0115-KDIT3.4011.690.2021.3.AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 4 sierpnia 2021 r. (data wpływu 4 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

4 sierpnia 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest aktualnie dyrektorem samorządowej instytucji kultury – (…) Domu Kultury.

W przeszłości Wnioskodawczyni prowadziła jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą X przede wszystkim w zakresie działalności gastronomicznej, jak również wynajmu pomieszczeń.

Z uwagi na wygranie konkursu i mianowanie na dyrektora (…) Domu Kultury, Wnioskodawczyni musiała zaprzestać wykonywania działalności gospodarczej i w efekcie zlikwidowała prowadzoną działalność gospodarczą (została wykreślona z rejestru CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej)).

Działalność gospodarcza została zlikwidowana z dniem 2 sierpnia 2015 roku. W efekcie wszystkie pozostałe w likwidowanej działalności gospodarczej środki trwałe zostały wycofane do majątku prywatnego Wnioskodawczyni.

Prowadząc działalność gospodarczą Wnioskodawczyni była czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponieważ Wnioskodawczyni zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej, a pozostała właścicielem niżej wskazanego Budynku – w ramach najmu prywatnego – wynajęła część budynku na rzecz swojego męża (małżonkowie byli w ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej). We wskazanym Budynku małżonek Wnioskodawczyni prowadzi m.in. działalność edukacyjną oraz związaną z podnajmem.

Ponieważ Wnioskodawczyni wynajmowała (w ramach tzw. najmu prywatnego) część Budynku, pozostała ona jednak zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług).

Aktualnie Wnioskodawczyni rozważa możliwość sprzedaży Nieruchomości.

Nie podjęła jeszcze aktywnych działań w tym zakresie (brak ogłoszeń, współpracy z pośrednikiem nieruchomości itd.), lecz ze względu na jej sytuację osobistą bierze taką okoliczność poda uwagę. Jeżeli do sprzedaży by doszło, ewentualna sprzedaż nastąpiłaby w czwartym kwartale 2021 r. (jest to mniej prawdopodobne) lub w roku 2022 r. (jest to bardziej prawdopodobne). Jest to uzależnione od tego kiedy pojawi się zainteresowany kupujący. Zaznaczyć należy również, że z ww. powodów Wnioskodawczyni nie ma również podpisanej żadnej umowy przedwstępnej na sprzedaż Nieruchomości.

Na dzień składania wniosku Wnioskodawczyni (aby zorientować się w aktualnej wartości Budynku) jedynie zleciła rzeczoznawcy majątkowemu wycenę przedmiotowej Nieruchomości.

Przedmiotem wniosku o interpretację są konsekwencje podatkowe związane z ewentualnym zbyciem (sprzedażą) budynku niemieszkalnego (dalej: „Nieruchomość” lub „Budynek” ), który był kiedyś wybudowany i wykorzystywany w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.

Zgodnie z ewidencją środków trwałych budynek niemieszkalny przyjęto do używania 31 maja 2007 roku. Wartość początkową środka trwałego ustalono na kwotę 709 431 zł 90 gr.

Wartość ulepszeń według ewidencji wynosi ok. 180 000 zł. Zgodnie z ewidencją ulepszenia były dokonywane w latach 2009-2015 i wynoszą w poszczególnych latach:

- 2009 rok – ok. 12 000 zł,

- 2010 rok – ok. 40 000 zł,

- 2011 rok – ok. 17 000 zł,

- 2012 rok – ok. 4 000 zł,

- 2013 rok – ok. 13 000 zł,

- 2014 rok – ok. 60 000 zł,

- 2015 rok – ok. 34 000 zł.

Wnioskodawczyni budując i ulepszając Budynek odliczała podatek VAT naliczony od wydatków poniesionych na ten cel.

Jest to budynek o zdecydowanie przeważającej funkcji usługowej (lokale gastronomiczne, pomieszczenia edukacyjne/biurowe), ja również znajdują się tam pomieszczenia o funkcji mieszkalnej. Aktualnie Nieruchomość jest wynajmowana mężowi Wnioskodawczyni w ramach najmu prywatnego, a w części Nieruchomości Wnioskodawczyni zaś zamieszkuje. Żadne pomieszczenia nie są wydzielone jako odrębne lokale. Budynek zajmuje większość działki, na której się znajduje.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż opisanej Nieruchomości, tj. budynku niemieszkalnego będzie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?

2. Czy sprzedaż opisanej Nieruchomości po upływie 6 lat od likwidacji działalności gospodarczej rodzi obowiązek opodatkowania sprzedaży zgodnie z zasadami dla działalności gospodarczej?

