0113-KDIPT2-1.4011.471.2021.2.MGR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2021 r. (data wpływu 6 maja 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 sierpnia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 3 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie określenia stawki ryczałtu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie określenia stawki ryczałtu.

Ww. wniosek uzupełniony został pismem z dnia 3 sierpnia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 3 sierpnia 2021 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą xyz. W ramach prowadzonej działalności nabywa działki pod zabudowę, zleca opracowanie dokumentacji projektowo-technicznej, uzyskuje pozwolenia na budowę, zleca realizację projektów lub prac wykonawcom (firmom budowlanym) i finalnie sprzedaje wybudowane budynki.

Wybudowane lokale należą do grupy tzw. „małego budownictwa”, tzn. Wnioskodawca zajmuje się budową budynków jednorodzinnych, dwulokalowych w zabudowie szeregowej, która nie jest zabudową wielorodzinną.

W większości przypadków potencjalny nabywca lokalu mieszkalnego pojawia się na etapie budowy. Wówczas z takim klientem zawierana jest umowa rezerwacyjna na okres około czterech tygodni (jest to czas na zgromadzenie przez klienta środków finansowych lub uzyskanie finansowania zewnętrznego). Następnie zawierana jest umowa deweloperska (w formie aktu notarialnego), która to umowa, w świetle prawa cywilnego, stanowi umowę o roboty budowlane. Wnioskodawca w ramach tej umowy zobowiązuje się do wybudowania lokalu o określonym standardzie, a po jego wybudowaniu do przeniesienia jego własności na klienta. Po zakończeniu budowy, Wnioskodawca uzyskuje odpowiednie dokumenty (wydzielenie samodzielnych lokali, przygotowanie dokumentacji geodezyjnej, wypisy, wyrysy), a po ich uzyskaniu zawiera, przed notariuszem, ostateczną umowę przeniesienia własności wybudowanego lokalu na klienta.

Sporadycznie zdarzają przypadki w których potencjalny nabywca pojawia się w momencie, gdy budowa lokalu jest już ukończona. Wówczas również zawierana jest umowa rezerwacyjna, analogicznie na okres czterech tygodni, a następnie umowa przedwstępna sprzedaży. Po załatwieniu wszelkich formalności podpisywana jest, przed notariuszem, ostateczna umowa przeniesienia własności.

Incydentalnie zdarza się, że w trakcie realizacji opisanych powyżej prac, Wnioskodawca osiąga także przychody tytułem prowizji za pośrednictwo kredytowe oraz z tytułu obciążania klientów opłatami za wywóz śmieci. Przychód tytułem prowizji za pośrednictwo kredytowe jest wypłacany przez podmioty oferujące finansowanie zewnętrzne w sytuacji, gdy Wnioskodawca pozyska klienta dla tych podmiotów. Z kolei opłaty za wywóz śmieci ponoszone są przez Wnioskodawcę na końcowym etapie budowy, a następnie są przerzucane na klientów. Przychody te stanowią znikomy procent przychodów osiąganych z tytułu głównego przedmiotu działalności. Co istotne, przychody te są ściśle związane z realizowaną działalnością, a ich osiąganie nie jest celem prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazuje, że w dniu 22 lutego 2021 r. wystąpił z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w …o nadanie symbolu klasyfikacyjnego i w dniu 12 kwietnia 2021 r., otrzymał informację, że prowadzona działalność mieści się w grupowaniu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 41.10.Z „Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków”. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością to usługi budowlane zaliczane do robót budowlanych i oznaczone symbolem PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 41.00.10.0.

Osiągane przychody nie przekraczają przeliczonej na złote równowartości 2 000 000,00 euro.

W piśmie z dnia 3 sierpnia 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność prowadzi od dnia 3 listopada 2013 r. Pełny zakres działalności to, jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nabywanie działek pod zabudowę, zlecanie opracowania dokumentacji projektowo-technicznej, uzyskiwanie pozwoleń na budowę, zlecanie realizacji projektów lub prac wykonawcom (firmom budowlanym) i sprzedaż wybudowanych budynków. W CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) podane są także inne rodzaje działalności, ale w praktyce nie są one wykonywane. Dla celów podatku dochodowego prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów.

W ramach działalności nie było składane oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu ewidencjonowanego. Natomiast było składane oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu, ale w odniesieniu do najmu prywatnego. Przychód, do którego ma być stosowane opodatkowanie w formie zryczałtowanego podatku dochodowego nie został jeszcze osiągnięty.

Oprócz wskazanej działalności gospodarczej, osiągane są przychody z najmu, przy czym są one rozliczane jako najem prywatny, opodatkowany ryczałtem.

