0113-KDIPT2-1.4011.571.2021.4.MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2021 r. (data wpływu 9 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 września 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 15 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. W dniu 15 września 2021 r. na wezwanie Organu wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku po jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach tej działalności realizuje projekt unijny w ramach Działania 1.1 Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. W ramach tego projektu wykonuje obowiązki i wszelką pracę związaną z realizacją tego projektu, w związku z czym przyznane zostało wynagrodzenie wypłacone właścicielowi z tytułu pracy w projekcie.

Wnioskodawca posiada nieorganiczny obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzi działalność gospodarczą od dnia … czerwca 2015 r. w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego (kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 71.12.Z). Formą opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej jest podatek liniowy 19%. Dokumentację podatkową prowadzi w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Umowa o dofinansowanie projektu w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój została zawarta w styczniu 2020 r. Okres kwalifikowalności kosztu dla Projektu rozpoczął się w dniu 1 lutego 2020 r. i kończy się w dniu 31 stycznia 2022 r. Wnioskodawca otrzymuje środki na realizację projektu w momencie złożenia dokumentów rozliczeniowych za pośrednictwem …. w terminach określonych przez Instytucję Pośredniczącą, nie rzadziej niż raz na 3 miesiące, licząc od dnia zawarcia umowy. Wydatki są rozliczane w formie refundacji kosztów faktycznie poniesionych w odniesieniu do kategorii wydatków bezpośrednich oraz stawki ryczałtowej w odniesieniu do kategorii kosztów pośrednich, z uwzględnieniem intensywności wsparcia. Stronami umowy o dofinansowanie Projektu jest Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, z Instytucją Pośredniczącą: …, a Wnioskodawcą: …, prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą …. Wnioskodawca jest jedynym adresatem dofinansowania.

Projekt dotyczy: X - w ramach Działania 1.1 Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

W ramach realizacji projektu unijnego, Wnioskodawca otrzymał dotację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Otrzymane środki pochodzą ze środków europejskich z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych. Instytucją bezpośrednio wypłacającą przyznane środki jest Bank Gospodarstwa Krajowego, który na podstawie wystawionego przez Instytucję Pośredniczącą zlecenia płatności, przekazuje płatność na podstawie podpisanej umowy …. Środki przeznaczone na wynagrodzenie Wnioskodawcy, w całości pochodzą z uzyskanego dofinansowania z funduszu europejskiego.

Podstawą prawną otrzymanych we wniosku środków finansowych jest:

· rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r., ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) Nr 1083/2006, zwanego dalej: „rozporządzeniem 1303/2013”;

· ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020, zwanej dalej: „ustawą wdrożeniową”;

· ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, zwanej dalej: „ufp”;

· rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1301/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i przepisów szczególnych dotyczących celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” oraz w sprawie uchylenia rozporządzenia (WE) Nr 1080/2006;

· rozporządzenie Komisji (UE) Nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu, zwanego dalej: „rozporządzeniem Nr `(...)`.”;

· rozporządzenie Komisji (UE) Nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis, zwanego dalej: „rozporządzeniem Nr `(...)`.”;

· Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, zatwierdzonego decyzją Komisji Europejskiej z dnia 12 lutego 2015 r., zwanego dalej: „POIR”;

· ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, zwanej dalej: „ustawą OOŚ”;

· ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych, zwanej dalej: „ustawą Pzp”;

· rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 7 grudnia 2017 r. w sprawie zaliczek w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanego dalej: „rozporządzeniem w sprawie zaliczek”;

· rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 lutego 2015 r. w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, zwanego dalej: „rozporządzeniem MNiSW’ (program pomocowy o numerze referencyjnym SA.41471(2015/X);

· porozumienie w sprawie powierzenia realizacji POIR dla osi priorytetowych: 1. Wsparcie prowadzenia prac B+R przez przedsiębiorstwa oraz 4. Zwiększenie potencjału naukowo-badawczego zawartego `(...)`.. w dniu 17 grudnia 2014 r. pomiędzy Ministrem Infrastruktury i Rozwoju a Instytucją Pośredniczącą oraz Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego, zmienionego aneksami z dnia 5 listopada 2015 r. oraz z dnia 15 lutego 2018 r.

Wnioskodawca podczas realizacji projektu pełni funkcję wykonawczą, jak i nadzorującą przebieg projektu. Wyznacza osoby uprawnione w jego imieniu i na jego rzecz do czynności związanych z realizacją Projektu oraz ich zgłoszenia do pracy. Ponosi odpowiedzialność za wszelkie działania swoje i osób uprawnionych. Wnioskodawca poszukuje dostawców materiałów potrzebnych do wykonania projektu, negocjuje ceny, umowy, warunki współpracy, jak również dokonuje wyborów tychże dostawców i opłaca zobowiązania wobec kontrahentów.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu realizacji projektu zostało ustalone z uwzględnieniem wszystkich obowiązków wchodzących z zakres Jego pracy. Zostało Mu przyznane wynagrodzenie w związku z realizacją projektu unijnego, o którym mowa we wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy koszt wynagrodzenia z tytułu realizacji projektu unijnego jest kosztem podatkowym jednostki?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty przedstawione w postawionym pytaniu mieszczą się w kategorii kosztów podatkowych jednostki. Wynagrodzenie Wnioskodawcy powinno być kosztem uzyskania przychodów w związku z tym, że jest to nieodłączny element prowadzenia projektu, a projekt wiąże się z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wykonywana praca powinna być wynagrodzona. Wnioskodawca podczas realizacji projektu pełni funkcję wykonawczą, jak i nadzorującą przebieg projektu. Wyznacza osoby uprawnione w Jego imieniu i na Jego rzecz do czynności związanych z realizacją Projektu oraz ich zgłoszenia do pracy. Ponosi odpowiedzialność za wszelkie działania swoje i osób uprawnionych. Wnioskodawca poszukuje dostawców materiałów potrzebnych do wykonania projektu, negocjuje ceny, umowy, warunki współpracy. Jak również dokonuje wyborów tychże dostawców i opłaca zobowiązania wobec kontrahentów. Zakres obowiązków Wnioskodawcy jest szeroki i ściśle wiąże się z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl tego przepisu, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• musi być właściwie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika. Przy czym należy mieć na uwadze, że obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, spoczywa na podatniku.

Pełna ocena przedstawionego zagadnienia wymaga jednak również odniesienia się do regulacji art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną – także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki (…).

Z brzmienia tego przepisu wynika, że z kosztów uzyskania przychodu działalności gospodarczej wyłączona została wartość pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci oraz małżonków i małoletnich dzieci wspólników. Pojęcie „praca własna” oznacza wartość wszelkiego rodzaju nakładów pracy świadczonej przez podmioty wymienione w omawianym przepisie. Nie ma przy tym znaczenia, czy praca jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej mającej charakter umowy zlecenia, czy umowy o dzieło (z wyłączeniem sytuacji, gdy umowę zawarto z osobą prowadzącą działalność gospodarczą w ramach jej działalności), czy bezumownie.

Analiza powyższych uregulowań prawnych wskazuje, że wynagrodzenie Wnioskodawcy w związku z realizacją projektu unijnego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie stanowi dla jednostki kosztu uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powyższe przepisy prawa stwierdzić należy, że otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie w ramach realizowanego projektu, nie stanowi, stosownie do art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztu uzyskania przychodu w prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Należy również zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnić się od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14 na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa(Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.