0114-KDIP3-2.4011.762.2021.1.JK2

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm. ) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu 30 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 9 kwietnia 2021 roku prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Siedzibą prowadzonej działalności jest miasto X. Przedmiotowa działalność gospodarcza dotyczy tworzenia, ulepszania oraz modyfikacji programów komputerowych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy oraz usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowe księgi przychodów i rozchodów oraz stosuje liniową stawkę opodatkowania 19%.

Wnioskodawca od 4 maja 2021 roku świadczy usługi programistyczne na rzecz osoby prawnej (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, mającą siedzibę w Polsce). Usługi te świadczone są w ramach zawartej pomiędzy stronami umowy o świadczenie usług i wykonywane są wyłącznie na terytorium Polski i obejmują m.in. tworzenie i rozwijanie oprogramowania w oparciu o udostępnioną specyfikację i zgłoszone przez Kontrahenta zapotrzebowanie. W ramach umowy dochodzi również do przekazania autorskich praw majątkowych i praw zależnych do powstałego w ramach wykonywania umowy dzieła.

Tworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy ma na celu umożliwienie bezpiecznego dokonywania zakupu biletów na mecze ligowe jednej z drużyn występującej w ramach Ekstraklasy z uwzględnieniem bezpieczeństwa przekazywanych danych oraz przepisów powszechnie obowiązujących w zakresie imprez masowych. Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem programu komputerowego, w tym poprzez dodawanie nowych funkcjonalności do aplikacji. Odpowiada za stworzenie poprawnie działającej aplikacji w której np. nie pojawiają się błędy i dane użytkownika są bezpieczne. Wnioskodawca odpowiada za tworzenie i rozwój produktów, a nie za utrzymanie istniejących. Stworzone aplikacje są następnie wykorzystywane przez użytkowników aplikacji za pomocą stron internetowych lub bezpośrednio na przenośnym urządzeniu.

W ramach tworzonego programu komputerowego Wnioskodawca odpowiada za prawidłowe stworzenie tzw. Konta, które oznacza identyfikator cyfrowy używany do logowania do systemu. W ramach tworzonego programu przez Konto należy rozumieć konto indywidualnie przypisane do użytkownika, będące zbiorem informacji, danych i innych elementów prezentujących i opisujących użytkownika na podstawie informacji przekazywanych dobrowolnie i samodzielnie przez użytkownika, umożliwiające korzystanie z usług świadczonych przez klub sportowy zarezerwowanych wyłącznie dla posiadaczy Konta, w szczególności poprzez korzystanie z pełnej treści Serwisu, Panelu oraz Aplikacji Mobilnej, w tym Systemu Sprzedażowego. Poprawne działanie aplikacji ma celu umożliwienie użytkownikowi korzystania ze wszystkich wskazanych treści bez konieczności korzystania z kilku aplikacji na raz. Co istotne, aplikacja jest synchronizowana z systemami płatności on-line. Z uwagi na obowiązujące przepisy powszechnie obowiązujące, program komputerowy musi mieć funkcjonalność weryfikującą prawidłowość podanego przez Użytkownika numeru PESEL oraz numeru i serii dowodu tożsamości.

Celem projektu jest stworzenie systemu, który jest mechanizmem upraszczającym procedury logowania użytkowników w systemach informatycznych. Mechanizm ten ma zapewnić formę integracji rozproszonego oprogramowania na poziomie dostępu użytkownika (autoryzacji). Mechanizm pozwala uprawnionemu użytkownikowi, po jednokrotnym uwierzytelnieniu, na dostęp do wielu aplikacji np. internetowych, które istnieją w tej samej domenie. Jest to system, który jest innowacyjny na skalę globalna. Jednocześnie program jest dedykowany wyłącznie dla kontrahenta. Polega on na tym, że integruje funkcjonalności wielu systemów w jednym. Autoryzacja polega na … to otwarty standard, który umożliwia transfer danych lub wymianę informacji między dwiema frakcjami). Działa na zabezpieczonym`(...)` Dane przekazywane są zakodowane jako obiekty (podpis szyfrowany) lub jako struktury (standard zapewniający znormalizowaną składnię do wymiany zaszyfrowanych danych). Przekazywanym informacjom są pewne, ponieważ są podpisane cyfrowo.

Wnioskodawca odpowiada za rozwój i tworzenie nowych elementów wyżej wspomnianego systemu. Praca nad nowymi funkcjonalnościami wymaga, aby prawidłowo współpracowały z wieloma systemami przy jednoczesnym zapewnieniu bezpieczeństwa danych użytkowników.

W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstaje program komputerowy podlegający ochronie prawnej u Wnioskodawcy, na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszystkie czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach zawartej umowy polegające na tworzeniu oraz rozwijaniu wytworzonego oprogramowania, dokonywane są w ramach autorskiego jednego programu i w następstwie tych prac nie powstają nowe programy objęte odrębną ochroną na podstawie art. 74 ustawo o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Całość praw autorskich osobistych i majątkowych do wytworzonego i rozwijanego oprogramowania przysługuje Wnioskodawcy. Omawiane oprogramowanie jest tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny i zorganizowany w ramach codziennej pracy. Do najważniejszych funkcji wytworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę programu należą: umożliwienie zakładanie konta użytkownika, możliwość weryfikacji użytkownika za pomocą różnych dokumentów, proponowanie spersonalizowanych pod użytkownika produktów do kupienia.

