0113-KDIPT2-1.4011.647.2021.2.AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2021 r. (data wpływu 22 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji podatkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji podatkowej.

Na wezwanie Organu, pismem z dnia 17 września 2021 r. (data wpływu 22 września 2021 r.), wniosek został uzupełniony.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 2009 r. i jest czynnym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług). Uzyskiwane dochody opodatkowane są podatkiem liniowym oraz prowadzone są księgi rachunkowe. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega na obróbce mechanicznej elementów metalowych, świadczeniu usług montażowo - spawalniczych. Wnioskodawca w momencie składania wniosku zatrudnia 70 osób. W 2017 r. Wnioskodawca nabył działkę budowlaną o powierzchni 1,0369 ha w celu wybudowania nowego budynku biurowego oraz hali magazynowej.

W dniu 13 października 2017 r. Wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę budynku biurowo-magazynowego wraz z wewnętrznymi instalacjami wodociągowo-kanalizacyjną, c.o. i elektryczną. Powierzchnia użytkowa budynku biurowo-magazynowego określona w projekcie to 2 414,80 m2. Projektowany budynek biurowo-magazynowy został podzielony na dwie części, ze względu na mieszany układ konstrukcji. Budynek w części biurowej jest obiektem II-piętrowym, podpiwniczonym, wybudowanym w technologii tradycyjnej. Budynek w części magazynowej jest jednokondygnacyjną halą o konstrukcji stalowej szkieletowej z lekką obudową wykonaną z płyt warstwowych blaszanych. Wnioskodawca inwestycję podzielił na dwa etapy. Etap pierwszy inwestycji polega na budowie budynku biurowego o powierzchni 875,7 m2, etap drugi inwestycji polega na budowie hali magazynowej. Budowa finansowana jest z własnych środków pieniężnych Wnioskodawcy. Pierwsze prace budowlane związane z budową budynku biurowego rozpoczęły się w dniu 15 listopada 2017 r. Teren działki został ogrodzony. Wykonano ogrodzenie z elementów betonowych. Pierwsze prace budowlane związane z budową hali magazynowej rozpoczęły się 5 lipca 2019 r. Budynek biurowy oraz hala magazynowa połączone są przedsionkiem, którym można bezpośrednio przejść z biurowca do hali magazynowej. Przed budowanymi obiektami częściowo utwardzono plac manewrowy, w projekcie przewidziano 20 miejsc parkingowych dla samochodów osobowych oraz 4 miejsca parkingowe dla samochodów dostawczych. Część placu została utwardzona kostką brukową. We wrześniu 2020 r. Wnioskodawca zakończył pierwszy etap inwestycji, czyli budowę budynku biurowego wraz z niezbędną infrastrukturą. Dnia 18 września 2020 r. kierownik budowy wydał oświadczenie o zakończeniu budowy, nie wnosząc żadnych uwag. Wszystkie prace budowlane zostały wykonane zgodnie z projektem.

Wnioskodawca w dniu 13 listopada 2020 r. złożył zawiadomienie do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o zakończeniu budowy obiektu budowlanego - Etap I - budynek biurowy. Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego na podstawie złożonego zawiadomienia, w dniu 15 grudnia 2020 r. wydał zaświadczenie, w którym nie wniósł sprzeciwu do zawiadomienia o zakończeniu budowy budynku biurowego.

W związku z pozytywną opinią wydaną przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego, Wnioskodawca przyjął budynek biurowy do faktycznego użytkowania w styczniu 2021 r. Budynek biurowy jest kompletny i zdatny do użytku. W budynku biurowym pracują pracownicy administracyjni, przyjmowani są kontrahenci współpracujący z firmą oraz nowi zleceniodawcy. Budynek biurowy został wpisany do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z dniem 31 stycznia 2021 r., został sklasyfikowany pod symbolem KŚT 105, roczna stawka amortyzacyjna została ustalona w wysokości 2,5%. Wnioskodawca ustalił amortyzację liniową. Wartość budynku została ustalona według kosztu wytworzenia, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pierwszy odpis amortyzacyjny budynku biurowego został naliczony oraz zaksięgowany w księgach rachunkowych dnia 28 lutego 2021 r. Budynek magazynowy nadal jest w budowie. Ogrodzenie budynku biurowego oraz magazynowego nie zostało dokończone, plac manewrowy przed biurowcem oraz halą magazynową jest nadal w budowie.

W piśmie z dnia 17 września 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wybudowany budynek biurowy ma charakter użytkowy. Wykorzystywany jest w prowadzonej działalności gospodarczej.Budynek biurowy jest nowy i nie był wcześniej używany. Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w … wydał zaświadczenie w dniu 15 grudnia 2020 r., w którym nie wnosi sprzeciwu do zawiadomienia o zakończeniu budowy ww. obiektu. Budynek biurowy został przyjęty po raz pierwszy do użytkowania 31 stycznia 2021 r.Etap II budowy polega na budowie budynku magazynowego. Budowa budynku magazynowego rozpoczęła się dnia 5 lipca 2019 r.Etap I inwestycji, czyli budowa budynku biurowego, zakończył się 15 grudnia 2020 r. Etap II inwestycji, czyli budowa budynku magazynowego rozpoczął się 5 lipca 2019 r. i trwa nadal. Przewidywany okres zakończenia etapu II to 2023 r.Budynek biurowy jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.). Budynek biurowy jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Budynek w części biurowej jest obiektem II-piętrowym, podpiwniczonym, wybudowanym w technologii tradycyjnej, posiada ściany murowane, stropy żelbetowe monolityczne, dach drewniany kryty blachą.Budynek biurowy posiada fundamenty, które usytuowane są poniżej poziomu terenu. Budynek biurowy jest podpiwniczony. Ławy i stopy fundamentowe wykonane są z betonu żwirowego, zbrojone prętami ze stali. Ławy i stopy wylewane na warstwie chudego betonu grubości 10 cm.W decyzji nr … z dnia 13 października 2017 r., Starosta … udziela pozwolenia na budowę o następującej treści:„Budowa budynku biurowo-magazynowego wraz z wewnętrznymi instalacjami wodociągową-kanalizacyjną., c.o. i elektryczną na działce nr ewid. gr. … w `(...)`W decyzji o dopuszczeniu obiektu budowlanego do użytkowania Nr … z dnia 15 grudnia 2020 r. Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w … nie wnosi sprzeciwu do zawiadomienia o zakończeniu budowy budynku biurowo-magazynowego (etap I - budynek biurowy) w m. … działka nr ewid. Gruntu`(...)`”Budynek magazynowy zostanie odebrany przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w … po zakończeniu budowy, czyli po zakończeniu etapu II inwestycji. Zostanie wydana odrębna decyzja o dopuszczeniu do użytkowania obiektu budowlanego, jakim będzie budynek magazynowy.W momencie przyjęcia do użytkowania w dniu 31 stycznia 2021 r. budynek biurowy był kompletny i zdatny do użytku.Wybudowany budynek magazynowy będzie odrębnym budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane. Budynek magazynowy będzie trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz będzie posiadał fundamenty i dach. Budynek w części magazynowej będzie jednokondygnacyjną halą o konstrukcji stalowej szkieletowej z lekką obudową wykonaną z płyt warstwowych blaszanych, fundamenty stanowią żelbetowe stopy monolityczne.Budynek biurowy będzie połączony z budynkiem magazynowym przedsionkiem, którym będzie można przejść z jednego budynku do drugiego. Przedsionek ma powierzchnię 15 m2, uwzględniony jest w projekcie budowlanym.Budynek biurowy został wybudowany z własnych środków Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie korzystał z dotacji z budżetu państwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca przyjmując budynek biurowy do ewidencji środków trwałych z dniem 31 stycznia 2021 r., ustalając roczną stawkę amortyzacyjną liniową w wysokości 2,5% i naliczając pierwszy odpis amortyzacyjny podatkowy w lutym 2021 r. postąpił prawidłowo?

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku), przyjęcie budynku biurowego do ewidencji środków trwałych z dniem 31 stycznia 2021 r. było prawidłowe.

Budynek biurowy Wnioskodawcy spełnia definicję środka trwałego, jest kompletny i zdany do użytku.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z póżn. zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Budynek biurowy został wybudowany przez Wnioskodawcę we własnym zakresie i stanowi Jego własność. Wnioskodawca nie korzystał z dotacji pochodzących ze środków publicznych. Okres ekonomicznej użyteczności budynku biurowego zdecydowanie przewyższa rok.

Wybudowany budynek biurowy jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.). Budynek biurowy jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wydał zaświadczenie w dniu 15 grudnia 2020 r. o zakończeniu budowy, nie wnosząc żadnych uwag. Wnioskodawca do faktycznego użytkowania biurowca przystąpił w styczniu 2021 r. Wnioskodawca w budynku biurowym ma swoją siedzibę. Budynek biurowy wykorzystywany jest wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. W biurowcu swoją pracę wykonują pracownicy administracyjni, organizowane są spotkania z kontrahentami firmy.

Zgodnie z art. 22n ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy prowadzący, zgodnie z przepisami o rachunkowości, księgi rachunkowe są obowiązani do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22a-22m.

Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, budynek biurowy uwzględnił w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dnia 31 stycznia 2021 r., według kosztu wytworzenia oraz ustalił amortyzację liniową na poziomie 2,5% rocznie.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia.

Budynek biurowy został wprowadzony przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych według ustalonego kosztu wytworzenia, na który składały się wydatki poniesione od początku budowy budynku biurowego.

Środki trwałe klasyfikuje się w oparciu o przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. poz. 1864; dalej: „KŚT”. W świetle przepisów KŚT poszczególne budynki zawsze są traktowane jako odrębne środki trwałe.

Budynek biurowy Wnioskodawcy został sklasyfikowany pod symbolem KŚT numer 105 - budynki biurowe. Rodzaj ten obejmuje budynki biurowe, w tym budynki przeznaczone na administracyjną obsługę działalności biura, sekretariatu, różnych podmiotów gospodarczych. Roczna stawka amortyzacyjna dla takich budynków sklasyfikowanych pod symbolem 105 - wynosi 2,5%.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęcie amortyzacji liniowej w wysokości 2,5% w skali roku było działaniem prawidłowym.

Zgodnie z art. 22i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek, amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, naliczenie pierwszego odpisu amortyzacyjnego w lutym 2021 r. i zaliczenie go do kosztów podatkowych, było działaniem prawidłowym.

Wnioskodawca wprowadził budynek Biurowy do ewidencji środków trwałych z dniem 31 stycznia 2021 r.

Zgodnie z treścią art. 22h ust. 1 ustawy o podatku dochodowy m od osób fizycznych, pierwszy odpis amortyzacyjny został naliczony w miesiącu lutym 2021 roku i ujęty w księgach rachunkowych oraz w kosztach podatkowych.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 cyt. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu, bądź zabezpieczeniu źródła przychodów.

Odpisy amortyzacyjne od wyżej wymienionego budynku są kosztami podatkowymi, zgodnie z treścią art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego treści wynika, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a- 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Pozwolenie na budowę, zostało wydane co prawda na jeden obiekt, czyli budynek biurowo-magazynowy, ale budowa została podzielona na dwa etapy. Etap pierwszy polegał na budowie budynku biurowego, drugi etap inwestycji polega na budowie hali magazynowej. Obydwa obiekty budowlane połączone są ze sobą, można bezpośrednio przejść z biurowca do hali magazynowej przez korytarz, jednak technologia budowy obiektów, jak również odmienne przeznaczenie przemawia za tym, aby potraktować wyżej wymienione obiekty budowlane jako oddzielne środki trwałe.

Wnioskodawca uważa, że wybudowany budynek magazynowy będzie odrębnym budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane, a tym samym odrębnym środkiem trwałym. Budynek magazynowy będzie trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz będzie posiadał fundamenty i dach. Budynek w części magazynowej będzie jednokondygnacyjną halą o konstrukcji stalowej szkieletowej z lekką obudową wykonaną z płyt warstwowych blaszanych, fundamenty stanowią żelbetowe stopy monolityczne. Budynek magazynowy zostanie odebrany przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w … po zakończeniu budowy, czyli po zakończeniu etapu II inwestycji. Zostanie wydana odrębna decyzja o dopuszczeniu do użytkowania obiektu budowlanego, jakim będzie budynek magazynowy. W hali magazynowej zatrudnienie w przyszłości znajdą pracownicy produkcyjni, wykwalifikowani spawacze i monterzy konstrukcji stalowych.

Wnioskodawca wskazał, że wybudowany budynek biurowy będzie wykorzystywał wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęcie budynku biurowego do ewidencji środków trwałych z dniem 31 stycznia 2021 r., ustalenie rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5% i naliczenie pierwszego odpisu amortyzacyjnego podatkowego w lutym 2021 r., było działaniem prawidłowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w cytowanym przepisie, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma, lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem, że mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• musi być właściwie udokumentowany.

Przepis art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi:

• stanowić własność lub współwłasność podatnika,
• zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,
• być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• jego przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,
• być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przepisu art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2. maszyny, urządzenia i środki transportu,

3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22c pkt 1 cytowanej ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak stanowi art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Zgodnie bowiem z art. 22g ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie wytworzenia we własnym zakresie uważa się koszt wytworzenia.

Stosownie do art. 22g ust. 4 ww. ustawy, za koszt wytworzenia uważa się wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zatem, do wartości początkowej wytworzonego środka trwałego zalicza się ogół kosztów poniesionych w związku z jego wytworzeniem od momentu rozpoczęcia inwestycji aż do momentu przekazania środka trwałego do używania. Decydujące znaczenie dla zaliczenia określonego wydatku do wydatków stanowiących koszt wytworzenia środka trwałego ma możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem inwestycyjnym, czyli wytwarzanym środkiem trwałym. Wszelkie wydatki pozostające w związku z wytworzeniem środka trwałego mają wpływ na jego koszt wytworzenia, a tym samym stanowią koszty inwestycji. Do kosztu wytworzenia środka trwałego należy zaliczyć te wydatki, które pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną inwestycją.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub, w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Dla celów amortyzacji środka trwałego należy również ustalić właściwą stawkę amortyzacyjną.

Zgodnie z art. 22h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, o czym stanowi art. 22i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sposób ustalenia stawki amortyzacyjnej dla środków trwałych uzależniony jest również od tego, do jakiego rodzaju środków trwałych, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. z 2016 r., poz. 1864), określony środek zostanie zakwalifikowany. Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalania stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. W Klasyfikacji Środków Trwałych za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Kwalifikacji środka trwałego do określonej grupy Klasyfikacji Środków Trwałych dokonuje sam podatnik.

Definicja budynku zawarta została w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.). Zgodnie z nią budynki to obiekty budowlane, trwale związane z gruntem, wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadające fundamenty i dach.

W skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się również tzw. „obiekty pomocnicze” obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie, itp. Samodzielnym środkiem trwałym w ramach grupy 1 jest budynek posadowiony na stałym fundamencie wraz z przynależnymi do niego przybudówkami i pomieszczeniami pomocniczymi.

Do wyposażenia budynku zalicza się wszystkie instalacje wbudowane w konstrukcję budynku na stałe, np. instalacje sanitarne, elektryczne, sygnalizacyjne, komputerowe, telekomunikacyjne, przeciwpożarowe oraz normalne wyposażenie budynku, np. wbudowane meble. Granice instalacji należących do wyposażenia budynku stanowią w zależności od rodzaju instalacji, np. mufy, studzienki rewizyjne, zawory zamykające dopływ wody, gazu, czynników grzewczych itp.

Natomiast instalacje nietypowe, bądź takie, które mogą obsługiwać kilka budynków lub mogą funkcjonować niezależnie od instalacji, będących integralną częścią budynku, stanowią samodzielny środek trwały.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na obróbce mechanicznej elementów metalowych, świadczeniu usług montażowo-spawalniczych. W 2017 r. nabył działkę budowlaną o powierzchni 1,0369 ha w celu wybudowania nowego budynku biurowego oraz hali magazynowej. W dniu 13 października 2017 r. Wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę budynku biurowo-magazynowego wraz z wewnętrznymi instalacjami wodociągowo-kanalizacyjną, c.o. i elektryczną. Powierzchnia użytkowa budynku biurowo-magazynowego określona w projekcie to 2 414,80 m2. Projektowany budynek biurowo-magazynowy został podzielony na dwie części, ze względu na mieszany układ konstrukcji. Budynek w części biurowej jest obiektem II-piętrowym, podpiwniczonym, wybudowanym w technologii tradycyjnej. Budynek w części magazynowej jest jednokondygnacyjną halą o konstrukcji stalowej szkieletowej z lekką obudową wykonaną z płyt warstwowych blaszanych. Wnioskodawca inwestycję podzielił na dwa etapy. Etap pierwszy inwestycji polega na budowie budynku biurowego o powierzchni 875,7 m2, etap drugi inwestycji polega na budowie hali magazynowej. Budowa finansowana jest z własnych środków pieniężnych Wnioskodawcy. Pierwsze prace budowlane związane z budową budynku biurowego rozpoczęły się w dniu 15 listopada 2017 r. Teren działki został ogrodzony. Wykonano ogrodzenie z elementów betonowych. Pierwsze prace budowlane związane z budową hali magazynowej rozpoczęły się 5 lipca 2019 r. Budynek biurowy oraz hala magazynowa połączone są przedsionkiem, którym można bezpośrednio przejść z biurowca do hali magazynowej. Przed budowanymi obiektami częściowo utwardzono plac manewrowy, w projekcie przewidziano 20 miejsc parkingowych dla samochodów osobowych oraz 4 miejsca parkingowe dla samochodów dostawczych. Część placu została utwardzona kostką brukową. We wrześniu 2020 r. Wnioskodawca zakończył pierwszy etap inwestycji, czyli budowę budynku biurowego wraz z niezbędną infrastrukturą. Dnia 18 września 2020 r. kierownik budowy wydał oświadczenie o zakończeniu budowy, nie wnosząc żadnych uwag. Wszystkie prace budowlane zostały wykonane zgodnie z projektem.

Wnioskodawca w dniu 13 listopada 2020 r. złożył zawiadomienie do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o zakończeniu budowy obiektu budowlanego - Etap I - budynek biurowy. Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego na podstawie złożonego zawiadomienia, w dniu 15 grudnia 2020 r. wydał zaświadczenie, w którym nie wniósł sprzeciwu do zawiadomienia o zakończeniu budowy budynku biurowego. Wnioskodawca przyjął budynek biurowy do faktycznego użytkowania w styczniu 2021 r. Budynek biurowy jest kompletny i zdatny do użytku. W budynku biurowym pracują pracownicy administracyjni, przyjmowani są kontrahenci współpracujący z firmą oraz nowi zleceniodawcy. Budynek biurowy został wpisany do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z dniem 31 stycznia 2021 r., został sklasyfikowany pod symbolem KŚT 105, roczna stawka amortyzacyjna została ustalona w wysokości 2,5%. Wnioskodawca ustalił amortyzację liniową. Wartość budynku została ustalona według kosztu wytworzenia, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pierwszy odpis amortyzacyjny budynku biurowego został naliczony oraz zaksięgowany w księgach rachunkowych dnia 28 lutego 2021 r. Budynek magazynowy nadal jest w budowie. Ogrodzenie budynku biurowego oraz magazynowego nie zostało dokończone, plac manewrowy przed biurowcem oraz halą magazynową jest nadal w budowie.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do opisanego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że jeżeli w istocie w świetle przepisów cyt. rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (niestanowiących przepisów prawa podatkowego, a tym samym niemogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej) przedmiotowy składnik majątku, o którym mowa we wniosku, czyli budynek biurowy, stanowi samodzielny i kompletny składnik majątku, prawidłowo zakwalifikowany do odpowiedniego symbolu tej Klasyfikacji oraz – jak wskazano w treści wniosku – spełnia przesłanki określone w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w świetle tej ustawy stanowi odrębny środek trwały.

W związku z powyższym, na podstawie art. 22h ust. 1 pkt 1 oraz art. 22i ust. 1 ww. ustawy, przedmiotowy składnik majątku podlega amortyzacji, według stawek określonych w tej ustawie, jako odrębny środek trwały.

Zgodnie z Wykazem stawek amortyzacji, stawka amortyzacji dla budynku biurowego zaklasyfikowanego według KŚT do grupy 1, podgrupa 10 - Budynki Niemieszkalne symbol 105, wynosi 2,5%.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz wyżej wskazane przepisy prawa podatkowego, opierając się wyłącznie na podstawie informacji wskazanych we wniosku, stwierdzić należy, że budynek biurowy związany trwale z gruntem jest samodzielnym środkiem trwałym i został przez Wnioskodawcę zaliczony zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych do grupy 1, podgrupy 10, rodzaju KŚT 105, która obejmuje: budynki niemieszkalne, to dla tego rodzaju środków trwałych Klasyfikacja zakłada 2,5% stawkę amortyzacji.

Tak więc, Wnioskodawca przyjmując budynek biurowy do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z dniem 31 stycznia 2021 r., ustalając roczną stawkę amortyzacyjną liniową w wysokości 2,5% i naliczając pierwszy odpis amortyzacyjny podatkowy w lutym 2021 r. postąpił prawidłowo.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k**-**14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.