0113-KDWPT.4011.194.2021.1.DS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP BOX) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 2 września 2020 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01. Działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów z zastosowaniem podatku liniowego.

Wnioskodawca na podstawie umowy z dnia 2 września 2020 r. świadczy usługi na rzecz kontrahenta – Sp. z o. o. W ramach umowy Wnioskodawca pełniąc rolę analityka biznesowego jest odpowiedzialny za:

1. Pozyskiwanie wymagań od interesariuszy projektów (tzw. Stakeholderów, Product Ownerów, ekspertów dziedzinowych lub przyszłych użytkowników końcowych tworzonej aplikacji/systemu/oprogramowania).
2. Analizę systemową oraz dziedzinową/biznesową ww. wymagań, w zakresie której Wnioskodawca odpowiada za przygotowywanie wszelkich artefaktów analizy biznesowej, w szczególności: szczegółowe wymagania funkcjonalne oraz niefunkcjonalne, scenariusze przypadków użycia, projekty ekranów/interfejsów użytkownika tzw. mockupy, diagramy w celu wizualizacji całościowego poznania wymagań oraz predykcji zachowań przyszłego systemu, a także w celu testowania ich pod kątem spójności oraz poprawności.
3. Tworzenie rekomendacji dla ww. wymagań w co wchodzi w szczególności holistyczna analiza systemu i biznesu, projektowanie makiet z różnymi wariantami przyszłych funkcjonalności lub usprawnień obecnych funkcjonalności, tworzenie diagramów oraz tworzenie dokumentów z wadami i zaletami poszczególnych podejść w designie oraz implementacji przyszłych funkcjonalności, w celu wybrania optymalnego podejścia technologicznego z jednoczesnym osiągnięciem celów biznesowych.
4. Tworzenie dokumentacji specyfikacji – fizyczne udokumentowanie efektów pkt 2 w postaci formalnego dokumentu specyfikacji oraz repozytorium dokumentów projektowych.
5. Przygotowywanie oraz tworzenie zadań deweloperskich oraz testerskich (tworzenia kodu realizującego projekt udokumentowany w pkt 4). Zadania mają na celu jak najbardziej dokładny opis tego jak konkretna funkcjonalność ma działać, aby spełnić wymagania interesariuszy.
6. Testowanie funkcjonalności systemowych w celu walidacji i weryfikacji pod kątem wymagań z pkt 1 oraz realizacji zadań z pkt 5.
7. Zarządzanie/koordynację pracami zespołu, w szczególności zarządzanie, porządkowanie, priorytetyzację tzw. backlogu ze wszystkimi product backlog itemami w porozumieniu z project managerami lub product ownerami, a także prowadzenie wszelkich ceremonii oraz spotkań zespołu technicznego, w celu osiągnięcia planowanej wartości biznesowej.

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy prawach autorskich i prawach pokrewnych i stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Wytwarzane oprogramowania lub ich części przez Wnioskodawcę opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Zważając na szerokie definiowanie programu komputerowego można stwierdzić, że Wnioskodawca w ramach powyższych prac wytwarza Oprogramowanie opracowując dokumentację, rozwiązania biznesowe etc. Takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego, bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74). Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyrok SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09; wyrok SA w Łodzi z 27 lutego 2013r., I ACa 1157/12). Ponadto, Wnioskodawca podkreśla, że jego rola w procesie wytwarzania oprogramowania jest nieodzowna, ze względu na sprawowaną przez niego kontrolę oraz czynny nadzór nad zespołem programistów. W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca może współpracować z zespołami Kontrahenta, wówczas ma z góry określoną rolę. Za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach umowy odpowiedzialność ponosi Wnioskodawca. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są jego wyborem. Ponadto, w związku z nienależytym wykonaniem umowy, Zleceniodawca ma prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem regresowym. Usługi realizowane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Zlecającego te czynności. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest związany sztywnymi godzinami pracy. Wnioskodawca podkreśla, że w związku z tak wykonywaną działalnością ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją, działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

Tworzone oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, powstaje w ramach działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Ustawy o PIT). Działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania jest działalnością twórczą, prowadzoną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Wytwarzanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Ponadto działania Wnioskodawcy nie mają charakteru działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do oprogramowania, lecz są wyrazem jego twórczej działalności intelektualnej o indywidualnym charakterze. Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie projektowane i wytwarzane przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do tworzenia i rozwijania nowych innowacyjnych procesów lub usług. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) z nastawieniem na jego rozwój i ulepszanie poprzez dodawanie i dopasowywanie nowych funkcjonalności zgodnie z pojawiającymi się wymaganiami. Wnioskodawca prowadzi zarówno badania naukowe, jak i prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 i 3. Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje działalność polegającą na badaniach naukowych. Wnioskodawca prowadzi badania aplikacyjne mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, są one nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Zleceniodawców. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

80% wynagrodzenia wypłacanego Wnioskodawcy przez Spółkę jest wynagrodzeniem za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania. Wnioskodawca, zgodnie z umową zawartą ze Spółką, sprzedaje oprogramowanie i przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w wyżej omówiony sposób oprogramowania w cyklach miesięcznych. Uzyskiwane przez przedsiębiorcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej związanej z wytwarzaniem oprogramowania (przychody z autorskiego prawa do programu komputerowego) zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, są przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (w wysokości 80% wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę). Część przychodów niestanowiąca wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (w opisanej sytuacji 20% wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę) nie jest przedmiotem wniosku.

Wnioskodawca osiąga zatem dochód ze sprzedaży ww. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi za każdym razem nowy, autorski twór wyróżniający się jakościowo i funkcjonalnie pośród istniejących na rynku rozwiązań, tj. za każdym razem powstaje nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie (tj. kwalifikowane prawo własności intelektualnej), którego jest właścicielem. Oprogramowanie jest własnością Wnioskodawcy, aż do momentu przekazania Spółce całości autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania.

Wnioskodawca oświadcza, iż wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala zgodnie z art. 30ca ust 4 ustawy o FIT, tj. jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i wskaźnika Nexus obliczonego zgodnie ze wzorem. W związku z faktem, iż część przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest przychodem ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, koszty poniesione przez Wnioskodawcę są ujmowane w obliczeniu dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w takiej proporcji, w jakiej przypadają na ich wytworzenie. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Pozwala ona na wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a także ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. W ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia także koszty niezbędne do wyliczenia wskaźnika Nexus, tj. koszty wyszczególnione w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco od 2 września 2020 r.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT) za rok 2020, 2021 oraz w przyszłości, przy założeniu, że stan faktyczny opisany we wniosku nie ulegnie zmianie, lub zmianie ulegnie wyłącznie Zleceniodawca, a wszystkie pozostałe aspekty pozostaną bez zmian. Wnioskodawca osiąga dochody z innych tytułów niż przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, które nie są przedmiotem wniosku. Wnioskodawca chciałby zastosować 5% stawkę podatku do dochodów osiąganych z KPWI.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca może użyć stawki 5% od kwalifikowanego dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku PIT.

Autorskie oprogramowanie tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. W konsekwencji stanowi utwór tj. kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Uzyskiwane przez Przedsiębiorcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej związanej z wytwarzaniem oprogramowania będące przedmiotem wniosku (przychody z autorskiego prawa do programu komputerowego) zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży ww. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy, ponieważ Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Prowadzi On działalność twórczą obejmującą badania naukowe i prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prowadzi On badania naukowe (badania aplikacyjne) i prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT w związku z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów: Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich. Nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy wykonywanie przez Niego działań w omówionym w stanie faktycznym zakresie, jest wytwarzaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w:

1. Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., stanowiących, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs;
2. Interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 stycznia 2021 r. o sygnaturze 0113-KDIPT2-3.4011.839.2020.2.SJ, z której wynika, że analityk biznesowy świadczący usługi w takim zakresie, jak Wnioskodawca tj. poprzez m.in. opracowywanie architektury, dokumentacji, rozwiązań biznesowych i programistycznych będących jednym ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, tj. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ma prawo do skorzystania z ulgi IP Box.

Zdaniem Wnioskodawcy spełnia On wszystkie wymogi określone w art. 30ca oraz 30cb ustawy o PIT, tj.:

1. prowadzi On działalność badawczo-rozwojową, w wyniku której wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej podlegające ochronie prawnej,
2. osiąga dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej,
3. wylicza kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej zgodnie z wymogami art. 30ca ust 4 ustawy o PIT, tj. z uwzględnieniem wskaźnika Nexus wyliczonego wg wzoru uwzględniającego kwalifikowane koszty bezpośrednio związane z wytwarzaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej,
4. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję umożliwiającą wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a także przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde z tych praw. Ewidencja ta umożliwia również wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust 4 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej: „updof”), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 updof, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do art. 5b ust. 1 updof, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą – przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT. I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432 oraz z 2020 r., poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 /(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

• a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

• b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

• c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

• d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ww. ustawy: do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto, należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT).

Według art. 30cb ust. 3 ustawy o PIT, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że wytwarza Oprogramowanie, jako Analityk Biznesowy opracowując dokumentację, rozwiązania biznesowe etc. W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP i stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Wytwarzane Oprogramowania lub ich części przez Wnioskodawcę opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca może współpracować z zespołami Kontrahenta, wówczas ma z góry określoną rolę. Za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach umowy odpowiedzialność ponosi Wnioskodawca. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są jego wyborem. Ponadto, w związku z nienależytym wykonaniem umowy, Zleceniodawca ma prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem regresowym. Usługi realizowane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Zlecającego te czynności. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest związany sztywnymi godzinami pracy. Wnioskodawca podkreśla, że w związku z tak wykonywaną działalnością ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją, działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

Tworzone oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, powstaje w ramach działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Ustawy o PIT). Działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania jest działalnością twórczą, prowadzoną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Wytwarzanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Ponadto działania Wnioskodawcy nie mają charakteru działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do oprogramowania, lecz są wyrazem jego twórczej działalności intelektualnej o indywidualnym charakterze. Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie projektowane i wytwarzane przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do tworzenia i rozwijania nowych innowacyjnych procesów lub usług. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) z nastawieniem na jego rozwój i ulepszanie poprzez dodawanie i dopasowywanie nowych funkcjonalności zgodnie z pojawiającymi się wymaganiami. Wnioskodawca prowadzi zarówno badania naukowe, jak i prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 i 3. Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje działalność polegającą na badaniach naukowych. Wnioskodawca prowadzi badania aplikacyjne mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, są one nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Zleceniodawców. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

80% wynagrodzenia wypłacanego Wnioskodawcy przez Spółkę jest wynagrodzeniem za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania. Wnioskodawca, zgodnie z umową zawartą ze Spółką, sprzedaje oprogramowanie i przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w wyżej omówiony sposób oprogramowania w cyklach miesięcznych. Uzyskiwane przez przedsiębiorcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej związanej z wytwarzaniem oprogramowania (przychody z autorskiego prawa do programu komputerowego) zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, są przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (w wysokości 80% wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę). Część przychodów niestanowiąca wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (w opisanej sytuacji 20% wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę) nie jest przedmiotem wniosku.

Wnioskodawca osiąga zatem dochód ze sprzedaży ww. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi za każdym razem nowy, autorski twór wyróżniający się jakościowo i funkcjonalnie pośród istniejących na rynku rozwiązań, tj. za każdym razem powstaje nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie (tj. kwalifikowane prawo własności intelektualnej), którego jest właścicielem. Oprogramowanie jest własnością Wnioskodawcy, aż do momentu przekazania Spółce całości autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania.

Wnioskodawca wskazał również, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala zgodnie z art. 30ca ust 4 ustawy o FIT, tj. jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i wskaźnika Nexus obliczonego zgodnie ze wzorem. W związku z faktem, iż część przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest przychodem ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, koszty poniesione przez Wnioskodawcę są ujmowane w obliczeniu dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w takiej proporcji, w jakiej przypadają na ich wytworzenie. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Pozwala ona na wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. A także ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. W ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia także koszty niezbędne do wyliczenia wskaźnika Nexus, tj. koszty wyszczególnione w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco od 2 września 2020 r.

Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT) za rok 2020, 2021 oraz w przyszłości, przy założeniu, że stan faktyczny opisany we wniosku nie ulegnie zmianie, lub zmianie ulegnie wyłącznie Zleceniodawca, a wszystkie pozostałe aspekty pozostaną bez zmian. Wnioskodawca osiąga dochody z innych tytułów niż przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, które nie są przedmiotem wniosku. Wnioskodawca chciałby zastosować 5% stawkę podatku do dochodów osiąganych z KPWI.

Należy wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Należy podkreślić, że brak ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego prawa sprawia, że konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) – jako oprogramowanie – w katalogu kwalifikowanych IP jest zgodne z wytycznymi raportu BEPS Plan Działania nr 5 i wynika z przedstawionej powyżej interpretacji zakresu znaczeniowego „autorskiego prawa do programu komputerowego”.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego lub jego części, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte bądź ulepszone w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać w zeznaniu rocznym za lata 2020 i 2021, jak również w latach kolejnych (przyszłych) (o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny), z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Wskazania przy tym wymaga, że wobec zamiaru zastosowania ww. stawki w rozliczeniu za rok 2020, możliwe będzie jej zastosowanie w odniesieniu do dochodów z kwalifikowanego IP osiągniętych przez Wnioskodawcę od momentu rozpoczęcia prowadzenia przez Niego na bieżąco wymaganej przepisami ewidencji, tj. od dnia 2 września 2020 r.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.