0115-KDIT3.4011.633.2021.2.AWO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 8 lipca 2021 r. (data wpływu 15 lipca 2021 r.), uzupełnionym w dniu 7 października 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wycofania nieruchomości z majątku spółki jawnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny, uzupełniony w dniu 7 października 2021 r., o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wycofania nieruchomości z majątku spółki jawnej.

‒ We wniosku złożonym przez: Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

…

‒ Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

…

po uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca i Zainteresowany są wspólnikami w spółce … (dalej jako: „Spółka”), w związku z czym podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zainteresowany jako Wspólnik wyżej wskazanej Spółki posiada …% prawa do udziału w jej zysku. Spółka nabyła nieruchomości, opisane poniżej, które planuje na mocy uchwały, zgodnie z umową Spółki, wycofać ze Spółki, przenieść ich własność na rzecz Wspólników w proporcji podziału zysków wynikającej z umowy Spółki. Wspólnicy staną się właścicielami tych nieruchomości jako osoby fizyczne w takiej samej proporcji w jakiej pozostają jako Wspólnicy Spółki. Wycofanie nieruchomości ze Spółki ma nastąpić w drodze nieodpłatnego przeniesienia ich własności z majątku Spółki do majątku osobistego wspólników, w formie aktu notarialnego. Wycofanie przedmiotowych nieruchomości z majątku Spółki nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w tej Spółce. W wyniku tej czynności prawnej wkład poszczególnych wspólników w tej Spółce nie ulegnie obniżeniu.

Umowa, o której mowa powyżej, nie będzie umową darowizny, ani umową zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), będzie umową nienazwaną, zawierającą oświadczenia:

‒ Spółki jawnej o przeniesieniu nieodpłatnie na Wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego Wspólnika w zyskach Spółki oraz Wspólników o ich przyjęciu,

‒ przeniesienie na Wspólników wskazanych nieruchomości nastąpi na potrzeby własne wspólników,

‒ Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia wskazanych składników majątku,

‒ przekazanie składników majątku nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.), dalej jako: „K.S.H”.

Spółka w dalszym ciągu prowadzić będzie działalność gospodarczą.

Przedmiotem wycofania ze Spółki będą:

‒ 4 (cztery) lokale znajdujące się w … przy ul. … znajdujące się w budynku … z funkcją … z garażem podziemnym. Budynek uzyskał pozwolenie na użytkowanie 14 grudnia 2006 r., ostateczna decyzja wydana przez … w … numer decyzji: …. Spółka była inwestorem wyżej opisanego budynku, w którym jest … lokali użytkowych `(...)`, … podziemny garaż wielostanowiskowy,

‒ 2 (dwa) lokale mieszkalne położone w …, ul. …, działka numer … wraz z 4 (czterema) miejscami postojowymi w garażu podziemnym. Spółka otrzymała pozwolenie na użytkowanie ww. budynku mieszkalno-usługowego z usługami …, z garażem podziemnym wielostanowiskowym w dniu 26 listopada 2015 r. Spółka była inwestorem wyżej opisanego budynku, obecnie w posiadaniu Spółki są … lokale mieszkalne i … miejsc postojowych.

Przeniesienie nieruchomości do majątku Wspólników nastąpi na podstawie uchwały Wspólników - w formie aktu notarialnego. Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie nieruchomości Wspólnikom, proporcjonalnie do udziału każdego ze Wspólników w zysku Spółki. Nieodpłatne przekazanie nieruchomości do majątku Wspólników wynika ze stosunku prawnego istniejącego pomiędzy Zainteresowanymi jako wspólnikami Spółki a Spółką. Stosunek prawny wspólników Spółki określa umowa Spółki, w tym posiadany przez każdego ze Wspólników ogół praw i obowiązków w tej Spółce.

Zgodnie z art. 22 K.S.H. spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Spółka jawna, jest spółką osobową, wobec czego, zgodnie z art. 8 § 1 K.S.H. może nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczone. Wobec tego, spółka jawna posiada majątek własny, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników. Jak stanowi art. 28 K.S.H. majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Stosownie do art. 51 K.S.H. każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Świadczenie polegające na nieodpłatnym przekazaniu nieruchomości do majątku osobistego Wspólników pozostanie bez wpływu na bieżące uprawnienia Zainteresowanych jako Wspólników w spółce jawnej.

