0113-KDWPT.4011.242.2021.2.IL

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 czerwca 2021 r. (data wpływu 15 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem złożonym 25 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek,uzupełniony, pismem złożonym 25 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Od 1 stycznia 2017 r. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą, jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest rezydentem polskim. Działalność gospodarczą rozlicza za pomocą Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów. Wybrana przez Wnioskodawcę forma opodatkowania, to podatek liniowy 19%. Jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług).

Głównym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest działalność w zakresie inżynierii informatycznej i związane z nią doradztwo techniczne. W Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej działalność gospodarcza Wnioskodawcy jest zaewidencjonowana pod kodem …. Drugi obszar prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej związany jest z oprogramowaniem, sklasyfikowanym pod kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) ….

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegają na tworzeniu i rozwijaniu autorskiego oraz nowoczesnego oprogramowania w ramach prac badawczo-rozwojowych (B+R). Wytwarzanie i rozwijanie oprogramowania następuje w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., z poz. 1387 z późn. zm.).

Wykonywane czynności obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie nabytej wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznej oraz oprogramowania w celu planowania, projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Czynności wykonywane w ramach prowadzonej działalności mają charakter twórczy i systematyczny - cały proces jest zaplanowany i uporządkowany. Celem Jego działalności jest wytworzenie innowacyjnego, autorskiego oprogramowania, dzięki wykorzystaniu dotychczas pozyskanej przez Niego wiedzy oraz ciągłe jego udoskonalanie poprzez wdrażanie nowych rozwiązań, czego efektem jest zwiększanie zasobów wiedzy w celu tworzenia kolejnych, coraz nowszych zastosowań.

Usługi programowania Wnioskodawca świadczy na rzecz Kontrahenta spoza Rzeczpospolitej Polskiej – tj. z Irlandii (dalej: Kontrahent). Zlecenia wykonywane są na podstawie wiążącej Wnioskodawcę z Kontrahentem Umowy. Przedmiotowe usługi polegają na tworzeniu, rozwijaniu oraz ulepszaniu innowacyjnego autorskiego oprogramowania wraz z elementami składowymi oraz jego testowanie, wdrażanie, support i instalację. Wytworzone oprogramowanie stanowi utwór zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Treść zawartej Umowy stanowi, iż prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do innowacyjnego autorskiego oprogramowania), jakie Wnioskodawca wytworzy w ramach zleconej usługi należą w całości do Kontrahenta.

Efekt prac programistycznych Wnioskodawca odsprzedaje na podstawie faktur VAT wystawianych w okresach miesięcznych, jako usługę inżynieryjno-informatyczno-techniczną, z tym że usługa uwidoczniona jest na fakturze w dwóch odrębnie wycenionych pozycjach, tj.:

· pkt 1) tworzenie oprogramowania wraz z przekazaniem praw autorskich i niezbędnej dokumentacji oraz

· pkt 2) wdrożenie i instalację programu u Kontrahenta.

Poprzez wyodrębnienie pozycji na wystawianych fakturach, Wnioskodawca jest w stanie precyzyjnie określić, jaka część Jego wynagrodzenia z tytułu świadczonych na rzecz Kontrahenta usług, stanowi wynagrodzenie z tytułu tworzenia innowacyjnego oprogramowania i przeniesienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej na Kontrahenta, co stanowi przedmiot niniejszego wniosku.

Całość zafakturowanych usług zrealizowanych na rzecz zagranicznego Kontrahenta wykazuje On jako transakcję Wewnątrzwspólnotowego Świadczenia Usług, którą za każdym razem raportuje w Informacji Podsumowującej VAT-UE.

Przeważającą częścią świadczonej usługi, w ramach wiążącej Wnioskodawcę z Kontrahentem Umowy, stanowi usługa tworzenia oprogramowania. Usługa, którą wykonuje polega na tworzeniu zupełnie nowego, innowacyjnego, autorskiego oprogramowania do dwóch typów urządzeń (… i …). Programowania urządzeń dokonuje jako jeden z grona niezależnych programistów, którzy wraz z Nim pracują nad tymi projektami. Każdy z programistów jest odpowiedzialny samodzielnie za tworzenie oprogramowania dla wycinka systemu produkcyjnego Kontrahenta. W ramach wykonywanych prac Wnioskodawca przejawia indywidualną twórczość intelektualną poprzez tworzenie oprogramowania od podstaw, wprowadzanie zmian oraz usprawnień, a także modyfikowanie funkcjonalności.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia, krótki opis urządzeń, dla których tworzy innowacyjne autorskie oprogramowanie (… i …):

1. Urządzenie do … służące kontroli … produktu - są to …, dla których tworzy oprogramowanie, programuje, a następnie montuje na liniach produkcyjnych w fabrykach. … mają za zadanie kontrolować … produktów. Proces programowania urządzenia polega na zapoznaniu się z problemami i oczekiwaniami Kontrahenta. Następnym etapem prac jest przeprowadzanie testów stworzonego przez Niego oprogramowania na terenie Polski. Testy są przeprowadzane na powierzonym sprzęcie, który otrzymuje od Kontrahenta (w tym przypadku są to …). Jeśli testy zakończą się pozytywnym wynikiem oraz uzyskają akceptację całościowego efektu przez Kontrahenta, przystępuje On do czynności programowania …. Zakończenie prac stanowią czynności wdrażania oprogramowania na terytorium Irlandii w miejscu wskazanym przez Kontrahenta. Po czym, prace są zatwierdzane przez Kontrahenta i dokonywany jest odbiór efektu końcowego.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia kilka przykładów projektów zrealizowanych dotychczas przez Niego:

· produkcja … … - zaprogramowane przez Wnioskodawcę … sprawdzają … …, …, … … …, poprawność położenia …,

· aplikacja … - kontrola … oraz … i … … … … na produkcie typu …,

· produkcja … … - kontrola … … i numerów … na … z ….

2. Urządzenie … - unikalne urządzenie na rynku. Jest to …/…, który umożliwia odczyt przesłanych danych ze … … …, porównanie tych danych z danymi … ustawionymi przez operatora podczas procesu produkcji. Do urządzenia … Wnioskodawca wgrywa stworzone przez Niego oprogramowanie w odpowiednim języku. W tym przypadku w języku … Urządzenie to jest projektowane/dedykowane stricte pod Klienta. … urządzenia konstruowany jest od podstaw (…). Sprzedawany model … jest unikalny, przystosowany i zaprogramowany w zależności od potrzeb danego Klienta. Zarówno urządzenie jak, i program jest stale rozwijany.

W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje aktualnie posiadaną wiedzę w zakresie informatyki, ale nie tylko. Jego działalność polega na łączeniu wielu dziedzin nauki. Jest to m.in. zakres elektryki, optyki, mechaniki, automatyki, systemów wizyjnych. Dodatkowo, świadczenie wskazanych usług wymaga od Niego umiejętności posługiwania się narzędziami informatycznymi, które są niezbędne przy tworzeniu i projektowaniu nowych, a często ulepszonych i innowacyjnych rozwiązań. Zakres świadczonej przez Niego usługi nie ma charakteru rutynowego działania. Usługa nie polega, na co miesięcznej aktualizacji oprogramowania, ale na tworzeniu od podstaw nowych innowacyjnych rozwiązań programowych w zależności od indywidualnych potrzeb Kontrahenta. Rozgłoszeniu zapotrzebowania przez Kontrahenta na daną funkcjonalność, która pozwoli na weryfikowanie nowego zakresu badań, w procesie tworzenia oraz rozwijania nowego oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje najnowocześniejsze rozwiązania technologiczne. Każde zadanie lub projekt skutkuje stałym nabywaniem nowej wiedzy i umiejętności. Istotą pracy jest unikatowe podejście do danego projektu/zlecenia poprzez zastosowanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych, a także poprzez użycie odpowiednich narzędzi twórczych. Wnioskodawca stara się, aby proces był nowoczesny, niepowtarzalny i spełniał postawione przez Kontrahenta wymogi. W efekcie wykonywanych prac, Kontrahent otrzymuje indywidualne oraz dostosowane do jego potrzeb oprogramowanie wraz z przeniesieniem całości praw autorskich. Wykonywane prace posiadają charakter twórczy. Cecha ta przejawia się poprzez opracowywanie nowych koncepcji, narzędzi i rozwiązań, które nie wystąpiły dotychczas w praktyce gospodarczej. Działania te są na tyle innowacyjne, iż w znacznym stopniu odróżniają się od propozycji technologicznych występujących na rynku.

Wnioskodawca wytwarza oraz rozwija oprogramowanie, które po wdrożeniu i przetestowaniu odsprzedaje Kontrahentowi wraz z całością praw wartości intelektualnej (prawami autorskimi). Wytworzone przez Niego oprogramowanie stanowi Jego dzieło - utwór, którego jest twórcą. Podlega ono ochronie zgodnie z art. 74 ustawą dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przedsiębiorcy działający w branży IT, którzy tworzą oprogramowanie, nie mają obowiązku posiadania patentu lub praw ochronnych z rejestracji np. wzoru przemysłowego. Potwierdzeniem tego jest wyżej wspomniana ustawa, która odgórnie nadaje prawa autorskie utworowi, którym jest program komputerowy. Warto zwrócić uwagę na kwestie międzynarodowe - Raport OECD BEPS Plan działania nr 5. Zgodnie z nim oprogramowanie chronione prawem autorskim traktowane jest na równi z patentem.

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie spełnia cechy patentu takie jak: nowatorskość, nieoczywistość, użyteczność. Całość praw autorskich do tego oprogramowania przekazuje On Kontrahentowi wraz ze sporządzoną dokumentacją dotyczącą wytworzonego IP, a w zamian za to otrzymuje On wynagrodzenie ze sprzedaży tego prawa, co dokumentuje fakturą VAT.

Wartość usługi na fakturze to wartość jaką Kontrahent jest zobowiązany zapłacić Wnioskodawcy za wykonaną przez Niego pracę, tj.:

· pkt 1) za wytworzenie oprogramowania wraz z przeniesieniem praw autorskich do tego oprogramowania i niezbędnej dokumentacji zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz

· pkt 2) wdrożenie i instalację programu u Kontrahenta.

Wyszczególnione wynagrodzenie w pkt 1) osiągane tytułem wytworzenia oprogramowania wraz z przeniesieniem praw autorskich do tego oprogramowania i niezbędnej dokumentacji stanowi przychód, który jest przedmiotem niniejszej interpretacji.

Przychód, o którym mowa w pkt 1) jest ewidencjonowany zarówno w Podatkowej Księdze Przychodów i Rozchodów, jak i w odrębnej ewidencji finansowej prowadzonej dla celów obliczenia kwalifikowanego dochodu IP zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odrębna ewidencja dla celów ustalenia kwalifikowanego dochodu IP obejmuje:

· każde wytworzone kwalifikowane prawo własności IP,

· przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochód lub stratę przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej IP,

· koszty, o których mowa wart. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej IP,

· rozliczenie poniesionych kosztów określonych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwalifikowane koszty IP, przypadające na kwalifikowane przychody IP, obejmują wyłącznie koszty faktycznie poniesione w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej oraz koszty ściśle związane z wytworzeniem kwalifikowanego IP.

Dla celów ustalenia podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca przyjmuje, rozlicza i chciałby rozliczać następujące koszty:

· sprzęt komputerowy wraz z akcesoriami komputerowymi,

· aplikacje i programy komputerowe,

· literatura fachowa, uczestnictwo w szkolenia IT,

· dojazd do Kontrahenta,

· usługi księgowe,

· podstawowe wyposażenie stanowiska pracy (krzesło, biurko, lampa).

Wymieniony powyżej katalog kosztów uzyskania przychodu, w opinii Wnioskodawcy, obejmuje koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponoszone w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Wskazany katalog kosztów Wnioskodawca chciałby również przyjąć do ustalenia wskaźnika Nexus ze względu na to, iż są to koszty bezpośrednio związane z osiąganymi przez Niego przychodami w ramach procesu tworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej IP.

Ponadto, Wnioskodawca zaznacza, iż w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej nie dokonywał ani nie dokonuje nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od innych niepowiązanych z Nim podmiotów w celu wytworzenia kwalifikowanego IP.

W celu jasnej i przejrzystej identyfikacji kwalifikowanego IP prowadzona jest odrębna ewidencja obejmująca przychody oraz koszty, które są składowymi kwalifikowanego dochodu IP. Ewidencja pozwala również na prawidłowe ustalenie wskaźnika Nexus.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca chciałby skorzystać z preferencyjnej stawki podatku dochodowego w wysokości 5%, zgodnie z art. 30ca oraz art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosząc się do dochodów osiąganych tytułem zbycia autorskich praw do programów komputerowych, począwszy od rozliczenia za rok podatkowy 2021 oraz kolejne lata.

Jednakże, aby nie dokonywać samodzielnie kwalifikacji świadczonych usług jako działalności badawczo-rozwojowej, Wnioskodawca kieruje swoje zapytania odnośnie najbardziej wątpliwych kwestii w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania 5% dochodów osiągniętych z tytułu wykonywanych prac badawczo-rozwojowych, których rezultatem są transakcje sprzedaży wytworzonych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 25 sierpnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał:

1. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegają na tworzeniu oraz ulepszaniu/rozwijaniu autorskiego oraz nowoczesnego oprogramowania w ramach prac badawczo-rozwojowych (B+R). Działalność gospodarcza badawczo-rozwojowa prowadzona przez Niego jest od początku założenia działalności pod nazwą … NIP …. Zgodnie z wpisem CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) data rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej to termin 1 stycznia 2017 roku.

2. Działalność, w ramach której Wnioskodawca wytwarza, rozwija oraz ulepsza programy komputerowe jest działalnością twórczą obejmującą zarówno badania naukowe, jak i prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust 2 i ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera własnej definicji badań naukowych oraz prac rozwojowych. Ustawodawca odsyła do definicji zawartych w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy badania naukowe są działalnością obejmującą:

a. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zaś, zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Świadczenie przedmiotowych usług wymaga od Wnioskodawcy umiejętności posługiwania się narzędziami informatycznymi, które są niezbędne przy tworzeniu i projektowaniu nowych, a często ulepszonych i innowacyjnych rozwiązań. Działalność ta polega na łączeniu wielu dziedzin nauki. Jest to m.in. zakres elektryki, optyki, mechaniki, automatyki, systemów wizyjnych. Realizacja zleceń wymaga od Niego zdobywania nowej wiedzy oraz umiejętności. Dzięki temu, w ramach wykonywanej działalności nabywa On, łączy, kształtuje i wykorzystuje aktualnie posiadaną wiedzę w zakresie wielu dyscyplin nauki. Zakres świadczonej przez Niego usługi nie ma charakteru rutynowego działania. Usługa nie polega, na co miesięcznej aktualizacji oprogramowania, ale na tworzeniu od podstaw nowych innowacyjnych rozwiązań programowych w zależności od indywidualnych potrzeb Kontrahenta. Po zgłoszeniu zapotrzebowania przez Kontrahenta na daną funkcjonalność, która pozwoli na weryfikowanie nowego zakresu badań, w procesie tworzenia oraz rozwijania nowego oprogramowania wykorzystuje On najnowocześniejsze rozwiązania technologiczne. Każde zadanie lub projekt skutkuje stałym nabywaniem nowej wiedzy i umiejętności. Istotą pracy jest unikatowe podejście do danego projektu/zlecenia poprzez zastosowanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych, a także poprzez użycie odpowiednich narzędzi twórczych. Rezultatem przedstawionego działania staje się autorskie oraz innowacyjne oprogramowanie bądź jego zasadniczy rozwój albo ulepszenie utworzone na bazie zdobytej oraz stale udoskonalanej wiedzy.

Przedstawiony charakter wykonywanych przez Niego prac przejawia również cechę twórczości. Wnioskodawca stara się, aby każdy proces tworzenia oprogramowania był nowoczesny, niepowtarzalny i spełniał postawione przez Kontrahenta wymogi. Cecha twórczości przejawia się poprzez opracowywanie nowych oraz unikatowych koncepcji, narzędzi i rozwiązań, które nie wystąpiły dotychczas w praktyce gospodarczej. Charakter twórczości przejawia się już od samego rozpoczęcia prac aż do etapu ich zakończenia. W efekcie wykonywanych prac, Kontrahent otrzymuje indywidualne oraz dostosowane do jego potrzeb oprogramowanie wraz z przeniesieniem całości praw autorskich. Jego działania są na tyle innowacyjne, iż w znacznym stopniu odróżniają się od propozycji technologicznych występujących na rynku. W tym miejscu warto podkreślić, iż rezultat prac w postaci wytworzonego oprogramowania podlega ochronie prawnej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W celu realizacji przedmiotowych zleceń, nie ma miejsca na przypadkowość, ani incydentalne działanie. Dlatego też, prowadzona działalność musi cechować się systematycznością. Każdorazowo, przed rozpoczęciem prac, dokonuje On analizy oraz rozplanowania działań. Dzięki zdobytemu doświadczeniu oraz kompetencji ma możliwość rozplanowania poszczególnych etapów prac. Dzięki temu, Jego praca charakteryzuje się systematycznością poprzez określenie właściwej sekwencji pracy.

Dodatkowo, wykonywane prace zmierzają do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zdobytych już zasobów do tworzenia nowych zastosowań technologicznych. Aby móc realizować przedmiotowe prace jest On zmuszony permanentnie dążyć do celu, którym jest poszerzanie zasobów wiedzy oraz jej aktualizacja w celu tworzenia oraz rozwijania nowego oprogramowania. Istotą pracy jest unikatowe podejście do danego projektu/zlecenia poprzez zastosowanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych, a także poprzez użycie odpowiednich narzędzi twórczych. Nie byłoby to możliwe, gdyby nie ciągłe poszerzanie wiedzy, nie tylko z zakresu informatyki, ale również z innych dziedzin nauki m.in. elektryki, optyki, mechaniki, automatyki, systemów wizyjnych. Bezsprzecznie, celem Jego działalności jest wytworzenie innowacyjnego, autorskiego oprogramowania, dzięki wykorzystaniu dotychczas pozyskanej przez Niego wiedzy oraz ciągłe jej udoskonalanie poprzez wdrażanie nowych rozwiązań, czego efektem jest zwiększanie zasobów wiedzy w celu tworzenia kolejnych, coraz nowszych zastosowań.

Zgodnie z powyższym, wykonywane przez Wnioskodawcę czynności stanowią działalność twórczą obejmującą zarówno badania naukowe, jak i prace rozwojowe.

3. Wszystkie efekty wykonywanych przez Wnioskodawcę prac, w związku z którymi uzyskuje On dochody, których dotyczy wniosek są przez Niego wytwarzane, ulepszane oraz rozwijane w związku z działalnością obejmującą ww. działania.

4. W wyniku rozwijania/ulepszania oprogramowania lub jego części każdorazowo tworzy On nowe kody, algorytmy w językach programowania, w efekcie czego powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Nowe prawo własności intelektualnej wytworzone w ramach prowadzonej działalności jest przenoszone na rzecz Kontrahenta, zgodnie z postanowieniami zawartej umowy o współpracy.

5. Usługi polegające na rozwijaniu bądź ulepszaniu oprogramowania komputerowego lub jego części realizuje On na oprogramowaniu wytworzonym przez Niego, ale również rozwija/ulepsza oprogramowanie wytworzone przez inne osoby.

6. W sytuacji, gdy rozwija lub ulepsza On oprogramowanie komputerowe lub jego część, nie jest właścicielem lub współwłaścicielem ulepszanego oprogramowania ani użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej. Rozwijanie lub ulepszanie oprogramowania lub jego części stanowi działanie na zlecenie Kontrahenta będącego właścicielem tego oprogramowania.

7. Specyfika świadczonych przez Wnioskodawcę usług wymaga od Niego działań polegających na ciągłym rozwijaniu i ulepszaniu tworzonego oprogramowania, które zawsze zmierza do poprawy użyteczności i funkcjonalności oprogramowania poprzez wprowadzanie zmian oraz usprawnień tworzonych systemów.

8. Całość autorskich praw majątkowych jest przekazywana na podstawie umowy współpracy - umowy o świadczenie usług.

9. Przychody osiągane z tytułu tworzenia oprogramowania wraz z przekazaniem praw autorskich i niezbędnej dokumentacji stanowią kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 i pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ze względu na spełnienie wszystkich przesłanek zawartych we wskazanym przepisie prawnym:

· uzyskiwanie dochodu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz

· uzyskiwanie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Należy więc wskazać, iż pierwsza przesłanka zostaje spełniona, ponieważ uzyskuje On przychody w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ponadto, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z powyższym, spełnia On również drugą przesłankę, ponieważ osiąga dochody z odpłatnego zbycia kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do kodu źródłowego stanowiącego oprogramowanie wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

10. Dochody z kwalifikowanego prawa własności osiągane zarówno z tytułu wytworzenia, jak i ulepszenia/rozwijania przedmiotowego oprogramowania osiągane są przez Wnioskodawcę ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

11. Preferencyjną stawką podatkową Wnioskodawca chce objąć wynagrodzenie osiągnięte wyłącznie z tytułu przeniesienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do wytworzonego lub rozwijanego/ulepszanego oprogramowania komputerowego. Wynagrodzenie z tego tytułu jest każdorazowo wyszczególniane na fakturze. Na fakturach wyodrębnia On następujące pozycje:

· pkt 1) tworzenie oprogramowania wraz z przekazaniem praw autorskich i niezbędnej dokumentacji oraz

· pkt 2) wdrożenie i instalacja programu u Kontrahenta.

Wyszczególnienie pozycji na fakturach ma na celu precyzyjne określenie, jaka część Jego wynagrodzenia z tytułu świadczonych na rzecz Kontrahenta usług, stanowi wynagrodzenie z tytułu tworzenia lub rozwijania/ulepszania innowacyjnego oprogramowania i przeniesienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej na Kontrahenta, co stanowi przedmiot niniejszego wniosku.

12. Wyodrębniona ewidencja, o której mowa w art. 30cb ust. 1 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest prowadzona od 1 stycznia 2019 r. Od tego dnia, ewidencja prowadzona jest na bieżąco.

13. Wykonując przedmiotowe czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi On ryzyko gospodarcze. Bowiem, pomimo najlepszych prognoz nigdy nie można mieć całkowitej pewności odnośnie uzyskania oczekiwanych wyników finansowych. Występowanie ryzyka spowodowane jest konsekwencją wolności gospodarczej, a także szerokiego zakresu swobód i udogodnień, jakie ona za sobą pociąga.

14. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za wykonywanie przedmiotowych czynności oraz ich rezultat wobec Zleceniodawcy, tj. Kontrahenta zlecającego Mu wykonanie lub ulepszenie/rozwijanie określonego oprogramowania komputerowego oraz jego wdrożenie w miejscu wyznaczonym przez Kontrahenta.

15. Realizacja zleceń nie jest wykonywana pod kierownictwem Kontrahenta. Dla Zleceniodawcy najważniejszy jest osiągnięty rezultat w postaci oprogramowania komputerowego spełniającego określone funkcje. Zaś, proces wdrożenia wytworzonego oprogramowania odbywa się w miejscu wyznaczonym przez Kontrahenta.

16. Na terytorium Polski odbywa się cały proces tworzenia bądź ulepszania/rozwijania oraz testowanie oprogramowania zgodnie z przedstawionymi oczekiwaniami Kontrahenta. Po zakończeniu prac, oprogramowanie jest wdrażane w miejscu wskazanym przez Kontrahenta, tj. poza terytorium kraju.

17. Działalność gospodarcza na terenie Irlandii nie była ani nie będzie prowadzona przez Niego za pośrednictwem zakładu w rozumieniu ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Wnioskodawca oświadcza, iż nie posiada stałej placówki na terenie Irlandii ani innego kraju, poprzez którą prowadzona jest całkowicie lub częściowo działalność gospodarcza Jego firmy.

18. W celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytworzeniem, ulepszeniem/rozwojem programu komputerowego niezbędnym jest ponoszenie następujących kosztów:

· sprzęt komputerowy wraz z akcesoriami komputerowymi,

· aplikacje i programy komputerowe,

· literatura fachowa, uczestnictwo w szkoleniach IT,

· dojazd do Kontrahenta,

· usługi księgowe,

· podstawowe wyposażenie stanowiska pracy, tj. krzesło, biurko, lampa.

Wskazane koszty stanowią niezbędny katalog wydatków związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, które umożliwiają sprawną, efektywną i bezpieczną pracę nad tworzonym bądź ulepszanym oprogramowaniem.

Sprzęt komputerowy stanowi podstawowe narzędzie Jego pracy. Bez odpowiedniego sprzętu nie mógłby tworzyć, ulepszać ani rozwijać oprogramowania komputerowego stanowiącego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej IP.

Dla potrzeb wykonywanych czynności, niejednokrotnie potrzebuję dostępu do odpowiednich aplikacji oraz programów komputerowych, które stanowią narzędzie informatyczne usprawniające Jego pracę.

Realizacja zleceń wymaga od Niego zdobywania nowej wiedzy oraz umiejętności. Dlatego, w celu nieustannego rozwoju jest On zmuszony do nabywania coraz to nowszych kwalifikacji oraz zasobów wiadomości, które następnie wykorzystywane są w procesie tworzenia lub ulepszania/rozwijania oprogramowania komputerowego.

Następnie, ponosi koszty związane z dojazdem do zagranicznego Klienta w celu wdrożenia wytworzonego oprogramowania. W związku z tym, wykorzystuje On samochód w celu dojazdu na lotnisko, a co za tym idzie ponosi koszty eksploatacyjne związane z samochodem (koszt zakupu paliwa, przeglądów, napraw i ubezpieczenia). Dodatkowo, koszt związany z zakupem biletu lotniczego również należy zaliczyć do katalogu kosztów kwalifikowanych, ponieważ jest on niezbędny, aby dostać się do miejsca wskazanego przez Kontrahenta w celu wdrożenia przedmiotowego oprogramowania.

Usługi księgowe również stanowią niezbędny element prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Biuro rachunkowe zajmuje się prowadzeniem księgowości Jego działalności badawczo-rozwojowej oraz prowadzi odrębną ewidencję dla potrzeby skorzystania z ulgi IP Box.

W celu realizacji zleceń w ramach działalności badawczo-rozwojowej potrzebuje On również odpowiednio wyposażonego miejsca pracy, tj. krzesło biurowe, biurko oraz lampa.

Powyższe przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu każdego z wymienionych w opisie kosztów z prowadzoną działalnością badawczo - rozwojową, a w konsekwencji z wytworzeniem, ulepszeniem, czy rozwojem programu komputerowego

Wymienione w opisie koszty mają ścisły związek z odpłatnym przeniesieniem całości autorskich praw majątkowych do wytworzonych oraz ulepszanych/rozwijanych programów komputerowych stanowiących utwór - zgodnie art 1 ust. 1 i ust 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Utwór podlega ochronie zgodnie z art. 74 wskazanej ustawy.

Zakup sprzętu komputerowego wraz z akcesoriami komputerowymi jest konieczny ze względu na specyfikę wykonywanych czynności. Wytwarzanie bądź ulepszanie/rozwijanie oprogramowania nie jest możliwe bez odpowiedniego sprzętu. Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić działalności, a co za tym idzie tworzyć bądź rozwijać/ulepszać oprogramowania, bez profesjonalnego sprzętu, który, aby zapewnić najwyższą jakość pracy musi być sprzętem najnowszej generacji. Sprzęt komputerowy umożliwia testowanie, zapisywanie oraz odtwarzanie w jego pamięci wytworzonego oprogramowania bądź wprowadzonych ulepszeń. W związku z tym, iż sprzęt komputerowy jest mocno eksploatowany, musi On dołożyć najwyższych starań o jego stan oraz przystosowywanie do tworzonego oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Dlatego, stara się, aby sprzęt nieustannie był unowocześniany dla potrzeb wytwarzanego bądź ulepszanego oprogramowania. Ponadto, w dynamicznie zmieniającej się płaszczyźnie technologii niekorzystanie z najnowocześniejszych rozwiązań prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności i jakości Jego pracy.

W ramach wykonywanych czynności korzysta On z następujących sprzętów i akcesoriów: laptopy, komputery, monitory, dyski, myszy komputerowe, klawiatury, płyty główne, pamięć komputerowa, drukarki, zasilacze, karty micro sd, dyski zewnętrzne.

Wymienione koszty sprzętu komputerowego i akcesoriów komputerowych stanowią katalog zamknięty.

19. Oprogramowanie komputerowe składa się z wielu elementów. Program komputerowy obejmuje wiele funkcji składowych, takich jak kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Wskazane elementy składowe innowacyjnego oprogramowania nie stanowią odrębnego programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

20. Wnioskodawca oświadcza, iż w przyszłości zamierza korzystać z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką wyłącznie dochodów uzyskiwanych z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania, w takich samych okolicznościach faktycznych, jakie przedstawił we wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu innowacyjnego oprogramowania wraz z elementami składowymi zgodnie z przedstawionym przez Niego stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym stanowi działalność badawczo-rozwojową (B+R) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy stan faktyczny opisany powyżej dotyczący uzyskiwanych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej kwalifikowanych dochodów osiąganych ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uprawnia do stosowania preferencyjnej stawki podatku dochodowego, która wynosi 5%? Czy w świetle powyższego zastosowanie preferencyjnej 5 % stawki w ramach prowadzonej przez Niego działalności jest możliwe na lata podatkowe 2021 i lata kolejne?

3. Czy wymienione przez Wnioskodawcę koszty uzyskania przychodu, które ponosi obecnie i które zamierza ponosić w przyszłości, w związku z osiąganiem przychodów w ramach kwalifikowanego prawa własności intelektualnej IP, można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w 30ca ust 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1)

Omówione we wniosku czynności stanowią działalność badawczo-rozwojową, w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z ustawową definicją działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Po dokonaniu analizy definicji oraz tożsamości wykonywanych czynności, należy stwierdzić, iż prowadzona przez Wnioskodawcę działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową ze względu na spełnienie wszystkich zawartych w definicji przesłanek.

Zgodnie z przytoczoną definicją, aby uznać działalność jako działalność badawczo-rozwojową należy spełnić następujące warunki:

· zakres prowadzonej działalność obejmuje działalność naukową lub prace rozwojowe,

· wykonywane czynności mają charakter twórczy,

· wykonywane prace są realizowane w sposób systematyczny,

· wykonywane prace zmierzają do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań technologicznych.

Ustawodawca w przytoczonej definicji działalności badawczo-rozwojowej odnosi się do badań naukowych oraz prac rozwojowych, których to definicje zostały określone w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Dokonując rozważań wskazanych definicji, Wnioskodawca stwierdza, iż wykonywane przez Niego prace stanowią zarówno badania naukowe, jak i prace rozwojowe.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zaś, zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Świadczenie przedmiotowych usług wymaga od Niego umiejętności posługiwania się narzędziami informatycznymi, które są niezbędne przy tworzeniu i projektowaniu nowych, a często ulepszonych i innowacyjnych rozwiązań. Jednakże, Jego działalność polega na łączeniu wielu dziedzin nauki. Jest to m.in. zakres elektryki, optyki, mechaniki, automatyki, systemów wizyjnych. Realizacja zleceń wymaga od Wnioskodawcy zdobywania nowej wiedzy oraz umiejętności. Dzięki temu, w ramach wykonywanej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje aktualnie posiadaną wiedzę w zakresie wielu dyscyplin nauki.

Zakres świadczonej przez Niego usługi nie ma charakteru rutynowego działania. Usługa nie polega, na co miesięcznej aktualizacji oprogramowania, ale na tworzeniu od podstaw nowych innowacyjnych rozwiązań programowych w zależności od indywidualnych potrzeb Kontrahenta. Po zgłoszeniu zapotrzebowania przez Kontrahenta na daną funkcjonalność, która pozwoli na weryfikowanie nowego zakresu badań, w procesie tworzenia oraz rozwijania nowego oprogramowania wykorzystuje On najnowocześniejsze rozwiązania technologiczne. Każde zadanie lub projekt skutkuje stałym nabywaniem nowej wiedzy i umiejętności. Istotą pracy jest unikatowe podejście do danego projektu/zlecenia poprzez zastosowanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych, a także poprzez użycie odpowiednich narzędzi twórczych. Rezultatem przedstawionego działania staje się autorskie oraz innowacyjne oprogramowanie bądź jego zasadnicze ulepszenie utworzone na bazie zdobytej oraz stale udoskonalanej wiedzy.

Zgodnie z powyższym, prowadzona przez Niego działalność spełnia przesłanki do zakwalifikowania jej jako działalność badawczo-rozwojową.

Odnosząc się do kolejnego kryterium, przedstawiony charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę prac przejawia również cechę twórczości. Stara się On, aby każdy proces tworzenia oprogramowania był nowoczesny, niepowtarzalny i spełniał postawione przez Kontrahenta wymogi. Cecha twórczości przejawia się poprzez opracowywanie nowych oraz unikatowych koncepcji, narzędzi i rozwiązań, które nie wystąpiły dotychczas w praktyce gospodarczej. Charakter twórczości przejawia się już od samego rozpoczęcia prac aż do etapu ich zakończenia. W efekcie wykonywanych prac, Kontrahent otrzymuje indywidualne oraz dostosowane do jego potrzeb oprogramowanie wraz z przeniesieniem całości praw autorskich. Jego działania są na tyle innowacyjne, iż w znacznym stopniu odróżniają się od propozycji technologicznych występujących na rynku. W tym miejscu warto podkreślić, iż rezultat prac w postaci wytworzonego oprogramowania podlega ochronie prawnej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Reasumując, specyfika prowadzonej działalności na każdym etapie realizacji zlecenia charakteryzuje się twórczością, czego potwierdzeniem jest szczegółowy opis działania.

W celu realizacji przedmiotowych zleceń, nie ma miejsca na przypadkowość, ani incydentalne działanie. Dlatego też, prowadzona działalność musi cechować się systematycznością. Każdorazowo, przed rozpoczęciem prac, dokonuje On analizy oraz rozplanowania działań. Dzięki zdobytemu doświadczeniu oraz kompetencji ma możliwość rozplanowania poszczególnych etapów prac. Dzięki temu, Jego praca charakteryzuje się systematycznością poprzez określenie właściwej sekwencji pracy.

Ostatnią przesłanką, którą należy spełnić, aby uznać działalność jako działalność badawczo- rozwojową jest udowodnienie, czy wykonywane prace zmierzają do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zdobytych już zasobów do tworzenia nowych zastosowań technologicznych. Aby móc realizować przedmiotowe prace jest On zmuszony permanentnie dążyć do celu, którym jest poszerzanie zasobów wiedzy oraz jej aktualizacja w celu tworzenia oraz rozwijania nowego oprogramowania. Istotą pracy jest unikatowe podejście do danego projektu/zlecenia poprzez zastosowanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych, a także poprzez użycie odpowiednich narzędzi twórczych. Nie byłoby to możliwe, gdyby nie ciągłe poszerzanie wiedzy, nie tylko z zakresu informatyki, ale również z innych dziedzin nauki m.in. elektryki, optyki, mechaniki, automatyki, systemów wizyjnych. Bezsprzecznie, celem Jego działalności jest wytworzenie innowacyjnego, autorskiego oprogramowania, dzięki wykorzystaniu dotychczas pozyskanej przez Niego wiedzy oraz ciągłe jego udoskonalanie poprzez wdrażanie nowych rozwiązań, czego efektem jest zwiększanie zasobów wiedzy w celu tworzenia kolejnych, coraz nowszych zastosowań.

Ad. 2)

Na wstępie, należy wskazać, iż spełnia On podstawowe warunki, które zostały określone w treści art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. osiąga dochody w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej tytułem odsprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytworzone oprogramowanie stanowi utwór zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ponadto, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Treść wiążącej Wnioskodawcę z Kontrahentem Umowy stanowi, iż kwalifikowane prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do innowacyjnego autorskiego oprogramowania), jakie wytworzy w ramach zleconej usługi należą w całości do Kontrahenta, za co otrzymuje wynagrodzenie udokumentowane fakturami VAT wystawianymi w okresach miesięcznych.

Aby móc jednoznaczne zidentyfikować kwalifikowany przychód z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, faktura obejmuje wyszczególnienie dwóch rodzajów usług oraz ich odrębną wycenę:

· pkt 1) tworzenie oprogramowania wraz z przekazaniem praw autorskich i niezbędnej dokumentacji oraz

· pkt 2) wdrożenie i instalację programu u Kontrahenta.

Poprzez wyodrębnienie pozycji na wystawianych fakturach, jest On w stanie precyzyjnie określić, jaka część Jego wynagrodzenia z tytułu świadczonych na rzecz Kontrahenta usług, stanowi wynagrodzenie z tytułu tworzenia innowacyjnego oprogramowania i przeniesienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej na Kontrahenta, co stanowi przedmiot niniejszego wniosku.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 i pkt 3 dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza On wyłącznie utwory objęte prawami własności intelektualnej, do których pełne prawo nabywa Kontrahent na podstawie wiążącej Umowy oraz wystawionych faktur dokumentujących zbycie przedmiotowych praw.

Konkludując, kwalifikowane dochody osiągane tytułem zbycia praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych, które stanowią kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej podlegają opodatkowaniu przy zastosowaniu preferencyjnej stawki 5%. W ocenie Wnioskodawcy spełnia On wszystkie ustawowe przesłanki.

W przedstawionym wyżej procesie tworzenia autorskiego oprogramowania do urządzeń, które jest przedmiotem niniejszego wniosku, stwierdza On, iż Jego utwory wytworzone w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, to efekty działań badawczo-rozwojowych (B + R). Każdorazowo, proces realizacji oprogramowania jest dostosowywany do wymogów oraz wytycznych Kontrahenta. Efekty Jego pracy to nowe i oryginalne rozwiązania tworzone bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Cały proces tworzenia oprogramowania jest uzależniony wyłącznie od Wnioskodawcy i od Jego wiedzy. Samodzielnie projektuje On, tworzy, testuje, a następnie wdraża oprogramowanie w miejscu wskazanym przez Kontrahenta. Podczas całego procesu tworzenia, nie pracuje pod kierownictwem, czy nadzorem innej osoby (osoby trzeciej). Efekt końcowy Jego pracy musi być adekwatny do postawionych przez Kontrahenta założeń. Po spełnieniu założonych wymagań Kontrahent akceptuje efekt Jego prac (formułę oprogramowania), a następnie wdraża i testuje wytworzone przez Niego oprogramowanie na liniach produkcyjnych.

Jako osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, w pełni bierze odpowiedzialność, za jakość świadczonych przez Niego usług. Jako autor, jest odpowiedzialny za wytworzone przez Niego dzieło bezpośrednio wobec Jego Kontrahenta. W razie pojawienia się błędów, czy zastrzeżeń ze strony Kontrahenta, dokonuje odpowiednich korekt, tak aby wszystko działało poprawnie oraz zgodnie z założeniami.

