0113-KDIPT2-2.4011.705.2021.2.MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2021 r. (data wpływu 9 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2021 r. (data wpływu 3 października 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 20 września 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.705.2021.1.MK, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 20 września 2021 r., skutecznie doręczono w dniu 23 września 2021 r. W dniu 3 października 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny**:**

Wnioskodawca w dniu 14 grudnia 2020 r. sprzedał działkę gruntu X o powierzchni 1387 m2, położoną w …, dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą numer … (akt notarialny Rep. A. Nr …). Wnioskodawca w dniu tej sprzedaży miał adres zamieszkania w Polsce, był (nadal jest) polskim rezydentem podatkowym i nie prowadził pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ze względu na zapis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia fakty dotyczące nabycia działki gruntu X, którą sprzedał w dniu 14 grudnia 2020 r. Działka gruntu X została nabyta w 1972 r. przez rodziców Wnioskodawcy do ich majątku wspólnego małżeńskiego (akt notarialny Rep. A. Nr …).

Rodzice Wnioskodawcy, oprócz wymienionej działki gruntu, byli właścicielami nieruchomości rolnej zabudowanej obejmującej działkę gruntu nr …, położonej w …, o powierzchni 0,1067 ha, dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą nr …, oraz nieruchomości niezabudowanej obejmującej działkę gruntu nr …, położonej w …, o powierzchni 0,3421 ha, dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą nr ….

W 1999 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Zgodnie z pozostawionym testamentem całość spadku po nim, w tym należącą do spadkodawcy 1/2 udziału w prawie własności wyżej wymienionych nieruchomości (działki gruntu X), odziedziczyła wnuczka… (bratanica Wnioskodawcy). Druga połowa udziału w wyżej wymienionych nieruchomościach nadal należała do matki Wnioskodawcy, ….

W 2017 r. zmarła matka Wnioskodawcy …. Zgodnie z pozostawionym przez nią testamentem, spadek po niej odziedziczyli po połowie Wnioskodawca i Jego brat …. W dniu 12 grudniu 2018 r. przed Sądem Rejonowym w … Wnioskodawca, Jego brat … i bratanica … zawarli ugodę, w wyniku której nastąpił podział odziedziczonego po … majątku.

W skład spadku po … (zgodnie z treścią ww. ugody) wchodziły następujące składniki majątku:

1. udział wynoszący 1/2 w nieruchomości rolnej zabudowanej obejmującej działkę gruntu nr …, położonej w …, o powierzchni 0,1067 ha, dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą nr …, o wartości 165 000 zł,

2. udział wynoszący 1/2 w nieruchomości niezabudowanej obejmującej działkę gruntu nr … położonej w …, o powierzchni 0,3421 ha, dla której Sąd Rejonowy w …prowadzi księgę wieczystą nr …, o wartości 29 000 zł,

3. udział wynoszący 1/2 w nieruchomości niezabudowanej obejmującej działkę gruntu X, położonej w … o powierzchni 0,1387 ha, dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą numer …, o wartości 21 000 zł,

4. udział wynoszący 1/2 w następujących ruchomościach:

1. szafa drewniana o wartości 500 zł,

2. biblioteka drewniana o wartości 2 000 zł,

3. stół drewniany owalny o wartości 500 zł,

4. krzesła drewniane 6 sztuk o łącznej wartości 450 zł,

5. kredens drewniany o wartości 1 000 zł,

6. serwantka drewniana o wartości 900 zł,

7. bieliźniarka o wartości 750 zł,

8. obraz olejny o wartości 1 000 zł,

9. karafka i 6 kieliszków kryształowych o wartości 75 zł.

Nieruchomości opisane w punktach 1-3 powyżej oraz ruchomości opisane w punkcie 4 powyżej po śmierci matki stanowiły współwłasność Wnioskodawcy w udziale wynoszącym 1/4, Jego brata w udziale wynoszącym 1/4, i bratanicy Wnioskodawcy w udziale wynoszącym 1/2, co zostało zgodnie oświadczone w ww. ugodzie sądowej.

