0113-KDIPT2-2.4011.701.2021.2.EC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2021 r. (data wpływu 5 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2021 r. (data wpływu 30 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 14 września 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.701.2021.1.EC, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem poczty w dniu 14 września 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 20 września 2021 r.). W dniu 30 września 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 27 września 2021 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe**:**

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą obejmującą świadczenie usług IT. W ramach prowadzonej działalności tworzone jest oprogramowanie na zamówienie i zgodnie z wymaganiami klienta. Prawa autorskie oraz prawa własności intelektualnej do stworzonych programów komputerowych, stanowiących utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.; dalej jako „Prawo autorskie”), są za wynagrodzeniem przenoszone na rzecz zamawiających (zleceniodawców). Już w 2019 r. Wnioskodawca w ramach zawartej umowy o świadczenie usług świadczy wyłącznie usługi programistyczne („Umowa”), efektem których jest tworzenie, zmiana i rozwijanie oprogramowania. W ramach umowy realizowane są różne projekty, szczegółowo definiowane w sporządzonych na podstawie umowy, opisach zlecenia. Efektem jednego z projektów ujętych w jednym z opisów zlecenia ma być stworzenie systemu informatycznego (projektowanie i tworzenie oprogramowania komputerowego zgodnie z wymaganiami zamawiającego), umożliwiającego zarządzanie, przewidywanie oraz zapobieganie ryzykiem na płaszczyźnie zdrowotnej oraz materialnej, poprzez zaawansowaną analizę przypadków losowych w kraju i za granicą. System będzie rozbudowaną strukturą umożliwiającą osobom ubezpieczającym sprawdzenie i podpowiedź odnośnie ryzyka jakie warto wziąć pod uwagę przy dokonywaniu ubezpieczenia z podziałem na ubezpieczenia życia, majątku, podróży czy też komunikacyjne. Dodatkowo umożliwi dostosowywanie produktów ubezpieczeniowych na podstawie zaawansowanych badawczych analiz przypadków, o długotrwałym interwale czasowym. Dzięki zaawansowanemu oprogramowaniu osoba ubezpieczająca będzie miała większe prawdopodobieństwo wybrania dedykowanej i spersonalizowanej opcji ubezpieczenia. System na podstawie analizowanych informacji w oparciu o dane o zdarzeniach losowych, czy też danych historycznych w danym regionie, czy kraju, jest w stanie określić bardzo trafne interakcje, które powinny zostać uwzględnione przy wyborze danych produktów ubezpieczeniowych. Dzięki wyliczeniom poprzez zaimplementowane w oprogramowaniu autorskie algorytmy, system działa na różnych płaszczyznach. Jest w stanie wspomagać tworzenie produktów ubezpieczeniowych i definiowanie ich zakresu, na podstawie chociażby analizy informacji dotyczącej wypadków drogowych w danym regionie, ryzyka dotyczących kradzieży pojazdów czy zdarzeń atmosferycznych. Tworzone oprogramowanie jest również w znacznym stopniu rozwinięte dla grupy seniorów, pozwala prognozować najczęstsze przypadki losowe w różnych obszarach życia codziennego, ułatwiając im proces decyzyjny w bardzo przystępny sposób. Oprócz zarządzania elektronicznym procesem wspierania wyboru ubezpieczenia uwzględniającego różnego rodzaju ryzyka, system umożliwi danym agentom ubezpieczeniowym dbanie o klientów, którzy zakupili u nich ubezpieczenie, poprzez inteligentne dopasowanie do danych terminów lub sytuacji w kraju i na świecie, dbając w ten sposób o społeczeństwo, w celu ułatwienia procesu decyzyjnego przy danym produkcie, który czasem może być zawiły i niejasny. System działa dynamicznie, dzięki czemu jest w stanie zwinnie reagować na zachodzące zmiany również w gospodarce, wybuchy epidemii czy innego rodzaju zdarzenia nadzwyczajne. Z punktu widzenia inżynierii tworzenia opisanego wyżej systemu, jest to system rozproszony, to znaczy, że używa modelu architektonicznego, w którym poszczególne moduły są podzielone na tak zwane mikroserwisy, inaczej mówiąc mikrousługi w modelu …. Mikroserwisy komunikują się z innymi w celu wykonania dowolnej operacji. Oprogramowanie zapewniające funkcjonowanie systemu jest tworzone w oparciu o najnowszą, stabilną wersję .. firmy … oraz frameworku .. i pokrewnych modułów. Stworzona aplikacja, umożliwiająca korzystanie z systemu jest oparta o … - czyli wzorcowej implementacji modelu …. (platforma uruchomieniowa jako usługa) wspieranej przez firmę …., bazującej na frameworku … stworzonej przez …., a obecnie rozwijanej przez ….. Jest to stosunkowo nowy model wdrażania usług, który mocno wpływa na innowacyjność projektu. Interfejs systemu jest tworzony na komputery stacjonarne, jak i na platformy mobilne. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach opisu zlecenia, będą stanowić zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.; dalej: „Ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”), działalność badawczo-rozwojową. Dzięki tworzonemu przez Wnioskodawcę na podstawie opisu zlecenia oprogramowania, zostanie dostarczony innowacyjny system informatyczny umożliwiający prognozowanie zachowań, zautomatyzowanie procesów ubezpieczeniowych w szerokim punkcie widzenia zgodnie z wymaganiami klienta, korzystający z zaimplementowanych autorskich algorytmów i zadań z pogranicza systemów machine learningowych. Pozwoli to w znacznym stopniu na dostęp do dedykowanych produktów ubezpieczeniowych oraz zapobieganiu skutków, gdyby ich zabrakło. Efektem pracy będzie autorski kod programu komputerowego, implementujący wymagane funkcjonalności zgodnie z nowoczesnymi standardami kodowania oraz dokumentacja i wyniki analiz. Dane zbierane w trakcie eksploatacji systemu mogą posłużyć w celach badawczo-naukowych, umożliwiając tym samym późniejsze wyciąganie wniosków na podstawie analizy zebranych informacji (danych) - np. określenie progu wieku kierowców przed, czy od którego, zaczynają stwarzać zagrożenie w ruchu drogowym. Stworzone przez Wnioskodawcę na podstawie umowy w ramach opisu zlecenia programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego.

