0115-KDIT3.4011.589.2021.2.JS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 7 czerwca 2021 r. (data wpływu 30 czerwca 2021 r.), uzupełnionym 24 września 2021 r. oraz 7 października 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

30 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony 24 września 2021 r. oraz 7 października 2021 r., o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, o przedmiocie związanym z oprogramowaniem (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z).

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2020. 1426) - dalej „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”.

Wnioskodawca na podstawie umowy o świadczenie usług z 1 września 2020 r. zawartej z Kontrahentem - wiodącą spółką z sektora IT - świadczy na jego rzecz usługi informatyczne, rozwojowe, procesowe i konsultingowe w roli Full-Stack Deweloper, stanowiące prace programistyczne polegające na tworzeniu oprogramowania dostosowanego do potrzeb i wytycznych Kontrahenta.

W szczegółowym ujęciu, w zakres świadczonych przez Wnioskodawcę usług wpisuje się projektowanie oraz tworzenie (kodowanie) (…), a także sporządzenie dokumentacji projektowej i technicznej dla wskazanych. Nierozłącznym elementem tych prac jest sporadyczna potrzeba odbywania różnego rodzaju spotkań i konsultacji z Kontrahentem lub innymi specjalistami, w celu ustalenia istotnych elementów technicznych i funkcjonalnych projektów.

Wnioskodawca w toku swoich prac wykorzystuje języki programowania, tj. TypeScript, PHP, HTML, CSS, Javastricpt oraz technologie. Wyniki końcowe czynności Wnioskodawcy stanowią oprogramowania, tj. kody źródłowe, bazy danych oraz skrypty, będące utworami w myśl ustawy z dn. 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.2019.1231)- dalej „ustawa o prawie autorskim” i na mocy tej ustawy podlegają autorskiej ochronie.

Usługi Wnioskodawcy wykonywane są przez niego osobiście na podstawie jego wiedzy i umiejętności. Rozwiązania przez niego stosowane nie są powszechnie spotykane oraz prowadzą do utworzenia niewystępujących w jego praktyce gospodarczej rezultatów.

Wnioskodawca wykorzystując wewnętrzny system informatyczny, w oparciu o potrzeby oraz wytyczne dla poszczególnych projektów planuje swoje cele i czynności, a następnie ewidencjonuje ich przebieg.

Przekazanie praw autorskich i majątkowych do stworzonych przez Wnioskodawcę utworów następuje w ramach świadczonych na rzecz Kontrahenta usług w zamian za wynagrodzenie, wypłacane na umownych zasadach, w tym na podstawie raportów o wykonanych pracach programistycznych. Faktura dotycząca wynagrodzenia zawiera tylko jedną pozycję, w której bezpośrednio nie wyszczególnia przeniesienia majątkowych praw autorskich do oprogramowania powstałego w ramach świadczenia usługi.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez niego czynności opisane we wniosku. Wnioskodawca ponosi przy tym ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca realizuje usługi w sposób samodzielny, jako niezależny przedsiębiorca, przestrzegając postanowień umowy z Kontrahentem. Oznacza to, że może wykonywać czynności związane z powyżej opisanej umowy o świadczenie usług w dowolnie wybranym przez siebie miejscu i czasie, które z uwagi na potrzeby organizacyjne Kontrahenta zostały umownie ustalone na godziny pracy biura Kontrahenta, o ile charakter danej czynności będzie wymagał świadczenia usługi w tym miejscu lub innym, które wskaże Kontrahent. W pozostałych przypadkach. Wnioskodawca po uprzednim uzgodnieniu realizuje swoje usługi z swojej siedziby, bądź miejsca zamieszkania.

W ramach świadczenia usług Wnioskodawca ponosi następujące wydatki:

‒ koszty przejazdu w celach zawodowych;

‒ zakup narzędzi informatycznych i technologii;

‒ zakup sprzętu elektronicznego;

‒ opłata za Internet;

‒ materiały stanowiące źródło wykorzystywanej wiedzy.

Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, wobec czego wykazuje wymagane przepisami informacje w odrębnej ewidencji. Prowadzona odrębnie ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty') przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję zgodną z wymogami zawartymi w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT. Dodatkowa odrębna ewidencja prowadzona jest w sposób usystematyzowany i ciągły.

Wnioskodawca oblicza wskaźnik Nexus w oparciu o prowadzoną odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencje, która jest zgodna z zasadami obliczania wskaźnika Nexus opisanymi w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT oraz zgodna z Objaśnieniami podatkowymi Ministra Finansów z dn. 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX.

Wobec Wnioskodawcy obecnie nie toczy się żadne postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, ani czynności sprawdzające w zakresie podatku PIT.

W uzupełnieniach wniosku natomiast wskazano, że:

1. Wnioskodawca precyzuje, że w części E. wniosku ORD-IN wskazać chciał cztery zdarzenia przyszłe wobec rozliczeń za rok 2021 oraz kolejne lata, które odnoszą się kolejno do:

‒ kwestii swojej działalności jako działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

‒ kwestii kwalifikacji praw autorskich do tworzonych przez siebie utworów jako kwalifikowanych praw własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

‒ w kwestii możliwości uwzględnienia przy ustalaniu wysokości dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, wskazanych we wniosku kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę w ramach opisanej działalności;

‒ kwestii możliwości uwzględnienia wysokości dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, wskazanego we wniosku przychodu Wnioskodawcy uzyskiwanego w ramach opisanej działalności;

Wnioskodawca chciałby przy tym podkreślić, że rozważa skorzystanie z preferencyjnej stawki podatku w odniesieniu do rozliczeń za 2021 roku oraz następujące lata.

2. działalność Wnioskodawcy w 2021 r. i latach następnych polega/polegać będzie na tworzeniu innowacyjnych i autorskich utworów w zakresie technologii informatycznych (tj. oprogramowania), stanowiących przedmiot ochrony prawa autorskiego w rozumieniu art. 74 ustawy ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzenie ww. utworów (oprogramowania) sprowadza się do opracowywania i pisania przy użyciu języków programowania algorytmów, skryptów, kodu źródłowego na potrzeby danego projektu. W praktyce więc prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność należy zakwalifikować jako działalnością twórczą. Aby ten stan utrzymać, Wnioskodawca musi stale rozwijać swoją wiedzę, tak by być na bieżąco z innowacyjnymi rozwiązaniami technologicznymi. Ponadto, musi on stale, dla każdego poszczególnie tworzonego oprogramowania rozwiązywać teoretyczne i praktyczne problemy, wymyślając unikatowe koncepcje ich rozwiązania. Tylko w ten sposób jest on w stanie dostarczyć Usługobiorcy produkt spełniający wszystkie oczekiwania, jednocześnie będący jedyny w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania. Świadczenie przedmiotowych usług wymaga zatem ciągłego poszerzania i zdobywania wiedzy, aby oprogramowanie, które dostarcza było jak najlepszej jakości. Dlatego też, utwory powstałe w toku świadczenia przedmiotowych usług, stanowią dzieła oryginalne, w stosunku do których Wnioskodawcy przysługują pełne autorskie prawa majątkowe. Wnioskodawca swoje czynności wykonuje w sposób zaplanowany, zorganizowany, systematyczny i ciągły przy użyciu odpowiedniego zaplecza sprzętowego - taki stan będzie również kontynuowany w przyszłości. Ze względu na istotę każdego projektu, działania z nimi związane koncentrują się wokół zwiększenia zasobów posiadanej wiedzy oraz jej wykorzystania w praktyce do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności dostarczanych przez Wnioskodawcę Usługobiorcy rozwiązań, w oparciu o autorskie pomysły Wnioskodawcy wykonywane w określonym celu, uwzględniając jedynie wytyczne, co do funkcjonalności czy formy oprogramowania. Wskazane czynności charakteryzują się także wysoką niepowtarzalnością, indywidualnością oraz oryginalnością, nie stanowiąc rutynowych zmian dokonywanych okresowo w funkcjonującym już systemie. Powyższe spełnia definicję prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 3 ustawy z dn. 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U.2021.478) ustawy - więc tak, obejmuje prace rozwojowe. Jednocześnie ww. działalność nie obejmuje badań naukowych w myśl art. 4 ust. 2 tej ustawy;