Do wykonywanej działalności nie mają zastosowania wyłączenie zawarte w art. 8 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1905, z późn. zm.)

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że z uwagi na uwarunkowania biznesowe nie będzie osiągał przychodów z usług polegających na pośrednictwie kredytowym. Z kolei śmieci, których koszty wywozu obciążają klientów, są odpadami budowlanymi, co za tym idzie, ich powstawanie jest naturalną konsekwencją prowadzenia robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Reasumując, w opinii Wnioskodawcy, wywóz odpadów budowalnych jest sklasyfikowany pod symbolem PKWiU 41.00.10.0.

Wnioskodawca otrzymał informację z Urzędu Statystycznego, że prowadzona działalność mieści się w grupowaniu PKD 41.10.Z. Stoi On zatem na stanowisku, że świadczone usługi należy zaliczać do robót budowlanych w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.).

Doprecyzował, że obciążenie klientów opłatami za wywóz śmieci (odpadów budowlanych), jako część robót budowlanych, zamierza opodatkowywać stawką ryczałtu 5,5%. W umowie deweloperskiej jest zapis zgodnie z którym, koszty wywozu śmieci (odpadów budowlanych) obciążają klienta. Koszty wywozu śmieci (odpadów budowalnych) są faktycznie ponoszone przez klienta. Przychody z tytułu obciążania klientów opłatami za wywóz śmieci (odpadów budowlanych) są elementem kompleksowej usługi, tj. wykonywania usług budowalnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytanie Nr 2 ostatecznie sformułowano w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca może opłacać podatek dochodowy na podstawie ryczałtu ewidencjonowanego stawką 5,5% do czynności zakupu gruntu, budowy budynków jednorodzinnych, dwulokalowych w zabudowie szeregowej i ich sprzedaży w ramach działalności gospodarczej?
2. Czy przychody osiągane z tytułu obciążania klientów opłatami za wywóz śmieci (odpadów budowlanych), jako stanowiące element kompleksowej usługi budowlanej, winny być opodatkowane stawką ryczałtu 5,5%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Osiągane przez Niego przychody ze sprzedaży budynków jednorodzinnych, dwulokalowych w zabudowie szeregowej mogą być opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Jednocześnie świadczone przez Wnioskodawcę usługi powinny zostać uznane za roboty budowlane, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, a przez to zostać opodatkowane 5,5 % stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 1 pkt 1 ww. ustawy, ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy czym, w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli:

1. jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:
   1. uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub
   2. suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro,
2. rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej bez względu na wysokość przychodów.

Z art. 8 ust. 1 ww. ustawy wynika, że opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:

1. opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3;

2. korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;

3. osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:

4. prowadzenia aptek,

5. działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,

6. działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych;

7. wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;

8. podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:

9. samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,

10. w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,

11. samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka

– jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Podkreślić jednakże należy, że u osób prowadzących działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od braku przesłanek określonych w art. 8 ustawy.

Należy zwrócić uwagę, że możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, działalność usługowa to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U., poz. 1676, z 2017 r., poz. 2453, z 2018 r., poz. 2440, z 2019 r., poz. 2554 oraz z 2020 r., poz. 556), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej dokonuje zakupu nieruchomości gruntowych na których buduje lokale mieszkalne, a następnie dokonuje ich dalszej odsprzedaży. W większości przypadków potencjalny nabywca budynku pojawia się na etapie budowy. Wówczas z takim klientem zawierana jest umowa rezerwacyjna na okres około czterech tygodni (jest to czas na zgromadzenie przez klienta środków finansowych lub uzyskanie finansowania zewnętrznego). Następnie zawierana jest umowa deweloperska (w formie aktu notarialnego), która to umowa, w świetle prawa cywilnego, stanowi umowę o roboty budowlane. Wnioskodawca w ramach tej umowy zobowiązuje się do wybudowania lokalu o określonym standardzie, a po jego wybudowania do przeniesienia jego własności na klienta. Po zakończeniu budowy, Wnioskodawca uzyskuje odpowiednie dokumenty (wydzielenie samodzielnych lokali, przygotowanie dokumentacji geodezyjnej, wypisy, wyrysy), a po ich uzyskaniu zawiera, przed notariuszem, ostateczną umowę przeniesienia własności wybudowanego lokalu na klienta. Sporadycznie zdarzają przypadki, w których potencjalny nabywca pojawia się w momencie, gdy budowa lokalu jest już ukończona. Wówczas również zawierana jest umowa rezerwacyjna, analogicznie na okres czterech tygodni, a następnie umowa przedwstępna sprzedaży. Po załatwieniu wszelkich formalności podpisywana jest, przed notariuszem, ostateczna umowa przeniesienia własności. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą to usługi budowlane, zaliczane są do robót budowlanych i oznaczone symbolem PKWiU 41.00.10.0.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton.