Zgodnie z umową i opisem zlecenia, w ramach którego projektowane i tworzone jest wyżej wymienione oprogramowanie autorskie, prawa majątkowe przechodzą na zamawiającego, a otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych oraz za nieograniczone w czasie i terytorium korzystanie i rozporządzanie tym oprogramowaniem na wszystkich znanych w chwili przeniesienia polach eksploatacji, w tym: wytwarzanie ich egzemplarzy dowolną techniką, wprowadzanie do obrotu oraz najem lub użyczenie utworu, jak również publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, zaś w stosunku do utworów będących oprogramowaniem, także na następujących polach eksploatacji:

• trwałego albo czasowego zwielokrotnienia oprogramowania w całości lub w części, jakimikolwiek środkami i jakiejkolwiek formie, tłumaczenie, dostosowanie, zmiana układu lub dokonywanie innych zmian w oprogramowaniu;
• rozpowszechnianie, w tym użyczenie lub najem oprogramowania i/lub jego kopii.

Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy na podstawie umowy, płatne jest według czasu pracy poświęconego na tworzenie oprogramowania w ramach opisu zlecenia, przy czym czas ten jest ewidencjonowany w systemie komputerowym, który generuje raport godzinowy, stanowiący podstawę do ustalenia wysokości należnego wynagrodzenia. Autorskie prawa do programów komputerowych zaliczone są przez ustawę o PIT do kategorii kwalifikowanych praw własności intelektualnej, Wnioskodawca wykazuje w odrębnej ewidencji prowadzonej w arkuszu kalkulacyjnym, zawierającym comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego obejmującego tworzenie oprogramowania w ramach opisu zlecenia, zgodnie z obowiązkami, o których mowa w art. 30cb ustawy o PIT. Opisane zestawienie jest sporządzane na koniec każdego miesiąca narastająco, aż do momentu ukończenia prac nad programem będącym przedmiotem opisu zlecenia. W wyżej wymienionej ewidencji, zostaną wyodrębnione koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wyodrębnione w powyższy sposób przychody i koszty, pozwalają na obliczenie dochodu (straty) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu od dnia 1 stycznia 2019 r. Oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku zostało wytworzone lub rozwinięte przez Wnioskodawcę w prawach prowadzonej przez Niego działalności twórczej. Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą w sposób systematyczny, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (prace rozwojowe). Celem działalności jest wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Przedmiotem wniosku jest kwestia możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę 5% stawki podatku dochodowego do oprogramowania wytwarzanego lub rozwijanego przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca uzyskuje dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi. Wnioskodawca zarówno rozwija oprogramowanie będące rezultatem Jego własnej pracy twórczej, jak i oprogramowanie wytworzone przez osoby trzecie. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy jego użyteczności lub funkcjonalności. Wnioskodawca nie jest w przypadku rozwijania oprogramowania właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania, nie przysługuje Mu również licencja wyłączna. Wnioskodawca dokonuje rozwijania oprogramowania na podstawie umowy o świadczenie usług, zawartej ze Zleceniodawcą.

Rozwijanie oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę ma miejsce po przeniesieniu na Zleceniodawcę praw majątkowych do tworzonego oprogramowania. W tym przypadku Wnioskodawca nie jest jego właścicielem czy współwłaścicielem, ale dokonuje On jego rozwoju na mocy umowy o świadczenie usług zawartej ze Zleceniodawcą. Wnioskodawca dokonuje takiego rozwijania na mocy umowy o świadczenie usług.