3. działalność ww. zakresie realizowana jest nieprzerwanie od 8 lipca 2020 r. Oprócz tego, Wnioskodawca od 2 lipca 2020 r. sporadycznie świadczy usługi informatyczne dotyczące obsługi serwerów dla podmiotów innych niż Usługobiorca. Niemniej jednak, wobec dochodów uzyskiwanych z tych źródeł Wnioskodawca nie zamierza stosować preferencji IP BOX oraz nie jest to przedmiot objęty zakresem niniejszego wniosku;

4. Tak. W myśl bowiem art. 1 ust 1-2 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.2021.1062), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności, przedmiotem prawa autorskie są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi, w tym m.in. programy komputerowe. Efekty pracy Wnioskodawcy stanowią utwory, stosownie do przywołanego przepisu. Jednocześnie z art. 74 ust. 1-2 tej ustawy wynika, iż programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy nie stanowią inaczej. Przy czym, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażania, za wyjątkiem idei i zasad będących podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy. Brak jest ustawowej definicji pojęcia „programu komputerowego”. Jak wynika z Objaśnień podatkowych ws. IP BOX, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, a uwzględnienie prawa autorskiego do programu komposterowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnym), jako oprogramowanie w katalogu kwalifikowanych IP jest prawidłowe. Zgodnie z definicją z Słownika Języka Polskiego PWN, oprogramowanie” stanowi zbiór programów wprowadzonych do komputera. Z kolei, pojęcie „program” definiuje jako ciąg instrukcji napisanych w języku zrozumiałym dla komputera. Należy odnotować, że Wnioskodawca tworzy wykorzystując języki programowania tj. TypeScript, PHP, HTML, CSS, Javastricpt, które, co do zasady, służą precyzyjnemu zapisaniu algorytmów oraz innych zadań, jakie komputer ma wykonać. W związku z powyższym, każdy z wskazanych efektów prac stanowi utwór (tj. program komputerowy) i jest objęty ochroną na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

5. na pytanie organu Czy wyniki końcowe czynności Wnioskodawcy - oprogramowania tj. kody źródłowe, bazy danych oraz skrypty" zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych odpowiedział Pan - Tak, ponieważ każdorazowo stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, tym samym spełniając definicje utworu w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

6. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do wytworzonych przez siebie utworów (oprogramowania);

7. w każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę oprogramowania wiąże się z samodzielnym podejmowaniem prac rozwojowych w rozumieniu przepisów prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

8. wytworzone oprogramowanie zawsze jest efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

9. Wnioskodawca uzyskuje przychody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

10. Wnioskodawcę łączy z kontrahentem Umowa o współpracy, do której stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu Cywilnego o zleceniu;

11. umowa reguluje kwestię wynagrodzenia Wnioskodawcy w następujący sposób:

a. wynagrodzenie przyjmuje charakter ryczałtowy i w pełni uwzględnia przeniesienie praw autorskich do wytworzonych przez Wnioskodawcę utworów w ramach świadczenia usług;

b. są to miesięczne okresy rozliczeniowe;

c. przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do ww. utworów na wszystkich znanych w chwili przeniesienia polach eksploatacji następuje każdorazowo z chwilą ustalenia danego utworu;

d. przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach;

e. w relacji z kontrahentem następuje indywidualizacja i konkretyzacja tych praw, tj. kontrahent wie jakie konkretnie prawa majątkowe nabywa, w którym momencie do jakich utworów, za jaką cenę i na jakich polach eksploatacji;

12. świadczone przez Wnioskodawcę w ramach ww. usługi będące przedmiotem zapytania, mają na celu wyłącznie wytworzenie oprogramowania i przeniesienie na Usługobiorcę majątkowych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania (programu komputerowego), jako utworu. A contrario, zgodnie z umową jeśli zaprzestanie tych czynności, bądź jego działania nie będą skutkowały wytworzeniem oprogramowania, wówczas nie otrzyma za to wynagrodzenia. Uzasadnione jest więc stwierdzenie, że pełna kwota wynagrodzenia odpowiada wartości przychodu za przeniesie tych praw. Potwierdzeniem powyższego jest prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja;

13. w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej, odróżniające się od rozwiązań już funkcjonujących- ponieważ wynikiem działalności Wnioskodawcy są wytworzone rozwiązania, które przyjmują postać unikalnych utworów, każdorazowo stworzonych zgodnie ze specjalnymi wytycznymi, a w toku swoich czynności do tworzenia nowych rozwiązań wykorzystuje języki programowania oraz szerokie spektrum dostępnych technologii;

14. zakładając, że przedmiotem zapytania Organu było wynagrodzenie - Wnioskodawca wyjaśnia, że dochody, których dotyczy niniejszy wniosek, na podstawie zawartej umowy pochodzą wyłącznie z usług programistycznych, które, polegają na wytworzeniu oprogramowania i zbyciu na rzecz Usługobiorcy związanych z tym autorskich praw majątkowych. Oznacza to, że Wnioskodawca w ramach umowy nie uzyskuje wynagrodzenia z tytułu innych czynności. Wnioskodawca przy tym nie jest pewny czy jest to działalność B+R, dlatego też kieruje o to pytanie we wniosku;

15. nie, w okresie, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca nie ponosił i będzie ponosić wyników prac B+R związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT oraz nie ponosił i nie będzie ponosić wydatków na nabycie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

16. zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi ws. IP BOX utwory (tj. oprogramowanie) wytworzone w ramach opisanej działalności Wnioskodawcy są programem komputerowym. Zatem należałoby stwierdzić, że w wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czego dokładne uzasadnienie zostało przedstawione we wniosku. Taki efekt prowadzonych przez Wnioskodawcę prac dotyczy wyłącznie prac polegających na wytworzeniu oprogramowania (pierwszy ppkt), a każde poszczególne oprogramowanie stanowi odrębny program komputerowy, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Podsumowując- Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie będące odrębnym programem komputerowym;

17. tak, wszelkie prawa autorskie do tworzonych utworów każdorazowo Wnioskodawca przenosił/przenosi na rzecz Usługobiorcy;

18. na pytanie organu czy Wnioskodawca opisanych we wniosku czynności dokonywał/dokonuje na podstawie licencji wyłącznej udzielonej przez Kontrahenta/Kontrahentów Wnioskodawcy, jako twórcy oprogramowania, do którego uprzednio prawa autorskie przeniósł Wnioskodawca na Kontrahenta/Kontrahentów? Czy z takiego tytułu Wnioskodawca uzyskuje również przychody odpowiedział Pan, że nie, Wnioskodawca nie świadczy usług na warunkach opisanych w pytaniu. Wobec tego, nie uzyskuje/nie będzie uzyskiwać będzie z takiego tytułu przychodów;

19. nie, dochodów niezwiązanych wprost z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej Wnioskodawca nie zamierza uwzględniać jako składnika przychodu z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego;

20. w świetle tak zarysowanej działalności, Wnioskodawca jest lub może być w przyszłości zmuszony do ponoszenia wydatków na:

‒ paliwo, opłaty drogowe, w części przypadającej na dojazd do uzgodnionego z Usługobiorcą miejsca spotkania, miejsca świadczenia usług, bądź miejsca przechowywania dokumentacji projektowej,

‒ nabycie specjalistycznego oprogramowania komputerowego i narzędzi cyfrowych (czyli dostęp do chmur obliczeniowych, hosting, dzierżawa mocy obliczeniowa, serwery), niezbędnych do wykonywania usług w zakresie programowania,

‒ nabycie części komputerowych, bez których usługi nie mogłoby być realizowane,

‒ dostęp do sieci GSM i Internetu,

‒ zakup źródeł wiedzy takich jak książki, poradniki oraz szkolenia specjalistyczne.

21. tak, każdy z ww. kosztów Wnioskodawca chciałby uwzględnić w wskaźniku nexus;

22. każdy z wskazanych wydatków ma lub może mieć w przyszłości bezpośredni związek z codzienną pracą w obszarze IT i wykonywanymi usługami, a ich ponoszenie jest/może być w przyszłości niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju. O bezpośrednim powiązaniu z wytworzeniem oprogramowania świadczą następujące przesłanki.

Po pierwsze, Wnioskodawca w celu realizacji opisanych usług, a co za tym idzie procesem twórczym dotyczącym bezpośrednio kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zobowiązany jest odbywać regularne spotkania, dlatego też wydatki na przejazd powinny być uznane za koszty związane z danym przychodem z kwalifikowanego IP.

Po drugie, realizacja usług, czyli wytwarzanie oprogramowania wymaga stosowania przez Wnioskodawcę specjalistycznych narzędzi informatycznych i technologii pozwalających na osiągnięcie zamierzonego celu.

Z uwagi na to, ich zakup należy uznać za koszty związane z danym przychodem z kwalifikowanego IP.

Po trzecie, charakter wykonywanej działalności przez Wnioskodawcy ściśle uwarunkowuje potrzeba wykorzystania w toku prac sprzętu komputerowego, ponieważ to przy jego użyciu wytwarzane i przetwarzane są kwalifikowane IP, o których mowa we wniosku. Uwzględniwszy ten fakt, zakup sprzętu komputerowego należy uznać za koszt związany z danym przychodem z kwalifikowanego IP.

Po czwarte, realizowanie usług Wnioskodawcy zgodnie z zawartą przez niego umową wymaga ciągłego podłączenia do sieci. Pozwala mu to na kontrakt z kontrahentem oraz zdalną wymianę plików. Warto także dodać, że niektóre narzędzia informatyczne wykorzystywane przez Wnioskodawcę w toku swoich prac wymagają ciągłego dostępu do sieci. Z tego powodu opłaty za dostęp do niej powinny być traktowane jako koszty związane z danym przychodem z kwalifikowanego IP.

Po piąte, warunkiem sine qua non tworzenia przedstawionych we wniosku kwalifikowanych IP jest posiadanie i posługiwanie się profesjonalną wiedzą, którą Wnioskodawca decyduje się pozyskiwać ze specjalistycznych szkoleń oraz materiałów. Determinuje to związek przyczynowy między wskazanymi wydatkami, a przychodem z kwalifikowanego IP.

23. są to wydatki już poniesione oraz takie, które w przyszłości zamierza ponieść Wnioskodawca. To czy dany wydatek zostanie faktycznie poniesiony w przyszłości, zależy od konkretnych wymagań stawianych w danym projekcie. Aczkolwiek, jeżeli on zostanie poniesiony Wnioskodawca pragnie mieć pewność, że dokona prawidłowej kwalifikacji tego wydatku w toku ustalania wysokości dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT;

24. tak, Wnioskodawca prowadzi (i będzie prowadził) odrębną, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych projektów dokumentacji oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodów (straty) przypadających na każdy projekt dokumentacji oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadający na każdy projekt dokumentacji, w sposób zapewniający określenie dochodu:

‒ ewidencja ta jest prowadzona od początku roku 2021,

‒ odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja jest prowadzona (i będzie) przez Wnioskodawcę na bieżąco, ale nie od początku realizacji działalności B+R. Prowadzi ją począwszy od 1 stycznia 2021 r. ponieważ od rozliczeń za ten okres chciałby stosować preferencję IP BOX,

‒ Wnioskodawca wyodrębnia w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

‒ odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja, prowadzona przez Wnioskodawcę na potrzeby IP BOX jest i będzie prowadzona na bieżąco od 1 stycznia 2021 i od tej daty obejmuje koszty o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT;

