INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 28 czerwca 2021 r. (data wpływu 29 czerwca 2021 r.), uzupełnionym 24 września 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wynajmu nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
29 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wynajmu nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii, który został uzupełniony 24 września 2021 r.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawczyni jest obywatelem Polski, mieszkała i pracowała w Wielkiej Brytanii od 2003 roku oraz posiadała status rezydenta tego kraju. Tam też nabyła nieruchomość mieszkalną, którą obecnie wynajmuje, jednakże wraz z mężem będącym obywatelem Wielkiej Brytanii (mąż również jest rezydentem podatkowym w Polsce) zamieszkali oni na stałe w Polsce od roku 2019. Wnioskodawczyni jest również rezydentem podatkowym w Polsce, tj. posiada w Polsce stałe miejsce zamieszkania i podlega w tym państwie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Obecnie w Polsce Wnioskodawczyni jest rolnikiem i opłaca ubezpieczenie w KRUS, nie osiąga żadnych innych dochodów w Polsce. Jest ona właścicielem nieruchomości mieszkalnej (budynku wielomieszkaniowego) położonej w Wielkiej Brytanii, z której uzyskuje przychody z wynajmu prywatnego na cele wyłącznie mieszkalne, nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie Wielkiej Brytanii. Nieruchomość należy do jej majątku prywatnego.
Nabycie nieruchomości nastąpiło w 2012 roku odpłatnie od osoby prywatnej, w celu wynajmu prywatnego. Aktualnie nieruchomość jest wynajmowana według umowy najmu do końca maja 2022 roku. Wnioskodawczyni zamierza kontynuować najem prywatny tej nieruchomości. W związku z wynajmem czasem korzysta z usług pośrednika, jak również wynajmuje ww. nieruchomość we własnym imieniu. Środki pieniężne z najmu przedmiotowej nieruchomości są wykorzystywane na cele prywatne, Wnioskodawczyni nie wynajmuje i nie planuje wynajmować innych nieruchomości w Polsce, jak również za granicą.
Czynsz za wynajem mieszkań jest przekazywany na rachunek bankowy w Wielkiej Brytanii do 4 każdego miesiąca. Zgodnie z przepisami podatkowymi obowiązującymi w Wielkiej Brytanii, rozliczenie podatkowe dotyczące uzyskanych przychodów z tytułu wynajmu mieszkań jest dokonywane po roku podatkowym obowiązującym w Wielkiej Brytanii (rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym). Podatek od przychodów z najmu płacony jest w Wielkiej Brytanii w dwóch ratach po terminie rozliczenia rocznego. W miesiącu 6/2021 została wpłacona zaliczka na podatek zryczałtowany do urzędu skarbowego w Polsce, obliczony na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów z najmu nieruchomości w Wielkiej Brytanii. Kolejne zaliczki będą wpłacane co miesiąc do końca roku 2021.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
1. Czy na gruncie przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2021 r. przychód z tytułu wynajmu nieruchomości mieszkalnej w Wielkiej Brytanii może być rozliczony w Polsce na zasadzie ryczałtu ewidencjonowanego?
2. Czy prawidłowe będzie zastosowanie rozliczenia na podstawie PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-28 dochodów uzyskanych z najmu nieruchomości w Wielkiej Brytanii za rok 2021 do końca lutego 2022 oraz wpłaconych zaliczek na poczet podatku zryczałtowanego od ww. przychodów, a także na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym w zw. z art. 27 ust. 9 i 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od ryczałtu obliczonego od tych przychodów będzie można odliczyć kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Wielkiej Brytanii w roku 2021 (okres rozliczeniowy w Wielkiej Brytanii nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym i podatkowym w Polsce)?
3. Czy data wpływu środków pieniężnych na konto bankowe w Wielkiej Brytanii (za najem nieruchomości w Wielkiej Brytanii) decyduje o możliwości wyboru opodatkowania ryczałtem ewidencjonowanym dochodów z najmu prywatnego osiąganych w Wielkiej Brytanii (dotyczących nieruchomości w Wielkiej Brytanii)?
4. Czy za rok 2022 oraz kolejne lata można rozliczać ww. przychody na zasadzie ryczałtu ewidencjonowanego?
Ad 1.
Zdaniem Wnioskodawczyni, uzyskane po 1 stycznia 2021 r. przychody z najmu nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii podlegają opodatkowaniu w Polsce oraz można zastosować opodatkowanie ryczałtem ewidencjonowanym. Wnioskodawczyni dokonała wyboru opodatkowania przychodów z najmu prywatnego – art. 6 ust. 1a i 1b – ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, poprzez wpłatę zaliczki na podatek zryczałtowany od przychodów z najmu na podstawie art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Ad 2.
Zdaniem Wnioskodawczyni, prawidłowe będzie rozliczenie przychodów uzyskanych w Wielkiej Brytanii za najem nieruchomości na podstawie PIT-28 za 2021 rok poprzez złożenie rozliczenia do końca lutego 2022 roku. Na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym w zw. z art. 27 ust. 9 i 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od ryczałtu ewidencjonowanego obliczonego od tych przychodów w zeznaniu rocznym PIT-28 za rok 2021 Wnioskodawczyni może odliczyć kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Wielkiej Brytanii w roku 2021.
Ad 3.
Zdaniem Wnioskodawczyni, uzyskane przychody z najmu prywatnego nieruchomości mieszkalnych położonych w Wielkiej Brytanii nie są przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej. Według art. 6 ust. 1a oraz 1b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, w przypadku osiągania przychodów o których mowa w art. 6 ust. 1a, za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu.
W związku z tym – według Wnioskodawczyni – o możliwości wyboru opodatkowania ryczałtem ewidencjonowanym na dany rok podatkowy decyduje pierwsza wpłata na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tytułu najmu prywatnego.
Ad 4.
Wnioskodawczyni może zastosować zasady rozliczania w formie ryczałtu również w roku 2022 oraz w kolejnych latach na zasadzie kontynuacji.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z ustawą z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1905 ze zm.), w przypadku najmu objętego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych:
– podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania (art. 21 ust. 1 ustawy);
– podatnicy są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – w terminie od dnia 15 lutego do końca lutego roku następującego po roku podatkowym; zeznanie złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym (art. 21 ust. 2 pkt 2 ustawy).
W myśl art. 12 ust. 12 ustawy, w przypadku opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio przepisy art. 27 ust. 8-9a ustawy o podatku dochodowym. Przepisy te dotyczą zasad uwzględniania w rozliczeniach podatkowych dochodów zagranicznych.
Wnioskodawczyni uzyskuje przychody (dochody) z wynajmu nieruchomości położonej na terytorium Wielkiej Brytanii. Zgodnie z postanowieniami Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840):
– dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego) położonego w Wielkiej Brytanii, może być opodatkowany w Wielkiej Brytanii (art. 6 ust. 1 Konwencji);
– postanowienia art. 6 ust. 1 stosuje się do dochodu osiągniętego z bezpośredniego użytkowania, dzierżawy lub innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego (art. 6 ust. 3 Konwencji).
A zatem, wedle Konwencji, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawczynię z wynajmu nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii mogą być opodatkowane w Wielkiej Brytanii. Konwencja przewiduje przy tym metody unikania podwójnego opodatkowania dochodów.
Postanowienia Konwencji polsko-brytyjskiej zostały zmodyfikowane przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz przez Zjednoczone Królestwo dnia 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369; dalej: „Konwencja MLI”).
Stosownie do treści art. 5 ust. 6 Konwencji MLI, który zastąpił art. 22 ust. 2 lit. a Konwencji polsko-brytyjskiej:
W przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce uzyskuje dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami Konwencji polsko-brytyjskiej mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez Zjednoczone Królestwo wyłącznie z powodu, że dany dochód lub zyski majątkowe są także dochodem lub zyskami majątkowymi uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Zjednoczonego Królestwa), Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, kwoty równej podatkowi od dochodu lub zysków majątkowych zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie.
Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu lub od zysków majątkowych, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód lub zyski majątkowe, które mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie.
Jeżeli zgodnie z jakimikolwiek postanowieniem Konwencji polsko-brytyjskiej dochód lub zyski majątkowe uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce są zwolnione z opodatkowania w Polsce, wówczas Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby uwzględnić zwolniony dochód lub zyski majątkowe.
Konwencja MLI, która w stosunkach polsko-brytyjskich weszła w życie od 1 października 2018 r. zmieniła metodę unikania podwójnego opodatkowania w odniesieniu do sytuacji Wnioskodawczyni: z metody zwolnienia (wyłączenia z progresją) na metodę zaliczenia proporcjonalnego.
W konsekwencji, na mocy art. 12 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, w przedmiotowej sprawie odpowiednie zastosowanie znajdzie przepis art. 27 ust. 9 w zw. z ust. 9a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.).
W myśl art. 27 ust. 9 powołanej ustawy, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8 (zwolnienia dochodów od podatku w Polsce), dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.
Na mocy art. 27 ust. 9a ustawy, w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.
A zatem, uzyskany od 1 stycznia 2021 r. przychód Wnioskodawczyni z najmu nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii podlega opodatkowaniu w Polsce. Wnioskodawczyni – poprzez wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, która nastąpiła w czerwcu bieżącego roku – dokonała wyboru opodatkowania przychodów z najmu w tej formie. Stosownie bowiem do treści art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a (a więc m.in. przychodów z najmu), za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego – złożenie zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2. W konsekwencji więc:
– Wnioskodawczyni ma obowiązek obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za każdy miesiąc i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego (art. 21 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym);
– Wnioskodawczyni ma obowiązek złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie PIT-28 (art. 21 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy) w terminie od dnia 15 lutego do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, tak więc w rozliczeniu przychodów z najmu za rok 2021 – do końca lutego 2022 roku;
– data wpływu środków pieniężnych na konto bankowe w Wielkiej Brytanii „nie decyduje” o możliwości wyboru opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem ewidencjonowanym – o dokonanym przez Wnioskodawczynię wyborze ww. formy opodatkowania takich przychodów „zadecydowała” pierwsza w roku podatkowym wpłata na ryczałt.
W celu obliczenia ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych Wnioskodawczyni powinna uwzględniać otrzymane lub postawione do jej dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii (art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym).
Przychody uzyskane w walucie obcej przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Stawka ryczałtu dla przychodów z najmu wynosi:
– 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz
– 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł
(art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.).
Na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym w zw. z art. 27 ust. 9 i 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od ryczałtu ewidencjonowanego obliczonego od tych przychodów Wnioskodawczyni może odliczyć kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Wielkiej Brytanii.
Co istotne, podatek „zapłacony” w Wielkiej Brytanii to taki, który już został uregulowany, uiszczony. Sam fakt, że kwota podatku do zapłaty za granicą jest już znana podatnikowi bądź fakt, że podatek zagraniczny jest już należny do zapłaty w określonym terminie, nie są wystarczające dla odliczenia kwoty równej temu podatkowi na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podatek zapłacony w Wielkiej Brytanii podlega uwzględnieniu przy obliczaniu ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za poszczególne miesiące oraz wykazaniu w zeznaniu rocznym o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (PIT-28).
Zgodnie z art. 21 ust. 2a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od przychodu lub ryczałtu, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone.
Podsumowując, Wnioskodawczyni uzyskująca w 2021 przychody z najmu nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii ma możliwość ich rozliczenia – na wyżej opisanych zasadach – ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Taką możliwość Wnioskodawczyni będzie miała również w latach następnych, jeżeli – stosownie do art. 9 ust. 4 – ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, w każdym z tych lat dokona wyboru opodatkowania ww. przychodów w tej formie.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na tą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.