W wyniku rozwijania oprogramowania tworzone są nowe kody i algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, chronione na mocy art. 74 Prawa autorskiego. Całość tych praw przenoszona jest na Zleceniodawcę. W związku z ulepszaniem oprogramowania Wnioskodawca uzyskuje dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochód z autorskiego prawa do programu komputerowego, wytworzonego przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności w ramach opisu zlecenia, kwalifikuje się do zastosowania preferencyjnego opodatkowania 5%?

**Zdaniem Wnioskodawcy,**prawidłowe będzie zastosowanie 5% stawki podatku dochodowego, na podstawie art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, dla dochodu uzyskanego z tytułu przeniesienia autorskiego prawa do wytworzonego przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności w ramach opisu zlecenia, nowego innowacyjnego oprogramowania komputerowego. Stworzony program komputerowy podlega ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego. Całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego wytworzonego w ramach opisu zlecenia przechodzi na zamawiającego, z chwilą powstania za zapłatą uzgodnionego wynagrodzenia. Działalność Wnioskodawcy związana z tworzeniem programu komputerowego, stanowi zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojową, ponieważ dzięki tworzonemu przez Wnioskodawcę oprogramowaniu, będzie możliwe zwinne analizowanie danych na podstawie powstałych algorytmów, co ułatwi prognozowanie danych zachowań czy przypadków losowych w codziennym życiu, co umożliwi ochronę wielu osób od zdarzeń losowych, które mogłyby niekorzystnie wpłynąć m.in. na sytuację materialną poszkodowanych. Efektem pracy będzie autorski kod programu komputerowego, implementujący wymagane funkcjonalności, zgodnie z nowoczesnymi standardami kodowania, dokumentacja i wyniki analiz. Dane zbierane w trakcie eksploatacji systemu mogą posłużyć w celach badawczo-naukowych, umożliwiając tym samym późniejsze wyciąganie wniosków na podstawie analizy zebranych informacji (danych), np. określenie progu wieku kierowców, przed czy od którego, zaczynają stwarzać zagrożenie w ruchu drogowym. Ponadto czynności związane z wytwarzaniem opisanego oprogramowania związane są z ciągłym nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem dostępnej wiedzy. Wytwarzanie oprogramowania jest związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i zmierza do poprawy użyteczności i funkcjonalności rozwijanego oprogramowania. Tworzone oprogramowanie jest własną twórczością intelektualną Wnioskodawcy. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Kwalifikowane prawa własności intelektualnej wykazuje w odrębnej ewidencji prowadzonej w arkuszu kalkulacyjnym, zawierającym comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki, dotyczące projektu obejmującego tworzenie oprogramowania w ramach opisu zlecenia, zgodnie z obowiązkami, o których mowa w art. 30cb ustawy o PIT, narastająco, aż do momentu ukończenia prac nad programem będącym przedmiotem opisu zlecenia. W ww. ewidencji wyodrębnione są koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. W oparciu o umowę oraz opis zlecenia, wynagrodzenie (przychód) Wnioskodawcy jest wyliczany na podstawie comiesięcznego raportu z przepracowanych godzin, z którego wynika, jaka jest należność za wytworzony program komputerowy, a tym samym za autorskie prawa do niego. Wyodrębnione przychody i koszty pozwalają na obliczenie dochodu (straty) przypadającej na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Finalnie Wnioskodawca nie jest właścicielem, współwłaścicielem, ani nie posiada prawa korzystania z wytworzonego, czy zmodyfikowanego oprogramowania, na podstawie umowy licencyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe**.**

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.– Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.– Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca, lub jednego tygodnia, lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnienia opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że:

• Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, polegającą na tworzeniu, zmianie i rozwijaniu oprogramowania;
• usługi tworzone przez Wnioskodawcę stanowią działalność badawczo-rozwojową;
• Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą w sposób systematyczny, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń;
• Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych w zamian za wynagrodzenie;
• Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi;
• w wyniku rozwijania oprogramowania tworzone są nowe kody i algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, chronione na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
• w przypadku rozwijania oprogramowania Wnioskodawca nie jest właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania, nie przysługuje Mu również licencja wyłączna;
• Wnioskodawca rozwija oprogramowanie zarówno będące rezultatem Jego własnej pracy twórczej, jak i oprogramowanie wytworzone przez osoby trzecie.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustaw – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(`(...)`) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności, są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności, wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Stosownie do art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) × 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;
• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP, jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję zgodną z wymogami wskazanymi w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

• wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),
• wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
• wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego jak również zmienianego i rozwijanego oprogramowania w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ww. ustawy. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania uzyskanych z tego tytułu dochodów według stawki 5%, a także przysługiwać Mu będzie prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w kolejnych latach, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.