25. opisane i wyeksponowane informacje/dane/warunki, miały już miejsce oraz dochodzić będzie do ich spełnienia w całym okresie (tj. rok 2021 i następne lata), którego dotyczy wniosek;

26. Wnioskodawca oświadcza, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno- skarbowej, ani, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego,

27. Wnioskodawca wyjaśnia, że pod pojęciem „utwory” należy rozumieć utwory w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z kolei ujęty w nawiasie termin „oprogramowanie” służy doprecyzowaniu, że mowa jest o wytworzonym przez Wnioskodawcę oprogramowaniu, ponieważ jest to zarazem przedmiot prawa autorskiego jako przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, a więc spełnia definicję utworu w myśl przywołanego przepisu,

28. Wnioskodawca wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzać przy użyciu języków programowania utwory takie jak kody źródłowe, bazy danych, skrypty, będące co do zasady tzw. oprogramowaniem. Najbliżej do tego odnosi się termin „program komputerowy”, o którym mowa w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i do których prawa autorskie prawa zawarte zostały w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT. Niemniej jednak, żadne przepisy nie precyzują zakresu tego pojęcia. Jak wynika z Objaśnień podatkowych ws. IP BOX, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiany wąsko lecz szeroko, a uwzględnienie prawa autorskiego do programu komposterowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnym), jako oprogramowanie w katalogu kwalifikowanych IP jest prawidłowe. Z tego powodu Wnioskodawca pragnie uzyskać potwierdzenie, że dochód uzyskany ze zbycia praw autorskich do jego oprogramowania może być objęty preferencją IP BOX.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy opisana we wniosku działalność Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o P1T?

2. Czy autorskie prawa do wytworzonych przez Wnioskodawcę utworów (oprogramowania) stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

3. Czy wskazane koszty w ponoszone przez Wnioskodawcę ramach opisanej działalności mogą zostać uwzględnione w ustalaniu dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT?

4. Czy wskazane wynagrodzenie uzyskiwane przez Wnioskodawcę w ramach opisanej działalności może zostać w pełnej kwocie uwzględnione w ustalaniu dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego, prace wykonywane przez Niego spełniają ustawową definicję działalności badawczo-rozwojowej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego:

Stosownie do treści art. 5a ust. 38 ustawy o PIT przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawodawca definiując w art. 5a ust. 39 ustawy o PIT termin badania naukowe oraz definiując pojęcie prace rozwojowe odwołuje się wprost do definicji zawartych w ustawie z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85 ze zm.).

Tym samym, przez badania naukowe zgodnie z art. 5a ust. 39 w zw. z art. 4 ust. 2 UPSWN, rozumie się: badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast przez prace rozwojowe, stosownie do treści art. 5a ust. 38 w zw. z art. 4 ust. 3 UPSWN, należy rozumieć działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter

ulepszeń.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca jest dostawcą usług programistycznych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecane przez klientów, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Prace badawczo-rozwojowe są realizowane w sposób ciągły i systematyczny. W celu realizacji prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki i technologii.

Należy przy tym podkreślić, iż opisane w stanie faktycznym podejmowane prace zmierzające do stworzenia Oprogramowania nie mają charakteru prac rutynowych, a zadania i problemy przed którymi stawiany jest Wnioskodawca wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego, utwory powstające w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, spełniają wszystkie przesłanki, aby uznać je za kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Za takie ustawodawca w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT traktuje m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego:

W przedmiotowym wniosku, Wnioskodawca wskazał, że przejaw jego działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a ust 38 ustawy o PIT. Jego praca spełnia bowiem definicje prac rozwojowych zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85 ze zm.), Wnioskodawca wskazuje, że w ramach działalności m.in. „tworzy” i „rozwija” oprogramowanie, co ustawodawca wymaga, aby uznać je za prace rozwojowe.