Wspólnicy Spółki nie przewidują wystąpienia ze Spółki, nie przewidują również likwidacji Spółki. Planowane jest jedynie przesunięcie opisanych w niniejszym wniosku nieruchomości do majątków prywatnych Wspólników. Podkreślenia wymaga, że świadczenia polegające na nieodpłatnym przekazaniu nieruchomości do majątku osobistego Wspólników nie będzie miało wpływu na rozliczenie Zainteresowanych jako Wspólników Spółki w przypadku wystąpienia ze Spółki któregokolwiek z Zainteresowanych jako wspólnika bądź likwidacji Spółki.

W uzupełnieniu wniosku natomiast wskazano, że:

1. W spółce … wspólnikami są osoby fizyczne — Pan … oraz Pan … (z upływem dnia grudnia 2020 r. spółka z o.o., wystąpiła ze spółki jawnej, akt notarialny Rep. A numer … z 30 grudnia 2020 r. - oświadczenie o wystąpieniu ze spółki jawnej oraz zmiana spółki jawnej).

2. Wspólnikami spółki jawnej z upływem dnia 31 grudnia 2020 r. są wyłącznie osoby fizyczne, więc wskazana spółka jawna podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Stosowne zgłoszenia na drukach … i … - złożenie informacji na dzień 1 stycznia 2021 r. oraz … i `(...)` - aktualizacja na dzień 8 stycznia 2021r., tj. na dzień zarejestrowania przez Sąd Rejonowy w … Wydział KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) faktu o tym, że z upływem dnia 31 grudnia 2020 r. … sp. z o.o. nie była już wspólnikiem spółki jawnej, zostały wysłane do … Urzędu Skarbowego w … i … Urzędu Skarbowego w …, wysyłki listem poleconym 29 stycznia 2021 r.

Konkludując: Wskazana spółka jawna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

3. Spółka jawna planuje dokonać wycofania obu wskazanych we wniosku nieruchomości niezwłocznie. Nieodpłatne przeniesienie własności obu wskazanych nieruchomości z majątku Spółki jawnej do majątku osobistego wspólników planowane jest niezwłocznie. (tutejszy organ przyjmuje za wnioskiem, że przedmiotem wycofania ze Spółki będą opisane lokale znajdujące się we wskazanych obu nieruchomościach – przypis tutejszego organu).

4. Nieodpłatne przeniesienie własności wskazanych we wniosku nieruchomości z majątku Spółki jawnej do majątku osobistego wspólników nie wpłynie na zmniejszenie udziału w zyskach Zainteresowanych (każdemu ze Wspólników będzie nadal przysługiwać prawo do …% do udziału w zyskach spółki jawnej). Wspólnicy spółki jawnej nie przewidują wystąpienia ze spółki, nie przewidują równiej likwidacji spółki. Planowane jest jedynie przesunięcie dwóch nieruchomości do majątków prywatnych Wspólników (tutejszy organ przyjmuje za wnioskiem, że przedmiotem wycofania ze Spółki będą opisane lokale znajdujące się we wskazanych dwóch nieruchomościach – przypis tutejszego organu). niezwiązanych z działalnością gospodarczą, co nie wpłynie na rozliczenie Zainteresowanych jako wspólników, gdyby zaistniały przesłanki wystąpienia któregokolwiek wspólnika ze spółki lub jej likwidacji.

5. Nieruchomości mające być przedmiotem wycofania ze spółki jawnej znajdujące się w … przy ul. … znajdujące się w budynku … z funkcją … z garażem podziemnym mają funkcję niemieszkalną (apartamenty).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych Spółki i przekazanie jej nieodpłatnie do majątku prywatnego Zainteresowanego spowoduje powstanie z tego tytułu jakiegokolwiek obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie otrzymującego nieruchomość?

