0113-KDIPT2-2.4011.1093.2020.9.KK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 14 grudnia 2020 r. (data wpływu 23 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 marca 2021 r. (data wpływu 29 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia ruchomości i działu spadku, rozpatrzonym w wyniku uwzględnienia w postanowieniu Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 lipca 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.1093.2020.6.KK, zażalenia z dnia 15 kwietnia 2021 r. (data wpływu 21 kwietnia 2021 r.) na postanowienie Organu pierwszej instancji z dnia 6 kwietnia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.1093.2020.2.KK – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia ruchomości i działu spadku.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 16 marca 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.1093.2020.1.KK (doręczonym dnia 16 marca 2021 r.), wezwał Zainteresowanych podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), do jego uzupełnienia, w terminie 7 dni od dnia doręczenia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Pismem z dnia 23 marca 2021 r. (data wpływu 29 marca 2021 r.) Zainteresowani uzupełnili wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Organ podatkowy uznał, że uzupełnienie wniosku nie spełnia wszystkich wymogów wskazanych ww. wezwaniu i postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.1093.2020.2.KK, orzekł o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku z dnia 14 grudnia 2020 r. (data wpływu 23 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. Powyższe postanowienie zostało doręczone w dniu 8 kwietnia 2021 r.

Zainteresowani pismem z dnia 15 kwietnia 2021 r. (data wpływu 21 kwietnia 2021 r.), złożyli w ustawowym terminie zażalenie na ww. postanowienie. W złożonym zażaleniu Zainteresowani wskazali, że uzupełnili wszystkie braki wskazane w wezwaniu z dnia 16 marca 2021 r. Ponadto, do uzupełnienia wniosku zostało dołączone prawidłowe pełnomocnictwo. Złożone zażalenie nie zostało podpisane, w związku z tym, Organ podatkowy pismem z dnia 17 marca 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.1093.2020.5.KK, wezwał do uzupełnienia zażalenia w tym zakresie. Pismem, które wpłynęło w dniu 7 lipca 2021 r. zażalenie zostało uzupełnione.

Po uwzględnieniu zarzutów podniesionych w zażaleniu, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej postanowieniem z dnia 12 lipca 2021 r., nr KDIPT2-2.4011.1093.2020.6.KK, uchylił w całości zaskarżone postanowienie z dnia 6 kwietnia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.1093.2020.2.KK oraz orzekł, że uzupełnienie wniosku dotyczącego wydania interpretacji indywidualnej jest prawidłowe i zostało złożone w terminie.

We wniosku złożonym przez:

- Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Pana G. P.,

- Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania: Panią E. P.,

- Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana T. P.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 4 września 2019 r. zmarł P. P., syn `(...)` i `(...)`. Spadek po spadkodawcy P. P. nabyli na podstawie ustawy: Pani E. P., Pan G. P. i Pan T. P. W skład majątku spadkowego wchodzi samodzielny lokal mieszkalny oznaczony numerem (…), położony na trzecim piętrze budynku, składający się z przedpokoju, garderoby, w.c., łazienki, dwóch pokoi i pokoju z aneksem kuchennym o powierzchni użytkowej wynoszącej 58,26 m2, z własnością, którego związany jest udział w nieruchomości wspólnej. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta za cenę wynoszącą 337 533 zł. Nieruchomość ta została nabyta przez spadkodawcę na podstawie aktu notarialnego z dnia 14 kwietnia 2016 r., sporządzonego przed notariuszem. Równocześnie w skład majątku spadkowego obok nieruchomości nabytej w dniu 14 kwietnia 2016 r. przez spadkodawcę, wchodzi również ruchomość w postaci samochodu osobowego WV Passat Comfortline nabytego w dniu 18 maja 2018 r.

W ramach zdarzenia przyszłego planowane jest dokonanie działu spadku, w wyniku którego zostanie zniesiona współwłasność majątku spadkowego:

a) współwłasność nieruchomości zostanie zniesiona w ten sposób, że własność udziału zostanie przyznana poszczególnym spadkobiercom z obowiązkiem spłaty pozostałych,

b) współwłasność samochodu osobowego zostanie zniesiona w ten sposób, że każdy z udziałowców otrzyma w ramach działu spadku udział w ruchomości, a w dalszej kolejności ruchomość zostanie zbyta przez współwłaścicieli.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 23 marca 2021 r. wskazano, że:

1. Lokal mieszkalny w wyniku dokonanego działu spadku stanie się współwłasnością Pana G. P., jak i Pani E. P., po 1/2 części. Dział spadku zostanie dokonany w ten sposób, że Pani E. P. otrzyma w lokalu mieszkalnym udział w 1/2 stanowiący Jej odpowiednik udziału spadkowego. Natomiast Pan G. P. odkupi udział 1/4 należący dotychczas do Pana T. P., co skutkować będzie, że razem z udziałem spadkowym przysługującym Mu w drodze dziedziczenia posiadał będzie 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym.
2. Wartość spłaty otrzymanej przez Pana T. P. w wyniku działu spadku odpowiadać będzie wartości przysługującego Mu udziału spadkowego.
3. Sprzedaż samochodu planowana jest w dniu 30 maja 2021 r. i nie będzie następowała w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy w przypadku przeprowadzenia sprzedaży przez spadkobierców ruchomości w postaci samochodu osobowego, który w wyniku działu spadku pozostanie współwłasnością zbywających spadkobierców w udziałach wynoszących odpowiednio: Pani E. P. (1/2), Pan G. P. (1/4), Pan T. P. (1/4), Zainteresowani będą mieli do czynienia z podatkiem dochodowym od osób fizycznych, pozostałym do zapłaty przez każdego ze zbywców z tytułu uzyskanego przychodu?

2. Czy w przypadku dokonanego działu spadku w rezultacie, którego zniesiona zostanie współwłasność majątku spadkowego w ten sposób, że Pani E. P, zachowa swój udział spadkowy (1/2) w lokalu mieszkalnym, natomiast Pan G. P. będzie posiadał w wyniku działu spadku udział (1/2) w lokalu mieszkalnym, w wyniku nabycia udziału brata Pana T. P. (1/4) w lokalu mieszkalnym, za jego równowartość, to czy po stronie Pana T. P. powstanie przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Zainteresowanych, z chwilą otwarcia spadku nabyli Oni uprawnienie do całości przedmiotów wchodzących w skład majątku spadkowego. Potwierdzeniem powyższego jest brzmienie art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 - dalej zwana również: K.c.) stanowiącego, że: „Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej”. Cytowana regulacja ustawowa stała się podstawą do wypracowania przez przedstawicieli piśmiennictwa następującego stanowiska: „ Spadek to ogół praw i obowiązków majątkowych o charakterze cywilnoprawnym zmarłego spadkodawcy, które w chwili jego śmierci, w drodze dziedziczenia, przechodzą na spadkobierców. Spadkobiercy wstępują w ten sposób w prawa i obowiązki zmarłego, stają się jego następcami prawnymi pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna). To prawo spadkowe, zawarte w Polsce przede wszystkim w księdze czwartej Kodeksu cywilnego, reguluje losy majątku osoby fizycznej po jej śmierci, przy czym chodzi tutaj tylko o te skutki, które dotyczą losów cywilnoprawnych praw i obowiązków majątkowych osoby zmarłej” (zob. Mariusz Załucki „.Kodeks cywilny. Komentarz” C.H. Beck 2020 r.) oraz „W przypadku śmierci osoby fizycznej, z momentem jej śmierci, dochodzi do sukcesji uniwersalnej, tj. przejścia w wyniku tego jednego zdarzenia ogółu jej praw i obowiązków majątkowych na inny podmiot lub podmioty” (por. Edward Gniewek „Kodeks cywilny. Komentarz” C.H. Beck 2019). Zdaniem Zainteresowanych, przytoczenie powyższych uwag stało się konieczne, gdyż z regulacji ustawowych wynika pewien automatyzm w zakresie nabycia uprawnień do schedy spadkowej przez spadkobierców.

Odnosząc rozważania prawne do stanu faktycznego zaistniałego w sprawie, Zainteresowani podkreślają, że nabyli Oni spadek po P. P. w dniu 4 września 2019 r. Zainteresowani stwierdzają, że zasadności uwagi poczynionej w zdaniach poprzedzających nie zmienia konieczność pozyskania w ramach postępowania spadkowego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, bądź aktu poświadczenia dziedziczenia. Uzasadniając powyższą tezę należy odwołać się do przepisów prawa, stanowiska przedstawicieli piśmiennictwa, jak również dorobku judykatury. Tym samym, zgodnie z art. 677 § 1 ustawy z dnia 17 kwietnia 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 1575 - dalej zwana również: k.p.c.): „Sąd stwierdzi nabycie spadku przez spadkobierców, choćby były nimi inne osoby niż te, które wskazali uczestnicy. W postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku sąd wymienia spadkodawcę oraz wszystkich spadkobierców, którym spadek przypadł, jak również wysokość ich udziałów”. Na tle wskazanej regulacji ustawowej ukształtowało się następujące stanowisko przedstawicieli piśmiennictwa: „Przyjmuje się, że postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku ma charakter deklaratoryjny, stwierdza bowiem przejście praw spadkowych po zmarłym spadkodawcy, które nastąpiło z mocy samego prawa w chwili otwarcia spadku (art. 925 K.c.) na rzecz spadkobierców” (zob. Agnieszka Góra Błaszczykowska „Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz” C.H. Beck 2020) oraz „Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku ma charakter deklaratoryjny, stwierdza bowiem przejście praw spadkowych po zmarłym spadkodawcy, które nastąpiło z mocy samego prawa w chwili otwarcia spadku (art. 925 K.c.), na rzecz spadkobierców (choćby po tej chwili zmarli albo zbyli spadek lub udział w nim) i niepodzielny, czyli obejmuje wszystkich spadkobierców i wysokość udziału każdego z nich” (por. Tomasz Szanciło „Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz” C.H. Beck 2019). Podsumowując, Zainteresowani stwierdzili, że na datę nabycia uprawnień do spadku nie wpływa w najmniejszym stopniu data wydania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadu, gdyż ów akt jako deklaratoryjny potwierdza wyłącznie fakt przejścia schedy spadkowej na spadkobierców z mocy prawa.

Niezależnie od powyższego, Zainteresowani zwracają uwagę, że na datę nabycia prawa własności w nieruchomościach przez spadkodawczynię nie będzie również wpływać data wydania postanowienia w przedmiocie działu spadku (odpowiednio zawarcia umowy o dział spadku), gdyż inny jest cel rzeczonego rozstrzygnięcia sądowego. Zatem, koniecznym jest ponownie odwołanie się do regulacji ustawowej, a mianowicie art. 1035 K.c.: „Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu”. Na tle wskazanej regulacji ustawowej ukształtowały się następujące poglądy przedstawicieli doktryny: „Wspólnością objęte są wszystkie prawa majątkowe podlegające dziedziczeniu i istniejące w chwili otwarcia spadku, a więc także prawa z istoty swej podzielne” (zob. Krzysztof Pietrzykowski „Kodeks cywilny. Komentarz” C.H. Beck 2021) oraz „W sytuacji, gdy do dziedziczenia zostaje powołanych więcej niż jedna osoba, między spadkobiercami powstaje wspólność praw i obowiązków spadkowych, która utrzymuje się aż do działu spadku. Wspólność majątku spadkowego stanowi szczególną i wyjątkową instytucję z zakresu prawa spadkowego, która zdaje się kumulować w sobie cechy dwu rodzajów współwłasności znanej prawu rzeczowemu. Chodzi o współwłasność w częściach ułamkowych i o współwłasność łączną” (vide: Mariusz Załucki „Kodeks cywilny. Komentarz” C.H. Beck 2020). Uwzględniając powyższe, Zainteresowani stwierdzają, że opisana wspólność majątku spadkowego zostaje zniesiona właśnie w wyniku działu spadku, a tego rodzaju zagadnienie nie wpływa na datę nabycia prawa własności w ruchomości wchodzącej w skład spadku, gdyż sam dział ma na celu wyłącznie zniesienie omówionej wspólności majątku spadkowego. W związku z powyższym, zasadnym jest odwołanie się do regulacji podatkowych mogących stanowić podstawę oceny, czy – Zainteresowani w przypadku zbycia przedmiotowej ruchomości, stanowiącej ich własność w udziałach w wyniku działu spadku - zapłacą podatek dochodowy.

Zatem, Zainteresowani stwierdzają, że ustawodawca wśród źródeł przychodów wskazał na gruncie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 - dalej zwana również: p.d.o.f): „Źródłami przychodów są: (`(...)`) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany”. -

Zatem Zainteresowani stwierdzają, że w przypadku działu spadku, nie dojdzie do powtórnego nabycia przedmiotowej ruchomości w postaci samochodu osobowego, stąd data nabycia winna być liczona od daty otwarcia spadku, zatem późniejsze zbycie samochodu przez współwłaścicieli winno skutkować przyjęciem, że dana transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Zainteresowanych, w zakresie pytania nr 2, czynność polegająca na zniesieniu współwłasności majątku spadkowego poprzez dział spadku z obowiązkiem spłaty równowartości udziałów w majątku spadkowym, nie będzie stanowiła podstawy do uznania, że doszło do zbycia nieruchomości podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zainteresowani podkreślają, że dział spadku jest wyłącznie sposobem zniesienia współwłasności. W jego wyniku nie dochodzi do zbycia udziałów, ale do zniesienia współwłasności, poprzez zamianę formy majątkowej z udziału w postaci udziału w składniku majątkowym na udział w formie pieniężnej. W sensie ekonomicznym, po stronie żadnego z Zainteresowanych nie dochodzi do jakiegokolwiek przychodu, przysporzenia majątkowego. W przypadku przyjęcia przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej stanowiska przeciwnego, Zainteresowani wnoszą o wskazanie, czy okres nabycia nieruchomości przez spadkodawcę dolicza się w przedmiotowym wypadku do okresu nabycia przez Zainteresowanych, a tym samym o wskazanie kiedy upłynie okres 5 lat od daty nabycia nieruchomości stanowiący o okresie końcowym uzasadniającym zapłatę podatku w przypadku zbycia nieruchomości przed jego upływem.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Pan T. P. podtrzymuje stanowisko, że w wyniku odpłatnego zniesienia współwłasności majątku spadkowego, gdzie odpłatnie przeniesie na Pana G. P. równowartość przysługującego Mu udziału spadkowego, nie dojdzie do powstania po Jego stronie przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż w tym przypadku nie powstanie po Jego stronie przychód, a zamianie ulegnie przysługująca Mu równowartość majątku spadkowego z udziału w lokalu, na jej równowartość w środkach pieniężnych. W wyniku powyższego, wartość majątku Pana T. P. nie wzrośnie, a zmieni się wyłącznie jej substrat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zatem odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub ww. praw, nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej, dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy.

Natomiast, w odniesieniu do odpłatnego zbycia innych rzeczy, jeżeli nie następuje ono w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie stanowi źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5 i art. 10 ust. 7.

Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 7 powołanej ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia. Przy czym, w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę. Podkreślić należy, że przepisy art. 10 ust. 5 i ust. 7 nie mają zastosowania do ruchomości.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 4 września 2019 r. zmarł P. P., syn `(...)` i `(...)`. Spadek po spadkodawcy P. P. nabyli na podstawie ustawy: Pani E. P., Pan G. P. i Pan T. P. W skład majątku spadkowego wchodzi samodzielny lokal mieszkalny, składający się z przedpokoju, garderoby, w.c., łazienki, dwóch pokoi i pokoju z aneksem kuchennym, o powierzchni użytkowej wynoszącej 58,26 m2, z własnością, którego związany jest udział w nieruchomości wspólnej. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta za cenę wynoszącą 337 533 zł. Nieruchomość ta została nabyta przez spadkodawcę na podstawie aktu notarialnego z dnia 14 kwietnia 2016 r. Równocześnie w skład majątku spadkowego obok nieruchomości nabytej w dniu 14 kwietnia 2016 r. przez spadkodawcę, wchodzi również ruchomość w postaci samochodu osobowego WV Passat Comfortline nabytego w dniu 18 maja 2018 r.

W ramach przyszłego zdarzenia planowane jest dokonanie działu spadku, w wyniku którego zostanie zniesiona współwłasność majątku spadkowego w ten sposób, że lokal mieszkalny w wyniku dokonanego działu spadku stanie się współwłasnością Pana G. P. i Pani E. P., po 1/2 części. Dział spadku zostanie dokonany w ten sposób, że Pani E. P. otrzyma w lokalu mieszkalnym udział w 1/2 stanowiący Jej odpowiednik udziału spadkowego. Natomiast Pan G. P. odkupi udział 1/4 należący dotychczas do Pana T. P., co skutkować będzie, że razem z udziałem spadkowym przysługującym Mu w drodze dziedziczenia posiadał będzie 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym. Wartość spłaty otrzymanej przez Pana T. P. w wyniku działu spadku odpowiadać będzie wartości przysługującego Mu udziału spadkowego.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie otrzymana przez Pana T. P. spłata w wyniku przeprowadzonego działu spadku podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy odnieść się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.). Również moment nabycia przez Zainteresowanych samochodu określony jest w przepisach Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 922 § 1 ww. Kodeksu, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 926 § 1 ww. Kodeksu, powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Z kolei zgodnie z art. 924 oraz art. 925 ww. ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Natomiast stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. W myśl art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Artykuł 1037 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Natomiast zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Stosownie zaś do art. 211 i art. 212 ww. Kodeksu zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Okoliczność, że dział spadku, którego przedmiotem jest nieruchomość następuje ze spłatami na rzecz pozostałych spadkobierców powoduje, że czynność ta ma charakter odpłatny z konsekwencjami wynikającymi z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu takiego zbycia nieruchomości. Jeżeli stosownie do treści art. 10 ust. 7 ww. ustawy, suma spłaty nie przekracza wartości przysługującego spadkobiercy udziału spadkowego, to nie powstaje przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że w sytuacji, w której spłata jest ekwiwalentna do posiadanego przez podatnika udziału w spadku, to podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. W takim przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.

Wątpliwości Zainteresowanych budzi również kwestia opodatkowania odpłatnego zbycia samochodu nabytego w drodze spadku. Z treści wniosku wynika, że spadkodawca zmarł w dniu 4 września 2019 r., a więc w tym dniu Zainteresowani jako spadkobiercy nabyli samochód. W ramach zdarzenia przyszłego planowane jest dokonanie działu spadku, w wyniku którego zostanie zniesiona współwłasność samochodu osobowego w ten sposób, że każdy z udziałowców otrzyma w ramach działu spadku udział w ruchomości, a w dalszej kolejności ruchomość zostanie zbyta przez współwłaścicieli. Sprzedaż samochodu planowana jest w dniu 30 maja 2021 r. i nie będzie następowała w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z tym, że sprzedaż samochodu zostanie dokonana po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, nie stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że odpłatne zbycie przez Zainteresowanych w dniu 30 maja 2021 r. samochodu nabytego w spadku w dniu 4 września 2019 r., nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jego odpłatne zbycie nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie.

Jednocześnie otrzymanie przez Pana T. P. spłaty w ramach działu spadku, nieprzekraczającej wartości udziału w spadku, w skład którego wchodzi lokal mieszkalny wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, kwota spłaty, którą Pan T. P. otrzyma w wyniku działu spadku, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, z tytułu planowanego działu spadku Zainteresowani nie będą zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Zainteresowanych w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 ustawy Ordynacja podatkowa) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawyz dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.