INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 lipca 2021 r. (data wpływu – 9 lipca 2021 r.), uzupełnionym 16 września 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny wierzytelności w celu zwolnienia z długu – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 lipca 2021 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny środków pieniężnych.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z tym w piśmie z 8 września 2021 r., znak: 0111-KDIB2-3.4015.142.2021.2.BB, 0115-KDIT3.4011.618.2021.3.AD poproszono Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 16 września 2021 r.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
1 kwietnia 2017 r. rodzice Wnioskodawcy w ramach działalności gospodarczej prowadzonej pod imieniem i nazwiskiem ojca Wnioskodawcy, sprzedali mu nieruchomość komercyjną zlokalizowaną (…) wraz z wyposażeniem w linię technologiczną, stanowiącą na dzień sprzedaży potencjał zorganizowanej lakierni przemysłowej, przy czym Wnioskodawca uregulował w formie pieniężnej zakup maszyn, urządzeń i wyposażenia przedmiotowej nieruchomości a cenę zakupu samej nieruchomości sprzedawca rozłożył mu w czasie, na okres 16 lat, zabezpieczając się jednocześnie na rzeczonej nieruchomości. Rozłożenie w czasie stanowiło umowę pożyczki pomiędzy przedsiębiorstwem sprzedawcy - ojca a przedsiębiorstwem nabywcy - syna.
Udzielona pożyczka widnieje w bilansie przedsiębiorstwa ojca Wnioskodawcy, a na dzień składania zapytania kapitał pożyczki wynosi 24 180 000 zł.
Sprzedawca po opisanej transakcji (czyli podatkowo przedsiębiorstwo zarejestrowane na ojca Wnioskodawcy a formalnie ojciec i mama Wnioskodawcy) zapłacił do Skarbu Państwa z tytułu jej przeprowadzenia podatki, w tym dochodowy i podatek od towarów i usług, w znacznej, wielomilionowej, wartości.
Ww. pożyczka dotyczy kwoty, za którą Wnioskodawca zakupił nieruchomość lakierni przemysłowej, natomiast maszyny i urządzenia zostały zapłacone przelewem ze środków przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Pożyczka została udzielona przez sprzedawcę - ojca Wnioskodawcy, z majątku przedsiębiorstwa ojca, należącego również do mamy Wnioskodawcy na następujących warunkach:
- kapitał spłacany w okresach miesięcznych przez okres 16 lat począwszy od miesiąca sprzedaży nieruchomości,
- odsetki w wysokości 3,00% w skali roku spłacane co miesiąc, naliczane od wysokości salda kapitału pożyczki z poprzedzającego miesiąca,
- zabezpieczenie - wpis na IV dział Księgi Wieczystej nieruchomości, na której posadowiona jest lakiernia przemysłowa.
Wnioskodawca przedmiotową nieruchomość wprowadził do majątku swojego przedsiębiorstwa.
Samą transakcję kupna - sprzedaży nieruchomości kontrolowały organy skarbowe w osobie Naczelnika … Urzędu Skarbowego (upoważnienie do przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej z 29 maja 2017 r.) i nie wniosły do niej zastrzeżeń.
Od dnia sprzedaży do dnia sporządzenia zapytania, Wnioskodawca spłacił rodzicom (a podatkowo przedsiębiorstwu taty) kwotę:
- kapitał w kwocie 5 622 777 zł,
- odsetki w kwocie 3 437 488 zł 78 gr.
Jednocześnie Wnioskodawca korzystając z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w rzeczonym okresie, w ramach swojego przedsiębiorstwa:
- dokonał podatkowych odpisów amortyzacyjnych w kwocie 9 893 875 zł 83 gr,
- odpisał od podstawy opodatkowania kwotę zapłaconych odsetek w wysokości
- 3 437 488 zł 78 gr.
Obecnie rodzice Wnioskodawcy, jako osoby prywatne, chcą mu przekazać w formie darowizny umorzenie zobowiązania do kwoty 24 000 000 zł, zachowując przy tym formę notarialnej umowy darowizny poprzez umorzenie zobowiązania. Umorzenie wierzytelności, o którym mowa we wniosku stanowić będzie umowę darowizny określoną w art. 888 Kodeksu cywilnego.
Co do ustaleń treści zapisów (postanowień) umowy darowizny bądź umowy innego rodzaju (przyszłych umów), w myśl której nastąpi umorzenie wierzytelności strony na dzień dzisiejszy ustaliły że będzie to umorzenie bezwarunkowe. Sama darowizna w formie umorzenia wierzytelności spowoduje spłatę zobowiązania wobec przedsiębiorstwa taty Wnioskodawcy, z opisanego wyżej tytułu zakupu nieruchomości lakierni przemysłowej, czyli umorzenie zobowiązania zwiększy tym samym jego kapitały własne poprzez powstanie pozostałych przychodów operacyjnych. Innych ustaleń na ten moment strony nie ustaliły.
Do opisanej czynności darowizny prawdopodobnie dojdzie w 2022 r.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
-
Czy obowiązek podatkowy w podatku od spadku i darowizn powstanie w momencie podpisania aktu notarialnego - umowy umorzenia zobowiązania?
-
Czy w przypadku jeżeli Wnioskodawca zgłosi fakt otrzymania darowizny w formie umorzenia zobowiązania będzie od zwolniony od opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn?
-
Czy środki uzyskane od rodziców w ramach darowizny w formie umorzenia zobowiązania swojego przedsiębiorstwa wobec przedsiębiorstwa swojego ojca, stanowić mogą dla przedsiębiorstwa Wnioskodawcy przychody otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym, opisane w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób [fizycznych – dopisek organu] i stanowić tym samym przychody opodatkowane podatkiem dochodowym, za rok w którym nastąpi darowizna?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3. W pozostałym zakresie wniosek jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.
Zdaniem Wnioskodawcy, środki uzyskane od rodziców w ramach darowizny w formie umorzenia zobowiązania przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wobec przedsiębiorstwa jego ojca nie będą stanowić dla przedsiębiorstwa Wnioskodawcy przychodów opisanych w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób [fizycznych – dopisek organu] i tym samym nie będą stanowić przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym za rok, w którym nastąpi darowizna, bowiem będą one objęte ustawą o podatku od spadków i darowizn, a na mocy opisanego w pkt 1 i pkt 2 stanowiska Wnioskodawcy, po dochowaniu opisanych obostrzeń, zwolnione z opodatkowania.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2001 r. poz. 1128 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ustawy).
Z treści wniosku wynika, że rodzice Wnioskodawcy, jako osoby prywatne, chcą mu przekazać w formie darowizny umorzenie zobowiązania do kwoty 24 000 000 zł, zachowując przy tym formę notarialnej umowy darowizny poprzez umorzenie zobowiązania. Umorzenie wierzytelności, o którym mowa we wniosku stanowić będzie umowę darowizny określoną w art. 888 Kodeksu cywilnego.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego w tym zakresie odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).
Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.
Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.
W wyniku zawarcia umowy darowizny może dochodzić do określonych zmian w położeniu prawno-majątkowym darczyńcy i obdarowanego. Przedmiotem darowizny mogą bowiem strony uczynić wszelkie postacie zwolnienia obdarowanego od określonych zobowiązań. Może to nastąpić w drodze zrzeczenia się przez darczyńcę wierzytelności, jaka służyła mu w stosunku do obdarowanego lub poprzez przejęcie długu obdarowanego względem osoby trzeciej, będącej jego wierzycielem. Darczyńca może wreszcie wypełnić zobowiązanie ciążące na obdarowanym względem osoby trzeciej.
Z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
Jak wskazano na wstępie podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wynika z art. 9 ust. 1 tej ustawy.
Jednak, aby zastosowanie mogły znaleźć postanowienia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konkretnej sytuacji, u podatnika musi powstać przychód. Następnie przychód ten musi mieścić się w katalogu źródeł przychodów zdefiniowanych w ustawie podatkowej. Dodatkowo przychód ten nie może podlegać wyłączeniu od opodatkowania – stosownie do przepisów art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak bowiem stanowi art. 2 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.
W interpretacji z dnia 1 sierpnia 2021 r. znak 0111-KDIB2-3.4015.142.2021.3.BB dotyczącej podatku od spadku i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny wierzytelności w celu zwolnienia z długu (pytania nr 1 i 2 we wniosku o interpretację indywidualną) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził m.in., że: (….) umowa darowizny opisana we wniosku generalnie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
Skoro zatem opisana we wniosku darowizna wierzytelności podlega opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, to tym samym czynność ta – na mocy zacytowanego przepisu ww. art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego środki uzyskane od rodziców w ramach darowizny w formie umorzenia zobowiązania przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wobec przedsiębiorstwa jego ojca nie będą stanowić dla przedsiębiorstwa Wnioskodawcy przychodów opisanych w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób [fizycznych – dopisek organu] i tym samym nie będą stanowić przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym za rok, w którym nastąpi darowizna, bowiem będą one objęte ustawą o podatku od spadków i darowizn.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.