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku numerem 2). W zakresie podatku od towarów i usług sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawczyni – w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych – sprzedaż opisanej Nieruchomości po upływie 6 lat od likwidacji działalności gospodarczej nie rodzi obowiązku opodatkowania sprzedaży zgodnie z zasadami dla działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni przychód z odpłatnego zbycia ww. Nieruchomości w sytuacji, w której sprzedaż będzie miała miejsce w czwartym kwartale 2021 roku bądź później, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że sześcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3 upłynie w dniu 1 września 2021 roku.

Wobec tego dokonane przez Wnioskodawczynię odpłatne zbycie Nieruchomości nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze względu na upływ terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3 tej ustawy. W konsekwencji, na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia ww. Nieruchomości.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Niemniej jednak, zgodnie z treścią przepisu art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Powyższa norma prawna odwołuje się do treści przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Z uwagi na powyższe w sytuacji, w której, środek trwały zbywany jest po upływie 6 lat licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, sprzedaż taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano w stanie faktycznym działalność gospodarcza Wnioskodawczyni została zlikwidowana z dniem 2 sierpnia 2015 roku. W efekcie wszystkie pozostałe w likwidowanej działalności gospodarczej środki trwałe (w tym Nieruchomość) zostały wycofane do majątku prywatnego Wnioskodawczyni.

W konsekwencji przyjąć należy, że w przypadku przekazania środka trwałego na potrzeby osobiste w związku z likwidacją działalności gospodarczej (jak w niniejszym stanie faktycznym), datą wykreślenia środka z ewidencji będzie najpóźniej dzień likwidacji. Analogicznie stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 4 stycznia 2021 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.784.2020.6.MD: Ewentualny przychód może wystąpić natomiast dopiero w sytuacji odpłatnego zbycia tych składników, jeśli to odpłatne zbycie nastąpi przed upływem 6 lat od dnia likwidacji działalności. Wtedy przychód ten należy zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawcy w rozumieniu art. 10 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować (`(...)`).

W niniejszej sprawie, działalność gospodarcza została zakończona 2 sierpnia 2015 roku. W myśl powyższego w przypadku zatem, w którym sprzedaż nieruchomości miałaby miejsce w czwartym kwartale 2021 roku, bądź w 2022 roku, transakcja taka nie podlegałaby opodatkowaniu zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych w oparciu o system przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są m.in. źródła określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),
• odpłatne zbycie (art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątkowych będących:

a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w tej działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie.

Jednocześnie stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Z powołanych wyżej przepisów art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a oraz art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a ww. ustawy wynika, że przychody z odpłatnego zbycia wszystkich składników majątku, a więc również składników majątku trwałego, pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej, jeżeli zbycie to następuje przed upływem sześciu lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie do dnia ich odpłatnego zbycia stanowią przychód z tej działalności.

Zatem, przy ustaleniu źródła przychodu ze sprzedaży składników majątkowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej, istotny jest okres jaki upłynął pomiędzy datą wycofania tych składników majątkowych z prowadzonej działalności gospodarczej, bądź datą likwidacji tej działalności, a datą ich sprzedaży.

Jeżeli okres ten nie przekracza sześcioletniego okresu, o którym mowa w ww. przepisach, to przychód uzyskany ze sprzedaży tych składników majątkowych stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast gdy okres ten przekracza sześcioletni okres, o którym mowa w ww. przepisach, to przychód uzyskany ze sprzedaży tych składników majątkowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W treści wniosku Wnioskodawca informuje, że od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej do przewidywanego dnia zbycia nieruchomości upłynie sześć lat.

Tym samym w analizowanej sprawie nie powstanie przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, należy odnieść się do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika przy tym, aby przewidywana sprzedaż nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

W konsekwencji – z uwagi na upływ okresów, o których mowa w tym przepisie – planowana sprzedaż składników majątku nie będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest więc prawidłowe.

Dodać należy, że tutejszy organ dokonał oceny stanowiska w kontekście wskazanej we wniosku informacji, że Wnioskodawczyni zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej, a część budynku, o którym mowa we wniosku, wynajmuje na rzecz męża w ramach „najmu prywatnego”.

Przy czym, mając na uwadze rolę postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, wskazać należy, że w przypadku wszczęcia ewentualnego postępowania podatkowego (którego domenę stanowi poczynienie ww. ustaleń) to na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.