0115-KDIT1.4011.424.2021.2.KR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 12 maja 2021 r. (data wpływu 14 maja 2021 r.), uzupełnionym 4 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

14 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, który został uzupełniony 4 sierpnia 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni od 6 września 2017 r. prowadzi działalność gospodarczą. Obecnie świadczy usługi programistyczne oznaczone kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z, tj. rozbudowę, tworzenie, dostarczanie oraz dokumentację oprogramowania i jego części wykonanego na zlecenie określonego użytkownika, pisanie programów na zlecenie użytkownika, planowanie i projektowanie systemów komputerowych, które łączą sprzęt komputerowy, oprogramowanie i technologie komunikacyjne. Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług.

Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność nosi cechy działalności wykonywanej w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonego celu do osiągnięcia. Owa systematyczność w świadczeniu przez Wnioskodawczynię usług polega na tym, że w ramach każdego projektu jaki realizuje w ramach umowy, ustala ze zleceniodawcą cel, jaki ma zostać osiągnięty w wyniku jej pracy twórczej, następnie przyjmuje harmonogram czynności zmierzających do osiągnięcia tego celu, aby korzystając ze swojej wiedzy, umiejętności i doświadczenia zawodowego, sięgając po dostępne aktualnie zasoby, doprowadzić do uzyskania założonego celu. Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadza na zasadach ogólnych. Posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)). Nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.

Obecnie na podstawie umowy o współpracy zawartej na czas nieokreślony, od 1 czerwca 2020 r. Wnioskodawczyni świadczy w ramach działalności gospodarczej usługi programistyczne na rzecz X. Jest to przedsiębiorstwo stawiające na wysoką innowacyjność, oferujące swoim klientom – podmiotom gospodarczym – szeroki wachlarz inteligentnych i wysokowydajnych informatycznych narzędzi analitycznych. Służą one do identyfikowania i wieloaspektowej oceny wartości biznesowej projektów, a także pomagają wybrać najbardziej efektywne inicjatywy biznesowe.

W zakresie umownych obowiązków znajdują się:

1. tworzenie innowacyjnych kodów źródłowych aplikacji i produktów informatycznych X;

2. tworzenie innowacyjnych kodów źródłowych narzędzi wspomagających wytwarzanie produktów X;

3. rozbudowa i optymalizacja kodów źródłowych istniejącego oprogramowania;

4. projektowanie i tworzenie architektury programów informatycznych.

Podsumowując, oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawczynię w ramach umowy z X każdorazowo ulepszy/ulepszyło i rozwinie/rozwinęło działanie istniejących programów czy rozwiązań informatycznych lub też spowoduje/powodowało stworzenie zupełnie nowych oprogramowań czy funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podmiotu, który jest odbiorcą usług świadczonych przez Wnioskodawczynię.

Działalność na rzecz X polega na tworzeniu nowych rozwiązań informatycznych, które wcześniej w ramach działalności ww. podmiotu nie występowały, albo znacznie odbiegających od używanych wcześniej przez zleceniodawcę. W ramach swojej działalności Wnioskodawczyni nie dokonuje rutynowych ani okresowych zmian czy korekt oprogramowania. Jako przedsiębiorca świadczący usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi pełną odpowiedzialność za rezultaty oraz sposób realizacji umowy oraz ryzyko gospodarcze swojej działalności.

Realizowane przez Wnioskodawczynię czynności, związane z wykonywaniem umowy, nie podlegają kierownictwu ze strony X, chociaż umowa zawiera zapisy o minimalnych ramach czasowych jej wykonywania. W ramach realizacji umowy zawartej z X ogół autorskich praw majątkowych jest przez Wnioskodawczynię każdorazowo przenoszony na zleceniodawcę na warunkach określonych w umowie. Zgodnie z zapisami umownymi Wnioskodawczyni przenosi na zleceniodawcę autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów (lub ich części) w rozumieniu prawa autorskiego, powstałych w wykonaniu swoich obowiązków zakreślonych umową, we wszelkich postaciach i na wszelkich polach eksploatacji, zarówno na terytorium Polski, jak i za granicą bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych lub terytorialnych, z chwilą przekazania utworu na serwer zleceniodawcy lub w chwili przekazania zleceniodawcy zawierającego utwór nośnika danych.

