0112-KDIL2-2.4011.593.2021.2.MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2021 r. (data wpływu 9 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania wykonywanych prac za działalność badawczo-rozwojową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 13 października 2021 r. (data wpływu 13 października 2021 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania wykonywanych prac za działalność badawczo-rozwojową.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

[Informacje podstawowe]

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne.

Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników na żadnej podstawie prawnej. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywane przez siebie usługi i samodzielnie ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności. Wnioskodawca nie wykonuje czynności pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zleceniodawcę. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 706 ze zm.). Nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani na terenie objętym decyzją o wsparciu nowej inwestycji.

Wnioskodawca podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej: ustawa o PIT). Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, nie jest opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej przez zakład w rozumieniu art. 5a pkt 22 ustawy o PIT. W szczególności Wnioskodawca nie posiada za granicą żadnej stałej placówki ani wyznaczonej osoby działającej w jego imieniu i na jego rzecz za granicą.

[Model działalności]

Przedmiotem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę jest świadczenie usług programistycznych. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi na rzecz jednego podmiotu (dalej: Klient). Klientem jest spółka posiadająca siedzibę w (…) ((…) rezydent podatkowy – (…), numer rejestracji (…)).

Podstawą współpracy Wnioskodawcy z Klientem jest umowa o świadczenie usług z 02.04.2021 r. (dalej jako „Umowa”) wraz z aneksem z 02.04.2021 r. (dalej jako „Aneks”). Umowa i aneks zostały zawarte w formie dokumentu elektronicznego (dokument z cyfrowym odzwierciedleniem tradycyjnego podpisu złożonego przy pomocy dedykowanej aplikacji (…)). W umowie zawarto zakaz świadczenia usług podobnych (do tych świadczonych na rzecz Klienta) na rzecz podmiotów prowadzących działalność konkurencyjną wobec Klienta w okresie współpracy z Klientem oraz w okresie 12 miesięcy od zakończenia współpracy na podstawie Umowy. Do Umowy i Aneksu mają zastosowanie przepisy prawa (…).

Działalność Wnioskodawcy polega przede wszystkim na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego przeznaczonego do współpracy wielu osób przy tworzeniu materiałów w wielu różnych formatach (np. pliki (…)). Oprogramowanie jest rozpowszechniane pod marką (…) ((…)). Aplikacja umożliwia w szczególności dodawanie komentarzy i notatek do edytowanych materiałów cyfrowych, zarządzanie wersjami i porównywanie wersji edytowanych materiałów, organizowanie materiałów, współdzielenie materiałów w oparciu o rozbudowane i konfigurowalne polityki udostępnień, organizację i automatyzację niektórych zadań (procesów), śledzenie wprowadzanych zmian. Aplikacja jest zintegrowana z wieloma innymi programami (np. (…)), co zwiększa jej atrakcyjność dla użytkownika. Aplikacja umożliwia integrację przez (…) (jest to możliwość integracji z aplikacji z narzędziem klienta). Jest to aplikacja działająca online i niewymagająca instalacji na komputerze użytkownika końcowego.

Prace Wnioskodawcy nad programem komputerowym obejmują m.in. fazę koncepcyjną, tj. opracowanie przez Wnioskodawcę koncepcji wdrożenia określonych funkcji bądź algorytmów, a następnie fazę kodowania polegającą na napisaniu kodu źródłowego aplikacji w oparciu o wiedzę, doświadczenie i umiejętności z zakresu IT. Praca Wnioskodawcy nad opisanym oprogramowaniem jest równoznaczna z tworzeniem kodu źródłowego stanowiącego ciąg instrukcji wyrażony w języku programowania. W zakresie, w jakim Wnioskodawca prowadzi prace polegające na modyfikacji już istniejącego oprogramowania (tj. na twórczym modyfikowaniu już istniejących kodów źródłowych), majątkowe prawa autorskie do modyfikowanego (rozwijanego) oprogramowania posiada Klient. Oznacza to, że w momencie przystąpienia do prac programistycznych prawa autorskie do programu przysługują Klientowi, jednak Wnioskodawca podejmuje swoje działania za zgodą Klienta (na jego zlecenie).

W efekcie tych działań każdorazowo powstają rozwinięte i ulepszone części oprogramowania (kody źródłowe), które stanowią samodzielny przedmiot ochrony, tj. program komputerowy w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz.U. z 2021 r., poz. 1062, ze zm. dalej: UPA). Prawa te przysługują Wnioskodawcy. Opisane oprogramowanie jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy, a więc stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W niektórych przypadkach prace nad programem komputerowym mogą być realizowane przez Wnioskodawcę wspólnie z innymi programistami działającymi na zlecenie tego samego Klienta, ale niebędących pracownikami Wnioskodawcy. Współpraca taka nie wpływa jednak na charakter działalności samego Wnioskodawcy.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na pytania:

Czy Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania odbywa się w ramach prac rozwojowych, tj. działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń?

Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania odbywa się w ramach działalności obejmującej nabywanie, łączenie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy z zakresu technologii informatycznych (w szczególności programowania) do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (programów komputerowych), z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich.

Czy Pana działalność jest prowadzona w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany?

Działalność prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Czy Pana działalność jest podejmowana w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Działalność Wnioskodawcy jest prowadzona w celu wykorzystania zasobów wiedzy z zakresu programowania do tworzenia nowych zastosowań (nowych programów komputerowych).

Czy tworzone przez Pana oprogramowanie od podstaw stanowi utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czy efektem prowadzonych przez Pana prac jest projektowanie i tworzenie produktów, które – w stosunku do dotychczasowej Pana działalności – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; czy te produkty w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w Pana ofercie albo w ogóle w praktyce gospodarczej?

Efektem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac jest projektowanie i tworzenie produktów, które – w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Produkty te znacznie wyróżniają się od dotychczas występujących w ofercie Wnioskodawcy.

Czy Pana działania polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

Działania polegające na rozwijaniu oprogramowania polegają na tworzeniu nowych kodów źródłowych (tj. nowych programów komputerowych), które realizują nowe funkcje lub optymalniej realizują określone funkcje (co również wiąże się z tworzeniem nowego kodu źródłowego na bazie istniejących kodów – powstają nowe majątkowe prawa autorskie do programu komputerowego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko, że opisana działalność Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

W tym miejscu należy wskazać, że w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że celem uzyskania interpretacji podatkowej jest weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego wykładni pojęcia „działalność badawczo-rozwojowa” i tym samym prawidłowości kwalifikacji prowadzonej działalności jako działalności badawczo-rozwojowej, co jest jedną z przesłanek zastosowania preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT. Wnioskodawca zmierza do osiągnięcia skutków, o których mowa w art. 14k-14m ustawy – Ordynacja podatkowa.

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność gospodarcza jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe, o których mowa w powyższej definicji zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane są zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Definicję badań naukowych można pominąć jako nieistotną dla niniejszego wniosku.

Prace rozwojowe są natomiast działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podsumowując, przez działalność badawczo-rozwojową w myśl definicji sformułowanej w przepisach prawa podatkowego należy rozumieć w szczególności działalność spełniającą łącznie 5 przesłanek:

1. musi to być działalność twórcza,
2. obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania,
3. do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń,
4. podejmowaną w sposób systematyczny,
5. w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Opisana działalność Wnioskodawcy spełnia opisane wyżej przesłanki.

Po pierwsze, działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą. W jej wyniku powstaje nowe, nieistniejące wcześniej oprogramowanie będące wynikiem własnej pracy koncepcyjnej Wnioskodawcy i kreatywnego wkładu wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy. Powstają również nowe, oryginalne rozwiązania informatyczne. Efekty prac Wnioskodawcy (tj. programy komputerowe) podlegają też ochronie określonej przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Po drugie, usługi wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują nabywanie (w procesie ciągłego kształcenia i rozwoju), łączenie (równoczesne stosowanie różnych technologii), kształtowanie i wykorzystywanie (tworzenie kodu źródłowego) dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z zakresu informatyki i programowania.

Po trzecie, wykorzystanie wiedzy i umiejętności służy do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (tj. oryginalnego programu komputerowego do współpracy wielu osób przy tworzeniu materiałów w wielu różnych formatach). Jednocześnie działania te nie są ani działalnością rutynową ani nie stanowią jedynie okresowych zmian. Program nie jest kopią innych funkcjonujących na rynku rozwiązań.

Po czwarte, działalność Wnioskodawcy ma charakter systematyczny. Podejmowana jest ona w ramach codziennej aktywności zawodowej Wnioskodawcy, w oparciu o przyjęty harmonogram (plan) działań i w oparciu o określoną metodykę. Jako przejaw działalności zawodowej nie można tych czynności potraktować jako jedynie przygodne czy wpadkowe działania.

Po piąte, celem działalności Wnioskodawcy jest wykorzystanie wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, tj. oryginalnej aplikacji umożliwiającej współpracę wielu osób nad różnymi rodzajami materiałów cyfrowych w ramach jednego środowiska (jednego oprogramowania). Obecnie większość aplikacji dedykowana jest do takiej pracy w odniesieniu do konkretnego typu plików cyfrowych (np. edycja zdjęć). Nowym zastosowaniem wynikającym z prowadzonych prac rozwojowych zmierzających do wytworzenia oprogramowania jest integracja w jednym środowisku możliwości współdzielenia i przede wszystkim edycji wielu różnych typów plików bez korzystania w tym celu z różnorodnych aplikacji. Ponadto aplikacja projektowana jest w taki sposób, aby jej potencjalni użytkownicy mieli możliwość zintegrowania jej z własnymi narzędziami informatycznymi. Jej istotnym elementem jest integracja z innymi środowiskami.

Mając na uwadze powyższe, działalność Wnioskodawcy można zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.): badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania komputerowego na rzecz (…) podmiotu (dalej: Klient). Działalność ta odbywa się w ramach działalności obejmującej nabywanie, łączenie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy z zakresu technologii informatycznych (w szczególności programowania) do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (programów komputerowych), z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich. Ponadto działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, a także jest prowadzona w celu wykorzystania zasobów wiedzy z zakresu programowania do tworzenia nowych zastosowań (nowych programów komputerowych). Jak wskazał Wnioskodawca, efektem prowadzonych przez niego prac jest projektowanie i tworzenie produktów, które – w stosunku do dotychczasowej jego działalności – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Produkty te znacznie wyróżniają się od dotychczas występujących w ofercie Wnioskodawcy. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu oprogramowania polegają na tworzeniu nowych kodów źródłowych (tj. nowych programów komputerowych), które realizują nowe funkcje lub optymalniej realizują określone funkcje.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – opisana działalność Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem – przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z art. 30 ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – Wnioskodawca może zastosować preferencyjne opodatkowanie, o którym mowa w tych przepisach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.