0114-KDIP2-2.4011.112.2021.2.IN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 sierpnia 2021 r. (data wpływu 19 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 11 października 2021 r. (data nadania 11 października 2021 r., data wpływu 13 październik 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie nr 0114-KDIP2-2.4011.112.2021.1.IN z 1 października 2021 r. (data wysyłki 1 października 2021 r., data doręczenia 4 października 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

19 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni od października 2018 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i działa w branży informatycznej, której wykonywanym przedmiotem działalności jest m.in. działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z).

Wnioskodawczyni współpracuje w ramach różnych umów, co do dwóch z nich uzyskała już pozytywne interpretacje indywidualne, a niniejszy wniosek dotyczy umowy zawartej w dniu 28 maja 2021 r., której przedmiotem jest zlecenie wnioskodawczyni wykonania usług informatycznych, polegających na tworzeniu i rozwoju oprogramowania, bieżącej obsłudze i wprowadzaniu zmian, nowych funkcjonalności do oprogramowania oraz jego testowanie, badanie preferencji i zachowań użytkowników.

Usługi świadczone są przez Wnioskodawczynię w Polsce, gdzie posiada miejsce zamieszkania, na zasadzie pracy zdalnej. Wnioskodawczyni posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W ramach umowy Wnioskodawczyni zapewnia utrzymanie serwerów i oprogramowania, wprowadzając niezbędne zmiany i aktualizacje. Implementuje również nowe aplikacje. Testuje wprowadzone przez siebie rozwiązania funkcji, uwzględniając niezbędne zmiany i aktualizacje. W razie stwierdzenia nieprawidłowości tworzy nowe oprogramowanie lub rozwija już istniejące. Czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię w postaci rozwoju i utrzymania serwerów oraz testowania służą przede wszystkim zbadaniu prawidłowości wdrożonych rozwiązań i są nierozłączną funkcją pisania nowego programu komputerowego. Praca ta jest, w ocenie Wnioskodawczyni, pracą autorską i twórczą, prowadzi do stworzenia nowego oprogramowania (kodu) oraz jego rozwoju, w zakresie funkcjonalności.

Praca ta ma, w ocenie Wnioskodawczyni charakter twórczy i autorski, prowadzi bowiem do stworzenia nowego oprogramowania oraz rozwoju już istniejącego o nowe funkcjonalności. Autorskie oprogramowanie zostaje wytworzone, rozwijane oraz ulepszane w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawczynię.

Niniejszy wniosek dotyczy możliwości rozliczania się rocznego od dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez Wnioskodawczynię od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego Wnioskodawczyni przysługują autorskie prawa majątkowe), z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wnioskodawczyni przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez siebie elementów na zleceniodawcę, który w rezultacie staje się właścicielem wytworzonego oprogramowania.

Każde wytworzone przez Wnioskodawczynię oprogramowanie stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Także wszystkie efekty realizowanych przez Wnioskodawczynię zleceń programistycznych na rzecz Zleceniodawcy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu.

W efekcie prac prowadzonych na oprogramowaniu, co do którego nie przysługują Wnioskodawczyni autorskie prawa majątkowe, powstaje program komputerowy w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Prace prowadzone przez Wnioskodawczynię polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawczyni. Świadczenie usług odbywa się zdalnie. Czynności Wnioskodawczyni polegają przede wszystkim na pisaniu nowego kodu i nie wiążą się z modyfikacją kodu, co do którego Wnioskodawczyni nie przysługują prawa autorskie.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności podlegającej na modyfikacji.

(rozwijaniu lub ulepszaniu) oprogramowania już istniejącego, którego nie jest właścicielem. Wnioskodawczyni czyni to na podstawie odpowiedniej, nieodpłatnej licencji, której treść umożliwia Wnioskodawczyni jego rozwijanie i ulepszanie. Działania Wnioskodawczyni polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania.

W zależności od projektu, działanie Wnioskodawczyni polega na wytworzeniu samoistnej pracy albo na rozwoju (modyfikacji) już istniejących części programów, bądź aplikacji. Wytwarzając i aktualizując oprogramowanie Wnioskodawczyni korzysta z kilku języków oprogramowania, głównie z języka programowania (`(...)`). Wnioskodawczyni tworzy własne biblioteki oprogramowania, jak też korzysta z bibliotek oprogramowania dostarczonych jej przez klienta, które użytkuje na zasadach nieodpłatnej licencji, której treść umożliwia Wnioskodawczyni jego rozwijanie i ulepszanie. Wnioskodawczyni korzysta również z ogólnie dostępnych bibliotek oprogramowania, udostępnionych na licencji niewyłącznej, umożliwiającej korzystanie z oprogramowania (tzw. (`(...)`)). Biblioteki programistyczne to pliki, które zawierają szereg danych, podprogramów, klas i funkcji, ułatwiających implementację zadań podczas tworzenia programów komputerowych. Są one zatem jedynie modułami funkcjonalnymi, rozumianymi jako oddzielny twór, przeważnie w postaci osobnego pliku, zawierający zdefiniowany interfejs, a także implementacje typów wartości, klas, zmiennych, stałych oraz treści procedur i funkcji.

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej bezpośrednio przez nią działalności gospodarczej jest rezultatem jej własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. W przypadku, gdy Wnioskodawczyni rozwija, ulepsza, modyfikuje kody źródłowe składające się na oprogramowanie, to w wyniku podjętych przez nią czynności zawsze powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W ramach umowy Wnioskodawczyni przenosi bezwarunkowo na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych do programu, który wykonawca tworzy, rozwija lub do którego się przyczynia, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Wynagrodzenie za przeniesienie przez Wnioskodawczynię autorskich prawa majątkowych zostało ustalone na etapie zawierania umowy, w oparciu o oszacowanie wartości utworów, jakie będą wytwarzane przez Wnioskodawczynię. Zleceniobiorca jest związany wytycznymi Zleceniodawcy w zakresie wykonania umowy, jednakże sama określa czas wykonywania czynności w poszczególnych dniach, kierując się przy tym interesem Zleceniodawcy. Wynagrodzenie Wnioskodawczyni ustalone zostało jako miesięczne wynagrodzenie w kwocie 6.000 zł. Stawka powyższa stanowi kwotę netto i zostanie powiększona o VAT (podatek od towarów i usług) w obowiązującej wysokości. Wnioskodawczyni jest w stanie rozdzielić usługi na usługi o tzw. charakterze kreatywnym (tworzenie oprogramowania) oraz pozostałe usługi. Tym samym jest ona w stanie rozdzielić otrzymywane wynagrodzenie, na to związane z wytworzeniem programów komputerowych i przeniesienie praw autorskich oraz pozostałe elementy.

Ustalone w umowie wynagrodzenie obejmuje całość usług w tym tworzenie oprogramowania, określanie jego funkcjonalności, wdrażanie nowych rozwiązań, utrzymywanie dotychczasowej i tworzenie nowej architektury rozwiązań, przedstawianie propozycji rozwoju oprogramowania, czynności zmierzające do poprawy użyteczności i funkcjonalności oprogramowania, a także przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu.

Ustalone wynagrodzenie nie odnosi się wyłącznie do przeniesienia konkretnego wyodrębnionego prawa własności do wytworzonego programu komputerowego.

Wnioskodawczyni uzyskuje dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży świadczonej przez Wnioskodawczynię usługi.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawczyni prowadzi prace rozwojowe i działalność badawczą. Prowadzone działania są pracami rozwojowymi, w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy. Prace te podejmowane są w sposób systematyczny głównie w celu zdobycia nowych zasobów wiedzy i umiejętności oraz ich wykorzystania w celu tworzenia nowych rozwiązań, produktów oraz wprowadzania do nich ulepszeń. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawczyni nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawczyni ponosi odpowiedzialność za wykonywane czynności zarówno wobec Zleceniodawcy, jak i wobec osób trzecich, a także ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Ponadto, Wnioskodawczyni wykonuje zlecane jej czynności w wybranym przez siebie miejscu - zdalnie. Wytwarzanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawczynię działalności badawczo-rozwojowej, a konkretnie - prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawczyni prowadzi również działalność badawczą, poprzez tworzenie odpowiednich aplikacji i algorytmów, tworzenie nowych rozwiązań lub dostosowanie już istniejących, w ramach uzyskanych rezultatów przeprowadzonych przez siebie badań, celem dostosowania funkcjonalności do użytkowników i potrzeb zleceniodawcy.

Ulepszanie produktów, procesów i usług polega na poprawianiu wydajności aplikacji, na wprowadzaniu modyfikacji procesu produkcji aplikacji. Tworzenie nowych produktów wymaga od Wnioskodawczyni przede wszystkim twórczego myślenia, koncepcyjnego, oraz całościowego podejścia do projektu, z uwzględnieniem danych uzyskanych w wyniku zebranych przez siebie danych i przeprowadzonej przez siebie analizy. Ze strony Wnioskodawczyni wymaga to m.in. stworzenia i zbadania kodu, zidentyfikowaniu błędów, sprawdzeniu funkcjonalności i podstawowej weryfikacji potencjalnych błędów.

Wszelkie zmiany wprowadzane do programu komputerowego mają charakter twórczy. W sytuacji gdy Wnioskodawczyni wprowadza zmiany do programu komputerowego, co do którego nie przysługują jej autorskie prawa majątkowe (a więc wytworzonego przez kogoś innego lub wytworzonego przez Wnioskodawczynię, ale po przeniesieniu autorskich praw majątkowych na zleceniodawcę), to wówczas czyni to na podstawie nieodpłatnej licencji, której treść umożliwia Wnioskodawczyni jego rozwijanie i ulepszanie. Jeżeli jednak Wnioskodawczyni pracuje przy rozwoju programów, są to programy, co do których przysługują jej osobiste prawa majątkowe i które to programy były przez nią uprzednio stworzone i co do których przekazała wcześniej autorskie prawa majątkowe temu samemu zleceniodawcy lub też Wnioskodawczyni dopiero program tworzy od podstaw.

Przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego, w związku z realizacją umowy zawartej ze Zleceniodawcą, dokonywane jest w ramach tej umowy, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli. Wnioskodawczyni przenosi na Zleceniodawcę prawa autorskie majątkowe do utworów powstałych w wyniku wykonywania umowy, w tym prawa zależne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych.

Zgodnie z umową, Zleceniodawca nabywa majątkowe prawa autorskie do utworów będących przedmiotem prawa autorskiego stworzonych przez Wnioskodawczynię w wyniku wykonywania umowy z chwilą przyjęcia utworu. Zleceniodawca nabywa również prawo własności przedmiotu, na którym utwór utrwalono, wszelkich egzemplarzy utworu, kodu źródłowego i dokumentacji dotyczącej utworu. Umowa reguluje również, które pola eksploatacji utworów obejmuje przeniesienie autorskich praw majątkowych w ramach przedmiotowej umowy.

Efekty działalności Wnioskodawczyni są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem pracy Wnioskodawczyni są programy komputerowe, powstające dzięki łączeniu interdyscyplinarnej wiedzy Wnioskodawczyni z zakresu matematyki oraz informatyki, którą to wiedzę Wnioskodawczyni poszerza i wykorzystuje w kolejnych projektach. Wszelkie prawa własności intelektualnej, w tym autorskie prawa majątkowe oraz materiały opracowane lub wytworzone na podstawie zawartej umowy, stają się wyłączną własnością Zleceniodawcy, jako klienta.

Korzystanie przez klienta, z własności intelektualnej nie jest w żaden sposób ograniczone. Wnioskodawczyni nie może wykorzystywać własności intelektualnej, w innym celu niż określony w umowie, za wyjątkiem pisemnej zgody klienta. Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawczyni przenosi na zleceniodawcę, w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, Wnioskodawczyni osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawczyni prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. W konsekwencji, Wnioskodawczyni zamierza rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego), dokonanego w ramach wyżej opisanej umowy, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Dochody te, w jej ocenie, stanowią dochód uzyskiwany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w zawiązku z prowadzoną działalnością badawczo - rozwojową. Zamiar Wnioskodawczyni warunkowany jest kontynuacją przedmiotowej umowy w przyszłości i wykonywania jej w ramach zadań opisanych we wniosku.

Zadane we wniosku pytanie dotyczy kwalifikowanych autorskich praw majątkowych do programu komputerowego wytworzonego przez Wnioskodawczynię od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego Wnioskodawczyni przysługują autorskie prawa majątkowe. W przypadku gdy Wnioskodawczyni będzie ulepszała, modyfikowała, rozwijała oprogramowanie komputerowe, to nie będzie ona właścicielem lub współwłaścicielem tego oprogramowania, albo użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej, tj. umowy w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawczynię z autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części. Przedmiotowy stan obejmuje zasadniczo stan faktyczny zaistniały - wnioskodawczyni prowadzi i prowadziła działalność tego samego rodzaju, co najmniej od kilku lat.

Pismem z 11 października 2021 r. Wnioskodawczyni uzupełniła przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

Przedmiotem zapytania jest okres od 1 czerwca 2021 roku, tj. czas od kiedy Wnioskodawczyni realizuje działalność badawczo-rozwojową, w ramach umowy zlecenia, której dotyczy wniosek. W następnych latach działalność gospodarcza Wnioskodawczyni będzie prowadzona na dotychczasowych zasadach.

Odrębna ewidencja, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) jest prowadzona od początku realizowania działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia, ulepszenia kwalifikowanego IP. Ewidencja prowadzona jest na bieżąco, tj. prowadzenie odrębnej ewidencji przez Wnioskodawczynię zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia pracy nad danym prawem objętym preferencyjnym rozliczeniem

Wnioskodawczyni, na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, oblicza wskaźnik Nexus.

Wnioskodawczyni ponosi wyłącznie koszty na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wnioskodawczyni nie ponosi innych kosztów wymienionych w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, niż koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez nią działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, co oznacza, że ponosi ona wyłącznie koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 zdefiniowane pod literą a oraz nie ponosi kosztów zdefiniowanych pod literami b, c ani d.

Wnioskodawczyni w związku z prowadzoną bezpośrednio przez nią działalnością ponosi koszty związane z obsługą księgową oraz koszty zakupu artykułów biurowych.

W przypadku rozwoju oprogramowania efekty prac Wnioskodawczyni w postaci powstałych rozwiązań stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania utwory w postaci oprogramowania, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. nowe kwalifikowane prawa własności intelektualnej).

Wszystkie poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki/koszty są faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez nią działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Koszt poniesiony na usługi księgowe pozwala na prowadzenie odrębnej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej. Przede wszystkim jednak prowadzenie księgowości jest niezbędne i stanowi stały element prowadzenia działalności gospodarczej, która w głównej mierze polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów.

Wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynię proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia wytworzonego oprogramowania, stanowią koszty związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zakup artykułów biurowych zapewnia Wnioskodawczyni sprawną pracę, co wpływa na jakość i efektywność świadczonych usług, a co za tym idzie znajduje to odzwierciedlenie w uzyskiwanych przychodach z wytworzonego oprogramowania.

Nadto w związku z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawczyni ponosi opłaty na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem księgowości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni w opisanym wnioskiem zdarzeniu przyszłym, w zakresie umowy z dnia 28 maja 2021 r., będzie mogła użyć stawki 5 % od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez Wnioskodawczynię od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego Wnioskodawczyni przysługują autorskie prawa)?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawczyni spełnia wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i w związku z tym:

Ad. 1

Wnioskodawczyni będzie mogła w zdarzeniu przyszłym użyć stawki 5 % od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez wnioskodawczynię od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego wnioskodawczyni przysługują autorskie prawa majątkowe).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza dziłalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej, przez którą należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Rozpatrując możliwość skorzystania przez Wnioskodawczynię z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że skoro wytwarzane przez Wnioskodawczynię oprogramowanie jest traktowane jak program komputerowy i podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz została wytworzona w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawczyni, obejmującej prace rozwojowe, to uzyskany przez Wnioskodawczynię dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na klienta praw autorskich do wytwarzanego programu komputerowego kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawczyni może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Zatem, stanowisko Wnioskodawczyni w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Podkreślić należy, że wydając interpretacje indywidualne Organ opiera swoje rozstrzygnięcie wyłącznie o przedstawiony przez Wnioskodawczynię we wniosku opis sprawy i przyjmuje argumenty podnoszone przez Wnioskodawczynię bez ich weryfikowania. Nie można jednak wykluczyć, że właściwy organ podatkowy prowadząc w przyszłości ewentualne postępowanie podatkowe, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego materiału dowodowego, będzie mógł poczynić ustalenia prowadzące go do odmiennych wniosków niż zawarte w niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.