0113-KDIPT2-2.4011.421.2021.2.EC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2021 r. (data wpływu 30 marca 2021 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 lipca 2021 r. (data wpływu 13 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 29 czerwca 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.421.2021.1.EC, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem poczty w dniu 29 czerwca 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 5 lipca 2021 r.). W dniu 13 lipca 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 10 lipca 2021 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prosi o udzielenie interpretacji podatkowej dotyczącej możliwości odliczenia ulgi termomodernizacyjnej we wspólnym rozliczeniu podatkowym PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-37.

Działka, na której stoi dom była zakupiona w 1994 r. na Wnioskodawczynię. Budowa budynku mieszkalnego została rozpoczęta przed zawarciem związku małżeńskiego. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński we wrześniu 2001 r. Po ślubie budowa była kontynuowana ze wspólnych środków finansowych. W związku małżeńskim istnieje ustawowa wspólność majątkowa małżeńska. Rachunki dotyczące budowy były wystawione na Wnioskodawczynię. Budowa została zakończona w czerwcu 2005 r., od tego roku tj. 2005, Wnioskodawczyni wraz z mężem zamieszkuje budynek mieszkalny.

W 2020 r. małżonkowie ponieśli koszty w związku z założeniem instalacji fotowoltaicznej. Rachunek za ww. instalację jest wystawiony na Wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni w 2020 r. pobierała tylko świadczenie pielęgnacyjne, w związku z opieką nad niepełnosprawną siostrą. Innych dochodów Wnioskodawczyni nie posiadała i nie posiada. Z tego powodu we wspólnym rozliczeniu podatkowym, które zostało już złożone, zostały wykazane tylko dochody męża.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni nadmienia, że jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej (rozlicza się wspólnie z mężem, dochód męża PIT-11, umowa o pracę). Dom jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Wnioskodawczyni wraz z mężem nie ma zawartej umowy rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską, na podstawie której dom zostałby objęty majątkiem wspólnym. Wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostały poniesione z majątku wspólnego. Wydatki dotyczące ulgi termomodernizacyjnej są udokumentowane fakturami VAT (podatek od towarów i usług), wystawionymi przez podatnika niekorzystającego ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Poniesione wydatki dotyczyły zakupu paneli fotowoltaicznej ich montażu:

- faktura z dnia 30 kwietnia 2020 r. wpłata zaliczki; nazwa towaru/usługi: Instalacja fotowoltaiczna 5,44 kW,

- faktura z dnia 12 maja 2020 r. wpłata pozostałej kwoty; nazwa towaru/usługi: Instalacja fotowoltaiczna 5,44 kW

Data wystawienia usługi na fakturze to dzień 8 maja 2020 r. Poniesione wydatki są związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów.

Poniesione wydatki w związku z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, znajdują się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489). Przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało zakończone w dniu 8 maja 2020 r. Wydatki nie zostały odliczone. Wnioskodawczyni otrzymała dotację z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przelewem na kwotę 5 000 zł. Tylko taką dotację otrzymała Wnioskodawczyni. Kwota przedsięwzięcia termomodernizacyjnego nie przekroczy 53 000 zł.

Akt własności domu jest na Wnioskodawczynię. Faktury dotyczące instalacji fotowoltaicznej wystawione są na Wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni nie osiągała dochodów (pracowała do 2019 r., od 2020 r. pobiera tylko świadczenie pielęgnacyjne w związku z opieką nad niepełnosprawną siostrą). Wnioskodawczyni rozlicza się wspólnie z mężem. Małżonkowie nie mają rozdzielności majątkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w związku z powyższym, faktury wystawione na Wnioskodawczynię, dotyczące ulgi termomodernizacyjnej, Wnioskodawczyni może odliczyć od dochodu męża?

Zdaniem Wnioskodawczyni, może skorzystać z odliczenia ulgi termomodernizacyjnej od dochodów męża, z uwagi na to, że nie posiada rozdzielności majątkowej. Wydatki dotyczące utrzymania i modernizacji domu, w tym zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej ponoszone są z majątku wspólnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do trzech kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym należy przez to rozumieć budynek wolnostojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r., poz. 22, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów, użyte w ustawie określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjne oznacza przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

a) ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,

b) ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,

c) wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),

d) całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

1. materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;

2. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,

3. kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,

4. kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,

5. zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,

6. kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100),

7. przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,

8. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,

9. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,

10. materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,

11. pompa ciepła wraz z osprzętem,

12. kolektor słoneczny wraz z osprzętem,

13. ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,

14. stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,

15. materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskiem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

1. wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,

2. wykonanie analizy termograficznej budynku,

3. wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi,

4. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej,

5. docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów,

6. wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych,

7. wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,

8. montaż kotła gazowego kondensacyjnego,

9. montaż kotła olejowego kondensacyjnego,

10. montaż pompy ciepła,

11. montaż kolektora słonecznego,

12. montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego,

13. montaż instalacji fotowoltaicznej,

14. uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin,

15. regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji,

16. demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;

2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że odliczeniu w kolejnych latach podlegają tylko te wydatki, które przewyższają podstawę opodatkowania w roku ich poniesienia.

Zatem w sytuacji poniesienia wydatków w wysokości przewyższającej podstawę opodatkowania w roku poniesienia, należy odliczyć wydatki nie w dowolnej wysokości, a w kwocie odpowiadającej podstawie opodatkowania, a nadwyżkę w kolejnych latach podatkowych.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do uprzednich ustaleń ˗ zauważyć należy, że podatnik może skorzystać z odliczenia m.in. wtedy, gdy wynikiem realizowanego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego jest:

a) ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania budynku, lub

b) ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii, lub

c) wykonanie przyłącza technicznego, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła, w tym również

d) zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji

– tj. przedsięwzięcia, które powodują określone zmiany w dotychczasowym użytkowaniu budynku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w 1994 r. Wnioskodawczyni zakupiła działkę, na której stoi dom, który jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane. Budowa domu została rozpoczęta przez zawarciem związku małżeńskiego. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński we wrześniu 2001 r. Po ślubie budowa była kontynuowana ze wspólnych środków finansowych. Budowa została zakończona w czerwcu 2005 r., od tego roku tj. 2005, Wnioskodawczyni wraz z mężem zamieszkuje budynek mieszkalny. W związku małżeńskim istnieje ustawowa wspólność majątkowa małżeńska. Wnioskodawczyni wraz z mężem nie ma zawartej umowy rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską, na podstawie której dom zostałby objęty majątkiem wspólnym. Rachunki dotyczące budowy były wystawione na Wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej (rozlicza się wspólnie z mężem). Wnioskodawczyni w 2020 r. pobierała tylko świadczenie pielęgnacyjne, w związku z opieką nad niepełnosprawną siostrą. Innych dochodów Wnioskodawczyni nie posiadała i nie posiada. Z tego powodu we wspólnym rozliczeniu podatkowym, które zostało już złożone, zostały wykazane tylko dochody męża. W 2020 r. małżonkowie ponieśli koszty w związku z założeniem instalacji fotowoltaicznej. Wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostały poniesione z majątku wspólnego ale rachunek za ww. instalację jest wystawiony na Wnioskodawczynię. Przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało zakończone w dniu 8 maja 2020 r. Wydatki nie zostały odliczone. Wnioskodawczyni otrzymała dotację z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przelewem na kwotę 5 000 zł. Kwota przedsięwzięcia termomodernizacyjnego nie przekroczy 53 000 zł.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359). Przepis art. 31 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), która obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Nadmienić w tym miejscu również należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, co oznacza, że należy skorzystać z definicji nieruchomości zawartej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.). Zgodnie z treścią art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego – nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego – z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego).

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności.

Z powyższego wynika, że nieruchomość wraz z budynkiem mieszkalnym stanowi własność Wnioskodawczyni jako Jej majątek osobisty.

Na mocy art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26, art. 26e i art. 26h; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2a powołanej ustawy, wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

W myśl art. 6 ust. 3 ww. ustawy, zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że odliczenia w ramach ulgi termomodernizacyjnej dokonuje każdy z małżonków odrębnie w ramach własnej podstawy obliczenia podatku. Wskazany ustawowy limit odliczeń w ramach ulgi termomodernizacyjnej 53 000 zł odnosi się do każdego małżonka osobno, co oznacza, że nie ma możliwości, aby odliczenia wydatków poniesionych w ramach ulgi termomodernizacyjnej przez Wnioskodawczynię z majątku wspólnego małżonków dotyczących budynku mieszkalnego będącego własnością Wnioskodawczyni, dokonał drugi z małżonków w sytuacji braku lub niedostatecznie wysokiej podstawy obliczenia podatku Wnioskodawczyni.

W konsekwencji, wymienione we wniosku wydatki Wnioskodawczyni związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego polegającego na montażu instalacji fotowoltaicznej w budynku mieszkalnym jednorodzinnym będącym własnością Wnioskodawczyni, udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawczynię, mogą być przez Wnioskodawczynię uwzględnione w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odliczenia w ramach ww. ulgi może dokonać tylko ten podatnik, na którego wystawione są faktury dokumentujące poniesione wydatki i który jest właścicielem budynku mieszkalnego. Każdy z małżonków dokonuje odliczenia ulgi termomodernizacyjnej w ramach własnej podstawy opodatkowania, z tego względu w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nie może odliczyć ulgi termomodernizacyjnej od dochodów męża, a od swojej podstawy opodatkowania. W przypadku kwoty odliczenia nieznajdującej pokrycia w rocznym dochodzie podatnika, podlega ona odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż w ciągu 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym Wnioskodawczyni poniosła pierwszy wydatek. Zaznaczyć również należy, że odliczeniu w ramach ulgi termomodernizacyjnej podlegają wydatki w części, w jakiej nie zostały dofinansowane z dotacji.

Z powyższych względów stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1450, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, ul. …., …., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.