2. Czy wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych Spółki i przekazanie jej nieodpłatnie do majątku prywatnego Zainteresowanego jako podmiotu przekazującego nieodpłatnie aktywa spowoduje powstanie jakiegokolwiek obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie przekazującego aktywa?

Przedstawiając własne stanowisko Zainteresowani wskazali, że:

1. Wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych Spółki i przekazanie jej nieodpłatnie do majątku prywatnego Zainteresowanego nie spowoduje powstania z tego tytułu jakiegokolwiek obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie otrzymującego nieruchomość.

2. Wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych Spółki i przekazanie jej nieodpłatnie do majątku prywatnego Zainteresowanego jako podmiotu przekazującego nieodpłatnie aktywa nie spowoduje powstania jakiegokolwiek obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie przekazującego aktywa?

Uzasadniając powyższe, w zakresie pierwszego z pytań, Zainteresowani wskazali, że stosownie do treści art. 8 § 1 K.S.H., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą (art. 8 § 2 cytowanej ustawy).

Zainteresowani podali, że spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników. Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Ze względu na to, że spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej — z punktu widzenia prawa podatkowego — podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są poszczególni wspólnicy tej spółki.

Jak podkreślili Zainteresowani, polski system podatków dochodowych opiera się na zasadzie transparentności podatkowej spółek niemających osobowości prawnej (z wyjątkami dotyczącym spółek komandytowych, komandytowo-akcyjnych i niektórych spółek jawnych). Jak podkreśla się w doktrynie, zasada transparentności spółki osobowej jako mająca fundamentalne znaczenie przy wyznaczaniu reguł opodatkowania podatkiem dochodowym powinna być więc uznana za swego rodzaju metazasadę, której nie wolno pomijać na etapie wykładni ustaw o podatkach dochodowych. Jej pominięcie może bowiem powodować zniekształcenia systemu opodatkowania wspólników spółek osobowych, a w konsekwencji prowadzić do braku jego spójności. Istotne znaczenie ma również zasada autonomii prawa podatkowego, wyrażająca się w szczególności w tym, że prawo podatkowe może regulować opodatkowanie, nie bacząc na obowiązki i prawa regulowane przez inne dziedziny prawa. Łączne uwzględnienie obu wyżej wskazanych zasad powoduje, że jakkolwiek spółka osobowa — jako posiadająca zdolność prawną — dysponuje majątkiem odrębnym od majątku jej wspólników, to funkcjonalnie (na potrzeby opodatkowania) stanowi „jedynie” źródło przychodów z działalności gospodarczej osiąganych przez wspólników. W konsekwencji — na gruncie prawa podatkowego — posiadanie określonego majątku przez spółkę osobową powinno być zrównane z sytuacją, gdyby jej wspólnicy posiadali określony majątek na współwłasność (w takich proporcjach, w jakich uczestniczą w zysku spółki). W konsekwencji przyjmuje się, iż wszelkie świadczenia, które wspólnik — w ramach stosunków wewnętrznych spółki — spełnia na rzecz „swojej” spółki osobowej, jak i świadczenia, które od takiej spółki otrzymuje, są świadczeniami spełnianymi „dla samego siebie”.

Zainteresowani wskazali, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) (dalej jako: „ustawa PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 wskazanej wyżej ustawy).

Jak uważają Zainteresowani, dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce stanowi dla jej wspólnika - osoby fizycznej, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu według zasad przewidzianych dla tego źródła.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 ustawy PIT, źródłami przychodów są:

‒ pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

‒ odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 wyżej wskazanej ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 powyższej ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 wskazanej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 wyżej przywołanej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z włączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zainteresowani twierdzą, że w związku z powyżej przytoczoną treścią przepisów, przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c wskazanej wyżej ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały wycofane z działalności a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zainteresowani podkreślają, że we wskazanych wyżej przepisach mowa jest o tym, że przychodem z działalności gospodarczej są między innymi przychody z odpłatnego zbycia składników majątku. Zdaniem Zainteresowanych, oznacza to, że do powstania przychodu niezbędne jest zaistnienie dwóch przestanek łącznie, czyli musi dojść do zbycia, a zbycie powinno być odpłatne.

