INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 6 lipca 2021 r. (data wpływu 8 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

We wniosku złożonym przez:

· Zainteresowaną będącą stroną postępowania:

Panią (…);

· Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Pana (…)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowana jest wspólnikiem firmy rodzinnej działającej pod firmą (…),(…)(…), prowadzącej działalność gospodarczą od 1991 r. Początkowo w formie spółki cywilnej, a od (…) r. w formie spółki jawnej („Spółka”).

Data rejestracji Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym: (…) r., numer KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) (…).

Spółka jest podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) od 1994 r. i składa miesięczne deklaracje podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów. Każdy ze wspólników od dochodu uzyskanego z tytułu udziału w Spółce jest opodatkowany podatkiem liniowym 19%. Udziały wspólników w Spółce są równe.

Zainteresowana oraz Jej ojciec (…) są współwłaścicielami, w udziałach wynoszących po 1/2 części, nieruchomości położonej przy ulicy (…), w (…), Dzielnicy (…), stanowiącej zabudowaną działkę gruntu oznaczoną numerem ewidencyjnym (…), o obszarze (…) ha, dla której (…) dla (…),(…) Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw Nr (…) („Nieruchomość 1”).

Na ww. działce gruntu, został wybudowany przez Spółkę pod koniec lat dziewięćdziesiątych i w roku 2000 budynek o charakterze biurowo-usługowym. W grudniu 2000 r. budynek, został przyjęty do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki. Budynek od stycznia 2001 r. był amortyzowany od wartości początkowej (…) zł. Spółka odliczała w trakcie budowy od materiałów i usług podatek naliczony od towarów i usług. W czerwcu 2011 r. wartość budynku została podwyższona o (…) zł (netto), na skutek czego, wartość początkowa budynku wzrosła do (…) zł. Na dzień 31 grudnia 2020 r. wartość netto budynku wynosiła (…) zł. Od wartości podwyższenia został odliczony podatek naliczony.

Grunt, na którym posadowiony jest budynek nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki i stanowi współwłasność Zainteresowanej i Jej ojca.

Od 2001 r. z niewielkimi przerwami budynek jest wynajmowany, a przychody z najmu były kwalifikowane jako przychód Spółki z działalności gospodarczej i opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług.

Ponadto na terenie Nieruchomości 1 znajdują się amortyzowane osobno, następujące środki trwałe zamontowane w budynku wynajmowanym na cele oświatowe – instalacja sygnalizacyjna p.poż., dwa urządzenia klimatyzacyjne, dźwig osobowy. Środki trwałe (urządzenia klimatyzacyjne, dźwig osobowy oraz instalacja p.poż.) były wynajmowane wraz z budynkiem. Od 2001 r. z niewielkimi przerwami budynek był wynajmowany przez Spółkę, a przychody z najmu były kwalifikowane jako przychód Spółki z działalności gospodarczej i opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług. Dochody wspólników są opodatkowane 19 % podatkiem liniowym.

Z uwagi na wiek i stan zdrowia wspólnika, w związku z zamiarem likwidacji Spółki, z dniem (…) r. – decyzją wspólników Spółki a zarazem współwłaścicieli Nieruchomości 1, budynek oraz pozostałe środki trwałe (urządzenia klimatyzacyjne, dźwig osobowy oraz instalacja p.poż.) wchodzące w skład Nieruchomości 1, zostały wykreślone z ewidencji środków trwałych i przekazane na cele osobiste współwłaścicieli.

Podjęto działania w celu sprzedaży Nieruchomości 1 jednakże z uwagi na to, że poszukiwania nabywcy przeciągają się w czasie, od dnia 1 stycznia 2021 r. rozpoczęto wynajem Nieruchomość 1 przez współwłaścicieli w ramach tzw. najmu prywatnego, opodatkowanego na zasadach ogólnych wg skali podatkowej.

Zainteresowana i (…) zostali zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT z dniem 1 grudnia 2020 r. a przychody z najmu Nieruchomości 1 są dokumentowane fakturami VAT przez każdego ze współwłaścicieli i opodatkowane podstawową stawką podatku VAT.

Do Nieruchomości 1, bezpośrednio przylega nieruchomość położona przy ulicy (…), w (…), Dzielnicy (…), stanowiąca zabudowaną działkę gruntu oznaczoną numerem ewidencyjnym (…), o obszarze (…) ha, dla której (…) dla (…),(…) Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw Nr (…) („Nieruchomość 2”), w której w dziale II, jako jedyny właściciel wpisany jest (…). Na działce znajduje się budynek piekarni, wybudowany prawdopodobnie po II wojnie światowej, rozbudowany przez poprzednich właścicieli a zakupiony przez (…) w latach siedemdziesiątych XX wieku. W 1991 r. budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki i amortyzowany.

Grunt nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i stanowi własność wspólnika (…).

Ostatnie podwyższenie wartości budynku miało miejsce w 2001 r. Podwyższenie wartości nie dawało podstawy do odliczenia podatku naliczonego. Od tamtej pory Spółka w budynku dokonywała tylko nakładów remontowych.Wartość początkowa budynku w ewidencji środków trwałych wynosi (…) zł.

Do budynku przylega utwardzony plac, wykazany w ewidencji środków trwałych jako odrębna budowla. Budowla została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w 1998 r. w wartości netto (…) zł. Przy nabyciu (utwardzeniu) Spółka skorzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Spółka nie ponosiła nakładów na podwyższenie wartości utwardzonego placu.

W budynku do kwietnia 2010 r. Spółka prowadziła działalność gospodarczą w zakresie produkcji pieczywa. W okresie od 16 maja 2010 r. do 11 marca 2011 r. budynek był wynajmowany. Utwardzony plac jest głównym dojazdem do budynku, pełnił również funkcję parkingu i był wynajmowany wraz z budynkiem piekarni. Przychód z najmu był kwalifikowany jako przychód Spółki z działalności gospodarczej a dochód opodatkowany u wspólników proporcjonalnie do udziału wspólnika w zyskach Spółki 19 % podatkiem liniowym.

Z dniem 31 grudnia 2011 r., Nieruchomość 2 została wycofana z działalności gospodarczej Spółki. Odpisy z tytułu amortyzacji budynków i budowli posadowionych na Nieruchomości 1 od chwili wycofania z działalności gospodarczej, nie były zaliczane do kosztów podatkowych ani przez Spółkę ani przez właściciela. Do chwili obecnej Nieruchomość 2 nie jest wynajmowana również w ramach najmu prywatnego.

Reasumując:

Grunt (działki nr (…) i nr (…)), na którym posadowione są budynki, budowle i urządzenia, nie został wprowadzony przez Spółkę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wprowadzono do tej ewidencji budynki, budowle i urządzenia, od których zaliczano do kosztów działalności Spółki odpowiednie odpisy amortyzacyjne a przychód z wynajmu ww. obiektów był kwalifikowany jako przychód Spółki z działalności gospodarczej – w przypadku Nieruchomości 1 do dnia 31 grudnia 2020 r., w przypadku Nieruchomości 2, do dnia 31 grudnia 2011 r.

W roku 2021 Zainteresowana i Jej ojciec zamierzają sprzedać obie zabudowane nieruchomości, jako majątek prywatny (…) i (…), zgodnie z zapisami w księgach wieczystych nieruchomości. Środki ze sprzedaży mają trafić na rachunki bankowe sprzedających, w stosunku w jakim posiadają oni udziały we współwłasności i własności nieruchomości. Przedmiotowe nieruchomości, tj. Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 stanowią funkcjonalną całość i tylko ich łączna sprzedaż jest ekonomicznie uzasadniona dla właścicieli.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowo współwłaściciele Nieruchomości 1, jednocześnie wspólnicy Spółki jawnej, powinni ustalić przychody i koszty uzyskania przychodów, z tytułu sprzedaży Nieruchomości 1, jako wynik z działalności gospodarczej Spółki jawnej, proporcjonalnie do posiadanego – na moment uzyskania przychodów i rozpoznania kosztów – udziału w zyskach Spółki jawnej?

2. Czy Zainteresowana i Jej ojciec, w powyższy sposób powinni rozliczyć przychód ze sprzedaży Nieruchomości 1, gdy w momencie jej sprzedaży, Spółka jawna będzie zlikwidowana?

3. Czy przychód ze sprzedaży Nieruchomości 2 będzie korzystał ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Zainteresowanych:

Zdaniem Zainteresowanej, przychody uzyskane ze sprzedaży Nieruchomości 1 będą stanowiły przychody z działalności gospodarczej Spółki jawnej. Zainteresowana, jak i Jej ojciec, powinni rozpoznawać przychody i koszty uzyskania przychodów wynikające z działalności Spółki jawnej, proporcjonalnie do posiadanego – na moment uzyskania przychodów i rozpoznania kosztów – udziału w zyskach Spółki (udziały wspólników są równe) a wygenerowany ewentualnie dochód opodatkować 19% podatkiem liniowym z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm., dalej: „u.p.d.o.f.”), za przychód z działalności o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r.), przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 22n ust. 2 u.p.d.o.f., podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów są obowiązani do prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „EŚT”). Wpisowi do EŚT podlegają między innymi stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi, które to, z zastrzeżeniem art. 22c, podlegają amortyzacji.

Stosownie do art. 22c pkt 1 w ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Z powyższego wynika, że grunty oraz wybudowane na nich budynki stanowią odrębne środki trwałe. Przy czym, od wartości początkowej gruntu nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych i tym samym odpisów tych nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów. Do kosztów tych można natomiast, co do zasady, zaliczyć wydatki poniesione na nabycie nieruchomości gruntowej w momencie jej odpłatnego zbycia (o ile wydatki te spełniają wymogi określone w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f.).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, skorzystać więc należy z definicji zawartej w art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którą – nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego – z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego).

Przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży będą nieruchomość gruntowa (niewprowadzona do ewidencji środków trwałych Spółki) wraz ze znajdującymi się na niej budynkami, budowlami i urządzeniami (uprzednio wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki a obecnie od dnia 31 grudnia 2020 r. przekazane na cele osobiste współwłaścicieli) które do dnia 31 grudnia 2020 r. wykorzystywane były w prowadzonej działalności gospodarczej przez Spółkę.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy – nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Przychód uzyskany przez współwłaścicieli ze sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości 1 należy zatem rozliczyć jako przychód z działalności gospodarczej Spółki jawnej jeżeli jego sprzedaż nastąpi przed upływem 6 lat od wycofania składnika z działalności gospodarczej Spółki. Spółka osobowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego Podatnikami są jej wspólnicy. W związku z tym, dochody generowane przez Spółkę jawną nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania Opodatkowaniu podlegają jedynie dochody poszczególnych wspólników Spółki jawnej.

Zdaniem Zainteresowanej, zarówno Ona, jak i Jej ojciec, powinni rozpoznawać przychody i koszty uzyskania przychodów wynikające z działalności Spółki jawnej, proporcjonalnie do posiadanego – na moment uzyskania przychodów i rozpoznania kosztów – udziału w zyskach Spółki.

Jednocześnie w myśl art. 8 ust. 1a przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zatem u Zainteresowanej i Jej ojca ewentualny dochód ze sprzedaży Nieruchomości 1 jako wynik z działalności gospodarczej Spółki, opodatkowany będzie stawką 19% w myśl art. 30c u.p.d.o.f. i nie będzie łączony z dochodami uzyskiwanymi z tytułu najmu prywatnego opodatkowanego według skali podatkowej.

Reasumując, planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości 1, zdaniem Zainteresowanej, stanowić będzie przychód z działalności Spółki jawnej a przychody i koszty wynikające z działalności Spółki jawnej, zarówno Ona, jak i Jej ojciec rozliczyć powinni proporcjonalnie do posiadanego – na moment uzyskania przychodów i rozpoznania kosztów – udziału w zyskach Spółki. W przypadku powstania dochodu, będzie on opodatkowany u każdego ze wspólników 19% podatkiem liniowym i nie będzie łączony z dochodami uzyskiwanymi z tytułu prywatnego najmu Nieruchomości 1, opodatkowanego na zasadach ogólnych według skali podatkowej.

Zdaniem Zainteresowanej, współwłaściciele Nieruchomości 1, jednocześnie wspólnicy Spółki jawnej, powinni ustalić przychody i koszty uzyskania przychodów, z tytułu sprzedaży Nieruchomości 1, jako wynik z działalności Spółki jawnej, proporcjonalnie do posiadanego – na moment uzyskania przychodów i rozpoznania kosztów – udziału w zyskach Spółki jawnej nawet jeśli w momencie sprzedaży Nieruchomości 1, Spółka będzie zlikwidowana.

Należy mieć na uwadze, że przychód do opodatkowania z tytułu działalności gospodarczej powstaje również, gdy podatnik nie prowadzi już działalności gospodarczej lub wycofał majątek wykorzystywany uprzednio w tej działalności i przekazał go na potrzeby osobiste a następnie dokonuje jego sprzedaży. Jeżeli podatnik wycofał z działalności gospodarczej składnik majątku, a następnie zamierza go zbyć, wówczas przychód z tytułu działalności gospodarczej powstanie, jeżeli pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dane składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat. Przychód do opodatkowania powstanie także po rozwiązaniu Spółki, gdy wspólnicy będą sprzedawali środki trwałe wykorzystywane przez nich w działalności gospodarczej, prowadzonej w tej formie. Sprzedaż środków trwałych będzie opodatkowana także w sytuacji, gdy nastąpi ona już po likwidacji Spółki. Pomimo, iż podatnik nie będzie już prowadził działalności gospodarczej w formie spółki jawnej, musi on wykazać przychód z tytułu sprzedaży środka trwałego uprzednio wycofanego z działalności gospodarczej, jako wynik z działalności gospodarczej Spółki.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy – nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zatem sprzedaż składników majątku po likwidacji działalności gospodarczej (rozwiązaniu Spółki) ale przed upływem 6 lat od ich wycofania z tej działalności, powoduje obowiązek rozliczenia dochodu z działalności gospodarczej. Jeśli podatnik, z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (wspólnik Spółki jawnej) jest opodatkowany 19% podatkiem liniowym, to sprzedaż nieruchomości z majątku prywatnego przez upływem 6-cio letniego okresu od momentu jej przekazania na potrzeby własne, będzie opodatkowana 19% podatkiem dochodowym w ramach ze Spółki jawnej.

Resumując, zdaniem Zainteresowanej, kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości 1, wycofanej z działalności gospodarczej Spółki na potrzeby własne jej współwłaścicieli, będzie stanowiła przychód z działalności gospodarczej Spółki, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nawet po jej zlikwidowaniu. Po sprzedaży środka trwałego, w sytuacji gdy powstanie dochód, zaliczkę należy obliczyć według takich samych zasad, jakie przedsiębiorca stosował do dochodów ze zlikwidowanej działalności (19% podatek liniowy) i wpłacić w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce sprzedaż. Natomiast po zakończeniu roku podatkowego, w którym doszło do sprzedaży, transakcję tę należy wykazać w zeznaniu rocznym – w przypadku Zainteresowanej i Jej ojca w PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-36L.

Zdaniem Zainteresowanej, przychód ze sprzedaży Nieruchomości 2 będzie korzystał ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli podatnik wycofał z działalności gospodarczej składnik majątku, a następnie zamierza go zbyć, wówczas przychód z tytułu działalności gospodarczej powstanie, jeżeli pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dane składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat. Po upływie 6 lat przychód z odpłatnego zbycia takiego składnika majątku nie będzie podlegał opodatkowaniu.

Sama czynność przekazania składnika majątku z działalności gospodarczej do majątku prywatnego przedsiębiorcy nie rodzi konsekwencji podatkowych na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. W takim wypadku nie mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem majątku wykorzystywanego na potrzeby firmowe. Dopiero sprzedaż składnika majątku wycofanego wcześniej z działalności może powodować powstanie przychodu z tej działalności. Z dniem 31 grudnia 2011 r., Nieruchomość 2 została wycofana z działalności gospodarczej Spółki.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy – jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Resumując, z uwagi na to, że Nieruchomość 2 została wycofana z działalności gospodarczej Spółki z dniem 31 grudnia 2011 r., upłynął 6 letni okres przewidziany w powołanych wyżej przepisach, sprzedaż Nieruchomości 2 będzie korzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Zainteresowanej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 ustawy Ordynacja podatkowa) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.