Przeniesienie praw autorskich obejmuje w szczególności autorskie prawa majątkowe do kodów źródłowych oprogramowania. Jako zleceniobiorca Wnioskodawczyni jest zobowiązana do przekazania zleceniodawcy kodów źródłowych niezwłocznie po ich stworzeniu. Ulepszanie i rozwijanie oprogramowania, czasami tego które sama stworzyła, powoduje powstanie części programu komputerowego, który staje się osobnym utworem. Pracując nad nowym kodem źródłowym w takiej sytuacji Wnioskodawczyni nie jest właścicielem oprogramowania ulepszanego, ale czasowo właścicielem składowych (nowych części) oprogramowania, które powodują finalnie ulepszenie owego oprogramowania albo poprzez poprawę jego działania albo poprzez dodanie nowej funkcjonalności. Każdorazowo, stworzony nowy kod źródłowy jest nowym utworem. W ramach umowy Wnioskodawczyni tworzy oprogramowanie od podstaw, jak i modyfikuje poprzez dodawanie nowych funkcjonalności istniejące oprogramowanie, w zależności od potrzeb odbiorcy swoich usług. Przenosi również na zleceniodawcę prawa autorskie do ulepszeń i modyfikacji programu komputerowego jako osobnych programów (kodów źródłowych), które również podlegają ochronie prawa autorskiego i stanowią osobne utwory.

Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich na wszystkich polach eksploatacji objętych umową oraz uzyskania praw własności przemysłowej (w szczególności prawa do wynalazku) lub korzystania z tych praw objęte jest wynagrodzeniem opisanym w § 5 ust. 1 umowy, które stanowi również zapłatę za usługi programistyczne świadczone przez Wnioskodawczynię w ramach umowy.

Wynagrodzenie za usługi wykonane przez Wnioskodawczynię płatne jest w ciągu umówionej liczby dni od dnia doręczenia zleceniodawcy faktury przez Wnioskodawczynię. Od 1 stycznia 2021 r. Wnioskodawczyni prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, tj. prowadzi odrębną ewidencję, w której uwzględnia informacje o:

‒ zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym oprogramowaniu (dokładny opis stworzonego oprogramowania);

‒ przychodach uzyskiwanych ze zbycia oprogramowania w danym okresie, tj.: wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania;

‒ kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie na prowadzoną bezpośrednio działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania;

‒ dochodzie ze zbycia oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazuje, że wniosek, w tym zawarte w nim pytanie drugie:

a) dotyczy całości prowadzonej przez Wnioskodawczynię od 1 stycznia 2021 r. działalności w ramach umowy o świadczenie usług zawartej z X;

b) dotyczy całości usług świadczonych przez Wnioskodawczynię od 1 stycznia 2021 r. działalności na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej z X;

c) nie dotyczy wyodrębnionych zadań w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej;

d) dotyczy całości działań realizowanych przez Wnioskodawczynię w ramach umowy z kontrahentem;

e) nie dotyczy wyodrębnionych zadań realizowanych przez Wnioskodawczynię w ramach umowy z kontrahentem.

Podsumowując, wniosek dotyczy całości dochodów uzyskanych przez Wnioskodawczynię od 1 stycznia 2021 r. w ramach umowy zawartej z X z tytułu sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych. Jedynym przedmiotem ww. umowy jest wytwarzanie oraz odpłatne przeniesienie majątkowych praw autorskich do programów komputerowych na rzecz kontrahenta Wnioskodawczyni. Stąd wniosek dotyczy całości usług świadczonych przez Wnioskodawczynię od 1 stycznia 2021 r. oraz w kolejnych okresach rozliczeniowych – latach podatkowych.