Prawa autorskie realizowane przez Wnioskodawcę, są programami komputerowymi, podlegającymi osobnej ochronie, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi MF do IP BOX (pkt. 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko. Wnioskodawca w takim przypadku wytwarza program komputerowy. Nadto jak zostało wyżej podkreślone, podlega ono ochronie prawnej.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego, może on opodatkować dochód z prowadzonej działalności polegającej na prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wskazanej w art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych na zlecenie. Wnioskodawca przenosi prawa autorskiego do programów wytworzonych na Zleceniodawców za wynagrodzeniem, które jest zliczone jako składowa usługi.

Wnioskodawca ponosi koszty, które mogą być uznane za bezpośrednie bowiem są związane bezpośrednio z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania. Wobec czego Wnioskodawca jest w stanie ustalić wskaźnik Nexus dla tworzonych IP.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności oraz nie działa pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wskazanym przez Zleceniodawcę. Zarówno tworzone jak i rozwijane (tworzone funkcjonalności implementowane w kod źródłowy) są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest, że podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. W odesłaniu do ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.) w art. 1 ustawodawca wskazuje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT podatnik zobowiązany jest zaprowadzić ewidencję, która umożliwia wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach – tu podatkowych. Prowadzenie ewidencji pozaksięgowej w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnić koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Z uwagi na to, że Wnioskodawca spełnia te wszystkie przesłanki ma prawo do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich w stawce 5%.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania czwartego, będzie on miał możliwość zaliczyć wskazane koszty do wskaźnika Nexus.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania czwartego:

Ustawodawca w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wskazuje, ze podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźników, są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zastrzeżono przy tym, że nie wszystkie koszty uznać można za kwalifikowane. Nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wartość odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednak, wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej.

Głównymi kosztami Wnioskodawcy w prowadzonej działalności są koszty bezpośrednio związane z działalności polegającą na realizacji praw autorskich opisanych szeroko w stanie faktycznym tj.:

1. zakup sprzętu komputerowego – laptop, komputer stacjonarny, drukarka- potrzebne bezpośrednio do pisania kodu źródłowego, testowania prototypów;

2. abonament telefoniczny – potrzebne Wnioskodawcy do kontaktu zdalnego ze Zleceniodawcą celem omówienia np. wyników prac.

Są to koszty bezpośrednie, a więc takie, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźnika Nexus.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

d) prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 przez badania naukowe rozumieć należy:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zaznaczenia wymaga w tym miejscu, że z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53) oraz że nieważna jest umowa w części dotyczącej wszystkich utworów lub wszystkich utworów określonego rodzaju tego samego twórcy mających powstać w przyszłości (art. 41 ust. 3).

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a +b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

Stosownie do art. 30ca ust. 6 tej ustawy w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia na bieżąco wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą o przedmiocie związanym z oprogramowaniem. Na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej z Kontrahentem Wnioskodawca świadczy na jego rzecz usługi, stanowiące prace programistyczne polegające na tworzeniu oprogramowania dostosowanego do potrzeb i wytycznych klienta. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał wprost, że:

1. działalność Wnioskodawcy w 2021 r. i latach następnych polega/polegać będzie na tworzeniu innowacyjnych i autorskich utworów w zakresie technologii informatycznych (tj. oprogramowania), stanowiących przedmiot ochrony prawa autorskiego w rozumieniu art. 74 ustawy ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzenie ww. utworów (oprogramowania) sprowadza się do opracowywania i pisania przy użyciu języków programowania algorytmów, skryptów, kodu źródłowego na potrzeby danego projektu. W praktyce więc prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność należy zakwalifikować jako działalnością twórczą,

2. Wnioskodawca swoje czynności wykonuje w sposób zaplanowany, zorganizowany, systematyczny i ciągły przy użyciu odpowiedniego zaplecza sprzętowego – taki stan będzie również kontynuowany w przyszłości,

3. ze względu na istotę każdego projektu, działania z nimi związane koncentrują się wokół zwiększenia zasobów posiadanej wiedzy oraz jej wykorzystania w praktyce do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności dostarczanych przez Wnioskodawcę Usługobiorcy rozwiązań, w oparciu o autorskie pomysły Wnioskodawcy wykonywane w określonym celu, uwzględniając jedynie wytyczne, co do funkcjonalności czy formy oprogramowania. Wskazane czynności charakteryzują się także wysoką niepowtarzalnością, indywidualnością oraz oryginalnością, nie stanowiąc rutynowych zmian dokonywanych okresowo w funkcjonującym już systemie. Powyższe spełnia definicję prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 3 ustawy z dn. 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U.2021.478) ustawy – więc tak, obejmuje prace rozwojowe. Jednocześnie ww. działalność nie obejmuje badań naukowych w myśl art. 4 ust. 2 tej ustawy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano również we wniosku, utwory powstałe w działalności Wnioskodawcy są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W związku z powyższym, skoro prowadzona działalność obejmująca między innymi tworzenie programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach takiej działalności utwory (programy komputerowe), podlegające ww. ochronie prawnej, stanowić mogą kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. autorskie prawa do programów komputerowych.

Jak wskazał Wnioskodawca, prowadzona przez Niego ewidencja jest odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencją o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, którą prowadzi na bieżąco oraz:

‒ wyodrębnia w niej każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

‒ prowadzi ją w sposób umożliwiający zapewnienie ustalenia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

‒ wyodrębnia w niej koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W konsekwencji, Wnioskodawca może opodatkować sumę kwalifikowanych dochodów z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnych, tj. autorskich praw do programów komputerowych preferencyjną 5% stawką podatkową.

Podkreślić należy w tym miejscu, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒ wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒ kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒ dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒ dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒ wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

‒ dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

‒ wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo – rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo – rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, biorąc pod uwagę wyżej wskazane przepisy oraz opis sprawy, wymienione wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na:

1. paliwo, opłaty drogowe, w części przypadającej na dojazd do uzgodnionego z Usługobiorcą miejsca spotkania, miejsca świadczenia usług, bądź miejsca przechowywania dokumentacji projektowej,

2. nabycie specjalistycznego oprogramowania komputerowego i narzędzi cyfrowych (czyli dostęp do chmur obliczeniowych, hosting, dzierżawa mocy obliczeniowa, serwery), niezbędnych do wykonywania usług w zakresie programowania,

3. nabycie części komputerowych, bez których usługi nie mogłoby być realizowane,

4. dostęp do sieci GSM i Internetu,

5. zakup źródeł wiedzy takich jak książki, poradniki oraz szkolenia specjalistyczne

‒ mogą stanowić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Reasumując, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że:

1. opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach takiej działalności utwory (programy komputerowe), podlegające ww. ochronie prawnej, stanowić mogą kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. autorskie prawa do programów komputerowych.

3. Wnioskodawca może opodatkować sumę ww. kwalifikowanych dochodów z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnych, tj. autorskich praw do programów komputerowych preferencyjną 5% stawką podatkową za 2021 r. i lata następne (o ile nie zmienią się okoliczności faktyczne oraz przepisy prawa).

4. ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca ma prawo do uwzględnienia Kosztów IP Box, opisanych we wniosku, tj.:

‒ paliwo, opłaty drogowe, w części przypadającej na dojazd do uzgodnionego z Usługobiorcą miejsca spotkania, miejsca świadczenia usług, bądź miejsca przechowywania dokumentacji projektowej,

‒ nabycie specjalistycznego oprogramowania komputerowego i narzędzi cyfrowych (czyli dostęp do chmur obliczeniowych, hosting, dzierżawa mocy obliczeniowa, serwery), niezbędnych do wykonywania usług w zakresie programowania,

‒ nabycie części komputerowych, bez których usługi nie mogłoby być realizowane,

‒ dostęp do sieci GSM i Internetu,

‒ zakup źródeł wiedzy takich jak książki, poradniki oraz szkolenia specjalistyczne.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Zastrzec należy także, że w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny, czy prowadzana przez Wnioskodawcę działalność spełnia kryteria prac rozwojowych, co było elementem przedstawionych we wniosku okoliczności.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku wspólnym. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.