0115-KDWT.4011.20.2021.3.MJA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2021 r. (data wpływu 13 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 lipca 2021 r. (data wpływu 9 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box):

• w części dotyczącej możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z preferencji IP Box w rozliczeniu rocznym za 2019 r. – jest nieprawidłowe,
• w pozostałej części – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box). Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 5 lipca 2021 (data wpływu 9 lipca 2021 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od (…) 2019 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Działalność ta związana jest z tworzeniem oraz rozwijaniem programów, podprogramów oraz narzędzi informatycznych związanych z istniejącym oprogramowaniem. Przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy to kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) - 62.01.Z.

W działalności gospodarczej Wnioskodawca nie zatrudnia innych osób, ani w ramach stosunku pracy, ani innych stosunków cywilnoprawnych. Działalność opodatkowana jest podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy. Księgowość prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł w dniu (…) 2019 r. umowę o świadczenie usług z podmiotem A Sp. z o.o. („Usługobiorca”). Wnioskodawca świadczy te usługi od listopada 2019 r. A. Sp. z o.o. jest podmiotem realizującym usługi z zakresu (…). Usługobiorca oferuje również ponadto pełen wachlarz rozwiązań (…) w tym m.in. (…). W ramach zawartej z Usługobiorcą umowy Wnioskodawca, świadczy usługi na rzecz klienta Usługobiorcy - firmy B Sp. z o.o. z siedzibą w (…). W ramach tych usług Wnioskodawca zobowiązany jest do:

1. projektowania, testowania i rozwoju (…) (interfejs programowania aplikacji),
2. wsparcia rozwoju platformy (…) (bezpieczną platformą usług w chmurze oferującą (…)),
3. przygotowywania dokumentacji projektowej.

B Sp. z o. o. jest powiązana organizacyjnie z C Limited, firmą działającą w obszarze IT o globalnym, międzykontynentalnym zasięgu. B Sp. z o.o. świadczy usługi (…). Wykorzystując potencjał (…) B Sp. z o.o. wspiera swoich klientów w (…).

W ramach usług świadczonych na rzecz B Sp. z o. o. Wnioskodawca tworzy indywidualny kod źródłowy, który po jego przeniesieniu składa się na wykreowanie, rozwój i utrzymanie następujących produktów:

1. (…)
2. (…)
3. (…)
4. (…)
5. (…)

Wnioskodawca rozwija ww. produkty w ramach zespołów składających się z managerów klienta B. Zespół tworzą m.in. deweloperzy, testerzy oraz biznes analitycy. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegają jednak w głównej mierze na indywidualnym tworzeniu kodu źródłowego. Wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy po przeniesieniu praw autorskich staje się częścią ww. produktów. Oprócz tego Wnioskodawca analizuje kod stworzony przez innych członków zespołu pod kątem jego poprawności, wydajności i czytelności, a także testuje aplikację oraz tworzy jej dokumentację techniczną.

Wnioskodawca tworzy kod źródłowy, a także rozwija aplikacje stanowiące ww. produkty przy pomocy takich języków programowania jak (…), (…) oraz (…). Wnioskodawca używa następujących technologii: (…) (…, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …), (…), (…). Wnioskodawca posługuje się takimi narzędziami jak: (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…). Języki programowania, technologie oraz narzędzia mogą w przyszłości ulec zmianie.

W wyniku podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od oprogramowania Klienta utwór w postaci nowego kodu źródłowego (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Kod źródłowy stanowiący indywidualny utwór jest wytwarzany, rozwijany i ulepszany przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej i jest rezultatem jego własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej. Poprzez wytwarzanie oprogramowania Wnioskodawca ma na myśli proces pisania kodu źródłowego. Kod ten staje się elementem produktów stanowiących własność klienta Usługobiorcy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm. Wszystkie autorskie prawa majątkowe do utworzonych programów komputerowych przenoszone są na rzecz Usługobiorcy za wynagrodzeniem.

Prawa autorskie są przenoszone na nieograniczony czas bez względu na terytorium korzystania oraz formę eksploatacji. W cyklach miesięcznych Wnioskodawca wystawia Usługobiorcy fakturę VAT (podatek od towarów i usług) za wykonane usługi.

Wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Realizowane projekty dotyczą tworzenia nowego oprogramowania, bądź nowych funkcjonalności w programach istniejących i nie stanowią wdrożenia oprogramowania nabytego od podmiotów trzecich. Ze względu na charakter branży, Wnioskodawca nieustannie powiększa swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa, języków programowania czy technologii, aby móc wykorzystać ją podczas tworzenia i/lub ulepszania oprogramowania, nad którym aktualnie pracuje.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej Wnioskodawca wykazuje w odrębnej ewidencji prowadzonej w arkuszu kalkulacyjnym, zawierającym comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP, zgodnie z obowiązkami, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zestawienie to jest sporządzane na koniec każdego miesiąca, narastająco do końca projektu. W ww. ewidencji są wyodrębnione koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyodrębnione przychody i koszty pozwalają na obliczenie dochodu (straty) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2020 i 2021 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Podsumowanie:

1. Działalność Wnioskodawcy polega na indywidualnym wytwarzaniu kodu źródłowego w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo- rozwojowej.
2. Kod źródłowy, którego dotyczy wniosek został wytworzony w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
3. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania są dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
4. Zadane pytanie dotyczy oprogramowania tworzonego (kod źródłowy) a także rozwijanego i ulepszanego przez Wnioskodawcę (w ramach zespołu programistów). Oprogramowaniem tworzonym przez Wnioskodawcę jest kod źródłowy, który stanowi indywidualny utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Po sprzedaży prawa autorskiego do wytworzonego kodu źródłowego, Wnioskodawca w ramach zespołu programistów współpracujących z klientem Usługobiorcy rozwija stworzone rozwiązania.
5. Do czasu przeniesienia majątkowych praw autorskich do wytworzonego kodu źródłowego Wnioskodawca jest właścicielem wytworzonego kodu źródłowego, który należy traktować jako niezależne oprogramowanie.
6. Wnioskodawca nie zawierał z Usługobiorcą ani z jego klientami umów licencyjnych. Prawa autorskie są odpłatnie przenoszone na Usługobiorcę.
7. W związku z ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
8. Odrębna ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę od momentu poniesienia pierwszych kosztów w bieżącym roku podatkowym (2020 r.), a o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto pismem z dnia 5 lipca 2021 r. Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na pytania w wystosowanym wezwaniu w następujący sposób:

1. Czy wobec zawarcia we wniosku rozbieżnych stwierdzeń: „Działalność Wnioskodawcy polega na indywidualnym wytwarzaniu kodu źródłowego w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej” oraz „Wnioskodawca w ramach zespołu programistów współpracujących z klientem rozwija stworzone rozwiązania”, opisywana działalność jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę, czy też działalnością prowadzoną w ramach zespołu programistów pracujących dla Kontrahenta (w ramach działalności badawczo-rozwojowej Kontrahenta) w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług oferowanych w jego działalności? Odpowiedź: Opisywana działalność jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę.
2. Komu, przed implementacją nowych funkcjonalności, przysługują autorskie prawa majątkowe do programu lub części programu w przypadku jego/ich współtworzenia w ramach grupy programistów? Odpowiedź: Przed implementacją nowych funkcjonalności autorskie prawa majątkowe do wytworzonego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego (programu lub jego części) przysługują Wnioskodawcy.
3. Czy tworzone oprogramowanie stanowi samodzielny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Odpowiedź: Tak, tworzone oprogramowanie stanowi samodzielny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowaniem tworzonym przez Wnioskodawcę jest kod źródłowy, który stanowi indywidualny utwór w rozumieniu ustawy o prawne autorskim i prawach pokrewnych.
4. Czy w wyniku ulepszania i rozwijania oprogramowania powstaje odrębny utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Odpowiedź: W wyniku ulepszania i rozwijania oprogramowania powstaje odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
5. Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polega na działaniach obejmujących zmiany rutynowe i okresowe? Odpowiedź: Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością badawczo-rozwojową o charakterze twórczym. Wnioskodawca nie wykonuje zatem działań obejmujących zmiany rutynowe i okresowe.
6. Czy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących? Odpowiedź: W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe produkty, a także ulepsza istniejące produkty, procesy i usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej.
7. Czy Wnioskodawca prowadzi na bieżąco, od początku realizacji działalności badawczo- rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw? Odpowiedź: Odrębna ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca sformułował następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym możliwe jest skorzystanie z rozwiązań ustawowych i zastosowanie stawki opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, ponieważ chciałby skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową. Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zgodnie z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prace rozwojowe są definiowane jako prace rozwojowe, czyli jako działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prace polegające na wytworzeniu ulepszeń istniejących programów oraz tworzeniu nowych funkcjonalności realizowanych w ramach projektów, stanowią działalność badawczo-rozwojową. Daje to możliwość stosowania stawki 5% do uzyskanego dochodu ze sprzedaży praw autorskich oprogramowania. Prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, nowych funkcjonalności, jak również umożliwiających połączenie dwóch programów mają twórczy charakter. Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej odznacza się tym, że realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie wykonawcy.

Twórczy charakter prac objętych pytaniem przejawia się w napisaniu i wdrożeniu nowego kodu źródłowego albo ulepszeniu w istniejących programach funkcjonalności dla użytkownika końcowego. Tworzony kod źródłowy nie jest nabywany od innych podmiotów, lecz stanowi własny wytwór Wnioskodawcy. Prace wykonywane w ramach projektów stanowią prace rozwojowe.

W świetle tego przepisu, definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Realizowane projekty dotyczą tworzenia nowego oprogramowania, bądź nowych funkcjonalności w programach istniejących, prowadzą do powstania nowego albo ulepszonego oprogramowania dostępnego dla użytkownika końcowego, spełniają więc definicję prac rozwojowych. Prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter. Systematyczny charakter działalności oznacza, że nie ma ona charakteru jednorazowego, lecz jest prowadzona w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej ciągłe prowadzenie w przyszłości. Realizowane projekty mają charakter zorganizowany, a z uwagi na postępujące zmiany technologiczne oraz konieczność sprostania zmieniającym się oczekiwaniom użytkowników końcowych, prace nad tymi projektami nie mają charakteru incydentalnego. Praca ma charakter zorganizowany, zaplanowany, wykonywana jest w ramach większego projektu badawczo-rozwojowego, w który zaangażowana jest większa ilość specjalistów-programistów. Wnioskodawca nieustannie opracowuje nowe funkcjonalności, testuje rozwiązania prototypowe oraz kilka razy w roku wdraża nowe funkcjonalności i aktualizacje.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zdaniem Wnioskodawcy kod źródłowy, które wytwarza, jest sam w sobie ulepszeniem istniejącego już oprogramowania lub oprogramowaniem zwiększającym liczbę funkcji, jakie ono pełni, bądź jest to nowe oprogramowanie, które umożliwia wykonanie konkretnych analiz lub czynności w procesie rozwoju produktu należącego do klienta Usługobiorcy. W skład produktu należącego do klienta Usługobiorcy, wchodzi tworzone przez Wnioskodawcę kod źródłowy. Działalność Wnioskodawcy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zgodnie z zawartą umową przenosi na Usługobiorcę całość majątkowych praw autorskich do wytworzonego przez siebie kodu źródłowego i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych. Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym w rozliczeniu rocznym za 2019 r. będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

W konsekwencji powyższych rozważań należy uznać, że realizowane projekty opisane we wniosku, polegające na tworzeniu nowego oprogramowania oraz ulepszaniu istniejącego, spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych i tym samym można stosować stawkę 5% do dochodu ze sprzedaży praw autorskich na wytworzone oprogramowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

• w części dotyczącej możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z preferencji IP Box w rozliczeniu rocznym za 2019 r. – jest nieprawidłowe,
• w pozostałej części – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 powołanej ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478 ze zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku w ramach ulgi IP Box stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3] / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz cytowane powyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że opisane we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – co wskazał sam Wnioskodawca na wprost we wniosku.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

W ramach działalności o wskazanych powyżej cechach Wnioskodawca tworzy kod źródłowy (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), który stanowi indywidualny utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, wytwarzane przez niego oprogramowanie, także to powstałe w wyniku ulepszania lub rozwijania istniejącego oprogramowania, stanowi samodzielny utwór, podlegający ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Do czasu przeniesienia majątkowych praw autorskich do wytworzonego kodu źródłowego Wnioskodawca jest właścicielem wytworzonego kodu źródłowego, który należy traktować jako niezależne oprogramowanie. Prawa autorskie są odpłatnie przenoszone na Usługobiorcę. Zatem, Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca od 2020 r., czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że uzyskane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania mieszczącego się w pojęciu kwalifikowanego IP z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stanowiącego utwór prawnie chroniony wytworzony lub rozwinięty w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikują się do kategorii dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy. Wnioskodawca jest zatem uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% w zeznaniach rocznych za lata 2020 i 2021, jeżeli rzeczywisty stan faktyczny nie ulegnie zmianie.

Podkreślenia przy tym wymaga, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast Wnioskodawca nie jest uprawniony do zastosowania preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w zeznaniu rocznym za rok 2019, ponieważ w tym roku nie prowadził odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji. Jak bowiem wynika z opisu stanu faktycznego, „Odrębna ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę od momentu poniesienia pierwszych kosztów w bieżącym roku podatkowym (2020 r.), a o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.” (pkt 8 Podsumowania stanu faktycznego przedstawionego we wniosku).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać częściowo za nieprawidłowe i częściowo za prawidłowe.

Zastrzec należy również, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie była ocena, czy wytworzone oprogramowanie stanowi program komputerowy w świetle ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz, czy umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych spełnia wymagania, o których mowa w tej ustawie. Informacje w tym zakresie stanowiły element stanu faktycznego, w oparciu o który organ wydał rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.