W ramach pytania drugiego Wnioskodawczyni oczekuje oceny, czy podejmowana przez nią „działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych” mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie prowadzi ani nie będzie prowadzić badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, począwszy od 1 stycznia 2021 r. oraz w kolejnych latach podatkowych, Wnioskodawczyni prowadzi oraz będzie prowadzić prace rozwojowe, rozumiane jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe Wnioskodawczyni prowadzi począwszy od 1 stycznia 2021 r., prowadzi je nieprzerwanie i będzie prowadziła w kolejnych latach podatkowych. Realizowane przez Wnioskodawczynię prace rozwojowe mają na celu: tworzenie innowacyjnych kodów źródłowych aplikacji i produktów informatycznych X, tworzenie innowacyjnych kodów źródłowych narzędzi wspomagających wytwarzanie produktów informatycznych X, rozbudowę i optymalizację kodów źródłowych istniejącego oprogramowania oraz projektowanie i tworzenie architektury programów informatycznych. Efektem powyższych działań jest wytworzenie nowych rozwiązań informatycznych - kodów źródłowych programów komputerowych, które wcześniej w ramach działalności Wnioskodawczyni ani ww. podmiotu nie występowały, albo znacznie odbiegających od używanych wcześniej przez zleceniodawcę, które każdorazowo ulepszyły/ulepszą i rozwinęły/rozwiną działanie istniejących programów czy rozwiązań informatycznych lub też spowodują/spowodowały stworzenie zupełnie nowych programów czy funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej X. W ramach swojej działalności Wnioskodawczyni nie dokonuje rutynowych ani okresowych zmian czy korekt oprogramowania.

Prace rozwojowe realizowane są w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według systemu, na podstawie przyjętego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Zatem w pierwszej kolejności określana jest potrzeba kontrahenta dotycząca programu komputerowego, później przyjmowany jest harmonogram prac rozwojowych, a następnie według niej, według przyjętego planu, w sposób uporządkowany i metodyczny, kolejnymi etapami prowadzone są prace nad wytworzeniem nowych kodów źródłowych programów komputerowych o zaplanowanej funkcjonalności.

Prowadzone przez Wnioskodawczynię prace rozwojowe, każdorazowo po wytworzeniu zaplanowanego kodu źródłowego programu komputerowego zostały zakończone/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Wynikami prowadzonych przez Wnioskodawczynię prac rozwojowych są kody źródłowe programów komputerowych zmienione, ulepszone bądź zupełnie nowe w stosunku do tych, którymi dotychczas posługiwał się w swojej praktyce gospodarczej X. Wyniki prowadzonych przez Wnioskodawczynię prac rozwojowych mają formę cyfrowo zapisanych kodów źródłowych programów komputerowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni wytwarza innowacyjne kody źródłowe programów komputerowych, a następnie sprzedaje, czyli uzyskuje przychód z działalności gospodarczej, autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez nią innowacyjnych kodów źródłowych programów komputerowych.

W wyniku prowadzonych prac rozwojowych Wnioskodawczyni zaprojektowała/zaprojektuje i wytworzyła/wytworzy liczne nowe, zmienione lub ulepszone produkty/procesy/usługi w postaci innowacyjnych kodów źródłowych programów komputerowych (w zależności od tego do której z powyższych kategorii zostałby zakwalifikowany efekt Wnioskodawczyni pracy w postaci kodu źródłowego programu komputerowego). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni wytwarza innowacyjne kody źródłowe programów komputerowych a następnie sprzedaje, czyli uzyskuje przychód z działalności gospodarczej, autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez Wnioskodawczynię innowacyjnych kodów źródłowych programów komputerowych. W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawczyni powyższe produkty/procesy/usługi – wytworzone kody programów komputerowych – każdorazowo mają charakter nowych, bardziej innowacyjnych czy ulepszonych, w stosunku do tych, które Wnioskodawczyni wytworzyła uprzednio w prowadzonej przeze siebie działalności gospodarczej jak również w działalności gospodarczej jej kontrahenta. Nowy, ulepszony charakter produktów/procesów/usług wytworzonych przez Wnioskodawczynię nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian tych produktów/procesów/usług.

Wnioskodawczyni nie prowadziła/nie będzie prowadziła w ramach działalności, o której mowa we wniosku, a prowadzonej od 1 stycznia 2021 r., działalności innej aniżeli działalność badawczo-rozwojowa, o której mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Działalność w zakresie tworzenia innowacyjnych kodów źródłowych programów komputerowych Wnioskodawczyni prowadzi począwszy od 1 stycznia 2021 r. Data ta nie jest tożsama z datą rozpoczęcia wykonywania przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, którą prowadzi od 6 września 2017 r.

W sytuacji kiedy Wnioskodawczyni ulepsza, modyfikuje, rozwija oprogramowanie komputerowe, w wyniku realizowanych przez nią powyższych czynności powstaje odrębny kod źródłowy programu komputerowego – program komputerowy – podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Dochodem dla którego Wnioskodawczyni zamierza stosować preferencyjną stawkę opodatkowania (art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) – również w latach kolejnych – jest wyłącznie dochód z tytułu przenoszenia praw majątkowych do tworzonego oprogramowania komputerowego.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja prowadzona jest na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub też ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zadane przez Wnioskodawczynię pytania dotyczą całego okresu prowadzonej przez nią dotąd działalności badawczo-rozwojowej, tj. okresu począwszy od 1 stycznia 2021 r. oraz przyszłych okresów rozliczeniowych (lat podatkowych), w których będzie spełniać warunki do zastosowania preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wytwarzanie, modyfikowanie, ulepszanie przez Wnioskodawczynię oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Wnioskodawczyni otrzymuje od kontrahenta wyłącznie wynagrodzenie z tytułu przenoszenia na nią autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, tj. z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części, wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawczynię (oprogramowanie) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

2. Czy podejmowana przez Wnioskodawczynię działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

3. Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części (oprogramowanie) jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 i w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT?

4. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz przy stanowiskach Wnioskodawczyni wyrażonych do pytań 1-3 możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania w wysokości 5% od kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT za rok 2020 oraz w latach kolejnych?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Artykuł 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawa do programu komputerowego wymieniono w punkcie 8 ww. katalogu. Przy czym, aby można było mówić o prawie własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2, przepis ten wymaga również, by spełnione zostały dwa kryteria:

‒ przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz

‒ prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W polskim systemie prawnym w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych obejmuje się ochroną prawną jaka obejmuje utwory literackie również programy komputerowe (z zastrzeżeniem regulacji kolejnych ustępów art. 74 PAIPP). Dla objęcia ochroną prawną programów komputerowych jako utworów nie wymaga się spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Ochrona prawna utworu służy twórcy już z momentem ich wytworzenia.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone powyżej regulacje prawne bez wątpienia przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawczynię w ramach umowy z X

Zdaniem Wnioskodawczyni, prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego przez nią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnych (w punkcie 8), jednocześnie podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawczynię w ramach działalności ocenianej przez nią jako badawczo-rozwojowa, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad. 2

Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy, pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W interpretacji indywidualnej 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG wnioskodawca przedstawił stanowisko, zaaprobowane przez organ podatkowy, w którym stwierdził on, że działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprócz powyższego, w wydanych na podstawie art. 14a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, w definiowaniu działalności badawczo-rozwojowej następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowotechnicznej i innowacyjnej. OECD Publishing, Paris/GUS (Główny Urząd Statystyczny), Warsaw, https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl). Według podręcznika, działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność prowadzona przez Wnioskodawczynię polega na tworzeniu innowacyjnego oprogramowania komputerowego realizującego zapotrzebowanie informatyczne odbiorcy usług Wnioskodawczyni. Działania Wnioskodawczyni stanowią prace rozwojowe w rozumieniu powyższych regulacji oraz objaśnień. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych albo ulepszonych rozwiązań informatycznych. Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX: „wystarczające jest działanie na skalę przedsiębiorstwa (`(...)`) nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot (`(...)`) Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na rzecz zleceniodawcy opracowuje nowe i ulepsza istniejące już programy komputerowe i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności. Działalność Wnioskodawczyni, przejawiająca się w tworzeniu oprogramowania w przytoczonych powyżej warunkach spełnia wszystkie kryteria definiujące działalność badawczo-rozwojową zawarte w ww. źródłach.

Działalność Wnioskodawczyni jest:

‒ nowatorska i twórcza - Wnioskodawczyni tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb swojego zleceniodawcy i jego kontrahentów, w celu wytworzenia programistycznych rozwiązań podnoszących walory użytkowe wykorzystywanych przez nich programów i rozwiązań informatycznych w zależności od ich potrzeb biznesowych oraz rozwoju technologii informatycznych i potrzeb rynkowych;

‒ nieprzewidywalna - Wnioskodawczyni, w celu osiągnięcia efektu zleconego przez odbiorcę jego usług, posługuje się dostępną wiedzą, ale przy wykorzystaniu swojej indywidualnej inwencji i umiejętności wytwarza całkowicie nowe rozwiązania lub znacznie modyfikuje istniejące dotąd rozwiązanie, nadając mu nową albo istotnie szerszą funkcjonalność;

‒ metodyczna - Wnioskodawczyni realizuje prace programistyczne zgodnie z harmonogramem, w sposób umożliwiający najpełniejsze osiągnięcie celu świadczeniobiorcy, zgodnie z aktualną wiedzą z dziedziny programistyki, zaś efekty swojej pracy zobowiązany jest udokumentować;

‒ możliwość przeniesienia lub odtworzenia - celem Wnioskodawczyni, w ramach wykonywanej przez nią działalności na rzecz X jest przeniesienie autorskich praw majątkowych dotyczących oprogramowania, nierozerwalnie wiąże się to z koniecznością jego odtwarzalności.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność w zakresie tworzenia oprogramowania również w sposób systematyczny, jako że stanowi to istotny czynnik w procesie tworzenia nowego oprogramowania bądź udoskonalania istniejącego oprogramowania, w szczególności rozwijania go w celu umożliwienia nowych sposobów jego wykorzystania.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawczyni, tworzone przez nią oprogramowanie spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT oraz w Podręczniku Frascati 2015.

Ad. 3

W myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty m. in. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Według art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika określonego w tym przepisie.

Wskaźnik obliczany jest według wzoru: (a+b) x 1,3 / (a+b+c+d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Zgodnie z postanowieniami umowy, z chwilą ustalenia ww. utworów przenoszone są na zleceniodawcę wszelkie majątkowe prawa autorskie do powyższych, zaś w zamian za wykonane usługi Wnioskodawczyni otrzymuje umówione wynagrodzenie. Wynagrodzenie to jest wyłącznie wynagrodzeniem za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania. Wnioskodawczyni nie ponosi innych kosztów wymienionych w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT niż koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez nią działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczony jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawczyni, dochód otrzymany ze zbycia oprogramowania w ramach świadczenia usług, na podstawie przywołanej powyżej umowy, stanowi kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 i w zw. z art. 30ca ust 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawczyni, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz przytoczonych regulacji prawnych, spełnia ona wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej w myśl art. 30ca ust. 1, począwszy od 1 stycznia 2021 r. oraz w kolejnych latach podatkowych (okresach rozliczeniowych).

Podstawę opodatkowania stanowi, a w latach kolejnych będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i wskaźnika obliczonego wg wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, zaś kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 jest dla Wnioskodawczyni autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej), o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 przez badania naukowe rozumieć należy:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 4 ust. 3 tej ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 powołanej ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Wyeksponować trzeba również, że zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Mając na uwadze przedstawioną we wniosku sytuację faktyczną oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawczynię mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak Wnioskodawczyni wskazała w opisie zdarzenia – jest podejmowana w sposób systematyczny, ma twórczy charakter, podejmowana jest w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań oraz obejmuje prace rozwojowe. Tworzone w ramach działalności gospodarczej oprogramowanie komputerowe – w zakresie w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawczyni – jest kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawczyni jest uprawniona do zastosowania do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.

Końcowo wskazać należy, że pomimo zawarcia w pytaniu nr 4 kwestii dotyczącej możliwości zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP za rok 2020 i lata kolejne, organ uznał to za oczywistą omyłkę i przyjął, że zapytanie Wnioskodawczyni dotyczy roku 2021 oraz lat kolejnych, co wynika z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska Wnioskodawczyni w sprawie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia i w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na tą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.