Łączna wartość spadku po matce Wnioskodawcy wynosiła 222 175 zł, z czego wyżej wymienione nieruchomości miały wartość 215 000 zł, a ruchomości 7 175 zł.

W treści ww. ugody sądowej z dnia 12 grudnia 2018 r. Wnioskodawca, Jego brat i bratanica dokonali zgodnego działu spadku po matce Wnioskodawcy i częściowo znieśli współwłasność w ten sposób, że:

- nieruchomości opisane powyżej w punkcie 2 i 3 oraz ruchomości opisane powyżej w punkcie 4 ppkt 2,3,6,7,8,9, przyznane zostały na własność Wnioskodawcy,

- nieruchomość opisana powyżej w punkcie 1 i ruchomości opisane powyżej w punkcie 4 ppkt 1,4,5 przyznane zostały na współwłasność Jego brata w udziale 1/4 i bratanicy w udziale wynoszącym 3/4.

W wyniku zawartej ugody Wnioskodawca stał się jedynym właścicielem nieruchomości opisanych powyżej w pkt 2 i 3 ugody oraz ruchomości z pkt 4 podpunkty 2, 3, 6-9. Strony ww. ugody zgodnie oświadczyły, że w związku z dokonanym działem spadku i częściowym zniesieniem współwłasności nie roszczą względem siebie żądań spłat lub dopłat tytułem wyrównania swoich udziałów we współwłasności.

Łączna wartość odziedziczonego w drodze ww. ugody majątku po matce przypadająca Wnioskodawcy wyniosła 110 450 zł.

Ze względu na fakt, że zgodnie z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku, poniżej przedstawiono stosowne wyliczenie.

Wartość nieruchomości i ruchomości wchodzących do spadku po matce Wnioskodawcy wyniosła łącznie 222 175 zł, a więc udział 1/2 w tym spadku przypadający na Wnioskodawcę miał wartość 111 087 zł 50 gr.

Wartość składników majątkowych, do których Wnioskodawca nabył prawo własności w wyniku spadku po matce i w wyniku zawartej w dniu 12 grudnia 2018 r. przed sądem ugody wyniosła 110 450 zł, w tym:

- działka gruntu niezabudowana nr … o wartości 58 000 zł,

- działka gruntu niezabudowana X, o wartości 42 000 zł,

- biblioteka o wartości 4 000 zł,

- stół o wartości 1 000 zł,

- serwantka o wartości 1 800 zł,

- bieliźniarka o wartości 1 500 zł,

- obraz o wartości 2 000 zł,

- karafka i 6 kieliszków o wartości 150 zł.

Z powyższego wynika, że w wyniku dziedziczenia po matce i w wyniku ugody zawartej w dniu 12 grudnia 2018 r. w przedmiocie działu spadku i częściowego zniesienia współwłasności, Wnioskodawca nabył prawo własności do majątku o wartości 110 450 zł, a więc w kwocie mniejszej o 637 zł 50 gr od wartości majątku (111 087 zł 50 gr), jaki przysługiwał Mu na podstawie dziedziczenia po matce i zgodnie z ugodą nie otrzymał spłat i dopłat, gdyż ugoda wyczerpywała roszczenia stron tej ugody.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne zbycie nieruchomości, której dotyczy wniosek, nie nastąpiło w ramach wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż w dniu 14 grudnia 2020 r. niezabudowanej działki gruntu X, położonej w …, stanowi źródło przychodu, które prowadzi do powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż w dniu 14 grudnia 2020 r. działki gruntu X, o powierzchni 1387 m2, położonej w …, dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą nr … (akt notarialny Rep. A. Nr …), nie stanowi źródła przychodu prowadzącego do powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o PIT, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Aby odpłatne zbycie nieruchomości nie stanowiło źródła przychodu, w rozumieniu ww. przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, konieczne jest spełnienie łącznie warunków:

- zbycie nie może następować w wykonaniu działalności gospodarczej;