Zainteresowany, jak i pozostały Wspólnik Spółki zamierzają wycofać nieruchomości z ewidencji środków trwałych. Czynność ta zostanie udokumentowana uchwałą wspólników oraz umową. Przysługująca Zainteresowanemu część nieruchomości zostanie przekazana do Jego majątku, w związku z czym stanie się On jedynym właścicielem nieruchomości. Wycofanie nie będzie dokonywane odpłatnie i nie będzie dokonywane w ramach wypłaty z zysku. Zainteresowani uważają, że w przypadku wycofania nieruchomości ze spółki osobowej do majątków osobistych Wspólników, wprawdzie mamy do czynienia ze zbyciem wymienionych w stanie faktycznym składników majątku, jednak wyżej wskazane przepisy nie znajdują zastosowania, gdyż brak jest drugiej przesłanki - odpłatności. Pomimo, że spółka zbywa składniki majątku na rzecz Wspólników, nie uzyskuje w zamian żadnych korzyści majątkowych, zatem czynność ta nie ma charakteru odpłatnego.

W kwestii dotyczącej otrzymania części nieruchomości ze Spółki przez Wspólnika, Zainteresowany twierdzi, że nie uzyska przysporzenia majątkowego, a co za tym idzie nie powstanie u Nich przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wartość nieruchomości otrzymanej przez Zainteresowanego będzie bowiem odpowiadała Jego udziałowi w Spółce. Nieodpłatne przekazanie nieruchomości z majątku Spółki do Wspólników nie będzie również przychodem z nieodpłatnych świadczeń. W związku z tym, że nieruchomości trafią do obydwu Wspólników i wartość nieruchomości otrzymanych przez każdego ze Wspólników będzie mieścić się w przysługującym mu udziale w zysku, czynność ta pozostanie neutralna podatkowo.

Mając na uwadze powyższe, Zainteresowani twierdzą, że czynność wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej i nieodpłatnego przekazania jej na potrzeby prywatne nie będzie rodziła dla Zainteresowanych, jako Wspólników spółki jawnej, skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie przez Wspólników Spółki nieruchomości z majątku Spółki do ich majątku prywatnego bez obniżania udziału kapitałowego w Spółce nie spowoduje powstania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia tych nieruchomości w podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie będzie związane z jakimkolwiek przysporzeniem dla Spółki. Nieodpłatne przekazanie środków trwałych Spółki na potrzeby własne Wspólników Spółki do Ich majątków, nie może być potraktowane jako przychód z odpłatnego zbycia tych składników przez Spółkę, ponieważ w opisanym zdarzeniu przyszłym własność nieruchomości będzie przekazana nieodpłatnie, w drodze umowy nienazwanej o treści i skutkach określonych w tej umowie. W związku z tym, nieodpłatne przekazanie Wspólnikom Spółki nieruchomości w wyniku wycofania ich ze Spółki nie spowoduje powstania przychodu i zobowiązania podatkowego po stronie Wspólników.

Z kolei, jak wskazali Zainteresowani, dla Wspólników jako osób fizycznych nieodpłatnie nabywających nieruchomości, przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń powstałby tylko w sytuacji, gdy otrzymaliby Oni nieruchomości wycofane z majątku Spółki jawnej do majątku prywatnego o wyższej wartości niż Ich udział w spółce. Jeśli wartość nieruchomości nie przekroczy wartości odpowiadającej ich udziałowi w spółce wówczas nie dojdzie do powstania przychodu z tego tytułu.

Zainteresowani wskazali, że prawidłowość zaprezentowanego przez Nich znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii interpretacyjnej, przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia:

‒ 30 marca 2021 r. 0113-KDIPT2-1.4011.978.2020.2.JSL,

‒ 25 lutego 2021 r. 0115-KDIT3.4011.752.2020.2.KR,

‒ 5 listopada 2020 r. 0115-KDIT3.4011.518.2020.3.AWO,

‒ 4 maja 2020 r. 0113-KDIPT2-1.4011.89.2020.3.MAP,

‒ 4 maja 2020 r. 0113-KDIPT2-1.4011.89.2020.3.MAP,

‒ 9 marca 2020 r. 0115-KDIT3.4011.428.2019.2.MK,

‒ 22 lipca 2019 r. 0115-KDIT3.4011.203.2019.2.JŁ,

‒ 17 lipca 2019 r. 0112-KDIL3-3.4011.181.2019.3.TW.

