Wnioskodawca pozostaje w separacji z żoną od 2018 roku. Sąd ustalił, że miejsce zamieszkania córki jest przy matce, jednak po ukończeniu liceum w 2019 roku córka zamieszkała z Wnioskodawcą. Obecnie córka studiuje, a w czasie przerw w nauce przebywa u Wnioskodawcy. Wnioskodawca samodzielnie wychowuje córkę, dbając o jej byt materialny oraz rozwój emocjonalny, bez udziału drugiego rodzica. Córka nie osiąga żadnych dochodów poza alimentami. W związku z powyższym Wnioskodawca ma prawo do rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko zarówno za rok 2020, jak i 2021.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2021 r. (data wpływu 29 lipca 2021 r.) uzupełnionym pismami z dnia 21 października 2021 r. (data wpływu 21 października 2021 r.) oraz 24 października 2021 r. (data wpływu 24 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczania jako osoba samotnie wychowująca dziecko w odniesieniu do:
- 2020 r. – jest nieprawidłowe**,**
- 2021 r. – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczania jako osoba samotnie wychowująca dziecko.
W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 21 października 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.721.2021.1.KB na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.
Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.
Wezwanie wysłano w dniu 21 października 2021 r., natomiast w dniach 21 października 2021 r. oraz 24 października 2021 r. do tut. organu, wpłynęły pisma stanowiące uzupełnienia wniosku.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
W dniu (…) listopada 2018 r. Sąd Okręgowy w (…) orzekł separację między Wnioskodawcą a jego małżonką. Wyrok uprawomocnił się w dniu (…) grudnia 2018 r. Wnioskodawca wraz z małżonką posiadają córkę, która w dniu (…) grudnia 2018 r. skończyła 18 lat. Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom. Miejsce zamieszkania córki wskazał przy matce. Córka początkowo mieszkała z matką na wynajętej stancji w (…), jednak po skończeniu liceum w maju 2019 r. matka wyprowadziła się do (…) a córka zamieszkała z Wnioskodawcą. Zainteresowany z córką są także zameldowani na pobyt stały w mieszkaniu, w którym mieszkają. Matka dziecka wymeldowała się z ich mieszkania z pobytu stałego w grudniu 2020 r.
Obecnie córka studiuje na Uniwersytecie (…), gdzie wynajmuje wraz z koleżanką mieszkanie. W czasie przerw w nauce, w wakacje, święta, weekendy przyjeżdża do Wnioskodawcy i u niego przebywa. Z matką spotyka się średnio raz na dwa miesiące w (`(...)`) najczęściej w mieszkaniu dziadków.
Wnioskodawca zaznacza, że matka nie odwiedza córki w (…).
Zainteresowany ma zasądzone od sierpnia 2018 r. alimenty na córkę w wysokości (…) zł miesięcznie, które płaci regularnie. Oprócz tego Wnioskodawca finansuje córce drobne zakupy np.: leków oraz dokonuje opłat za mieszkanie, media, kupuje środki czystości, żywność, dokonuje zakupu wyposażenia i opłat za drobne remonty. Dodatkowo Zainteresowany wypłaca córce tzw. nagrody na zaliczenie kolejnych lat studiów. Córka nie uzyskuje żadnych dochodów z wyjątkiem alimentów.
Wnioskodawca zaznacza, że uzyskuje jedynie dochody ze stosunku służbowego przekraczające I próg podatkowy. Żona nie będzie korzystała ze wspólnego rozliczenia z córką.
Ponadto w uzupełnieniu wniosku Zainteresowany udzielił następujących odpowiedzi na pytania zadane przez Organ:
Czy w 2020 r. i 2021 r. uzyskiwał Pan dochody opodatkowane według skali podatkowej?
Tak
Czy w 2020 r. i 2021 r. w stosunku do Pan lub córki miały zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych?
Nie
Czy w 2020 r. Pana córka nie uzyskała dochodów, podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskała przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (tj. 3.089 zł) z wyjątkiem renty rodzinnej?
Nie. Córka Wnioskodawcy nie uzyskała w 2020 r. dochodów z źródeł wymienionych w pytaniu.
Czy w 2020 r. i 2021 r. samotnie tzn. bez udziału drugiego rodzica wychowywał Pan córkę: stale troszczył się Pan o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby?
