Wnioskodawczyni planuje rozpoczęcie działalności gospodarczej w modelu dropshippingu, który polega na pośrednictwie w sprzedaży towarów przez internet. Nie będzie właścicielem oferowanych produktów; jej zadania obejmują wyszukiwanie towarów, ich promocję na portalach aukcyjnych, zbieranie zamówień oraz przekazywanie ich do producentów, którzy dostarczą towary bezpośrednio do klientów. Wnioskodawczyni uzyska przychody z prowizji od sprzedaży. Organ podatkowy uznał, że te przychody powinny być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%, ponieważ działalność Wnioskodawczyni będzie klasyfikowana pod symbolami PKWiU 47.00.71 - Sprzedaż detaliczna odzieży, 47.00.72 - Sprzedaż detaliczna obuwia oraz 47.00.73 - Sprzedaż detaliczna artykułów skórzanych i akcesoriów podróżnych, co odpowiada działalności usługowej w zakresie handlu detalicznego, nieobjętej wyłączeniem z opodatkowania ryczałtem.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 27 czerwca 2018 r., sygn. akt I SA/Go 182/18 (data wpływu 20 lipca 2021 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lutego 2021 r., sygn. akt II FSK 2840/18 (data wpływu 25 maja 2021 r.) stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2017 r. (data wpływu 4 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 października 2017 r. (data wpływu 17 października 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania oraz określenia stawki ryczałtu właściwej do opodatkowania przychodów w działalności gospodarczej opartej o model logistycznej sprzedaży przez Internet tzw. dropshipping (pytania oznaczone we wniosku Nr 1 i Nr 2) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
Dotychczasowy przebieg postępowania.
W dniu 4 września 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek z dnia 29 sierpnia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz podatku od towarów i usług.
W związku z tym, że ww. wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), pismem z dnia 3 października 2017 r., Nr 0113 KDIPT2-1.4011.274.2017.1.MAP, 0113-KDIPT1-3.4012.610.2017.1.ALN, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie wysłano w dniu 3 października 2017 r., skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 5 października 2017 r., natomiast w dniu 17 października 2017 r. (data nadania 12 października 2017 r.) wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie.
Po przeanalizowaniu treści wniosku, Organ podatkowy pierwszej instancji wydał postanowienie z dnia 15 listopada 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.274.2017.2.MAP, o pozostawieniu bez rozpatrzenia ww. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i Nr 2, dotyczących ustalenia podstawy opodatkowania oraz określenia stawki ryczałtu właściwej do opodatkowania przychodów w działalności gospodarczej opartej o model logistycznej sprzedaży przez Internet tzw. dropshipping. Ww. postanowienie doręczono Wnioskodawczyni w dniu 17 listopada 2017 r.
Natomiast w zakresie pytań oznaczonych Nr 3 i 4, dotyczących zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz zagadnienia zawartego w pytaniu Nr 5, dotyczącego podatku od towarów i usług, wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.
Na ww. postanowienie Organu podatkowego pierwszej instancji, pismem z dnia 24 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.) zostało złożone zażalenie, w którym Wnioskodawczyni, na podstawie art. 236 w zw. z art. 169 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, wniosła o uchylenie tego postanowienia i ponowne merytoryczne rozpatrzenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i Nr 2, zarzucając nieuzasadnione pozostawienie przez Organ bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 29 sierpnia 2017 r. w ww. zakresie.
Po przeanalizowaniu argumentów przedstawionych w zażaleniu, Organ drugiej instancji nie znalazł podstaw do uwzględnienia zarzutów zażalenia i postanowieniem z dnia 26 stycznia 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.274.2017.3.AP, utrzymał w mocy postanowienie Organu podatkowego pierwszej instancji. Ww. postanowienie doręczono Wnioskodawczyni w dniu 2 lutego 2018 r.
Na postanowienie Organu podatkowego drugiej instancji z dnia 26 stycznia 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.274.2017.3.AP, utrzymujące w mocy postanowienie z dnia 15 listopada 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.274.2017.2.MAP, Wnioskodawczyni wniosła za pośrednictwem Organu podatkowego skargę z dnia 5 marca 2018 r. (data wpływu 12 marca 2018 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim.
Organ podatkowy pismem z dnia 11 kwietnia 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.274.2017.5.AP, udzielił odpowiedzi na skargę z wnioskiem o jej oddalenie.
Wyrokiem z dnia 27 czerwca 2018 r., sygn. akt I SA/Go 182/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, uchylił postanowienie z dnia 26 stycznia 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.274.2017.3.AP, utrzymujące w mocy postanowienie z dnia 15 listopada 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.274.2017.2.MAP, o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego.
Jak wskazał Sąd w uzasadnieniu wyroku, to do kompetencji organów podatkowych należy ustalenie odpowiedniego przedmiotu opodatkowania, stawki podatkowej, czy też zwolnienia - uzależnionych od zaklasyfikowania określonej usługi lub towaru według systematyki tych klasyfikacji. Oznacza to, że wskazane w przepisach podatkowych klasyfikacje statystyczne są elementem normy prawnej określającej sposób opodatkowania i w procesie stosowania prawa przez organy podatkowe podlegają także procesowi wykładni dokonywanej przez te organy. Gdyby było inaczej, to w „zwykłych” postępowaniach wymiarowych organy podatkowe byłyby związane klasyfikacją statystyczną dokonaną przez producenta lub usługodawcę.
Sąd zauważył, że Organ nie był uprawniony do żądania uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie symbolu PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) dla usług, które zamierzała wykonywać Wnioskodawczyni. Przedstawiła Ona bowiem sposób i zakres wykonywanych usług, a Organ zobowiązany był ocenić, co stanowi podstawę opodatkowania podatkiem ryczałtowym oraz jaka jest właściwa stawka podatku. Organy podatkowe stosując prawo zobowiązane są do ustalenia, czy dokonana przez podatników klasyfikacja określonych usług do konkretnego grupowane statystycznego jest prawidłowa, czy też nie. W tym zakresie organy podatkowe nie są związane ewentualną klasyfikacją dokonaną przez organ właściwy z zakresu statystyki publicznej, ani też klasyfikacją dokonaną przez podatnika.
Sąd dodał następnie, że uchylając się od wydania interpretacji indywidualnej poprzez pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia, Organ naruszył art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Wniosek wyczerpująco opisywał bowiem zdarzenie przyszłe, a informacja o klasyfikacji statystycznej dla dokonywanych czynności nie była niezbędna do rozstrzygnięcia, co stanowi podstawę opodatkowania podatkiem ryczałtowym przy prowadzeniu opisanej działalności w modelu dropshippingu oraz jaka jest stawka ryczałtu właściwa do opodatkowania tego rodzaju działalności.
Po otrzymaniu nieprawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, sygn. akt I SA/Go 182/18, Organ podatkowy pierwszej instancji, pismem z dnia 1 sierpnia 2018 r., Nr 0110-KWR5.4027.14.2018.2, wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 10 lutego 2021 r., sygn. akt II FSK 2840/18, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną Organu (data wpływu do Organu 25 maja 2021 r.).
Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 27 czerwca 2018 r., sygn. akt I SA/Go 182/18, wpłynął do tutejszego Organu w dniu 20 lipca 2021 r.
W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
W związku z powyższym, Organ podatkowy drugiej instancji, po ponownym rozpatrzeniu zażalenia, które wpłynęło w dniu 29 listopada 2017 r., na postanowienie z dnia 15 listopada 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.274.2017.2.MAP, o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku z dnia 29 sierpnia 2017 r. (data wpływu 4 września 2017 r.), uzupełnionego pismem z dnia 12 października 2017 r. (data wpływu 17 października 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania oraz określenia stawki ryczałtu właściwej do opodatkowania przychodów w działalności gospodarczej opartej o model logistycznej sprzedaży przez Internet tzw. dropshipping, mając na uwadze wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lutego 2021 r., sygn. akt II FSK 2840/18 (data wpływu 25 maja 2021 r.) oraz prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 27 czerwca 2018 r., sygn. akt I SA/Go 182/18 (data wpływu 20 lipca 2021 r.), postanowieniem z dnia 18 października 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.274.2017.11.AP, uchylił w całości zaskarżone postanowienie z dnia 15 listopada 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.274.2017.2.MAP i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez Organ podatkowy pierwszej instancji.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:
Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Model biznesowy działalności będzie oparty o tzw. dropshipping (to model logistyczny sprzedaży przez Internet polegający na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę). Rola sklepu internetowego w tym modelu logistycznym sprowadza się do promowania produktów, wyszukiwania potencjalnych nabywców i zbierania zamówień oraz przesyłania ich do dostawcy, który realizuje wysyłkę towaru do końcowego klienta. Dlatego Wnioskodawczyni będzie oferowała na sprzedaż (w szczególności) na internetowych portalach aukcyjnych (np. `(...)`. i in.) określone towary. W żadnym momencie Wnioskodawczyni nie będzie właścicielem oferowanych towarów, ani nawet nie będzie ich fizycznie posiadała.
Jej rola w całej transakcji będzie polegała na:
wyszukaniu towarów (u producentów, w hurtowniach i u innych podmiotów – w szczególności działających poza granicami Polski), na które w Polsce (w ocenie Wnioskodawczyni) znaleźliby się potencjalni nabywcy;
zawarciu z podmiotem posiadającym w swojej ofercie te towary, umowy (pisemnej lub ustnej) na ich dostawę do końcowych odbiorców (osób, które nabędą towary na portalu aukcyjnym) (dalej także jako: „konsument”);
oferowaniu (w szczególności na internetowych portalach aukcyjnych) ww. towarów do sprzedaży w określonej cenie (cena, która ma być zapłacona właścicielowi towarów, o którym mowa w pkt 2 powyżej - prowizja Wnioskodawczyni z tytułu pośredniczenia w transakcji);
odebraniu od konsumenta ceny za towar plus pokrycia kosztów wysyłki towaru (kwoty te będą wpłacane na rachunki bankowo Wnioskodawczyni), które poniesie właściciel towaru w celu dostarczenia towaru do końcowego nabywcy;
przekazaniu właścicielowi towarów:
- danych do wysyłki danego towaru oraz ewentualnie jego specyfikacji (kolor, rozmiar, etc.),
- umówionej ceny za dany towar plus kwoty na pokrycie kosztów pakowania i wysyłki towaru do konsumenta.
Oczywiście w czasie oferowania towarów na portalach aukcyjnych Wnioskodawczyni będzie prowadziła kontakt zarówno z potencjalnymi zainteresowanymi zakupem tych towarów (np. odpowiadała na pytania dotyczące towarów), jak i z właścicielem towarów (np. zadawała pytania dotyczące towarów).
Działając w takim modelu, Wnioskodawczyni będzie uzyskiwała dochody z tytułu wykonywania pośrednictwa w oferowaniu i sprzedaży towarów (tj. różnicy między ceną towaru, którą oferuje właściciel towaru, a ceną za towar, którą zaakceptował konsument).
Wnioskodawczyni w opisie warunków zakupu ww. towarów, które będą dostępne w ramach prowadzonych aukcji internetowych, poinformuje potencjalnych nabywców m.in. o tym, że:
- jest wyłącznie pośrednikiem przy całej transakcji (działalność Wnioskodawczyni będzie opisana jako polegająca na prezentacji oferty producentów towarów i pomocy oraz pośrednictwa przy ich nabywaniu dla końcowego nabywcy), w szczególności nie posiada na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oferowanych towarów i będą one dostarczane konsumentowi bezpośrednio przez właściciela towarów,
- składając ofertę kupna na aukcjach Wnioskodawczyni, konsument zleca Jej realizację zamówienia przedstawionego towaru w swoim (nabywcy) imieniu,
- konsument składając zamówienie na portalu aukcyjnym nabywa usługę pośrednictwa w zakupie towaru na jego życzenie i w jego imieniu - usługa ta wykonywana jest przez Wnioskodawczynię,
- usługa Wnioskodawczyni obejmuje: złożenie zamówienia u właściciela towaru na przedstawiony towar w imieniu nabywcy, przekazanie właścicielowi towaru płatności za towar w imieniu nabywcy, zlecenie wysyłki towaru na adres nabywcy, monitorowanie przesyłki do nabywcy,
- nabywane i dostarczane towary spoza Polski mogą zostać objęte procedurą celną (a w związku z tym także koniecznością dopłacenia cła), w której stroną będzie konsument (nie Wnioskodawczyni działająca tylko jako pośrednik).
Potencjalny nabywca towarów nie będzie (do momentu otrzymania wysyłki) posiadał danych podmiotu, od którego towar faktycznie zakupił inne rozwiązanie w tym modelu biznesowym nie może wchodzić w grę, gdyż potencjalny konsument znając dane pomiotu, od którego kupuje towar, mógłby zakupić go taniej, tj. z pominięciem usługi Wnioskodawczyni.
Wnioskodawczyni planuje także w ramach swojej działalności (opisanej powyżej) wprowadzić zasadę umożliwiającą zwrot towarów osobom, które nie będą zadowolone z dokonanych zakupów. Działania te ma zamiar podjąć w związku z obowiązywaniem na terenie Rzeczypospolitej ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o Prawach konsumenta (Dz. U. z 2017 r., poz. 683, ze zm.). Przepisy tego aktu prawnego (m.in. art. 27) umożliwiają konsumentowi, który zawarł umowę na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, odstąpienie od umowy bez podawania przyczyny i ponoszenia kosztów. Brak zaoferowania potencjalnym nabywcom takiej możliwości (pomijając fakt, że Wnioskodawczyni w momencie oferowania towarów, ani ich wysyłki do końcowego nabywcy nie będzie właścicielem towarów, ani nawet w jego fizycznym posiadaniu) mógłby negatywnie wpływać na potencjalnych zainteresowanych towarami oraz na ich decyzje o nabyciu towarów (gdyż nie mieliby możliwości ich zwrotu w przypadku nabycia u Wnioskodawczyni, natomiast możliwość taką mieliby w przypadku nabycia towarów od innych podmiotów). Tylko w takich przypadkach, tj. po odstąpieniu od umowy, Wnioskodawczyni stawałaby się faktycznie właścicielem przedmiotowych towarów (tj. nie żądałaby zwrotu ceny za towar zapłaconej właścicielowi towaru, który wysyłał je końcowemu nabywcy). Jednocześnie takie towary będą następnie (w zależności od ich ilości, co warunkowane będzie po pierwsze częstotliwością korzystania przez końcowego nabywcę z takich uprawnień, a po drugie skalą prowadzenia przez Wnioskodawczynię opisywanej działalności) prawdopodobnie odpłatnie sprzedawane przez Wnioskodawczynię w ramach działalności.
W momencie rozpoczęcia działalności Wnioskodawczyni ma zamiar złożyć oświadczenie o wyborze formy opodatkowania, o jakiej mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r., poz. 2180, ze zm.; dalej: „ustawa o ryczałcie”). Głównym rodzajem działalności zgodnie z PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), który zostanie wykazany przy rejestracji działalności gospodarczej w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej), będzie „Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet” - 47.91.Z. W ramach „opisu dodatkowego” do tego PKD widnieje natomiast, że tego rodzaju działalność dotyczy sytuacji, gdy klient dokonuje wyboru towaru w oparciu o ogłoszenia, katalogi, informacje dostarczone na stronie internetowej, modele albo inny środek reklamy i składa swoje zamówienie za pośrednictwem poczty, telefonu lub przez Internet (zwykle poprzez specjalne środki zapewnione w ramach takiej strony internetowej). Nabyte towary mogą być albo bezpośrednio ściągnięte z Internetu lub fizycznie dostarczone do klienta.
Podklasa ta obejmuje sprzedaż detaliczną:
- dowolnego towaru drogą zamówienia pocztowego,
- dowolnego produktu przez Internet,
- bezpośrednią przez telewizję, radio i telefon,
- prowadzoną na aukcjach internetowych.
Podklasa ta nie obejmuje:
- sprzedaży detalicznej pojazdów samochodowych oraz części i akcesoriów do pojazdów samochodowych poprzez Internet, sklasyfikowanej w odpowiednich podklasach grup 45.1., 45.3.,
- sprzedaży detalicznej motocykli oraz części i akcesoriów do motocykli poprzez Internet, sklasyfikowanej w 45.40.Z.
W piśmie z dnia 12 października 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że w ramach działalności gospodarczej zamierza świadczyć usługi sklasyfikowane, według Niej, pod symbolem PKWiU 47.91.Z - Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet. Jednocześnie Wnioskodawczyni opisała zakres faktyczny planowanej działalności gospodarczej, tj. na czym ma ona faktycznie polegać. W Jej ocenie, taki PKWiU jest najbardziej odpowiedni w tym wypadku. Zakres planowanej działalności opisano we wniosku. Składać się on będzie z dwóch elementów (głównego - pośrednictwo w sprzedaży; dodatkowego - sprzedaż towarów ze zwrotów). W ocenie Wnioskodawczyni, wyłączenia, o które pyta Organ nie będą znajdowały zastosowania. Wnioskodawczyni opisała okoliczności w jakich będzie prowadzić działalność oraz jej zakres. W Jej ocenie, nie wynikają z tego opisu żadne wyłączenia. Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej, stąd też nie uzyskała żadnego przychodu z takiego źródła. Wnioskodawczyni będzie pośredniczyła w sprzedaży odzieży, obuwia oraz galanterii. Nie będzie wystawiała producentom faktur za wykonywane przez Nią usługi pośrednictwa, które będą świadczone faktycznie na rzecz nabywców (konsumentów). Tylko ci drudzy będą płacić Wnioskodawczyni za usługi pośrednictwa, z których będą korzystać. Wnioskodawczyni będzie współpracowała z producentami towarów mającymi swoją siedzibę poza granicami UE, m.in. w Chińskiej Republice Ludowej. Wnioskodawczyni będzie zawierała ustne umowy (ewentualnie uzgodnienia będą następowały drogą mailową). Warunki współpracy opisano przy przedstawieniu zdarzenia przyszłego.
Współpraca będzie polegała na:
- poszukiwaniu przez Wnioskodawczynię potencjalnych nabywców towarów, których właścicielami są producenci (w tym celu będzie m.in. tworzyła aukcje internetowe wskazując na możliwość zakupu ww. towarów na określonych w opisie zdarzenia przyszłego warunkach),
- producent towarów zaoferuje (za pośrednictwem Wnioskodawczyni) nabywcy (konsumentowi) dany towar w określonej cenie znanej także Wnioskodawczyni, co umożliwi Wnioskodawczyni skalkulowanie swojej prowizji od towaru oraz wystawienie go na aukcji w określonej cenie (w której będzie zawierała się już prowizja Wnioskodawczyni),
- producent towarów udostępni Wnioskodawczyni zdjęcia i opis ww. towaru, aby mogła Ona wystawić go na aukcji internetowej,
- producent towaru określi, jaki jest koszt przesyłki towaru do Polski,
- po znalezieniu nabywcy towaru Wnioskodawczyni odbierze od nabywcy (konsumenta) cenę za towar (w niej mieścić się będzie kwota przekazywana producentowi towaru za jego zakup, prowizja Wnioskodawczyni oraz koszty wysyłki towaru przez producenta bezpośrednio do nabywcy - również przekazywane producentowi towarów),
- producenci towarów nie będą płacić za usługi Wnioskodawczyni; Jej zysk (oparty zresztą na modelu opisanym w zdarzeniu przyszłym) będzie polegał na uzyskaniu prowizji od końcowego nabywcy towaru/konsumenta,
- po uzyskaniu kwot za towar oraz przesyłkę (za pośrednictwem) producent towaru wyśle go bezpośrednio na dane nabywcy/konsumenta.
Wnioskodawczyni nie posiada wiedzy, czy producenci towarów będą wystawiać kupującym faktury/paragony. Ich działanie w tym zakresie będzie z pewnością uregulowane prawem państwa, w którym siedzibę będzie posiadał producent. Wnioskodawczyni wyłącznie jako element usługi pośrednictwa wprowadzi opcję odstąpienia przez nabywcę od umowy z producentem. Cel wprowadzenia takiej oferty do usługi pośrednictwa został opisany w ramach zdarzenia przyszłego. Brak zaoferowania potencjalnym nabywcom takiej możliwości mógłby negatywnie wpływać na potencjalnych zainteresowanych towarami oraz na ich decyzje o nabyciu towarów za pośrednictwem Wnioskodawczyni (gdyż nie mieliby możliwości ich zwrotu w przypadku nabycia towarów za pośrednictwem Wnioskodawczyni, natomiast możliwość taką mieliby w przypadku nabycia towarów od innych krajowych podmiotów). Zatem, podstawą do uzyskania prawa własności towarów przez Wnioskodawczynię, w opisanych okolicznościach, będzie w zasadzie umowa między Nią, a nabywcą towarów/konsumentem. Czyli faktycznie Wnioskodawczyni będzie odkupowała towary od osób, które zakupiły je u producentów towarów, jednak nie były zadowolone z tego zakupu. Nabywanie przez Wnioskodawczynię towarów zwracanych przez nabywców oraz ich dalsza odsprzedaż to jeden z elementów planowanej działalności. W ocenie Wnioskodawczyni, będzie to typowa działalność handlowa, a nie usługa pośrednictwa. Będzie wówczas bowiem sprzedawała towar, który stał się Jej własnością, będzie ustalała cenę, i wysyłała go do końcowego nabywcy. Jednak, w ocenie Wnioskodawczyni, takie sytuacje będą zdarzały się sporadycznie. W głównej mierze skoncentruje się Ona na świadczeniu usług pośrednictwa opisanych w zdarzeniu przyszłym. Wnioskodawczyni będzie pokrywała koszty zwrócenia ceny nabywcy za zwrócony przez niego towar. Faktycznie Wnioskodawczyni odkupi ten towar od nabywcy. W przypadku odsprzedaży zwróconych towarów, których Wnioskodawczyni stanie się właścicielem, ich cenę ustali indywidualnie. Wnioskodawczyni dążyć będzie do tego, aby cena ze sprzedaży zwróconego towaru była wyższa od kwoty jego odkupienia od nabywcy, tak aby Wnioskodawczyni na żadnym etapie transakcji nie była stratna. Niemniej jednak, jeśli wskazana w poprzednim zdaniu cena będzie zbyt wysoka, Wnioskodawczyni nie wyklucza jej obniżenia - tak aby na towar znalazł się nabywca.
Wnioskodawczyni dodała również, że usługa pośrednictwa świadczona jest na rzecz nabywcy towaru na zasadach opisanych w zdarzeniu przyszłym oraz w uzupełnieniu wniosku. Będzie Ona zawierała umowy na usługi pośrednictwa wyłącznie z nabywcami towarów - to oni będą płacić za te usługi. Zasady współpracy z nabywcami i producentami zostały opisane w ramach zdarzenia przyszłego oraz uszczegółowione w uzupełnieniu wniosku. Dostawcy towaru nie będą nabywcami usług pośrednictwa. Wnioskodawczyni nie importuje towaru, a jedynie pośredniczy w transakcji między producentem, a nabywcą na zasadach opisanych w ramach zdarzenia przyszłego oraz sprecyzowanych w uzupełnieniu wniosku. Wnioskodawczyni nie staje się właścicielem towarów na żadnym z etapów dostawy między producentem a nabywcą/konsumentem (chyba, że w ramach zwrotów), co zostało wyraźnie opisane w ramach zdarzenia przyszłego. Towar wysyłany będzie zawsze od producenta do ostatecznego nabywcy. W szczególności towar nie będzie trafiał (nie będzie transportowany) do Wnioskodawczyni. Oczywiście nie dotyczy to przypadków, w których Wnioskodawczyni nabędzie towar w ramach zwrotów. Wnioskodawczyni nie będzie dysponowała dowodem zakupu towaru, bo to nie Ona go nabędzie. Będzie miała możliwość uzyskania informacji za co zapłaciła i itp., gdyż jak to wskazano w ramach opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni będzie przekazywała jako pośrednik kwoty od nabywcy na rzecz producenta towarów za zakupione przez tego pierwszego towary. Potwierdzeniami tych płatności jako podmiot fizycznie je dokonujący, będzie dysponowała Wnioskodawczyni. Przesyłki będą adresowane przez producenta towarów bezpośrednio na rzecz nabywcy/konsumenta. Dlatego też nabywca będzie miał możliwość poznania danych podmiotu, który wysłał do niego towar. Być może w ramach przesyłki znajdą się również inne elementy (dokumenty, np. rachunki) pozwalające zidentyfikować producenta towarów. Sposób kalkulowania zysku Wnioskodawczyni opisany został w ramach przedstawienia zdarzenia przyszłego. Cena za towar płacony przez nabywcę będzie składała się z kwot: ceny, którą za towar ustalił producent towaru; kosztów wysyłki towaru przez producenta do nabywcy/konsumenta; prowizji Wnioskodawczyni za wykonanie usługi pośrednictwa. Nabywca będzie dysponował dokumentem potwierdzającym usługę pośrednictwa wykonaną przez Wnioskodawczynię, który zostanie przez Nią wystawiony. Jeśli producent wystawi nabywcy dokument potwierdzający nabycie towaru, nabywca również będzie nim dysponował. Rola Wnioskodawczyni została opisana w ramach przedstawienia zdarzenia przyszłego. Polega ona wyłącznie w pośredniczeniu w zamówieniach oraz płatnościach. Rola Wnioskodawczyni zmienia się jedynie w przypadku sprzedaży towarów uzyskanych ze zwrotów, o czym była mowa w ramach opisu zdarzenia przyszłego i o czym mowa w uzupełnieniu wniosku. Wnioskodawczyni opisała w ramach zdarzenia przyszłego, w jaki sposób będzie dochodziło do płatności za towar. Wnioskodawczyni będzie w tym wypadku pośrednikiem przy przekazywaniu pieniędzy między producentem, a nabywcą. Zgodnie z klasyfikacją PKWiU z 2008 r., działalność, którą zamierza wykonywać Wnioskodawczyni, będzie mieściła się pod symbolami: 47.00.71 – Sprzedaż detaliczna odzieży, 47.00.72 – Sprzedaż detaliczna obuwia, 47.00.73 – Sprzedaż detaliczna artykułów skórzanych i akcesoriów podróżnych. Natomiast szczegółowy opis okoliczności w jakich Wnioskodawczyni będzie prowadziła swoją działalność został zawarty przy przedstawieniu opisu zdarzenia przyszłego, jak i sprecyzowany w uzupełnieniu wniosku. Wnioskodawczyni nie znalazła w klasyfikacji PKWiU z 2008 r. pozycji wskazującej na wykonywanie usług pośrednictwa na zasadach dropshippingu. W ramach wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej opisano okoliczności, w ramach których Wnioskodawczyni będzie prowadziła działalność gospodarczą. Nie będzie ona świadczyła usług pośrednictwa na rzecz producentów towarów. Siedziby producentów towarów znajdują się poza terenem UE, m.in. na terenie Chińskiej Republiki Ludowej. W ocenie Wnioskodawczyni, może zdarzyć się tak, że niektórzy producenci towarów będą podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług, a niektórzy nie. Niemniej jednak Wnioskodawczyni nie będzie świadczyła usług pośrednictwa na ich rzecz. Usługa pośrednictwa będzie świadczona na rzeczy klientów indywidualnych, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej. Miejscem ich zamieszkania będzie Polska. Natomiast producenci towarów swoje siedziby będą posiadać poza Polską i UE, m.in. na terenie Chińskiej Republiki Ludowej. Nabywanie przez Wnioskodawczynię towarów zwracanych przez nabywców oraz ich dalsza odsprzedaż to jeden z elementów planowanej działalności. W ocenie Wnioskodawczyni, będzie to typowa działalność handlowa, a nie usługa pośrednictwa. Będzie wówczas bowiem sprzedawała towar, który stał się Jej własnością. Ona będzie ustalała cenę i wysyłała go do końcowego nabywcy. Jednak, w ocenie Wnioskodawczyni, takie sytuacje, będą zdarzały się sporadycznie. W głównej mierze skoncentruje się ona na świadczeniu usług pośrednictwa opisanych w zdarzeniu przyszłym. Koszty zwrócenia ceny nabywcy poniesie Wnioskodawczyni. W przypadku odsprzedaży zwróconych towarów, których Wnioskodawczyni stanie się właścicielem, ich cenę ustali indywidualnie. Wnioskodawczyni dążyć będzie do tego, aby cena ze sprzedaży zwróconego towaru była wyższa od kwoty zakupu towaru od nabywcy/konsumenta, który zdecydował się na zwrot, tak aby Wnioskodawczyni na żadnym etapie transakcji nie była stratna. Niemniej jednak jeśli wskazana w poprzednim zdaniu cena będzie zbyt wysoka, Wnioskodawczyni nie wyklucza jej obniżenia - tak aby na towar znalazł się nabywca.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
Przedmiotem niniejszej interpretacji są zagadnienia zawarte w pytaniu Nr 1 i Nr 2, natomiast w zakresie pozostałych zagadnień, wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.
Zdaniem Wnioskodawczyni:
Ad. 1.
W żadnym momencie nie będzie Ona właścicielom oferowanych towarów. Jej zadaniem będzie jedynie pośrednictwo w sprzedaży. W związku z tym, środki pieniężne za towar (cena za towar plus koszty wysyłki), które będą wpływały na rachunek bankowy Wnioskodawczyni od nabywców, nie będą w całości stanowiły wynagrodzenia za usługę, albowiem Wnioskodawczyni będzie działała jako pośrednik w przekazywaniu tych kwot na rzecz właściciela towaru w imieniu nabywcy.
Przychodem Wnioskodawczyni będzie zatem kwota uzyskiwanej przez Nią prowizji (różnicy między ceną towaru i kosztami wysyłki płaconymi przez nabywcę towarów, a ceną towaru i kosztami wysyłki przekazywanymi właścicielowi towarów), czyli wartość która stanowi Jej wynagrodzenie z danej transakcji. Tym samym, to kwota prowizji uzyskiwanej przez Wnioskodawczynię z danej transakcji za Jej pośrednictwo w sprzedaży towarów, będzie stanowiła podstawę opodatkowania podatkiem zryczałtowanym.
Ad. 2.
Świadczone przez Nią usługi stanowią formę pośrednictwa w sprzedaży detalicznej. Główny profil działalności Wnioskodawczyni zarejestrowany będzie zgodnie z PKD 47.91.Z. „Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet”.
W związku z powyższym, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przychody uzyskiwane z tego tytułu powinny być opodatkowane wedle stawki 8,5%.
W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lutego 2021 r., sygn. akt II FSK 2840/18 oraz w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 27 czerwca 2018 r., sygn. akt I SA/Go 182/18 - stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Odnosząc się do natomiast do możliwości opodatkowania działalności ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych wskazać należy, że zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r., poz. 2180, z późn. zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Zgodnie z art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
wystawienia faktury albo
uregulowania należności.
Podkreślić jednakże należy, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ww. ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy. Załącznik nr 2 do ustawy stanowi „Wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług”.
Należy zwrócić uwagę, że możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług.
Wobec tego, dla zastosowania właściwej stawki ryczałtu do przychodów uzyskanych z prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej konieczne jest każdorazowe przypisanie rodzaju wykonywanych czynności do określonego grupowania PKWiU. Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, każdą usługę należy zaliczyć do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu, pod którym został zakwalifikowany wykonujący usługę podmiot gospodarczy w Krajowym rejestrze urzędowym podmiotów. Wyjaśnienia wymaga, że odpowiedzialność za prawidłowe sklasyfikowanie wykonywanych czynności ponosi podatnik świadczący tę usługę, bowiem tut. Organ nie jest uprawniony do klasyfikacji usług. W tym zakresie właściwymi są urzędy statystyczne. Urząd statystyczny nadaje nr identyfikacyjny na podstawie wniosku podatnika, w którym to wniosku zawarte są informacje dotyczące zakresu i charakteru planowanej lub wykonywanej działalności gospodarczej. Informacje te wskazuje sam podatnik. W przypadku trudności w ustaleniu symbolu PKWiU zainteresowany podmiot może zwrócić się o jego wskazanie i o wydanie opinii do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacji Urzędu Statystycznego `(...)` Powyższe wynika z komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS (Główny Urząd Statystyczny) Nr 1, poz. 11), zgodnie z którym zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane, według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.
Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została przez ustawodawcę ustalona w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
W myśl powyższej ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:
8,5% - przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b) ww. ustawy),
3% - przychodów z działalności usługowej w zakresie handlu (art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. b) ww. ustawy).
Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne precyzuje, co należy rozumieć przez działalność usługową, działalność usługową w zakresie handlu.
W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, działalność usługowa to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33, poz. 256 i Nr 222, poz. 1753) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm. ), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.
Stosownie natomiast do treści art. 4 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, działalność usługowa w zakresie handlu to sprzedaż, w stanie nieprzetworzonym, nabytych uprzednio produktów (wyrobów) i towarów, w tym również takich, które zostały przez sprzedawcę zapakowane lub rozważone do mniejszych opakowań albo rozlane do butelek, puszek lub mniejszych pojemników.
W myśl art. 4 ust. 1 pkt 5 lit. a) ww. ustawy, towary handlowe to towary (wyroby) zakupione w celu dalszej odsprzedaży, w stanie nieprzetworzonym.
Ponadto, użyte w treści art. 4 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, sformułowanie „sprzedaży uprzednio nabytych towarów w stanie nieprzetworzonym” oznacza sprzedaż produktów (towarów) bez zmiany ich substancji, czy wyglądu, tj. bez ingerencji sprzedającego we właściwości fabryczne produktu. Nieprzetworzony to taki, który nie został poddany przetworzeniu.
W myśl Słownika języka polskiego „przetwarzać” znaczy tyle, co „przekształcić coś twórczo” albo „zmienić coś, nadając inny kształt, wygląd” (`(...)`.). W związku z tym przez towar nieprzetworzony należy rozumieć taki, którego cech nie zmieniono. Jeśli towar został poddany jakimś pracom (czynnościom), w następstwie których cechy towaru (kształt, wygląd, kolor, funkcja) zostały zmienione, to wówczas towar ten nie jest towarem w stanie nieprzetworzonym. Jego sprzedaż nie będzie już działalnością handlową. Takie czynności zwykle trzeba będzie zakwalifikować do działalności wytwórczej (A. Bartosiewicz, R. Kubacki: Komentarz do art. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Lex 8474).
Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług pod pojęciem usług rozumie:
Przychodem z działalności usługowej jest kwota należna za wykonanie usługi, która obejmuje wartość robocizny, materiałów, części i innych składników kalkulacyjnych ceny usługi.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Model biznesowy Jej działalności będzie oparty o tzw. dropshipping (to model logistyczny sprzedaży przez Internet polegający na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę). Rola sklepu internetowego w tym modelu logistycznym sprowadza się do promowania produktów, wyszukiwania potencjalnych nabywców i zbierania zamówień oraz przesyłania ich do dostawcy, który realizuje wysyłkę towaru do końcowego klienta. Dlatego Wnioskodawczyni będzie oferowała na sprzedaż (w szczególności) na internetowych portalach aukcyjnych (np. `(...)`.. i in.) określone towary. W żadnym momencie Wnioskodawczyni nie będzie właścicielem oferowanych towarów, ani nawet nie będzie ich fizycznie posiadała. Działając w takim modelu, Wnioskodawczyni będzie uzyskiwała dochody z tytułu wykonywania pośrednictwa w oferowaniu i sprzedaży towarów (tj. różnicy między ceną towaru, którą oferuje właściciel towaru, a ceną za towar, którą zaakceptował konsument). Wnioskodawczyni wskazała, że w ramach działalności gospodarczej zamierza świadczyć usługi sklasyfikowane, według Niej, pod symbolem PKWiU 47.91.Z - Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet. Zakres planowanej działalności składać się będzie z dwóch elementów (głównego - pośrednictwo w sprzedaży; dodatkowego - sprzedaż towarów ze zwrotów). Wnioskodawczyni będzie pośredniczyła w sprzedaży odzieży, obuwia oraz galanterii. Świadczone przez Wnioskodawczynię usługi sklasyfikowane będą pod symbolem PKD 47.91.Z - Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet. Zgodnie z klasyfikacją PKWiU z 2008 r., działalność, którą zamierza wykonywać Wnioskodawczyni będzie mieściła się pod symbolami: 47.00.71 – Sprzedaż detaliczna odzieży, 47.00.72 – Sprzedaż detaliczna obuwia, 47.00.73 – Sprzedaż detaliczna artykułów skórzanych i akcesoriów podróżnych.
Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), sprzedaż detaliczna sklasyfikowana została w sekcji G (Handel hurtowy i detaliczny; naprawa pojazdów samochodowych, włączając motocykle).
Sekcja ta obejmuje następujące działy wg PKWiU:
Dział 47 - Handel detaliczny, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi, obejmuje odsprzedaż (sprzedaż bez przetwarzania) nowych i używanych artykułów użytku osobistego i artykułów gospodarstwa domowego prowadzoną przez sklepy, domy towarowe, domy sprzedaży wysyłkowej, na straganach, przez domokrążców i akwizytorów, spółdzielnie konsumenckie, domy aukcyjne, itp.
Sekcja G obejmuje zatem:
- sprzedaż hurtową i detaliczną pojazdów samochodowych,
- naprawy pojazdów samochodowych, włączając motocykle,
- sprzedaż hurtową (tj. sprzedaż niewymagającą przetwarzania) nowych i używanych towarów,
- usługi pośrednictwa w sprzedaży hurtowej,
- sprzedaż detaliczną (tj. sprzedaż niewymagającą przetwarzania) nowych i używanych artykułów użytku osobistego i artykułów gospodarstwa domowego prowadzoną przez sklepy, domy towarowe, domy sprzedaży wysyłkowej, na straganach, przez domokrążców i akwizytorów, Internet, spółdzielnie konsumenckie, domy aukcyjne, itp.
Sekcja ta nie obejmuje natomiast:
- usług związanych z bieżnikowaniem i regeneracją opon, sklasyfikowanych w 22.11,
- sprzedaży żywności i napojów do konsumpcji na miejscu i sprzedaży żywności na wynos, sklasyfikowanej w odpowiednich podklasach działu 56,
- usług lombardów, sklasyfikowanych w 64.92.19.0,
- wynajmu motocykli, sklasyfikowanego w 77.39.13.0.
Zauważyć należy, że w Sekcji G wskazanej wyżej Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) sklasyfikowano w Dziale 47 - Handel detaliczny, z wyłączeniem handlu detalicznego pojazdami samochodowymi. Natomiast z opisu sprawy wynika, że usługi świadczone przez Wnioskodawczynię sklasyfikowane będą pod symbolem PKD 47.91.Z - Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet, a zgodnie z klasyfikacją PKWiU z 2008 r., działalność, którą zamierza wykonywać Wnioskodawczyni, będzie mieściła się pod symbolami: 47.00.71 – Sprzedaż detaliczna odzieży, 47.00.72 – Sprzedaż detaliczna obuwia, 47.00.73 – Sprzedaż detaliczna artykułów skórzanych i akcesoriów podróżnych. Zatem należy uznać, że usługi te związane są z handlem detalicznym, z wyłączeniem handlu detalicznego pojazdami samochodowym, sklasyfikowanym w Sekcji G Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.
Dodać należy także, że ww. usługi nie zostały objęte wyłączeniem z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji stwierdzić należy, że jeżeli w świetle odrębnych przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego, a tym samym niemogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, wskazana przez Wnioskodawczynię działalność usługowa jest sklasyfikowana pod ww. symbolami PKWiU, to działalność ta będzie mogła podlegać opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, o ile Wnioskodawczyni w określonym terminie dokona wyboru ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, jako formy opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej i nie zachodzą pozostałe przesłanki negatywne określone w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Opisana we wniosku aktywność zarobkowa Wnioskodawczyni, czyli działalności w modelu dropshipping (nie licząc sytuacji, w której wskutek zwrotu towarów przez końcowego nabywcę Wnioskodawczyni stanie się ich faktycznym właścicielem i następnie dopiero je sprzeda), nie będzie spełniała warunków niezbędnych dla uznania jej za działalność usługową z zakresie handlu, która została zdefiniowana w art. 4 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Nie będzie wobec tego obowiązywała Wnioskodawczyni stawka podatku przewidziana dla tego rodzaju działalności, gdyż zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni nie będzie nabywała towaru od swego kontrahenta w celu dalszej odsprzedaży (w niniejszej sprawie towar ten będzie należał do zleceniodawcy, który będzie wypłacał Wnioskodawczyni prowizję od jego sprzedaży), co jest warunkiem uznania świadczonych przez Nią usług za usługi w zakresie handlu, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
W myśl cyt. powyżej art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy.
W punktach 1, 2, 4 i 5 oraz załączniku nr 2 do ustawy, nie przewidziano innego rodzaju działalności, który odpowiadałby opisowi działalności gospodarczej przedstawionej przez Wnioskodawczynię.
Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz wyżej powołane przepisy prawa podatkowego, w odniesieniu do postawionego pytania Nr 1 stwierdzić należy, że jeżeli w istocie Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie jedynie pośredniczyć w sprzedaży towarów handlowych (nie będzie dokonywała sprzedaży we własnym imieniu oraz nie będzie ich właścicielem), to przychodem podatkowym uzyskanym z tego tytułu będzie wartość prowizji, którą stanowić będzie różnica pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe Wnioskodawczyni od klienta, a kwotą przekazaną przez Nią do dostawcy (właściciela towaru) tytułem poszczególnych transakcji.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie postawionego pytania Nr 1 należy uznać za prawidłowe.
W odniesieniu natomiast do postawionego pytania Nr 2 stwierdzić należy, że właściwą stawką podatku dla aktywności zarobkowej Wnioskodawczyni, czyli działalności w modelu dropshipping (nie licząc sytuacji, w której wskutek zwrotu towarów przez końcowego nabywcę Wnioskodawczyni stanie się ich faktycznym właścicielem i następnie dopiero je sprzeda), będzie stawka 8,5% przychodu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Ponadto, ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie zawiera wyłączenia z tej formy opodatkowania usług, które będzie świadczyła Wnioskodawczyni, polegających na pośrednictwie w sprzedaży detalicznej produktów. W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie postawionego pytania Nr 2 należy również uznać za prawidłowe.
Ponadto Organ wskazuje, że przedstawiając własne stanowisko w sprawie analizy zdarzenia przyszłego do postawionego pytania Nr 2 Wnioskodawczyni podała art. 12 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Mając na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tutejszy Organ przyjął, że Wnioskodawczyni miała na uwadze treść art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b) ww. ustawy.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnego rozstrzygnięcia, tj. 15 listopada 2017 r., bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 27 czerwca 2018 r., sygn. akt I SA/Go 182/18 w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lutego 2021 r., sygn. akt II FSK 2840/18.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnego rozstrzygnięcia.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili