0114-KDIP3-1.4011.604.2021.1.MK1

📋 Podsumowanie interpretacji

W interpretacji stwierdzono, że wystąpienie Spółki z o.o. ze Spółki komandytowej po 1 maja 2021 r., w sytuacji gdy Spółka nie otrzyma żadnego wynagrodzenia ani innego przysporzenia majątkowego (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia), nie będzie skutkować dla Wnioskodawcy, jako wspólnika (komandytariusza) pozostającego w Spółce komandytowej, koniecznością rozpoznania przychodu podatkowego. Organ podatkowy wskazał, że w związku z tym wystąpieniem Wnioskodawca jako komandytariusz nie uzyska przyrostu aktywów ani nie doświadczy zmniejszenia zobowiązań, co oznacza, że operacja ta nie spowoduje powstania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy wystąpienie przez Spółkę ze Spółki Osobowej, po dniu 1 maja 2021 r., w związku z którym Spółka nie otrzyma żadnego wynagrodzenia czy innego rodzaju przysporzenia majątkowego od Spółki Osobowej (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia), skutkować będzie po stronie Wnioskodawcy pozostającego w Spółce Osobowej koniecznością rozpoznania przychodu podatkowego?

Stanowisko urzędu

Zgodnie z art. 61 § 1 i 3 Kodeksu spółek handlowych, jeżeli spółkę zawarto na czas nieoznaczony, wspólnik może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego. Pomimo wypowiedzenia umowy spółki przez wspólnika, spółka trwa nadal pomiędzy pozostałymi wspólnikami, jeżeli umowa spółki tak stanowi lub pozostali wspólnicy tak postanowią. Na gruncie przepisów Kodeksu spółek handlowych, za dopuszczalne należy uznać wystąpienie wspólnika ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, o ile rozwiązanie to zostanie przyjęte zgodną wolą stron. Zgodnie z art. 24 ust. 5 ustawy o PIT, dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału. Sam fakt uczestnictwa w spółce komandytowej nie jest okolicznością wystarczającą do rozpoznania przychodu po stronie podatnika, ale niezbędne jest towarzyszące temu faktyczne/realne uzyskanie przychodu. Wystąpienie Spółki z o.o. ze Spółki komandytowej nie będzie wiązało się z żadnymi rozliczeniami pomiędzy Wspólnikami, Spółką oraz Spółką komandytową. Żadna ze stron nie uzyska tym samym faktycznie/realnie żadnego przysporzenia. W świetle powyższego, nie sposób w tych okolicznościach mówić o jakimkolwiek przychodzie po stronie Wspólników pozostających w Spółce komandytowej. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 lipca 2021 r**.** (data wpływu 26 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dla wspólnika spółki komandytowej z tytułu nieodpłatnego wystąpienia z tej spółki innego wspólnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dla wspólnika spółki komandytowej z tytułu nieodpłatnego wystąpienia z tej spółki innego wspólnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej: Spółka) oraz Pani A. (Wnioskodawca) pozostają obecnie komandytariuszami w spółce k. (dalej: Spółka Osobowa).

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)) posiadającym siedzibę w Polsce oraz podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Pani A. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)). Zamieszkuje w Polsce oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Pan B., Pan C. oraz Pan D. (razem dalej z Wnioskodawcą: Wspólnicy) pozostają obecnie komplementariuszami w Spółce Osobowej. Komplementariusze są podatnikami PIT zamieszkującymi w Polsce oraz podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W przyszłości Spółka planuje wystąpić ze Spółki Osobowej. Wystąpienie Spółki nastąpiłoby na skutek porozumienia zawartego pomiędzy Spółką, a pozostałymi w Spółce Osobowej Wspólnikami. W związku z wystąpieniem ze Spółki Osobowej, Spółka nie otrzyma żadnego wynagrodzenia, czy innego rodzaju przysporzenia majątkowego, w szczególności nie zostałaby Spółce zwrócona wartość wkładu Spółki (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia). Pozostali Wspólnicy pozostaną w Spółce Osobowej i będą kontynuowali jej działalność.

W związku z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw, Spółka oraz Wspólnicy postanowili, że do dnia 30 kwietnia 2021 r. w stosunku do przychodów i kosztów podatkowych uzyskiwanych/ponoszonych przez Spółkę oraz przez Wspólników (z tytułu uczestnictwa w Spółce Osobowej) zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r.

Z upływem ww. terminu, tj. począwszy od dnia 1 maja 2021 r., Spółka Osobowa uzyskała status podatnika CIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytani****e.

Czy wystąpienie przez Spółkę ze Spółki Osobowej, po dniu 1 maja 2021 r., w związku z którym Spółka nie otrzyma żadnego wynagrodzenia czy innego rodzaju przysporzenia majątkowego od Spółki Osobowej (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia), skutkować będzie po stronie Wnioskodawcy pozostającego w Spółce Osobowej koniecznością rozpoznania przychodu podatkowego?

Stanowisko Wnioskodawcy,

W ocenie Wnioskodawcy, wystąpienie przez Spółkę ze Spółki Osobowej, po dniu 1 maja 2021 r., w związku z którym Spółka nie otrzyma żadnego wynagrodzenia czy innego rodzaju przysporzenia majątkowego od Spółki Osobowej (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia), nie będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy pozostającego w Spółce Osobowej koniecznością rozpoznania przychodu podatkowego.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Uwagi ogólne

W pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę na art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze. zm., dalej: KSH (Krajowa Administracja Skarbowa)), zgodnie z którym jeżeli spółkę zawarto na czas nieoznaczony, wspólnik może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego, przy czym wypowiedzenia dokonuje się w formie pisemnego oświadczenia, które należy złożyć pozostałym wspólnikom albo wspólnikowi uprawnionemu do reprezentowania spółki. Stosownie natomiast do art. 64 § 1 KSH, pomimo wypowiedzenia umowy spółki przez wspólnika lub jego wierzyciela, spółka trwa nadal pomiędzy pozostałymi wspólnikami, jeżeli umowa spółki tak stanowi lub pozostali wspólnicy tak postanowią.

W myśl art. 65 § 1 KSH, w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Zgodnie natomiast z § 3 ww. przepisu, udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony w pieniądzu. Rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze.

W tym miejscu podkreślić jednak należy, że - jak wskazuje się tak w literaturze, jak i doktrynie - cytowany powyżej przepis art. 65 KSH ma wyłącznie charakter dyspozytywny i nie wyklucza ustalenia odmiennych zasad rozliczeń z występującym wspólnikiem.

Przykładowo, jak wskazano, w wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 11 kwietnia 2019 r. (I SA/Ga 35/18) „Wspólnicy mogą w umowie spółki lub w umowie zmieniającej umowę spółki, wprowadzić własne zasady dotyczące rozliczenia się z występującym wspólnikiem; (`(...)`)".

Co za tym idzie, na gruncie przepisów KSH, za dopuszczalne należy uznać wystąpienie wspólnika ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, o ile rozwiązanie to zostanie przyjęte zgodną wolą stron.

Analiza skutków podatkowych wystąpienia Spółki ze Spółki Osobowej bez wynagrodzenia po stronie Wnioskodawcy pozostającego w Spółce Osobowej

Przechodząc na grunt prawa podatkowego, w pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę na fakt, że -począwszy od 1 stycznia 2021 r. - zgodnie z dyspozycją art. 5a pkt 28 lit. c, pkt 29 i 31 ustawy o PIT, przez:

· „spółkę” rozumieć należy także spółkę komandytową,

· „udział” rozumieć należy także ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej,

· „udział w zyskach osób prawnych” rozumieć należy także udział w zyskach spółki komandytowej.

Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 5 ustawy o PIT, „dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także:

  1. przychód z umorzenia udziałów (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości

1a) dochód ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c-e, które następuje w inny sposób niż określony w pkt 1,

1b) dochód z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. a-c, które następuje w inny sposób niż określony w pkt 1…"

Art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT stanowi z kolei, że przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału kwalifikowane powinny być jako przychody z kapitałów pieniężnych.

Z zestawienia powyższych przepisów, zdaniem Wnioskodawcy, wynika jednoznacznie, że:

1. po pierwsze - począwszy od 1 stycznia 2021 r. (w przypadku Wspólników, Spółki oraz Spółki Osobowej od 1 maja 2021 r.) wszelkie przychody (dochody) uzyskiwane w związku z uczestnictwem w spółce komandytowej/byciem wspólnikiem spółki komandytowej, dla celów podatkowych, traktować należy jako dochód z udziału w zyskach osób prawnych, a w konsekwencji jako przychód z zysków kapitałowych,

2. po drugie - przychodem z zysków kapitałowych powstającym w związku z uczestnictwem w spółce komandytowej/byciem wspólnikiem spółki komandytowej jest jedynie ten przychód, który został faktycznie uzyskany (otrzymany).

Sam fakt uczestnictwa w spółce komandytowej nie jest tym samym okolicznością wystarczającą do rozpoznania przychodu po stronie podatnika, ale niezbędne jest towarzyszące temu faktyczne/realne uzyskanie przychodu.

Przez przychód, art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, rozumie z kolei „(`(...)`) otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. “

Przenosząc powyższe na grunt zapytania Wnioskodawcy, podkreślić należy, że - jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego - wystąpienie Spółki ze Spółki Osobowej nie będzie wiązało się z żadnymi rozliczeniami pomiędzy Wspólnikami, Spółką oraz Spółką Osobową. Żadna ze stron nie uzyska tym samym faktycznie/realnie żadnego przysporzenia.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, nie sposób w tych okolicznościach mówić o jakimkolwiek przychodzie po stronie Wspólników pozostających w Spółce Osobowej.

Stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę wielokrotnie potwierdzane było przez organy podatkowe w wydawanych przez nie interpretacjach indywidualnych. Co prawda cytowane poniżej interpretacje dotyczą skutków podatkowych wystąpienia bez wynagrodzenia ze spółek kapitałowych, to jednak z uwagi na fakt, że począwszy od 1 stycznia 2021 r. (w przypadku Spółki Osobowej od 1 maja 2021 r.) spółka komandytowa uważana jest za podatnika podatku CIT całkowicie uzasadnionym, w ocenie Wnioskodawcy, jest powołanie się na nie na zasadzie analogi także i w tym przypadku. I tak, przykładowo wskazać można na następujące rozstrzygnięcia organów podatkowych:

  • w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 listopada 2020 r. (sygn. 0114-KDIP3-1.4011.583.2020.4.MK1), organ podatkowy stwierdził, że „(`(...)`) po stronie Udziałowców, jako wspólników pozostających w Spółce, nie powstanie przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w związku z umorzeniem udziałów innego wspólnika, gdyż nie osiągną Oni żadnych korzyści majątkowych, w tym żadnego wynagrodzenia z tego tytułu. Nie osiągną Oni zatem faktycznego przychodu (dochodu), który mógłby podlegać opodatkowaniu w momencie umorzenia udziałów innego udziałowca. W związku z umorzeniem udziałów danego wspólnika pozostali wspólnicy nie otrzymują pieniędzy ani wartości pieniężnych (jak również świadczenia te nie są postawione do ich dyspozycji). Brak jest również podstaw do uznania, że w związku z tym zdarzeniem otrzymują oni świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia. W szczególności umorzenie udziałów należących do danego udziałowca nie oznacza otrzymania udziałów danego udziałowca przez pozostałych wspólników";
  • w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 września 2019 r. (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.433.2019.1.PR), organ podatkowy stwierdził, że „(`(...)`) po stronie Wnioskodawcy, jako wspólnika pozostającego w Spółce, nie powstanie przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w związku z umorzeniem udziałów innego wspólnika, gdyż nie osiągnie On żadnych korzyści majątkowych, w tym żadnego wynagrodzenia z tego tytułu. Nie osiągnie On zatem faktycznego przychodu (dochodu), który mógłby podlegać opodatkowaniu w momencie umorzenia udziałów innego udziałowca. W związku z umorzeniem udziałów danego wspólnika pozostali wspólnicy nie otrzymują pieniędzy ani wartości pieniężnych (jak również świadczenia te nie są postawione do ich dyspozycji). Brak jest również podstaw do uznania, że w związku z tym zdarzeniem otrzymują oni świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia. W szczególności umorzenie udziałów należących do danego udziałowca nie oznacza otrzymania udziałów danego udziałowca przez pozostałych wspólników."
  • w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 sierpnia 2018 r. (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.428.2018.1.DS), organ podatkowy stwierdził, że „(`(...)`) w związku z planowanym dobrowolnym umorzeniem udziałów (za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia) Wspólnika lub Wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, po stronie Wnioskodawcy, który pozostanie udziałowcem Spółki, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. “
  • w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 listopada 2017 r. (sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.292.2017.2.MGR), organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy zgodnie z którym „(`(...)`) w wyniku umorzenia udziałów wspólnika w Spółce nie dojdzie do powstania faktycznego przysporzenia po stronie Wnioskodawcy, który pozostanie w Spółce. Ewentualny dochód w związku z posiadaniem przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce będzie mógł powstać dopiero w momencie otrzymania przez Niego dywidendy ze Spółki albo w związku ze sprzedażą posiadanych przez Niego udziałów w Spółce."

Reasumując, wystąpienie przez Spółkę ze Spółki Osobowej, po dniu 1 maja 2021 r., w związku z którym Spółka nie otrzyma żadnego wynagrodzenia czy innego rodzaju przysporzenia majątkowego od Spółki Osobowej (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia), nie będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy jako wspólnika pozostającego w Spółce Osobowej koniecznością rozpoznania przychodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 1 § 2 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.), spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do zapisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółką komandytową jest spółka osobowa, której celem jest prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, natomiast za zobowiązania spółki wobec wierzycieli co najmniej jeden wspólnik (komplementariusz) ponosi odpowiedzialność bez ograniczeń i co najmniej jeden wspólnik (komandytariusz) ponosi ograniczoną odpowiedzialność.

W sprawach nieuregulowanych w dziale dotyczącym spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej – art. 103 § 1 Kodeksu spółek handlowych.

Stosownie do postanowień art. 8 § 1 tego Kodeksu: spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Wspólnik nie ma prawa do wniesionego wkładu, przysługuje mu natomiast udział kapitałowy, który w myśl art. 50 § 1 powoływanej ustawy odpowiada wartości rzeczywistej wniesionego wkładu. Ponadto wspólnikowi przysługuje prawo do udziału w zysku (art. 123 § 1 Kodeksu spółek handlowych) oraz może żądać wypłaty odsetek od swojego udziału kapitałowego (art. 53 cyt. Kodeksu). Mienie nabyte przez spółkę komandytową zarówno w wyniku wniesienia wkładów przez wspólników, jak i w związku z działalnością prowadzoną przez spółkę stanowi jej majątek, będący majątkiem odrębnym od majątku wspólników.

Zgodnie z art. 65 § 1 w związku z art. 103 Kodeksu spółek handlowych, w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki komandytowej wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Należy jednak stwierdzić, że przepis art. 65 § 1 Kodeksu spółek handlowych ma charakter względnie obowiązujący, co oznacza, że wspólnicy w uchwale lub umowie mogą określić odmienne zasady rozliczenia wspólnika występującego ze spółki. Jeżeli zatem uchwała lub umowa spółki określa inny niż wskazany w art. 65 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych sposób wynagradzania wspólnika występującego ze spółki, przepis ten nie ma zastosowania i w konsekwencji nie powstanie obowiązek wypłacenia temu wspólnikowi przez spółkę wartości udziału obliczonego według zasad określonych w art. 65 § 1 cyt. Kodeksu.

Należy w tym miejscu podkreślić, że spółki komandytowe do końca 2020 r. na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) były traktowane jako podmioty transparentne podatkowo. Jednak, ze względu na dokonaną nowelizację tej materii, należy uwzględnić w tej sprawie przepisy ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: ustawa zmieniająca).

Na mocy wskazanej nowelizacji – rodzaj spółek osobowych prawa handlowego, jakimi są spółki komandytowe od 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatników podatku dochodowego od osób prawnych (art. 2 pkt 1 lit. a ustawy zmieniającej) i status „spółki” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 1 pkt 2 lit. a ustawy zmieniającej).

W myśl art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej – spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

W niniejszej sprawie wystąpienie Spółki z o.o. ze Spółki komandytowej nastąpi już po uzyskaniu przez Spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pod pojęciem spółki należy rozumieć:

a) spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),

b) spółkę kapitałową w organizacji,

c) spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d) spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,

e) spółkę jawną będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Odnosząc powyższe na grunt tej sprawy, należy wskazać, że w myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wynika z powołanej regulacji, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zasadę powszechności opodatkowania. Ponadto ustawodawca, tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych, miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń na podstawie kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.

Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast ogólne znaczenie pojęcia przychodu zostało określone w art. 11 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem: przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z powołanego w zdaniu poprzednim przepisu, pojęcie przychodu wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Ustawodawca odróżnia przy tym przysporzenia, które mają charakter pieniężny (pieniądze, wartości pieniężne) i niepieniężny (świadczenia w naturze, czyli otrzymane rzeczy lub prawa; nieodpłatne świadczenia inne niż świadczenia w naturze, tj. otrzymane usługi lub świadczenia polegające na udostępnianiu rzeczy lub praw).

Należy mieć na względzie, że przed 1 stycznia 2021 r. wkłady do spółek komandytowych były wnoszone do podmiotu prawnego, który nie stanowił „spółki” w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zmiana sposobu opodatkowania zysków osiąganych za pośrednictwem spółki komandytowej od 1 stycznia 2021 r. nie zmieniła przy tym statusu prawnego tej spółki w dniu wniesienia do niej wkładu.

Z przepisów Kodeksu spółek handlowych wynika bowiem jednoznacznie, że mienie nabyte przez spółkę komandytową zarówno w wyniku wniesienia wkładów przez wspólników, jak i w związku z działalnością prowadzoną przez spółkę stanowi jej majątek, będący majątkiem odrębnym od majątku wspólników. Zatem w przypadku wystąpienia wspólnika, wspólnikowi temu nie przysługuje prawo do zwrotu wniesionego mienia, ponieważ w zamian za wniesiony wkład uzyskał on udział kapitałowy w adekwatnej wysokości.

Mając powyższe na względzie, należy zatem stwierdzić, że w związku z wystąpieniem Spółki z o.o. ze Spółki komandytowej Wnioskodawca jako komandytariusz pozostający w spółce komandytowej na dzień wystąpienia Spółki z o.o. nie uzyska przyrostu aktywów (zmniejszenia zobowiązań), tym samym operacja ta nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podatkowego.

W sensie ekonomicznym nie nastąpi po stronie Wnioskodawcy żadne przysporzenie majątkowe.

Reasumując – po stronie Wnioskodawcy, który jest komandytariuszem Spółki komandytowej, na dzień wyjścia Spółki z o.o. ze Spółki komandytowej nie powstał przychód do opodatkowania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach są one wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili