0115-KDIT1.4011.414.2021.2.MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 maja 2021 r., uzupełnionym 12 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

19 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, uzupełniony 12 sierpnia 2021 r.

We wniosku, po uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od dnia 1 czerwca 2020 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi związane z oprogramowaniem (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z.). Posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję na potrzeby IP Box. Ewidencja zapewni ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnia koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Działalność Wnioskodawcy skupia się na działaniach programistycznych polegających na wytwarzaniu, rozwijaniu, ulepszaniu programów komputerowych (oprogramowania bądź jego części), w głównej mierze jest to:

• wytwarzanie oprogramowania, polegające na pisaniu kodu aplikacji desktopowych dla przemysłu lekkiego,
• wytwarzania części oprogramowania, w wyniku rozwijania lub ulepszania oprogramowania stacji bazowych telefonii mobilnej 5G,
• wytwarzanie części, modułów, komponentów oprogramowania, polegające na projektowaniu i pisaniu kodu aplikacji oraz oprogramowania narzędziowego wspierających pracę programisty kompleksowych i krytycznych dla przemysłu lekkiego i telefonii mobilnej 5G,
• rozwijanie oprogramowania, aplikacji komputerowych polegające na projektowaniu i pisaniu kodu aplikacji wspierającego kompleksowe systemy dla przemysłu lekkiego i telefonii mobilnej 5G,
• rozwijanie nowych i istniejących części oprogramowania, modułów, komponentów oprogramowania, polegające na projektowaniu i pisaniu kodu aplikacji wspierającego kompleksowe systemy krytyczne dla przemysłu lekkiego i telefonii mobilnej 5G,
• rozwijanie nowych i istniejących części oprogramowania, modułów, komponentów oprogramowania, polegające na projektowaniu i pisaniu kodu testów jednostkowych, komponentowych i systemowych dla przemysłu lekkiego i telefonii mobilnej 5G.

Z kontrahentami Wnioskodawca współpracuje w ramach umów o świadczenie usług (współpracy). Wnioskodawca przed stworzeniem oprogramowaniu bądź jego części planuje działania projektowe. Wnioskodawca współpracuje z zespołami danego kontrahenta, wówczas ma on z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Prowadzi dyskusje na tematy techniczne (m.in. jakich narzędzi najlepiej będzie użyć w danym przypadku oraz z jakiego podejścia do wytwarzania oprogramowania skorzystać, upewnia się czy zastosowane rozwiązania są zgodne z międzynarodową specyfikacją, w tym 3GPP) z zespołami kontrahenta.

Wnioskodawca podejmuje samodzielnie decyzje co do sposobów wykonywania czynności oraz użytych rozwiązań. Realizowane przez Wnioskodawcę zlecenia programistyczne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu (możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach) i czasie wyznaczonym przez kontrahentów. Wnioskodawca samodzielnie kształtuje czas przeznaczony na wykonywanie powierzonych mu zadań w taki sposób, aby zadania te mogły być wykonane z najwyższą starannością. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach zawieranych umów. Ponadto kontrahenci mają prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem regresowym, w związku z nienależytym wykonaniem umowy. Zaznaczyć należy, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

Wnioskodawca przy tworzeniu oprogramowania korzysta z następujących języków programowania: C, C++, Python, TTCN3. Wnioskodawca wykorzystuje znajomość zagadnień IT (systemy operacyjne, systemy baz danych, serializacja, standard 3GPP, przetwarzanie danych, wymiana danych, kryptografia, cyberbezpieczeństwo, programowanie: strukturalne, obiektowe, skryptowe), umiejętności ich zastosowania w praktyce pod konkretny przypadek oraz podejścia i filozofii do wytwarzania oprogramowania (Scrum, Agile, Kanban, Waterfall, DevOps) oraz dobrych praktyk, wzorców architektonicznych i projektowych. Realizuje zadania programistyczne na rzecz swoich kontrahentów, a w szczególności stworzono lub w trakcie realizacji:

2020:

• rozwój oprogramowania dedykowanego (…):
  1. modyfikacja (`(...)`),
  2. modyfikacja (`(...)`).

2021:

• rozwój oprogramowania dedykowanego (`(...)`):
  1. modyfikacja (`(...)`),
  2. refaktoryzacja kodu z uwzględnieniem zmniejszenia objętości kodu wynikowego/optymalizacji szybkości działania,
• rozwój i modyfikacja oprogramowania (`(...)`)

Tworzone oprogramowanie bądź jego części wymaga od Wnioskodawcy twórczego podejścia, systematyki w zwiększaniu zasobów wiedzy w celu indywidualnych, autorskich pomysłów zmierzających do znalezienia nowych rozwiązań dla zaadresowanych problemów i obejmują m.in.:

1. zebranie, uporządkowanie oraz zrozumienie zleconych wymagań klienta zarówno od strony biznesowej/funkcjonalnej, a także niefunkcjonalnej, jak np. interfejsu komunikacyjnego, skalowalności, zgodności ze standardem 3GPP, zależności pomiędzy warstwami transmisyjnymi. Nabywana wiedza domenowa/sektorowa rosnąca z każdym nowym projektem jest wymagana włącznie z permanentną zdolnością, gotowością i adaptacją koniecznej nowej wiedzy (nowe standardy rynkowe, zmieniające się regulacje prawne i rynkowe (3GPP, ITU, IMT-2020,ETSI, TSG RAN, TSG CT, TSG SA, ISO itd.) do zaproponowania rozwiązania które z jednej strony będzie niezawodne, efektywne (kosztowo jak i wydajnościowo), przyjazne zarówno dla użytkownika końcowego/innego systemu lub platformy,
2. analizę funkcjonalną pod kątem spójności zarówno logicznej, jak i semantycznej prowadzącej do powstania funkcjonalnego szkieletu przyszłego rozwiązania w szczególności z perspektywy końcowego użytkownika lub w przypadku rozwiązań integracyjnych, zgodnościowych (compliance), adaptacyjnych - zrozumiałym z perspektywy pracowników klienta, innych zespołów zarówno biznesowych jak i inżynierskich,
3. analizę systemową, prowadzącą do zebrania informacji/danych wejściowych, zbadanie potrzebnych integracji i interfejsów dostępowych zarówno w wewnętrznym ekosystemie IT jak i zewnętrznym oraz stworzenie planu i sposobu postępowania w celu osiągnięcia ustalonego stanu końcowego odpowiadającego koncepcji oraz celowi oprogramowania,
4. analizę i zrozumienie warstwy danych, kontenerów danych potrzebnych do ich składowania, serializacji i przesyłania. Zbadanie, oszacowanie przepustowości infrastruktury sieciowej, a także możliwości zasobów radiowych,
5. wytworzenie modelu przyszłej architektury rozwiązania, następującego po zbadaniu możliwości wykorzystania istniejących komponentów architektury na równi z możliwościami infrastruktury informatycznej klienta, w zależności od poziomu skomplikowania i kompleksowości rozwiązania jak i wymagań funkcjonalnych i niefunkcjonalnych,
6. wytworzenie głównego algorytmu, a także algorytmów cząstkowych realizujących poszczególne części, kroki, bloki (zbioru reguł postępowania mającego na celu przetworzenie informacji wejściowych w informacje wyjściowe w skończonej liczbie działań) lub wielu alternatywnych algorytmów w celu porównania ich efektywności. W rezultacie wybór i określenie ostatecznej formy algorytmu potrzebnego do osiągnięcia określonego uprzednio celu, analiza szerszej zastosowalności opracowanych rozwiązań i zachowanie ich w zasobie wiedzy (know-how) Wnioskodawcy w ramach działalności rozwojowej,
7. implementację algorytmu, tj. zapisanie programu w formie dokumentacji projektowej i następnie przetłumaczenie go do formy kodu źródłowego programu, który to kod następnie powinien zostać poddany procesowi przetwarzania - kompilacji, w celu otrzymania kodu wykonywalnego,
8. implementację modelu danych poprzez egzekucję wytworzonych skryptów (z reguły interpretowanych w czasie wykonania na kod maszynowy) w fazie modelowania danych,
9. zbadanie możliwości implementacji testów automatycznych, zarówno poszczególnych komponentów oprogramowania jak i całej solucji. Na tym etapie w celu zapewnienia jakości końcowego produktu, nierzadko dochodzi do rozwoju istniejącego dedykowanego narzędzia poprzez uwzględnienie nowych komponentów,
10. testowanie oprogramowania w laboratorium testowym Wnioskodawcy, jak i w istniejącej infrastrukturze sieciowej docelowego klienta, ewentualny powrót do wcześniejszych etapów w zależności od wyników prowadzonych testów,
11. przekazanie Klientowi oprogramowania do eksploatacji poprzez przeniesienie fizyczne oraz przeniesienie praw autorskich do oprogramowania za wynagrodzeniem.

Prowadzona działalność w zakresie tworzenia programu komputerowego, podejmowana jest w sposób systematyczny rozumiany jako: metodyczny, uporządkowany i zaplanowany. Wnioskodawca planuje działania na przyszłość i dokumentuje prowadzone projekty czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego (cel projektu, jego przebieg oraz ostateczny wynik). Zadania są planowane z wyprzedzeniem, zgodnie ze zwinnymi metodologiami tworzenia oprogramowania. Każdy projekt prowadzony jest w metodyce agile z dwutygodniowymi sprintami oraz tworzona jest dokumentacja wymagań, a działania planowane są w oparciu o system zarządzania projektami.

Wnioskodawca prowadził i prowadzi projekty, który doprowadziły do powstania:

2020:

• dwóch nowych releasów ((`(...)`)),
• przyspieszenia (`(...)`),
• modyfikacji (`(...)`),
• powstania nowych testów jednostkowych i komponentowych na potrzeby wprowadzanych zmian (wymogiem klienta jest min. 90% pokrycie kodu testami),

2021:

• nowego releasu (`(...)`),
• modyfikacji (`(...)`),
• powstania nowych testów jednostkowych i komponentowych na potrzeby wprowadzanych zmian,
• modyfikacji (`(...)`).

Innowacyjność tworzonego oprogramowania (innowacyjny charakter występuje zawsze w obrębie prowadzonej działalności gospodarczej wnioskodawcy, przeważnie w skali kontrahenta, a czasem w skali rynku/sektora) polega na tym, iż będzie to:

2020:

• oprogramowanie wdraża niewdrożone do tej pory fragmenty standardu (…),

2021:

• oprogramowanie wdraża dalsze, niewdrożone do tej pory fragmenty standardu (…),
• oprogramowanie umożliwia (…).

Wnioskodawca tworząc oprogramowanie bądź jego części na rzecz danego kontrahenta opracowuje nowe jak i ulepsza istniejące już funkcjonalności, z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, w szczególności:

1. tworzy dotychczas nieosiągalne funkcjonalności, w szerokim zakresie i w najlepszej jakości wykonania,
2. implementuje nowe sposoby rozwiązywania problemów projektowych,
3. tworzy nowe lub bardziej wydajne algorytmy w oparciu o nowe techniki tworzone na bieżąco,
4. tworzy usprawnienia do modułu (`(...)`),
5. prace modernizacyjne interfejsu wewnętrznego (…),
6. współtworzy model przyszłej architektury rozwiązania,
7. współtworzy główny algorytm, a także tworzy algorytmy cząstkowe realizujące poszczególne części, kroki, bloki (zbioru reguł postępowania mającego na celu przetworzenie informacji sterujących i trafficowych) lub wielu alternatywnych algorytmów w celu porównania ich efektywności. W rezultacie wybór i określenie ostatecznej formy algorytmu potrzebnego do osiągnięcia określonego uprzednio celu, analiza zgodności rozwiązań ze standardem 3GPP i zachowanie ich w zasobie wiedzy (know-how) Wnioskodawcy w ramach działalności rozwojowej,
8. implementuje algorytmy, tj. zapisanie programu w formie dokumentacji projektowej i następnie przetłumaczenie go do formy kodu źródłowego programu, który to kod następnie powinien zostać poddany procesowi przetwarzania - kompilacji, w celu otrzymania kodu wykonywalnego,
9. implementuje model danych poprzez egzekucję wytworzonych skryptów (z reguły interpretowanych w czasie wykonania na kod maszynowy) w fazie modelowania danych,
10. bada możliwości implementacji testów automatycznych, zarówno poszczególnych komponentów oprogramowania jak i całej solucji. Na tym etapie w celu zapewnienia jakości końcowego produktu, nierzadko dochodzi do wytworzenia dedykowanego narzędzia, rozwoju istniejącego poprzez uwzględnienie nowych komponentów lub nawet całych nowych aplikacji,
11. tworzy w razie potrzeby testy automatyczne zarówno jednostkowe jak i komponentowe.

Wnioskodawca podkreśla, że nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego (tzw. utrzymaniowych, maintenance), jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie umowy z danym kontrahentem oprogramowaniu bądź jego części, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom. Każdorazowo działalność na rzecz danego kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego nie miały miejsca.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania na kontrahenta. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu wykonanych usług. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej faktury. Wszystkie prace realizowane w ramach tworzenia programów komputerowych, w szczególności czas ich trwania, są rejestrowane w stosownych systemach do zarządzania zadaniami, dzięki czemu Wnioskodawca ma informacje, jak czasochłonne były poszczególne projekty. Są to wykazy godzinowe, dokumentacja projektu, zawartość narzędzi do zarządzania projektami oraz historia pracy (dodanego kodu) w repozytorium kodu. Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania bądź jego części, w momencie zakończenia etapu lub całości zlecenia, przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie. Każdorazowo wynikiem działalności gospodarczej Wnioskodawcy w związku z rozwinięciem i ulepszeniem oprogramowania jest odrębny utwór, nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej, który ma indywidualny i twórczy charakter, a zakres ten podlega odrębnemu prawu własności intelektualnej - jest utworem i podlega ochronie. Wnioskodawcy do momentu przeniesienia na rzecz kontrahenta, przysługują autorskie prawa majątkowe do składowych (tj. części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego programu.

Może wystąpić sytuacja, w której:

• projekt jest rozciągnięty w czasie, wówczas można przypisać do niego kilka faktur sprzedażowych, wówczas część danej faktury, która obejmuje wynagrodzenie autorskie, będzie przychodem za poszczególną część oprogramowania,
• projekt zamyka się w obrębie jednej faktury sprzedażowej, w skutek czego część obejmująca wynagrodzenie autorskie, będzie odnosiła się do przychodu z danego oprogramowania.

Wnioskodawca, w zamian za wynagrodzenie określone w umowach, jest zobowiązany przenosić autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów (lub ich części) w rozumieniu prawa autorskiego, powstałe w wykonaniu obowiązków Wnioskodawcy wynikających z umów, we wszelkich postaciach i na wszelkich polach eksploatacji.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na działaniach programistycznych, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

1. literatura fachowa - pozwala na zgłębienie wiedzy z szeroko rozumianego obszaru programowania, co przekłada się na działania w pracy i pozwala na przyswojenie różnych podejść do danego problemu, poszerza horyzonty i daje większą swobodę w doborze rozwiązań programistycznych, literatura z zakresu podstaw księgowości, podstaw prowadzenia działalności gospodarczej itp.,
2. modyfikacja sprzętu komputerowego na potrzeby spełnienia wymagań klienta i stworzenia lokalnej sieci komputerowej na potrzeby testów zgodności z najnowszymi standardami, takie jak:
   1. nowych kart interface-u komunikacyjnego RS232 i LPT - konieczne do testowania oprogramowania (jakości połączenia, współpracy z urządzeniami),
   2. dysk SSD - sprawdzanie działania na najnowszych urządzeniach składowania danych,
   3. płyta główna i procesor umożliwiający testowanie na najnowszej architekturze testowania i tworzenie oprogramowania na starszych platformach, umożliwia zarówno tworzenie jak i weryfikację rozwiązań, szybko rozwijające się nowe technologie zmuszają do ciągłej aktualizacji sprzętu, aby sprostać wymaganiom klientów.Zakup sprzętu komputerowego jest niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, ale nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania, stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenie poprzez zakup sprzętu komputerowego. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy.
3. usługi księgowe - koszty poniesione na usługi księgowe dotyczą prowadzenia ksiąg podatkowy oraz ewidencji dodatkowej IP Box, do których na podstawie przepisów prawa zobowiązany jest Wnioskodawca,
4. usługi doradztwa w zakresie IP Box - koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację, w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową,
5. zakup samochodu osobowego oraz koszty jego eksploatacji, w szczególności paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie - umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport do kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Precyzując, taki środek transportu pozwala na konsultację z kontrahentem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, dzięki czemu Wnioskodawca jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych.

Koszty wskazane we wniosku są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego, ponieważ stanowią koszty działalności Wnioskodawcy. W przypadku nieponoszenia wskazanych we wniosku kosztów Wnioskodawca nie mógłby prowadzić prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Koszty te są bezpośrednio związane z realizacją projektu. Bez ich poniesienia projekt nie mógłby być realizowany, a tym samym nie powstałoby prawo własności intelektualnej.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 roku regulacjami dotyczącymi preferencji podatkowej IP Box Wnioskodawca planuje zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do rozliczenia za rok 2020, 2021 i następnie jeżeli charakter i cel prac nie ulegnie zmianie.

Twórcza działalność gospodarcza Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (prace rozwojowe). Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych.

Działalność Wnioskodawcy cechuje systematyczność działania oraz ma na celu wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Mimo współpracy z zespołami kontrahenta jest prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów. Efektem podejmowanych prac jest zaprojektowanie i stworzenie przez Wnioskodawcę produktów które będą oferowane w działalności Wnioskodawcy i które w stosunku do innych oferowanych produktów mają nowy bardziej innowacyjny charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów nie jest i nie będzie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów. Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy w związku z którymi uzyskuje dochody, których dotyczy wniosek są wytwarzane przez Wnioskodawcę w związku z działalnością obejmującą te działania.

Wszystkie wymienione we wniosku efekty prac stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi program komputerowy, chroniony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W efekcie rozwijania, ulepszania i modyfikacji przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowiącego utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych powstaje program komputerowy podlegający ochronie na podstawie ww. przepisu. Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego, ulepszanego lub modyfikowanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych lub okresowych zmian. Części oprogramowania, o których mowa we wniosku stanowią program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną stawkę 5% wyłącznie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskich i prawach pokrewnych. Zdarzenie przyszłe nie będzie różniło się od stanu faktycznego. Wnioskodawca planuje prowadzić tożsamą działalność zgodnie z opisanymi we wniosku informacjami. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję od 1 czerwca 2020 r., tj. od daty rozpoczęcia działalności gospodarczej i na bieżąco od tej daty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza, w opisanym powyżej stanie faktycznym, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ulga IP BOX przewiduje preferencje podatkowe dla podmiotów prowadzących działalność badawczo-rozwojową, dalej działalność B+R, bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W ocenie Wnioskodawcy, prace realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności są:

1. działalnością twórczą (innowacyjność wewnętrzna),
2. obejmującą prace rozwojowe,
3. podejmowaną w sposób systematyczny,
4. w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

a zatem spełnia kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność B+R.

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania w ramach prowadzonej działalności pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży, gdyż:

1. zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,
2. realizowane prace spełniają kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność B+R, tj.:
   1. działalnością twórczą (innowacyjność wewnętrzna),
   2. obejmującą prace rozwojowe,
   3. podejmowaną w sposób systematyczny,
   4. w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,
3. ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do treści artykuł 5a pkt 38 u. PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są więc:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 u. PIT, pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji. Należy zatem udzielić odpowiedzi kiedy prowadzona działalność gospodarcza skupiająca się na działaniach programistycznych, w głównej mierze na:

• wytwarzaniu oprogramowania, polegającym na pisaniu kodu aplikacji desktopowych dla przemysłu lekkiego,
• wytwarzaniu części oprogramowania, w wyniku rozwijania lub ulepszania oprogramowania stacji bazowych telefonii mobilnej 5G,
• wytwarzaniu części, modułów, komponentów oprogramowania, polegającym na projektowaniu i pisaniu kodu aplikacji oraz oprogramowania narzędziowego wspierających pracę programisty kompleksowych i krytycznych dla przemysłu lekkiego i telefonii mobilnej 5G,
• rozwijaniu oprogramowania, aplikacji komputerowych polegającym na projektowaniu i pisaniu kodu aplikacji wspierającego kompleksowe systemy dla przemysłu lekkiego i telefonii mobilnej 5G,
• rozwijaniu nowych i istniejących części oprogramowania, modułów, komponentów oprogramowania, polegającym na projektowaniu i pisaniu kodu aplikacji wspierającego kompleksowe systemy krytyczne dla przemysłu lekkiego i telefonii mobilnej 5G,
• rozwijaniu nowych i istniejących części oprogramowania, modułów, komponentów oprogramowania, polegającym na projektowaniu i pisaniu kodu testów jednostkowych, komponentowych i systemowych dla przemysłu lekkiego i telefonii mobilnej 5G,

może zostać uznana za działalność B+R.

Wskazać należy, że działalność gospodarcza Wnioskodawcy ma następujące cechy:

1. Charakter twórczy. Wnioskodawca tworzy nowe i oryginalne rozwiązania, a w szczególności stworzono lub jest w trakcie realizacji:

2020:

• rozwój oprogramowania dedykowanego (…):
  1. modyfikacja (`(...)`),
  2. modyfikacja (`(...)`).

2021:

• rozwój oprogramowania dedykowanego (`(...)`):
  1. modyfikacja (`(...)`),
  2. refaktoryzacja kodu z uwzględnieniem zmniejszenia objętości kodu wynikowego/optymalizacji szybkości działania,
• rozwój i modyfikacja oprogramowania (`(...)`)

Tworzone oprogramowanie bądź jego części wymaga od Wnioskodawcy twórczego podejścia, systematyki w zwiększaniu zasobów wiedzy w celu indywidualnych, autorskich pomysłów zmierzających do znalezienia nowych rozwiązań dla zaadresowanych problemów i obejmują m.in.:

1. zebranie, uporządkowanie oraz zrozumienie zleconych wymagań klienta zarówno od strony biznesowej/funkcjonalnej a także niefunkcjonalnej jak np. interfejsu komunikacyjnego, skalowalności, zgodności ze standardem 3GPP, zależności pomiędzy warstwami transmisyjnymi. Nabywana wiedza domenowa/sektorowa rosnąca z każdym nowym projektem jest wymagana włącznie z permanentną zdolnością, gotowością i adaptacją koniecznej nowej wiedzy (nowe standardy rynkowe, zmieniające się regulacje prawne i rynkowe (3GPP, ITU, IMT-2020,ETSI, TSG RAN, TSG CT, TSG SA, ISO itd.) do zaproponowania rozwiązania które z jednej strony będzie niezawodne, efektywne (kosztowo jak i wydajnościowo), przyjazne zarówno dla użytkownika końcowego/innego systemu lub platformy,
2. analizę funkcjonalną pod kątem spójności zarówno logicznej jak i semantycznej prowadzącej do powstania funkcjonalnego szkieletu przyszłego rozwiązania w szczególności z perspektywy końcowego użytkownika lub w przypadku rozwiązań integracyjnych, zgodnościowych (compliance), adaptacyjnych - zrozumiałym z perspektywy pracowników klienta, innych zespołów zarówno biznesowych jak i inżynierskich,
3. analizę systemową, prowadzącą do zebrania informacji/danych wejściowych, zbadanie potrzebnych integracji i interfejsów dostępowych zarówno w wewnętrznym ekosystemie IT jak i zewnętrznym oraz stworzenie planu i sposobu postępowania w celu osiągnięcia ustalonego stanu końcowego odpowiadającego koncepcji oraz celowi oprogramowania,
4. analizę i zrozumienie warstwy danych, kontenerów danych potrzebnych do ich składowania, serializacji i przesyłania. Zbadanie, oszacowanie przepustowości infrastruktury sieciowej a także możliwości zasobów radiowych,
5. wytworzenie modelu przyszłej architektury rozwiązania, następującego po zbadaniu możliwości wykorzystania istniejących komponentów architektury na równi z możliwościami infrastruktury informatycznej klienta, w zależności od poziomu skomplikowania i kompleksowości rozwiązania jak i wymagań funkcjonalnych i niefunkcjonalnych,
6. wytworzenie głównego algorytmu a także algorytmów cząstkowych realizujących poszczególne części, kroki, bloki (zbioru reguł postępowania mającego na celu przetworzenie informacji wejściowych w informacje wyjściowe w skończonej liczbie działań) lub wielu alternatywnych algorytmów w celu porównania ich efektywności. W rezultacie wybór i określenie ostatecznej formy algorytmu potrzebnego do osiągnięcia określonego uprzednio celu, analiza szerszej zastosowalności opracowanych rozwiązań i zachowanie ich w zasobie wiedzy (know how) Wnioskodawcy w ramach działalności rozwojowej,
7. implementację algorytmu, tj. zapisanie programu w formie dokumentacji projektowej i następnie przetłumaczenie go do formy kodu źródłowego programu, który to kod następnie powinien zostać poddany procesowi przetwarzania - kompilacji, w celu otrzymania kodu wykonywalnego,
8. implementację modelu danych poprzez egzekucję wytworzonych skryptów (z reguły interpretowanych w czasie wykonania na kod maszynowy) w fazie modelowania danych,
9. zbadanie możliwości implementacji testów automatycznych, zarówno poszczególnych komponentów oprogramowania jak i całej solucji. Na tym etapie w celu zapewnienia jakości końcowego produktu, nierzadko dochodzi do rozwoju istniejącego dedykowanego narzędzia poprzez uwzględnienie nowych komponentów,
10. testowanie oprogramowania w laboratorium testowym Wnioskodawcy jak i w istniejącej infrastrukturze sieciowej docelowego klienta, ewentualny powrót do wcześniejszych etapów w zależności od wyników prowadzonych testów,
11. przekazanie Klientowi oprogramowania do eksploatacji poprzez przeniesienie fizyczne oraz przeniesienie praw autorskich do oprogramowania za wynagrodzeniem.

Twórczość przejawia się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Twórczość należy odnosić do działalności w ramach przedsiębiorstwa, tj. działanie podatnika powinno być twórcze w odniesieniu do jego własnej działalności. Nie ma tu znaczenia czy podobne rozwiązanie (ulepszone procesy, usługi czy produkty) zostało już opracowane przez inny podmiot. Tworzone oprogramowanie nie jest nabywane od innych podmiotów, lecz stanowi oryginalny wytwór Wnioskodawcy.

2. Prowadzona jest w sposób systematyczny rozumiany jako: metodyczny, uporządkowany i zaplanowany. Wnioskodawca planuje działania na przyszłość i dokumentuje prowadzone projekty, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego (cel projektu, jego przebieg oraz ostateczny wynik). Zadania są planowane z wyprzedzeniem, zgodnie ze zwinnymi metodologiami tworzenia oprogramowania. Ponadto tworzona jest dokumentacja wymagań, a działania planowane są w oparciu o system zarządzania projektami.

3. Spełnia przesłanki, zawarte w definicji prac rozwojowych, które są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca prowadzi/prowadził projekty, które doprowadzić mają/doprowadziły do powstania:

2020:

• dwóch nowych releasów ((`(...)`)),
• przyspieszenia (`(...)`),
• modyfikacji (`(...)`),
• powstania nowych testów jednostkowych i komponentowych na potrzeby wprowadzanych zmian (wymogiem klienta jest min. 90% pokrycie kodu testami).

2021:

• nowego releasu (`(...)`),
• modyfikacji (`(...)`),
• powstania nowych testów jednostkowych i komponentowych na potrzeby wprowadzanych zmian,
• modyfikacji (`(...)`).

Innowacyjność tworzonego oprogramowania (innowacyjny charakter występuje zawsze w obrębie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, przeważnie w skali kontrahenta a czasem w skali rynku/sektora) polega na tym, iż będzie to:

2020:

• oprogramowanie wdraża nie wdrożone do tej pory fragmenty standardu (…).

2021:

• oprogramowanie wdraża dalsze, nie wdrożone do tej pory fragmenty standardu (…),
• oprogramowanie umożliwia (…).

Wnioskodawca tworząc oprogramowanie bądź jego części na rzecz danego kontrahenta opracowuje nowe bądź ulepsza istniejące już funkcjonalności, z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, w szczególności:

1. tworzy dotychczas nieosiągalne funkcjonalności, w szerokim zakresie i w najlepszej jakości wykonania,
2. implementuje nowe sposoby rozwiązywania problemów projektowych,
3. tworzy nowe lub bardziej wydajne algorytmy w oparciu o nowe techniki tworzone na bieżąco,
4. tworzy usprawnienia do modułu (`(...)`),
5. prace modernizacyjne interfejsu wewnętrznego (…),
6. współtworzy model przyszłej architektury rozwiązania,
7. współtworzy główny algorytm, a także tworzy algorytmy cząstkowe realizujące poszczególne części, kroki, bloki (zbioru reguł postępowania mającego na celu przetworzenie informacji sterujących i trafficowych) lub wielu alternatywnych algorytmów w celu porównania ich efektywności. W rezultacie wybór i określenie ostatecznej formy algorytmu potrzebnego do osiągnięcia określonego uprzednio celu, analiza zgodności rozwiązań ze standardem 3GPP i zachowanie ich w zasobie wiedzy (know how) Wnioskodawcy w ramach działalności rozwojowej,
8. implementuje algorytmy, tj. zapisanie programu w formie dokumentacji projektowej i następnie przetłumaczenie go do formy kodu źródłowego programu, który to kod następnie powinien zostać poddany procesowi przetwarzania - kompilacji, w celu otrzymania kodu wykonywalnego,
9. implementuje model danych poprzez egzekucję wytworzonych skryptów (z reguły interpretowanych w czasie wykonania na kod maszynowy) w fazie modelowania danych,
10. bada możliwości implementacji testów automatycznych, zarówno poszczególnych komponentów oprogramowania jak i całej solucji. Na tym etapie w celu zapewnienia jakości końcowego produktu, nierzadko dochodzi do wytworzenia dedykowanego narzędzia, rozwoju istniejącego poprzez uwzględnienie nowych komponentów lub nawet całych nowych aplikacji,
11. tworzy w razie potrzeby testy automatyczne zarówno jednostkowe jak i komponentowe.

Wnioskodawca nie wykonuje czynności o charakterze rutynowym. W praktyce Wnioskodawca wykorzystuje znajomość zagadnień IT (systemy operacyjne, systemy baz danych, serializacja, standard 3GPP, przetwarzanie danych, wymiana danych, kryptografia, cyberbezpieczeństwo, programowanie: strukturalne, obiektowe, skryptowe), umiejętności ich zastosowania w praktyce pod konkretny przypadek oraz podejścia i filozofii do wytwarzania oprogramowania (Scrum, Agile, Kanban, Waterfall, DevOps) oraz dobrych praktyk, wzorców architektonicznych i projektowych.

Tworzony kod źródłowy aby spełniał potrzeby kontrahenta musi być opracowywany za każdym razem w inny sposób. Kod ten jest unikatowy, będący efektem kreatywnego procesu myślowego Wnioskodawcy. Proces wytwarzania oprogramowania musi być stale ulepszany pod względem kodu, gdyż wytwarzane aplikacje muszą być szybkie, intuicyjne, wysoce skalowane.

Wnioskodawca zamieszcza przykładowe sygnatury wydanych wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pozytywnych interpretacji podatkowych: 0113-KDIPT2-3.4011.329.2020.2.AC, 0113-KDIPT2-3.4011.472.2020.2.GG, 0113-KDIPT2-1.4011.50.2020.2.MM, 0113-KDIPT2-1.4011.55.2020.2.DJD, 0113-KDIPT2-1.4011.57.2020.2.MAP, 0111 -KDIB 1-1.4011.33.2020.2.NL, 0111-KDIB1-1.4011.87.2020.2.DK, 0111-KDIB1-2.4011.55.2020.2.DP, 0111-KDIB1-3.4011.7.2020.2.JKT.

Podsumowując, powyższe cechy spełniają definicję działalności B+R, a konkretnie prac rozwojowych, o których mowa w art. 5a ust. 38 u. PIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także kryteria w definiowaniu działalności B+R z tzw. Podręcznika Frascati (OECD, Podręcznik Frascati), do którego odniesienie znajduje się w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box.

Ad. 2

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u. PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Artykuł 30ca ust. 1 i następne u. PIT wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1. wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, spełniającej kryteria działalności B+R kwalifikowalnych praw własności intelektualnej,
2. uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,
3. określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie,
4. prowadzenie odrębnej ewidencji związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

Art. 30ca ust. 2 u. PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule stanowi autorskie prawo do programu komputerowego (ust. 2 pkt 8). Przepis ten wymaga również, aby można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, aby spełnione zostały dwa kryteria:

1. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,
2. przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Oprogramowanie wytwarzane jest przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej i jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji tworzone przez niego oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie, definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, modyfikacja lub ulepszenie jest wynikiem prac B+R.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu, zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby prawo autorskie do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, której cechy spełniają definicję działalności B+R, a konkretnie prac rozwojowych, zaliczyć do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 u. PIT.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 u. PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

1. z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP,
2. ze sprzedaży kwalifikowanego IP,
3. z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego i należy je zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 u. PIT.

Ustawodawca wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik Nexus. Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 u. PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

• a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
• b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
• c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
• d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przepisy u. PIT nie zawierają jakiegokolwiek katalogu kosztów kwalifikowanych. Natomiast zawierają odniesienie, że do kosztów kwalifikowanych nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP (art. 24d ust. 5 u. PIT). Za koszty niezwiązane bezpośrednio z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, są w szczególności: odsetki, opłaty finansowe oraz koszty związane z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednak, wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej. Na mocy art. 30ca ust. 6 u. PIT, w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące należność za sprzedaż autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. Wnioskodawca ponosi wydatki na:

1. literaturę fachową - pozwala na zgłębienie wiedzy z szeroko rozumianego obszaru programowania, co przekłada się na działania w pracy i pozwala na przyswojenie różnych podejść do danego problemu, poszerza horyzonty i daje większą swobodę w doborze rozwiązań programistycznych, literatura z zakresu podstaw księgowości, podstaw prowadzenia działalności gospodarczej itp.,
2. modyfikację sprzętu komputerowego na potrzeby spełnienia wymagań klienta i stworzenia lokalnej sieci komputerowej na potrzeby testów zgodności z najnowszymi standardami, takie jak:
   1. nowe karty interface-u komunikacyjnego RS232 i LPT - konieczne do testowania oprogramowania (jakości połączenia, współpracy z urządzeniami),
   2. dysk SSD - sprawdzanie działania na najnowszych urządzeniach składowania danych,
   3. płyta główna i procesor umożliwiający testowanie na najnowszej architekturze testowania i tworzenie oprogramowania na starszych platformach, umożliwia zarówno tworzenie jak i weryfikację rozwiązań, szybko rozwijające się nowe technologie zmuszają do ciągłej aktualizacji sprzętu, aby sprostać wymaganiom klientów.Zakup sprzętu komputerowego jest niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, ale nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania, stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenie poprzez zakup sprzętu komputerowego. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy.
3. usługi księgowe - koszty poniesione na usługi księgowe dotyczą prowadzenia ksiąg podatkowy oraz ewidencji dodatkowej IP Box, do których na podstawie przepisów prawa zobowiązany jest Wnioskodawca,
4. usługi doradztwa w zakresie IP Box - koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację, w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową,
5. zakup samochodu osobowego oraz koszty jego eksploatacji, w szczególności paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie - umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport do kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Precyzując, taki środek transportu pozwala na konsultację z kontrahentem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, dzięki czemu Wnioskodawca jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych,

Przedstawione powyżej koszty są również kosztami w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 u. PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Koszty wskazane we wniosku są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego, ponieważ stanowią koszty działalności Wnioskodawcy. W przypadku nie ponoszenia wskazanych we wniosku kosztów Wnioskodawca nie mógłby prowadzić prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Koszty te są bezpośrednio związane z realizacją projektu. Bez ich poniesienia, projekt nie mógłby być realizowany, a tym samym nie powstałoby prawo własności intelektualnej. Zatem wydatki te bezpośrednio powiązane z poszczególnymi projektami realizowanymi przez Wnioskodawcę uznane winny być za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 u. PIT.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu, zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby dochód uzyskiwanych z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej działalności, w przypadku uznania działalności za działalność B+R, został opodatkowany preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży.

Przyjęta przez Wnioskodawcę wykładnia wskazanych na wstępie przepisów prawa pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej działalności, w przypadku uznania działalności za działalność B+R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85 ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku w ramach ulgi IP-BOX stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze przedstawioną we wniosku sytuację faktyczną oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak sam Wnioskodawca wskazał: „Twórcza działalność gospodarcza Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (prace rozwojowe). Działalność Wnioskodawcy cechuje systematyczność działania oraz ma na celu wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy również stwierdzić, że tworzone w ramach działalności Wnioskodawcy oprogramowanie i części oprogramowania będące programami komputerowymi podlegającymi ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy – są kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy.

W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do ww. dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%. Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W odniesieniu do każdego wytworzonego przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się odrębny nexus i odrębny kwalifikowany dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Przedmiotem oceny w tej interpretacji indywidualnej nie są kwestie nieporuszone przez Wnioskodawcę w pytaniach interpretacyjnych, np. koszty służące obliczeniu wskaźnika nexus. Potwierdzenie prawidłowości poglądu Wnioskodawcy dotyczy wyłącznie kwestii prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej oraz możliwości zastosowania w jego sytuacji preferencyjnej stawki podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.