0115-KDIT1.4011.512.2021.2.MST

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 czerwca 2021 r. (data wpływu 16 czerwca 2021 r.), uzupełnionym 14 września 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową – jest:

– nieprawidłowe w części dotyczącej utożsamiania dochodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę ze świadczenia usług z zakresu wytwarzania oprogramowania z dochodem z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego oraz

– prawidłowe w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

16 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową, który został uzupełniony 14 września 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2020 poz. 1426), dalej: Ustawa PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania oprogramowania. Wybraną przez Wnioskodawcę formą opodatkowania jest – zgodnie z art. 30c Ustawy PIT –podatek liniowy. Zasadniczą działalnością wykonywaną w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę jest szeroko rozumiany proces projektowania, tworzenia oraz modyfikowania kodów źródłowych (dalej: Utwory) na zlecenia klientów (dalej: Klienci).

Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem, projektowaniem, implementacją oraz testowaniem szeroko rozumianego oprogramowania. Tworzenie oprogramowania polega na tworzeniu odrębnego kodu źródłowego, który następnie posiada funkcjonalności oraz elementy wymagane przez Klienta. Przykładowo, usługami świadczonymi przez Wnioskodawcę są prace programistyczne związane z:

– tworzeniem nowych modułów bądź nowych funkcjonalności w istniejących modułach,

– tworzeniem nowych funkcjonalności bądź rozwojem istniejących funkcjonalności,

– tworzeniem testów, naprawą błędów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca każdorazowo przygotowuje, ulepsza bądź rozbudowuje kod źródłowy. Przygotowany kod jest każdorazowo unikalny, niepowtarzalny i stanowi w całości własność Wnioskodawcy. Oznacza to, że nie zdarzają się sytuacje, w których Wnioskodawca mógłby wykorzystać już wcześniej stworzony kod źródłowy/program komputerowy do innego projektu, gdyż każdorazowo, nawet jeżeli program jest zbliżony, to będzie różnił się różnymi funkcjami od poprzednich, co w rezultacie przekreśla możliwość korzystania z już gotowych rozwiązań.

Dodatkowo Wnioskodawca – celem poprawnego świadczenia usług oraz utrzymania Klientów – cały czas poszerza swoją wiedzę z dziedziny informatyki, systemów informatycznych, technologii programowania oraz architektury tworzenia oprogramowania. Tym samym uczy się korzystać z nowych, wcześniej nieużywanych narzędzi oraz tworzenia lepszej architektury systemów informatycznych. Metodologią wykorzystywaną do tworzenia oprogramowania przez Wnioskodawcę jest Scrum. Ogólne zasady powyższej metodologii:

– Oprogramowanie jest wytwarzane w regularnych cyklach, tzw. „sprintach”.

– Funkcjonalności są implementowane na bieżąco w sposób pozwalający na ich rewizję po każdym cyklu wytwórczym i ewentualne modyfikacje w zależności od wymagań Klienta.

– Funkcjonalności są wprowadzane w sposób przyrostowy, pozwalając na ukończenie pełnego zestawu wymagań i dostarczenie działającej wersji oprogramowania na koniec każdego cyklu będącego elementem procesu wytwórczego.

– Oprogramowanie jest dostarczane zgodnie ze ściśle przygotowanym i rozpisanym harmonogramem będącym wynikiem konsultacji z Klientem.

– Warunkiem dostarczenia gotowego oprogramowania jest jego dokładne i należyte sprawdzenie poprzez sporządzenie zestawu testów jednostkowych, integracyjnych, automatycznych oraz manualnych weryfikujących jego działanie zgodnie z założeniami i wymaganiami.

– Przy niektórych projektach wraz z gotową aplikacją lub modułem dostarczana jest dokumentacja techniczna i użytkowa będąca integralnym elementem końcowego produktu.

Dotworzenia/rozwijania/modyfikowania Utworów Wnioskodawca wykorzystuje m.in. następujące języki programowania/narzędzia: (…).

Podsumowując, usługi Wnioskodawcy mają głównie na celu tworzenie szeroko rozumianego oprogramowania, które polega na przygotowywaniu unikalnych kodów źródłowych. Całość kodu źródłowego jest przygotowywana tylko i wyłącznie przez Wnioskodawcę, bez korzystania z pomocy podwykonawców. Wnioskodawca do niektórych Utworów przygotowuje również dokumentację techniczną. Tym samym, przykładowy proces tworzenia i sprzedaży Utworu realizowany jest w następujący sposób:

1. Analiza otrzymanego zlecenia od Klienta pod kątem sposobu implementacji:

a. zapoznanie się z procedurami oraz metodyką pracy Klienta w obrębie procesów biznesowych realizowanych przez Klienta (poprzez obserwację, wywiad, zapoznanie się z obowiązującymi dokumentami);

b. zaznajomienie się ze specyfiką pracy oraz ustalenie potrzeb poprzez wywiad z przyszłymi użytkownikami;

c. wytworzenie scenariuszy wykorzystania systemu;

d. ustalenie nowych procedur obiegu informacji.

Na tym etapie powstają wpisy do rejestru zadań opisujące poszczególne funkcjonalności systemu. Wytwarzane są opisy procedur, modele procesów, arkusze kalkulacyjne oraz projekty dokumentów.

2. Projektowanie.

W tej fazie wykorzystywane są informacje z przeprowadzonej analizy wymagań Klienta. Ustalenia dotyczą budowy oprogramowania w kontekście technicznym, czyli jest to specyfikacja techniczna systemu lub konkretnej funkcjonalności. Faza projektowania obejmuje kilka elementów, które są zmienne w zależności od stopnia skomplikowania projektu. Ten proces obejmuje m.in.:

a. projekt struktury bazy danych lub jej nowego elementu wraz z relacjami pomiędzy nimi;

b. zaprojektowanie i uszczegółowienie algorytmu sterującego funkcjonalnością;

c. zaprojektowanie formy i metod korzystania z języka oprogramowania do wykonywania konkretnych operacji (wykorzystywane języki oraz technologie oprogramowania to: (…);

d. zwiększenie zakresu wiedzy oraz wykorzystanie nowych technologii przy planowaniu i projektowaniu nowych działań;

e. projektowanie funkcji i procedur zachodzących po stronie bazy danych za pomocą języka T - SQL w relacyjnej bazie danych (…);

f. w przypadku komunikacji z narzędziami zewnętrznymi wybranie i zaprojektowanie metody komunikacji oraz sposobu realizacji (wykorzystywane są: (…).

Efektem prac jest zbiór zadań do wykonania na poszczególnych etapach wytwarzania produktu. Każdy element nowego systemu/modułu jest rozpisany na części w postaci zadania do wykonania. Opis zawiera m.in.: wybór technologii i języka oprogramowania, projekt struktury bazy danych, opis implementowanego algorytmu. Zadania są dodawane w systemie do kontroli lub jako dokument tekstowy w zależności od wymagań klienta.

3. Implementacja algorytmu we właściwych technologiach oraz narzędziach.

Trzecia faza powstawiania gotowego produktu polega na fizycznej implementacji zaprojektowanych wcześniej procesów, algorytmów i procedur. Odbywa się to w postaci pisania kodu źródłowego z wykorzystaniem specjalistycznych narzędzi programistycznych, które zostały wymienione w opisie fazy 2 – projektowania. Do pisania kodu wykorzystywane są rożne techniki, np.:

– programowanie obiektowe (definiowanie programu za pomocą obiektów, tutaj stosowane są takie techniki, jak: abstrakcja, hermetyzacja, dziedziczenie, polimorfizm) stosowane w języku C#,

– debugowanie (proces, w którym dokonuje się wykonanie programu linia po linii w celu kontroli i redukcji liczby błędów),

– metoda 'Drag and drop' w procesie tworzenia interfejsu graficznego aplikacji,

– refaktoryzacja (rewizja napisanego już kodu, np. jego modyfikacja w celu poprawienia wydajności czy czytelności).