W ramach prac, na podstawie zawartej z Kontrahentem umowy, na podstawie art. 67 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe i prawa zależne do tego utworu. Całość autorskich praw majątkowych i osobistych do wytworzonego oprogramowania należy do Wnioskodawcy, które są następnie przenoszone na kontrahenta.

Wnioskodawca przy tworzeniu oprogramowania nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów.

Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzone bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest w całości rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o ochronie praw autorskich i pokrewnych.

Działania Wnioskodawcy podejmowane są każdorazowo celem rozwijania i ulepszania funkcjonalności stworzonego przez Wnioskodawcę autorskiego oprogramowania.

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania przez Wnioskodawcę ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, obejmującym prace rozwojowe i podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności. Wnioskodawca w zakresie tworzonego oprogramowania tworzy nowe lub bardziej wydajne algorytmy w oparciu o nowe techniki, co zgodnie z „Zaleceniami dotyczącymi pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności B+R 2015", wskazywane jest jako przykład działań mających charakter prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca, aby być w stanie tworzyć, ulepszać i rozwijać oprogramowanie musi stale zdobywać i poszerzać swoją wiedzę z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania i języków programowania, a następnie wykorzystywać zdobytą wiedzę celem rozbudowywania i udoskonalania zastosowanych w programie algorytmów, zmierzając tym samym do poprawy użyteczności lub zwiększenia jego funkcjonalności.

W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich w ramach zawartej umowy (tj. osiąga dochód/stratę z opłat lub należności wynikających z umowy, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W 2021 roku Wnioskodawca osiąga i osiągnie dochody z tytułu należności wynikających z umowy o przeniesieniu praw autorskich, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochody te Wnioskodawca chciałby rozliczyć przy zastosowaniu 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z IP Box prowadzi na bieżąco i od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych w zakresie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz pozwoli na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2021 rok rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% (IP BOX).

Działalność związana ze świadczeniem usług w ramach zawartej pomiędzy stronami umowy prowadzona jest w sposób systematyczny i uporządkowany zgodnie z zaplanowanym przez Wnioskodawcę harmonogramem prac i przewidywanym kierunkiem rozwoju oprogramowania. Działalność ta nie obejmuje i nie będzie obejmować rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do stworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) Wnioskodawca uprawniony jest do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% na zasadach wskazanych w przepisach art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych co do uzyskiwanych w 2021 roku dochodów Wnioskodawcy z tytułu należności wynikających z umowy i obejmujących sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej stworzonego przez Wnioskodawcę i podlegającego ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Jednocześnie zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własność intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej.

Art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, normuje natomiast działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, jednocześnie zaś art. 5a pkt 40 odsyła w zakresie definicji prac rozwojowych do art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce zgodnie, z którym prace rozwojowe są działalnością obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego, będącą realizacją zgłoszonych zapotrzebowań kontrahenta Wnioskodawcy oraz autorskich rozwiązań opracowanych przez Wnioskodawcę, mających na celu poszerzenie funkcjonalności wytworzonego programu, bez wątpienia zatem ma ona charakter twórczy.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań i jako taka zdaniem Wnioskodawcy, w kontekście przedstawionego stanu faktycznego, spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej określonej w artykule 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 4 ust.3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc jest: działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że działalność podejmowana przez niego ma charakter systematyczny, realizowana jest w sposób zorganizowany, z nastawieniem na dalszy rozwój, poszerzanie możliwości wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania.

Art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Nadto oprogramowanie komputerowe lub jego część, stanowią przedmiot ochrony praw autorskich, co wynika bezpośrednio z treści art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, która kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę i opisane w treści niniejszego wniosku stanowi więc oryginalny utwór, w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jako taki stanowi przedmiot ochrony praw autorskich.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej, w zakresie w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Aby można było mówić o "kwalifikowanym" prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również, by spełnione zostały dwa kryteria: przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Zdaniem Wnioskodawcy spełnia oba wymagane kryteria.

Wnioskodawca uznaje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane i rozwijane przez niego w ramach zawartej z Kontrahentem umowy. Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej działalności na rzecz Kontrahenta zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jest ono wprost wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego w 2021 roku z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Podstawę opodatkowania w przypadku Wnioskodawcy stanowić będzie suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (w tym przypadku w 2021 roku), ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczanego według wzoru z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 tej ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 478), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy).

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów uwzględnionych w celu określenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy wskazać, że muszą to być koszty funkcjonalnie związane z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy należy również mieć na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3] / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego – są podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności. Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie przez niego oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności o charakterze twórczym, obejmującym prace rozwojowe.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że tworzone i rozwijane w ramach działalności Wnioskodawcy oprogramowanie (aplikacja mobilna) podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy – jest kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika również, że w zamian za wykonaniu usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich. Oznacza to, że Wnioskodawca osiąga – co do zasady – dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Co istotne, Wnioskodawca wskazał, że prowadzi na bieżąco i od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania w 2021 r. z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uznać należy – co do zasady - za prawidłowe.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy zastrzec trzeba jednak w tym miejscu, że:

• o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus,
• przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do mającego mieć miejsce zdarzenia przyszłego – stosowanie do wskazanego przez Wnioskodawcę w części E. wniosku ORD-IN przedmiotu wniosku,
• organ nie dokonał oceny tej części stanowiska Wnioskodawcy, która wykracza poza zakres sformułowanego pytania.

Tutejszy Organ zaznacza, że samodzielne prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczności te stanowiły element zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Należy dodać, że wybór metody ustalenia odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postepowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postepowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.