Co zawiera interpretacja PIT 0115-KDIT3.4011.468.2021.2.MJ?

Interpretacja dotyczy możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w tym autorskich praw do programów ... Pełna interpretacja podatkowa PIT z 2021 roku.

Kiedy została wydana ta interpretacja podatkowa?

Interpretacja została wydana w Sierpień 2021 roku przez Krajową Informację Skarbową.

Interpretacja dotyczy możliwości opodatkowania dochodów z kw - Interpretacja PIT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 13 maja 2021 r. (data wpływu: 13 maja 2021 r.), uzupełniono pismami z 6 lipca 2021 r. (data wpływu: 6 lipca 2021 r.) oraz z 15 sierpnia 2021 r. (data wpływu: 16 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box) - jest w prawidłowe w zakresie pytań nr 1, 2, 3 ,5 wniosku, w zakresie pytania nr 4 jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

13 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w ww. zakresie. Wniosek został uzupełnionym pismami z 6 lipca 2021 r. (data wpływu: 6 lipca 2021 r.) oraz z 15 sierpnia 2021 r. (data wpływu: 16 sierpnia 2021 r.).

W ww. wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

(1) Ustalenia wstępne

Wnioskodawca od 1 czerwca 2017 roku prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi związane z oprogramowaniem (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z.). Posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję na potrzeby IP BOX. Ewidencja zapewnia ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, oraz wyodrębnia koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

(2) Przedmiot działalności

Działalność Wnioskodawcy skupia się na działaniach programistycznych, polegających na

wytwarzaniu,
rozwijaniu,
testowaniu,
dokumentowaniu,
ulepszaniu programów komputerowych (oprogramowania bądź jego części),

w głównej mierze jest to:

wytwarzanie kodu źródłowego aplikacji,
opracowywanie i wytwarzanie testów zgodnie z wymaganiami,
tworzenie dokumentacji na podstawie dostarczonych wymagań i dokumentów,
konfigurowanie oprogramowania,
przeprowadzanie i dokumentowanie testów,
współtworzenie koncepcji architektonicznej projektów/systemów,
wprowadzanie automatyzacji procesów testowania i wdrażania aplikacji/systemów,
rozwijaniu i aktualizowaniu dokumentacji oraz systemów,
dbanie o wysoką jakość dostarczanego oprogramowania (wydajność, poprawna architektura kodu, jednolite zasady tworzenia kodu),
proponowanie i wdrażanie usprawnień pracy systemu w oparciu o analizę dotychczasowych procesów,
wdrażanie dobrych praktyk programistycznych, procesów i narzędzi usprawniających pracę.

Z kontrahentami Wnioskodawca współpracuje w ramach umów o świadczenie usług (współpracy). Wnioskodawca przed stworzeniem oprogramowaniu bądź jego części planuje działania projektowe. Może wystąpić sytuacja, w której Wnioskodawca współpracuje z zespołami danego kontrahenta, wówczas ma on z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Prowadzi dyskusje na tematy techniczne (m.in. jakich narzędzi najlepiej będzie użyć w danym przypadku oraz z jakiego podejścia do wytwarzania oprogramowania skorzystać) z zespołami kontrahenta.

Wnioskodawca podejmuje samodzielnie decyzje co do sposobów wykonywania czynności oraz użytych rozwiązań. Realizowane przez Wnioskodawcę zlecenia programistyczne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu (możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach) i czasie wyznaczonym przez kontrahentów. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach zawieranych umów. Ponadto kontrahenci mają prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem regresowym, w związku z nienależytym wykonaniem umowy. W związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

(3) Specyfika prowadzonej działalności programistycznej

Wnioskodawca przy tworzeniu oprogramowania korzysta z następujących języków programowania: (…).

Wnioskodawca wykorzystuje znajomość zagadnień IT (technicznych), umiejętności ich zastosowania w praktyce pod konkretny przypadek oraz podejścia do wytwarzania oprogramowania i znajomości języków programowania oraz dobrych praktyk. Realizuje zadania programistyczne na rzecz swoich kontrahentów, a w szczególności stworzono:

oficjalną platformę do zarządzania i organizacji pracy w (…). W ramach zlecenia, korzystając z technologii: (…) stworzono moduły: – (…).
oficjalną platformę dla(…). W ramach zlecenia, korzystając z technologii: (…) stworzono moduły: – moduł (…).
oficjalna platformę do analizy danych popularnych platform e-commerce, tj.: (`(...)`)
moduły do oficjalnej platformy (…). W ramach zlecenia, korzystając z technologii: (…), stworzono moduły: – (…)
oficjalną platformę dla (…) stworzono moduły: – moduł (…)
oficjalną aplikację dla (…) , stworzono moduły: – moduł (…).
platformę do (…), korzystając z technologii: (…) stworzono moduły: – moduł (…).
oficjalną platformę do (…) stworzono moduły: – moduł (…).

Tworzone oprogramowanie bądź jego części wymaga od Wnioskodawcy twórczego podejścia, indywidualnych, autorskich pomysłów zmierzających do znalezienia nowych rozwiązań dla zaadresowanych problemów i obejmują m.in.:

zaprojektowanie algorytmu,
analizę i optymalizację wyników autorskich algorytmów,
czynności programowania (tworzenia kodu źródłowego),
weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Prowadzona działalność w zakresie tworzenia programu komputerowego, podejmowana jest w sposób systematyczny rozumiany jako: metodyczny, uporządkowany i zaplanowany. Wnioskodawca planuje działania na przyszłość i dokumentuje prowadzone projekty, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego (cel projektu, jego przebieg oraz ostateczny wynik).

Wnioskodawca prowadzi projekt, który doprowadzić ma do powstania:

aplikacji mobilnej i platformy internetowej służącej do (…).
platformy internetowej służącej do (…). Innowacyjność tworzonego oprogramowania polega na tym, iż będzie to produkt z sektora (…).
modułu pozwalającego na (…). Innowacyjność tworzonego oprogramowania polega na tym, iż (…).
platformy internetowej służącej do (…). Innowacyjność tworzonego oprogramowania polega na tym, iż będzie to produkt(…).

Wnioskodawca tworząc oprogramowanie bądź jego części na rzecz danego kontrahenta opracowuje nowe bądź ulepsza istniejące już funkcjonalności z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, w szczególności:

tworzy dotychczas nieosiągalne funkcjonalności, w szerokim zakresie i w najlepszej jakości wykonania,
implementuje nowe sposoby rozwiązywania problemów projektowych,
tworzy nowe lub bardziej wydajne algorytmy w oparciu o nowe techniki tworzone na bieżąco.

Wnioskodawca podkreśla, że nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie umowy z danym kontrahentem oprogramowaniu bądź jego części, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom.

Zatem działalność na rzecz danego kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego nie miały miejsca.

(4) Przychody ze zbycia autorskiego prawa do programu komputerowego

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu wykonanych usług. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej faktury. Wszystkie prace realizowane w ramach tworzenia programów komputerowych, w szczególności czas ich trwania, są rejestrowane w stosownych systemach do zarządzania zadaniami, dzięki czemu Wnioskodawca ma informacje, jak czasochłonne były poszczególne projekty. Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania bądź jego części, w momencie zakończenia etapu lub całości zlecenia, przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie, na polach eksploatacji wskazanych w umowach.

Wystąpiła, jak również może wystąpić sytuacja, w której:

po pierwsze projekt zamyka się w obrębie jednej faktury sprzedażowej, wskutek czego część obejmująca wynagrodzenie autorskie, będzie odnosiła się do przychodu z danego oprogramowania,
po wtóre projekt jest rozciągnięty w czasie, wówczas można przypisać do niego kilka faktur sprzedażowych, wówczas część danej faktury, która obejmuje wynagrodzenie autorskie, będzie przychodem za poszczególną część oprogramowania,
po trzecie prowadzone są w tym samym czasie prace nad kilkoma projektami, wtedy możliwe jest wyodrębnienie w ramach danej faktury przychodów, przypadających na poszczególne oprogramowania bądź ich części.

(5) Koszty uzyskania przychodu a współczynnik Nexus

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na działaniach programistycznych, Wnioskodawca w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, ponosi następujące wydatki :

literatura fachowa - pozwala na zgłębienie wiedzy z szeroko rozumianego obszaru programowania, co przekłada się na działania w pracy i pozwala na przyswojenie różnych podejść do danego problemu, poszerza horyzonty i daje większą swobodę w doborze rozwiązań programistycznych,
sprzęt komputerowy, jak: laptop, dodatkowy monitor do komputera, tablet, słuchawki, dysk twardy, klawiatura i mysz komputerowa, mikrofon - zakup sprzętu komputerowego jest niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, ale nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania, stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia i uzupełnia posiadane urządzenie poprzez zakup sprzętu komputerowego. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy.
naprawę sprzętu komputerowego - są kosztami niezbędnymi w działalności programistycznej Wnioskodawcy, służą realizacji prac programistycznych które byłaby niemożliwe bez sprawnego sprzętu komputerowego,
licencje oprogramowania specjalistycznego, jak pełen pakiet licencji firmy (…) - pozwalają na wytwarzanie komercyjnego oprogramowania na rzecz kontrahenta,
usługi hostingowe w chmurze, jak (…) - pozwala na hosting, monitorowanie, skalowanie jak i utrzymanie aplikacji/usług internetowych dla kontrahenta. Dzięki tym rozwiązaniom Wnioskodawca mógł w bezpieczny sposób zapisywać, przechowywać i modyfikować z każdego miejsca w którym się znajdował, tworzone rozwiązania (w postaci kodu autorskiego do programu komputerowego). Oprócz bezpiecznego miejsca dyskowego, usługi te umożliwiały Wnioskodawcy pracę zdalną nad danym Projektem, z każdego miejsca w którym przebywał. Bez dostępu do tych usług mogłoby okazać się niemożliwym prowadzenie takiej działalności, ani późniejsze skomercjalizowanie wyników ich prac - ze względu na specyfikę tworzonego oprogramowania,
koszty eksploatacji samochodu, w szczególności paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie - umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport do kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Precyzując, taki środek transportu pozwala na konsultację z kontrahentem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, dzięki czemu Wnioskodawca jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych,
usługi księgowe - koszty poniesione na usługi księgowe dotyczą prowadzenia ksiąg podatkowy oraz ewidencji dodatkowej IP Box, do których na podstawie przepisów prawa zobowiązany jest Wnioskodawca,
usługi doradztwa w zakresie IP Box - koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację, w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową,
usługi telekomunikacyjne oraz telefon służbowy - koszty poniesione w ramach usług abonamentowych w sieci komórkowej oraz telefon niezbędny do komunikacji z kontrahentem oraz testowania oprogramowania na urządzeniach mobilnych,
składki ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych), zaliczane przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów - składki na ubezpieczenie społeczne - są obciążeniem obowiązkowym, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych. Również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają za cel zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie wydłuży jego zdolność zawodową. Składki na ubezpieczenie społeczne są Wnioskodawcy niezbędne do prowadzenia działalności sensu largo.

Koszty wskazane we wniosku są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego, ponieważ stanowią koszty działalności Wnioskodawcy. W przypadku nie ponoszenia wskazanych we wniosku kosztów nie mógłby on prowadzić prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Koszty te są bezpośrednio związane z realizacją projektu. Bez ich poniesienia, projekt nie mógłby być realizowany, a tym samym nie powstałoby prawo własności intelektualnej. Tworzenie kodu wymaga ponoszenia powyżej wskazanych kosztów.

Wniosek dotyczy lat 2019-2021.

W uzupełnieniu wniosku podano:

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność, o której mowa we wniosku w okresie którym ma on dotyczyć obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (prace rozwojowe). Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych.
Wszystkie efekty prac, w związku z którymi Wnioskodawca uzyskuje dochody, powstały w ramach prowadzonej działalności obejmującej ww. działania.
Jest to działalność twórcza podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy, o których mowa we wniosku są programami komputerowymi oraz stanowią utwory podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wnioskodawca zarówno rozwija (modyfikuje) oprogramowanie komputerowe lub jego część wytworzone przez siebie jak i rozwija (modyfikuje) oprogramowanie lub jego część które wytworzone zostało przez osoby trzecie.
Wnioskodawca nie jest właścicielem czy współwłaścicielem tego oprogramowania oraz nie posiada osobnej umowy licencyjnej zawartej ze Zleceniodawcą. Wnioskodawca dokonuje takiego rozwijania (modyfikacji) na mocy umowy o świadczenie usług zawartej ze Zleceniodawcą czyli właścicielem tego oprogramowania.
W wyniku rozwijania oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.
W wyniku podjętych działań w postaci rozwijania oprogramowania komputerowego powstaje odrębny utwór podlegający po stronie Wnioskodawcy ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wnioskodawca uzyskuje również dochody odrębne np. ze spotkań czy uczestnictwa w konferencjach, które będzie opodatkowywał na zasadach ogólnych.
Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi.
1. Wynagrodzenie składa się z wynagrodzenia za przeniesienie praw majątkowych do programu komputerowego oraz wynagrodzenia ze spotkań. 2. Przeniesienie praw majątkowych ma miejsce bez dodatkowych dokumentów w momencie zapłaty należnego wynagrodzenia Wnioskodawcy. 3. Na pytanie organu: - czy sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy? Odpowiedziano: Tak następuje zgodnie z przewidzianymi wymogami ustawowymi. 4. Kontrahent doskonale wie jakie prawa majątkowe tj. do jakiego programu komputerowego są na niego przenoszone.
Wnioskodawca od 1 stycznia 2019 r. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję (od momentu wprowadzenia ulgi IP BOX) i na bieżąco od tej daty. Ewidencja prowadzona jest w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Na pytanie organu: W odniesieniu do kosztów, które Wnioskodawca chciałby uwzględnić we wskaźniku nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wydatków na: 1. literaturę fachową, 2. sprzęt komputerowy, jak: laptop, dodatkowy monitor do komputera, tablet, słuchawki, dysk twardy, klawiatura i mysz komputerowa, mikrofon, 3. naprawę sprzętu komputerowego, 4. licencje oprogramowania specjalistycznego, jak pełen pakiet licencji firmy (…), 5. usługi hostingowe w chmurze, jak (…), 6. koszty eksploatacji samochodu, w szczególności paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie, 7. usługi księgowe, 8. usługi doradztwa w zakresie IP Box, 9. usługi telekomunikacyjne oraz telefon, 10. składki ZUS,a) należało wskazać, o jaki konkretnie zakres kosztów eksploatacji samochodu chodzi Wnioskodawcy, nie posługując się sformułowaniem „w szczególności”, gdyż zakres kosztów winien być skonkretyzowany? b) należało wskazać czy wszystkie wymienione koszty są kosztami uzyskania przychodu faktycznie poniesionymi, funkcjonalnie związanymi z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej? Które z nich przyczyniły się w sposób bezpośredni, a które w sposób pośredni - do powstania przychodu z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej (należało odnieść się odrębnie do każdego z wymienionych kosztów)? Odpowiedziano: Wszystkie wskazane koszty Wnioskodawca chciałby uwzględnić we wskaźniku Nexus. a) Wnioskodawcy chodzi o paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne i serwisowanie. b) Tak, są to faktycznie poniesione koszty funkcjonalnie związane z przychodami osiągniętymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. – na dalszą cześć ww. pytania odpowiedziano: 1. literaturę fachową - przyczynienie powstania przychodu w sposób bezpośredni, 2. sprzęt komputerowy, jak: laptop, dodatkowy monitor do komputera, tablet, słuchawki, dysk twardy, klawiatura i mysz komputerowa, mikrofon - przyczynienie powstania przychodu w sposób bezpośredni, 3. naprawę sprzętu komputerowego - przyczynienie powstania przychodu w sposób bezpośredni, 4. licencje oprogramowania specjalistycznego, jak pełen pakiet licencji firmy (…) - przyczynienie powstania przychodu w sposób bezpośredni, 5. usługi hostingowe w chmurze - jak (…) - przyczynienie powstania przychodu w sposób bezpośredni, 6. koszty eksploatacji samochodu, w szczególności paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie - przyczynienie powstania przychodu w sposób pośredni, 7. usługi księgowe - przyczynienie powstania przychodu w sposób pośredni, 8. usługi doradztwa w zakresie IP Box - przyczynienie powstania przychodu w sposób pośredni, 9. usługi telekomunikacyjne oraz telefon - przyczynienie powstania przychodu w sposób pośredni, 10. składki ZUS - przyczynienie powstania przychodu w sposób pośredni.
Na pytanie organu: Wobec posłużenia się w opisie sprawy w zakresie tematu „Specyfika prowadzonej działalności programistyczne” kilkukrotnie zwrotem „stworzono”, proszę o wyjaśnienie, do kogo odnosi się to stwierdzenie, czy to przez Pana zostały stworzone wymienione tam platformy/moduły? Odpowiedziano: Tak, Wnioskodawca stworzył przedmiotowe platformy i moduły.
Na pytanie organu: Czy wobec wskazania we wniosku, że może Pan współpracować z zespołami danego kontrahenta, i wówczas ma Pan z góry ustaloną rolą wytwarzając zdefiniowane i samodzielne elementy: 1. czy ma Pan na myśli samodzielne programy komputerowe lub ich części? 2. komu przysługują w takiej sytuacji autorskie prawa majątkowe do ewentualnego programu albo programów (części programów) w przypadku jego/ich współtworzenia (należy wskazać na jakich zasadach odbywa się taka współpraca, komu przysługują autorskie prawa do tworzonego, rozwiniętego/ulepszonego programu w takiej sytuacji)? 3. czy w takiej sytuacji działalność prowadzona bezpośrednio przez Pana w tym zespole również stanowi prace rozwojowe lub badania naukowe w rozumieniu ww. przepisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce i również ma wtedy twórczy i systematyczny charakter i nie obejmuje rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania? Odpowiedziano: Tak, Wnioskodawca tworzy wówczas samodzielne programy komputerowe lub ich części. W takiej sytuacji Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa do programu komputerowego. Wnioskodawca mimo współpracy tworzy programy komputerowe w swojej działalności gospodarczej opisanej we wniosku i doprecyzowanej w niniejszym uzupełnieniu.
Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej opracowuje nowe lub ulepszone produkty na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.
Wniosek dotyczy lat 2019-2021 r. Przedmiotowe warunki i informacje wskazane we wniosku jak i uzupełnieniu dotyczą wszystkich tych lat, (w uzupełnieniu wniosku zaznaczono, że wniosek dotyczy stanu faktycznego).

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca sformułował następujące pytania:

Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w latach 2019-2021, w opisanym powyżej stanie faktycznym, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)?
Czy prawa autorskie do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w latach 2019-2021 w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w opisanym powyżej stanie faktycznym, są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT?
Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych usług programistycznych w latach 2019-2021 stanowi przychód z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi programistycznej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 i pkt 3 ustawy PIT?
Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w latach 2019-2021, w opisanym powyżej stanie faktycznym, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy PIT, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ww. ustawy, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?
Czy możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy PIT w przedstawionym powyżej stanie faktycznym w latach 2019-2021?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Wnioskodawca wskazuje, że ulga IP Box przewiduje preferencje podatkowe dla podmiotów prowadzących działalność badawczo-rozwojową, dalej działalność B+R, bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym w latach 2019-2021, sprzedaż autorskich praw do programu komputerowego w ramach prowadzonej działalności, jest:

zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,
spełnia kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność B+R, tj.:
1. działalnością twórczą (innowacyjność wewnętrzna),
2. obejmującą prace rozwojowe,
3. podejmowaną w sposób systematyczny,
4. w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,
ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym w latach 2019-2021, prawo autorskie do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad 3.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym w latach 2019-2021, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi przychód z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi programistycznej.

Ad 4.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym w latach 2019-2021, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad 5.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym w latach 2019-2021, sprzedaż autorskich praw do programu komputerowego w ramach prowadzonej działalności pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży, gdyż:

zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,
spełnia kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność B+R, tj.:
1. działalnością twórczą (innowacyjność wewnętrzna),
2. obejmującą prace rozwojowe,
3. podejmowaną w sposób systematyczny,
4. w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,
ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

UZASADNIENIE PRAWNE STANOWISKA

Artykuł 5a pkt 38 ustawy PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 u. PIT, pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Wnioskodawca wskazał, że należy zatem udzielić odpowiedzi, kiedy prowadzona działalność gospodarcza skupiająca się na działaniach programistycznych, w głównej mierze na wytwarzaniu kodu źródłowego aplikacji, opracowywaniu i wytwarzaniu testów zgodnie z wymaganiami, tworzeniu dokumentacji na podstawie dostarczonych wymagań i dokumentów, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb kontrahenta, może zostać uznana za działalność B+R.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym ma następujące cechy:

charakter twórczy. Wnioskodawca tworzy nowe i oryginalne rozwiązania polegające na stworzeniu programu komputerowego odpowiadającego indywidualnym potrzebom i wymaganiom jego kontrahentów. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności.

zaprojektowanie algorytmu,
analizę i optymalizację wyników autorskich algorytmów,
czynności programowania (tworzenia kodu źródłowego),
weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności programistycznej stworzył:

oficjalną platformę do (…) stworzono moduły: – moduł (…).
oficjalną platformę dla (…). W ramach zlecenia, korzystając z technologii: (…) stworzono moduły: – moduł (…).
oficjalną platformę, do (…) stworzono moduły: – moduł (…).
moduły do (…) stworzono moduły: – moduł (…).
oficjalną platformę dla (…) stworzono moduły: – moduł (…).
oficjalną aplikację dla (…) stworzono moduły: – moduł (…).
platformę do (…) stworzono moduły: – moduł (…).
oficjalną platformę do (…), stworzono moduły: – moduł (…).

Twórczość przejawia się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Twórczość należy odnosić do działalności w ramach przedsiębiorstwa, tj. działanie podatnika powinno być twórcze w odniesieniu do jego własnej działalności. Nie ma tu znaczenia czy podobne rozwiązanie (ulepszone procesy, usługi czy produkty) zostało już opracowane przez inny podmiot. Tworzone oprogramowanie nie jest nabywane od innych podmiotów, lecz stanowi oryginalny wytwór Wnioskodawcy,

prowadzona jest w sposób systematyczny rozumiany jako: metodyczny, uporządkowany i zaplanowany. Wnioskodawca planuje działania na przyszłość i dokumentuje prowadzone projekty. Opisuje cel projektu, jego przebieg oraz ostateczny wynik. 3) spełnia przesłanki, zawarte w definicji prac rozwojowych, które są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca prowadzi projekt, który doprowadzić ma do powstania:

aplikacji mobilnej i platformy internetowej służącej do (…),
platformy internetowej służącej do(…).

Innowacyjność tworzonego oprogramowania polega na tym, iż będzie to produkt z sektora (…). Produkt ten różni się od innych dzięki następującym założeniom:

(…). Innowacyjność tworzonego oprogramowania polega na tym, iż klient będzie mógł (…).
platformy internetowej służącej do (…).

tworzy dotychczas nieosiągalne funkcjonalności, w szerokim zakresie i w najlepszej jakości wykonania,
implementuje nowe sposoby rozwiązywania problemów projektowych,
tworzy nowe lub bardziej wydajne algorytmy w oparciu o nowe techniki tworzone na bieżąco.

Wnioskodawca nie wykonuje czynności o charakterze rutynowym. W praktyce Wnioskodawca wykorzystuje znajomość zagadnień IT (technicznych), wskazanych technologii, umiejętności ich zastosowania w praktyce pod konkretny przypadek oraz podejścia do wytwarzania oprogramowania i znajomości języków programowania oraz dobrych praktyk. Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecane przez kontrahenta, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Tworzenie oprogramowania wymaga twórczego podejścia, bowiem każdy problem należy starannie przemyśleć, a następnie ustalić w jaki sposób go optymalnie rozwiązać za pomocą dostępnych narzędzi. Tworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy z pewnością stanowi innowacyjne rozwiązanie dla kontrahenta. Należy zwrócić uwagę na działania podejmowane przez Wnioskodawcę, które jednoznacznie wskazują, iż prowadzi prace rozwojowe, a wynikiem tej działalności jest unikalny utwór stworzony pod specjalne zamówienie kontrahenta. Co więcej, są to rozwiązania nie występujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca wykorzystuje standardowe języki programowania oraz szerokie spektrum dostępnych technologii, w zakresie wykonywanej usługi. W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza rozwiązania, które są wynikiem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę wyróżnia innowacyjne podejście oraz wysoka jakość. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków oprogramowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie klientów.

założeniem działalności jest uzyskiwanie przychodów z przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta, przy czym wynik prowadzonych projektów nie jest z góry możliwy do przewidzenia. Istotną cechą działalności jest właśnie niepewność co do powodzenia prowadzonych prac.

W dalszej części stanowiska Wnioskodawca powołał wyroki sądów, dotyczące uprawnień organów podatkowych.

Ponadto Wnioskodawca zawarł zestawienie sygnatur wydanych wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej „pozytywnych” interpretacji podatkowych, dla przykładu:

Nr 0113-KDIPT2-3.4011.329.2020.2.AC,
Nr 0113-KDIPT2-3.4011.472.2020.2.GG.

W podsumowaniu Wnioskodawca wskazał, że powyższe cechy spełniają definicję działalności B+R, a konkretnie prac rozwojowych, o których mowa w art. 5a ust. 38 ustawy PIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także kryteria w definiowaniu działalności B+R z tzw. Podręcznika Frascati (OECD, Podręcznik Frascati), do którego odniesienie znajduje się w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box.

Ad. 2.

Art. 30ca ust. 2 ustawy PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule stanowi autorskie prawo do programu komputerowego (ust. 2 pkt 8). Przepis ten wymaga również, aby można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, winny zostać spełnione dwa kryteria:

prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,
przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Oprogramowanie wytwarzane jest przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej i jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji tworzone przez niego oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie, definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, modyfikacja lub ulepszenie jest wynikiem prac B+R.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby prawo autorskie do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zaliczyć do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT.

Ad. 3.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;
ze sprzedaży kwalifikowanego IP;
z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie, na wszelkich polach eksploatacji wskazanych w umowach. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego i należy je zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy PIT.

Ad. 4.

Ustawodawca wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik Nexus. Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a),
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 (lit. b),
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 (lit. c),
nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (lit. d).

Przepisy ustawy PIT nie zawierają jakiegokolwiek katalogu kosztów kwalifikowanych. Natomiast zawierają odniesienie, że do kosztów kwalifikowanych nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym. Za koszty niezwiązane bezpośrednio z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, są w szczególności: odsetki, opłaty finansowe oraz koszty związane z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednak, wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy PIT, w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące należność za sprzedaż autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

Wnioskodawca w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej poniósł wydatki na:

literaturę fachową,
sprzęt komputerowy, jak: laptop, dodatkowy monitor do komputera, tablet, słuchawki, dysk twardy, klawiatura i mysz komputerowa, mikrofon,
naprawę sprzętu komputerowego,
licencje oprogramowania specjalistycznego, jak pełen pakiet licencji firmy(…),
usługi hostingowe w chmurze, jak(…),
związane z eksploatacją samochodu, w szczególności paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, koszty serwisowania,
usługi księgowe,
usługi doradztwa w zakresie IP Box,
usługi telekomunikacyjne oraz telefon służbowy,
składki ZUS,

które są również kosztami w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem wydatki te bezpośrednio powiązane z poszczególnymi projektami realizowanymi przez Wnioskodawcę uznane winny być za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy PIT.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. 5.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Artykuł 30ca ust. 1 i następne ustawy PIT wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, spełniającej kryteria działalności B+R kwalifikowalnych praw własności intelektualnej;
uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,
określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;
prowadzenie odrębnej ewidencji związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby sprzedaż prawa autorskiego do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, pozwalała na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży.

PODSUMOWANIE:

Przyjęta przez Wnioskodawcę wykładnia wskazanych na wstępie przepisów prawa pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskich praw do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej, w przypadku uznania działalności za działalność B+R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie pytań nr 1, 2, 3 ,5 wniosku, w zakresie pytania nr 4 jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086).,
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3 a + b +c +d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwój lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak wynika z opisu stanu faktycznego – mają twórczy charakter, są podejmowane w sposób systematyczny, zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, obejmują prace rozwojowe w myśl art. 4 ust. 3 w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Jak zaznaczono we wniosku, utwory tworzone i modyfikowane przez Wnioskodawcę stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że autorskie prawa do ww. programów komputerowych chronionych z powyższego przepisu, tworzonych i rozwijanych w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy – są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego w ramach wykonywanych usług stanowi dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3, tj. dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika ponadto, że Wnioskodawca uzyskuje dochody z ww. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz, że na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box prowadzi on na bieżąco od początku wprowadzenia ulgi IP BOX odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5% w zeznaniu rocznym za lata 2019 - 2021.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących ustalania wskaźnika nexus (możliwości uznania wydatków wymienionych w złożonym wniosku za koszty prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej – art. 30ca ust. 4 ustawy), wskazać należy, że istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał bezpośredni związek między:

wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

W myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W uzupełnieniu opisu sprawy Wnioskodawca, odnosząc się odrębnie do każdego z wymienionych we wniosku kosztów wskazał, że koszty dotyczące eksploatacji samochodu, usługi księgowej, usługi doradztwa w zakresie IP Box, usługi telekomunikacyjne oraz telefon a także składki ZUS - przyczyniły się w sposób pośredni do powstania przychodu z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Skoro Podatnik wykluczył te wydatki, jako mające bezpośredni wpływ na powstanie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, powyższe koszty należy uznać za koszty pośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanego IP przez Wnioskodawcę i dlatego nie mogą zawierać się we wskaźniku nexus, w myśl ww. art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści wniosku, w związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca poniósł także koszty na: literaturę fachową, sprzęt komputerowy (laptop, dodatkowy monitor do komputera, tablet, słuchawki, dysk twardy, klawiatura i mysz komputerowa, mikrofon), naprawę sprzętu komputerowego, licencje oprogramowania specjalistycznego, usługi hostingowe w chmurze – co do których wskazano, że koszty te przyczyniły się w sposób bezpośredni do powstania poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że stanowią one koszty działalności Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania. W przypadku nieponoszenia wskazanych we wniosku kosztów Wnioskodawca nie mógłby realizować prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Tworzenie kodu wymaga ponoszenia wskazanych kosztów.

Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo–rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo–rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów do konkretnego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca w treści wniosku scharakteryzował ww. wydatki i ich powiązanie z prowadzoną działalnością związaną z tworzeniem programów komputerowych.

Informacje te potwierdzają istnienie przesłanek świadczących o bezpośrednim powiazaniu kosztów na literaturę fachową, sprzęt komputerowy (laptop, dodatkowy monitor do komputera, tablet, słuchawki, dysk twardy, klawiatura i mysz komputerowa, mikrofon), naprawę sprzętu komputerowego, licencje oprogramowania specjalistycznego, usługi hostingowe w chmurze z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wobec tego wydatki te, jako bezpośrednio powiązane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, Wnioskodawca może uwzględnić przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy) w części, w jakiej będą przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo–rozwojową związaną z danym prawem.

Podkreślić w tym miejscu należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP.

Zaznaczenia przy tym również wymaga, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Wnioskodawcę dochód w 2019 r., 201 r. i 2021 r. z prowadzonej działalności w zakresie świadczonych usług na rzecz Kontrahenta, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe, koszt zakupu takich środków trwałych (które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP), nie może zostać uwzględniony w całości we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać w części za prawidłowe a w części za nieprawidłowe.

Końcowo ˗ z uwagi na treść zadanych pytań (wyznaczających zakres żądania Wnioskodawcy) ˗ należy jednakże zastrzec, że niniejsze rozstrzygnięcie nie dotyczy oceny przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska w części wykraczającej poza zakreślony nimi (zadanymi pytaniami) zakres.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Należy również wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

0115-KDIT3.4011.468.2021.2.MJ

📋 Podsumowanie interpretacji

❓ Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Stanowisko urzędu

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

📖 Pełna treść interpretacji

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!