0112-KDIL2-2.4011.626.2021.2.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2021 r. (data wpływu 19 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 25 października 2021 r. (data wpływu 25 października 2021 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne oraz następujące zdarzenia przyszłe.

1.1. Informacje wstępne.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod (…) (dalej: „Wnioskodawca”) w ramach której świadczy m.in. usługi programistyczne. Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z). Działalność gospodarcza Wnioskodawcy prowadzona jest od (…) lutego 2017 r.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i posiada na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”). Działalność Wnioskodawcy nie jest i nie będzie prowadzona przez zagraniczny zakład Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie posiada (oraz w przyszłości nie będzie posiadał) statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1402, ze zm.).

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie nabywa oraz nie będzie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi oraz będzie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę wykonywane są z terytorium Polski – mogą być jednak wykonywane z dowolnie wybranego przez niego miejsca. Wnioskodawca ma oraz będzie miał pełną swobodę w wyborze sposobu i metody wykonania powierzonych mu zleceń (nie pojawia się element kierownictwa ze strony kontrahenta), a także nie będzie związany sztywnymi godzinami świadczenia usług.

Wnioskodawca ponosi także odpowiedzialność za rezultat swojej działalności, w szczególności za wady oraz szkody powstałe w wyniku niewykonania lub nienależytego wykonania zleconych zadań.

1.2. Działalność Wnioskodawcy w zakresie programowania**.**

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wytwarza, rozwija lub ulepsza oprogramowanie (rozumiane jako sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym, lub pliki wykonywalne), lub jego części na zlecenie kontrahenta będącego spółką amerykańską. Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości usługi świadczone będą także na rzecz innych podmiotów – polskich lub zagranicznych.

Dla potrzeb niniejszego wniosku oprogramowanie lub jego części określane będzie zbiorczym pojęciem „program komputerowy” lub „oprogramowanie”.

Do tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje najnowsze technologie programistyczne oraz metodologie związane z projektowaniem i wytwarzaniem oprogramowania. Nie mniej istotna w całym procesie tworzenia oprogramowania jest specjalistyczna wiedza z zakresu języków programowania (np. (…)), algorytmów, matematyki, uczenia maszynowego, baz danych, przetwarzania dużych zbiorów danych (tzw. (…)), automatyzacji, (…) oraz systemów rozproszonych.

Czynności, które wykonuje Wnioskodawca podczas tworzenia oprogramowania, co do zasady, nie mają charakteru prac rutynowych, a zadania i problemy, przed którymi stawiany jest Wnioskodawca, wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest utworem unikalnym (nowatorskim) każdorazowo dostosowywanym do ściśle sprecyzowanych wymagań użytkownika lub klienta.

Działalność programistyczna jest (i w przyszłości będzie) prowadzona w sposób ułożony (metodyczny), czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego. W pierwszej kolejności określany jest cel jaki ma zostać zrealizowany (zamierzenia projektowe), następnie Wnioskodawca wybiera najwłaściwszy sposób dojścia do tegoż celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), planuje prace, przeprowadza weryfikację rezultatów, a finalnie przekazuje kontrahentowi rezultat swoich działań.

W ramach wykonywanych przez Wnioskodawcę prac, większe cele projektowe są zazwyczaj dzielone na mniejsze jednostki (np. tzw. (`(...)`)) stanowiące pewne wyodrębnione zadania. Postęp prac nad projektami realizowanymi przez Wnioskodawcę dokumentowany jest w postaci elektronicznej.

Przykładowo, Wnioskodawca tworzy oprogramowanie (program komputerowy oraz jego części) (…)

1.3. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę oraz prowadzenie odrębnej ewidencji.

Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę ustalane jest według stawki uzgodnionej z kontrahentem. W zamian za określone wynagrodzenie Wnioskodawca świadczy na rzecz kontrahenta usługi programistyczne, a wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych autorskich praw do programów komputerowych Wnioskodawca uwzględnia w cenie usług świadczonych przez Wnioskodawcę na zasadzie ceny rynkowej.

Wnioskodawca zaznacza, że autorskie prawa majątkowe do opracowanego oprogramowania przysługują pierwotnie w całości Wnioskodawcy jako twórcy oprogramowania – aż do momentu przeniesienia ich w całości na podmiot zamawiający oprogramowanie. Opisany powyżej model wynagradzania będzie funkcjonował także w przyszłości.

W przypadku ulepszania lub rozwijania oprogramowania, o którym mowa we wniosku, Wnioskodawca nie jest jego właścicielem, ani współwłaścicielem lub użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej, tj. umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z autorskiego prawa do programu komputerowego. W takim przypadku Wnioskodawca działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania.

Wnioskodawca nie nabywa na własność prawa własności intelektualnej ani licencji wyłącznej od właścicieli zlecających jego ulepszenie/modyfikację.

Począwszy od 1 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca prowadzi wyodrębnioną ewidencję dla projektów dotyczących kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja ta zapewnia wyodrębnienie wytworzonych kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tj. praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych) oraz ustalenie przychodu, kosztu uzyskania przychodu i dochodu (straty) przypadającej na dane autorskie do programu komputerowego.

Ewidencja spełnia również inne wymagania z art. 30cb Ustawy PIT. Wnioskodawca będzie prowadził opisaną powyżej ewidencję również w przyszłości. Wspomniana ewidencja jest prowadzona na bieżąco.

Wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy z tytułu świadczonych usług może obejmować zarówno wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich, jak i realizację innych czynności (zadań). Ustalenie tego, jaka dokładnie część wynagrodzenia jest należna z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich, będzie możliwe na podstawie wspomnianej ewidencji, a ich wycena będzie proporcjonalna do czasu poświęconego przez podatnika na ich wytworzenie.

W przedstawionych okolicznościach Wnioskodawca zamierza rozpocząć rozliczanie podatku dochodowego na zasadach określonych w art. 30ca i art. 30cb Ustawy PIT, rozliczając w ten sposób po raz pierwszy dochody za rok podatkowy 2021 r.

1.4. Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę.

W toku działalności Wnioskodawcy (świadczenia usług programistycznych) ponosi on (lub może ponosić) szereg kosztów, takich jak:

- wydatki na zakup sprzętu komputerowego (podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych – m.in. zakup komputerów przenośnych, pamięci (`(...)`), procesorów, kart graficznych, monitorów, klawiatur) – wydatki te są niezbędne w celu wytwarzania, rozwijania lub ulepszania programów komputerowych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie przy użyciu sprzętu komputerowego (bez użycia sprzętu komputerowego niemożliwe byłoby w ogóle stworzenie, zapisanie czy też odtworzenie programów komputerowych). Korzystanie z nowoczesnego sprzętu komputerowego zapewnia wydajne i efektywne tworzenie oprogramowania,

- wydatki na raty leasingowe pojazdów (dot. leasingu operacyjnego) oraz koszty użytkowania pojazdów (paliwo, serwis) – wydatki te umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport (np. do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy też na spotkania z kontrahentami),

- wydatki na zakup sprzętu telekomunikacyjnego (m.in. telefonów komórkowych/smartfonów) – podobnie jak w przypadku sprzętu komputerowego wydatki te są niezbędne w celu tworzenia i testowania oprogramowania. Jeżeli jest to określone przez klienta, Wnioskodawca musi zapewnić płynne działanie wytwarzanego oprogramowania również na urządzeniach mobilnych,

- wydatki na nabycie usług telekomunikacyjnych (internet, abonament za telefon) – wydatki te umożliwiają konsultację z kontrahentami Wnioskodawcy m.in. w celu personalizacji tworzonego oprogramowania i dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta,

- wydatki na zakup specjalistycznej literatury – z uwagi na szybki rozwój wiedzy w dziedzinie programowania nabywanie literatury (magazynów branżowych lub książek) jest niezbędne w celu świadczenia usług na wysokim poziomie innowacyjności,

- wydatki na udział (uczestnictwo, wstęp) w konferencjach branżowych związanych z wytwarzanym oprogramowaniem – podobnie jak w przypadku specjalistycznej literatury, udział w konferencjach branżowych umożliwia poszerzanie posiadanie wiedzy i pozyskiwanie jej nowych zasobów. Również w tym przypadku koszty wydatki są niezbędne w celu świadczenia usług na wysokim poziomie innowacyjności.

W ramach prowadzonej ewidencji, o której mowa w pkt 1.3 wniosku, Wnioskodawca przypisuje i będzie przypisywał konkretny koszt do przychodów ze zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, Wnioskodawca ustala faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem określonego oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, np.: na podstawie czasochłonności prowadzonych prac.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na następujące pytania:

Czy celem Pana działalności w zakresie wytwarzania, rozwijania i ulepszania opisanego oprogramowania komputerowego jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań_?_

Tak, cele te znajdują się w zakresie działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Czy Pana działalność w zakresie wytwarzania, rozwijania i ulepszania oprogramowania odbywa się w ramach prac rozwojowych, tj. działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług_?_

Tak, działalność Wnioskodawcy zakresie wytwarzania, rozwijania i ulepszania oprogramowania odbywa się w ramach prac rozwojowych i obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Jakiego rodzaju dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiąga Wnioskodawca, w szczególności czy są to dochody:

- ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co oznacza, że przenosi Pan prawa własności do poszczególnych programów komputerowych, a wartość tego prawa została określona w umowie lub na fakturze,

- z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, co oznacza, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest uwzględnione w cenie produktu lub usługi, a nie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej stanowi element tej ceny?

Wnioskodawca wskazuje, że z uwagi na prowadzoną działalność usługową w zakresie programowania (co zostało wskazane w pkt. 1.1 wniosku), uwzględnia wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych w cenie usług świadczonych przez Wnioskodawcę (zgodnie z opisem przedstawionym w pkt 1.3 wniosku).

W przypadku uznania przez Organ, że w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej (co jest zasadniczo przedmiotem Pytania 2 sformułowanego we wniosku) Wnioskodawca co do zasady osiąga (i będzie osiągał) dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług Wnioskodawcy.

Czy efektem prowadzonych prac jest projektowanie i tworzenie przez Pana produktów, które – w stosunku do dotychczasowej Pana działalności – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; czy te produkty w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w Pana ofercie albo w ogóle w praktyce gospodarczej_?_

W przypadku gdy efektem prac Wnioskodawcy będzie produkt (np. w postaci oprogramowania lub aplikacji), będzie on miał charakter bardziej innowacyjny (nowatorski) co najmniej w skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Opracowywane produkty (programy komputerowe) będą w dostatecznie znacznym stopniu odróżniały się od dotychczas funkcjonujących w praktyce gospodarczej (np. kontrahenta Wnioskodawcy, gdzie są lub będą wdrażane). Co do zasady każdy efekt działalności Wnioskodawcy (w postaci programu komputerowego) ma charakter innowacyjny/nowatorski (np. w postaci nowych funkcjonalności).

Czy wytwarzane przez Pana oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062)?

Tak, wytwarzane oprogramowanie podlega lub będzie podlegać ochronie na podstawie w/w ustawy.

Czy w przypadku rozwijania i ulepszania oprogramowania przez Pana powstają nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. nowe kwalifikowane prawa własności intelektualnej):

- jeżeli tak – prosimy wskazać, czy przenosi Pan całość autorskich praw do tego oprogramowania, otrzymując w zamian wynagrodzenie ze sprzedaży tego prawa,

- jeżeli nie – prosimy wskazać, czy uzyskuje Pan wynagrodzenie za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych_?_

W przypadku rozwijania i ulepszania oprogramowania co do zasady powstają (lub będą powstawać) nowe utwory w postaci oprogramowania, które z mocy prawa (wskazanego powyżej przepisu ustawy) podlegają ochronie.

Wynagrodzenie za przeniesienie całości autorskich praw do oprogramowania będzie uwzględnione w cenie świadczonych przez Wnioskodawcę usług programistycznych.

Czy usługi dla podmiotów zagranicznych, z którymi zamierza Pan w przyszłości współpracować, będą wykonywane przez Pana w Polsce czy w krajach, w którym podmioty te mają siedziby?

Co do zasady usługi będą wykonywane w Polsce. Wnioskodawca nie może jednak wykluczyć, że okresowo usługi będą wykonywane w państwie siedziby kontrahenta (lub innym kraju), co może wynikać z charakteru zleconych prac.

Wnioskodawca prosi o przyjęcie, że okresowe świadczenie poza Polską nie wpłynie na zmianę statutu Wnioskodawcy jako polskiego rezydenta podatkowego.

Jeśli usługi będą wykonywane w krajach, w których podmioty te mają siedziby, to proszę wskazać, czy działalność gospodarcza w tych państwach będzie prowadzona za pośrednictwem zakładu w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych między Polską a tymi państwami?

Jeżeli dojdzie do tego, że usługi wykonywane będą za granicą, to Wnioskodawca zakłada, że działalność gospodarcza w tych krajach, w których podmioty te mają siedziby nie spełni definicji zakładu w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (o ile takowe są lub będą zawarte przez Polskę). W związku z tym ewentualna działalność gospodarcza prowadzona w tych krajach nie będzie prowadzona za pośrednictwem zakładu.

Czy usługi dla kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych są wykonywane przez Pana w Polsce czy w Stanach Zjednoczonych?

Usługi są co do zasady wykonywane w Polsce. Nie można jednak wykluczyć, że okresowo usługi będą wykonywane z terytorium Stanów Zjednoczonych co może wynikać z charakteru zleconych prac.

Jeśli usługi są wykonywane w Stanach Zjednoczonych, to proszę wskazać, czy działalność gospodarcza na terenie Stanów Zjednoczonych prowadzona jest za pośrednictwem zakładu w rozumieniu umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178)?

Usługi są co do zasady wykonywane w Polsce. W przypadku gdyby usługi były wykonywane w Stanach Zjednoczonych, działalność Wnioskodawcy nie spełni definicji zakładu z powołanej umowy.

Czy w odrębnej ewidencji na bieżąco wyodrębnia Pan koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Tak.

Co należy rozumieć pod pojęciem wydatków na zakup sprzętu komputerowego; pod tym pojęciem wskazał Pan „m.in. zakup komputerów przenośnych, pamięci (`(...)`), procesorów, kart graficznych, monitorów, klawiatur”, w związku z tym prosimy doprecyzować, czy pod tym pojęciem ma Pan na myśli również inne wydatki, jeśli tak – prosimy jednoznacznie wskazać jakie?

Wnioskodawca prosi o przyjęcie, że wydatki na zakup sprzętu komputerowego obejmą: zakup komputerów przenośnych, pamięci (`(...)`), procesorów, kart graficznych, monitorów, klawiatur.

Czy sprzęt komputerowy stanowi środki trwałe, od których dokonuje Pan odpisów amortyzacyjnych?

W zakresie przedstawionego stanu faktycznego – Wnioskodawca nie posiada sprzętu komputerowego stanowiącego środki trwałe.

W zakresie zdarzenia przyszłego – Wnioskodawca nie może wykluczyć, że w przyszłości nabędzie sprzęt komputerowy, który będzie stanowił środki trwałe. W zależności od wartości początkowej danego składnika majątku sprzęt komputerowy może stanowić środek trwały Wnioskodawcy (gdy wartość sprzętu komputerowego przekracza 10 000 zł a przewidywany czas jego użytkowania przekroczy 1 rok), od którego dokonywane będą odpisy amortyzacyjne.

W przypadku gdy sprzęt komputerowy (w zakresie wskazanym w odpowiedzi na pytanie z pkt. „l)”) stanowić będzie środek trwały, kosztem uzyskania (w zakresie objętym Pytaniem 4 sformułowanym we wniosku) lub kosztem przy obliczaniu wskaźnika Nexus (w zakresie objętym Pytaniem 5 sformułowanym we wniosku) będą wyłącznie odpisy amortyzacyjne dokonane w danym roku podatkowym.

Co należy rozumieć pod pojęciem wydatków na zakup sprzętu telekomunikacyjnego; pod tym pojęciem wskazał Pan „m.in. telefonów komórkowych/smartfonów”, w związku z tym prosimy doprecyzować, czy pod tym pojęciem ma Pan na myśli również inne wydatki, jeśli tak – prosimy jednoznacznie wskazać jakie_?_

Wnioskodawca prosi o przyjęcie, że wydatki na sprzęt telekomunikacyjny obejmują telefony komórkowe/smartfony.

Czy sprzęt telekomunikacyjny stanowi środki trwałe, od których dokonuje Pan odpisów amortyzacyjnych_?_

Sprzęt telekomunikacyjny nie stanowi/nie będzie stanowił środków trwałych.

Zważywszy na informację zawartą w treści wniosku – „w przedstawionych okolicznościach Wnioskodawca zamierza rozpocząć rozlicznie podatku dochodowego (…), rozliczając w ten sposób po raz pierwszy dochody za rok podatkowy 2021 r.”, prosimy Pana o jednoznaczne wskazanie, czy opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w przyszłości?

Tak, opisane we wniosku oraz odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku okoliczności/informacje/dane/warunki będą obowiązywały w tożsamej (lub bardzo zbliżonej) formie również w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy opisane w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na wytworzeniu, rozwoju lub ulepszaniu oprogramowania stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT?

2. Czy w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT?

3. W przypadku udzielenia pozytywnej odpowiedzi na Pytanie 1 oraz Pytanie 2 – czy w przedstawionym stanie faktycznym (od 1 kwietnia 2021 r.) oraz zdarzeniu przyszłym, wobec dochodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uwzględnionych w cenie usług Wnioskodawcy (tj. autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego w ramach prac badawczo-rozwojowych), Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z opodatkowania dochodu stawką 5% na zasadach określonych w art. 30ca ust. 1 Ustawy PIT?

4. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na Pytanie 1 i Pytanie 2 – czy wymienione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 Ustawy PIT (także przy zachowaniu proporcjonalnej metody alokacji opisanej we wniosku)?

5. Czy wymienione w pkt 1.4 niniejszego Wniosku wydatki (w zakresie w jakim ponoszone są na wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie autorskich praw do programu komputerowego) można uznać za koszty przy obliczeniu wskaźnika Nexus – tj. koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy PIT, w tym także przy zachowaniu proporcjonalnej metody alokacji kosztu opisanej we wniosku?

3. Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Wnioskodawca uważa, że w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym wykonywane przez niego prace polegające na tworzeniu oprogramowania stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 przepisach Ustawy PIT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Wnioskodawca uważa, że w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Wnioskodawca uważa, że w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z prawa do opodatkowania dochodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uwzględnionych w cenie usług Wnioskodawcy stawką wynoszącą 5% podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 30ca ust. 1 Ustawy PIT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione w pkt 1.4 niniejszego Wniosku wydatki (w zakresie, w jakim ponoszone są na wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie autorskich praw do programu komputerowego) stanowią koszty uzyskania przychodu dot. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 Ustawy PIT, w tym także przy zachowaniu proporcjonalnej metody alokacji kosztu opisanej we wniosku.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5.

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione w pkt. 1.4 niniejszego Wniosku wydatki (w zakresie, w jakim ponoszone są na wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie autorskich prawa do programu komputerowego) można za koszty przy obliczeniu wskaźnika Nexus – tj. koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy PIT, w tym także przy zachowaniu proporcjonalnej metody alokacji kosztu opisanej we wniosku.

4. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

4.1. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 Ustawy PIT poprzez odesłanie do definicji zawartych w art. 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 powołanej ustawy badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odwołując się do Objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (dalej „Objaśnienia”), z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy działalność jest twórcza, obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana jest w sposób systematyczny w celu tworzenia nowych zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji do przesłanek determinujących uzasadnienie prowadzenia działalności badawczo rozwojowej należy zaliczyć:

- twórczość;

- badania przemysłowe lub prace rozwojowe;

- systematyczność; oraz

- zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

4.1.1. Przesłanka twórczości.

Przesłanka twórczości oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Ponadto zgodnie z Objaśnieniami twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien:

- być odpowiednio ustalony, co może odbyć się w dowolnej formie (między innymi niezależnie od sposobu wyrażenia), przez co należy rozumieć jego uzewnętrznienie, oraz możliwość wyodrębnienia, gdy stanowi część większej całości, mającej charakter zbiorowy;

- mieć charakter indywidualny, tj. nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności;

- mieć charakter oryginalny (wnosić obiektywnie nową wartość; stanowić „nowy wytwór intelektu”), przy czym oryginalność należy rozpatrywać wstecznie (tj. rezultat pracy nie jest twórczy, jeżeli istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wykonuje prace o charakterze twórczym.

W ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstają indywidualne i autorskie rozwiązania, opracowane z wykorzystaniem i przez połączenie różnych koncepcji programistycznych.

Wszystkie prace są pracami twórczymi, wymagającymi indywidualnego podejścia, które doprowadziły do opracowania oryginalnych rozwiązań. Wskazać bowiem należy, iż wszystkie rozwiązania (np. w postaci aplikacji do zarządzania danymi wykorzystywanymi w procesach biznesowych) i architektury systemów są od początku do końca projektowane przez Wnioskodawcę w zgodzie z zapotrzebowaniem rynkowym oraz mając na uwadze ograniczenia technologiczne i czasowe.

Wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy wszystkich ww. rozwiązań jest efektem indywidualnej pracy Wnioskodawcy w oparciu o najlepszą w danym czasie wiedzę z zakresu wytwarzania oprogramowania. Ponadto zaproponowane rozwiązania musiały być dogłębnie przemyślane pod kątem spójności z wymaganiami, skalowalności, wydajności i zapewnienia bezpieczeństwa.

Stworzone rozwiązania łączą nowe i używane wcześniej technologie w nowatorski i niespotykany wcześniej sposób, które przejawiają się w nowych lub ulepszonych funkcjonalnościach.

Powyżej opisane prace nad danym oprogramowaniem lub jego częściami nie stanowią prac rutynowych i odtwórczych. Wymagają one od Wnioskodawcy zastosowania indywidualnego podejścia i kreatywności. Prace mają ponadto charakter oryginalny, np.: zastosowane technologie przekładają się na zwiększoną wydajność i skalowalność rozwiązania oraz sprawiają, że wytworzone oprogramowanie jest dla potencjalnego użytkownika w pełni dostępne przez przeglądarkę internetową.

Tym samym przesłankę twórczości należy uznać za spełnioną.

4.1.2. Przesłanka systematyczności.

Z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób.

Zgodnie z Objaśnieniami dla uznania spełnienia przesłanki systematyczności wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wnioskodawca realizuje prace badawcze nad rozwiązaniem informatycznym według z góry określonych założeń i celów. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (pkt 1.2) prace Wnioskodawcy prowadzone są w usystematyzowany sposób cechujący się określonym porządkiem działania. Założenia projektu są każdorazowo określone przed przystąpieniem do prac, zgodnie z harmonogramem realizacji całego projektu oraz nastawione na osiągnięcie zdefiniowanego celu.

Tym samym przesłankę systematyczności należy uznać za spełnioną.

4.1.3. Przesłanka zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Opracowanie nowych rozwiązań informatycznych, wymaga wykorzystywania istniejących rozwiązań w oryginalny, nietypowy dla danego narzędzia sposób, w celu stworzenia rozwiązań lub usług, które stanowią postęp techniczny lub technologiczny, tj. zdobycia nowych zasobów wiedzy i ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań. Należy przy tym zauważyć, że wykorzystując pewne elementy wiedzy w nowatorski sposób, konieczne jest stworzenie koncepcji i weryfikacja możliwości przedmiotowego jej wykorzystania, a więc de facto zdobycie nowych zasobów wiedzy o samej możliwości, ale i sposobie implementacji w celu osiągnięcia postępu technicznego lub technologicznego.

Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac wykorzystuje aktualną dostępną wiedzę w postaci znanych języków programowania (takich jak: (…)), wiedzę algorytmiczną i matematyczną. Mimo stosowania tych samych języków programowania każdorazowo, w wyniku prac Wnioskodawcy, powstaje indywidualny program komputerowy, którego osiągnięcie jest uzależnione od rozwiązania zagadnień/wyzwań technicznych lub technologicznych, które są podyktowane stopniem zaawansowania i innowacyjności nowatorskich rozwiązań wdrażanych w ramach usług zleconych Wnioskodawcy.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które będą wykorzystywane w obecnie prowadzonych lub kolejnych projektach.

Tym samym, wiedza uzyskana podczas prowadzenia poszczególnych prac wykorzystywana jest następnie w innych pracach projektowych.

Dodatkowo Wnioskodawca realizując zlecenia zdobywa nowe umiejętności z dziedziny technologii IT i ich zastosowania w działalności biznesowej, które następnie mogą zostać wykorzystane do projektowania nowych produktów i usług oferowanych klientom (np. w formie oprogramowania lub aplikacji).

Prace programistyczne Wnioskodawcy mają charakter twórczy i ukierunkowane są na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań. Stworzenie kodu źródłowego wymaga połączenia wiedzy z zakresu informatyki natomiast uprzednie opracowanie koncepcji tworzonego oprogramowania i jego części, a także późniejsze koordynowanie prowadzonych prac wymaga specjalistycznej wiedzy biznesowej, technologicznej, wiedzy z dziedziny uczenia maszynowego, baz danych, przetwarzania dużych zbiorów danych, lub też budowania narzędzi automatyzujących testy.

Tym samym przesłankę zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań należy uznać za spełnioną.

4.1.4. Przesłanka prowadzenia badań przemysłowych lub prac rozwojowych.

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi on prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę spełniają bowiem wszystkie przesłanki prac rozwojowych. Wykonywane prace mają charakter twórczy, systematyczny oraz wykorzystują obecne zasoby wiedzy do nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawcy nie realizuje on badań naukowych w rozumieniu art. 5a pkt 39 Ustawy PIT.

Reasumując – Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzona przez niego działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 Ustawy PIT.

4.2. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 2**.**

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane ze zbywania praw autorskich do programów komputerowych są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT.

Uzasadniając niniejsze stanowisko Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

a) patent,

b) prawo ochronne na wzór użytkowy,

c) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

d) prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

e) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

f) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

g) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

h) autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W przypadku Wnioskodawcy kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT, opracowywane w ramach opisanej w pkt 4.1 działalność badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim:

- forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu, jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego i opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie;

- interfejsów (oparta na analogicznych podstawach, jak ochrona innych składników programu) – gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby samodzielnego przedmiotu ochrony.

Odwołując się do literatury specjalistycznej i praktyki budowania i stosowania programów komputerowych, oprogramowanie jest definiowane jako zestaw instrukcji (rozkazów) zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu (W. Machała i M. R. Sarbiński (red.), Prawo autorskie i prawa pokrewne, Komentarz).

W związku z powyższym oprogramowanie komputerowe podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Ponadto, zgodnie z akapitem 10 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych: Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i tam, gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone.

Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą interfejsów.

Natomiast zgodnie z Objaśnieniami pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe np.: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy czy też interfejs.

Opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym (pkt. 1.2 wniosku) oprogramowanie stanowi zestaw instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacji, modułów, obiektów, procedur funkcji lub plików z kodem źródłowym/plików wykonywalnych.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego działalność Wnioskodawcy polega zatem na tworzeniu, rozwijaniu lub ulepszaniu oprogramowania komputerowego (w ramach działalności badawczo-rozwojowej) – tym samym wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT.

4.3. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w Ustawie PIT dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do Ustawy PIT oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej_”._

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z powyższego wynika, iż do skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca musi spełnić poniższe warunki:

1. prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą;

2. osiągać dochody uzyskiwane z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej;

3. prawa własności intelektualnej muszą być kwalifikowane;

4. prowadzić działalność badawczo-rozwojową związaną z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

5. prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową.

4.3.1. Warunek prowadzenia działalności gospodarczej.

W przypadku Wnioskodawcy warunek ten jest spełniony – prowadzi on działalność gospodarczą na podstawie wpisu w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej).

4.3.2. Warunek osiągania dochodów uzyskiwanych z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej.

Wnioskodawca czerpie dochody ze stworzonego – w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej kodu źródłowego programu komputerowego będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Dochody uzyskiwane są poprzez sprzedaż autorskich praw majątkowych, tj. Wnioskodawca odpłatnie przenosi autorskie prawa majątkowe na podmiot, na zlecenie którego działalność badawczo-rozwojowa jest wykonywana.

Warunek ten jest spełniony w przypadku Wnioskodawcy – tak jak wskazano w pkt. 1.3 wniosku autorskie prawa majątkowe do opracowanego oprogramowania przysługują pierwotnie w całości Wnioskodawcy, jako twórcy oprogramowania.

W przypadku ulepszania rozwijania i ulepszaniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku, Wnioskodawca nie jest jego właścicielem, ani współwłaścicielem lub użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej. Wnioskodawca działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania.

Każdorazowo wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych uwzględnione jest w cenie usług Wnioskodawcy.

4.3.3. Warunek wystąpienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ocenie Wnioskodawcy ten warunek jest spełniony, gdyż wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez niego oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego.

Dla uzasadnienia swojego stanowiska w tym zakresie Wnioskodawca odwołuje się do argumentacji przedstawionej w pkt 4.2 wniosku (zakwalifikowanie wytwarzanego przez Wnioskodawcę oprogramowanie jako kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT jest przedmiotem Pytania 2).

Tym samym opisany warunek należy uznać za spełniony.

4.3.4. Warunek prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jako że efektem pracy Wnioskodawcy jest kod źródłowy programu komputerowego Wnioskodawca wytwarza prawa własności intelektualnej. Jak wskazano w pkt 1.2 wniosku częścią działalności Wnioskodawcy jest także rozwijanie i ulepszanie istniejącego oprogramowania.

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi on także działalność badawczo-rozwojową – dla uzasadnienia swojego stanowiska w tym zakresie Wnioskodawca odwołuje się do argumentacji przedstawionej w pkt 4.1 wniosku (dot. Pytania 3). Tym samym opisany warunek należy uznać za spełniony.

4.3.5. Warunek prowadzenia szczegółowej ewidencji rachunkowej.

Wskazać ponadto należy, iż podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 Ustawy PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca Ustawy PIT są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym wskazał, iż prowadził szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb Ustawy PIT oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 Ustawy PIT a tym samym w rozliczeniu rocznym za 2021 r. oraz lata następne będzie mógł stosować stawkę podatku 5% do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego, ulepszanego lub rozwijanego przez Wnioskodawcę.

4.4. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 4**.**

Podstawę opodatkowania dla celów stosowania preferencji IP Box stanowi suma kwalifikowanych dochodów osiągniętych w roku podatkowym ze wszystkich kwalifikowanych praw własności intelektualnej – tym samym dla prawidłowego obliczenia kwalifikowanego dochodu mogącego korzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania niezbędne jest określenie kosztów uzyskania przychodów związanych przychodami osiągniętymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy PIT).

W pierwszej kolejności należy zweryfikować czy wydatki wskazane w pkt. 1.4 niniejszego wniosku stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 22 Ustawy PIT. Zdaniem Wnioskodawcy warunek ten jest spełniony, gdyż wszystkie wymienione w pkt 1.4 wniosku mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wydatki wskazane w pkt. 1.4 są lub będą:

- poniesione przez Wnioskodawcę,

- miały charakter definitywny (bezzwrotny),

- pozostawać w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę podatnika działalnością gospodarczą w zakresie świadczenia usług programistycznych,

- poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów – cel poniesienia wydatków został szczegółowo wskazany w pkt. 1.4,

- nie są wprost wyłączone z zakresu kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 Ustawy PIT,

- właściwie udokumentowane.

W drugiej kolejności należy ustalić, czy koszty uzyskania przychodów mają związek z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy również ta przesłanka jest i będzie spełniona – wszystkie wydatki wymienione w pkt 1.4 wniosku służą wytworzeniu, rozwinięciu lub ulepszeniu przez Wnioskodawcę autorskich praw do programu komputerowego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Bez poniesienia wydatków wymienionych w pkt 1.4 niemożliwe byłoby wydajne i efektywne tworzenie oprogramowania (w sposób twórczy, systematyczny i zapewniający łączenie najnowszej wiedzy w celu wytworzenia oprogramowania). Tym samym wspomniane wydatki można uznać (w zakresie w jakim ponoszone są na wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie autorskich praw do programu komputerowego) za koszty uzyskania przychodu dot. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 Ustawy PIT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, niekiedy może dochodzić do sytuacji, gdy z obiektywnych przesłanek przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe tzn. dany wydatek będzie dotyczył kilku kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W takiej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym działaniem będzie ustalenie faktycznego kosztu poniesionego w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem określonego oprogramowania według odpowiedniej proporcji, np.: na podstawie czasochłonności prowadzonych prac. Zdaniem Wnioskodawcy proporcja ta w sposób najbardziej adekwatny obrazować będzie przyczynienie się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnych.

4.5. Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy w zakresie Pytania 5**.**

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 Ustawy PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 Ustawy PIT,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z uwagi na charakterystykę działalności Wnioskodawcy, pod uwagę bierze on jedynie ponoszenie kosztów na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojowa związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Do powyższych kosztów Wnioskodawca nie zalicza i nie będzie zaliczał, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5: koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) oraz ustawy o PIT.

Tym samym w ocenie Wnioskodawcy, wydatki wymienione w pkt 1.4 wniosku, mogą stanowić koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej (przy założeniu ich faktycznego poniesienia).

W związku z powyższym Wnioskodawca prosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska odnoszącego się do opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych oraz przedstawionych zdarzeń przyszłych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) jest prawidłowe**.**

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.): badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest tworzenie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania. Jak wskazał Wnioskodawca – prowadzona przez niego działalność odbywa się w ramach prac rozwojowych, tj. działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Czynności, które wykonuje Wnioskodawca podczas tworzenia oprogramowania, co do zasady, nie mają charakteru prac rutynowych. W przypadku gdy efektem prac Wnioskodawcy będzie produkt (np. w postaci oprogramowania lub aplikacji), będzie on miał charakter bardziej innowacyjny (nowatorski) co najmniej w skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Opracowywane produkty (programy komputerowe) będą w dostatecznie znacznym stopniu odróżniały się od dotychczas funkcjonujących w praktyce gospodarczej (np. kontrahenta Wnioskodawcy, gdzie są lub będą wdrażane). Co do zasady każdy efekt działalności Wnioskodawcy (w postaci programu komputerowego) ma charakter innowacyjny/nowatorski (np. w postaci nowych funkcjonalności). Celem działalności Wnioskodawcy w zakresie wytwarzania, rozwijania i ulepszania opisanego oprogramowania komputerowego jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – opisane w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na wytworzeniu, rozwoju lub ulepszaniu oprogramowania stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza programy komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;

2. wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych przez Wnioskodawcę następuje w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3. do tworzonych programów komputerowych przysługuje Wnioskodawcy autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4. w wyniku rozwinięcia lub ulepszenia oprogramowania powstają nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania, podlegające również ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

5. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi;

6. Wnioskodawca prowadzi od 1 kwietnia 2021 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

7. opisane we wniosku oraz odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku okoliczności/informacje/dane/warunki będą obowiązywały w tożsamej (lub bardzo zbliżonej) formie również w przyszłości.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone (od podstaw lub stanowiące rozwój istniejącego już oprogramowania) w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% dochodów z tego tytułu, osiągniętych począwszy od 1 kwietnia 2021 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Ponadto, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Wymaga przy tym zaznaczenia, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z prowadzonej działalności i świadczenia usług na rzecz zleceniodawcy, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych uwzględnionych w cenie sprzedaży świadczonej usługi na rzecz zleceniodawcy.

Należy także wskazać na treść art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej „zawartego” w cenie danego produktu lub usługi winien być ustalany na podstawie zasady ceny rynkowej (zgodnie z przepisami art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przez odpowiednie stosowanie zasad cen transferowych do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej rozumie się również stosowanie metod weryfikacji cen transferowych oraz przepisów wykonawczych w tym zakresie.

Należy zatem stwierdzić, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie produktu/usługi weryfikuje się, stosując metodę najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach i wybraną spośród wymienionych w art. 23p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30 ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Wnioskodawca jest uprawniony począwszy od 1 kwietnia 2021 r. do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania wobec dochodu uzyskanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, na zasadach określonych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do kwestii ponoszonych wydatków przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Do powołanej w zdaniu poprzednim regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy.

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Co do kosztów uzyskania przychodów to należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- być właściwie udokumentowany.

W odniesieniu do kosztów użytkowania oraz leasingu samochodu należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, kosztami uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania będą wszelkie koszty poniesione w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, tj. koszty:

- zakupu sprzętu komputerowego (podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych – komputerów przenośnych, pamięci RAM, procesorów, kart graficznych, monitorów, klawiatur),

- rat leasingowych pojazdów (dot. leasingu operacyjnego) oraz koszty użytkowania pojazdów (paliwo, serwis),

- zakupu sprzętu telekomunikacyjnego (telefonów komórkowych/smartfonów),

- nabycia usług telekomunikacyjnych (internet, abonament za telefon),

- zakupu specjalistycznej literatury (magazynów branżowych lub książek),

- udziału (uczestnictwa, wstępu) na konferencje branżowe związane z wytwarzanym oprogramowaniem.

Ponadto należy także podkreślić, że objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim: jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, Wnioskodawca może przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Kolejnym krokiem jest wyliczenie wskaźnika nexus.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego wydatki, które ponosi Wnioskodawca na: zakup sprzętu komputerowego (podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych (komputerów przenośnych, pamięci (`(...)`), procesorów, kart graficznych, monitorów, klawiatur), raty leasingowe pojazdów oraz koszty użytkowania pojazdów (paliwo, serwis), zakup sprzętu telekomunikacyjnego (telefonów komórkowych/smartfonów), nabycie usług telekomunikacyjnych (internet, abonament za telefon), zakup specjalistycznej literatury (magazynów branżowych lub książek), udział (uczestnictwo, wstęp) na konferencje branżowe związane z wytwarzanym oprogramowaniem, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Z objaśnień wynika również, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim: jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup sprzętu komputerowego (podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych – komputerów przenośnych, pamięci (`(...)`), procesorów, kart graficznych, monitorów, klawiatur), raty leasingowe pojazdów oraz koszty użytkowania pojazdów (paliwo, serwis), zakup sprzętu telekomunikacyjnego (telefonów komórkowych/smartfonów), nabycie usług telekomunikacyjnych (internet, abonament za telefon), zakup specjalistycznej literatury (magazynów branżowych lub książek), udział (uczestnictwo, wstęp) na konferencje branżowe związane z wytwarzanym oprogramowaniem, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zastosowaniu odpowiedniej alokacji tych kosztów, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup sprzętu komputerowego (podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych – komputerów przenośnych, pamięci (`(...)`), procesorów, kart graficznych, monitorów, klawiatur), raty leasingowe pojazdów oraz koszty użytkowania pojazdów (paliwo, serwis), zakup sprzętu telekomunikacyjnego (telefonów komórkowych/smartfonów), nabycie usług telekomunikacyjnych (internet, abonament za telefon), zakup specjalistycznej literatury (magazynów branżowych lub książek), udział (uczestnictwo, wstęp) na konferencje branżowe związane z wytwarzanym oprogramowaniem, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zastosowaniu odpowiedniej alokacji tych kosztów, mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy dodać, że wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy – Ordynacja podatkowa.

Ponadto należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że – zdaniem Organu – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy:

- zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

- zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.