0115-KDIT3.4011.626.2021.1.JS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1550 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z 7 lipca 2021 r. (data wpływu 13 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości ze spółki cywilnej do majątku prywatnego wspólników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

13 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w ww. zakresie.

W ww. wniosku złożonym przez:

- Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

Pana J. K. S. (Wspólnik 1);

- Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Pana J. R. (Wspólnik 2)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

"U." …, … Spółka Cywilna prowadzi działalność w zakresie robót budowlanych oraz zakładania instalacji elektrycznych w nieruchomościach. (41.20.Z - Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych).

23 października 2006 r. wspólnicy spółki cywilnej R. J., S. J. „U." Spółka Cywilna z siedzibą w O. nabyli od M. P., B. W. oraz T. Z. nieruchomość obejmującą pgr. … o powierzchni 0,0611 ha zabudowana budynkiem mieszkalnym przy L. w O. (potwierdzone aktem notarialnym Repetytorium A numer: … z ….). Wspólnicy spółki cywilnej udziały w nieruchomości nabyli ze środków pochodzących z majątków osobistych, a nabycie nastąpiło na potrzeby prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Nieruchomość została zakupiona jako towar handlowy z planem jej przyszłej sprzedaży. Zgodnie z aktem notarialnym, właścicielem nieruchomości jest "U." R. J., S. J. Spółka Cywilna.

Przy zakupie nieruchomości pobrano stosowny podatek od czynności cywilnoprawnych oraz spółce nie przysługiwało prawo, w całości lub w części, do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów.

Nieruchomość została nabyta wspólnie przez wspólników spółki cywilnej. Nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym nie była wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (nie została wpisana do ewidencji środków trwałych, nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości). Udziały w spółce cywilnej wspólników zostały ustalone na poziomie równym - po 50%.

Wspólnicy, z uwagi na zamiar zakończenia prowadzonej wspólnie działalności, planują:

- wycofanie przedmiotowej nieruchomości ze spółki cywilnej (na podstawie stosownej uchwały wspólników o wycofaniu nieruchomości ze spółki cywilnej) oraz

- odpłatne zniesienie współwłasności z przyznaniem własności całości nieruchomości jednemu z wspólników (J. K. S.).

Wycofanie nieruchomości nastąpi do wysokości posiadanych przez Zainteresowanych udziałów w spółce cywilnej (wspólnicy posiadają po 50% udziałów w spółce cywilnej). Wycofanie nieruchomości nie będzie miało wpływu na bieżące uprawnienia wspólników z tytułu udziałów w spółce oraz nie będzie miało wpływu na rozliczenie wspólników spółki cywilnej w przypadku jej likwidacji (nieruchomość zostanie wycofana w takim samym stosunku - po 50% - w jakim wspólnicy partycypują w spółce cywilnej).

Wspólnicy planują, że powyższe działania związane z wycofaniem nieruchomości ze spółki cywilnej oraz zniesieniem współwłasności nastąpią w okolicach września/ października 2021 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wycofanie ze spółki cywilnej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym powodować będzie, u któregokolwiek ze wspólników, obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Zainteresowanych - czynność wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej i przekazania go na potrzeby osobiste wspólników tej spółki, w związku z planowaną w przyszłości likwidacją Spółki na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie spowoduje powstania przychodu.

Uzasadnienie:

Prawo własności nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym zostało nabyte przez wspólników na zasadach współwłasności łącznej wspólników spółki cywilnej na drodze umowy sprzedaży z 23 października 2006 r. Z uwagi na zamiar zakończenia prowadzonej działalności gospodarczej w najbliższym czasie, wspólnicy pojęli decyzję o przyszłym jej wycofaniu z prowadzonej w formie spółki cywilnej, działalności, oraz następnym odpłatnym zniesieniu współwłasności nieruchomości na rzecz jednego ze wspólników.

Zasady funkcjonowania spółek cywilnych określają przepisy art. 860 i następne ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, ze zm.). W świetle tych przepisów rzeczy wnoszone do spółek cywilnych jako wkłady, jak również rzeczy nabywane przez spółki cywilne stanowią współwłasność wspólników tych spółek. Co istotne, jest to współwłasność łączna, a nie współwłasność udziałowa (zgodnie bowiem z art. 863 § 1 Kodeksu Cywilnego, wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników, ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku). Nie ma jednak przeszkód, aby składnik majątku spółki cywilnej został "wycofany" ze spółki.

Jak wskazuje wyrok Sądu Najwyższego z 20 czerwca 2007 r., sygn. akt V CSK 132/07, „w przypadku zawiązania spółki prawa cywilnego funkcjonują równolegle obok siebie odrębne masy majątkowe, należące do poszczególnych wspólników oraz spółki (wspólność łączna wspólników), przy czym ustawa nie wyklucza przesunięć majątkowych pomiędzy tymi masami. Zakazu takich przesunięć nie można też wyprowadzić z istoty spółki cywilnej, czy też szerzej z istoty stosunku zobowiązaniowego”. Konsekwencją wycofania nieruchomości ze spółki cywilnej będzie przekształcenie współwłasności łącznej na współwłasność udziałową. W przypadku tego rodzaju współwłasności istnieje już możliwość zniesienia współwłasności.

Obie te czynności (przeniesienie nieruchomości z majątku spółki cywilnej do majątków odrębnych wspólników oraz zniesienie współwłasności) winny być dokonane w formie aktu notarialnego, przy czym nie ma przeszkód - aby był to jeden akt notarialny.

Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, ze zm.) rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy - odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

- pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza,

- pkt 8 - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wyodrębnienie w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w pkt 3 i pkt 8 jako dwóch różnych źródeł przychodów - pozarolniczej działalności gospodarczej oraz odpłatnego zbycia nieruchomości, ich części, udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów i innych rzeczy - wskazuje, że odpłatne zbycie rzeczy i określonych praw może następować w ramach działalności gospodarczej lub poza nią.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy: przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 omawianej ustawy: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Ponadto z treści ww. art. 14 ust. 2c powołanej ustawy jednoznacznie wynika, że do przychodów, z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3) nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą m.in. budynku mieszkalnego. W takim przypadku odpowiednie zastosowanie znajdzie przepis art. 30e ustawy o podatku od osób fizycznych, który określa, w jaki sposób należy ustalić koszty w przypadku odpłatnego zbycia lokalu o charakterze mieszkalnym.

W ocenie wnioskodawców należy wskazać, że czynność wycofania składnika majątku (tu: nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowo-magazynowym) [powinno być_: (tu: nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym)_ – dopisek organu] z działalności gospodarczej i przekazanie go na potrzeby osobiste wspólników tej spółki, w zawiązku z planowaną w przyszłości likwidację Spółki na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie spowoduje powstania przychodu.

Odnosząc się natomiast do kwestii zbycia udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym (tj. odpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym), należy wskazać, że jego zbycie będzie stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym opodatkowanie przychodów z tej sprzedaży uzależnione będzie od tego, czy licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została nabyta nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym, do dnia jej zbycia upłynęło 5 lat. Jeśli tak - wówczas przychody takie nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym została nabyta w 2006 r. na zasadach współwłasności łącznej przez wspólników Spółki. Zatem zbycie udziału w tej nieruchomości na drodze zniesienia współwłasności i przyznania udziałów tylko jednemu ze wspólników spółki cywilnej za wynagrodzeniem, nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym ww. nieruchomość nabyto. Tym samym po stronie tego z wnioskodawców, który dokona przeniesienia swojego udziału w nieruchomości na drugiego wnioskodawcę, nie powstanie przychód ze zbycia udziału w nieruchomości podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie ma zatem znaczenia, dla oceny powstania przychodu podatkowego kwestia daty wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej, Kluczowym jest moment zbycia nieruchomości (bądź udziału w niej) po upływie 5 lat od jej nabycia w 2006 r.

Reasumując – zbycie otrzymanego udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym nie będzie stanowić źródła przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazano tak m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 czerwca 2019 r. 0112-KDIL3-3.4011.139.2019.2.MM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.).

Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług (art. 861 § 1 ww. Kodeksu).

W myśl art. 862 Kodeksu cywilnego, jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania, jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży.

Przywołany przepis oznacza zobowiązanie się wspólnika do przeniesienia własności rzeczy na współwłasność łączną wspólników (w tym i jego) oraz wydania wspólnikom (spółce) tej rzeczy bez zapłaty ceny.

Wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku (art. 863 § 1 Kodeksu cywilnego).

W przypadku wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci składnika majątku stanowiącego wyłączną własność jednego wspólnika, bądź też będącego współwłasnością wszystkich wspólników tej spółki, wyłączna własność wspólnika bądź współwłasność w częściach ułamkowych z chwilą wniesienia do spółki przekształca się we współwłasność łączną. Współwłasność ta ma charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku. Spółka cywilna nie posiada własnego majątku. W spółce tej właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej.

Spółka cywilna jest osobową spółką prawa cywilnego, która nie ma osobowości prawnej. Spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki cywilnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki cywilnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest spółka tylko poszczególni wspólnicy. Zatem na nich, a nie na spółce ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Powyższe wynika z faktu, że spółka cywilna – na podstawie definicji zawartej w art. 5a pkt 26 w zw. z art. 5a pkt 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.) – stanowi spółkę niebędącą osobą prawną.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowani nabyli w 2006 r. nieruchomość. Wspólnicy spółki cywilnej udziały w nieruchomości nabyli ze środków pochodzących z majątków osobistych, a nabycie nastąpiło na potrzeby prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Nieruchomość została zakupiona jako towar handlowy z planem jej przyszłej sprzedaży. Nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym nie była wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (nie została wpisana do ewidencji środków trwałych, nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości). Obecnie Zainteresowani z uwagi na zamiar zakończenia prowadzonej wspólnie działalności, planują m.in. wycofanie przedmiotowej nieruchomości ze spółki cywilnej (na podstawie stosownej uchwały wspólników o wycofaniu nieruchomości ze spółki cywilnej).

Wątpliwości Zainteresowanych sprowadzają się do ustalenia, czy wycofanie ze spółki cywilnej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, która stanowi towar handlowy spowoduje po stronie wspólników powstanie przychodu.

Zasadnym jest odwołanie się do treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), który stanowi, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

- pozarolnicza działalność gospodarcza oraz

- odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c)

- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 omawianej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również:

1. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c tej ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga fakt, że nieruchomość zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego zaprezentowanego w niniejszym wniosku nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Stanowi ona bowiem towar, który miał być sprzedawany w ramach działalności gospodarczej Zainteresowanych. Nieruchomość nie była amortyzowana. Zainteresowani nie wykorzystywali nieruchomości w toku prowadzonej działalności. Skoro nieruchomość ta była traktowana jako „towar handlowy” przeznaczony do sprzedaży to przepisy art. 10 ust. 2 pkt 3, art. 14 ust. 2 pkt 1 oraz ewentualnie art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdą zastosowania.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:

a. pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej,

b. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki

- jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:

a. pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie,

b. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że przychód może powstać w określonych przepisami prawa sytuacjach. Stanowiąc o przychodzie ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji przychodu, a jedynie w art. 14 przykładowo przedstawił otwarty katalog przychodów. W orzecznictwie i piśmiennictwie przyjmuje się, że przychodem jest każde przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym i bezzwrotnym.

Mając na uwadze, że planowana operacja wycofania wskazanej we wniosku nieruchomości z majątku spółki cywilnej do majątku prywatnego Zainteresowanych nie będzie nosić w istocie cech zbycia, jak również nie będzie posiadać przymiotu odpłatności, to wycofanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zainteresowani nie uzyskają przysporzenia majątkowego w związku z planowaną czynnością wycofania nieruchomości z majątku spółki cywilnej do ich majątków prywatnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że wycofanie wskazanej we wniosku nieruchomości z majątku spółki cywilnej do majątku prywatnego Zainteresowanych, będzie dla Nich – jako wspólników spółki cywilnej – neutralne podatkowo i nie będzie skutkować powstaniem przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpowiadając zatem wprost na zadane przez Zainteresowanych pytanie wskazać należy, że samo wycofanie ze spółki cywilnej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym nie spowoduje u któregokolwiek ze wspólników obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Końcowo podkreślenia wymaga, że niniejsza interpretacja dotyczy jedynie skutków podatkowych wycofania nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym ze spółki cywilnej do majątku prywatnego wspólników, a tym samym nie zostało w niej ocenione jakie skutki podatkowe będzie miało odpłatne przeniesienie udziału w nieruchomości na rzecz jednego ze wspólników.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.