W związku z powyższym, a także w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca stwierdził, iż jest uprawniony do skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% dochodów osiąganych ze zbywania praw autorskich do programów komputerowych, które stanowią kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zaznacza, iż organy podatkowe wydały wiele pozytywnych interpretacji w tożsamych sprawach w zakresie możliwości zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania dochodów osiąganych tytułem zbycia kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przykład stanowi interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 marca 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-1.401 1.943.2020.2.MGR, czy też interpretacja Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej z 28 maja 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.401 1.252.2021.2.EC.

Ad. 3)

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania preferencyjną stawką 5% nie wskazują zamkniętego katalogu kwalifikowanych kosztów. Zgodnie z art. 30ca ust. 5 ustawy do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Dla celów ustalenia podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przyjmuje, rozlicza i chciałby rozliczać następujące koszty:

· sprzęt komputerowy wraz z akcesoriami komputerowymi,

· aplikacje i programy komputerowe,

· literatura fachowa, uczestnictwo w szkolenia IT

· dojazd do Kontrahenta,

· usługi księgowe,

· podstawowe wyposażenie stanowiska pracy (krzesło, biurko, lampa).

Wymienione powyżej koszty uzyskania przychodu, w opinii Wnioskodawcy, stanowią koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponoszone w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca uważa, iż wymienione koszty są ściśle związane z prowadzoną przez Niego działalnością badawczo-rozwojową. Ponadto, należy zaznaczyć, iż wymienione koszty nie zostały wykluczone w treści art. 30ca ust. 5 i tym samym uznaje On, iż są bezpośrednio związane z wytworzeniem prawa własności intelektualnej ze względu na specyfikę wykonywanej pracy.

Wskazany katalog kosztów Wnioskodawca chciałby również przyjąć do ustalenia wskaźnika Nexus ze względu na to, iż są to koszty ściśle związane z osiąganymi przez Niego przychodami w ramach procesu tworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej IP. W celu jasnej i przejrzystej identyfikacji kwalifikowanego IP prowadzona jest odrębna ewidencja obejmująca przychody oraz koszty, które są elementami składowymi kwalifikowanego dochodu IP. Ewidencja pozwala również na prawidłowe ustalenie wskaźnika Nexus.

Ponadto, Wnioskodawca zaznacza, iż w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej nie dokonywał ani nie dokonuje nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od innych niepowiązanych z Nim podmiotów w celu wytworzenia kwalifikowanego IP.

Podsumowanie

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz dokonanej analizy, Wnioskodawca uważa za zasadne skorzystanie z preferencyjnej stawki podatku dochodowego w wysokości 5%, zgodnie z art. 30ca oraz art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosząc się do dochodu osiąganego tytułem zbycia autorskiego prawa do programu komputerowego, począwszy od rozliczenia za rok podatkowy 2021 oraz kolejne lata.

Jednakże, aby nie dokonywać samodzielnie kwalifikacji świadczonych usług jako działalności badawczo-rozwojowej, kieruje swoje zapytania odnośnie najbardziej nurtujących Go kwestii w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania 5% dochodów osiągniętych z tytułu wykonywanych prac badawczo-rozwojowych, których rezultatem są transakcje sprzedaży wytworzonych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ostatniej ustawy, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń - art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i - jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy – obejmują zarówno badania naukowe, jak i prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Reasumując – działalność Wnioskodawcy w zakresie przedstawionym w opisie stanu faktycznego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

a+b x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto, należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy przy tym podkreślić, że w przypadku podatników nieprowadzących ksiąg rachunkowych, wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla kwalifikowanego IP może być spełniony przez sporządzenie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie to obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzić na podstawie zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z Raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

• Wnioskodawca w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie lub jego część.
• Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
• W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
• Wnioskodawca dokonuje przeniesienia praw autorskich na Kontrahenta do wytworzonego, rozwijanego, ulepszanego oprogramowania lub jego części, za co otrzymuje wynagrodzenie,
• Przychody osiągane z tytułu tworzenia oprogramowania wraz z przekazaniem praw autorskich i niezbędnej dokumentacji stanowią kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 i pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
• Wnioskodawca całość autorskich praw majątkowych przekazuje na podstawie umowy współpracy – umowy o świadczenie usług;
• Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od dnia 1 stycznia 2019 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Reasumując powyższe, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 i pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać w zeznaniu rocznym z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w 2021 r. z tego tytułu według stawki 5% oraz przysługiwać Mu będzie prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w kolejnych latach, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Przechodząc do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca wskazał, że w ramach działalności gospodarczej ponosi wydatki na zakup sprzętu komputerowego wraz z akcesoriami komputerowymi, aplikacji i programów komputerowych, literatury fachowej, uczestnictwo w szkoleniach IT, dojazd do Kontrahenta, usługi księgowej oraz podstawowego wyposażenia stanowiska pracy tj. krzesło, biurko, lampa. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał na bezpośrednie powiązanie ww. kosztów z wytworzeniem, rozwijaniem, ulepszaniem oprogramowania opisanego we wniosku.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zatem, należy przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z dnia 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Tym samym, w analizowanej sprawie, kosztami – w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będą koszty poniesione na: zakup sprzętu komputerowego wraz z akcesoriami komputerowymi, zakup aplikacji i programów komputerowych, literatury fachowej, uczestnictwo w szkoleniach IT, dojazd do Kontrahenta, usługi księgowej oraz podstawowego wyposażenia stanowiska pracy tj. krzesło, biurko, lampa, w związku z tym, że – jak wskazał Wnioskodawca – są one bezpośrednio związane z wytworzeniem, ulepszeniem, rozwijaniem oprogramowania lub jego części w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wobec tego, ponoszone przez Wnioskodawcę ww. wydatki w zakresie w jakim przeznaczone są na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, mogą zostać uwzględnione przy ustalaniu wskaźnika nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za prawidłowe.

Dodatkowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego.

Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będą się różniły od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.