0114-KDIP3-2.4011.702.2021.1.MT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 sierpnia 2021 r. (data wpływu 17 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej 19% podatkiem liniowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej 19% podatkiem liniowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od 2016 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sklasyfikowanym według 86.21.Z - Praktyka lekarska ogólna. W latach 2016-2020, Wnioskodawczyni rozliczała się na zasadach ogólnych opodatkowując swoje dochody według skali podatkowej, prowadząc ewidencję w postaci podatkowej książki przychodów i rozchodów oraz korzystając z przedmiotowego zwolnienia z podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 30 września 2020 r. Wnioskodawczyni zawiesiła działalność gospodarczą, aby odwiesić ją 21 czerwca 2021 r. Pierwszy dochód z działalności gospodarczej w 2021 r. Wnioskodawczyni uzyskała w lipcu 2021 r.

W dniu 17 sierpnia 2021 r. Wnioskodawczyni wybrała formę opodatkowania metodą podatku liniowego. Równolegle z prowadzoną pozarolniczą działalnością̨ gospodarczą Wnioskodawczyni pozostawała w okresie od 14 lutego 2013 r. do 24 czerwca 2021 r. w stosunku pracy z Wojewódzkim Szpitalem Specjalistycznym (…). Do dnia 9 lipca 2021 r. Wnioskodawczyni nie świadczyła żadnych usług na rzecz swojego pracodawcy w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Stosunek pracy w którym Wnioskodawczyni pozostawała z Wojewódzki Szpitalem Specjalistycznym (…) zawarty został w związku z odbywanym szkoleniem specjalizacyjnym w trybie rezydenckim. Zasady odbywania rezydentury oraz status prawny lekarza rezydenta określa ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty – dalej u.z.l.l.d. – oraz wydane na jej podstawie rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 stycznia 2013 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów – dalej r.s.l.l.d. Zgodnie z art. 16h ust. 1 u.z.l.l.d. lekarz rezydent odbywa szkolenie specjalizacyjne na podstawie umowy o pracę zawartej z podmiotem prowadzącym szkolenie specjalizacyjne na czas określony w programie specjalizacji. Umowa o pracę łącząca Wnioskodawczynię z Wojewódzkim Szpitalem Specjalistycznym (`(...)`) była zatem umową o pracę na czas określony programem rezydentury zawartą w celu doskonalenia zawodowego. Wnioskodawczyni realizowała w tej jednostce szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie chorób zakaźnych. Celem realizowanego szkolenia specjalizacyjnego jest nabycie wiedzy i umiejętności praktycznych pozwalających na:

· rozpoznawanie, leczenie i profilaktykę chorób na poziomie umożliwiającym samodzielne prowadzenie usług leczniczych według aktualnych standardów,

· wykonanie w pełnym zakresie zadań należących do lekarza chorób zakaźnych,

· przygotowanie lekarza chorób zakaźnych do współpracy ze specjalistami z innych dyscyplin klinicznych,

· stworzenie podstaw do dalszego rozwoju zawodowego.

W ramach realizowanego szkolenia lekarz odbywa kurs wprowadzający, siedem kursów doskonalących oraz osiem staży kierunkowych. Po odbyciu 5 letniego stażu specjalizacyjnego z chorób zakaźnych lekarz może podejść do zdawania egzaminu specjalizacyjnego. Do cech charakterystycznych stosunku pracy zawartego w ramach tzw. „rezydentury” z lekarzem należy

m. in.:

1. Praca pod nadzorem (lekarz rezydent odbywający specjalizację pozostaje pod nadzorem kierownika specjalizacji. Kierownik prowadzi nadzór nad wykonywaniem przez lekarza zabiegów diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych objętych programem specjalizacji do czasu nabycia przez lekarza umiejętności samodzielnego ich wykonywania oraz uczestniczy w stosowanej metodzie leczenia lub diagnostyki stwarzającej podwyższone ryzyko dla pacjenta, do czasu nabycia przez lekarza umiejętności samodzielnego ich wykonywania lub stosowania.

2. W ramach pracy w szpitalu wykonuje czynności związane z opieką medyczną nad pacjentami hospitalizowanymi w oddziale takie jak: planowanie i przeprowadzanie procesu diagnostycznego i leczenie, ocena wstępna i kwalifikacja do leczenia szpitalnego, udzielanie pierwszej pomocy lekarskiej pacjentom przyjmowanym lub zgłaszającym się w izbie przyjęć szpitala, uczestnictwo w codziennych odprawach lekarskich wraz z kierownikiem (ordynatorem) oddziału, wykonywanie zleconych przez ordynatora lub osoby wyznaczone do nadzoru czynności leczniczych u pacjentów hospitalizowanych w szpitalu, wypełnianie i prowadzenie niezbędnej dokumentacji medycznej, w tym historii choroby, karty zleceń, kart informacyjnych, kart zgonów itp.

3. Zakres wykonywanych procedur medycznych w trakcie rezydentury jest ściśle określony programem specjalizacji, po zakończeniu szkolenia specjalizacyjnego lekarz wykonuje szerszy zakres procedur i bez nadzoru.

4. Odbywanie dyżurów medycznych pod nadzorem lekarza specjalisty.

W dniu 19 kwietnia 2021 r. Wnioskodawczyni złożyła z pozytywnym wynikiem Państwowy Egzamin Specjalizacyjny (PES) część pisemną z Chorób Zakaźnych, a w dniu 20 kwietnia 2021 r. cześć ustną. W dniu 22 czerwca 2021 r. Wnioskodawczyni uzyskała tytuł specjalisty chorób zakaźnych. W dniu 22 czerwca 2021 r. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wygrała konkurs na udzielanie świadczeń zdrowotnych w Oddziale Chorób Zakaźnych na rzecz swojego byłego pracodawcy - Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego (…). Umowa zawarta została w dniu 7 lipca 2021 r., a Wnioskodawczyni rozpoczęła świadczenie usług w dniu 19 lipca 2021 r.

Usługi świadczone w ramach pozarolniczej działalności mają odmienny charakter niż działania wykonywane wcześniej w ramach stosunku pracy i polegają na odbywaniu dyżurów medycznych w Oddziale Chorób Zakaźnych oraz Zakaźnej Izbie Przyjęć ww. Szpitala Wojewódzkiego. Dodatkowo Wnioskodawczyni udziela świadczeń zdrowotnych na rzecz dwóch innych podmiotów:

· Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego, gdzie na podstawie umowy cywilno-prawnej zawartej w dniu 21 lipca 2021 r. udziela świadczeń w ramach Oddziału Klinicznego Chorób Zakaźnych: w zakresie dyżurów medycznych oraz ordynacji podstawowej

· Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego Z, gdzie udziela świadczeń w obrębie Szpitalnego Oddziału Ratunkowego, także w ramach umowy cywilno-prawnej, zawartej w dniu 30 czerwca 2021 r.: w zakresie dyżurów medycznych.

Wnioskodawczyni prowadzi począwszy od lipca 2021 r. działalność gospodarczą w zakresie sklasyfikowanym jako 86.22.Z – Praktyka lekarska specjalistyczna jako główny zakres działalności, oraz dodatkowo 86.21.Z - Praktyka lekarska ogólna. Ze specyfiki wykonywanego zawodu wynika, że pewne z czynności wykonywanych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej zawsze będą tożsame z tymi wykonywanymi w ramach stosunku pracy: lekarz zawsze musi przeprowadzić badanie pacjenta, poddać analizie wyniki jego badań oraz postawić stosowną diagnozę i wdrożyć niezbędne leczenie. Charakter tych działań, wykonywanych na rzecz byłego pracodawcy jest niemniej inny niż wykonywany podczas stosunku pracy. Świadcząc usługi w ramach działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy lekarz samodzielnie wykonuje wszystkie z ww. zadań, podczas gdy, w ramach stosunku pracy był lekarzem rezydentem – zatrudnionym w ramach realizowanego przez niego szkolenia specjalizacyjnego. Praca w ramach stosunku pracy polegała zatem na zdobywaniu i doskonaleniu swej wiedzy i umiejętności, realizowana pod ścisłym nadzorem opiekuna specjalizacji oraz innych specjalistów zatrudnionych w Oddziale. Inny jest zatem charakter pracy, a mianowicie w ramach działalności jest to samodzielna praca lekarska realizowana przez specjalistę, podczas gdy w ramach stosunku pracy polegała ona w znacznej mierze na realizowaniu procedur medycznych, ściśle określonych programem specjalizacji. Również sam zakres świadczonych w ramach działalności gospodarczej usług jest inny ze względu na wyłączne realizowanie dyżurów medycznych, bez codziennej pracy w Oddziale w tzw. Ordynacji podstawowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie usług na rzecz byłego pracodawcy polegających na udzielaniu świadczeń zdrowotnych w postaci odbywania dyżurów medycznych w Oddziale Chorób Zakaźnych i Izbie Przyjęć pozwala na wybór opodatkowania w postaci podatku liniowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wykonanie usługi polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych w postaci odbywania dyżurów medycznych w Oddziale Chorób Zakaźnych i Izbie Przyjęć pozwala na wybór opodatkowania w postaci podatku liniowego (art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jako formy opodatkowania przychodów uzyskiwanych z pozarolniczej działalności gospodarczej. Choć sam charakter świadczonej usługi (usługa medyczna) jest podobny do niektórych zadań w ramach stosunku pracy, który łączył Wnioskodawczynię z Pracodawcą, to usługa ta ma całkowicie odmienny charakter, ponieważ obejmuje samodzielne (bez nadzoru) wykonywanie procedur medycznych, jak i rodzaj wykonywanych procedur uległ zmianie.

Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czynności, które pokrywają̨ się̨ tylko w części, nie mogą̨ zostać uznane za tożsame. Specyfika zawodu lekarza zawsze będzie związana ze świadczeniem usług medycznych i pewne czynności nierozerwalnie będą z nim związane. Samo wykonywanie tych czynności przez Wnioskodawczynię na rzecz byłego Pracodawcy nie przesądza o zaistnieniu przesłanki wyłączającej opodatkowanie podatkiem liniowym. W opinii Wnioskodawczyni wszystkie czynności wykonywane w ramach działalności musiałyby być identyczne z tymi wykonywanymi wcześniej w ramach stosunku pracy, aby zaistniała przesłanka wyłączająca z możliwości opodatkowania podatkiem liniowym zgodnie z art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku Wnioskodawczyni zaledwie część z wykonywanych czynności jest podobna (np. wykonanie badania pacjenta), niemniej sam ich charakter związany chociażby z zakresem samodzielności, uprawnień, braku nadzoru i odpowiedzialności wyklucza traktowanie ich jako tożsamych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 3:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1),
• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy – w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy – uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

a. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

b. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jak stanowi art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak wynika z literalnej treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym jako pozarolnicza działalność gospodarcza. O kwalifikacji wykonywanej działalności na gruncie prawa podatkowego do poszczególnego źródła przychodu decyduje również rzeczywisty charakter wykonywanej działalności (faktyczny zakres świadczonych usług).

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej).

Jak stanowi art. 9a ust. 2 powołanej ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Na podstawie art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że możliwość opodatkowania dochodów 19% podatkiem liniowym dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (tj. ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym - w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Przy czym zawarty w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot normatywny „odpowiadających czynnościom” odnosi się do przychodów ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, tożsamych z czynnościami, które podatnik wykonywał w ramach stosunku pracy, a zatem wyłącznie częściowa zbieżność wykonywanych czynności nie stanowi przesłanki wyłączającej możliwość opodatkowania 19% stawką podatku dochodów z działalności gospodarczej (częściowa zbieżność nie jest równoznaczna z tożsamością).”

Z treści powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika zatem, że możliwości wyboru sposobu opodatkowania 19% podatkiem liniowym pozbawiony jest podatnik, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uzyska przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, a usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik wykonywał na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w roku podatkowym w ramach stosunku pracy.

Reasumując, wyłączenie z opodatkowania podatkiem liniowym znajdzie zastosowanie w przypadku, gdy spełnione są kumulatywnie następujące warunki, o ile zdarzenia te miały miejsce w ciągu jednego roku podatkowego:

• podatnik wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym czynności w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy,
• podatnik uzyskuje przychody z tytułu świadczenia usług na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy,
• usługi świadczone przez podatnika w ramach działalności gospodarczej są tożsame z czynnościami wykonywanymi w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni od 2016 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sklasyfikowanym według 86.21.Z - Praktyka lekarska ogólna. Począwszy od lipca 2021 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sklasyfikowanym jako 86.22.Z – Praktyka lekarska specjalistyczna jako główny zakres działalności, oraz dodatkowo 86.21.Z - Praktyka lekarska ogólna. W latach 2016-2020, Wnioskodawczyni rozliczała się na zasadach ogólnych opodatkowując swoje dochody według skali podatkowej. W dniu 30 września 2020 r. Wnioskodawczyni zawiesiła działalność gospodarczą, aby odwiesić ją 21 czerwca 2021 r. Pierwszy dochód z działalności gospodarczej w 2021 r. Wnioskodawczyni uzyskała w lipcu 2021 r. W dniu 17 sierpnia 2021 r. Wnioskodawczyni wybrała formę opodatkowania metodą podatku liniowego. Równolegle z prowadzoną pozarolniczą działalnością̨ gospodarczą Wnioskodawczyni pozostawała w okresie od 14 lutego 2013 r. do 24 czerwca 2021 r. w stosunku pracy z Wojewódzkim Szpitalem Specjalistycznym (`(...)`). Do dnia 9 lipca 2021 r. Wnioskodawczyni nie świadczyła żadnych usług na rzecz swojego pracodawcy w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Stosunek pracy w którym Wnioskodawczyni pozostawała z Wojewódzki Szpitalem Specjalistycznym (`(...)`) zawarty został w związku z odbywanym szkoleniem specjalizacyjnym w trybie rezydenckim.

W dniu 22 czerwca 2021 r. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wygrała konkurs na udzielanie świadczeń zdrowotnych w Oddziale Chorób Zakaźnych na rzecz swojego byłego pracodawcy - Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego (`(...)`). Umowa zawarta została w dniu 7 lipca 2021 r., a Wnioskodawczyni rozpoczęła świadczenie usług w dniu 19 lipca 2021 r.

Usługi świadczone w ramach pozarolniczej działalności mają odmienny charakter niż działania wykonywane wcześniej w ramach stosunku pracy i polegają na odbywaniu dyżurów medycznych w Oddziale Chorób Zakaźnych oraz Zakaźnej Izbie Przyjęć ww. Szpitala Wojewódzkiego. Ze specyfiki wykonywanego zawodu wynika, że pewne z czynności wykonywanych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej zawsze będą tożsame z tymi wykonywanymi w ramach stosunku pracy: lekarz zawsze musi przeprowadzić badanie pacjenta, poddać analizie wyniki jego badań oraz postawić stosowną diagnozę i wdrożyć niezbędne leczenie. Charakter tych działań, wykonywanych na rzecz byłego pracodawcy jest niemniej inny niż wykonywany podczas stosunku pracy. Świadcząc usługi w ramach działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy lekarz samodzielnie wykonuje wszystkie z ww. zadań, podczas gdy, w ramach stosunku pracy był lekarzem rezydentem – zatrudnionym w ramach realizowanego przez niego szkolenia specjalizacyjnego. Praca w ramach stosunku pracy polegała zatem na zdobywaniu i doskonaleniu swej wiedzy i umiejętności, realizowana pod ścisłym nadzorem opiekuna specjalizacji oraz innych specjalistów zatrudnionych w Oddziale. Inny jest zatem charakter pracy, a mianowicie w ramach działalności jest to samodzielna praca lekarska realizowana przez specjalistę, podczas gdy w ramach stosunku pracy polegała ona w znacznej mierze na realizowaniu procedur medycznych, ściśle określonych programem specjalizacji. Również sam zakres świadczonych w ramach działalności gospodarczej usług jest inny ze względu na wyłączne realizowanie dyżurów medycznych, bez codziennej pracy w Oddziale w tzw. Ordynacji podstawowej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego w świetle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że jeżeli w istocie – jak wskazano we wniosku - usługi świadczone przez Wnioskodawczynię w ramach pozarolniczej działalności na rzecz byłego pracodawcy mają odmienny charakter niż działania wykonywane wcześniej w ramach stosunku pracy – to przychody z prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą być opodatkowane 19% podatkiem liniowym, zgodnie z zasadami określonymi w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo zaznaczyć należy, że ocena „tożsamości” wykonywanych czynności w ramach stosunku pracy oraz prowadzonej działalności gospodarczej może nastąpić w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego. Mając na uwadze treść art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), w przedmiotowej sprawie tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach umowy o pracę, są tożsame z czynnościami, które wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. Opodatkowanie wykonywanych usług tzw. podatkiem liniowym leży natomiast w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, że nie spełnia przesłanek wynikających z art. 9a ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.