Wymagania i funkcje programu są określone przez Zleceniodawcę, całość jest oceniana przez Zleceniodawcę lub zespół na zasadzie odbioru programu, natomiast jego wykonanie jest samodzielną pracą Wnioskodawcy.

Wykonanie programu komputerowego, którego przekazanie jest podstawą całości dochodu w tych projektach i ustalenie wynagrodzenia dokonywane jest na podstawie następujących uzgodnień:

- Zleceniodawca przedstawia zapotrzebowanie na oprogramowanie w postaci jego założeń funkcjonalnych.

- Wnioskodawca uzgadnia z nim konieczne szczegóły tych założeń, czas wykonania i przewidywane wynagrodzenie.

- Wnioskodawca sprawdza występujące warunki techniczne, projektuje, wykonuje oprogramowanie i sprawdza jego funkcjonowanie w założonym środowisku pracy (wdrożenie).

- Wnioskodawca przedstawia oprogramowanie do odbioru, ew. wprowadza konieczne poprawki.

Wynagrodzenie za przekazanie oprogramowania Wnioskodawca otrzymuje bądź jednorazowo za konkretny program lub kilka programów, bądź w częściach wypłacanych miesięcznie, które razem składają się na całość sumarycznego wynagrodzenia, jeśli jego wytworzenie wymaga wielomiesięcznej pracy.

W ramach przedstawionych projektów Wnioskodawca nie wykonuje usług polegających na wykonywaniu bieżących poleceń Zleceniodawcy, a jedynie wykonuje oprogramowanie według uzgodnionych z nim założeń funkcjonalnych. Wszystkie podjęte przez Wnioskodawcę działania służą wytworzeniu nowego programu komputerowego spełniającego zapotrzebowanie Zleceniodawcy i otrzymane wynagrodzenie stanowi w całości należność za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tego oprogramowania na rzecz Zleceniodawcy.

W odpowiedzi na pytanie: „z jakiego tytułu osiąga Pan dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej? W opisie stanu faktycznego, w odniesieniu do tego samego projektu w jednym miejscu wskazał Pan bowiem, że osiąga „dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży usług”, zaś w innym, że osiąga „dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej”, Wnioskodawca wyjaśnił, iż osiąga dochód z tytułu wytworzenia oprogramowania i przekazania praw do niego Zleceniodawcy. Określił to jako usługę jedynie dlatego, że jest opracowaniem unikalnego, nowego kodu na podstawie przedstawionego zapotrzebowania Zleceniodawcy, a nie sprzedażą istniejącego wcześniej programu.

Wnioskodawca wskazał również, że przeniesienie praw autorskich dokonywane jest na podstawie pisemnej umowy, stanowiącej, że przenoszone są na Zleceniodawcę prawa autorskie do wyłącznie tych programów komputerowych, które są wykonane przez Wnioskodawcę na zlecenie tego Zleceniodawcy, w ramach tej umowy, według uzgodnionych z nim założeń. Jest to zgodne z art 41 i 53 UoPAiPP.

Odnosząc się do kwestii odrębnych ewidencji, w oparciu o które Wnioskodawca zamierza rozliczyć dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej prowadzonych od 1 marca 2020 r. - dla projektu X oraz od 1 stycznia 2021 r. dla projektu Y, Wnioskodawca wyjaśnił, że w prowadzonej odrębnej ewidencji:

- wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

- ustala przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

- sposób wyodrębnienia kosztów umożliwia ich kwalifikację podaną w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, w przypadku każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w celu określenia kwalifikowanego dochodu;

- zapisy w tej ewidencji umożliwiają ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej gdy wykorzystywane jest więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca wyjaśnił również, że opis stanu faktycznego w przypadku obu projektów dotyczy zarówno dotychczasowego ich charakteru jak i przewidywanego sposobu ich prowadzenia w przyszłości. Prosi więc o interpretację dotyczącą możliwości:

- skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (KPWI) w projekcie X w zeznaniu za rok 2020,

- skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z KPWI w projekcie X w zeznaniu za rok 2021 i ewentualnie w latach następnych,

- skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z KPWI w projekcie Y w zeznaniu za rok 2021.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy w przypadku projektu X, rozpoczętego w styczniu 2020 r. i rozwijanego nadal, jednolicie na tych samych zasadach, możliwe jest rozliczenie dochodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, uzyskanych w tym projekcie, preferencyjną stawką podatkową 5% zarówno w korekcie zeznania rocznego za 2020 rok, jak i w zeznaniu rocznym za rok 2021 i w latach następnych, a w przypadku projektu Y podobnie: w zeznaniu rocznym za rok 2021?

2. Czy w przypadku obu przedstawionych projektów prawidłowy jest stosowany przez Wnioskodawcę sposób uwzględnienia wydatków do wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, polegający na zaliczeniu kwalifikowanych kosztów bezpośrednich odnoszących się wyłącznie do konkretnego projektu - do tego projektu, a następnie zakwalifikowaniu kosztów pośrednich odnoszących się do całej działalności gospodarczej w wysokościach proporcjonalnych do przychodu uzyskanego ze sprzedaży w danym projekcie w odniesieniu do całości uzyskanego przychodu z działalności gospodarczej?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1. W zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, zamierza w zeznaniach rocznych za rok 2020, 2021 i następnych rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży autorskich praw do programu komputerowego w ramach projektu X, a także w zeznaniu rocznym za rok 2021 w projekcie Y – z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%, bowiem sądzi, że termin faktu wydania interpretacji podatkowych na ich temat nie zmienia ich charakteru.

W związku z tym Wnioskodawca uważa, że zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym dochody ze sprzedaży praw autorskich w ramach obu projektów: X i Y spełniają wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 powołanej ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku w ramach ulgi IP Box stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a +b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że opisane we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak wskazał Wnioskodawca – wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto z wyjaśnień Wnioskodawcy wynika, że działalność ta obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, gdyż w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Projektowanie i tworzenie nowego produktu nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, mającego na celu wdrożenie nowych funkcjonalności systemu (oprogramowania).

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, każdy efekt Jego pracy twórczej stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na podstawie zawartych umów, Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawców całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie. Otrzymane wynagrodzenie stanowi w całości należność za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania na rzecz Zleceniodawców. Przeniesienie praw autorskich dokonywane jest na podstawie pisemnej umowy, stanowiącej, że przenoszone są na Zleceniodawcę prawa autorskie do wyłącznie tych programów komputerowych, które są wykonane przez Wnioskodawcę na zlecenie tego Zleceniodawcy, w ramach tej umowy, według uzgodnionych z nim założeń, co jest to zgodne z art 41 i art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca prowadzi również dla obu projektów, od początku ich realizacji, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że uzyskane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu odpłatnego przeniesienia na Zleceniodawców praw autorskich do wytwarzanego oprogramowania mieszczącego się w pojęciu kwalifikowanego IP z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stanowiącego utwór prawnie chroniony wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikują się do kategorii dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy. Wnioskodawca jest zatem uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% w zeznaniu rocznym za rokza rok 2020 (dotyczących projektu X), 2021 (dotyczących projektu X i Y) i lata następne, jeżeli rzeczywisty stan faktyczny nie ulegnie zmianie.

Podkreślenia przy tym wymaga, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP.

Odnosząc się do kwestii możliwości dokonania korekty złożonej deklaracji w celu zastosowania obniżonej 5% stawki podatku do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanych przez Wnioskodawcę w 2020 r. (dotyczy projektu X), wskazać należy, że zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci. W myśl art. 81 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji. Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Zatem, jeżeli w złożonym zeznaniu za 2020 r. Wnioskodawca nie zastosował obniżonej 5% stawki podatku do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to przysługuje Mu prawo do złożenia korekty tego zeznania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego

i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu

teleinformatycznego ePUAP.