0115-KDIT3.4011.330.2021.6.MJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 18 marca 2021 r. (data wpływu: 19 marca 2021 r.), uzupełnionym pismami z 2 czerwca 2021 r. (data wpływu: 4 czerwca 2021 r.) oraz z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu: 5 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia budynków mieszkalnych wykorzystywanych sezonowo w działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia budynków mieszkalnych wykorzystywanych sezonowo w działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismami z 2 czerwca 2021 r. (data wpływu: 4 czerwca 2021 r.) oraz z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu: 5 lipca 2021 r.).

W ww. wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 3 sierpnia 2009 r. Wnioskodawczyni nabyła prawo własności nieruchomości niezabudowanej w J., nr działki …, kw. `(...)`.

W 2016 r. uzyskała zgodę na budowę „Zespołu 7 budynków mieszkalnych jednorodzinnych”, budowę ukończyła w 2017 r.

Od 2017 r. do 2020 r. w okresie letnim (lipiec-sierpień) domki były przez Wnioskodawczynię wynajmowane, w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, która po sezonie letnim była zawieszana. Obecnie Wnioskodawczyni działalności już nie prowadzi, została zakończona 18 stycznia 2021 r. Dnia 4 stycznia 2021 r. zmieniła ona sposób opodatkowania na liniowy – 19%.

Domki zostały sprzedane indywidualnie wraz z udziałem 1/7 we współwłasności działki nr ….

Wszystkie budynki zostały sprzedane między 21 styczniem 2021 r. a 25 lutym 2021 r.

Strony kupujące określają sposób korzystania z nieruchomości, która pozostanie częścią wspólną (parking, plac zabaw).

Budynki zostały odebrane w 2017 r. i określone jako budynki mieszkalne jednorodzinne.

Zakresem prowadzonej działalności gospodarczej był najem na zasadach ogólnych. Od 2017 r. podatek wynosił 18%, następnie został zmieniony ustawowo na 17%.

W dniu 18 stycznia 2021 r. działalności gospodarcza związana z wynajmem domków została zamknięta i wykreślona z CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej).

Każdy z zespołu 7 budynków mieszkalnych jednorodzinnych (wg pozwolenia na budowę oraz odbioru budowlanego) stanowi odrębny budynek, posadowiony na jednej, tej samej działce.

Budynki mieszkalne stanowiły środek trwały w prowadzonej działalność, jednak nie były dokonywane żadne odpisy amortyzacyjne. Każdy budynek stanowił odrębny środek trwały i został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w dniu 1 lipca 2017 r. Każdy z budynków posiadał status budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Każdy z nich jest obiektem wolnostojącym, stanowiącym konstrukcyjnie odrębną całość, trwale związanym z gruntem, posiadającym fundamenty i dach.

Działalność gospodarcza począwszy od 2017 r. była prowadzona corocznie tylko w okresie sezonu letniego, i tak w roku:

• 2017 działalność prowadzona była od 15 lipca do 7 września,
• 2018 działalność prowadzona była od 1 lipca do 4 września,
• 2019 działalność prowadzona była od 27 czerwca do 3 września,
• 2020 działalność prowadzona była od 1 lipca do 1 września.

Poza ww. okresami działalność była zawieszana, ale nie zamykana ani wykreślana z ewidencji działalności gospodarczej.

Przedmiotowe budynki wykorzystywane były wyłącznie na cele mieszkaniowe w ramach obiektów noclegowych krótkiego zamieszkania.

Poszczególne budynki mieszkalne były sprzedane w kilku transakcjach. Każdy z kupujących uzyskał prawo do jednego z domków oraz udział w 1/7 całości gruntu.

Każdy z kupujących został dopisany do istniejącej księgi wieczystej, jako współwłaściciel.

W uzupełnieniu wniosku (pismo z dnia 2 czerwca 2021 r.) podano:

• wszystkie domki o których mowa zostały już sprzedane według harmonogramu podanego w załączonej tabelce zatytułowanej Harmonogram Związany z Działalnością Gospodarczą. Według niej, Działalność Gospodarcza była zawieszana po sezonie letnim i odwieszana ponownie na dwa letnie miesiące w roku następnym. W roku 2020 takowa Działalność została zawieszona z dniem 1 września 2020 i już nigdy nie odwieszona. Całkowite zamknięcie działalności nastąpiło 18 stycznia 2021. Do tego czasu były sprzedane dwa domki.
• w okresie ostatnich trzech lat nie nastąpiło żadne dofinansowanie, modernizowanie czy też ulepszenie wybudowanych domków, a więc nie można mówić o dodatkowych inwestycjach przekraczających 30% wartości obiektu.

Ponadto do pisma załączono poniższe zestawienie :

| DATA | CO | GDZIE | 28.06.2017 | Wpis do ewidencji działalności gospodarczej | UM … | 21.08.2017 | Zmiana wpisu w ewidencji działalności gospodarczej | UM … | 07.09.2017 | Wpis informacji o zawieszenie działalności gospodarczej | UM … | 01.07.2018 | Wpis informacji o wznowieniu działalności gospodarczej | UM … | 20.07.2018 | Rejestracja w zakresie podatku od towarów | US … | 04.09.2018 | Wpis informacji o zawieszenie działalności gospodarczej | UM … | 27.06.2019 | Wpis informacji o wznowieniu działalności gospodarczej | UM … | 03.09.2019 | Wpis informacji o zawieszenie działalności gospodarczej | UM … | 01.07.2020 | Wpis informacji o wznowieniu działalności gospodarczej | UM … | 01.09.2020 | Wpis informacji o zawieszenie działalności gospodarczej | UM … | 01.01.2021 | Przejście na podatek liniowy 19% | US … | 11.01.2021 | Sprzedaż domku nr … | Notariusz … | 15.01.2021 | Sprzedaż domku n. … | Notariusz … | 18.01.2021 | Zawiadomienie o wykreśleniu z CEIDG | UM … | 18.01.2021 | Wykreślenie z rejestru podatników VAT (podatek od towarów i usług) | US … | 21.01.2021 | Sprzedaż domku nr … | Notariusz … | 20.02.2021 | Sprzedaż domku nr … | Notariusz … | 20.02.2021 | Sprzedaż domku nr … | Notariusz … | 25.02.2021 | Sprzedaż domku nr … | Notariusz … | 25.02.2021 | Sprzedaż domku nr … | Notariusz …

W kolejnym uzupełnieniu wniosku (pismo z 30 czerwca 2021 r.) podano w zakresie:

A. podatku od towarów i usług:

1. W czasie działalności gospodarczej nie byłam płatnikiem VAT.
2. Na pytanie organu: W ramach jakich czynności nabyła Pani działkę nr …:
   1. opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
   2. zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   3. niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? Odp.: c, czyli niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług
3. Nie otrzymałam żadnej faktury za nabycie działki ….
4. Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku [VAT] z tytułu nabycia działki nr …, nie podlegała ona w tym czasie żadnym podatkom. Zakup działki zakończył się w biurze notarialnym, gdzie uiściła ona należne opłaty.
5. Na pytanie organu: Czy budynki będące przedmiotem sprzedaży stanowią budynki/budowle w myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, ze zm.)? Odp.: W myśl prawa budowlanego z dnia 7 lipca 1994r, art. 3, budynki będące przedmiotem sprzedaży były budynkami.
6. Z tytułu wybudowania budynków na działce nr …, Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do zniżki podatkowej. W tym czasie nie była ona płatnikiem żadnego podatku.
7. Każdy z budynków A,B,C,D,E,F,G, był niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
8. Wnioskodawczyni nie składała VAT-Z o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Nie była płatnikiem tego podatku.
9. Budynki nie były ujęte w spisie z natury gdyż Wnioskodawczyni nie była płatnikiem podatku VAT.
10. W uzupełnieniu pkt 9, zaznaczono, że nabywając działkę …, budując na niej domki będące przedmiotem sprzedaży czy też sprzedając te domki Wnioskodawczyni nie płaciła podatku VAT. Powodem jest niepłacenie takowego podatku również podczas prowadzenia działalności gospodarczej.
11. Budynki każdorazowo po zawieszeniu działalności gospodarczej jak i po całkowitym jej zamknięciu nie były wykorzystywane. Budynki stały puste w oczekiwaniu na kolejny sezon i ponowne wznowienie działalności gospodarczej, czyli były wykorzystywane tylko w okresie lipiec- sierpień.

B. podatku dochodowego od osób fizycznych:

1. Na pytanie organu: Czy każdy z wybudowanych przez Panią budynków stanowił budynek mieszkalny stosownie do punktu 2 objaśnień wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.)? Stosownie do tych regulacji, budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Odp.: Tak, każdy budynek był budynkiem mieszkalnym w myśl Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zarówno zgoda na budowę jak odbiór budynków oznaczała domy mieszkalne- jednorodzinne.
2. Na pytanie organu: W związku ze sprzedażą budynków, zarówno w okresie zawieszenia działalności jak i po jej wykreśleniu, czy sprzedaży poszczególnych budynków, zgodnie z dokumentami potwierdzającymi te czynnościami, dokonała Pani w związku z prowadzoną działalnością? Wnioskodawczyni załączyła poniższą tabelę, wskazując, czy domki były sprzedawane w trakcie, gdy była prowadzona działalność gospodarcza.

Tabela z harmonogramem zawieszania, kończenia działalności gospodarczej i datami sprzedaży domków

| 01.09.2020 | Wpis informacji o zawieszenie działalności gospodarczej | UM … | 01.01.2021 | Przejście na podatek liniowy 19% | US … | 11.01.2021 | Sprzedaż domku nr … | Notariusz … | 15.01.2021 | Sprzedaż domku nr … | Notariusz … | 18.01.2021 | Zawiadomienie o wykreśleniu z CEIDG | UM … | 21.01.2021 | Sprzedaż domku nr … | Notariusz … | 20.02.2021 | Sprzedaż domku nr … | Notariusz … | 20.02.2021 | Sprzedaż domku nr … | Notariusz … | 25.02.2021 | Sprzedaż domku nr … | Notariusz … | 25.02.2021 | Sprzedaż domku nr … | Notariusz …

3. W okresie zawieszenia działalności, domki były nieużytkowane w żaden sposób i niewynajmowane. Każdy z nich był zamknięty w miesiącu wrześniu i otwierany dopiero w czerwcu roku następnego. 4. W myśl prawa budowlanego oraz odbioru poszczególnych budynków, każdy z budynków był budynkiem mieszkalnym-jednorodzinnym.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawczyni sformułowała następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy sprzedaż wymienionych domków będzie opodatkowana podatkiem od osób fizycznych?

W niniejszym wniosku sformułowano także pytanie dotyczące podatku od towarów i usług. W tym zakresie sprawa jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż przedmiotowych budynków nie powinna być opodatkowana podatkiem dochodowym na podstawie art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przedmiotowe budynki są budynkami mieszkalnymi, przeznaczonymi i wykorzystywanymi na cele mieszkaniowe. Poza tym zakup działki na której posadowiono 7 budynków mieszkalnych jednorodzinnych nastąpił w czerwcu 2009 r. , bez zamiaru prowadzenia działalności gospodarczej. Budowa domków i późniejsza ich sprzedaż była formą ulokowania oszczędności. Decyzja o budowie domków powiązana została z planowanym przejściem na emeryturę męża Wnioskodawczyni. Stan zdrowia uniemożliwił Wnioskodawczyni dalsze prowadzenie najmu domków i stąd decyzja o ich sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłami przychodów są odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie stosuje do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

• środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
• składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• wykorzystywanych na potrzeby związane działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c ww. ustawy).

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, że przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dotyczy to również sytuacji, w której składniki te przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Natomiast przychody ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnych nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej także w sytuacji, gdy podlegały one wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej.

W niniejszej sprawie istotnym jest zatem, czy zbywane budynki są obiektami mieszkalnymi, czy też niemieszkalnymi.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia budynku mieszkalnego, należy odwołać się w tym przypadku do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.). Jak wynika z pkt 2 objaśnień wstępnych PKOB, stanowiącej załącznik do ww. rozporządzenia – budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa (50%) całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Przy czym część „mieszkalna” budynku, tj. wykorzystywana dla celów mieszkalnych obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Jeżeli zatem, przedmiotem odpłatnego zbycia jest budynek mieszkalny, jego część lub udział w takim budynku, lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu, grunt lub udział w gruncie albo prawo użytkowania wieczystego gruntu lub udział w takim prawie, związane z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub udział w takim prawie oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie, to wówczas przychody uzyskane z tej umowy sprzedaży nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w 2009 r. Wnioskodawczyni nabyła prawo własności nieruchomości – niezabudowanej działki. W 2016 r. uzyskała zgodę na budowę „Zespołu 7 budynków mieszkalnych jednorodzinnych”, budowę ukończyła w 2017 r. Od 2017 r. do 2020 r. w okresie letnim (lipiec-sierpień) domki były przez Wnioskodawczynię wynajmowane, w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, która po sezonie letnim była zawieszana. Obecnie Wnioskodawczyni działalności już nie prowadzi. Zakończyła ją 18 stycznia 2021 r. W dniu 18 stycznia 2021 r. działalności gospodarcza związana z wynajmem domków została zamknięta i wykreślona z CEiDG. Wszystkie budynki zostały sprzedane między 21 styczniem 2021 r. a 25 lutym 2021 r., wraz z udziałem 1/7 we współwłasności działki. Zakresem prowadzonej działalności gospodarczej był najem na zasadach ogólnych. Każdy z zespołu 7 budynków mieszkalnych jednorodzinnych (wg pozwolenia na budowę oraz odbioru budowlanego) stanowi odrębny budynek, posadowiony na jednej, tej samej działce. Budynki mieszkalne stanowiły środek trwały w prowadzonej działalność, jednak nie były dokonywane żadne odpisy amortyzacyjne. Każdy budynek stanowił odrębny środek trwały i został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w dniu 1 lipca 2017 r. Każdy z budynków jest obiektem wolnostojącym, stanowiącym konstrukcyjnie odrębną całość, trwale związanym z gruntem, posiadającym fundamenty i dach. Każdy też – co wielokrotnie podkreśla Wnioskodawczyni – posiadał status budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Był budynkiem mieszkalnym w myśl Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zarówno zgoda na budowę jak odbiór budynków oznaczała domy mieszkalne- jednorodzinne. Przedmiotowe budynki wykorzystywane były wyłącznie na cele mieszkaniowe w ramach obiektów noclegowych krótkiego zamieszkania.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie zbycie nieruchomości mieszkalnych – z uwagi na treść art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie skutkowała powstaniem po stronie Wnioskodawczyni przychodu z działalności gospodarczej z uwagi na mieszkalny charakter tych budynków.

Tym samym skutki tej sprzedaży należy rozpatrywać w kontekście art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy podatkowej. Źródło przychodów powstaje więc wtedy, gdy odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomość nabyto lub wybudowano. W konsekwencji dla ustalenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości wskazanych we wniosku istotne znaczenie ma data ich nabycia.

Z treści złożonego wniosku wynika, że nieruchomości, które były przedmiotem zbycia zostały wybudowane na gruncie nabytym przez Wnioskodawczynię w 2009 r.

Stosownie natomiast do art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1967 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2021 r. poz. 1740 ze zm.), budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem stanowią, co do zasady, części składowe gruntu i na mocy art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego nie mogą być odrębnym przedmiotem własności.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności.

Z powyższego wynika, że w przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). Oznacza to, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wyniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek.

Skoro zatem grunt, na którym Wnioskodawczyni wybudowała opisane we wniosku budynki (domki) – nabyty został przez nią w 2009 r. – uznać należy, że sprzedaż budynków nastąpiła po upływie pięcioletniego okresu, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia gruntu, zatem nie będzie ona stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego w związku z taką sprzedażą.

W świetle powyższego, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawczyni, że przedmiotowa sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodać należy, że tutejszy organ dokonał oceny stanowiska w kontekście wskazanej we wniosku informacji, że każdy budynek jest budynkiem mieszkalnym w myśl Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Przyjęto zatem, że zbywane budynki są budynkami mieszkalnymi. Przy czym, mając na uwadze rolę postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, która przejawia się brakiem kompetencji do ustalania, czy sprzedawany budynek wypełnia znamiona uznania go za budynek mieszkalny, wskazać należy, że w przypadku wszczęcia ewentualnego postępowania podatkowego (którego domenę stanowi poczynienie ww. ustaleń) to na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.