Tak
Czy w 2020 r. Pana córka uczyła się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innych niż RP państwie?
Tak
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w przedstawionej sytuacji, biorąc pod uwagę aktualny stan orzeczeń WSA i wydanych dotychczas interpretacji w podobnych sprawach, Wnioskodawca może dokonać za 2020 r. i 2021 r. wspólnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych z córką jako osoba pozostająca w separacji i wychowująca dziecko nieuzyskujące dochodów?
Zdaniem Wnioskodawcy, za 2021 r. może dokonać rozliczenia na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast za 2020 r. mógłby gdyby dokonał rozliczenia do 30 kwietnia 2020 r.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w odniesieniu do:
Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:
małoletnie,
bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej
- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.
Stosownie do treści art. 6 ust. 8 powołanej ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Powyższa zasada nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych (art. 6 ust. 9 ww. ustawy).
Wynika z tego, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:
Zatem, z preferencyjnego sposobu opodatkowania dochodów osób samotnie wychowujących dzieci, przewidzianego w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może skorzystać każdy, kto wypełni wszystkie warunki ustanowione przez ustawodawcę.
Rozpatrując wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe należy jednoznacznie podkreślić, że nie stanowią one standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle, niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.
Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi odstępstwo od generalnej zasady indywidualnego opodatkowania. Możliwość jego zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie, które należy interpretować ściśle, co oznacza, że nie można dokonywać wykładni rozszerzającej ani też zawężającej.
Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko”, ani nie odsyła w tym zakresie do odrębnych regulacji, przy czym, dokonując wykładni przedmiotowego pojęcia, nie można pominąć żadnego z jego elementów. Zgodnie z literalną wykładnią, podatnik, aby mógł opodatkować swoje dochody w sposób, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy, powinien nie tylko mieć określony stan cywilny, ale też wychowywać samotnie dziecko.
Z uwagi zaś, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji „wychowywać”, należy odwołać się do definicji słownikowych tego pojęcia.
„Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.
Przepis art. 6 ust. 4 ustawy wymienia osoby, którym przysługuje status osoby samotnie wychowującej dzieci, odwołując się zarówno do stanu cywilnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.
Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca pozostaje w separacji z żoną od 2018 r. Sąd orzekł miejsce zamieszkania przy matce jednak po skończeniu liceum w maju 2019 r. córka zamieszkała z Wnioskodawcą. Obecnie córka studiuje na Uniwersytecie (…), gdzie wynajmuje wraz z koleżanką mieszkanie. W czasie przerw w nauce, w wakacje, święta, weekendy przyjeżdża do Wnioskodawcy i u niego przebywa. Z matką spotyka się średnio raz na dwa miesiące. Zainteresowany ma zasądzone od sierpnia 2018 r. alimenty na córkę w wysokości (…) zł miesięcznie, które płaci regularnie. Wnioskodawca w 2020 r. i 2021 r. samotnie tzn. bez udziału drugiego rodzica wychowywał córkę: stale troszczył się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby. Córka nie uzyskuje żadnych dochodów z wyjątkiem alimentów.
Wątpliwość Wnioskodawcy budzi fakt, czy może rozliczać się jako osoba samotnie wychowująca dziecko zarówno w odniesieniu do 2020 r. i 2021 r.
Wskazać należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym przewidzianej w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.
Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania” czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej i psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.
Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.
W opisanej sytuacji Wnioskodawca, jako osoba pozostająca w separacji, w 2020 r. i 2021 r. samotnie tj. bez udziału drugiego rodzica wychowywał córkę tzn.: stale troszczył się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby. Matka sporadycznie spotyka się z córką.
Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma prawo rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko w odniesieniu do 2020 r. oraz 2021 r.
Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że za 2020 r. mógł dokonać rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko gdyby dokonał rozliczenia do 30 kwietnia 2020 r. ze względu, iż rozliczenia za 2020 r. dokonuje się w myśl art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do 30 kwietnia 2021 r.
Ponadto zauważyć należy, że art. 6 ust. 10 ww. ustawy, z którego wynikało, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1, został uchylony art. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159).
W konsekwencji Wnioskodawca ma prawo dokonać korekty zeznania podatkowego za rok 2020 w celu skorzystania z preferencyjnego rozliczania się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili