0113-KDIPT2-3.4011.556.2020.10.GG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy, w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 3 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 1619/20 (otrzymanym 7 lipca 2021 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 czerwca 2020 r. (data wpływu 30 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z 18 września 2020 r. (data wpływu 22 września 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z opłaceniem składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z opłaceniem składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z 11 września 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.556.2020.1.JŚ (doręczonym 15 września 2020 r.), wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie 22 września 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane 18 września 2020 r.).

Dotychczasowy przebieg postępowania:

Organ podatkowy wydał w dniu 5 października 2020 r. interpretację indywidualną nr 0113-KDIPT2-3.4011.556.2020.2.JŚ, w której uznał stanowisko Skarżącej dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z opłaceniem składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne:

- w części dotyczącej korekty deklaracji PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-4R i informacji PIT-11 za lata 2015-2019 za prawidłowe,

- w części dotyczącej wystawienia deklaracji PIT-4R i informacji PIT-11 za rok, w którym dokonano rozliczeń z ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) za nieprawidłowe.

Skuteczne doręczenie ww. interpretacji indywidualnej Wnioskodawcy nastąpiło w dniu 8 października 2020 r.

Na interpretację indywidualną Organu podatkowego z 5 października 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.556.2020.2.JŚ, Wnioskodawca wniósł za pośrednictwem tutejszego Organu skargę z 9 listopada 2020 r. (nadaną 9 listopada 2020 r., data wpływu 12 listopada 2020 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

W dniu 7 lipca 2021 r. do Organu wpłynęło prawomocne orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 3 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 1619/20, w którym uchylono interpretację Organu podatkowego.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W wyniku przeprowadzonej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych kontroli Wnioskodawca zobowiązany jest do korekty dokumentów rozliczeniowych oraz zapłaty zaległych składek z tytułu ubezpieczeń społecznych, zdrowotnych oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za lata 2015-2019. Ustalenia kontroli ZUS wynikały z przekwalifikowania do celów ubezpieczeniowych umów zlecenia osób zatrudnionych u kontrahenta współpracującego z Wnioskodawcą, na umowy świadczone na rzecz pracodawcy, jakim pozostawał Wnioskodawca. Podstawą prawną był art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. U kontrahenta podatnika, który opłacał nienależnie składki zdrowotne z tytułu umów zlecenia nastąpi ich korekta odpowiednio za poszczególne miesiące do 0, 00 zł (w szczególności dla zleceniobiorców L…. , P… , S….. ), równolegle Wnioskodawca jest zobowiązany do naliczenia i zapłaty składek z tytułu ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych od tych pracowników. Wnioskodawca zapłaci zaległe składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne przypadające od pracowników z własnych środków finansowych.

W piśmie z 18 września 2020 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że w większości pracownicy już nie pracują w Spółce (w tym pozostają zatrudnieni gdzie indziej), kilku nie żyje, kilku pracuje w Spółce na podstawie umowy o pracę. Wnioskodawca przewiduje, iż zapłaty zaległości w składkach dokona w terminie 30 dni od dnia sporządzenia korekt wobec ZUS. Wnioskodawca zapłaci zaległe składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne przypadające od pracowników z własnych środków finansowych, a pracownicy nie dokonają zwrotu Spółce opłaconych składek w części przypadającej na ubezpieczonych. Wnioskodawca zapłaci zaległe składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne przypadające od pracowników z własnych środków finansowych i nie będzie dochodził zwrotu składek od pracowników.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w takiej sytuacji, w której wysokość niezapłaconych składek za pracownika zostanie poniesiona przez Wnioskodawcę, spółka powinna skorygować PIT-4R oraz PIT-11, a jeżeli tak, to czy za lata 2015-2019, czy za rok w którym dokonano rozliczeń?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika.

Zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b i ust. 2 ww. ustawy, podatek dochodowy, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, przy czym kwota obniżenia nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki.

W myśl art. 32 ust. 2 i 3b tej ustawy, zaliczki na podatek pobierane są od dochodu obliczonego następująco: od uzyskanego w ciągu miesiąca przychodu po odliczeniu kosztów uzyskania oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne. Obliczoną zaliczkę zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy ze środków podatnika.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru.

Stosownie do art. 39 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru.

Zgodnie z powyższymi przepisami, za lata 2015 do 2019 informacje PIT-11 i deklaracje PIT-4R są prawidłowe, gdyż odzwierciedlają faktycznie wówczas pobrane kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i na ubezpieczenie zdrowotne, ze środków pracownika. W deklaracji PIT-4R wykazano faktycznie pobrane w danym roku zaliczki na podatek dochodowy pracownika. Wnioskodawca nie ma obowiązku składania korekt deklaracji za ww. lata, ani jednorazowo w roku dokonania rozliczeń. Takie stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 14 grudnia 2018 r.,nr 0114-KDIP3-3.4011.489.2018.1.JM. Informacje i deklaracje podatkowe, w tym PIT-11 i PIT-4R, służą do odwzorowania zaistniałego w trakcie roku podatkowego stanu faktycznego, a nie do jego kreowania. Zatem w informacji PIT-11 składanej za dany rok podatkowy płatnik winien wykazać między innymi takie kwoty potrąconych w roku podatkowym ze środków podatnika składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz zaliczek na podatek dochodowy, które odzwierciedlają jego działania jako płatnika, tzn. kwoty faktyczne pobrane w tym roku podatkowym. Deklaracja PIT-4R jest deklaracją roczną o faktycznie pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w danym roku.

W uzupełnieniu wniosku z 18 września 2020 r., Wnioskodawca wskazał, że zgodnie ze wskazanymi we wniosku przepisami prawa – bez względu na stan zatrudnienia, gdzie część pracowników już nie pracuje w Spółce, kilka osób nie żyje, kilku pozostaje zatrudnionych na umowę o pracę – informacje PIT-11 i deklaracje PIT-4R za lata 2015 do 2019 są prawidłowe, gdyż odzwierciedlają faktycznie wówczas pobrane kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i na ubezpieczenie zdrowotne, ze środków pracownika.

W deklaracji PIT-4R wykazano faktycznie pobrane w danym roku zaliczki na podatek dochodowy pracownika.

Wnioskodawca nie ma obowiązku składania korekt deklaracji za ww. lata, ani jednorazowo w roku dokonania rozliczeń wobec ZUS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 3 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 1619/20 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z opłaceniem składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne – jest prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 3 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 1619/20**.**Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy poinformować, że na dzień wydania pierwotnej interpretacji obowiązywał tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji indywidualnej z 5 października 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.556.2020.2.JŚ.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno**-**skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ….. , … za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.