Efektem prac jest każdorazowo kod w postaci:

– plików źródłowych zawierających kod programu napisany w języku programowania C# oraz utworzone z nich biblioteki DLL,

– plików wykonalnych (.exe),

– skryptów PL/SQL definiujących obiekty bazy danych (…): tworzenie i modyfikowanie tabel, typów, wyzwalaczy, sekwencji, pakietów, procedur, funkcji; tworzenie i utrzymywanie indeksów poprawiających wydajność; kasowanie zbędnych obiektów,

– dodatkowej dokumentacji.

4. Testowanie – sprawdzenie poprawności działania oprogramowania.

W celu zapewnienia niezawodności wytwarzanego oprogramowania, wykluczenia błędów, określenia, czy oprogramowanie realizuje oczekiwania kontrahenta oraz stwierdzenia, czy oprogramowanie działa prawidłowo przeprowadzane są również testy na wytworzonym oprogramowaniu. Ta faza przebiega w dwóch etapach, w wyniku których może powstać dodatkowa dokumentacja:

– testowanie na bieżąco w trakcie pisania kodu źródłowego, czyli na etapie implementacji (Faza 3),

– testowanie każdego dostarczanego oprogramowania, czyli każdego przyrostu dostarczającego nowej funkcjonalności, bezpośrednio po etapie implementacji.

Testowanie wymaga planowania i zarządzania, podobnie jak inne fazy wytwarzania oprogramowania. Wykorzystywane techniki w tym procesie to m.in. walidacja, która określa czy aplikacja realizuje oczekiwania kontrahenta oraz weryfikacja, która stwierdza czy aplikacja działa prawidłowo. Realizowane są one na dwa uzupełniające się sposoby: poprzez inspekcję wymagań, projektu i kodu oraz poprzez testowanie programu bezpośrednio w trakcie pisania kodu.

5. Przygotowanie dokumentacji technicznej do wytworzonego kodu.

Co do zasady dokumentacja techniczna powstaje w trakcie implementacji kodu źródłowego (Faza 3). Może się natomiast zdarzyć, że dokumentacja techniczna przygotowywana jest również po zakończeniu Fazy 3.

6. Zakończenie prac polega na wdrożeniu oprogramowania wraz ze sprzedażą jej wyniku kontrahentowi – na tym etapie dochodzi do przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania wraz ze stworzoną dokumentacją techniczną.

Etap polega na przygotowaniu do użycia wytworzonego oprogramowania. Obejmuje to przede wszystkim dostarczenie oprogramowania do odbiorcy końcowego, skonfigurowanie sprzętu i oprogramowania oraz uruchomienie systemu.

Dodatkowo, pomiędzy Wnioskodawcą a Klientami zawarte są pisemne umowy, z których wynika, że Wnioskodawca przenosi na Klienta całość autorskich praw majątkowych do danego Utworu albo jego części, bez ograniczenia co do terytorium (globalnie). Wytworzone przez Wnioskodawcę Utwory przechowywane są w infrastrukturze informatycznej Klienta, po przeniesieniu do nich praw autorskich. Tym samym, nie są przez Wnioskodawcę świadczone usługi zarządzania wytwarzanymi lub ulepszanymi Utworami. Należy więc uznać, iż całość kwoty wynagrodzenia otrzymywanego przez Wnioskodawcę za świadczone usługi w zakresie wytwarzania oraz modyfikowania oprogramowania stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do Utworów.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przychody za poprzedni rok nie przekroczyły 1,2 mln euro. Tym samym, Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Poza księgą przychodów i rozchodów Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 Ustawy PIT, od 1 stycznia 2019 roku.

Kosztami ponoszonymi przez Wnioskodawcę na prowadzoną działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania oprogramowania są koszty usług księgowych, koszt zakupu sprzętu komputerowego, koszt składek na ubezpieczenia społeczne, koszt zakupu fachowej literatury.

Reasumując, Wnioskodawca pragnie zauważyć, że tworzenie Utworów jest:

– prowadzone w sposób systematyczny,

– dokumentowane w odrębnej ewidencji przedstawiającej opis wytworzonego Utworu wraz z czasem poświęconym na jego wytworzenie,

– zajęciem noszącym znamiona twórczości, bowiem każdorazowo rezultatem prac Wnioskodawcy jest unikalny kod komputerowy.

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że:

– prowadzi i będzie prowadził działalność w zakresie wytwarzania Utworów również w przyszłości;

– nie prowadzi/nie będzie prowadził działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia;

– prowadzi i będzie prowadził ewidencję zgodnie z art. 24a ust. 1b oraz art. 30cb ust. 1 i ust. 2 Ustawy PIT, pozwalającą wyodrębnić koszty, jak i przychody związane z działalnością w zakresie jak zostało opisane powyżej;

– nie posiada/nie posiadał/nie będzie posiadał statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;

– nie otrzymał/nie otrzymuje/nie otrzyma zwrotu w jakiejkolwiek formie kosztów na tworzenie Utworów;

– nie korzystał/nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b Ustawy PIT;

– nie uzyskał dotychczas żadnych zwrotów wydatków ponoszonych na działalność w zakresie opisanym powyżej,

– działalność opisaną we wniosku prowadzi od 18 września 2013 r.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca doprecyzował, że prowadzona przez niego działalność jest działalnością twórczą, tj. w ramach tej działalności Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje badań naukowych. Działalność Wnioskodawcy obejmuje prace rozwojowe rozumiane jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca prowadzi prace w wyżej przedstawionym kształcie od 2013 roku. Od początku bowiem prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie pisania, modyfikowania, badania, dokumentowania i wspomagania oprogramowania. Tym samym, prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę dotyczą w szczególności wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca będzie prowadził działalność przedstawioną we wniosku także w przyszłości.

Działalność, którą Wnioskodawca prowadzi w zakresie tworzenia, jak i rozwijania i ulepszania oprogramowania nie polega na działaniach obejmujących zmiany rutynowe i okresowe. Wszelkie tego typu prace nie są przedmiotem wniosku i nie będą przez Wnioskodawcę wliczane do podstawy preferencyjnego opodatkowania. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Każdy kod, moduł i funkcjonalność będące utworami tworzonymi/modyfikowanymi/ ulepszanymi/rozwijanymi przez Wnioskodawcę są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każda część oprogramowania, do której Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych stanowi odrębny i samodzielny utwór – program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ww. ustawy. Pojęcie „modyfikowania” kodów źródłowych należy utożsamiać z rozwijaniem/ulepszaniem czy rozbudowywaniem tych kodów, a więc poszerzaniem zakresu funkcjonalnego albo użyteczności.

Czynność przeniesienia na kontrahentów majątkowych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania w roku 2019, 2020 oraz 2021 – w odniesieniu do już przeniesionych praw – odbywała się z zachowaniem warunków przewidzianych w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. W odniesieniu do praw, które zostaną przeniesione na kontrahentów w roku 2021 oraz w latach kolejnych, przeniesienie na kontrahentów majątkowych praw autorskich także odbędzie się z zachowaniem tychże warunków.

Jak przy tym wskazano w uzupełnieniu, w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, którą Wnioskodawca prowadzi od 1 stycznia 2019 r. następuje wyodrębnienie praw do każdego wytworzonego, rozwiniętego i/lub ulepszonego w ramach działalności Wnioskodawcy programu komputerowego. Wyżej wskazana ewidencja jest prowadzona w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. W ww. ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde z takich praw, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W piśmie uzupełniającym wyjaśniono, iż poprzez wskazanie, że całość kwoty wynagrodzenia, które Wnioskodawca otrzymuje za świadczone usługi stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do utworów, Wnioskodawca odnosi się do usług w zakresie tworzenia/rozwijania/modyfikowania kodu komputerowego, a więc wytwarzania oprogramowania, do którego następnie przenosi prawo na kontrahenta i otrzymuje za to wynagrodzenie, a więc Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw do wytworzonych programów komputerowych.

Wobec zamiaru corocznego korzystania przez Wnioskodawcę z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką dochodów uzyskiwanych z oprogramowania, w latach następnych będzie on uzyskiwał ww. dochody w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w opisie przedstawionym we wniosku.

Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie opisanych we wniosku prac. Czynności zlecone Wnioskodawcy w ramach świadczenia usług na rzecz klientów nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecających te czynności. Wnioskodawca jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu/modyfikowaniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Utwory), podejmowana w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 Ustawy PIT?

2. Czy przenoszone przez Wnioskodawcę autorskie prawa do Utworów tworzone w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych w rozumieniu art. 30ca ust. 1 pkt 8 Ustawy PIT?

3. Czy dochody Wnioskodawcy uzyskane w roku 2019, 2020 oraz w latach kolejnych ze sprzedaży autorskich praw do Utworów stanowią/będą stanowiły dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i tym samym będą podlegały opodatkowaniu według preferencyjnej stawki wynoszącej 5%, zgodnie z art. 30ca Ustawy PIT przy założeniu, że stanowisko Wnioskodawcy zawarte w pierwszym i drugim pytaniu zostanie uznane za prawidłowe?

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego działalność polegająca na tworzeniu/modyfikowaniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Utwory), podejmowana w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 Ustawy PIT.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, przenoszone przez niego autorskie prawa do Utworów, tworzone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych w rozumieniu art. 30ca ust. 1 pkt 8 Ustawy PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 Ustawy PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ze względu na charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej kluczowy w tym zakresie jest pkt 8 ww. regulacji, tj. autorskie prawo do programu komputerowego. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, rezultatem pracy Wnioskodawcy są Utwory w postaci nowego programu komputerowego, funkcjonalności bądź kodu źródłowego w formie ulepszenia/modyfikacji do już istniejącego oprogramowania.

W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 2019 poz. 1231; dalej: Ustawa PAPP) programowi komputerowemu poświęcony został Rozdział 7. Zgodnie z art. 74 ust. 2 Ustawy PAPP, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W ustawach o podatkach dochodowych nie zostały przedstawione definicje programu komputerowego, tym samym zasadne jest odniesienie się do definicji oprogramowania na gruncie międzynarodowych ustaleń w zakresie IP Box, tj. Raport OECD BEPS Plan Działania nr 5 (dalej: Raport). Zgodnie z akapitem 34 Raportu, „copyrighted software", nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. W Polsce oprogramowanie definiowane jest jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów.

Mając powyższe na uwadze, Utwory tworzone przez Wnioskodawcę stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, ponieważ:

– zostały wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;

– należą do katalogu w art. 30ca ust. 2 Ustawy PIT;

– podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów Ustawy PAPP.

W rezultacie, powyższe uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z preferencji, o której mowa w art. 30ca Ustawy PIT.

Ad 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody uzyskane przez niego w roku 2019, 2020 oraz w latach kolejnych ze sprzedaży autorskich praw do Utworów stanowią dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i tym samym będą podlegały opodatkowaniu według preferencyjnej stawki wynoszącej 5%, zgodnie z art. 30ca Ustawy PIT.

W przypadku uznania przez tutejszy organ stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, dochody generowane z prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej będą podlegały opodatkowaniu według preferencyjnej stawki wynikającej z przepisów regulujących opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tzw. ulga IP Box).

W uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej ulgę IP Box do polskich przepisów wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego bądź przez autorskie prawo do programu komputerowego.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca wytwarza samodzielnie dany kod źródłowy, tym samym należy uznać, iż jest on właścicielem wytworzonego Utworu.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 Ustawy PIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kluczowym ze względu na charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej jest punkt 8 wyżej przytoczonego ustępu, odnoszący się do autorskiego prawa do programu komputerowego. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, należy uznać, iż wytwarzane przez Wnioskodawcę Utwory są chronione autorskim prawem do programu komputerowego na podstawie przepisów Ustawy PAPP.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 Ustawy PIT).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 Ustawy PIT podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 Ustawy PAPP, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (Raport OECD), uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe oraz spełnienia szeregu innych wymogów formalnych dotyczących m.in. prawidłowej ewidencji projektowej oraz kosztów, dochód generowany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży praw autorskich do Utworów wytworzonych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu 5% stawką na zasadach określonych w art. 30ca Ustawy PIT.

Powyższe potwierdzają liczne indywidualne interpretacje podatkowe wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w analogicznych stanach faktycznych, m.in. interpretacja indywidualna z 1 sierpnia 2019 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.242.2019.3.MR:

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu zawartej w cenie zleconej usługi informatycznej należności za prawo do programu komputerowego – autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30 ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg. stawki 5%.

Jak również:

– interpretacja indywidualna z 20 maja 2020 r., sygn. 0115-KDIT1.4011.194.2020.2.KK,

– interpretacja indywidualna z 19 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4011.73.2020.1.BK,

– interpretacja indywidualna z 15 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4011.37.2020.2.JKT,

– interpretacja indywidualna z 13 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4011.70.2020.1.AK,

– interpretacja indywidualna z 3 stycznia 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.538.2019.2.AC,

– interpretacja indywidualna z 10 grudnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-3.4011.353.2019.2.AM

– interpretacjaindywidualnaz2 października 2019 r., sygn. 0114-KDIP3-3.4011.392.2019.2.MT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe w części dotyczącej utożsamiania dochodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę ze świadczenia usług z zakresu wytwarzania oprogramowania z dochodem z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego oraz prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 powołanej ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85 ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku w ramach ulgi IP Box stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak wynika z wniosku – mają twórczy charakter, są podejmowane w sposób systematyczny, zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań oraz obejmują prace rozwojowe w świetle definicji wynikającej z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Jak zaznaczono we wniosku, każdy kod, moduł i funkcjonalność będące utworami tworzonymi/modyfikowanymi/ulepszanymi/rozwijanymi przez Wnioskodawcę są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każda część oprogramowania, do której Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych stanowi odrębny i samodzielny utwór – program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ww. ustawy. Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że autorskie prawa do ww. programów komputerowych chronionych z powyższego przepisu, tworzonych, rozwijanych i ulepszanych w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy – są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika ponadto, że Wnioskodawca uzyskuje dochody z przeniesienia na Klienta całości autorskich praw majątkowych do danego Utworu albo jego części oraz że prowadzi on – od 1 stycznia 2019 r. – odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Kontrahenta praw autorskich do wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego oprogramowania mieszczącego się w pojęciu kwalifikowanego IP z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stanowiącego utwór prawnie chroniony wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikuje się do kategorii dochodu z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7. Wnioskodawca jest zatem uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% w zeznaniu rocznym za rok 2019, 2020 oraz za lata następne. Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP.

Jednakże – jak wynika z dokonanego w uzupełnieniu wyjaśnienia – poprzez wskazanie, że całość kwoty wynagrodzenia otrzymywanego za świadczone usługi stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do utworów, Wnioskodawca odnosi się do usług w zakresie tworzenia/rozwijania/modyfikowania kodu komputerowego, a więc wytwarzania oprogramowania, do którego następnie przenosi prawo na kontrahenta i otrzymuje za to wynagrodzenie. Wobec jednak tego, że Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne w ramach zawartych z Kontrahentami umów, dochód z przeniesienia autorskich praw majątkowych do danego kwalifikowanego IP jest jedynie częścią dochodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia przez niego tychże usług. Podstawą uznania stanowiska Wnioskodawcy za nieprawidłowe jest więc błędne utożsamianie dochodu z odpłatnego przeniesienia na Kontrahentów praw autorskich do wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego oprogramowania z dochodem osiąganym przez Wnioskodawcę ze świadczenia na rzecz tych Kontrahentów usług w zakresie wytwarzania oprogramowania. Tym samym, w analizowanej sytuacji opodatkowaniu preferencyjną stawką, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega wyłącznie kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP, tj. dochód z odpłatnego przeniesienia na Kontrahenta praw autorskich do oprogramowania, nie zaś dochód uzyskiwany ze świadczenia przez Wnioskodawcę wszystkich usług programistycznych w ramach zawartej z Kontrahentem umowy czy też cały dochód z prowadzenia przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej.

W odniesieniu natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazania wymaga, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na tą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.