- zbycie musi nastąpić po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej i nie sprzedawał przedmiotowej nieruchomości w ramach działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa sprzedaż nie stanowi źródła przychodu na podstawie art. 10 ust. 5 i 7 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Zgodnie z art. 10 ust. 7 ustawy o PIT, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Zważywszy na fakt, że wartość majątku w kwocie 110 450 zł, jaki Wnioskodawca nabył w wyniku dziedziczenia po matce i ugody w przedmiocie działu spadku i częściowego zniesienia współwłasności nie przekracza wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku, należy uznać, że sprzedaż w dniu 14 grudnia 2020 r. działki X nie stanowi źródła przychodu powodującego powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, i tym samym, sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Odrębnym źródłem przychodu jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej ‒ oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 14 grudnia 2020 r. sprzedał działkę gruntu X. Działka gruntu X została nabyta w 1972 r. przez rodziców Wnioskodawcy do ich majątku wspólnego małżeńskiego.

W 1999 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Zgodnie z pozostawionym testamentem całość spadku po nim, w tym należącą do spadkodawcy 1/2 udziału w prawie własności wyżej wymienionej nieruchomości (działki gruntu X), odziedziczyła bratanica Wnioskodawcy. Druga połowa udziału w wyżej wymienionych nieruchomościach nadal należała do matki Wnioskodawcy.

Rodzice Wnioskodawcy, oprócz wymienionej działki gruntu, byli właścicielami nieruchomości rolnej zabudowanej obejmującej działkę gruntu nr …, położonej w …, o powierzchni 0,1067 ha, oraz nieruchomości niezabudowanej obejmującej działkę gruntu nr …, położonej w …, o powierzchni 0,3421 ha.

W 2017 r. zmarła matka Wnioskodawcy. Zgodnie z pozostawionym przez nią testamentem, spadek po niej odziedziczyli po połowie Wnioskodawca i Jego brat. W dniu 12 grudniu 2018 r. przed Sądem Rejonowym w … Wnioskodawca, Jego brat i bratanica zawarli ugodę, w wyniku której nastąpił podział odziedziczonego po matce majątku.

W skład spadku po matce (zgodnie z treścią ww. ugody) wchodziły następujące składniki majątku:

1. udział wynoszący 1/2 w nieruchomości rolnej zabudowanej obejmującej działkę gruntu nr …, położonej w …, o powierzchni 0,1067 ha, o wartości 165 000 zł,

2. udział wynoszący 1/2 w nieruchomości niezabudowanej obejmującej działkę gruntu nr …, położonej w …, o powierzchni 0,3421 ha, o wartości 29 000 zł,

3. udział wynoszący 1/2 w nieruchomości niezabudowanej obejmującej działkę gruntu X, położonej w …, o powierzchni 0,1387 ha, o wartości 21 000 zł,

4. udział wynoszący 1/2 w następujących ruchomościach:

1. szafa drewniana o wartości 500 zł,

2. biblioteka drewniana o wartości 2 000 zł,

3. stół drewniany owalny o wartości 500 zł,

4. krzesła drewniane 6 sztuk o łącznej wartości 450 zł,

5. kredens drewniany o wartości 1 000 zł,

6. serwantka drewniana o wartości 900 zł,

7. bieliźniarka o wartości 750 zł,

8. obraz olejny o wartości 1 000 zł,

9. karafka i 6 kieliszków kryształowych o wartości 75 zł.

Nieruchomości opisane w punktach 1-3 powyżej oraz ruchomości opisane w punkcie 4 powyżej po śmierci matki stanowiły współwłasność Wnioskodawcy w udziale wynoszącym 1/4, Jego brata w udziale wynoszącym 1/4, i bratanicy Wnioskodawcy, w udziale wynoszącym 1/2, co zostało zgodnie oświadczone w ww. ugodzie sądowej.

Łączna wartość spadku po matce Wnioskodawcy wynosiła 222 175 zł, z czego wyżej wymienione nieruchomości miały wartość 215 000 zł, a ruchomości 7 175 zł.

W treści ww. ugody sądowej z dnia 12 grudnia 2018 r. Wnioskodawca, Jego brat i bratanica dokonali zgodnego działu spadku po matce i częściowo znieśli współwłasność w ten sposób, że:

- nieruchomości opisane powyżej w punkcie 2 i 3 oraz ruchomości opisane powyżej w punkcie 4 ppkt 2,3,6,7,8,9, przyznane zostały na własność Wnioskodawcy,

- nieruchomość opisana powyżej w punkcie 1 i ruchomości opisane powyżej w punkcie 4 ppkt 1,4,5 przyznane zostały na współwłasność bratu w udziale 1/4 i bratanicy w udziale wynoszącym 3/4.

W wyniku zawartej ugody Wnioskodawca stał się jedynym właścicielem nieruchomości opisanych powyżej w pkt 2 i 3 ugody oraz ruchomości z pkt 4 podpunkty 2, 3, 6-9. Strony ww. ugody zgodnie oświadczyły, że w związku z dokonanym działem spadku i częściowym zniesieniem współwłasności nie roszczą względem siebie żądań spłat lub dopłat tytułem wyrównania swoich udziałów we współwłasności.

Łączna wartość odziedziczonego w drodze ww. ugody majątku po matce przypadająca Wnioskodawcy wyniosła 110 450 zł.

Wartość nieruchomości i ruchomości wchodzących do spadku po matce Wnioskodawcy, wyniosła łącznie 222 175 zł, a więc udział 1/2 w tym spadku przypadający na Wnioskodawcę miał wartość 111 087 zł 50 gr. W wyniku dziedziczenia po matce i w wyniku ugody zawartej w dniu 12 grudnia 2018 r. w przedmiocie działu spadku i częściowego zniesienia współwłasności, Wnioskodawca nabył prawo własności do majątku o wartości 110 450 zł, a więc w kwocie mniejszej o 637 zł 50 gr od wartości majątku (111 087 zł 50 gr), jaki przysługiwał Mu na podstawie dziedziczenia po matce i zgodnie z ugodą nie otrzymał spłat i dopłat, gdyż ugoda wyczerpywała roszczenia stron tej ugody.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne zbycie nieruchomości, której dotyczy wniosek, nie nastąpiło w ramach wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

W myśl zaś art. 10 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Stosownie do art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 oraz art. 925 ww. ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Jeżeli przy dokonaniu działu spadku wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed ich dokonaniem, oznacza to, że dla tej części udziału w nieruchomości nabytej w drodze działu spadku – stosownie do cytowanego art. 10 ust. 7 ustawy – dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpił dział spadku.

W myśl art. 1035 ww. Kodeksu, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Art. 1037 § 1 ww. Kodeksu stanowi natomiast, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

Celem z kolei postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Jak stanowi art. 195 Kodeksu cywilnego, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną (art. 196 § 1 ww. Kodeksu).

Natomiast w myśl art. 210 ww. Kodeksu, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli, jeśli:

- podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

- wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy mieści się w ramach posiadanego dotychczas udziału w majątku wspólnym.

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału przysługujący danej osobie udział uległ powiększeniu wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Przy czym mówiąc o powiększeniu udziału należy mieć na uwadze wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy, a nie wielkość czy ilość rzeczy jakie przypadną danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności.

W analizowanej sprawie, przyjmując za Wnioskodawcą, że wartość rynkowa nabytych przez Niego składników majątkowych w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności była niższa od wartości rynkowej przysługującego Mu udziału w składnikach majątkowych objętych działem spadku i zniesieniem współwłasności, oraz dział spadku i zniesienie współwłasności nastąpiły bez spłat i dopłat, stwierdzić należy, że czynność działu spadku i zniesienia współwłasności nie stanowiła dla Wnioskodawcy nowego nabycia.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że dokonane przez Wnioskodawcę w dniu 14 grudnia 2020 r. odpłatne zbycie działki X, nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej, nie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie działki przez spadkodawcę (matkę Wnioskodawcy, tj. od 1972 r.)

W konsekwencji, dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż działki X nie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo wyjaśnić należy, że wydając interpretacje w trybie ww. przepisu tut. organ nie dokonuje wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym. Dlatego też tut. Organ nie odniósł się do kwot wskazanych we wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.