0115-KDIT1.4011.584.2021.1.MT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z 11 lipca 2021 r. (data wpływu 22 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

22 lipca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiła Pani następujący stan faktyczny.

Spadkobiercy A. i B. A., pierwotnych właścicieli nieruchomości, zostali wywłaszczeni z gruntu stanowiącego ich własność na rzecz Skarbu Państwa z przeznaczeniem na budowę ulicy – obecnie A. w A. Dokumentem potwierdzającym wywłaszczenie jest akt notarialny z 17 października 1969 roku Repertorium A z 1969 r. Uczestniczyła Pani w raz z innymi spadkobiercami, wśród których był także Pani starszy brat C. A., podczas sporządzania i podpisywania ww. dokumentu. Odebrała Pani odszkodowanie zgodnie z Pani udziałem w wywłaszczonej nieruchomości.

Po 25 latach starań o zwrot zbędnego i niezagospodarowanego zgodnie z celem wywłaszczenia gruntu, stanowiącego działkę oznaczoną geodezyjnie nr 1 o powierzchni 1545 m2 z przeznaczeniem jako teren rekreacyjny, spadkobiercy odzyskali na mocy decyzji Starosty z 6 kwietnia 2018 r. Dziesięcioro spadkobierców, zgodnie ze swym udziałem we własności gruntu, po zapłaceniu zrewaloryzowanego odszkodowania zostali współwłaścicielami działki.

Wobec tego, że jest Pani starszą, schorowaną kobietą, wdową, z Pani emerytury nie mogła Pani uczestniczyć w kosztach utrzymania działki i postanowiła sprzedać swoje udziały wynoszące 588/3072 części gruntu bratu C. A. i jego żonie D. A. (z racji wspólnoty majątkowej), zgodnie z aktem notarialnym z 27 maja 2021 r. Repertorium B. Ciężar opłat związanych z tym aktem wzięli na siebie krewni, gdyż znając Pani sytuację materialną, wiedzą jak bardzo potrzebuje Pani pieniędzy na leki i utrzymanie domu oraz własne potrzeby.

W związku z powyższym opisem zadała Pani następujące pytania.

1. Czy zwrot udziałów we własności nieruchomości następujący po wydaniu decyzji administracyjnej Starosty w trybie art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1990) jest nabyciem tych udziałów?

2. Czy jeśli nie nabyłam udziałów we własności gruntu, podlegam obowiązkowi podatkowemu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 Ordynacji podatkowej, jeśli sprzedałam je przed upływem pięciu lat?

Pani zdaniem, nie nabyła Pani swojego udziału w zwróconej działce, ponieważ na mocy decyzji administracyjnej przywrócony został stan własności sprzed wywłaszczenia, w trybie art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wobec tego nie podlega Pani też obowiązkowi podatkowemu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128). Wskazała Pani, że jej stanowisko opiera się na orzecznictwie NSA – wyroku z 4 kwietnia 2019 r. sygn. akt II FSK 1420/17 i takie orzecznictwo przyjmuje Sąd Najwyższy RP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Pani stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów podatników tego podatku jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Odpłatne zbycie to czynność, która polega na przeniesieniu swojego prawa na inny podmiot w zamian za odpłatność. Odpłatnym zbyciem jest m.in. sprzedaż.

Źródłem przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, jest więc odpłatne zbycie (w tym sprzedaż) m.in. nieruchomości lub udziału w nieruchomości, pod warunkiem, że zbycie:

1. nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej podatnika, oraz

2. następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym podatnik nabył lub wybudował nieruchomość lub udział w nieruchomości.

Jeśli natomiast odpłatne zbycie (które nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej) następuje po upływie wskazanego terminu pięcioletniego – nie jest ono źródłem przychodu. W takim przypadku odpłatność, którą podatnik uzyskał z odpłatnego zbycia nieruchomości lub udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Oznacza to, że jeśli podatnik zbywa nieruchomość lub udział w nieruchomości, które uzyskał w drodze spadku, 5-letni okres liczy się od daty nabycia nieruchomości lub udziału w nieruchomości przez spadkodawcę.

W opisanej sytuacji:

‒ odziedziczyła Pani udział w nieruchomości;

‒ nieruchomość została wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa – celem wywłaszczenia była budowa ulicy;

‒ cel wywłaszczenia nie został zrealizowany, więc zwróciła się Pani o zwrot udziału w nieruchomości;

‒ zwrócono Pani udział w nieruchomości na podstawie decyzji administracyjnej właściwego starosty, w trybie art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r. poz. 121 ze zm.).

Zwrot wywłaszczonej nieruchomości w ww. trybie jest możliwy w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na jaki dokonano wywłaszczenia. Instytucja ta ma gwarantować, że nieruchomości będą wywłaszczane wyłącznie dla realizacji faktycznych celów oraz że wywłaszczone nieruchomości będą rzeczywiście wykorzystywane zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia.

Decyzja o zwrocie nieruchomości, którą wydaje się w trybie ustawy o gospodarce nieruchomościami, powoduje, że prawo własności nieruchomości wraca do poprzedniego właściciela albo spadkobierców tego właściciela. Decyzja przywraca stosunki prawnorzeczowe sprzed wywłaszczenia. Nie tworzy „na nowo” stosunku własności nieruchomości.

W momencie zwrotu nieruchomości nie następuje więc nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, zwrot udziału w nieruchomości nie był dla Pani nowym nabyciem tego udziału w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Momentu zwrotu nie należy brać pod uwagę przy ustalaniu, czy sprzedała Pani udział w nieruchomości po upływie 5-letniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8.

Przy ustalaniu tej okoliczności należy uwzględnić sposób, w jaki uzyskała Pani udział w nieruchomości przed zwrotem tego udziału i przed wywłaszczeniem. W Pani przypadku było to dziedziczenie. Zastosowanie ma więc art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, termin pięcioletni liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym spadkodawcy nabyli nieruchomość. W opisanym stanie faktycznym termin ten znacznie przekracza okres 5 lat. Sprzedaż udziału w nieruchomości nie jest więc dla Pani źródłem przychodu.

Podsumowując, sprzedaż udziału w nieruchomości – który Pani odziedziczyła, który następnie podlegał wywłaszczeniu i zwrotowi na Pani rzecz – nie jest dla Pani źródłem przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Oznacza to, że sprzedaż ta nie powoduje po Pani stronie obowiązków w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Panią stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Pani prawo do wniesienia skargi na tę interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.