Odnosząc się do drugiego z pytań, Zainteresowani podali, że stosownie do treści art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą (art. 8 § 2 cytowanej ustawy).

Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników. Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Ze względu na to, że spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej - z punktu widzenia prawa podatkowego - podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są poszczególni wspólnicy tej spółki.

Zainteresowani podkreślili, że polski system podatków dochodowych opiera się na zasadzie transparentności podatkowej spółek niemających osobowości prawnej (z wyjątkami dotyczącym spółek komandytowych, komandytowo-akcyjnych i niektórych spółek jawnych). Jak podkreśla się w doktrynie, zasada transparentności spółki osobowej jako mająca fundamentalne znaczenie przy wyznaczaniu reguł opodatkowania podatkiem dochodowym powinna być więc uznana za swego rodzaju metazasadę, której nie wolno pomijać na etapie wykładni ustaw o podatkach dochodowych. Jej pominięcie może bowiem powodować zniekształcenia systemu opodatkowania wspólników spółek osobowych, a w konsekwencji prowadzić do braku jego spójności. Istotne znaczenie ma również zasada autonomii prawa podatkowego, wyrażająca się w szczególności w tym, że prawo podatkowe może regulować opodatkowanie, nie bacząc na obowiązki i prawa regulowane przez inne dziedziny prawa. Łączne uwzględnienie obu ww. zasad powoduje, że jakkolwiek spółka osobowa - jako posiadająca zdolność prawną - dysponuje majątkiem odrębnym od majątku jej wspólników, to funkcjonalnie (na potrzeby opodatkowania) stanowi „jedynie” źródło przychodów z działalności gospodarczej osiąganych przez wspólników. W konsekwencji - na gruncie prawa podatkowego - posiadanie określonego majątku przez spółkę osobową powinno być zrównane z sytuacją, gdyby jej wspólnicy posiadali określony majątek na współwłasność (w takich proporcjach, w jakich uczestniczą w zysku spółki). W konsekwencji przyjmuje się, że wszelkie świadczenia, które wspólnik - w ramach stosunków wewnętrznych spółki - spełnia na rzecz „swojej” spółki osobowej, jak i świadczenia, które od takiej spółki otrzymuje, są świadczeniami spełnianymi „dla samego siebie”.

Zainteresowani wskazali, że w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

‒ pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

‒ odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8), nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości.

Zainteresowani uważają, że w przypadku wycofania nieruchomości ze spółki osobowej do majątków osobistych wspólników, wprawdzie mamy do czynienia ze zbyciem wymienionych w stanie faktycznym składników majątku, jednak wyżej wskazane przepisy nie znajdują zastosowania, gdyż brak jest drugiej przesłanki odpłatności. Pomimo, że Spółka zbywa składniki majątku na rzecz wspólników, nie uzyskuje w zamian żadnych korzyści majątkowych, zatem czynność ta nie ma charakteru odpłatnego.

W kwestii dotyczącej otrzymania części nieruchomości ze Spółki przez Wspólnika, Zainteresowany twierdzi, że nie uzyska przysporzenia majątkowego - jako przekazujący nieruchomość, a co za tym idzie nie powstanie u Niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość nieruchomości otrzymanej przez Zainteresowanego będzie bowiem odpowiadała Jego udziałowi w Spółce. Nieodpłatne przekazanie nieruchomości z majątku spółki do Wspólników nie będzie również przychodem z nieodpłatnych świadczeń. W związku z tym, że nieruchomości trafią do obydwu Wspólników i wartość nieruchomości otrzymanych przez każdego ze Wspólników będzie mieścić się w przysługującym mu udziale w zysku, czynność ta pozostanie neutralna podatkowo.

Świadczenie polegające na przekazaniu majątku Spółki jej Wspólnikom na współwłasność (w takich proporcjach jak uczestniczą w zyskach Spółki jawnej) nie wywołuje powstania przysporzenia majątkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Jeżeli bowiem określony majątek, którego właścicielem jest spółka osobowa, generuje przychody, to są one przypisywane jej wspólnikom — dokładnie tak, jak gdyby właścicielami określonego majątku byli bezpośrednio wspólnicy). Z tego też względu w art. 8 ust. 1 ustawy PIT istnieje odniesienie do współwłasności (właścicielami określonego majątku są bezpośrednio wspólnicy spółki jawnej).

Zainteresowani podali, że wycofanie składników majątku ze Spółki do majątków osobistych wspólników niewiążące się z obniżeniem udziału kapitałowego nie powoduje powstania przychodu po stronie wspólników — jest to bowiem na gruncie prawa podatkowego i zasady neutralności Spółki osobowej przekazanie majątku samemu sobie. Warunkiem neutralności podatkowej jest przekazanie majątku wspólnikom w proporcji odpowiadających ich udziałowi w zyskach spółki osobowej. O sposobie podziału zysku decydują tylko i wyłącznie wspólnicy spółki osobowej. Z tego też względu wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej jest neutralne podatkowo niezależnie od tego w jaki sposób wspólnicy spółki osobowej ustalą udziały we współwłasności aktywa. O realnym przysporzeniu podatkowym w przypadku wycofania składnika majątku ze spółki osobowej można by mówić w sytuacji, gdy wspólnik otrzymuje składnik majątku „na wyłączność'', osiąga on bowiem korzyść kosztem innego podmiotu.

Zainteresowani wskazali, że tożsamy pogląd prezentowany jest w doktrynie (Przegląd Podatkowy 2/2021, Jakub Wirski, Opodatkowanie spółek osobowych i ich wspólników — podatkowe koło fortuny).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526, ze zm.) spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prosta spółka akcyjna i spółka akcyjna.

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 wskazane wyżej ustawy spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do treści art. 8 § 1 cytowanej ustawy, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą (art. 8 § 2 tej ustawy).

Zgodnie z art. 22 § 1 kodeksu spółek handlowych, spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Natomiast, majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia (art. 28 przywołanej ustawy).

Każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach (art. 51 kodeksu spółek handlowych).

W myśl art. 52 § 1 cytowanej ustawy wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że z dniem 1 stycznia 2021 r. nastąpiły zmiany w opodatkowaniu spółek jawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka jawna, po spełnieniu określonych niżej przesłanek, staje się bowiem podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Powyższe jest konsekwencją nowelizacji ustaw z zakresu podatków dochodowych (ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020, poz. 2123)).

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Stosownie do punktu 28 cytowanej ustawy (art. 5b pkt 28 o podatku dochodowym od osób fizycznych), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce - oznacza to:

a) spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),

b) spółkę kapitałową w organizacji,

c) spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d) spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,

e) spółkę jawną będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z treścią ˗ obowiązującego od 1 stycznia 2021 r. ˗ art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2021 r., poz. 1800) przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek jawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne oraz spółka jawna nie złoży:

a) przed rozpoczęciem roku obrotowego informacji, według ustalonego wzoru, o podatnikach podatku dochodowego od osób prawnych oraz o podatnikach podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki, o którym mowa odpowiednio w art. 5 ust. 1 albo o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.), lub

b) aktualizacji informacji, o której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zaistnienia zmian w składzie podatników

‒ do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę spółki jawnej oraz naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla każdego podatnika osiągającego dochody z takiej spółki.

W złożonym uzupełnieniu wskazano, że: „Wspólnikami spółki jawnej z upływem dnia 31 grudnia 2020 r. są wyłącznie osoby fizyczne, więc wskazana spółka jawna podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. (`(...)`) Wskazana spółka jawna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych”.

Z tego też względu, określając skutki podatkowe opisanej we wniosku sytuacji, należy wskazać, że na podstawie art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

W myśl art. 8 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 wskazanej ustawy, źródłem przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 omawianej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera przepisów odnoszących się do czynności przekazania majątku pomiędzy spółką niemającą osobowości prawnej a jej wspólnikami na podstawie uchwały o nieodpłatnym przekazaniu tego majątku wspólnikowi.

