0113-KDIPT2-2.4011.399.2021.3.EC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2021 r. (data wpływu 29 marca 2021r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 marca 2021 r. (data wpływu 29 marca 2021 r.), pismem z dnia 5 lipca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.) oraz pismem z dnia 19 lipca 2021 r. (data wpływu 19 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości, uzupełniony pismem z dnia 29 marca 2021 r.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 28 czerwca 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.399.2021.1.EC, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 28 czerwca 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 30 czerwca 2021 r.). W dniu 6 lipca 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 5 lipca 2021 r.

Ponieważ wniosek w dalszym ciągu nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ww. ustawy, ponownie wezwano Wnioskodawcę pismem z dnia 8 lipca 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.399.2021.2.EC na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 8 lipca 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 13 lipca 2021 r.), zaś w dniu 19 lipca 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 19 lipca 2021 r.

We wniosku i jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. W dniu 2 marca 1995 r. na podstawie umowy darowizny (akt notarialny z dnia 2 marca 1995 r., repertorium ….) Wnioskodawca nabył od Pani G. M. udział 1/2 części we współwłasności nieruchomości rolnej - niezabudowanej działce nr `(...)`., o obszarze 1,12 ha, położonej we wsi …, w gminie …., w województwie … (grunty orne klasy IVb, V i VI). W dniu 23 kwietnia 1996 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński z Panią G.S., co oznacza, że udział w działce o numerze ewidencyjnym `(...)`. nabył jako osoba niepozostająca w związku małżeńskim do swojego majątku odrębnego. Małżonkowie nie zawierali żadnych umów majątkowych małżeńskich rozszerzających małżeńską wspólność ustawową majątkową, zmieniających stan prawny wskazanej działki nr `(...)`.. W trakcie trwania małżeństwa na działce został wybudowany budynek mieszkalny należący do obojga współmałżonków. W dniu 16 grudnia 2005 r. związek małżeński Wnioskodawcy zakończył się rozwodem. W dniu 5 października 2016 r. pomiędzy małżonkami doszło do zawarcia ugody sądowej w sprawie podziału majątku wspólnego po ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej. W ramach ugody strony oświadczyły, że w skład ich majątku wspólnego wchodzi nieruchomość położona w …., gmina ….., o powierzchni 1,1204 ha, stanowiąca działkę nr `(...)`., obręb ….., gmina ….., dla której Sąd Rejonowy w …..prowadzi księgę wieczystą nr ….. Byli małżonkowie dokonali podziału majątku w taki sposób, że Wnioskodawcy została przyznana na wyłączną własność nowo powstała niezabudowana działka nr `(...)`./2, o powierzchni 0,9747 ha. G. S. została przyznana na wyłączną własność nowo powstała działka nr `(...)`./3, o powierzchni 0,1400 ha (działka zabudowana budynkiem mieszkalnym). Zaś nowo powstała działka nr `(...)`../1, o powierzchni 0,0057 ha, pozostanie w dalszym ciągu we współwłasności byłych małżonków. Jednocześnie G.S. tytułem wyrównania udziału w majątku wspólnym zobowiązała się do zapłacenia Wnioskodawcy jednorazowo do dnia 31 grudnia 2016 r. kwoty 38 700 zł. W ten sposób majątek wspólny stanowiący zabudowaną działkę nr`(...)`. został równo podzielony pomiędzy byłych małżonków.

W dniu 31 lipca 2014 r. Rada Miejska w …. uchwałą nr …. uchwaliła Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego gminy …. sekcji …., obejmujący obręby: …., …, …, ….. ….. W wyniku uchwalenia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego działka nr`(...)`./2 znalazła się na terenach przeznaczonych na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, oznaczonych w planie symbolem ….. Na wniosek Wnioskodawcy, decyzją nr `(...)`. wydaną w dniu 20 marca 2020 r., Burmistrz Miasta i Gminy ….. dokonał podziału działki nr `(...)`./2 stanowiącej własność Wnioskodawcy na następujące działki:

- działka nr `(...)`./4 o powierzchni 0,2679 ha, wydzielona jako droga wewnętrzna,

- działka nr `(...)`./5 o powierzchni 0,1200 ha,

- działka nr `(...)`./6 o powierzchni 0,1200 ha,

- działka nr `(...)`./7 o powierzchni 0,1200 ha,

- działka nr `(...)`./8 o powierzchni 0,1200 ha,

- działka nr `(...)`./9 o powierzchni 0,1268 ha,

- działka nr `(...)`./10 o powierzchni 0,1000 ha.

Podziału nieruchomości dokonano pod warunkiem, że przy zbywaniu nowo wydzielonych działek nr `(...)`./5, nr `(...)`./6, nr `(...)`./7, nr `(...)`./8, nr `(...)`./9, nr `(...)`./10, zostanie zabezpieczony dostęp do drogi publicznej, poprzez nabycie udziałów w drodze wewnętrznej (działce nr `(...)`./4). Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów z dnia 25 września 2020 r., wydanym przez Starostwo Powiatowe w ….. Wydział Geodezji nr ….:

- działka ewidencyjna nr `(...)`./4 jest opisana jako grunty orne RIVb, RV, RVI,

- działka ewidencyjna nr `(...)`./5 jest opisana jako grunty orne RIVb,

- działki ewidencyjne nr `(...)`./6 i nr `(...)`../7 są opisane jako grunty orne RV, RVI,

- działki ewidencyjne nr `(...)`./8 i nr `(...)`../9 są opisane jako grunty orne RV, RVI,

- działka ewidencyjna nr `(...)`./10 jest opisana jako grunty orne RIV.

Natomiast z wypisu z Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego wydanego w dniu 18 września 2020 r. przez Burmistrza Miasta i Gminy …. wynika, że zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego gminy …., przyjętym uchwałą nr ….. Rady Miejskiej w ….. z dnia 31 lipca 2014 r. w sprawie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego gminy …. sekcji A, obejmującego obręby: …., ….., …., …., działki o numerach: `(...)`./4, `(...)`./5, `(...)`/6, `(...)`/7 `(...)`/8, `(...)`./9, `(...)`./10, są położone na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem ….. i określonym jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, w granicach ……`(...)`.. Krajobrazu, częściowo w granicach utrudnionych warunków budowlanych (działki nr: `(...)`./5, `(...)`./6, `(...)`./10). Wszystkie powyższe działki powstałe w wyniku podziału Wnioskodawca sprzedał w całości w dniu 18 listopada 2020 r. na rzecz firmy …… Sp. z o.o. z siedzibą w ……. W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy sprzedaż powyższych działek będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że podział geodezyjny nieruchomości stanowiącej działkę nr `(...)`., o powierzchni 1,12 ha, na działka `(...)`/1, `(...)`./2, `(...)`./3, nastąpił w ramach podziału majątku małżonków. W dniu 5 października 2016 r. pomiędzy małżonkami doszło do zawarcia ugody sądowej w sprawie podziału majątku wspólnego po ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej. Wnioskodawca i G.S. zgodnie dokonali podziału majątku wspólnego po ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej. Działka nr `(...)`.stanowiła majątek wspólny Wnioskodawcy i Pani G.S., ale nabyty jako odrębny. Działka stanowiła majątek wspólny, ale nieobjęty wspólnością majątkową małżeńską. Tym samym udziały w działce stanowiły majątek odrębny małżonków, był to majątek nabyty przed zawarciem związku małżeńskiego. Jak zaznaczono we wniosku, w ocenie Wnioskodawcy działka nr `(...)`.. od 1995 r. (wraz z wybudowanym na niej po tej dacie budynkiem) znajdowała się w majątku wspólnym (wspólność majątkowa umowna) Wnioskodawcy i Pani G. S., a od dnia 23 kwietnia 1996 r. (data zawarcia związku małżeńskiego) znajdowała się w majątku wspólnym małżonków, ale odrębnym od majątku objętego ustawową wspólnością majątkową. Działka w wyniku umowy darowizny z dnia 2 marca 1995 r., w wyniku zawarcia małżeństwa znalazła się w majątku wspólnym małżonków.

Wnioskodawca od kwietnia 2021 r. jest współwłaścicielem nieruchomości, którą w 2015 r. nabyła Jego druga żona, z którą zawarł związek małżeński w 2017 r. Od 1986 r. Wnioskodawca posiadał działkę zabudowaną o powierzchni 0,00047 ha, na której znajdował się domek letniskowy. Działka ta została sprzedana w październiku 1994 r. Wnioskodawca posiadał ją przez okres dłuższy niż 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Środki uzyskane ze zbycia nieruchomości nie stanowiły źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie prowadził żadnej działalności gospodarczej na terenie działki nr `(...)`.., ani na żadnej działce powstałej w wyniku podziału. Wnioskodawca dokonał podziału działki nr `(...)`./2 na nieruchomości o mniejszej powierzchni, z powodu braku zainteresowania działką o powierzchni 0,9747 ha. Wnioskodawca postanowił podzielić działkę na mniejsze, celem łatwiejszego ich zbycia. Nabywca dokonał zakupu wszystkich działek wchodzących w skład podzielonej nieruchomości `(...)`./2. Wnioskodawca nie zamierza ponosić dodatkowych nakładów w związku z przygotowaniem do sprzedaży wyodrębnionych geodezyjnie działek w przyszłości, ponieważ czynność sprzedaży działek już została dokonana. Wnioskodawca poniósł koszty związane z wyodrębnieniem dodatkowej działki z przeznaczeniem na drogę wewnętrzną. Wnioskodawca był zmuszony ponieść wymienione koszty na skutek wydania decyzji Burmistrza Miasta i Gminy …. z dnia 20 marca 2020 r., nr …, zgodnie z którą zobowiązany był zabezpieczyć dostęp do drogi publicznej dla poszczególnych działek. Wnioskodawca poniósł również koszty związane z publikacją ofert dotyczących sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca nie dokonywał nakładów w związku z uzbrojeniem terenu w przyłącza. Sprzedaż nieruchomości nie nastąpiła w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która takiej działalności nie prowadzi.

Ponadto Wnioskodawca nadmienia, że nie zna wartości rynkowej działki nr `(...)`./2 i działki nr `(...)`./3 na dzień zniesienia współwłasności, bez uwzględnienia wartości nakładów poniesionych z majątku wspólnego na wybudowanie domu. Na dzień zniesienia współwłasności nie były dokonywane operaty szacunkowe wartości działek. Przed zniesieniem współwłasności był przeprowadzony operat szacunkowy określający wartość działek z uwzględnieniem wartości domu jednorodzinnego umiejscowionego na działce nr `(...)`./3. Wnioskodawca nie badał wartości działek bez uwzględnienia wartości nakładów poniesionych z majątku wspólnego na wybudowanie domu, gdyż nie wystąpiła potrzeba, by Wnioskodawca dysponował takimi danymi. Szacunkowo wartość rynkowa działki nr `(...)`./2 na dzień zniesienia współwłasności wynosiła około 150 000 zł, a szacunkowa wartość działki nr `(...)`../3 na dzień zniesienia współwłasności wynosiła około 30 000 zł.

Wnioskodawca nie dysponuje wiedzą, jakie nakłady poniesione z majątku wspólnego na wybudowanie domu były uwzględnione przy rozliczeniu dotyczącym podziału majątku wspólnego i zniesienia współwłasności. Nakłady na budowę domu pochodziły głównie z majątków odrębnych współmałżonków. Nakłady z majątków odrębnych były sfinansowane przez Wnioskodawcę ze środków pochodzących ze sprzedaży działki zabudowanej oraz premii gwarancyjnej z książeczki mieszkaniowej, a przez panią G.S. ze środków pochodzących z premii gwarancyjnej z książeczki mieszkaniowej. Nakłady poniesione z majątku wspólnego na wybudowanie domu były finansowane z bieżących dochodów wynikających ze stosunku pracy w okresie trwania związku małżeńskiego. Szacowana wartość nakładów poniesionych z majątku wspólnego na wybudowanie domu, które były uwzględnione przy rozliczeniu dotyczącym podziału majątku wspólnego i zniesienia współwłasności wynosiła około 100 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przychody uzyskane z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości, należy zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości?

2. Czy z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1, przychody uzyskane z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości, należy zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), tj. przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:

1. na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy;

2. w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;

3. składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Z przepisów art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem, że odpłatne zbycie nieruchomości, które nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, powoduje powstanie przychodu wtedy, gdy dokonywane jest przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości. Przychodu ze sprzedaży nieruchomości nie zalicza się do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8, jeżeli przedmiotem zbycia jest składnik majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, przy czym wyjątek ten nie dotyczy składników majątku wycofanych z działalności gospodarczej, co najmniej 6 lat przed ich zbyciem oraz wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą: budynku mieszkalnego, gruntu związanego z tym budynkiem i innych składników majątkowych nieistotnych z punktu widzenia wniosku.

W ocenie Wnioskodawcy, odpłatnie zbycie nieruchomości nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej, a miało charakter prywatny i mieściło się w zwykłym zarządzie majątkiem osobistym.

Stosownie zaś do art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z powyższej definicji wynika, że aby daną aktywność podatnika można było uznać za działalność gospodarczą muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

1. Działalność musi mieć charakter zarobkowy, tzn. być nastawiona na uzyskiwanie zysku. W orzecznictwie podkreśla się także, że działalność ma charakter zarobkowy wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć, choć mimo podjętych działań może się zakończyć poniesieniem straty.

2. Działalność należy do jednego z wyżej wymienionych rodzajów (jest działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych).

3. Działalność gospodarcza musi być prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły, na co wskazuje planowa realizacja określonych zadań oraz podejmowanie ich w sposób systematyczny i powtarzalny (wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2017 r., sygn. II FSK 1446/15). Musi być to działalność profesjonalna, wykonywana w sposób zaplanowany przy użyciu pewnej struktury organizacyjnej. Jak wyjaśnił WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 18 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/GI 818/11: „element ciągłości świadczy z kolei o względnie stałym zamiarze wykonywania działalności gospodarczej, co nie wyklucza możliwości prowadzenia jej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego celu. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań skierowanych na zarobek.”

4. Działalność musi być prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat.

5. Przychody z tej działalności nie są zaliczane do innego źródła przychodów niż pozarolnicza działalność gospodarcza (jak czytamy w wyroku NSA z dnia 18 maja 2010 r., sygn. akt II FSK 47/09: „nawet w sytuacji spełnienia przez podatnika warunku przewidzianego w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., wskazującego na to, że w ramach działalności wykonywanej zarobkowo, w sposób zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu, na własny lub cudzy rachunek, podatnik osiąga przychody, które jednocześnie odpowiadają opisowi przychodów z innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródła przychodu i nie zostały zaliczone w sposób jednoznaczny do przychodów z tej działalności, to przychody te stanowią przychód z tego innego źródła.”).

W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości, należy zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości. Wnioskodawca nabył grunt do majątku prywatnego i był on wykorzystywany wyłącznie na cele osobiste podatnika i Jego rodziny. Grunt nigdy nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej. Działania Wnioskodawcy mają charakter wyłącznie okazjonalny i związane są ze zwykłym rozporządzaniem własnym majątkiem prywatnym. Sprzedaż nieruchomości związana jest ze zmianą sytuacji osobistej podatnika - rozwód. Przez długi okres od momentu nabycia gruntu do momentu sprzedaży Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności faktycznych związanych z gruntem, co wskazuje, że podatnik nie podporządkowywał swych działań planom późniejszej sprzedaży. Oznacza to, że sprzedaż nieruchomości nie cechuje się zorganizowanym i profesjonalnym charterem. Działania podatnika nie były z góry zaplanowane i realizowane w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany. Sprzedaż ma charakter incydentalny, podatnik jednorazowo zbył wszystkie nieruchomości należące go Jego majątku prywatnego i w przyszłości nie będzie zajmował się tego typu działalnością. Sprzedaż nieruchomości nie jest stałym źródłem Jego dochodu, a przychód z tego tytułu wystąpił jednorazowo. Sam fakt dokonania podziału geodezyjnego działek nie świadczy o zawodowym i profesjonalnym charakterze zbycia nieruchomości. Potwierdza to wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 1100/17, w którym sąd stwierdza: „Samo tylko wyodrębnienie z jednej nieruchomości działek gruntu, powiązane także z koniecznością uprzedniego uzyskania stosownych decyzji administracyjnych, czy uregulowania prawidłowego dostępu do nich, nie wykracza poza działania mieszczące się w zwykłym zarządzie własnymi sprawami majątkowymi.” W związku z powyższym przychód ze sprzedaży opisanych w stanie faktycznym działek należy zakwalifikować do źródła przychodów ze sprzedaży nieruchomości.

W ocenie Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 2, w związku ze sprzedażą ww. nieruchomości nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy, przychód powstaje wówczas, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W przedmiotowym stanie faktycznym nabycie udziału w nieruchomości w drodze darowizny nastąpiło dnia 2 marca 1995 r. i zostało potwierdzone aktem notarialnym. Późniejszy podział majątku wspólnego małżonków nie ma wpływu na powstanie daty nabycia praw do tego majątku.

Zgodnie z zasadą superficies solo cedit, budynek przypada gruntowi, co oznacza, że budynek z chwilą jego wzniesienia staje się własnością właściciela gruntu. W przedmiotowym stanie faktycznym oznacza to, że Wnioskodawca posiadał udział w 1/2 współwłasności nieruchomości gruntowej nr `(...)`.. oraz przypadał na niego udział 1/2 własności wybudowanego na niej budynku mieszkalnego. Data wybudowania budynku nie będzie miała znaczenia. W wyroku z dnia 12 grudnia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 176/17 WSA w Warszawie stwierdził, że: „W przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). To oznacza, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek.” W wyniku dokonanego podziału działki pomiędzy współmałżonków każdy z nich otrzymał 1/2 wartości wspólnego majątku (tzn. zabudowanej działki nr `(...)`..). Z uwagi na to, że Pani G. otrzymała nowopowstałą zabudowaną działkę nr `(...)`./3, a Wnioskodawca działkę niezabudowaną nr `(...)`./2, działki te nie są równe co do powierzchni. Podział został przeprowadzony tak, żeby były równe co do wartości. W związku z tym, Wnioskodawca otrzymując w ramach ugody prawo własności działki nr `(...)`../2 i stosowną dopłatę nie nabył prawa do nieruchomości ponad swój udział w nieruchomości wspólnej. W związku z tym w ramach ugody nie nabył części nieruchomości, która już wcześniej nie przypadałaby na Niego na podstawie otrzymanej w 1995 r. darowizny. Zatem zawarcie ugody pomiędzy małżonkami nie ma wpływu na rozpoznanie daty nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę, nabycie to nastąpiło dnia 2 marca 1995 r. W związku z tym upłynął już 5 letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska do pytania nr 1, stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie: w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podsumowując, biorąc pod uwagę, że w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków udział Wnioskodawcy nie powiększył się od dnia pierwotnego nabycia ww. części nieruchomości (wartościowo pozostał on na poziomie 1/2 wartości całej nieruchomości) za datę nabycia powinno się przyjąć datę pierwotnego nabycia w drodze darowizny, tj. dzień 2 marca 1995 r. W tej sytuacji, okres 5 lat upłynął z dniem 31 grudnia 2000 r., a tym samym sprzedaż nieruchomości nie jest źródłem przychodu ze sprzedaży nieruchomości (przychód ten nie powstaje) i nie podlega opodatkowaniu.

Jednocześnie Wnioskodawca zwraca uwagę, że zastosowanie w sprawie może znaleźć art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej. W ocenie Wnioskodawcy działka od 1995 r. (wraz z wybudowanym na niej po tej dacie budynkiem) znajdowała się w majątku wspólnym (wspólność majątkowa umowna) Wnioskodawcy i Pani G. M., a od dnia 23 kwietnia 1996 r. (data zawarcia związku małżeńskiego) znajdowała się w majątku wspólnym małżonków, ale odrębnym od majątku objętego ustawową wspólnością majątkową. Przepis, o którym mowa powyżej nie wskazuje, że warunkiem jego zastosowania jest nabycie rzeczy lub praw do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową, mówi jedynie o nabyciu rzeczy i praw do majątku wspólnego małżonków. Zatem w ocenie Wnioskodawcy, może On znaleźć zastosowanie w sprawie, gdyż działka w wyniku umowy darowizny z dnia 2 marca 1995 r. i zawarcia małżeństwa znalazła się w majątku wspólnym małżonków. W związku z tym, bazując tylko i wyłącznie na tym przepisie, za datę nabycia również należałoby uznać datę umowy darowizny z 1995 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje wystąpieniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

W związku z przedstawionym opisem wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie” użytego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw. Zatem, poprzez „nabycie”, należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 2 marca 1995 r. na podstawie umowy darowizny Wnioskodawca nabył od Pani G. M. udział 1/2 części we współwłasności nieruchomości rolnej - niezabudowanej działce nr `(...)`.. W dniu 23 kwietnia 1996 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński z Panią G.S., co oznacza, że udział w działce o numerze ewidencyjnym `(...)`.nabył jako osoba niepozostająca w związku małżeńskim do swojego majątku odrębnego. Małżonkowie nie zawierali żadnych umów majątkowych małżeńskich rozszerzających małżeńską wspólność ustawową majątkową, zmieniających stan prawny działki nr `(...)`.. W trakcie trwania małżeństwa na działce został wybudowany budynek mieszkalny należący do obojga współmałżonków. Nakłady na budowę domu pochodziły głównie z majątków odrębnych współmałżonków. W dniu 16 grudnia 2005 r. związek małżeński Wnioskodawcy zakończył się rozwodem. W dniu 5 października 2016 r. pomiędzy małżonkami doszło do zawarcia ugody sądowej w sprawie podziału majątku wspólnego, po ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej. Na mocy tej ugody Wnioskodawcy została przyznana na wyłączną własność nowo powstała niezabudowana działka nr `(...)`./2, a G.S. została przyznana na wyłączną własność nowo powstała działka nr `(...)`./3, zabudowana budynkiem mieszkalnym. Zaś nowo powstała działka nr `(...)`./1, o powierzchni 0,0057 ha, pozostała w dalszym ciągu we współwłasności byłych małżonków. Wnioskodawca nie zna wartości rynkowej działki nr `(...)`./2 i działki nr `(...)`./3 na dzień zniesienia współwłasności, bez uwzględnienia wartości nakładów poniesionych z majątku wspólnego na wybudowanie domu. Dodatkowo G.S. tytułem wyrównania udziału w majątku wspólnym zobowiązała się do zapłacenia Wnioskodawcy jednorazowo do dnia 31 grudnia 2016 r. kwoty 38 700 zł. Szacowana wartość nakładów poniesionych z majątku wspólnego na wybudowanie domu, które były uwzględnione przy rozliczeniu dotyczącym podziału majątku wspólnego i zniesienia współwłasności wynosiła około 100 000 zł. W ten sposób majątek wspólny stanowiący zabudowaną działkę nr `(...)`.. został równo podzielony pomiędzy byłych małżonków.

W dniu 20 marca 2020 r. na wniosek Wnioskodawcy został dokonany podział działki nr `(...)`../2. Wnioskodawca dokonał podziału działki nr `(...)`./2 na nieruchomości o mniejszej powierzchni, celem łatwiejszego ich zbycia. W dniu 18 listopada 2020 r. wszystkie działki zostały przez Wnioskodawcę sprzedane. Sprzedaż nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej, gdyż Wnioskodawca takiej działalności nie prowadzi.

Oceniając skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w wyniku ugody dotyczącej podziału majątku wspólnego, należy odwołać się do przepisów regulujących ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, bądź w przypadku ustania małżeństwa, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty, stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast – w myśl art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami, współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

Zgodnie z art. 567 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 1575), w postępowaniu o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami sąd rozstrzyga także o żądaniu ustalenia nierównych udziałów małżonków w majątku wspólnym oraz o tym, jakie wydatki, nakłady i inne świadczenia z majątku wspólnego na rzecz majątku osobistego lub odwrotnie podlegają zwrotowi.

W myśl art. 567 § 3 ww. Kodeksu, do postępowania o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami, a zwłaszcza do odrębnego postępowania w sprawach wymienionych w paragrafie pierwszym stosuje się odpowiednio przepisy o dziale spadku.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

- podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

- wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Zatem, za datę nabycia nieruchomości lub prawa, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej (jego) nabycia w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości (prawa) w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości (prawa) przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości (prawa), która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat).

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, ale tylko wówczas, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Natomiast gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu, czy też nie, nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela nieruchomości, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed zniesieniem współwłasności i po nim.

Tak więc co do zasady zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem, jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla części udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Z treści wniosku wynika, że wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę w wyniku podziału majątku wspólnego i zniesienia współwłasności udziału w składnikach majątkowych objętych ugodą sądową mieści się w wartości udziału, jaki przysługiwał Jemu w majątku objętym współwłasnością, a na rzecz Wnioskodawcy została zasądzona dopłata od byłej żony tytułem wyrównania posiadanych udziałów. Zatem, za datę nabycia przez Wnioskodawcę działki nr `(...)`./2, należy przyjąć dzień jej nabycia w drodze darowizny, tj. 2 marca 1995 r.

Wobec powyższego, przychód ze sprzedaży w 2020 r. dziełek powstałych z podziału niezabudowanej działki nr `(...)`./2 nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie, upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, dokonana sprzedaż nieruchomości nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu. Zaznaczyć należy, że podział nieruchomości, tj. działki nr `(...)`./2, nie stanowił dla Wnioskodawcy nowego nabycia nieruchomości.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, że art. 10 ust. 6 nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie. Ww. przepis mówi o odpłatnym zbyciu nieruchomości nabytych lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej lub nabytych do majątku wspólnego małżonków. Natomiast Wnioskodawca wskazał, że udział w niezabudowanej nieruchomości, stanowiącej działkę nr `(...)`.., nabył do majątku odrębnego, a po zawarciu związku małżeńskiego nie zawierał umowy małżeńskiej rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską na ww. nieruchomość.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., ul. …., ….., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.