Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w obszarze usług informatycznych, koncentrując się na projektowaniu i tworzeniu oprogramowania. Od marca 2019 r. świadczy usługi dla firmy (S), polegające na automatyzacji testów oprogramowania dla firmy (A). W ramach współpracy Wnioskodawca opracowuje oprogramowanie, które ma na celu poprawę jakości produktów dostarczanych przez firmę (A) jej klientom. Wnioskodawca przenosi na firmę (S) wszelkie prawa autorskie do stworzonego oprogramowania. Dodatkowo, prowadzi działalność badawczo-rozwojową w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca ma prawo do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych na dochody uzyskiwane z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w tym autorskich praw do programów komputerowych, od początku prowadzenia działalności, tj. od marca 2019 r.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 4 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 28 września 2021 r. oraz pismem, które wpłynęło za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 20 października 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box), uzupełniony na wezwanie Organu pismem, które wpłynęło za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 28 września 2021 r. oraz pismem, które wpłynęło za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 20 października 2021 r.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług informatycznych, w szczególności w zakresie projektowania oraz tworzenia oprogramowania.
W marcu 2019 r. założył jednoosobową działalność gospodarczą z przeważającym kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem. Wraz z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej podpisał umowę z firmą (S) na świadczenie usług informatycznych w zakresie automatyzacji testów oprogramowania spółce (A) będącej kontrahentem firmy. Firma (A) zajmuje się dostarczaniem kompleksowego oprogramowania dla (…) w całej Polsce. Usługi polegają na tworzeniu dodatkowego oprogramowania sprawdzającego jakość oprogramowania dostarczanego do docelowych klientów firmy (dalej: „oprogramowanie docelowe”). Tworzenie oprogramowania wykonywane jest za pomocą pisania kodu źródłowego programu lub tworzenia zestawów poleceń wykonywanych na oprogramowaniu docelowym. Jest to jedyna umowa zawarta od początku prowadzenia działalności. Rozliczenie z prac dokonywane jest za pośrednictwem faktury VAT (podatek od towarów i usług), zawiera ilość godzin świadczonych usług w ramach danego miesiąca oraz przekazuje odpowiedni dokument w formacie skoroszytu Excel zawierającego szczegółowy czas pracy, a także zakres prac w danym miesiącu świadczenia usług. Działalność prowadzona jest w sposób ciągły i nieprzerwany od początku prowadzenia firmy. Wynikiem świadczonych usług jest oprogramowanie pozwalające poprawić jakość oprogramowania dostarczanego dla klientów kontrahenta. Ze względu na rodzaj oprogramowania dostarczanego przez firmę (A) - systemy obsługujące pracę (…) - jakość oprogramowania jest krytyczną częścią wytwarzania oprogramowania docelowego. W ramach umowy z firmą (S) Wnioskodawca dokonuje przeniesienia wszelkich praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych na rzecz spółki kontrahenta. Wynagrodzenie za świadczone usługi jest więc wyłącznie iloczynem ilości godzin oraz ustalonej stawki godzinowej. Świadczenie usług odbywa się samodzielnie, a efektem jest stworzone oprogramowanie lub część tego oprogramowania będące składnikiem jego całości.
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca ponosi koszty związane bezpośrednio z tworzeniem i rozwojem oprogramowania, takie jak:
zakup sprzętu komputerowego oraz peryferii komputerowych - laptop lub komputer stacjonarny, monitor, oprogramowanie, akcesoria komputerowe oraz dodatkowy osprzęt komputerowy - niezbędnych do tworzenia oprogramowania,
koszty związane z pojazdem oraz z bieżącym użytkowaniem pojazdu - paliwo, serwisowanie, opłaty leasingowe lub zakup samochodu - potrzebne do dojazdów do siedziby kontrahenta lub udziału w konferencjach,
koszty związane z kursami oraz egzaminami specjalistycznymi - w celu zwiększania kompetencji oraz polepszania tworzenia oprogramowania
Dochód z powyższej działalności stanowi różnicę pomiędzy przychodami ze świadczenia usług dla firmy (S), a kosztami prowadzenia działalności wyszczególnionymi powyżej i stanowić będzie dochód IP Box. Pozostały osiągany dochód niepodlegający zasadom IP Box opodatkowany będzie podatkiem liniowym. Zarówno działalność Wnioskodawcy, jak i działalność wymienionych spółek prowadzone jest w Polsce.