Ustawa ta zawiera natomiast przepis ogólny, tj. art. 14 ust. 2 pkt 1, zgodnie z którym, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W przepisie tym mowa jest o przychodzie z „odpłatnego zbycia” składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. O powstaniu przychodu decydują więc dwie przesłanki, które muszą zaistnieć łącznie. Musi dojść do zbycia, które powinno być odpłatne.

W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości przez Spółkę jawną do majątku Jej wspólników, niewątpliwie dochodzi do zbycia nieruchomości przez Spółkę. W wyniku tej czynności dojdzie do przeniesienia prawa własności ze Spółki (posiadającej odrębny majątek) na Jej wspólników.

Jednak z uwagi na to, że uchwała o wycofaniu nieruchomości ze Spółki odnosi się do czynności nieodpłatnej, trzeba uznać, że Spółka nie uzyska od wspólników żadnej korzyści materialnej z tego tytułu. Oznacza to, że w przypadku nieodpłatnego przeniesienia składników majątku Spółki na Jej wspólników, czynność ta, jako niewiążąca się z jakąkolwiek korzyścią majątkową na rzecz Spółki, nie stanowi odpłatnego zbycia składników majątku.

W związku z tym, skoro zgodnie z przytoczonym wyżej art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodami podlegającymi opodatkowaniu u wspólnika Spółki jawnej są, co do zasady, przysporzenia uzyskane przez tę Spółkę w wyniku dokonanych przez nią czynności, trzeba uznać, że wycofanie nieruchomości z majątku Spółki do majątku Zainteresowanych, jako następujące w ramach nieodpłatnej czynności, nie będzie skutkowało powstaniem u Zainteresowanych przychodu z tytułu odpłatnego zbycia.

W niniejszej sprawie należy również wskazać, że stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej jest wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2˗2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. ust. 2c oraz art. 12 ust. 2˗2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Stosownie do treści art. 11 ust. 2a wskazanej wyżej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia ˗ według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione ˗ według cen zakupu;

3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku ˗ według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4. w pozostałych przypadkach ˗ na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b cytowanej ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”. Zgodnie z wykładnią gramatyczną, odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny zaś to „taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002). Nieodpłatny to niewymagający opłaty. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, po raz pierwszy sformułowanym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 2285/98, a potem w uchwale siedmiu sędziów NSA z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 i w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z 16 października 2006 r, sygn. akt II FPS 1/06, pojęcie to obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu. Nieodpłatne świadczenie ma miejsce, gdy świadczeniu jednego z podmiotów nie towarzyszy świadczenie drugostronne, co w konsekwencji wyraża się w zaistnieniu stanu, w którym po stronie przyjmującego dochodzi do zwiększenia aktywów bądź zmniejszenia pasywów. Świadczenia otrzymującego, aby podlegały opodatkowaniu, muszą zatem prowadzić do pojawienia się po stronie podmiotu je otrzymującego przychodu, czyli korzyści majątkowej, która może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi. W wyniku takiego świadczenia w majątku podmiotu otrzymującego nie pojawia się wprawdzie realny dochód (w znaczeniu ekonomicznym), ale ponieważ znaczenie dochodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest szersze, zaoszczędzenie wydatków musi być traktowane na równi z przyrostem majątku.

Najbardziej istotną ˗ dla pojęcia nieodpłatnego świadczenia ˗ jest przesłanka dotycząca ekwiwalentności, która pozwala na stwierdzenie, kiedy mamy do czynienia ze świadczeniem nieodpłatnym. Tylko świadczenia nieekwiwalentne mogą stanowić ˗ po stronie otrzymującego ˗ przychód podatkowy. Ekwiwalentność, która wyłącza możliwość powstania przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnego przysporzenia, oznacza wystąpienie świadczenia wzajemnego. Ekwiwalentność nie może wystąpić ani w momencie dokonywania świadczenia, ani w jakimkolwiek innym momencie w przyszłości. Jeżeli bowiem występuje ekwiwalent, jest też korzyść po drugiej stronie, a więc wyłączona jest możliwość uznania danego świadczenia za nieodpłatne. Przysporzenie w majątku podatnika musi mieć dla niego pewną wartość, którą można wyrazić w wymiarze finansowym. Innymi słowy, ważne jest, aby świadczenie otrzymane bez wynagrodzenia było dla otrzymującego wartościowe. Świadczenie nieodpłatne będące przychodem podatkowym powinno wynikać z dwustronnego stosunku, tzn. powinien istnieć możliwy do identyfikacji podmiot świadczący oraz podmiot otrzymujący. Wynika to wprost z brzmienia ustawy, która mówi o świadczeniu, a nie o przysporzeniu. Zgodnie z definicją słownikową „świadczenie” oznacza obowiązek wykonania lub przekazania czegoś na czyjąś rzecz.

Z przytoczonych wyżej rozważań wynika, że wyłącznie w przypadku, gdy wspólnik otrzyma nieruchomości wycofane z majątku spółki do majątku prywatnego o wartości wyższej niż jego udział w spółce (a zatem nieekwiwalentne), wówczas powstanie dla niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przychód odpowiadający wartości nadwyżki ponad jego udział w spółce). Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 8 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 1019/11: „Spółki osobowe na mocy art. 8 k.s.h. mogą być podmiotem stosunku prawnego”. W rezultacie nastąpi świadczenie z majątku spółki jawnej do majątku wspólnika. Natomiast nie powstanie przychód dla wspólnika, jeżeli wartość nieruchomości otrzymanych przez niego będą miały wartość odpowiadającą (nieprzekraczającą) jego udziałowi w spółce.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego należy więc stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie wskazanych we wniosku nieruchomości do majątku Zainteresowanych w proporcji podziału zysków wynikającej z umowy Spółki (Zainteresowani staną się właścicielami tych nieruchomości jako osoby fizyczne w takiej samej proporcji w jakiej pozostają jako Wspólnicy Spółki), niedokonywane tytułem wypłaty z zysku, nieskutkujące obniżeniem wkładów w Spółce jawnej i niemające wpływu na zmniejszenie udziału w zyskach Zainteresowanych (każdemu ze Wspólników będzie nadal przysługiwać prawo do …% do udziału w zyskach spółki jawnej) ˗ nie spowoduje powstania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia wskazanych we wniosku nieruchomości (podlegających wycofaniu z majątku spółki jawnej) w podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie będzie związane z jakimkolwiek przysporzeniem dla Spółki. Nieodpłatne przekazanie udziału w środkach trwałych Spółki na potrzeby własne jej Wspólnika ˗ do Jego majątku prywatnego ˗ nie może być traktowane jako przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziału w tych składników przez Spółkę, ponieważ w opisanym zdarzeniu przyszłym wyszczególnione nieruchomości będą przekazane nieodpłatnie, w drodze umowy nienazwanej (niebędącą umową darowizny, ani umową zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego) zawierającej określone (wskazane w treści opisanego zdarzenia przyszłego) oświadczenia (nieodpłatne przekazanie nieruchomości do majątku Wspólników wynika ze stosunku prawnego istniejącego pomiędzy Zainteresowanymi jako wspólnikami Spółki a Spółką). W związku z powyższym zasadne jest przyjęcie, że nieodpłatne przekazanie Zainteresowanym opisanych nieruchomościach ˗ w wyniku wycofania ich ze Spółki ˗ nie spowoduje powstania przychodu po Ich stronie.

Z kolei dla Zainteresowanych, jako nieodpłatnie nabywających wskazane nieruchomości, przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń powstałby tylko w sytuacji, gdy otrzymaliby Oni nieruchomości wycofane z majątku Spółki jawnej do majątku prywatnego o wyższej wartości niż Ich udział w Spółce. Jeśli wartość nieruchomości nie przekroczy wartości odpowiadającej Ich udziałowi w Spółce, wówczas nie dojdzie do powstania przychodu z tego tytułu.

Z powyższych względów stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Zainteresowanych interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie maja zastosowania w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Zainteresowanych zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.