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia roboty budowlane. Dlatego zasadne jest powołanie się na przepis art. 3 pkt 7 ustawy Prawo budowlane.

Zgodnie z powołanym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o robotach budowlanych należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Roboty budowlane, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, ujęte zostały w sekcji F tej Klasyfikacji, obejmującej:

• budynki i pozostałe obiekty inżynierii lądowej oraz wodnej,

• roboty ogólnobudowlane i specjalistyczne w zakresie budownictwa i prac inżynierii lądowej i wodnej, takie jak: prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków, włączając montaż budowli z elementów prefabrykowanych oraz konstrukcji o charakterze stałym lub tymczasowym.

Sekcja ta obejmuje następujące działy wg PKWiU:

• Dział 41 - budynki i roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków,

• Dział 42 - budowle i roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej,

• Dział 43 - roboty budowlane specjalistyczne.

Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD, pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

Jak już wskazano w stanie faktycznym, usługi wykonywane przez Wnioskodawcę to usługi budowlane, które zaliczane są do robót budowlanych i oznaczone symbolem PKWiU 41.00.10.0.

Jak wynika z załącznika do zarządzenia nr 5 Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 4 listopada 2015 r. (Dziennik Urzędowy Głównego Urzędu Statystycznego, poz. 43) celem opracowania kluczy powiązań: PKWiU 2008 - PKWiU 2015 oraz PKWiU 2015 - PKWiU 2008 jest przedstawienie zakresowej porównywalności grupować Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2008) i Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015). Wg klucza powiązań PKWiU 2008 - PKWiU 2015 symbol 41.00.10.0 znajduje się w grupowaniu Budynki mieszkalne (Dział 41, 41.00.1).

Mając na względzie powołane wyżej przepisy Wnioskodawca stoi na stanowisku, że świadczone przez Niego usługi są zaliczane do robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków - Budynki mieszkalne (Sekcja F, Dział 41 PKWiU) i co za tym idzie, mogą być opodatkowane 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy.

Ad. 2. (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Przychody osiągane z tytułu obciążania klientów opłatami za wywóz śmieci (odpadów budowlanych), jako stanowiące element kompleksowej usługi budowalnej, winny być opodatkowane stawką ryczałtu 5,5%.

W trakcie prowadzonych prac budowlanych polegających na wznoszeniu budynków powstają śmieci w postaci odpadów budowalnych. W opinii Wnioskodawcy, wywóz odpadów budowalnych stanowi część kompleksowej usługi budowlanej. Celem prowadzonej przez Niego działalności nie jest bowiem wywóz śmieci, a wznoszenie budynków.

Na świadczenie złożone składa się kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu, w tym przypadku wybudowanie budynku. Z kolei wywóz śmieci ma jedynie charakter pomocniczy, nie stanowi bowiem celu samego w sobie, jest jedynie środkiem do pełnego zrealizowania usługi głównej. Z przyczyn obiektywnych, przy usuwaniu tego rodzaju odpadów, Wnioskodawca korzysta z usług firm zewnętrznych. Następnie koszty te są przerzucane na nabywcę wybudowanego budynku.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, wywóz śmieci (odpadów budowlanych), jako element usługi kompleksowej polegającej na wznoszeniu budynków, winien być opodatkowany stawką ryczałtu 5,5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1905, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy czym, w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, użyte w ustawie określenie pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z kolei, zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Jak stanowi art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzonego na piśmie oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Stosownie zaś do art. 9a ust. 2a ww. ustawy, podatnik może zawiadomić na piśmie o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, albo sporządzony na piśmie wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej w terminie, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

1. uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub
2. uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro.

Zgodnie natomiast z treścią art. 6 ust. 4 pkt 2 tej ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), jeżeli rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów.

Ponadto, stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku - według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Jednocześnie wskazać należy, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Jak wynika z art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r., opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub części przychody ze świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, tj. „Wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług”.

Z dniem 1 stycznia 2021 r. wspomniany art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy został uchylony na podstawie art. 3 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 2123).

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wskazał, że użyte w ustawie określenie „działalność usługowa”, to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z 2017 r., poz. 2453, z 2018 r., poz. 2440, z 2019 r., poz. 2554 oraz z 2020 r., poz. 556), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług pod pojęciem usług rozumie:

• wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym, nietworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji;

• wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) obiekty budowlane i roboty budowlane sklasyfikowane zostały w sekcji F. Sekcja ta obejmuje następujące działy:

• Dział 41 - budynki i roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków,

• Dział 42 - budowle i roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej,

• Dział 43 - roboty budowlane specjalistyczne.

Sekcja F - obiekty budowlane i roboty budowlane - wskazuje zatem, że obejmuje ona:

• budynki i pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej,

• roboty ogólnobudowlane i specjalistyczne w zakresie budownictwa i prac inżynierii lądowej i wodnej, takie jak: prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków, włączając montaż budowli z elementów prefabrykowanych oraz konstrukcji o charakterze stałym lub tymczasowym.

Kwalifikacji poszczególnych przychodów ze świadczonych usług do określonego symbolu PKWiU dokonuje sam podatnik. Kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS (Główny Urząd Statystyczny) z 2005 r., Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Natomiast w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania m.in. usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania takiej klasyfikacji, na podstawie wniosku podatnika, w którym to wniosku zawarte są informacje dotyczące zakresu i charakteru planowanej działalności gospodarczej.

Zakwalifikowanie przez podatnika wykonywanej działalności do odpowiedniego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług stanowi podstawę do ustalenia wysokości stawek podatkowych należnych od przychodów opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została przez ustawodawcę ustalona w art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton.

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują pojęcia „usługi budowlane”, czy „roboty budowlane”. Dlatego zasadne jest powołanie się na przepis art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.).

Zgodnie z powołanym przepisem przez:

• roboty budowlane – należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (art. 3 pkt 7),

  • obiekt budowlany – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych (art. 3 pkt 1),

  • budowlę - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3).

  W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług lub wytwarzanych wyrobów. Zatem konieczne jest każdorazowe przypisanie rodzaju wykonywanych czynności do określonego grupowania PKWiU. Przy czym, jak już wyjaśniono wyżej, klasyfikacji tej do określonego symbolu PKWiU dokonuje sam podatnik.

  Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że wykonywane przez Wnioskodawcę usługi budowlane zaliczane są do robót budowlanych i oznaczone symbolem PKWiU: 41.00.10.0.

  Jak wynika z załącznika do zarządzenia nr 5 Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 4 listopada 2015 r. (Dziennik Urzędowy Głównego Urzędu Statystycznego, poz. 43) celem opracowania kluczy powiązań: PKWiU 2008 — PKWiU 2015 oraz PKWiU 2015 — PKWiU 2008 jest przedstawienie zakresowej porównywalności grupowań Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2008) i Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015). Wg klucza powiązań PKWiU 2008 — PKWiU 2015 symbol 41.00.10.0 znajduje się w grupowaniu Budynki mieszkalne (Dział 41, 41.00.1).

  Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz treść wniosku stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi (zakup gruntu, budowy budynków jednorodzinnych, dwulokalowych w zabudowie szeregowej i ich sprzedaż) sklasyfikowane w PKWiU w Sekcji F, Dziale 41, jako roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków – Budynki mieszkalne, mogą być opodatkowane 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, jeżeli spełnione są pozostałe ustawowe przesłanki opodatkowania w tej formie.

  Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie określenia stawki ryczałtu z tytułu obciążania klientów opłatami za wywóz śmieci (odpadów budowlanych) stwierdzić należy, że jeśli Wnioskodawca w ramach wykonywanych robót budowlanych pobiera dodatkowe wynagrodzenie za wywóz odpadów budowlanych, co jak twierdzi Wnioskodawca stanowi element kompleksowej usługi budowlanej, to przychody z takiej działalności powinny być opodatkowane tak jak usługi główne, czyli roboty budowlane.

  Tym samym, jeżeli w istocie, w świetle odrębnych przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego, a tym samym niemogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, ww. usługi stanowią element kompleksowej usługi i oznaczone są symbolem PKWiU: 41.00.10.0, tj. wykonywanie usług budowlanych, to mogą być opodatkowane 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

  Podkreślić należy, że ww. stawka ryczałtu obowiązuje, jeżeli wywóz odpadów budowlanych stanowi element kompleksowej usługi budowlanej, a nie jest odrębną usługą świadczoną przez Wnioskodawcę.

  Reasumując, jeżeli Wnioskodawca, stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, wówczas przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z działalności oznaczonej symbolem PKWiU: 41.00.10.0 może opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 5,5%, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Stawka ta bowiem przewidziana została m.in. dla przychodów z tytułu robót budowlanych.

  Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, uznano za prawidłowe.

  Końcowo należy podkreślić, że tutejszy Organ, co wskazano już wyżej, nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Tak więc niniejszą interpretację wydano na podstawie wskazanego przez Wnioskodawcę we wniosku grupowania PKWiU świadczonych przez Niego usług.

  Organ zaznacza, że interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Jeżeli jednak przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnił się będzie od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

  Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

  Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

  Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

  Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

  Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

  W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.