0114-KDIP3-2.4011.554.2021.3.JM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 maja 2021 r. (data wpływu 5 lipca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 31 sierpnia 2021 r. (data nadania 3 września 2021 r., data wpływu 7 września 2021 r.) na wezwanie z 27 sierpnia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.554.2021.1.JM (data nadania 27 sierpnia 2021 r., data doręczenia 30 sierpnia 2021 r.) oraz uzupełnionym pismem z 30 września 2021 r. (data nadania 30 września 2021 r., data wpływu 6 października 2021 r.) na wezwanie z 20 września 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.554.2021.2.JM (data nadania 20 września 2021 r., data doręczenia 23 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą diety – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą diety.

Z uwagi na braki formalne, pismem z 27 sierpnia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.554. 2021.1.JM (data nadania 27 sierpnia 2021 r., data doręczenia 30 sierpnia 2021 r.) oraz pismem z 20 września 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.554.2021.2.JM (data nadania 20 września 2021 r., data doręczenia 23 września 2021 r.) wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z 31 sierpnia 2021 r. (data nadania 3 września 2021 r., data wpływu 7 września 2021 r.) oraz pismem z 30 września 2021 r. (data nadania 30 września 2021 r., data wpływu 6 października 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą prawną – jednostką organizacyjną samorządu zawodowego radców prawnych, którą tworzą radcowie prawni i aplikanci radcowscy zamieszkali na terytorium kraju. Wnioskodawca pełni rolę płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w stosunku do osób sprawujących określone funkcje w organach Wnioskodawcy, którym w związku z zajmowanym stanowiskiem wypłacane są świadczenia pieniężne. W szczególności Wnioskodawca wypłaca diety na rzecz osób pełniących funkcję w organach Wnioskodawcy oraz osób wykonujących zadania na rzecz samorządu radcowskiego w ramach X.. Diety przysługują m.in.:

- Zastępcom G. Rz. D. – za posiedzenie przed Wyższym Sądem D. oraz Sądem Najwyższym, a także za przeprowadzone czynności zakończone postanowieniem o odmowie wszczęcia dochodzenia lub o jego umorzeniu

- W. – za przeprowadzoną wizytację

- członkom k. s., z. p., K. K. W. i K. F. S. – za posiedzenie

- członkom Komisji do spraw a. X – za wizytację i przedstawienie sprawozdania z wizytacji.

Natomiast Przewodniczącemu K. F. S., Przewodniczącemu K. Z. W. oraz przewodniczącym k. s. i z. p. X przysługuje stała dieta miesięczna. Podstawę wypłaty stanowi uchwała X w sprawie zasad wynagradzania osób pełniących funkcje w organach Wnioskodawcy oraz osób wykonujących zadania na rzecz samorządu radcowskiego w ramach X, podjęta na podstawie regulaminu działalności samorządu radców prawnych i jego organów uchwalonego przez X, zgodnie z upoważnieniem zawartym w ustawie o radcach prawnych.

Ustawa o radcach prawnych przewiduje możliwość wykonywania zadań przez G. Rz. D. przy pomocy zastępców. Zasady działania z. G. Rz. D. oraz trybu i sposobu ich wyboru określa uchwała X. Zgodnie z nią, X określa liczbę zastępców G. Rz. D. i dokonuje ich wyboru. G. Rz. D. może w drodze zarządzenia wyznaczyć swojego zastępcę do prowadzenia sprawy dyscyplinarnej w całości lub w części lub zlecić mu wykonanie poszczególnych czynności, np. prowadzenie czynności sprawdzających i dochodzenia, sporządzenie i wnoszenie wniosków o ukaranie do Wyższego Sądu D., pełnienie funkcji oskarżyciela przed Wyższym Sądem D. oraz sporządzanie i wnoszenie do właściwych sądów środków zaskarżenia. Zastępcy mogą konsultować sposób prowadzenia sprawy z Rz.. Zarządzenia G. Rz. D. w sprawie wyznaczenia swojego zastępcy do prowadzenia sprawy dyscyplinarnej w całości lub w części lub zlecenia mu wykonania poszczególnych czynności mogą być w każdym czasie uchylone lub zmienione i nie podlegają zaskarżeniu.

Komisje stałe są powoływane w drodze uchwały X, również podejmowanej w oparciu o upoważnienie zawarte w Regulaminie działalności samorządów prawnych i jego organów. Aktualnie działają następujące komisje stałe:

1. Komisja A,

2. Komisja B,

3. Komisja C,

4. Komisja D,

5. Komisja E,

6. Komisja F,

7. Komisja G,

8. Komisja H.

Do zadań Komisji A. należy:

- koordynacja funkcjonowania samorządu radców prawnych w obszarze alternatywnych metod rozwiązywania sporów,

- upowszechnianie stosowania oraz rozwój metod należących do A, a także promowanie ich jako efektywnych technik rozwiązywania sporów,

- podejmowanie działań informacyjnych i szkoleniowych służących pogłębianiu wiedzy i umiejętności w zakresie A wśród radców prawnych i aplikantów radcowskich,

- inicjowanie dyskusji i badań dotyczących rozpowszechniania i rozwoju A oraz rozpoznawania potrzeb środowisk prawniczych względem poszczególnych form A,

- udział w debatach na rzecz kreowania standardów postępowania oraz dobrych praktyk w obrębie A.

Komisja B wykonuje zadania określone w Regulaminie odbywania aplikacji radcowskiej, a w szczególności koordynuje i monitoruje realizację programu aplikacji i przestrzeganie postanowień tego Regulaminu.

Do zadań Komisji C należy:

- organizacja szkoleń e-learningowych,

- koordynacja i nadzorowanie szkoleń z zakresu wykonywania zawodu radcy prawnego przez okręgowe izby,

- współpraca z okręgowymi izbami przy organizacji własnych form kształcenia i doskonalenia zawodowego,

- inicjowanie i opiniowanie regulacji dotyczących zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku,

- promocja różnych form doskonalenia zawodowego,

- bieżąca analiza poziomu wypełniania obowiązku szkoleniowego przez radców prawnych,

- współpraca z samorządami prawniczymi i organizacjami prawniczymi oraz środowiskami naukowymi w zakresie przedsięwzięć o charakterze szkoleniowym i dydaktycznym, skierowanych do radców prawnych i aplikantów radcowskich.

Do zadań Komisji D należy:

- udzielanie opinii, wyjaśnień i interpretacji w sprawach związanych z wykonywaniem zawodu radcy prawnego na wniosek radców prawnych, organów samorządu radców prawnych, organów administracji publicznej, organów wymiaru sprawiedliwości i klientów,

- opracowywanie koncepcji (rozwiązań) dotyczących form wykonywania zawodu,

- koordynacja i współpraca z komisjami wykonywania zawodu rad okręgowych izb radców prawnych,

- monitorowanie działalności zawodowej prawników zagranicznych wpisanych na listy prowadzone przez rady okręgowych izb radców prawnych,

- opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących zawodu rady prawnego,

- rozpatrywanie spraw skierowanych do Komisji przez X lub Prezydium X.

Do zadań Komisji E należy:

- promowanie w imieniu samorządu radców prawnych powszechnego poszanowania praw człowieka oraz podstawowych wolności,

- reagowanie na pojawiające się naruszenia praw człowieka, organizowanie kampanii medialnych w celu upubliczniania przypadków łamania praw i wolności oraz przygotowywanie projektów stanowisk organów samorządu dotyczących naruszania tych praw,

- popularyzacja wiedzy o efektywnej ochronie praw gwarantowanych przez Europejską Konwencję o Ochronie Praw Człowieka i Kartę Praw Podstawowych Unii Europejskiej, monitorowanie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka oraz monitorowanie stanu wykonywania jego wyroków i decyzji,

- prowadzenie innych działań przyczyniających się do upowszechniania wiedzy o prawach człowieka i podstawowych wolnościach oraz ich ochronie.

Do zadań Komisji F należy:

- podejmowanie działań w zakresie kreowania i dbałości o publiczny wizerunek zawodu radcy prawnego i samorządu radców prawnych,

- podejmowanie działań mających na celu promocję zawodu radcy prawnego i samorządu radców prawnych,

- analiza i ocena postrzegania zawodu radcy prawnego i samorządu radców prawnych przez społeczeństwo, media oraz organy władzy publicznej,

- stała współpraca z mediami, w tym organizowanie konferencji prasowych oraz inicjowanie wywiadów prasowych, radiowych i telewizyjnych na tematy dotyczące samorządu radców prawnych oraz wykonywania zawodu radcy prawnego,

- współpraca w przygotowywaniu projektów komunikatów oraz informacji prasowych,

- współpraca z okręgowymi izbami radców prawnych w zakresie zadań należących do Komisji.

Do zadań Komisji G należy:

- podejmowanie działań na rzecz wspierania rozwoju zawodowego radców prawnych oraz budowania ich przewagi konkurencyjnej na rynku usług prawniczych,

- promowanie rozwiązań oraz wzmacnianie kompetencji radców prawnych i aplikantów radcowskich w zakresie wykorzystania rozwiązań technologii informatycznej,

- podejmowanie działań w zakresie pomocy młodym radcom prawnym rozpoczynającym działalność zawodową,

- realizowanie projektów informacyjno-wydawniczych, społecznościowych oraz organizacja forum młodych radców prawnych i forum aplikantów radcowskich,

- analiza i ocena ograniczeń rozwoju zawodowego radców prawnych i aplikantów radcowskich.

Do zadań Komisji H należy:

- zapewnianie reprezentacji samorządu w międzynarodowych organizacjach prawniczych,

- utrzymywanie kontaktów wielostronnych i dwustronnych z zagranicznymi samorządami prawniczymi,

- wspieranie i koordynacja działalności zagranicznej okręgowych izb radców prawnych,

- przygotowywanie opracowań, analiz i innego rodzaju materiałów na potrzeby samorządu,

- koordynowanie przepływu informacji o działaniach zagranicznych między X a okręgowymi izbami radców prawnych,

- organizowanie wizyt studyjnych, konferencji i seminariów dla członków samorządu za granicą oraz podobnych wydarzeń w kraju z udziałem prelegentów i specjalistów zagranicznych.

K. Z. W. jest organem przewidzianym w ustawie o radcach prawnych. Do jego kompetencji należy nadzór nad należytym wykonywaniem zawodu przez radców prawnych i aplikantów radcowskich. Szczegółowy zakres i tryb jego działania określa regulamin określony uchwałą X, podjętą na podstawie upoważnienia zawartego w ustawie o radcach prawnych. Zgodnie z nim, do zadań K. Z. W. należy przeprowadzenie wizytacji w celu oceny wykonywania zawodu oraz przestrzegania zasad etyki przez członków organów samorządu radców prawnych, koordynowanie działalności okręgowych zespołów wizytatorów i wydawanie zaleceń dla tych zespołów, analizowanie materiałów przedstawionych przez okręgowe zespoły wizytatorów oraz przedstawianie X wniosków dotyczących usprawnienia pracy zawodowej radców prawnych oraz corocznych sprawozdań z funkcjonowania zespołów i wyników wizytacji przeprowadzanych w okręgowych izbach radców prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jako płatnik ma możliwość zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych do diet z tytułu pełnienia funkcji, wypłacanych Z. G. Rz. D., członkom s. K. X, w., przewodniczącemu Z. W. i przewodniczącym k. s.?

Zdaniem Wnioskodawcy, jako płatnik ma on możliwość zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych do diet z tytułu pełnienia funkcji, wypłacanych Z. G. Rz. D., członkom S. K.i X, w., przewodniczącemu Z. W. i przewodniczącym k. s..

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 updof, wolne od podatku są „diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3000 zł”.

Pojęcie „diet oraz kwot stanowiących zwrot kosztów” nie zostały przez ustawodawcę zdefiniowane w przepisach updof, w związku z czym konieczne jest odwołanie się do ich potocznego znaczenia. Zgodnie z nim (por. Uniwersalny słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN 2008 r., 1.1, str. 612), dietą jest wynagrodzenie dla osób pełniących różne funkcje społeczne. Dietą może być także dodatkowe wynagrodzenie za uzasadnioną stratę czasu (zob. wyrok WSA w Gliwicach z 30 października 2007 r. sygn. akt I SA/GI 317/07).

Przy czym zgodnie z utrwalonym poglądem, tym, czy dane świadczenie jest „dietą” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy, decyduje istota tego świadczenia, a nie jego nazwa. Przy czym, charakter diety mogą mieć również świadczenia nazywane „rekompensatą”, „ryczałtem”, czy „wynagrodzeniem” – zgodnie z zasadą, że decyduje charakter danego świadczenia, a nie jego nazwa (tak m.in. wyrok NSA z 10 maja 2005 r. sygn. akt FSK 2536/04). Potwierdza to zresztą literalna treść art. 21 ust. 1 pkt 17 updof, którego zakresem objęte są zarówno „diety”, jak i „kwoty stanowiące zwrot kosztów”.

Ponadto, w orzecznictwie wskazuje się na to, że dla uznania danego świadczenia za dietę lub kwotę stanowiącą zwrot kosztów konieczne jest, aby świadczenie to było powiązane z pełnieniem funkcji jako społecznego obowiązku, wskazujące na jej niezarobkowy i pozazawodowy charakter (tak m.in. wyrok WSA w Szczecinie z 21 lipca 2010 r. sygn. akt I SA/Sz 901/09).

Diety z tytułu pełnienia funkcji, przysługujące Z. G. Rz. D., członkom k. s. X, w., przewodniczącemu Z. W. i przewodniczącym k. s. spełniają powyższe warunki: są wypłacane w bezpośrednim związku z wykonywaniem określonych obowiązków społecznych – zadań na rzecz samorządu radcowskiego, które nie mają charakteru zawodowego.

Również sposób ukształtowania wysokości wypłacanych diet potwierdzają, że mamy do czynienia z „dietą” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 17 updof. Wysokość diet uwzględnia nakład czasu poświęcony na wykonanie czynności w związku z którymi są wypacane (posiedzenie komisji, przeprowadzenie wizytacji, posiedzenie przed Wyższym Sądem D. oraz Sądem Najwyższym), a w przypadku przewodniczącego Z. W. i przewodniczącym k. s., zwiększony zakres zaangażowania czasowego, związany z kierowaniem Zespołem/ komisją. Świadczenia te, z uwagi na ich stałą, ustaloną w sposób zryczałtowany wysokość oraz powiązanie z wykonywaną funkcją należy zatem uznać za równoważne z „dietami” , o których była mowa powyżej.

Zwolnienie „diet i kwot stanowiących zwrot kosztów” przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 17 updof przysługuje, jeśli świadczenia te wypłacane „osobom wykonującym czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich” .

Powyższe pojęcie jednoznacznie odnosi się do należności stanowiących przychody ze źródła określonego w art. 13 pkt 5 updof: „przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7”. Z kolei zakresem zastosowania art. 13 pkt 7 updof, objęte są „przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych”.

Z przywołanych regulacji wynika zatem, że wolne od podatku są diety i kwoty stanowiące zwrot kosztów otrzymywane przez osoby wykonujących czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – z wyjątkiem osób należących do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Przepisy updof nie zawierają definicji pojęcia „osób wykonujących czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich”. Wytyczne w tym zakresie zawiera natomiast wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 25 listopada 1997 r., sygn. akt U 6/97, w którym stwierdzono, że „Dookreślenie, że chodzi o obowiązki o charakterze „obywatelskim” bądź „społecznym”, wprowadza kryterium dodatkowe, sytuujące daną funkcję w płaszczyźnie relacji państwo – obywatel państwa albo społeczność – członek tej społeczności. (`(...)`) Z pełnieniem obowiązków społecznych mamy zaś do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego lub zawodowego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie (tego rodzaju funkcje należy odróżnić od usług świadczonych w celach zarobkowych). Tak rozumiane obowiązki społeczne lub obywatelskie można pełnić nie tylko na podstawie wyboru, lecz także w wyniku powołania przez właściwy organ, wyznaczenia przez upoważnioną organizację społeczną lub na skutek podobnych prawem określonych zdarzeń.”

Trybunał Konstytucyjny jednoznacznie przesądził zatem, że osoby uczestniczące w pracach instytucji samorządu zawodowego – jakim jest również samorząd radców prawnych – są „osobami wykonującymi czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych” w rozumieniu przepisów updof.

Powyższa teza jest spójna z treścią art. 17 ust. 1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, zgodnie z którym samorządy zawodowe, reprezentują osoby wykonujące zawody zaufania publicznego i sprawują pieczę nad należytym wykonywaniem tych zawodów w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony.

Rola s. z. radców prawnych (którego jednostką organizacyjna jest Wnioskodawca) wiąże się więc z wykonywaniem określonych funkcji o charakterze publicznym w oparciu o art. 17 ust. 1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej oraz przepisy ustawy z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, które przenoszą części uprawnień i obowiązków organów władzy państwowej na organy samorządów zawodowych. Przejęte w ten sposób od organów państwa zadania samorząd radców prawnych wykonuje na własny rachunek we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. W przypadku samorządu radców prawnych, zadania przejęte na mocy ustawy przez samorząd zawodowy, poprzez jego organy, obejmują w szczególności: organizowanie szkolenia aplikantów radcowskich, doskonalenie zawodowe radców prawnych, dokonywanie wpisów na listę radców prawnych, sprawowanie sądownictwa dyscyplinarnego, współdziałanie z innymi organami w kształtowaniu i stosowaniu prawa. Także z powyższych względów osoby wykonujące zadania w ramach organów s. radów prawnych „osobami wykonującymi czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych”.

Stanowisko, że udział w organach samorządu radców prawnych spełnia opisane powyżej przesłanki pełnienia obowiązków społecznych, potwierdził również Naczelny Sad Administracyjny wyroku z 21 lipca 2011 r., sygn. akt II FSK 475/10.

Reasumując, osoby pełniące funkcje Z. G. Rz. D., cz. S. K. X, w., przewodniczącego Z. W. i przewodniczących k. s. są „osobami wykonującymi czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych” w rozumieniu przepisów updof. Jednocześnie osoby wykonujące powyższe obowiązki nie są osobami „należącymi do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych” w rozumieniu art. 13 pkt 7 udpof.

W przepisach updof brak jest definicji pojęcia „organów stanowiących osób prawnych”, niemniej jednak z treści art. 13 pkt 7 udpof wynika, że są to organy osoby prawnej wyposażone w kompetencje analogiczne jak organy wprost wymienione w tym przepisie – czyli w uprawnienia o charakterze decyzyjnym, władczym, dotyczącym w szczególności bieżącego zarządu osobą prawną lub nadzoru nad jej działalnością. W przypadku Wnioskodawcy w kompetencje takie niewątpliwie wyposażone są takie jej organy: jaka X i jej Prezydium, czy W. K. R.. Natomiast w kompetencje o władczym (decyzyjnym) charakterze nie są wyposażone osoby, których dotyczy niniejszy wniosek, ani organy, w których skład wchodzą. Jak wskazano na wstępie:

- zastępcy G. Rz. D. wykonują zlecone przez niego zadania związane z prowadzonymi sprawami dyscyplinarnymi wyłącznie na podstawie zarządzeń Rz., które mogą być w każdym czasie uchylone lub zmienione

- K. Z. W. pełni wyłazie funkcje koordynacyjne i analityczne, z których składa coroczne sprawozdania i przedstawia X wnioski dotyczących usprawnienia pracy zawodowej radców prawnych – ale sam nie podejmuje żadnych wiążących decyzji w tym zakresie

- K. s. X również pełnią wyłącznie funkcje koordynacyjne, informacyjne i analityczne.

Podsumowując, osoby pełniące funkcje Z. G. Rz. D., cz. S. K. X, w., przewodniczącego Z. W. i przewodniczących k. s. nie są objęte zakresem zastosowania art. 13 pkt 7 updof i są „osobami wykonującymi czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych” w rozumieniu art. 13 pkt 5 i art. 21 ust. 1 pkt 17 updof. W związku z powyższym diety wypłacane tym osobom, zgodnie z uchwałą X są objęte zwolnieniem od podatku przewidzianym w tym ostatnim przepisie.

Za powyższym stanowiskiem przemawia również okoliczność, że w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Nr IPPB2/415-60/09/12-10/S/MK z 27 marca 2012 r., wydanej w następstwie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 grudnia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 2669/11, uznano, że zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 updof są:

- „diety” z tytułu pełnienia funkcji, przysługujące członkom stałych Komisji Rady O. I. R. P – wypłacane według stawek dziennych,

- „wynagrodzenie ryczałtowe”, wypłacane miesięcznie, w stałej wysokości, przysługujące przewodniczącemu Z. W. na podstawie uchwały Rady,

- „wynagrodzenie”, przysługujące członkom Z. W., zastępcom Rz. D. na podstawie uchwały Rady Wnioskodawcy - wypłacane odrębnie za każdą wizytację oraz za każde postępowanie dyscyplinarne.

Uzasadniając powyższe stanowisko, Dyrektor Izby Skarbowej wskazał że: „Jeżeli zaś diety lub zwrot kosztów otrzymuje członek organizacji, niepełniący żadnej funkcji w organie stanowiącym osoby prawnej – to przychody te w obecnym stanie prawnym – do wysokości określonej w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy korzystają ze zwolnienia.

Z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 25 listopada 1997 r. sygn. akt U 6/97 wynika, że z pełnieniem obowiązków społecznych mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracach instytucji (w szczególności samorządu terytorialnego lub zawodowego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie (tego rodzaju funkcje należy odróżnić od usług świadczonych w celach zarobkowych).

Z powyższego wynika, że Trybunał Konstytucyjny do pojęcia „pełnienia obowiązków społecznych" zaliczył także prace w instytucjach reprezentujących daną społeczność zawodową.

(`(...)`) w odniesieniu do członków Z. W., .s. K. R. oraz innych organów Izby, które stanowią organy pomocnicze (niestanowiące) O. I. R. P. zważyć trzeba, że wyłączenie, o którym mowa w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie obejmuje przychodów z tytułu diet i zwrotu kosztów otrzymywanych przez członków ww. organów. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że przedmiotowe diety oraz zwrot kosztów korzystają ze zwolnienia w granicach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Wskazane w przywołanej interpretacji osoby pełnią – na poziomie O. I. R. P. – funkcje analogiczne do tych, które na szczeblu ogólnopolskim (Wnioskodawcy) pełnią osoby, których dotyczy niniejszy wniosek i wyposażone są w analogiczne kompetencje, tzn. wchodzą w skład pomocniczych (niestanowiących) organów Wnioskodawcy. Względy, które uzasadniały, zgodnie z przywołaną interpretacją, zastosowanie zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 17 updof, w stosunku do diet i wynagrodzenia, w tym wynagrodzenia ryczałtowego, przyznawanego cz. S. K. Rady O. I. R. P., przewodniczącemu Z. W., członkom Z. W. i zastępcom Rz. D. w równym stopniu uzasadniają zatem zastosowanie tego zwolnienia w stosunku do diet wypłacanych Z. G. Rz. D., przewodniczącym i członkom k. s. X, w. oraz przewodniczącemu Z. W..

Całokształt przedstawionych okoliczności przemawia więc za uznaniem za prawidłowe stanowiska wnioskodawcy, że diety z tytułu pełnienia funkcji, przysługujące Zastępcom G. Rz. D., członkom s. X, w., przewodniczącemu Z. W. i przewodniczącym k. s. są zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Jednym ze źródeł przychodów jest – stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 5 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Wyłączenie, o którym mowa w cytowanym przepisie, odnosi się do przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Stosownie do art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Konsekwencją zakwalifikowania uzyskiwanych przychodów jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa m.in. w art. 13 pkt 5 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest ich opodatkowanie za pośrednictwem płatnika - na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przy czym, z przepisu art. 41 ust. 4 ww. ustawy wynika, że płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ww. ustawy).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą prawną – jednostką organizacyjną samorządu zawodowego radców prawnych. Wnioskodawca wypłaca diety na rzecz osób pełniących funkcję w organach Wnioskodawcy oraz osób wykonujących zadania na rzecz samorządu radcowskiego w ramach X. Diety przysługują m.in.:

- Zastępcom G. Rz. D. – za posiedzenie przed Wyższym Sądem D. oraz Sądem Najwyższym, a także za przeprowadzone czynności zakończone postanowieniem o odmowie wszczęcia dochodzenia lub o jego umorzeniu

- W. – za przeprowadzoną wizytację

- członkom k. s., z. p., K. K. W. i K. F. S. – za posiedzenie

- członkom K. do spraw a. X – za wizytację i przedstawienie sprawozdania z wizytacji.

Podstawę wypłaty stanowi uchwała X w sprawie zasad wynagradzania osób pełniących funkcje w organach Wnioskodawcy oraz osób wykonujących zadania na rzecz samorządu radcowskiego w ramach X, podjęta na podstawie regulaminu działalności samorządu radców prawnych i jego organów uchwalonego przez X, zgodnie z upoważnieniem zawartym w ustawie o radcach prawnych. Ustawa o radcach prawnych przewiduje możliwość wykonywania zadań przez G. Rz. D. przy pomocy zastępców. Zasady działania zastępców G. Rz. D. oraz trybu i sposobu ich wyboru określa uchwała X. G. Rz. D. może w drodze zarządzenia wyznaczyć swojego zastępcę do prowadzenia sprawy dyscyplinarnej w całości lub w części lub zlecić mu wykonanie poszczególnych czynności, np. prowadzenie czynności sprawdzających i dochodzenia, sporządzenie i wnoszenie wniosków o ukaranie do Wyższego Sądu D., pełnienie funkcji oskarżyciela przed Wyższym Sądem D. oraz sporządzanie i wnoszenie do właściwych sądów środków zaskarżenia. Zarządzenia G. Rz. D. w sprawie wyznaczenia swojego zastępcy do prowadzenia sprawy dyscyplinarnej w całości lub w części lub zlecenia mu wykonania poszczególnych czynności mogą być w każdym czasie uchylone lub zmienione i nie podlegają zaskarżeniu. K. s. są powoływane w drodze uchwały X, również podejmowanej w oparciu o upoważnienie zawarte w Regulaminie działalności samorządów prawnych i jego organów. Aktualnie działają następujące komisje stałe: A, B, C, D, E, F, G, H.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych do diet z tytułu pełnienia funkcji, wypłacanych Zastępcom G. Rz. D., członkom s. K. X, w., przewodniczącemu Z. W. i przewodniczącym k. s., tj. osobom pełniącym funkcję w organach Izby oraz osobom wykonującym zadania na rzecz samorządu radcowskiego w ramach X.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3000 zł.

Tym samym, mając na uwadze powołane regulacje prawne – zauważyć należy, że w sytuacji, gdy diety lub zwrot kosztów otrzymuje członek organizacji pełniący obowiązki społeczne lub obywatelskie, ale niepełniący żadnej funkcji w organie stanowiącym osoby prawnej, to przychody te – do wysokości określonej w analizowanym przepisie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – korzystają ze zwolnienia. Natomiast jeżeli diety i kwoty stanowiące zwrot kosztów otrzymywane są przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych – to nie mieszczą się one w zakresie zwolnienia przedmiotowego określonego w tym przepisie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 13 wyodrębnia i różnicuje przychody z działalności wykonywanej osobiście w taki sposób, że przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (pkt 7) nie mogą być utożsamiane z wyodrębnionymi w punkcie 5 tego artykułu przychodami otrzymywanymi przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich. Zakresy pojęciowe obu tych przepisów (pkt 7 i 5) wzajemnie się wyłączają. Zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy wyłącznie przychodów ze źródła określonego w art. 13 pkt 5 ww. ustawy. Przychody otrzymywane przez osoby z tytułu uczestnictwa w ww. organach osób prawnych nie mogą być zakwalifikowane do przychodów otrzymywanych przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, do których ma zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie „obowiązki” w rozumieniu wykładanego przepisu muszą mieć charakter obowiązków wykonywanych na podstawie ustawy w tym sensie, że funkcja, z pełnieniem której obowiązki te się wiążą, jest funkcją unormowaną ustawowo. Dookreślenie, że chodzi o obowiązki o charakterze „obywatelskim” bądź „społecznym” wprowadza kryterium dodatkowe, sytuujące daną funkcję w płaszczyźnie relacji państwo - obywatel państwa albo społeczność - członek tej społeczności. W orzecznictwie i doktrynie przyjęto, że o pełnieniu obowiązku obywatelskiego można mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego lub zawodowego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie (tego rodzaju funkcje należy odróżnić od usług świadczonych w celach zarobkowych). Tak rozumiane obowiązki społeczne lub obywatelskie można pełnić na podstawie wyboru, w wyniku powołania przez właściwy organ, wyznaczenia przez upoważnioną organizację społeczną lub na skutek podobnych prawem określonych zdarzeń.

Obowiązkami społecznymi i obywatelskimi w przypadku czynności i zadań związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych są obowiązki wynikające z funkcji, np. radnego, posła, czy senatora. Będą to przede wszystkim obowiązki związane z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej (zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej). Dotyczy to również określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe), w tym również w ramach wolontariatu. Powyższe oznacza, że pojęcie obowiązków społecznych i obywatelskich jest spełnione w przypadku czynności i zadań, związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych. Do pojęcia „pełnienia obowiązków społecznych” zaliczono zatem również prace w instytucjach reprezentujących daną społeczność zawodową.

W orzecznictwie i doktrynie przyjęto, że o pełnieniu obowiązku obywatelskiego można mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności w pracy samorządu terytorialnego lub zawodowego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie, przy czym tego rodzaju funkcje należy odróżnić od usług świadczonych w celach zarobkowych.

Zgodnie z ukształtowanym przez doktrynę poglądem, za pełnienie obowiązków obywatelskich i społecznych uznaje się działalność posłów i senatorów, radnych i innych przedstawicieli samorządu terytorialnego, składów komisji wyborczych powołanych do przeprowadzenia wyborów do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, składów inspekcji Państwowej Komisji Wyborczej i inspekcji wojewódzkich komisarzy wyborczych powołanych do przeprowadzenia wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, Trybunału Stanu, ławników sądów powszechnych. Jak wynika z powyższego, obowiązkami społecznymi i obywatelskimi w przypadku czynności i zadań związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych są obowiązki wynikające z funkcji np. radnego, posła czy senatora. Będą to przede wszystkim obowiązki związane z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej (zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej). Dotyczy to również określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe), w tym również w ramach wolontariatu. Powyższe oznacza, że pojęcie obowiązków społecznych i obywatelskich jest spełnione w przypadku czynności i zadań, związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych. Z pełnieniem obowiązków społecznych mamy do czynienia również wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracach instytucji (w szczególności samorządu terytorialnego lub zawodowego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie (tego rodzaju funkcje należy odróżnić od usług świadczonych w celach zarobkowych).

Dodatkowo jak wyjaśnił NSA w wyroku z 11 kwietnia 2012 r. sygn. II FSK 1908/10 oraz w wyroku z 7 października 1997 r. sygn. akt III SA 253/96, wyrażenie osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich „należy rozumieć bardzo szeroko. Nie ma bowiem legalnej definicji tego wyrażenia ani w przepisach podatkowych ani też w innych przepisach prawa. W świetle Słownika języka polskiego (Warszawa 1993, t. II, s. 435 i t. III, s. 296) wyraz „społeczny” oznacza między innymi „zorganizowany, przeznaczony dla społeczeństwa, do obsługiwania społeczeństwa, do zaspokojenia jego potrzeb, będący przedstawicielem społeczeństwa, pracujący dla społeczeństwa, dla dobra ogółu”. Jeżeli chodzi o wyraz „obywatelski” to, oznacza on „obowiązek obywatelski, Prawa obywatelskie, Komitet, Sąd obywatelski, Straż obywatelska zorganizowana z osób prywatnych, ochotników, niefachowców, do doraźnej pomocy władzom, jako instytucje tymczasowe”.

Jak podaje Wnioskodawca w opisie sprawy, Wnioskodawca wypłaca diety na rzecz osób pełniących funkcję w Jego organach oraz osób wykonujących zadania na rzecz samorządu radcowskiego w ramach X . Diety przysługują odpowiednio m.in. za posiedzenie, za wizytację. Tym samym, kwota otrzymana przez ww. osoby stanowi ekwiwalent z tytułu udziału w posiedzeniach. Podstawę wypłaty stanowi uchwała X w sprawie zasad wynagradzania osób pełniących funkcje w organach X oraz osób wykonujących zadania na rzecz samorządu radcowskiego w X. Wobec powyższego nie sposób uznać, że otrzymywane przez Zastępców G. Rz. D., w., członków s. K. X, przewodniczącemu Z. W. i przewodniczącym k. s. środki stanowią dietę czy też zwrot kosztów – lecz zwykłe wynagrodzenie za pełnioną funkcję, które podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Ponadto zauważyć należy, że do zakwalifikowania przychodu jako zwolnionego od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – co podkreśla Trybunał Konstytucyjny w powołanym wyroku z dnia 25 listopada 1997 r., sygn. akt U 6/97 – istotne jest, aby warunek obywatelskiego bądź społecznego charakteru obowiązku był spełniony łącznie z warunkiem ustawowej podstawy jego pełnienia oraz z warunkiem zaliczenia przez ustawę przychodu uzyskiwanego przez osobę pełniącą taki obowiązek do kategorii przychodów wymienionych w omawianym przepisie. Zatem, przy wykładni pojęć użytych w art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy – by uniknąć zastosowania wykładni rozszerzającej – należy przyjąć zasadę, że kryteria rozumienia powyższych pojęć muszą mieć w pierwszej kolejności charakter kryteriów ustawowych, a tylko pomocniczo, tj. w kwestiach nierozstrzygniętych przez ustawy mogą odwoływać się do znaczeń pozaprawnych. Aby uznać świadczenie za „dietę”, bądź „kwotę stanowiącą zwrot kosztów”, o których mowa w ww. przepisie, koniecznym jest, aby świadczenie było w taki właśnie sposób określone przez ustawodawcę. Wskazać również należy, że dopuszczalnym jest ustalenie zwrotu kosztów w formie ryczałtu, jednakże nie można uznać jednocześnie, że każdy ryczałt jest zwrotem kosztów.

Samo nazwanie świadczeń „dietą” bądź „wynagrodzeniem ryczałtowym” czy też „wynagrodzeniem” nie wystarczy, aby w istocie nimi było i nie stanowi podstawy do zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Do uznania określonego świadczenia za „dietę” (zwolnioną z opodatkowania) konieczne jest, aby świadczenie było w taki właśnie sposób nazwane przez ustawę i następowało w wykonaniu ustawowego uprawnienia do tego rodzaju świadczenia.

Należy mieć na uwadze, że ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzystają diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, natomiast zwolnieniem nie jest objęte wynagrodzenie tych osób za udział w posiedzeniach.

W świetle powyższych wyjaśnień, pełnienie funkcji w organach Wnioskodawcy nie można uznać za pełnienie obowiązków społecznych i obywatelskich, o których mowa w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pojęcie obowiązków społecznych lub obywatelskich odnosi się do zadań publicznych i państwowych, a nie do czynności związanych z zarządzaniem działalnością gospodarczą osoby prawnej, choćby miały charakter społeczny w tym znaczeniu, że niezwiązany z zatrudnieniem. Trudno zatem uznać, że Zastępcy G. Rz. D., w., członkowie s. K. X, przewodniczący Z. W. i przewodniczący k. s. pełnią zadania publiczne i państwowe, a tym samym pełnią obowiązki społeczne i obywatelskie. Zwolnieniem nie jest objęte wynagrodzenie tych osób za udział w posiedzeniach.

W konsekwencji, wynagrodzenie wypłacone przez Wnioskodawcę w postaci diet Zastępcom G. Rz. D., członkom s. K. X, w., przewodniczącemu Z. W. i przewodniczącym k. s. stanowi przychód podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niekorzystający ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 17 tej ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca jako płatnik nie ma możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych do diet z tytułu pełnienia funkcji, wypłacanych Zastępcom G. Rz. D., członkom s. K. X, w., przewodniczącemu Z. W. i przewodniczącym k. s.

Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanej we wniosku interpretacji Nr IPPB2/415-60/09/12-10/S/MK z 27 marca 2012 r. należy wskazać, że została ona wydana w wyniku uwzględnienia prawomocnego wyroku WSA w Warszawie z 7 grudnia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 2669/11 i nie odzwierciedla stanowiska tut. Organu odnośnie sytuacji Wnioskodawcy.

Należy również wskazać, że rozstrzygnięcia organów podatkowych oraz orzeczenia wyroków Sądu powołane we wniosku zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy (zdarzenie przyszłe) będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 – 300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.