0113-KDIPT2-2.4011.728.2021.2.MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2021 r. (data wpływu 20 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 października 2021 r. (data wpływu 8 października 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14f § 1-2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 30 września 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.728.2021.1.MK, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 1 października 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 1 października 2021 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 8 października 2021 r. nadanym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 8 października 2021 r. (data wpływu 8 października 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi od dnia 1 marca 2018 r. jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Przedmiotem działalności jest m.in. działalność związana z oprogramowaniem, sklasyfikowana pod kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z. Działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium kraju nieograniczony obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”). Księgowość Wnioskodawcy rozliczana jest na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Formą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jaką Wnioskodawca stosuje od rozliczeń za rok 2021, jest podatek linowy. W latach poprzednich Wnioskodawca rozliczał się na zasadach ogólnych. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. tworzenie szeroko rozumianego oprogramowania w postaci programów komputerowych. W ramach wskazanej wyżej działalności Wnioskodawca współpracuje na podstawie umowy o współpracy z dnia 1 marca 2018 r. z firmą … (dalej: Zleceniodawca), zlokalizowaną na terytorium kraju, będącą jedynym kontrahentem Wnioskodawcy. W ramach umowy współpracy Wnioskodawca zobowiązany jest m.in. do wykonywania projektów zleconego oprogramowania lub części projektów oprogramowania większego zakresem rzeczowym. Usługi Wnioskodawcy wykonywane są w sposób samodzielny, w dowolnie określonym przez Niego miejscu i czasie. Jednocześnie Wnioskodawca w trakcie świadczenia usług nie pozostaje pod kierownictwem Spółki oraz ponosi odpowiedzialność za wynik swoich prac względem osób trzecich. W przypadku, gdy w ramach zawartej umowy o współpracy dojdzie do powstania programu komputerowego, rozumianego jako utwór w świetle ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”), Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych, za co otrzymuje wynagrodzenie. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do ww. utworów następuje po zakończeniu projektu. Powierzane Wnioskodawcy zadania są bardzo zróżnicowane zarówno z uwagi na czasochłonność, jak i stopień skomplikowania. Część zadań Wnioskodawca wykonuje indywidualnie, część w ramach zespołu. Niemniej w obu przypadkach po stronie Wnioskodawcy pozostaje tworzenie samodzielnego oprogramowania lub jego części (odrębnie od pozostałych członków zespołu projektowego), które następnie w formie praw autorskich, po zakończeniu projektu, przenoszone są zgodnie z umową na Zleceniodawcę. Ostateczny efekt prac Zleceniodawcy nie jest zatem uzależniony od wyników pracy pozostałych członków zespołu. Wnioskodawca przenosi bowiem na rzecz Zleceniodawcy własny, autorski, twórczy i indywidualny kod programowania, który jest samodzielnym ulepszeniem systemu …. Innymi słowy, stworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie lub jego część w postaci programu komputerowego, jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tworzenie oprogramowania lub jego części odbywa się w dwóch środowiskach deweloperskich, tj.:

1. bezpośrednio w systemie … jak również

2. w części chmurowej aplikacji Zleceniodawcy.

W systemie …programowanie odbywa się w języku …. Natomiast aplikacje chmurowe tworzone są w językach … i `(...)`

Tworzenie oprogramowania w systemie ….

Wnioskodawca wskazane wyżej czynności w ramach systemu … wykonuje w systemie należącym do Zleceniodawcy oraz na systemach … klientów Zleceniodawcy. … jest systemem typu …, dedykowanym dla przedsiębiorstw. Korzysta z niego wiele różnych firm z praktycznie każdej gałęzi gospodarki. Zadaniem Wnioskodawcy w ramach wskazanej wyżej umowy o współpracy zawartej ze Zleceniodawcą jest tworzenie, ulepszanie, rozwijanie, wdrażanie i utrzymywanie własnych „pudełkowych” rozwiązań rozszerzających funkcjonalności i możliwości systemu … celem dostosowania systemu i jego możliwości raportowych i sprawozdawczych do aktualnych wymagań prawnych/podatkowych. Tworzone rozwiązania/rozszerzenia nie mają charakteru ogólnego. Powstają na zlecenie i zgodnie z wytycznymi przekazywanymi przez klientów Zleceniodawcy. Tworzone rozwiązania są zatem unikalne bowiem tworzone są pod dedykowanych odbiorców. W ramach zadań wykonywanych bezpośrednio w programie …Wnioskodawcy, bierze On udział w:

- pisaniu wskazanych wyżej narzędzi od podstaw,

- modyfikowaniu istniejących już funkcjonalności,

- poprawianiu błędów,

- analizie możliwości wykonania zmian,

- analizie czy zmiany wykonywane np. przez innego członka zespołu są zgodne z założeniami i/lub np. wymogami klienta, przeprowadzania testów, pisania i aktualizacji dokumentacji.

Wskazane wyżej czynności można określić jako łączny zakres prac wykonywanych w ramach tworzenia oprogramowania. Jest to tzw. inżynieria oprogramowania. Ponadto z uwagi na finansowo-podatkowy charakter tworzonych rozwiązań Wnioskodawca w ramach swoich zadań korzysta również z innych dyscyplin i zagadnień nauki, takich jak rachunkowość i podatki. Jest to niezbędne z uwagi na konieczność zrozumienia potrzeb biznesu i sformułowania lub zaproponowania możliwych rozwiązań technicznych. Samo tworzenie oprogramowania odbywa się na terytorium kraju, natomiast finalnie instalowane jest na systemach w różnych częściach Europy i świata. Ponieważ zarówno wspomniane wcześniej rozwiązania, jak i sam system …, pozwalają na tworzenie dedykowanych konkretnym klientom rozwiązań, zdarzało się, że kod pisany był przez Wnioskodawcę na systemach zlokalizowanych poza Polską, niemniej Wnioskodawca wszystkie czynności wykonywał fizycznie z terytorium kraju. Efektem prac prowadzonych w ramach inżynierii oprogramowania jest tworzenie w systemie … własnych narzędzi, np. do generowania tzw. …, czy też weryfikacji wykazu …. Do systemu … implementowane jest wówczas narzędzie, będące rozwiązaniem autorskim i nowoczesnym, które zostało napisane przez Wnioskodawcę w wyniku prowadzonych przez Niego badań i analiz oraz na podstawie zdobytej w ich trakcie wiedzy i nabytego doświadczenia. Autorskie narzędzie dostosowywane jest do specyfiki konkretnego klienta, a jego kształt powstaje po analizie wymagań i możliwości realizacji.

Tworzenie oprogramowania w części chmurowej aplikacji Zleceniodawcy.

W zakresie czynności wykonywanych w części chmurowej aplikacji Zleceniodawcy do zadań Wnioskodawcy zaliczyć należy tworzenie lub ulepszanie lub poprawianie błędów. Również w tym przypadku ogół czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę zmierza do wytworzenia oprogramowania poprzez stosowanie odpowiednich procesów w ramach inżynierii oprogramowania. Efektem końcowym prac w chmurze jest m.in. rozszerzenie ilości sprawdzanych identyfikatorów przy użyciu … wykazu … rozszerzenie ilości sprawdzanych identyfikatorów przy użyciu … bazy danych Głównego Urzędu Statystycznego (GUS (Główny Urząd Statystyczny)). Powstałe oprogramowanie umożliwia również bezpieczniejszą/pewniejszą wysyłkę plików … bezpośrednio z systemu … (z uwagi na ograniczenia samego … związanego z połączeniami z usługami zewnętrznymi). Dodatkowo rozszerzana jest funkcjonalność narzędzi używanych podczas tworzenia oprogramowania czy wdrażania narzędzi u klientów, np. w formie automatycznego generowania plików licencyjnych do narzędzi …, automatycznego pobierania certyfikatów potrzebnych do konfiguracji połączenia …, tworzenie bota kontrolującego zgłoszenia zakładane w ….

Narzędzia.

W ramach wykonywanych zadań Wnioskodawca korzysta z własnego sprzętu komputerowego. Główne prace wykonywane są w systemie … należącym do Zleceniodawcy. Dodatkowo Wnioskodawca korzysta z programu …, który służy Mu do obsługi zgłoszeń oraz zarządzania powierzonymi zadaniami, niemniej, jak wskazano już wyżej, tworzenie oprogramowania odbywa się w systemie …. W kontekście części chmurowej zakres wykorzystywanych aplikacji jest znacznie szerszy. Wnioskodawca korzysta bowiem z:

- dostawców usług …: …, który dostarcza m.in. usługi …, …, …, …, …, …, …, …, …,

- oprogramowania do pisania kodu: …, …,

- narzędzi linii komend do obsługi usług: …, …,

- narzędzi do konteneryzacji aplikacji: …,

- narzędzi do zarządzania kontenerami: …,

- narzędzi do kontroli wersji kodu: ….

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca poniósł następujące koszty związane z działalnością programistyczną związaną z IP Box: w 2019 r.: kurs …”. W 2020 r.: drukarka …, dysk …, terminal `(...)`, tablet …. Są to koszty rzeczywiście ponoszone na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Jak wskazano wyżej, Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych, za co otrzymuje wynagrodzenie. Tym samym, Wnioskodawca tworząc oprogramowanie lub jego część, osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Działalność badawczo-rozwojowa oraz ewidencja.

Wnioskodawca od początku swojej współpracy ze Zleceniodawcą prowadzi działalność badawczo-rozwojową spełniającą definicję ustawową działalności badawczo-rozwojowej, wyrażoną w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, zmierzającą do powstania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, podejmowaną w sposób systematyczny, zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Nie można więc uznać działań Wnioskodawcy za rutynowe oraz dotyczące tylko okresowych zmian. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani autorskich praw majątkowych od podmiotów trzecich. Podkreślenia wymaga fakt, że utwory tworzone i modyfikowane przez Wnioskodawcę są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ze względu na fakt, iż w ramach umowy o współpracy Wnioskodawca świadczy również usługi nie objęte zakresem niniejszej interpretacji, celem dokładnego wyszczególnienia i podziału czynności prowadzona jest w trybie dziennym, tj. na bieżąco ewidencja czasu pracy, którą wypełniana jest zgodnie z wymogi stawianymi przez Zleceniodawcę. Ewidencja prowadzona jest w systemie `(...)` (rejestracja czasu pracy) i pozwala na wyodrębnienie szczegółowych informacji, takich jak nazwa klienta, kod projektu, opis prac, czas pracy poświęcony na daną czynność. Wespół z opisaną poniżej ewidencją pozaksięgową pozwala to na kompleksowe monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmując również przychody i wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco od momentu rozpoczęcia działalności badawczo-rozwojowej. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja związana z wytworzeniem kwalifikowanego IP była prowadzona od początku prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej według wzoru: * opis projektu; * czas rozpoczęcia i zakończenia projektu. Jest ona prowadzona jako ewidencja pozaksięgowa (`(...)`). Ewidencja zawiera również wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; wyodrębnienie kosztów bezpośrednich, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami dotyczącymi preferencji podatkowej IP Box Wnioskodawca chce skorzystać z ulgi IP Box za okres od roku 2019 poprzez złożenie korekty rocznych zeznań podatkowych za lata 2019 i 2020. W zeznaniach pierwotnych Wnioskodawca nie ujął bowiem ulgi IP BOX. Zgodnie bowiem z pkt 75. „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box”, opublikowanych przez Ministerstwo Finansów, przed skorzystaniem z ulgi zalecane jest uzyskanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że Jego działalność sformułowana jako działalność badawcza jest de facto działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność w części związanej z tworzeniem, projektowaniem, implementacją, modyfikowaniem, ulepszaniem oprogramowania lub jego części, obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy i są podejmowane w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) przy wykorzystaniu wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność, którą prowadzi w zakresie tworzenia i ulepszania oprogramowania lub jego części nie spełnia cech badań naukowych, tym samym nie prowadzi On badań naukowych w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zaznaczyć należy, że zgodnie z ustawą, działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. Jednocześnie może prowadzić badania naukowe i prace rozwojowe. W każdej z tych trzech sytuacji spełniona zostanie definicja działalności badawczo-rozwojowej (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX). Bezpośrednio prowadzona przez Wnioskodawcę działalność spełnia przesłanki definicji prac rozwojowych wskazanej w art. 4 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prowadzenie takiej działalności potwierdza również interdyscyplinarne podejście Wnioskodawcy, który z uwagi na finansowo-podatkowy charakter tworzonych rozwiązań w ramach swoich zadań korzysta również z innych dyscyplin i zagadnień nauki takich jak rachunkowość i podatki. Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie komputerowe lub jego część, o którym mowa we wniosku stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Tworzone oprogramowanie jest w dużej mierze dostosowywane do indywidualnych wymagań klienta i możliwości ich realizacji, ponieważ na rynku nie istnieją gotowe rozwiązania spełniające postawione wymogi.

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie lub jego części są rozwiązaniami autorskimi i nowoczesnymi, i zostały napisane przez Wnioskodawcę w wyniku prowadzonych przez Niego analiz oraz na podstawie zdobytej w ich trakcie wiedzy i nabytego doświadczenia. Autorskie rozwiązania dostosowywane są do specyfiki konkretnego klienta, a ich kształt powstaje po analizie wymagań i możliwości realizacji. Innymi słowy, są to rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza lub rozwija oprogramowanie, właścicielem oprogramowania jest Zleceniodawca, na którego zlecenie oprogramowanie jest ulepszane. Wnioskodawca nie jest więc jego właścicielem czy współwłaścicielem, nie jest też użytkownikiem oprogramowania na podstawie udzielonej Mu umowy licencyjnej. W wyniku rozwijania, ulepszania (usprawniania) Oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, stanowiące utwór w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi na swojego Zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu zawarte w ramach łącznej wartości faktury za usługi wykonywane w ramach umowy o współpracy, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są ujmowane jako łączny element wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy w ramach obowiązującej ze Zleceniodawcą umowy o współpracy. Niemniej preferencyjną stawką podatkową Wnioskodawca zamierza objąć wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wyodrębnione w ewidencji prowadzonej w systemie `(...)` oraz ujęte w ewidencji zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT. Jak wskazano we wniosku ze względu na fakt, iż w ramach umowy o współpracy Wnioskodawca świadczy również usługi nie objęte zakresem niniejszej interpretacji, celem dokładnego wyszczególnienia i podziału czynności prowadzona jest w trybie dziennym, tj. na bieżąco ewidencja czasu pracy, którą wypełniana jest zgodnie z wymogi stawianymi przez Zleceniodawcę. Ewidencja prowadzona jest w systemie `(...)` (rejestracja czasu pracy) i pozwala na wyodrębnienie szczegółowych informacji takich jak nazwa klienta, kod projektu, opis prac, czas pracy poświęcony na daną czynność. Wespół z ewidencją pozaksięgową pozwala to na kompleksowe monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmując również przychody i wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Wskazana ewidencja jest prowadzona na bieżąco od momentu rozpoczęcia działalności badawczo-rozwojowej.

Wszystkie wymienione we wniosku wydatki mają związek z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju. Poniżej uzasadnienie i związek kosztów z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej:

1. kurs dla deweloperów pozwolił na zdobycie fundamentalnej wiedzy na temat możliwości jakie daje wiodący dostawca usług chmurowych …. Dzięki szeregu usług oferowanych przez … można budować innowacyjne aplikacje oparte o chmurę w szybki i elastyczny sposób;

2. terminal z zainstalowanym większym niż fabrycznie dyskiem umożliwia instalację systemu … oraz narzędzi związanych z wytwarzaniem, ulepszaniem, rozwijaniem i testowaniem aplikacji chmurowych. Dzięki temu Wnioskodawca może tworzyć i przetestować na własnym środowisku wytwarzane przez siebie oprogramowanie, zanim trafi ono na systemy zleceniodawcy;

3. tablet z zainstalowanym oprogramowaniem umożliwia wygodniejszy monitoring aplikacji oraz maszyny na której jest uruchamiana, podczas tworzenia, rozwoju czy testów aplikacji. Dodatkowo umożliwia monitoring i wprowadzanie usprawnień, zmianę parametrów aplikacji już działających, np. w chmurze …;

4. drukarka umożliwia wydruk materiałów szkoleniowych pozwalających na poszerzanie wiedzy Wnioskodawcy czy diagramów, schematów blokowych projektowanych czy analizowanych aplikacji. Poniesienie wskazanych wyżej wydatków było niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

Doprecyzowując informacje przedstawione w pierwotnym wniosku Wnioskodawca informuje, że od początku swojej współpracy ze Zleceniodawcą, tj. od dnia 1 marca 2018 r., prowadzi działalność badawczo-rozwojową spełniającą definicję ustawową działalności badawczo-rozwojowej wyrażoną w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Jak również wskazano we wniosku Ewidencja związana z wytworzeniem kwalifikowanego IP jest prowadzona od początku prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej tj. od dnia 1 marca 2018 r. według wzoru: * opis projektu; * czas rozpoczęcia i zakończenia projektu. Ewidencja prowadzona jest na bieżąco jako ewidencja pozaksięgowa (`(...)`), która dodatkowo z dniem 1 stycznia 2019 r. została rozszerzona i dostosowana do wszystkich wymogów z art. 30cb ustawy o PIT i prowadzona jest w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy utwory wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach Umowy o współpracy z dnia 1 marca 2018 r., przedstawione w stanie faktycznym, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej?

2. Czy uwzględniając przedstawiony stan faktyczny, Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% do dochodów osiąganych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci utworów, które za wynagrodzeniem przenosi w postaci autorskich praw majątkowych na Zleceniodawcę zgodnie z umową o współpracy z dnia 1 marca 2018 r.?

3. Czy poniesione przez Wnioskodawcę koszty, wskazane w stanie faktycznym, stanowią koszty kwalifikowane do obliczenia wskaźnika nexus?

4. Czy Wnioskodawca może skorzystać z preferencji podatkowej IP Box w zakresie rozliczenia za lata 2019-2020 oraz przy niezmienności stanu faktycznego również za lata następne, a w sytuacji otrzymania pozytywnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dokonać korekty rozliczenia za lata 2019-2020, zgodnie z odpowiedzią udzieloną na wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko w zakresie powyżej przedstawionych pytań powinno być prawidłowe, a tym samym potwierdzać zasadność stosowania tzw. ulgi IP BOX, z uwagi na spełnienie wszystkich kryteriów niezbędnych do skorzystania z ulgi. Wnioskodawca bazując na przepisach prawa chciałby potwierdzić przysługujące Mu prawo skorzystania ze wskazanej ulgi. W pierwszej kolejności Wnioskodawca chciałby wskazać, iż powstające w wyniku Jego działalności utwory będące programami komputerowymi spełniają przesłanki wynikające z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, który w pkt 8 za kwalifikowane prawa własności intelektualnej uznaje autorskie prawo do programu komputerowego. Dodatkowym warunkiem wynikającym z tego przepisu jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Prawa autorskie realizowane przez Wnioskodawcę, są programami komputerowymi, podlegającymi osobnej ochronie, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nadto zgodnie z objaśnieniami podatkowymi MF do IP BOX (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Wskazane pojęcie, zgodnie z objaśnieniami, należy traktować szeroko. We wskazanym wyżej art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT mowa również o tym, aby przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, że przejaw Jego działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowił działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o PIT. Charakter Jego działań spełnia bowiem definicje prac badawczych zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zadaniem Wnioskodawcy w ramach działalności na podstawie wskazanej wyżej umowy o współpracy zawartej ze Zleceniodawcą jest m.in. tworzenie/ulepszanie/rozwijanie oprogramowania lub jego części, a tym samym, spełnia On ustawowy wymóg, aby uznać działalność za prace badawcze. Prowadzenie takiej działalności potwierdza również interdyscyplinarne podejście Wnioskodawcy, który z uwagi na finansowo-podatkowy charakter tworzonych rozwiązań w ramach swoich zadań korzysta również z innych dyscyplin i zagadnień nauki, takich jak rachunkowość i podatki. Skoro zatem Wnioskodawca, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, wytwarza autorski program komputerowy, który podlega ochronie prawnej na podstawie odrębnych przepisów, a który to program wytwarzany, rozwijany lub ulepszany jest w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, uznać należy, iż spełnia On przesłanki do stwierdzenia, że wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Tym samym odpowiedź na pytanie nr 1 powinna być pozytywna.

Również w kontekście pytania nr 2, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On przesłanki do opodatkowania dochodów z prowadzonej działalności polegającej na przenoszeniu praw autorskich z tworzonego oprogramowania stawką 5% korzystając z ulgi IP BOX. Wnioskodawca spełnia bowiem również pozostałe warunki niezbędne do korzystania z obniżonej stawki opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnik ma obowiązek prowadzenia ewidencji umożliwiającej wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w prowadzonych księgach – w tym przypadku podatkowych. Prowadzone księgi rachunkowe (podatkowe) powinny zapewniać możliwość ustalenia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także wyodrębnienia kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz dokonywania stosownych zapisów w księgach. W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż spełnia warunek prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, a tym samym odpowiedź na pytanie nr 2 powinna być również twierdząca.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik nexus. Zgodnie z konstrukcją omawianego wskaźnika jednym z jego elementów składowych są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Jak wskazuje przepis, pewne rodzaje kosztów z uwagi na ich charakter nie mogą być stosowane w ramach obliczania ulgi IP BOX. Katalog tych kosztów nie jest zamknięty. Ustawodawca jako przykłady kosztów bez bezpośredniego związku z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazuje wartość odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Mimo iż nie jest to zbiór zamknięty, jego przykładowa zawartość wskazuje, iż mowa jest generalnie o kosztach o charakterze pasywnym, finansowym związanych z nieruchomościami. Wskazane przez Wnioskodawcę koszty jakie poniósł w latach 2019 - 2020 nie wpisują się swoim charakter w zakres wyłączeń. Mają one bowiem bezpośrednio związek i wpływ na możliwość wytwarzania przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ze względu na faktu, że są to koszty bezpośrednie ich wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźnika nexus, a tym samym podobnie jak w przypadku pytania nr 1 i 2 również w zakresie kolejnego, trzeciego pytania Wnioskodawca oczekuje pozytywnej odpowiedzi.

W kontekście pytania nr 4, w opinii Wnioskodawcy, w przypadku spełnienia wszystkich kryteriów warunkujących możliwość zastosowania ulgi IP BOX oraz uwzględniając fakt, iż na bieżąco, tj. od początku prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, która datowana jest na dzień przed 1 stycznia 2018 r. wyodrębnia On z prowadzonych ksiąg podatkowych, szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT oraz prowadzi prawidłowe księgowania w księgach podatkowych zgodnie ze wskazanym przepisem, Wnioskodawca może złożyć korektę zeznań za rok 2019-2020 zgodnie z art. 81 § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, a także może zastosować ulgę IP BOX, przy niezmienionym stanie faktycznym również w latach następnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, Dz. U. z 2020 r., poz. 85, 374, 695, 875 i 1086; Dz. U. z 2021 r., poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez Niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla Niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Rozpatrując możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432 oraz z 2020 r., poz. 288; Dz. U. z 2021 r., poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo–rozwojowej.

Jak wynika z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b )x 1,3]/ (a+b+c+d )

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej– w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwanych „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego bez preferencji wynikającej z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

- wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

- wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

- wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

- zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej;

- należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

- podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży programów komputerowych – kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które to oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone bezpośrednio w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ww. ustawy, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 4 i art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych z tego tytułu według stawki 5% na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, za lata 2019-2020 oraz w latach następnych, jeżeli nie zmieni się opis stanu faktycznego lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia, czy wskazane przez Niego wydatki na kurs …, drukarkę …, dysk …, …, tablet …, mogą zostać uwzględnione przy obliczeniu wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Nie są to koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego – ww. koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własność i intelektualnej – IP BOX, zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD) niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD W Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Tym samym kosztami – w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będą koszty wskazane przez Wnioskodawcę, tj. wydatki na kurs …, drukarkę …, dysk …, terminal …, tablet …. Wskazane przez Wnioskodawcę koszty w celu obliczenia wskaźnika nexus powinny być ujęte pod lit. „a” wzoru przedstawionego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do kwestii dokonania korekty złożonej deklaracji w celu zastosowania obniżonej stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego w 2019 i 2020 r. z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania, wskazać należy, że zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci. W myśl art. 81 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji. Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.

Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Zatem, jeżeli w złożonych w terminie zeznaniach za 2019 r. i za 2020 r. Wnioskodawca nie zastosował obniżonej stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego w 2019 i 2020 r. z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to przysługuje Mu prawo do złożenia korekty zeznania oraz skorzystanie z preferencji w załączniku PIT/IP, zgodnie z art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Dodatkowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi On dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe będą się różniły od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.