W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło 28 września 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że główną działalnością jest PKD 62.01 - działalność związana z oprogramowaniem. Dodatkowo prowadzona była sprzedaż dóbr elektronicznych - PKD 47.91, a w przyszłości planowana jest również produkcja oraz sprzedaż wyrobów drewnianych - PKD 16.29. Na chwilę obecną prowadzona jest tylko działalność związana z oprogramowaniem. Ewidencja prowadzona jest poprzez podatkową księgę przychodów i rozchodów (KPiR).
Oprogramowanie jest wytwarzane w ramach prowadzonej działalności, w sposób systematyczny. Działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe - czyli zgodnie z definicją - wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy oraz zasobów w celu projektowania, tworzenia lub ulepszania produktów. Prace prowadzone są od początku prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od 1 marca 2019 r. Prace prowadzone są ciągle oraz nieustannie od początku prowadzenia działalności gospodarczej. Prace rozwojowe w tym przypadku to: planowanie, stworzenie oraz ciągły rozwój oprogramowania zapewniającego wysoką jakość aplikacji docelowej. W ramach pracy nie przewiduje się zakończenia - oprogramowanie będzie ciągle rozwijane dopóki docelowa aplikacja jest użytkowana. Aplikacja docelowa (…) w założeniu będzie działać dopóki (…) będzie posługiwał się elektronicznym systemem obsługi placówki. W wyniku pracy został zaprojektowany oraz stworzony, a teraz ciągle ulepszany produkt - oprogramowanie zapewniające wysoką jakość aplikacji docelowej. Działalność prowadzona jest od początku założenia działalności gospodarczej, tj. 1 marca 2019 r. Oprogramowanie stworzone to oprogramowanie zapewniające wysoką jakość aplikacji docelowej, dla którego prawa autorskie każdej wytworzonej części oprogramowania przenoszone są na firmę zamawiającą usługi. Sposób przeniesienia praw autorskich następuje i będzie następował zgodnie z ustawą o prawach autorskich. Konkretyzując, na podstawie odpowiednich zapisów w umowie. W ramach prowadzonej działalności nie są stosowane umowy licencyjne. Przychody nie są przychodami bezpośrednio z tytułu prawa autorskiego, bądź sprzedawania praw autorskich/odszkodowania za naruszenie praw autorskich. Przychodami są usługi planowania, tworzenia oraz rozwoju oprogramowania, dla którego następuje przeniesienie praw autorskich na zamawiającego. Oprogramowanie w chwili obecnej jest rozwijane wraz innymi podmiotami. Odrębna ewidencja prowadzona jest od początku realizacji działalności, również wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Przychody nie są przychodami bezpośrednio z tytułu prawa autorskiego bądź sprzedawania praw autorskich/odszkodowania za naruszenie praw autorskich. Przychodami są usługi planowania, tworzenia oraz rozwoju oprogramowania, dla którego następuje przeniesienie praw autorskich na zamawiającego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej była prowadzona sprzedaż towarów elektronicznych poprzez sklep internetowy (PKD 47.91), a w przyszłości planowana jest również produkcja oraz sprzedaż wyrobów drewnianych (PKD 16.29). Pierwszy dochód, dla którego stawka będzie miała zastosowanie został osiągnięty 29 marca 2019 r. W kolejnych latach dochody będą uzyskiwane w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionym stanie faktycznym.
W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło 20 października 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował, że osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnianego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Jest to zgodne z umową z dnia 7 marca 2019 r. z firmą (S) (ówcześnie – N sp. z o.o.), w której ust. 3 art. 11 ma postać: „Wynagrodzenie za przeniesienie prawa autorskiego na wszelkich polach eksploatacyjnych (…) oraz wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw i udzielania zgód (…) mieści się już w wynagrodzeniu niniejszej umowy…”.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w stosunku do uzyskiwanych dochodów ze świadczonych usług dla umowy zawartej z firmą (S) Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych, określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, poczynając od początku świadczenia usług, tj. od marca 2019 r.?
Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, zakres świadczonych przez Niego usług kwalifikuje się do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z zastosowaniem stawki w wysokości 5%. W związku z tym, że w ramach umowy każdorazowo został wykonywany dokument uszczegółowiający rodzaj pracy oraz ilość godzin w danym miesiącu, a zakres usług był niezmienny od początku świadczenia usług, odpowiednia stawka powinna dotyczyć wynagrodzenia od początku działalności firmy, gdyż okres działalności zawiera się w całości w okresie obowiązywania. Zgodnie z art. 30ca ust. 2 wykonywane usługi zawierają się w kwalifikowanych prawach własności intelektualnej - autorskie prawo do programu komputerowego.
Zgodnie z umową zawartą z firmą (S) Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478 i 619),
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:
badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że od marca 2019 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług informatycznych, w szczególności w zakresie projektowania oraz tworzenia oprogramowania. Wraz z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej podpisał umowę z firmą (S) na świadczenie usług informatycznych w zakresie automatyzacji testów oprogramowania spółce (A) będącej kontrahentem firmy. Firma (A) zajmuje się dostarczaniem kompleksowego oprogramowania dla (…) w całej Polsce. Usługi polegają na tworzeniu dodatkowego oprogramowania sprawdzającego jakość oprogramowania dostarczanego do docelowych klientów firmy Tworzenie oprogramowania wykonywane jest za pomocą pisania kodu źródłowego programu lub tworzenia zestawów poleceń wykonywanych na oprogramowaniu docelowym. Jest to jedyna umowa zawarta od początku prowadzenia działalności. Działalność prowadzona jest w sposób ciągły i nieprzerwany od początku prowadzenia firmy. Wynikiem świadczonych usług jest oprogramowanie pozwalające poprawić jakość oprogramowania dostarczanego dla klientów kontrahenta. Ze względu na rodzaj oprogramowania dostarczanego przez firmę (A) - systemy obsługujące pracę (…) - jakość oprogramowania jest krytyczną częścią wytwarzania oprogramowania docelowego. W ramach umowy z firmą (S) Wnioskodawca dokonuje przeniesienia wszelkich praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych na rzecz spółki kontrahenta. Świadczenie usług odbywa się samodzielnie, a efektem jest stworzone oprogramowanie lub część tego oprogramowania będący składnikiem jego całości.
Oprogramowanie jest wytwarzane w ramach prowadzonej działalności, w sposób systematyczny. Działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe - czyli zgodnie z definicją - wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy oraz zasobów w celu projektowania, tworzenia lub ulepszania produktów. Prace prowadzone są od początku prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od 1 marca 2019 r. Prace prowadzone są ciągle oraz nieustannie od początku prowadzenia działalności gospodarczej. Prace rozwojowe w tym przypadku to: planowanie, stworzenie oraz ciągły rozwój oprogramowania zapewniającego wysoką jakość aplikacji docelowej. W ramach pracy nie przewiduje się zakończenia - oprogramowanie będzie ciągle rozwijane dopóki docelowa aplikacja jest użytkowana. Aplikacja docelowa (…) w założeniu będzie działać dopóki (…) będzie posługiwał się elektronicznym systemem obsługi placówki. W wyniku pracy został zaprojektowany oraz stworzony, a teraz ciągle ulepszany produkt - oprogramowanie zapewniające wysoką jakość aplikacji docelowej. Oprogramowanie stworzone to oprogramowanie zapewniające wysoką jakość aplikacji docelowej, dla którego prawa autorskie każdej wytworzonej części oprogramowania przenoszone są firmę zamawiającą usługi. Sposób przeniesienia praw autorskich następuje i będzie następował zgodnie z ustawą o prawach autorskich. Odrębna ewidencja prowadzona jest od początku realizacji działalności, również wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnianej w cenie sprzedaży produktu lub usługi.
Zatem, opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r., poz. 213),
autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) * 1,3
------------------------
a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.
Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.
Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.
Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).
Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tu: oprogramowania) uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, które to oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% dochodów z tego tytułu.
Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.
Ponadto, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Wymaga przy tym zaznaczenia, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Wnioskodawcę od 2019 r. dochód z prowadzonej działalności i świadczenia usług na rzecz Zleceniodawcy, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych uwzględnionych w cenie sprzedaży świadczonej usługi na rzecz zleceniodawcy.
Należy także wskazać na treść art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.
Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej „zawartego” w cenie danego produktu lub usługi winien być ustalany na podstawie zasady ceny rynkowej (zgodnie z przepisami art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przez odpowiednie stosowanie zasad cen transferowych do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej rozumie się również stosowanie metod weryfikacji cen transferowych oraz przepisów wykonawczych w tym zakresie.
Należy zatem stwierdzić, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie produktu/usługi weryfikuje się, stosując metodę najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach i wybraną spośród wymienionych w art. 23p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując, Wnioskodawca jest uprawniony począwszy od dnia 1 marca 2019 r. do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania wobec dochodu uzyskanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, na zasadach określonych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k**-**14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili